Ramazan Güngör/gülümsemesi çalınan çocuklar (şiir)

gülümsemesi çalınan çocuklar

berkin elvan’a

ben berkin elvan
katilim “emri ben verdim” demiş
çünkü ekmeğimi sımsıkı tutuyormuşum
çünkü meydan okuyormuş gülümsemem karanlığına
korkmuyormuşum
“öldürün” demiş
“vurun yaşamayı en sevdiği yerden”
pişman değilmiş hiç
çünkü saltanatı yükseliyormuş çocukların ölü bedeninden

oysa asi bir hazirandı
incecik ellerimle sabaha dokunacak
güneşle bir gülümsemenin hazzına varacaktım
ama vurdular beni
söküp aldılar canımı tenimden
direndim 269 gün
direndim kopmamak için inceltildiğim yerden
çünkü kahvaltıda ekmeğin üzerine mutluluk sürüp
döke saça yiyecektim

ben berkin elvan
yaşım on altı
vuruldum en boyun eğmeyen yerimden
eridim günden güne
bir oldu yaşımla ağırlığı bedenimin
oysa bir çocuk ne anlar ölmekten

Ramazan GÜNGÖR