Şarap dumanları dağılırken…
09 OCAK 2016
“Saygıdeğer Moskovalılar ve başkentin misafirleri…” Şehre ayak basılan ilk günden itibaren metronun yürüyen merdivenlerinde sık sık işitilir bu sesleniş. Manasını kavramaksa biraz zaman alır. Benim de 2007 Eylül’ünde başlayan “başkent misafirliğim” tam da bu anlamı yeni yeni kavramaya başladığım sıralarda sona eriyor.
Rusya’ya geldiğim vakitlerde, Aleksandr Sergeyeviç Puşkin’in ifadesi – Ataol Behramoğlu’nun çevirisiyle “başımda” hakikaten de birtakım “şarap dumanları” dolanmaktaydı. Ama aradan geçen sekiz yılda epey ayıldım doğrusu. Beni Rusça’ya ve Rusya’ya sürükleyen o siyasi saflıktan geriye pek bir şey kalmadı. İyi de oldu.
Şarap Dumanları’na ilham veren Rusça ve Rus edebiyatıydı belki ama bunlardan daha çok Moskova’ydı, Moskova’da yaşıyor olmaktı. Bu yüzden artık bu defteri kapatabilirim.
Okuyan, ilgi gösteren, çeşitli vesilelerle katkı sağlayan herkese teşekkürler.
Mustafa Yılmaz
İletişim:
mustafayilmaz@outlook.com
http://twitter.com/sarapdumanlari
nasıl yani? blogunu kapatıyor mu? devam etseydi keşke. okuyorduk.
öyle bir sonuç çıkıyor.
Türkiye’de stalinistler son derece örgütlü bir şekilde sovyetik dezenformasyona devam ediyorlar. Şarap dumanları, bu dezenformasyonu önleme açısından kendi çapında önemli bir mecraydı. Böylesine yoğun emek ürünü, değerli katkılar olmadan Türkiye solundaki ana akımı stalinizm olmaktan nasıl çıkaracağız Gün Abi?
sabırla, anlatarak.