Bu BİR DEVRİM MİYDİ?. DEVRİMDİ. Velakin görünürde hiç bir şey devrilmedi. Kanlı pazarlar salılar yaşanmadı. Ardından ilerde şehitler ölmedi diye slogan atacağımız anma günleri bırakmadı.(insanlar katledildi ama böyle günler bırakmadı) Ardından Tayibe haddini bildirecek şöyle astığı astık kestiği kestik bir lider bırakmadı. Biz baş döndürücü sloganlar marşlar beklerken sokağa dökülenler karnımızı tuta tuta güleceğimiz komiklikler yapıp, iktidarla kıçlarıyla dalga geçtiler. Paralarını silaha yatırmak yerine pratik yöntemlerle gaz maskeleri yaptılar, dayanıştılar, dans bilem ettiler. Güçlü kaslı, sol eller havada eli silahlı kadın fotoğrafları beklerken onlar polislere kitap okuttular, öpüştüler, gülümsediler. hep birlikte alanlara diye haykırmak gerekliydi oysa yarısı sokaklardaysa yarısı bilgisayar başında ya da dayanışma komitelerindeydi. neresinden bakarsan bak tuhaf bir devrimdi(hâlâ ne devrimi diyenler var biliyorum 🙂 ) nihayetinden bir hafta ya da bir ay sonra bu gün sokakta olanlar evlerine dönecekler. Bu nasıl DEVRİM diyenlere inat. Devrim devam etmeli gündelik iktidar ilişkilerine nanik yaparak, patronun kapısına imzasını atarak dayanışarak gündelik hayatta iktidarsız paylaşımlı sevişgenli anlar yaratarak devam etmeli devrim. Koca devleti salladınız. yapabiliyorsunuz gördünüz. iktidarın çatlaklarına sızma zamanıdır şimdi o çatlaklarda yaşam alanları yaratma çatlağı derinleştirme devrimden daha fazlasını yapma su gibi, iktidar kayasını yontma en sonunda tuzla buz etme zamanıdır. İşin doğrusu bu bildiğimiz şekliyle devrim değil İKTiDAR KAYASINI TUZLA BUZ ETME KUMLAŞTIRMA GÖMMEye başlangıç dersleriydi.

Miraz RUSPI

5.6.13