“Yeni kuşak anarşistlerde anarşizmin her türlü ittifaka karşı olduğu gibi yanlış bir algı vardır. Oysa anarşizm, her türlü ittifaka değil, sadece devleti ve halihazır devlet iktidarını güçlendiren ittifaklara karşıdır; devleti ve halihazır devlet iktidarını tecrit eden ittifaklara ise taraftardır.”

Bence bu tanim o kadar eksik ki, yanlis olmasi degil asil mesele.

‘Kullanisli aptal’ uretmege fazlasiyla musait.

Anariszmi sadece ‘devlet’e “ve halihazır devlet iktidarını güçlendiren ittifaklara karşı” olarak tariflerseniz, geriye ‘merkezi kontrol ile calisan organize orgutler’ cinsinden cok buyuk bir bosluk kalir.

Yani, ‘merkezi kontrol ile calisan organize orgutler’i dahil etmezseniz, onlari gozardi ederek vaftiz etmis olursunuz.

Halbuki, daha dun buraya eklediginiz (‘Ernesto’nun Dağları’nda da çiçekler açar mı? http://www.gunzileli.com/2017/06/20/ernestonun-daglarinda-da-cicekler-acar-mi/ ] yazida da, acik secik anlatildigi gibi, bircok orgut tam anlamiyla ‘devlet’ gibi –hatta, cogu zaman da ‘devlet’ten de beter– davranir.

Siz, yukaridaki tanimda, sadece ‘devlet’i zikrederseniz, geriye bu yapilari –elestiriden ve karsi olmaktan uzak ve muaf– birakirsiniz.

Birakiyorsunuz.

Bunu bilerek mi, yoksa farkinda olmayarak mi yapiyorsunuz; bilmiyorum.

Ama, surasi cok da tartisma gerektirmiyor: Sizin taniminizi baz alan herhangi birisi, bu tur orgutler icin –otomatik olarak– ‘kullanisli aptal’ oluveriyor.

Bu acidan da bakip, belki tekrar gozden gecirmek isteyebilirsiniz.

“Genelde bir yanlış algı daha vardır. O da Mao Zedung’un ‘düşmana karşı birleşilebilecek bütün güçlerle birleşmek ve düşmanı azami ölçüde tecrit etmek’ stratejisinin yanlış olduğudur. Oysa yanlış olan, bu strateji değil, yanlış düşman ve dolayısıyla yanlış müttefikler tespitidir.”

Ben, sizin (henuz bitmemis oldugunu zannetigim) Aydinlik taifesi ile olan hesabinizi bilemem; ama, Mao’nun sozkonusu stratejisini belirlerken ‘acaba buna Anarsistler ne der?’ diye dusundugunu pek zannetmiyorum.

Yani, sunu demek istiyorum: Amac basarili olmak ise, o hedefe ulasacaginizi dusundugunuz adimlari atarsiniz, o yonde ittifaklar kurarsiniz.

Yani, aklinizi kullanirsiniz.

Ileride birgun, rahat koltugunda oturan birisi, cikip sizi Anarsizmin (ya da baska bir ideolojinin) mihenk tasinda inceleyebilir, elestirebilir.

Fakat, sizin icin, bu onemli degildir.

Cunku, basarinin mazereti yoktur; ve basarisiz olmussaniz, cogu zaman –elestiriye bile deger bulunmayan– bir dipnot olarak kalirsiniz.

Bundan dolayi, dindarlarin ‘azam’lar, ‘hazret’ler filan uzerinden yaptigi seyi (deferring to authority), baskalarinin Marx, Lenin, Stalin veya Mao vb uzerinden yapmalarini gorunce garipsiyorum.

‘Bunu bilerek mi, yoksa farkinda olmayarak mi yapiyorsunuz; bilmiyorum. Ama, surasi cok da tartisma gerektirmiyor: Sizin taniminizi baz alan herhangi birisi, bu tur orgutler icin –otomatik olarak– ‘kullanisli aptal’ oluveriyor. Bu acidan da bakip, belki tekrar gozden gecirmek isteyebilirsiniz.’

okuduğunu anlamadığın için, teraneler türetiyorsun.

dediği şu: ilk hedef ‘devlet’tir. geriye kalan bütün her şeyle mücadele etmek, sonradır. ‘devlet’e karşı mücadele etmek için, gerekirse (senin ifadenle) ‘kullanışlı aptallar’la da, ‘merkezi kontrol ile calisan organize orgutler’le de müttefik olunmak zorunda kalınabilinir, tarihin akışı bu müttefikliği (taraflar hiç istemese de) dayatabilir.

sanki, ‘merkezi kontrol ile calisan organize orgutler’den bir senin haberin var, başka kimsenin haberi yok, bu nedenle atlamış.

hadi ordan.

“dediği şu: ilk hedef ‘devlet’tir. geriye kalan bütün her şeyle mücadele etmek, sonradır. ‘devlet’e karşı mücadele etmek için, gerekirse (senin ifadenle) ‘kullanışlı aptallar’la da, ‘merkezi kontrol ile calisan organize orgutler’le de müttefik olunmak zorunda kalınabilinir, tarihin akışı bu müttefikliği (taraflar hiç istemese de) dayatabilir.”

Detaylarindan emin olmak icin baktim: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_life_expectancy

Turkiye’de ortalama omur beklentisi, kadinlar icin, 78.9 sene; erkekler icin ise 72.6 sene…

Ilk hedef ‘devlet’ ise, ve geri kalani bekleyebilir ise, ‘devlet’i yikmak icin eger 70+ sene gecmis ve basarili olunMAmissa, ilgili ‘devrimci’ garibim coktan sizlere omur.

Baska bir deyisle, ‘once devlet; digerlerine sonra bakariz’ yaklasimi, esasen, ‘merkezi kontrol ile calisan organize orgutler’e hic bakMAmak anlamina geliyor.

Ya da, soyle de soyleyebiliriz: Sizin yaklasiminiz, her defasinda, ‘merkezi kontrol ile calisan organize orgutler’e 70+ sene avans veriyor.

Bir de, tabii, su var: Bir devlet yikildiginda onun yerinde vakum olusmuyor; baska bir ‘devlet’ peydahlaniyor. Bu durumda, ‘merkezi kontrol ile calisan organize orgutler’e sonsuza dek iltimas gecmis oluyorsunuz.

Kime nasil iltimas gectiginize karisamam; ama, bunu zulme, diktatorluge ve baskiya filan karsi oldugunuzu soyleyerek yaptiginizda, gozardi ettiginiz zulum, diktatorluk ve baski ‘cep’lerinin toplaminin ‘devlet’ten daha buyuk olabilecegini baska hic kimsenin gormeyecegini varsayMAmalisiniz.

Sayın Zileli’ye bir soru.

Siz AKP/Erdoğan rejimi gibi Kemalist diktatörlük rejimine de elbette karşısınız. Fakat o dönem geride kaldığı için bugün Mustafa Kemal’i putlaştıran, Tek Parti dönemini altın çağ gören Kemalistlerle birlikte AKP/Erdoğan rejimine karşı mücadele etmeyi de tabii ki onaylıyorsunuz birçok kişi gibi.

Peki, farzedelim AKP ve Erdoğan’dan sonra başka bir otoriter rejim ya da diktatörlük geldi. Ve Erdoğan’ı putlaştıran, AKP dönemini altın çağ gören muhalifler de bu diktatörlüğe karşılar. Siz o gün o diktatörlüğe de karşı olacağınıza göre bugünkü muhalif Kemalistler gibi onlarla ittifak kurmayı da onaylar mısınız?
Peki, o zaman sizin ve sizin gibi birçok kişinin AKP/Erdoğan diktatörlüğüne karşı bugünkü sert tavrı hatırlatılsa, o günkü AKP’liler, Erdoğancılar da bu nedenle size cephe alsalar ne olur, ne dersiniz?

Devletin şu iki özelliğini herhalde herkes kabul edecektir;

1) Devlet, sosyal hizmetlerin en büyük / ana kaynağıdır.
2) Devlet, zorun, şiddetin, öldürmelerin, katliamların, terörün, linç kültürünün, ideolojik fanatizm ve beyin yıkamanın, psikolojik terör, yalan propaganda ve manipülasyonların en büyük /ana kaynağıdır.

Sorun şu;
İkincisi olmadan birincisi nasıl elde edilebilir?

“…tarihte suiistimalleri önlemek iddiasıyla yola çıkıp toplumun belkemiğini oluşturan kurum ve değerleri tahrip eden ünlü devrimlerin her biri, sonuçta toplumsal özgürlüklere, kişi hukukuna ve insan haysiyetine karşı son derece kanlı ve vahşi birer saldırıya dönüşmüşlerdir.
1789 Fransız ve 1917 Rus devrimlerinin, 1918 Alman devriminin, 1949′da Çin’de ve 1979′da İran’da gerçekleşen devrimlerin ortak (ve hiç şüphesiz kısmen samimi) hedefi, toplumsal özgürlükleri artırmaktır. Yüzyılımızda örnekleri görülen sosyal içerikli milliyetçilik hareketleri (örneğin Cezayir, Küba, Vietnam devrimleri) de görünürde aynı amacı gütmüşlerdir. Dini, mülkiyet hakkını, bilim ve hukuk kurumlarını, köhne gelenekleri, kozmopolit etkileri ve ayrıcalıklı sınıfları yıkmakla ve taşrayı “modernleştirmekle” bu hedefe kısa yoldan ulaşılacağı sanılmıştır.
Sözkonusu denemelerin istisnasız her birinin, üç-beş yıl içinde, tarihte eşi görülmemiş birer terör ve istibdat rejimi ile sonuçlanmaları, herhalde boş bir rastlantı olmasa gerekir.”
“1917 öncesinde Avrupa’da sadece iki cumhuriyet (Fransa ve İsviçre) bulunduğu hatırlanmalıdır. 1917’yi izleyen yıllarda yeryüzünde – resmen veya fiilen – yeni kurulan yirmiye yakın cumhuriyetten ikisi (İrlanda ve Çekoslovakya) hariç tümü diktatörlük rejimleri olmuşlar veya kısa sürede diktatörlüğe dönüşmüşlerdir.”
https://issuu.com/battalberkpinar/docs/sevan_ni__anyan_-_yanl_____cumhuriy

“Yetki sahibi idareciye ayaklanıp da bundan dolayı iyilikten daha büyük bir kötülüğün meydana gelmemesi çok nadirdir. Mesela Medine’de Yezid’e karşı ayaklananlar, Irak’ta Abdulmelik’e karşı ayaklanan İbnu’l-Eş’as, Horasan’da oğluna karşı ayaklanan İbnu’l-Muhelleb, yine Horasan’da ayaklanan davet sahibi Ebu Muslim, Medine ve Basra’da Mansur’a karşı ayaklananlar ve benzerleri böyledir.”
“Bunlar amaçlarına ya ulaşmışlar ya da ulaşamamışlardır. Sonra yönetimleri ellerinden çıkmış, sonuçsuz kalmıştır. Abdullah b. Ali ve Ebu Muslim birçok insan öldürmüşlerdir. Her ikisini de Ebu Cafer el-Mansur öldürmüştür. Harre halkı, İbnu’l-Eş’as, İbnu’l-Muhelleb ve diğerlerine gelince taraftarlarıyla birlikte yenilgiye uğramışlardır.”
http://ebumuaz.blogspot.com/2014/07/fitneler-hakknda-vasiyet.html

“tipik solcu tavrı. benim değilse beğenmem!”

devrimci işçi partisi

bildiri ve yazılarından kibir akmaktadır.
kürt hareketi şunu yapsın.
şu şunu acil açıklasın.
türkiye’de sol marksizm’i anlamadı.
gerçek marksizm’i biz anladık.
yok şu yok bu. küçük sol partilerin bilim üretircesine teori çalışıp sonrasında diğer parti ve kendi fikirlerinde olmayanları aşağılaması hayret verici. örneğin; partinin yayın organlarından biri olan gerçek gazetesinde chp ön seçimi ile ilgili yazılan bir paragraf şöyle;
“işte chp’nin gösteriş için yaptığı önseçim bu. bu ayrıca herkesin kulağına küpe olsun. önseçimi bu ülkenin sorunlarına çözümlerden biri diye gösteren mi istersiniz (“lüks balık restoranları”!), manipülasyona açık parti yapısında içi boş demokrasi fetişizmi yapan mı (“bir günde bir ilçeye 16 bin yeni üye”!), yerel politikanın demokrasi olduğunu sanan mı (“kurtlar vadisi tipleri”!)?”
parantez içinde yer alan popülist söylemleri (kalitesiz, eleştiri kültüründen uzak) daha da bir hayret verici.
not: paragraf sadece örnek amaçlı chp’yi eleştirdi diye değil.
https://eksisozluk.com/entry/51022901

popülist parti.
bedelli askerliğe ve profesyonel orduya karşı çıkarken durdukları öyle sıradan ki, şaşırıp kaldım. vicdani ret ve total ret hakkında zerre bilgileri yok. olayı “haksız yere insanlar ölmesin diye askere gitmek” şeklinde teorize etmeleri de komik. sanki vicdani retçilerin en büyük hayali, profesyonel orduya geçmekmiş gibi lanse etmesi bu konudaki cehaletlerini ortaya seriyor. vicdani retle kitlelerin sokağa inemeyeceğine dair anlamsız bir inanışları var. “bu potansiyel güç yüz binlerle, silah altında, askerde. o halde askerden uzak durmak niye? bizim yerimize başkası tetiğe bastığında haksızlık bitiyor mu?” derken, vicdani retçilerin “ben öldürmeyim de kim öldürürse öldürsün” zihniyetiyle yaşadığını zannediyor. buyursun okusun madem, var mı böyle retçiler… vicdani reddin gündeme gelmesini devletin pr çalışması olarak göstermek de ayıp. sanki vicdani retçiler ayıla bayıla akp’nin her dediğini kabul eden insanlarmış gibi. bol keseden akıl dağıtmanın yan etkileri işte.
vicdani ret hakkının tanınmasını savunan örgütlere de verip veriştirmiş haliyle. e liberaller de vicdani ret hakkı tanınsın istiyor. o zaman yaşasın zorunlu askerlik.
https://eksisozluk.com/entry/27643896

neymiş neymiş?

‘Detaylarindan emin olmak icin baktim https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_life_expectancy Turkiye’de ortalama omur beklentisi, kadinlar icin, 78.9 sene; erkekler icin ise 72.6 sene. Ilk hedef ‘devlet’ ise, ve geri kalani bekleyebilir ise, ‘devlet’i yikmak icin eger 70+ sene gecmis ve basarili olunMAmissa, ilgili ‘devrimci’ garibim coktan sizlere omur.’

üç-beş tane istatistikçi bir araya gelmiş, ortaya bir kaç tane sayı atmışlar, sen de bu sayıları ‘ortalama omur beklentisi’ olarak yutmuşsun ve bu sitede ‘referans’ niyetine serpiştirmeye uğraşıyorsun.

o istatistikçiler o sayıları değiştirdiğinde sana haber veririm, o zaman ‘yeniden yazarsın’ analizini.

‘‘once devlet; digerlerine sonra bakariz’ yaklasimi, esasen, ‘merkezi kontrol ile calisan organize orgutler’e hic bakMAmak anlamina geliyor.’

kendi kendine bazı sonuçlara ulaşıyorsun, sonra bu sonuçların ‘nesnel’, ‘genel’ olduğu savınla, kendi zırvanı ispata uğraşıyorsun. başka kapıya, kış kış.

‘Sizin yaklasiminiz, her defasinda, ‘merkezi kontrol ile calisan organize orgutler’e 70+ sene avans veriyor.’

üç-beş tane istatistikçinin ortaya attığı sayılarla ‘beynini’ (ek olarak, belki, mideni) doldurduğun için, ‘merkezi kontrol ile calisan organize orgutler’e zaman çizelgesi olasılık hesapları yapmakla hem kendini yoruyorsun, hem bu sitede boşu boşuna yer kaplıyorsun.

‘Bir devlet yikildiginda onun yerinde vakum olusmuyor; baska bir ‘devlet’ peydahlaniyor. Bu durumda, ‘merkezi kontrol ile calisan organize orgutler’e sonsuza dek iltimas gecmis oluyorsunuz.’

dedi birisi, internette.

‘peydahlanan devlet’e karşı mücadele ederken de, ‘merkezi kontrol ile calisan organize orgutler’le (taraflar hiç istemese de) muhalefet beraberliği kurulabilinir. (taraflar hiç istemese de) tarihin dönüm anları, muhalefet beraberliklerini zorunlu kılıyor diye, internette ‘necip’ diye birinin uydurduğu ‘iltimas gecmis oluyorsunuz’ sonucu ispatlanıyor, demek değildir.

‘Kime nasil iltimas gectiginize karisamam; ama, bunu zulme, diktatorluge ve baskiya filan karsi oldugunuzu soyleyerek yaptiginizda, gozardi ettiginiz zulum, diktatorluk ve baski ‘cep’lerinin toplaminin ‘devlet’ten daha buyuk olabilecegini baska hic kimsenin gormeyecegini varsayMAmalisiniz.’

‘diktatorluk ve baski ‘cep’lerinin toplaminin ‘devlet’ten daha buyuk olabilecegini baska hic kimsenin gormeyecegi’

yanlış.

gören var, hem de çok.

‘sırf kendi zırvanı’ ispata uğraştığın için, laf cambazlığını sergiliyorsun.

hitler’in lideri olduğu ‘nazizm’e karşı mücadele edenler, ‘muhalefet beraberliği’ oluşturmaya mecbur kaldı, fakat, bu beraberliğin unsurları herhangi bir ‘ideolojinin çevresinde toplaşmaya mecbur değillerdi, toplaşmadılar da.’ sscb ile abd, bambaşka iki ülke, bambaşka iki harman olmasına rağmen, ‘nazizm’e karşı beraber hareket etmek zorunda kaldı, tarih tam o esnada, o beraberliği zorunlu kıldı. ‘nazizm’ tehlikesinin ortadan kalkacağının emareleri göründüğü an, hiç vakit kaybetmeden, abd ve sscb kendi ‘kutuplarını’ köpürttü ve ‘soğuk savaş’ denen dönem başladı.

necip’lere karşı mücadele etmek için, asıl olan, muhalefet beraberliğidir, ‘merkezi kontrol ile calisan organize orgutler’le de beraberlik dahil.

‘Baska bir deyisle, ‘herhangi bir iktidara karsi herhangi bir darbe de desteklenebilir; yeter ki, o iktidara onceden ‘fasist’ etiketi yapistirilmis olsun’.

bu, senin zırvan.

etiket yapıştırmak başka şey, hegemonyasını sürekli arttıran ‘apaçık faşist’ rejime karşı mücadele etmek başka şey.

faşist rejim, seni de yemeye başladığında, o vakit seni ben savunacağım, senin yardım, destek isteyip-istememene aldırmadan.

15 Temmuz başarılı olsa ve sonra Başbuğ içeri alınsaydı – veya ileride tekrar içeri alınsa üzülmezdim. Tıpkı Perinçek ve VP tayfasına üzülmediğim gibi. Onları içeri alan iktidarlarla da elbette mücadele edilmelidir. Ama bunları savunmadan.
Bu yazının veciz bir şekilde belirttiği gibi, bu tipler her daim Kral’ın – düzenin, iktidarın – soytarılarıdır. Dahası, iktidarların tetikçileri oldukları için dışarı salınamayacak kadar tehlikelidirler.

“Tabiki bu olayın neticesinde şunu kabul etmemiz lazım ki, Türkiye’de doğal olarak çok şey değişti. Bunu bir kere ana tespit olarak kabul etmemiz lazım. Yani 15 Temmuz öncesi ile sonrasını farklı değerlendirmemiz lazım.”

15 Temmuz oncesinden gelen butun vergi borclari ve her turlu suctan dolayi mahkum edilenler –herkes– affedilmeli ve dosyalari da imha edilmeli.

Ilker Basbug’un hatirina bu kadarini yapmaliyiz.

http://marksist.net/yilmaz-seyhan/totaliter-diktatorlugun-mahalli-ayagi.htm

Ergenekoncudan Ergenekoncu Perinçek’e Yumruk
Nasname
http://www.nasname.com/a/ergenekoncudan-ergenekoncu-perinceke-yumruk

PERİNÇEK’E YUMRUĞU OSMAN YILDIRIM DEĞİL, “HAÇLI GERİCİLİK” ATMIŞ Gün Zileli
http://www.gunzileli.com/2010/10/29/perincek’e-yumrugu-osman-yildirim-degil-“hacli-gericilik”-atmis/

“Tam tersine iktidarlara teslim olmama gibi bir temel prensibimiz olduğu için, sizin tabirinizle ‘devirmeci’yiz.”

‘Iktidarlara karsi olmak’, ‘iktidarlara teslim olmamak’ kulaga hos geliyor da, kullandiginiz kelimenin (‘iktidarlar’) cogul oldugunu iskalaMAmak lazim.

Yani, teoride –zimnen– sadece ‘the Iktidar’ (ya da ‘el Iktidar’) degil sizin karsi oldugunuz; butun iktidar ceplerine karsi oldugunuzu ima ediyorsunuz.

Bu iyi.

Ama, saglamasini yapmaga kalktigimizda bunun boyle olmadigini goruyoruz: Kategorik olarak sadece ‘mesru iktidar’a (‘the Iktidar’a) karsisiniz.

Onu ikame etmegi hedefleyen, yani sadece yeni bir ‘the Iktidar’ olmagi hedefleyen orgutler sozkonusu oldugunda ise, bazilarina goz yumuyor, digerleri ile ittifak yapmagi oneriyor; baskalarina da karsi oldugunuzu soyluyorsunuz.

Tutarsizliktir bu.

‘The Iktidar’i devirip yerine kendinize yakin bulacaginiz baska bir iktidari getirmegi/kurmagi hedeflemek “iktidarlar”a karsi olmak anlamina gelmiyor cunku.

Daha da beteri, ittifak yapilabilir buldugunuz orgutlerin bizzatihi kendilerinin mevcut iktidardan cok daha hukukdisi, zalim, ceberrut vs vb oldugunu bile bile onlarla ittifak onermeniz..

Bu orgutlerin, iktidara geldiklerinde, aniden hidayete ereceklerini mi saniyorsunuz?

Bu bir.

Ikincisi, bu orgutleri –iktidari devirip yerine kendileri gelinceye kadar gececek sure boyunca– hukukdisilik, zalimlik, ceberrutluk vs vb acisindan elestirmeyisiniz onlara iltimas gecmek anlamina gelmez mi?

Sonucta, butun bunlar, benim ‘prensipsiz devirmeci’ dedigim bakisa isaret ediyor.

‘Prensipsiz’ cunku prensip ya hic yok, ya da alabildigince muglak…

‘Devirmeci’ cunku –yerine neyin gelecegini hic dikkate almaksizin– sadece ‘mevcut’u ‘devirmek’e odaklanmis…

Boyle bir akilin pesine takilinir mi?

“necip ilkokul öğrencisine ders verir havalarını bıraksan iyi edersin. senin bildiğin basit gerçekleri ben de biliyorum.”

Bilmediginizi hic dusunmedim. Ama, hayatin boyle bir gercegi oldugunu biliyor olmaniza ragmen, sonucunda baska bir seyin olabilcegini dusunuyor oldugunuz intibaini vermenize sasiriyorum.

“Böyle bir şeyi hedeflediğimi nereden çıkarıyorsun ki? Bir iktidarı yıkmayı hedefliyorum evet ama yerine yeni bir iktidarın kurulması gibi bir amacım yok, tersine buna karşıyım. Çünkü yeni iktidarın da eskisi gibi olacağını biliyorum.”

Insan mahlugu, baska bir cok ozelliginin yanisira, bir ‘suru hayvani’ oldugundan dolayi, zaman zaman sikayet etse bile, basinda bir ‘alpha’nin oldugu hiyerarsik bir yapi olsun istiyor.

Bunu siz de, en az benim kadar, iyi biliyorsunuz: Tarihsel/emprik butun surec buna isaret ediyor.

Bunu verili kabul edersek, ‘iktidar’a karsi olmanin bir anlami olmadigini, onu devirince yerine sadece bir yenisinin (‘more of the same shit’) gelecegini; dolayisi ile, ‘iktidara karsi olmak, onu devirmek’ icin harcayacagimiz her turlu eforun heba olacagini da gorebilmeliyiz.

Gorebildiginiz asikar da, hala daha israr etmeniz garip.

[Simdi ismini tam hatirlamiyorum. Japonya’da bir tapinak var. Tamamen ahsap bir yapi. Arsa iki parselden olusuyor. Her 50 senede bir bir parseldeki binayi yikip, yan parselde, yenisini yapiyorlar.

Onun bir mantigi var. Ahsap bina 50 senede eskiyor. Yenisini yapiyorlar. Bir de, irrasyonel olsa da, ‘inanc’ ayagi var.

Ama; bizdeki ‘devirmeci’ligin mantigini goremiyorum.
]

doğu bey soyadını değiştirecek olursa önerim SAĞAÇEK olacak.

Kim iktidarsa ona vur!

İktidar iktidara ne kadar hakimse o kadar vur, muhalif ne kadar muhalefet ediyorsa o kadar destekle!

“ortada ‘zalim devlet’ var, adı ‘recep tayyip erdoğan diktatörlüğü’. bu diktatörlüğü yıkmak için mücadele etmek, zaten, halihazırda, ‘en zalim olan’a (yani ‘recep tayyip erdoğan diktatörlüğü’ne) karşı mücadele etmek demektir.”

Sizin mucadele menziliniz RTE ile bitecek anlasilan.

Bitince mutlu olacaksiniz; ne mutlu…

Peki, ya zalim orgutler?

Bunlara soylecek hic sozunuz olmayacak mi?

“Ergenekoncu” diye geçmişte haksız yere hapis yatanlar bugün iktidarın en büyük destekçilerinden olmuşlar ise geçmişte maruz kaldıkları bu durum nedeniyle onları mağdur görüp haklarını savunmak doğru mudur?

Bu şuna benzer. Cinayet işlediği iftirasına maruz kalıp haksız yere hapis yatan biri tahliye edildikten sonra birini öldürüyor. Bizde geçmişteki mağduriyetine karşı çıkıyoruz. Halbuki hapis yatmaya devam etseydi kimseyi öldüremeyecekti.

“‘geriye kalan zalim orgutlerle’ mücadele etmek için, ilk önce, ‘recep tayyip erdoğan diktatörlüğü’ne karşı mücadele edilir.”

Nasil yani?

Iki isi bir arada yapamiyor musunuz?

Mesela, sakiz cignerken (ya da konusurken) yurumek gibi..

“‘iktidar olgusu’nu yıktıktan sonra,”

Peh.. peh..

‘Iktidar’i yikmak yetmemis; simdi de ‘iktidar olgusu’nu yikmaktan bahsediyorsunuz.

Yani, hamhayalperestligi asmis, somsalakligin feristahina ulasmissiniz. Bravo.

“eğer, muhalefet beraberliği içinde de iktidar olmaya eğilimli akımlar çıkarsa, bu kez, yeni muhalefet beraberlikleri kurulur,”

Yani, bir o muhalefetin kucaginda, bir bu muhalefetin kucaginda, bir omur gecirirsiniz.

Ama, bu da cok suremez; cunku, her an herhangi bir ‘beraberlik’e ihanet edeceginiz artik asikar olacaindan dolayi, sizi kimse iplemez.

Simdi oldugu uzere, bilindik ‘kullanisli aptal’ olarak kalirsiniz.

“ve bu kez, ‘muhalefetin içinde filizlenmiş iktidar olmaya eğilimli akımlar’a karşı mücadele edilir.”

Hedefi iktidar olmak olmayan muhalefete bukake canagi diyoruz.

Yorumlar gene uçtu Gün, gene uçtu!

2011, Libya
Kaddafi zorbası bombalanıyor (Taraf)
Diktatöre bomba yağdı (Milliyet)

Necip onaylar [mı? Karşı olduğunu henüz duymadık. Öyleyse özür dileriz].

2001, Afganistan
Taliban zorbası bombalanıyor
Diktatöre bomba yağdı

Necip onaylar [mı? Karşı olduğunu henüz duymadık. Öyleyse özür dileriz].

2003, Irak
Saddam zorbası bombalanıyor
Diktatöre bomba yağdı

Necip onaylar [mı? Karşı olduğunu henüz duymadık. Öyleyse özür dileriz].

2011-günümüz, Suriye
Esed zorbası bombalanıyor
Diktatöre bomba yağdı

Necip onaylar [mı? Karşı olduğunu henüz duymadık. Öyleyse özür dileriz].

15/16 Temmuz 2016, Türkiye
RTE zorbası bombalanıyor
Diktatöre bomba yağdı

Necip karşı çıkar.

“Necip’in sorunu ikisine birden mücadele etmek istemesi değil. İktidara karşı mücadele etmek istememesi.”

Neresini Turkce yazmamisim, nereseni anlamadiniz; bilmiyorum.

Bir daha deneyelim:

Siz, ‘iktidar’a (yani, ‘yonetim’e) karsi oldugunuzu soyluyorsunuz. Kim olursa olsun, farketmez, ‘iktidar’a karsisiniz.

Bunu da, anlamli bir seymis gibi, biteviye soyluyorsunuz.

Sizin bu dediginiz, ancak 30 bin sene filan onceleri mumkundu. Savannah’ta, herkes tek basina avci-toplayici halinde yasarken…

O gunler gecti.

Simdi, 3 dairelik apartmanlarda bile birisini yonetici seciyor ya da tayin ediyorlar. Bunu da, kendiliklerinden yapiyorlar.

Cunku, ortak hizmetlerin saglanmasi icin boyle bir sey gerekiyor –oteki turlusunun daginiklik ve karmasa anlamina geldigini (galiba, bir siz haric) herkes idrak ettigi icin.

30 bin sene onceye donusu oneren bir sloganik lakirdiyi kimse ciddiye almiyor yani.

Simdi de, gelelim, sizin ‘zulum’e filan karsi olusunuza.

Evet. Buna ben de, tabii ki, karsiyim.

Ama, ben hem ‘iktidar’in hem de ‘orgut’lerin zulmune karsiyim.

Siz, pek de bir el cabuklugu ile, ‘orgut’lerin zulmune gecistiriveriyorsunuz.

Aramizdaki temel fark bu.

Umarim bu sefer yeterince Turkce yazmisimdir.

“Bu sitede örgütlerin zulmüne karşı yüzlerce yazı bulunuyor.”

Bu ‘örgütlerin zulmüne karşı’ yazilanlardan birkac tanesinin linkini verebilseydiniz cok makbule gecerdi.

Ozellikle de, ‘örgütlerin zulmüne karşı’dan oteye, dogrudan dogruya ‘örgütlere karşı’ yazilmis, onlari da sertce elestiren birkac yazi.

“Ben sizin yerinizde olsam, herkese laf yetiştireceğime biraz zaman ayırır ve bulmaya çalışırdım. Gerçekten bulmak istiyorsam tabii.”

Herkese laf yetistirmek pesinde degilim. Sadece ilginc/onemli gordugum noktalara deginiyorum.

Bu sitedeki butun yazilari tek tek okuyacak kadar vaktim, malesef, yok.

Olsa bile, yapmazdim. Cunku, o, bir tur ‘stalking’ sayilabilir.

Onun yerine, dogrudan dogruya, sizden yardim istemegi tercih ederim.

“Yine de ilk elde bulduğum iki örneği buraya vereyim:”

Tesekkur ederim.

Once, verdiginiz en sonuncu linkten baslayayim.

“İlyas Aydın’a Devrimci Onuru İade Edilmelidir…” basligi altindaki su ifadeniz cok ilginc:

“Örgütlere bir şey demiyorum, onlar konuşmazlar, konuşmak işlerine gelmez, çünkü epeycesinin örgüt içi infaz suçu vardır. Peki ama ya bizim kuşak. Bizler neden susuyoruz?”

Evet. Fakat, orgutlere niye “bir sey demiyor“sunuz?

‘Cevap vermez’ olmalari onlari soru sorulmaktan muaf mi kiliyor?

Dahasi, evet, hala daha neden susuyorsunuz?

[Buradaki ‘siz’ zamiri bizzat size atifta bulunmuyor; ‘sol’un (hatta, ‘sag’in) orgutsel yapisi icinde (daha cok da, yonetiminde) bulunmus olan herkesi kastediyorum.]

Aradan kac yil gecmis?

Yazida ismi gecen:

Adil Ovalıoğlu (infazi 1970): 46 sene.
İlyas Aydın (infazi 1972?): 44 sene.

Ve, hala daha ‘ajan miydi, degil miydi?’ geyikleri uzerinden konusuluyor mevzu.

Neymis? ‘Ajan degilse, itibari iade edilmeli’ymis?

E iyi de, (ajan ya da degil) insanlar oldurulmus..

Oldurenleri, emri verenleri, infazi yapanlari vs konusan yok.

Bunlarin suclu oldugunu soyleyen hic.

Hem, ajan olsa(ydi) ne yazar?

‘Ajan’ olanlarin sizce katli vacip midir?

Sahi, siz idama karsi misiniz?

Yoksa, orgutlere istisna mi taniyorsunuz?

Not: Linkini verdiginiz diger yazilariniza baktim. Hicbirinde acikca ismi zikredilen bir orgut yok.

Uzgunum; ama, onlarin her biri muglak/yuvarlak laflar.

Bu durumda sunu sormaliyim:

[‘Omerta’ya uyulmasini zorunlu kilan sey, kendisinin (ya da sevdiklerinin) oldurulmesi, iskence gormesi veya baska sekillerde ciddi zararlara ugramasi korkusudur.]

Solda, bunca katle ve infaza ragmen, bunlarin hakkinda kimsenin cikip konusamayisini, ben, boyle bir teditten korkunun varligina yormak durumunda kaliyorum.

Baska bir aciklamasi akliniza geliyor mu?

Kelimenin anlami sizin sandiginiz gibi her yerde kullanilmaga musait degil.

http://www.dictionary.com/browse/demagogue

demagogue or demagog
noun
1. a person, especially an orator or political leader, who gains power and popularity by arousing the emotions, passions, and prejudices of the people.
2. (in ancient times) a leader of the people.

Ben, halkin duygularini veya onyargilarini sahlandirarak guc veya popularite kazanan birisi degilim.

Burasi da, benim soyledigim turden seyleri soyleyerek popularite kazanilacak bir yer degil zaten.

Simdi gelelim sizin soylediginize:

“Başka bir açıklaması senin bir demagog olduğun.”

Yani, sirf ben (olmadigimi yukarida anlattim, ama yine de diyelim ki) ‘demagog’um diye mi konusamiyorsunuz?

Butun ‘sol’u ben mi engelliyorum?

Hiroşima ve Nagazaki’ye (ve Pearl Harbour’a, Dresden’e, Londra’ya, Dersim’e, Roboski’ye, Gazze’ye, Hama’ya, Halep’e, Halepçe’ye, İHA’larla Yemen’e…) bomba atanların yaptığı zulümler ile örgütlerin yaptığı zulümler bir mi ki onların da aynı derecede eleştirilmesini bekliyorsun Necip? (Onların zaten eleştirilmesini bir yana bırakıyorum.)

Öte yandan, bu örgütlerden IŞİD gibi bazılarına da senin değinmemenin sebebi, onların tasmasını elinde tutan AKP iktidarının onları PYD gibi karşı olduğun örgütlere karşı kullanması değil mi?

http://marksist.net/pinar-safak/spor-kisvesi-altinda-koruklenen-milliyetcilik.htm

Emekçilere milliyetçilik, kapitalistlere kâr

“…geçtiğimiz Mayıs ayında Fenerbahçe basketbol kulübü Euroleague şampiyonu oldu. Takımın sayı getiren bir tek Türkiyeli oyuncusu olmamasına rağmen “tarihi zafer”, “Yunanlıları yenen Fenerbahçe” gibi söylemlerle yıllardır sürdürülen Türk-Yunan düşmanlığı beslendi, milliyetçilik kışkırtıldı. Kendi çıkarları doğrultusunda milliyetçiliği azdıran egemenler, söz konusu olan kârları olunca Türkiyeli olmayan ama daha yetenekli olan oyuncuları oynatmakta bir sakınca görmüyorlar. Böyle düşünmeleri de kendi mantık çerçeveleri içinde son derece normaldir. Bizim açımızdan işin bu kısmı herhangi bir sorun teşkil etmiyor elbet. İşçi sınıfını “yerli-yabancı” temelinde bölen kapitalist egemenlerdir. Burada altı çizilmesi gereken nokta tüm bu yapay ayrımları yaratanların ikiyüzlülükleridir. “Türkler Avrupa’yı fethetti”, “tarihi zafer”, “Türkler ezdi geçti”, “Yunanı bozguna uğrattık” gibi söylemlerle riyakârca milliyetçiliği kışkırtanlar, bu söylemlerin altında milyon dolarlar kazanıyorlar ve bunu yaparken de milli tercih kıstasına hiç mi hiç takılmıyorlar.

Çünkü kapitalistler için önemli olan kârlarıdır ve özellikle siyaset dışı gibi gösterilen böylesi alanlarda kendi ideolojilerini kitlelere benimsetmektir. Irkı, dini, dili fark etmeksizin kendilerine kâr sağlayacak seçimler yapan kapitalistler, sıra işçi sınıfına gelince emekçi halkları bu ayrımlarla bölüp, birbirine düşman etmeye çalışırlar. Milyon dolarlarca kârların sağlandığı spor kulüpleri de kapitalist şirketler gibi düşünüyor ve ona göre kararlar alıyorlar. Borsada işlem gören ve şampiyonluk sayesinde inanılmaz paralar kazanan kulüp yönetimleri “milli olsun bizim olsun” zırvalığına takılmıyorlar. Yabancı sporcularla dolup taşan kulüplerin önemsediği asıl nokta kulübün borsadaki değeri, ticari satışlarının ne olduğudur. Çıkarlarına göre hareket eden kapitalist egemenler, yeri geldiğinde aşağıladıkları uluslara mensup sporcularla muazzam paralar kazanıyorlar. Bu da yetmezmiş gibi bir tek Türkün bile olmadığı takımla “Türkün gücünü” tüm dünyaya ispatlıyorlar! Hatta herhangi bir spor kulübünün ötesinde milli takımlarda dahi bu durumun geçerli olduğu örnekler yaşanıyor. Kâğıt üzerinde birkaç basit işlemle “millileştirilen” ve bir anda ulus değiştiren sporcular, milli takım kadrolarında yer alıyor. Aslında karma uluslardan oluşan takımlarla kitlelerin bilincinde “ulusal üstünlük” pekiştiriliyor.

…Geçtiğimiz haftalarda tam da bu profile uygun bir örnek yaşandı. Herhangi bir “yerli” takımda oynamak yerine kendi kariyeri için dünyanın en büyük futbol kulüplerinden birinde top koşturmayı seçen bir futbolcu, referandum öncesinde “vatan, millet” demagojisi yaparak, “güçlü bir Türkiye için evet diyorum” diye oyunu duyurmuştu. Daha sonraki günlerde epey bir gündem olan birtakım hadiseler yaşandı. Meselenin bizim konumuzla ilgili kısmı, sorunun kaynağının milli takımda ödenecek prim anlaşmazlığı olduğunun ortaya çıkmasıdır. Bu çok sevgili vatansever (!) futbolcumuz “milli takımda oynamanın gururu”nu yaşamak yerine para anlaşmazlığına düşmüş ve sonuç itibariyle milli takımdan ayrılmıştır. “Güçlü bir Türkiye için” her fırsatta işçi haklarını tırpanlayan iktidarı destekleyenler, sıra kendi meselelerine gelince hiç de söyledikleri gibi davranmıyorlar.

…Aslında bütün bu örnekler yükseltilen milliyetçiliğin nasıl yapay bir zehir olduğunu, gerçek bir temelden yoksun olduğunu açıkça ispatlıyor. Fakat işçi sınıfının mevcut örgütsüzlüğü bu gerçekliğin görülmesini engelliyor. Milliyetçiliğin burjuvazinin ideolojik bir zehri olduğu gerçeğinin kitlelerce kavranması, ancak işçi sınıfının devrimci örgütlülüğüyle mümkün olacak.”

(Spor Kisvesi Altında Körüklenen Milliyetçilik, Marksist Tutum)

“iktidarları yıkmak için, sihirli tek tuşla çalışan, bu sihirli tuşa basıldığında dünyayı güllük-gülistanlık hale çabucak çeviren, bu sihirli tuşa basıldığında hem ‘iktidarları’ hem de ‘muhalefetin içinde filizlenmiş iktidar olmaya eğilimli akımlar’ı tek seferde yok eden bir mekanizma yok.”

Gunaydin.

‘Emansipasyon’unuzun ilk merhalesi basarili sayilir.

Simdi de, bir sonrakine kendinizi hazirlayiniz:

Iktidarlar (yonetimler) yikilmaz. Iktidardakiler (yonetimdekiler) degisir. Yerine baskalari gelir.

Biliyorum, bu sizin icin, kabul etmesi zor bir realite; ama, birkac gun tefekkur ederseniz, bunun boyle oldugunu idrak edebilceginize guvenim tamdir –en azindan oyle umit etmek istiyorum.

Bunu anladiginiz zaman, ‘iktidar (yonetim) olgusu’nu ve/ya ‘iktidar (yonetim)’i yikmak gibi lakirdilarinizin ne kadar cocuksu, hamhayalperest ve de somsalakca oldugunu da goreceksiniz.

Ben, sadece, azicik durtme ile, size yardimci olmaga calisiyorum.

“hem ‘iktidarlar’a hem de’muhalefetin içinde filizlenmiş iktidar olmaya eğilimli akımlar’a karşı ‘aynı anda’ mücadele etmek, daima mümkün olamıyor.”

‘Daima’ mumkun degilse, ‘hic’ mi olmak zorunda?

Benim gordugum, orgut sempatizanlarinin hep de ‘hic’i tercih ettigidir.

Yoksa, kimse herkesten ‘muhalefete muhalefet’ gibi ‘recursive’ bir donguye kapilmasini bekliyor degil.

Ama, hep de ‘hic’ olunca, bayagi siritiyor.

“diktatörlüklere karşı mücadele yürütülürken,”

Bana, bu, “diktatörlük” filan gibi laflari duymaktan gina gelmege basladi…

Nereye baksam ‘diktatörlük’…

Evde once ‘koca/baba’, sonra ‘kari/anne’, sonra ebeveyn, sonra (birden cok kardes varsa) ‘abi’ ve/ya ‘abla’.. Disarida da, ‘sef’, ‘amir’, ‘mudur’, ‘patron’..

Herkes kendi capinda birer ‘diktatör’.. ama, herkes de –nasil oluyorsa– ‘diktatörlük’e karsi.

[‘Diktatör’ yerine ‘fasist’ de, ‘yezid’ de, ‘kafir’ de (baska benzer seyler de) denebilir, tabii ki. Ayni derecede yalama olmus lakirdilardandir.]

O yuzden, ben, bu kelimeleri kullarak bana birsey anlatmaga calisanlara sadece tepki koymakla kalmiyor; ayni zamanda, duygularima hitap edip beni kandiracagini dusundugu icin, ‘filter out’ ediyorum –duymazdan geliyorum.

Bu sebeple, ben, yalama olmus bu tur ‘cuval’ kelimeleri kullanmaktan sakinilmasini oneriyorum hep.

Kategorizasyon cambazligiyla beni de ‘defter-i usaka kaydet’mege ugrasmak yerine, spesifik olarak neye nicin karsi oldugunuzu (yani, sebep ve gerekcelerini) anlatirsaniz, size katilabilirim, ya da katilmazsam da neden katilmadigimi anlatabilirim.

Kisacasi, benim ‘ontology’im (‘var olus felsefem’) ‘omur boyu muhaliflik’ de degil; kayitsiz sartsiz (ve sonsuza dek surecek) sadakat de.

Galiba bu kontrast yuzunden sizinle anlasamiyoruz.

C’est la vie..

Sayın 19 Anonim 27 Haziran 17
“Şiddet ve sosyalizm”
Sosyalizm coşkunluğunuz gözlerimi yaşa boğdu.
İngiltere tarihinde dahilikte Newton ve Darwin gibi devlerle kıyaslanıp aralarında bir seçim yapmada zorluk çekilen Churchil’den bazı özdeyişler göndermek istedim.
Önce çok sevecekleriniz, sosyalizminize daha da azimli sarılmanıza teşvik edecekler:
Başarı, coşkunluğunu yitirmeden başarısızlıktan başarısızlığa koşmaktır.
Potansiyelimizi, olası cevherimizi gerçekleştirmenin anahtarı dayanma gücü, güç, şiddet, akıl, bilgi veya anlama değil, azimli gayrettir.
Şimdi de sevmeyeceğiniz bir özdeyiş:
Sosyalizm başarısızlığın felsefesi, cahilliğin amentüsü, kıskançlığın din kitabıdır. Sosyalizmin içsel erdemi, sefilliği eşitçe paylaşmadır.
Bir Türk olarak küçüklerimi seven büyüklerime saygı gösteren bir kişi olarak büyüdüm. İngiltere gibi, Türkiye’den çok ilerde ve süper büyük bir ülkeye ve o ülkenin Churchil gibi süper büyük bir dahisine saygım var.
Siz de büyük süper biri gibi konuşuyorsunuz. Aranızda şaşırıp kaldım.
Churchil’in en sevdiğim özdeyişini eklemeden geçemeyeceğim:
Köpekler bizi üstün görürler, kediler bizi küçümserler. Domuzlar bizi eşit görürler.
Herif hiç değilse, en azından tarihi ve domuz olduğumuzu biliyor, tatlı sözlerle kıvırmıyor.

Sayın Anarşizm Uzmanı Gün Zileli,
“Yeni kuşak anarşistlerde anarşizmin her türlü ittifaka karşı olduğu gibi yanlış bir algı vardır. Oysa anarşizm, her türlü ittifaka değil, …”
Eski düşüncelerden kurtulmak senin için imkansız. Bir kere marksist-leninist-stalinist, daima marksist-leninist-stalinist!
İttifak bir gurup, bir örgüt varsayar. Kişi ancak başka bir kişinin bazı fikirlerine katılır bazılarına katılmaz.
Dolayısıyla sen partiler arası çerçevesi içinde düşünüyorsun.
Örneğin ben anarşist değilim ama anarşistleri çok daha fazla sevdim, fikirlerini beğendim, çok şeyler öğrendim. Kişisel alanda farklar vardı ve hala var. Okuduğum her anarşist yazarla tam bir fikir birliği hiçbir zaman olmadı diyebilirim.
Sanırım tekrar İngiltere’ye dönüp eğitimi ilerletmen gerekiyor.
Daha da iyisi, alçak gönüllü olup anarşistlik kılıfına çok geç girdiğin için eski huylarından vazgeçmenin zorluğunu omuzlaman ve bilmediğin konularda hindi gibi kabarıp alay edeceğine yanlışlık yaptığında özür dilemek. Bilim, teknoloji, ilkellik, medeniyet ve medeniyetin doğuşu, mitler ve dinler, antropolojik çalışmalar hakkında zerre kadar bilgin yok. Saplandığın 19. yüz yıl anarşistliğini daha özenle gözden geçirmekte de fayda olabilir. Çoğu kapitalistlerin getirdiği bolluk peşinde koşmayı amaç edindi ama bolluğa erişme yollarında ayrıldılar.
Sitende bana saldıranlar bile seni bu derin taş uykusundan uyandıramadı.

Necip’in söylemek istediği şey şu mu?

“Devletin/sınıfların kötülükleri yanlış, ama bunların olmadığı bir toplum özlemi de yanlış, daha doğrusu mümkün değil.”

Şöyle bir benzerlik kurulabilir belki. Hayatı sadece yiyip içip tüketmekten, veya kızlar, aşk ve seksten ibaret görmek yanlış, ama hayatın bunlar olmadan olabileceği düşüncesi de yanlış. Tıpkı devlet ve sınıflar olmadan olamayacağı gibi.

Sayın 23 Papağanlar 27 Haziran 17
Sayın, ekosistemden sözeden ekosistemin ne olduğunu bilmeyen karalar karası cahil.
Türk solunun şahane bir örneği. Modaya uyan kelimeler kullanmakla geçinen zavallılar.
Kendin papağanlı edeceğine git biraz hayvanların neden şehirlere indiğini öğren, be zavallı tipik Türk cahili. Dünyada hayvan sayısın neden azaldığını bile bilmeyen salak, ekosistemden bahsediyor.
Biraz da insanlar tarihi oku. Hiç değilse kendi tarihini oku. Çok kalın kafalı olduğu için sana işini kolylaştırıcı ipucu vereceğim. Sosyal medyada ucuz bilgi çok. Tarihte “santrifüj ve sentripetal hareketler ne demek?” sorusuyla başla. En azından, Hunların, Mongolların, Türklerin kim tarafından harekete getirilidiğini belki öğrenirsin.
Ama en iyisi cahillik mutluktur özdeyişiyle kendi de dahil G. Zileli sitesini dolduran kara cahiller arasına katıl. Hepsi azılı solcu ve devrimciler. Sana gazete satmak, broşür dağıtmak gibi bir iş verirler. Veya fedailik yaptırırlar, ve zaten şimdi fedailik yapıyorsun. Eğer devrim olursa baş cellat olursun. Çirkin ruhlu olduğun sonsuz belli.

“18 Necip 27 Haziran 17″e bir soru
Filozofla peygamber veya mistik arasındaki fark, belik, soruma bir temel sağlayıp yanlış anlamayı önler.
Filozof gerçek veya hakikatle ilgili dediklerini, kısaca söylersem, bir akıl yürütme zinciri içinde, “çünkü”, “o halde”, “diğer yandan” ve benzeri sözcüklerle bağlayarak sunar.
Peygamber veya mistik, “bu böyle”, “şu şöyle”, “bu böyle oldu”, “şu şöyle oldu” ve benzeri kelimelerle gerçek veya hakikati dile getirir.
Eğer yanılmıyorsam sizin yazınız daha çok bir peygamber veya bir mistiğin ağzından çıkanlar gibi.
İnsanın ne olduğu sorusuna ve benim bildiğim kadar iki yanıt verildi.
Biri doğaya ve evrime dayanır. Son zamanlarda dikkat genetik miraslar üzerinde yoğunlaştı. Filozofla bilim adamı, aşağı yukarı, bu yolu simgeler diyebiliriz.
İkincisi tanrının böyle yarattığını neden olarak buyurur. Bu da peygamberle mistikte somutlaşır, simgelenir diyebiliriz.
Siz, yukarıdaki başlıklı yazınızda “bu böyle”, “şu şöyle” tezini mi savunuyorsunuz?
Somut örnek: ” Iktidarlar (yonetimler) yikilmaz. Iktidardakiler (yonetimdekiler) degisir. Yerine baskalari gelir.”
Söylediklerinizin hepsi bu türden. Nedenlerini açıklar mısınız?

Perincek in kisisel tarihinin özetinde Perincek in Öcalan ziyareti eksik kalmis?

Çürüyen Medeniyetlere Barbar Aşıları Yahut Küfür Yoluyla Medeniyeti Ortadan Kaldırmak

Bugün “medeniyet”i ortadan kaldırabileceklerini sananların sonu, geçmişteki barbar aşılarını yapanlardan farklı olamaz. Hatta buralarda küfretmekten başka bir şey yapamadıkları için o kadarı bile olamaz.

Sykes-Picot’nun nesi kötü?

“Alın size bağımsızlık” deyip Halep’ten Yemen’e kadar bir Arap imparatorluğu kurulmasına izin verseler insanlık için daha mı hayırlı olurdu? Arap halkı/halkları için daha mı hayırlı olurdu?

Tam bir yıl önce, Mayıs 2016’da yazılmış bir yazı.

Sykes-Picot mutabakatını kötülemek bu devirde politikman korekt olmanın şartlarından biri. Beter bir emperyalizm örneği olduğuna dair, solcusu da, İslamcısı da, Türk ulusçusu da, Arap milliyetçisi de hemfikir.

Oysa ne demişti Nietzsche? Herkes öyle diyorsa kesin yanlıştır. (Tam öyle dememiş galiba. “Herkes benim fikrime katılmaya başladıysa fikrimi değiştirmenin zamanı geldi” demiş, aşağı yukarı aynı şey.)

Bir kere emperyalizm ithamı çok su kaldırır. Evet, S-P ile İngiliz ve Fransız himayesi altında bir tür kolonyal yönetim kuruldu; kuranlar kibirden ve zulümden ari değildiler. Ama daha önemlisi, dört yüz senelik berbat bir emperyal tahakküme son verdiler. Arap inteligensiyasının çok büyük bölümü, en azından ilk başlarda, olayı böyle gördü. Modern tarihin en beyinsiz soygun düzenlerinden biri olan Osmanlı emperyalizminden kurtulmayı bir bayram vesilesi saydılar. Bugün de o görüş değişmiş değildir. Okumuş yazmış bir Arap’a “Osmanlı idaresi altında iyiydiniz” de bak bakalım ne tepki veriyor.

Diyebilirler ki 1916’dan 1918’e Arap milleti kahramanca bir mücadele verip Türk boyunduruğundan kurtuldu, ama sonra İngiliz’le Fransız gelip onları aldattılar, kanla kazandıkları zaferi ellerinden aldılar, harita üstünde gelişigüzel çizgiler çizip Arap vatanını dilim dilim dildiler. Arap aydınlarının tahayyül ettiği Arap birliği ve Arap bağımsızlığı masal oldu. Tasfiye edilen emperyalizmin yerine ucu açık ve şartları belirsiz bir başka yabancı egemenliği geldi. Haşimi hırslarına ve Lawrence’ın hayallerine kananlar sukut-ı hayale uğradılar.

Soralım:

· “Alın size bağımsızlık” deyip Halep’ten Yemen’e kadar bir Arap imparatorluğu kurulmasına izin verseler insanlık için daha mı hayırlı olurdu? Arap halkı/halkları için daha mı hayırlı olurdu?

· Dört yüz yıldan beri yabancı hakimiyeti altında yaşamış Arabistan’da, o çapta bir siyasi organizasyonu kaldıracak altyapı ve kadrolar var mıydı?

· Mekke ile Medine’yi bile elde tutmaktan aciz olan Haşimi hanedanının o kadar geniş bir sahada egemenlik iddia etmesi gerçekçi miydi?

· Bırak üniveristeyi, iki veya üç şehir dışında lisesi bile olmayan, bir avuç okur yazar aydını Galatasaray Lisesi veya İstanbul Darülfünunu’ndan çıkmış bir ülkeyi “al sana bağımsızlık” deyip kendi kaderine terk etmek insanlığa, ya da siyasi sorumluluğa sığar mıydı?

Sonuçta Osmanlı’nın terk ettiği Ortadoğu’yu, makul sayılabilecek bir hat üzerinden dörde bölüp, bir ksımını Fransa’nın, öbür kısımlarını İngiltere’nin vesayetine bıraktılar. İngiltere Irak’tan 1936’da, Fransa Suriye’den 1946’da ayrıldı. En son Filistin/İsrail’den 1948’de “ne haliniz varsa görün” deyip çekildiler. Bölmeyip ne yapacaklardı? Tek devletin, mesela İngiltere’nin vesayetine verselerdi daha mı iyiydi? Çizdikleri sınırların detayı elbette tartışılır. Mesela Musul (orijinal mutabakatın aksine) neden Suriye’ye verilmedi, Ürdün şart mıydı, Kuveyt hangi mantıkla yerel derebeyi ailesine bırakıldı, her türlü fikir beyan edilebilir. Sınırlar öyle değil böyle çizilse daha iyi olurdu diye kesin bir şey söyleyebilen var mı? Yok. O halde, olabileceğin makulünü yapmışlar deyip bırakacağız.

İlla bir suçlu aramak gerekirse 1516’ya ve Yavuz Sultan Selim’e bakmaya ne dersiniz?

http://nisanyan1.blogspot.com.tr/2017/06/sykes-picotnun-nesi-kotu.html

“Sosyalistler insanların her hangi bir ulus dolayımıyla değil, doğrudan eşit hakları olduğu bir dünya düzeni için mücadele etmeyi bayraklarının en başına yazmak zorundadırlar. Yani, Türkleri, Almanları, Amerikalıları, Türk, Alman, Amerikan uluslarına karşı savaşmaya; Türk, Alman, Amerikan olmaktan çıkıp İnsan olmaya çağırmalıdırlar.
Biyolojik olarak elbette herkes insandır. Bu anlamıyla insan küçük yazılır. Ama bir de büyük harfle yazılan İnsan vardır. Bu anlamıyla İnsan, politik olanın ulusal olanla çakışması ilkesini reddeden; ulusların ve onların devletlerini yıkmak için mücadele eden demektir. Ulusların değil insanların eşit olduğu bir dünya için savaşandır.
İnsanlar (Küçük harfler insanlar) ancak, politik olanı ulusal olanla tanımlamayı reddetmiş bir dünya cumhuriyetinde İnsan (Büyük harflerle İnsan) olabilirler. Hem büyük harfle İnsan, ham de Türk, Alman, Amerikan vs. olunamaz. Ama Türk, Alman veya Amerikalılar küçük harfle elbette insandırlar. Yani insan denen canlı türüne dâhildirler. Bu anlamıyla insan biyolojik bir kavramdır, büyük harfle yazılan İnsan ise sosyolojik bir kavramdır.
Bu günkü sistem Türklerin, Almanların, Amerikalıların, İnsanlar üzerindeki diktatörlüğüdür. Sosyalistlerin görevi, İnsanların Türkler, Almanlar, Amerikalılar üzerindeki diktatörlüğünü kurmaktır.
Sorun şudur: politik olan neye göre tanımlanacaktır? Şu veya bu biçimde tanımlanmış bir ulusa göre mi, İnsan’a göre mi? Biri ulusal devletler, dünyanın sınırlar ve devletlerle bölünmesidir; diğeri dünya cumhuriyetidir; sınırların ilgasıdır.
Demokratik bir Cumhuriyet ancak, İnsanların, Türkler, Almanlar, Amerikalılar üzerindeki bir diktatörlüğü olarak var olabilir.
Ki bu aynı zamanda “Proletarya Dikatörlüğü”nün ta kendisidir.
“Proletarya diktatörlüğü” ancak İnsanların uluslar üzerindeki bir diktatörlüğü olarak var olabilir. Ulusal bir devlet formu içinde var olamaz bir “proletarya diktatörlüğü”.
O halde, Sosyalist bir devrim, her şeyden önce İnsanların uluslara karşı bir savaşı olmak zorundadır.
Dünyanın sorunlarına böyle bakmadıkça, dünyadaki hiçbir soruna karşı bir politika ve program geliştirilemez. Ve bir anda politik olarak “ofsayt”a düşülür.”

(Sosyalistler ve Sol Neden “Ofsayt”ta? – Demir Küçükaydın)
https://demirden-kapilar.blogspot.com/2017/06/sosyalistler-ve-sol-neden-ofsaytta.html

“Gerçi ben kendim dünyanın tamamıyla yeniden salt sözcüklerle yeniden yapılandırıldığına inanıyorum.”

Tam olarak neyi kasdettiginize emin olaMAmakla beraber, evet, ‘algi aktarimi’ acisindan kelimeler ziyadesiyle tayin edici olabiliyorlar.

Sunu demek istiyorum: Dunyayi ve hayati ne kadar ve nasil algiladigimiz oncelikle kendi melekelerimize dayansa da, bunun (ne kadar ve nasil algiladigimizin) zenginlesmesi icin baskalarinin ‘input’lari cok faydali olur. Bu bakimdan kelimeler –kavram zenginligini temsil eden kelimeler– vazgecilmez derecede gerekli.

“İşte kayıtsız şartsız bir formül: gerçek ve hakikat = herhangi bir alfabe. Bütün gerçekler ve hakikatler 29 Türk harflerinden oluşur.”

Ben, buna cok da kailamiyorum. Alfabe, cogu zaman, hakikatleri temsil etmegi bir yana birakin, kisitlayicidir. En azindan benim gozlemlerim o yonde.

Su acidan: Diyelim ki, eski dillerden birisinin alfabesini bilhakkin ogrendik, kelimeleri de cozumleyebiliyoruz.

Hic olmamasindan cok daha iyi, tabii ki; ama, bu, onumuze gelen herhangi bir metindeki ‘gerçek ve hakikat’leri de cozumleyebilecegimiz anlamina gelmiyor. Cunku, ‘baglam’dan (‘context’ten) cok uzagiz.

Alfabe, ve, dolayisi ile, yazili dil, mekan acisindan uzaktakilere (ve zaman acisindan uzaktakilere, yani gelecek nesillere) meram aktarmak hevesimiz ugruna odedigimiz bir bedel: ucup giden ve unutulabilen soz yerine, yazi ile kalici fakat eksikli ve kisitli aktarim..

“1. ”Daima’ mumkun degilse, ‘hic’ mi olmak zorunda?’
Aynı soru ‘daima’ içeren ‘Hiç mümkün değil’ bir yanılgıysa, aynı şey ‘daima’ gibi bir güvenle söylenen ‘ Iktidarlar (yonetimler) yikilmaz. Iktidardakiler (yonetimdekiler) degisir. Yerine baskalari gelir’ öneriniz için de geçerlidir.”

Evet. Her ikisi de, en azindan benim omrum boyunca, hic istisnai davranis gostermemis ise, yukaridaki onermeyi birbirine yakin kesinlik ve guvenle soyleyebilecegimi dusunuyorum.

“Haremli hayvanlarda harem sahibi kadınlarını paylaşmaz. Nihayet biri yerini alır ve o da paylaşmaz. Yerini alan düzeni değiştirmek için yapmaz. Burada ‘spesifik’ olan bu. Eğer insanlar arasında da bu ‘doğaya içkin’lik genetik yollarla aktarılmışsa bunun ispatı son derece güç ve hatta şu andaki bilgi ve teknolojiyle imkansız görünüyor.”

Doha onceleri baskasiydi galiba, konuyu actiginda, zaman icinde geldigim yerin aslinda ‘relativism’ oldugunu soylemistim.

Kendi sozumu onemsedigim icin degil; ama, geldigim yere hala daha sasirdigim icin tekrar etmek ihtiyaci duyuyorum.

Yukaridaki benzetmenizdeki ‘haremli hayvanlar’ guzel bir ornek. O da, sonucta gozleme dayaniyor –elimizde o hayvanlarin uretim sartnamesi yok cunku.

Ama, ayni ‘haremli hayvanlar’da, haremsiz olanlar da var.

Mesela, aslanlar. Serbest (bekar) dolasanlari coktur. Hedeflerinin nihayet bir harem sahibi olup olmadiklarini da bilmiyoruz.

Bir de, yine aslanlar babinda, belki de ‘haremli’ demek yerine ‘damizli’ demek daha dogru olur, o ayri. Cunku, disiler, gucten dusen erkegi cok cabuk terkediyorlar.

“a) Buna, bilimsel açıdan (yani ‘doğaya içkin’) ‘her zaman böyleydi ve böyle olacak’ dersek, ortaya sayısız sorular çıkar.”

Dogru. Dolayisi ile, kural olmadigini; ama, ‘muzmin’ (‘chronic’; zaman acisindan yerlesik, eski) oldugunu; o yuzden de, kkolay olay degismeyecegini eklemek lazim.

“Örneğin 10 bin yıl önce birinin ‘kimse dünyanın diğer yanında olup biteni göremez’ demesine benzer.”

Ama, bu halen de imkansiz degil mi?

“Dünyanın diğer yanında olup biten” bir seyi gormek ile, herseyi gormek, onlari algilayabilmek arasindaki farktan bahsediyorum. Bu halen mumkun degil. Hic mumkun olur mu? Sanmam.

“b) İktidarı yok etme amacını güdenlerin hepsi iktidarı yıkmayı başaramadılar. Başarılanlar neden iktidarı yok etme yerine, iktidara sarıldılar?”

‘Iktidar’, hin-i hacette –in the final analysis–, ‘bir seyler yapmak istemek’in temsilidir.

Yiktiginiz zaman, (daha iyi ya da daha kotu de olsa) hic bir sey yapmaksizin oylece birakmak, aslinda, biraz da, ‘binge killing’ dedikleri (kafasina oyle estigi icin oldurmek) davranisa benzemiyor mu?

Toplumun bir kismi ‘iktidar’dan fayda goruyordur; siz onu oldurdunuz, o kesimi o faydadan mahrum biraktiniz; size dis bilemege basladilar. Ama, siz kimseye fayda edecek bir sey kurmadiniz. Sizi kim destekleyecek/kurtaracak?

“Sanki onlar başarsaydı, onlar da iktidarı elde tutarlardı der gibi bir ima var.”

Evet. Elde tutamayanlara ‘basarili’; elde tutulamayana da ‘iktidar’ demiyoruz cunku.

“Eğer ‘doğaüstü’ nedenlerle açıklama, ‘bu böyle’ ile açıklamaysa, ki ben öyle algılıyorum, iş daha da karışıyor.”

‘Doga’mizin henuz anlayamadigimiz (bilmedigimiz) ozelliklerinden birisi olabilecegini soylemek, konuyu ‘doğaüstü’ne havale etmek midir?

39 Necip 30 Haziran
İlk gözlem: söylediklerimizle aktarmak istediklerimiz arasındaki fark bazı gereksiz yorumlara neden oluyor.
1. Günümüzde bilgi dille aktarılır ve (konuşmadaki nüans farklar ve okuma yazma bilmeyenlerin katkısı yokmuş gibi algılansa da) alfabe dille ifade edilenleri belirler. Belki bir espri daha iyi anlatır: Eğer bir maymun (her dil alfabesini içeren) daktilo üzerinde sonsuza dek hoplayıp zıplasa, eninde sonunda, dünyada yazılmış bütün eserleri yazar.
2. Felsefede şeylerle sözcükler arasındaki farklar, görünüşle gerçek arasındaki farklar kadar eski ve hala yürürlükte. Yine bir espri bunu daha güzel anlatır: Şeyler kelime olunca ağırlıklarını kaybederler.
3. Felsefede bilgiyi doğa/doğaüstüne dayatmak, sizin “Bir noktadan itibaren (ki, o ‘nokta’nin ne oldugu da onceden belirlenmis degil her zaman), artik, kabuller zorunlu oluyor.” bir tabirinizdeki “nokta”.
Ümit ederim bu açıklama “alfabe” , “artık dünya sözcükler oluştu” ve “doğaüstü” laflarıma daha kesin bir anlam getirir.
4. ” Evet. Her ikisi de, en azindan benim omrum boyunca …” Ben sonsuz sayıda istisnaları sıralasam ve bu istisnaları içeren kitapların adlarını versem ancak bataklığa daha fazla batacağımdan eminim (relativizm, absolute oldu). Fakat en temkinli hesaplar göre insanlar son iki milyon yıl biyolojik değişimden geçmediler. İndirelim son 100 000 bin “akıllı insanlar” devrine. Sanırım kimse daha henüz son 100 000 yıl insanların her zaman her yerde bir iktidarlı rejim içinde yaşadıklarını ispat etmedi. Tabii günümüz iktidarlı rejimlerde her şeyin cıvığı çıkarılmış. Çocuğuna etrafa bakmadan caddenin öbür tarafına geçmemesini söyleyen bir anne veya babadan tut, gaddarlığı ve dolayısıyla iktidarcılığı avcılıkla et yemede bulanlar, emir alıp vermeyi ve iktidar içinde yaşamayı genlerimizle getirdiğimizi ileri sürenlere kadar iktidarı her yerde görenler sayısız. Bence buna inanmamak için deli olmak lazım. Mutluluğun en gözde olduğu devirde, iktidar altında yaşayanların, başka hiçbir türlü yaşam olmadığını öğrenmesi, iktidar altında yaşamanın tek ve tek yaşam olduğunun kanıtı en yüce bir terapi insanlığa en büyük rahatlık ve huzur sağlar. Bunu eskiden dinler başarmaya çalıştı.
Haremli hayvanlar sadece bir örnekti. Amacım, haremsiz veya tüm hayvanları incelemek değildi. Amacım “iktidarı ele geçirme” kavramını sadece ve sadece bir biçimde anlamanın kısıtlığına işaret etmekti.
En sevdiğim yaklaşım “relativism”. Yalnız bu mutlak oldu. Herkes, her istediğini, aklına her geleni buna dayanarak söylüyor ve herkes uzmanlara tanrılardan fazla tapıyorlar. Herkes markette hangi malın daha kaliteli olduğunu biliyor. Ama lütfen “bazı tapmayanlar ve bilmeyenler var” demeyin, lütfen. Her dediğime binlerce sayfa ekleyip “yanlış” anlamayı engellemek bence gereksiz. Sosyal bilgilerin matematik ve istatistiğe çevrilme bataklığına da girmek istemiyorum.
Burada bir ayırım yapmak istiyorum. Bu, sizin her yerde “diktatörlük” görenlere karşı sabrınız tükenmesine benzeyecek. En azından, eğer iktidar, emrini yerine getirmek için bir, polis, yasa, ordu vs. gibi, bazı araçlara sahip değilse, geleneksel bir otorite olabilir. Bu konu, kendi başına, beni en derin bataklıklara saplatabilir. Yine en azını söyleyeyim, genellikle bir yaşlı veya yaşlılardan oluşan gurup o toplumun örf ve adetlerini aktarmayla sorumlu olanlar, hatta toplumun tümünü kişiliklerinde temsil edenlerdir. Eğer siz de her yerde iktidar görüyorsanız, örneğim boşuna gidecek.
Örnek, Sibirya’da Yakutlar. Orta Asya Türkleri harekete sokulduğunda önüne gelenleri beraberlerinde sürüklerler. Bazı Türkler Sibirya’ya kaçar ve Ruslarla ve Sovyetlere kadar iktidarsız yaşarlar.
Bu geçmişte oldu. “Müzmin” demek için, ne olursa mutlaka olacaktı gibi bir totolojik kehanet oluyor. İktidarsız yaşama arka kapıdan girip iktidarlı yaşama olur çıkar.
5. “Örneğin 10 bin yıl önce birinin ‘kimse dünyanın diğer yanında olup biteni göremez’ demesine benzer.” Bunu seçmeden önce aynı şeyi “kimse uçamaz” olarak yazmıştım, değiştirdim. Ben televizyondan söz ediyordum. Otomobil, buzdolabı ve binlerce diğer şeylerle söyleyebilirdim.
“Problem su: Insan cozumleme/analiz yetenegi –dolayisi ile bilgisi, veya uretebilcegi bilgi (sentezlememe ufku)– sinirsiz degil.”
Şu an diğer gezegenlerde ve okyanus altında gözlemler (göz uzantılarıyla) yapılıyor. Bulgular çözümlenip sentezler yapıldığında daha önce bilinmeyen ve olmayan şeyler ortaya çıkacak. Şimdi bataklığa daha da saplanmak için şöyle şöyleyim. 10 000 yıl önce aya ayak basılır diyene deli diyebilirlerdi.
Aslında ben fikirlerimi, elimden geldiği kadar, iktidarı elinde tutanlar dünyasında yaşayanların düşünce, akıl yürütme ve mantık biçim çerçevesi içinde ifade etmeye çalışıyorum. Söylediklerim asıl fikirlerimin çok az bir kısmı. Ben ilk telvizyonu Sümer’de kendim buldum. Ama bunu söylersem ne olacağını biliyorum. Belki de bazı fizikçi bilim adamı –filozoflar haklı: Gerçek ve Hakikat, Pisagor’un dediği gibi sayılardan (0 ve 1) veya modern versiyon olan sembollerden veya benim dediğim gibi bir çeşit sembol olan sözcüklerden oluşur.
6. “Evet. Elde tutamayanlara ‘basarili’; elde tutulamayana da ‘iktidar’ demiyoruz cunku.”Ne yazık ki bu dediğiniz de son derece tuhaf bir yanıt ve asıl demek istediğimden çok farklı.
Konu: İktidar / iktidara karşı. Size göre karşı olanlar başardığında daima iktidarı elde tutuyorlar. Mantık kurallarına göre, başaramayanlar için her şey söylenebilir. Bir örnekle açıklayayım. Eğer gelirsen, sinemaya gideriz. Farz edelim gelmedin.
Ben sinemaya gitmek de dahil ne yaparsam yapayım, siz bana ” Eğer gelirsen, sinemaya gideriz.” demiştin, neden a,b,c, … yaptın derseniz çok basit bir mantık hatasına düşersiniz.
Dolayısıyla, ” Evet. Elde tutamayanlara ‘basarili’; elde tutulamayana da ‘iktidar’ demiyoruz cunku.” yerine, hiçbir çelişkiye düşmeden, “Evet. Elde tutamayanlara ‘ayakaltında tutanlar’; elde tutulmayana da ‘kimse istemiyor’ demiyoruz çünkü” diyebilirdiniz.
Bence mantık açısından sizin dediğiniz daha çok bana büyük mantıkçı Lewis Carroll’un benim burada içine düştüğüm duruma ışık tutucu olan ve belki de teselli edici “Humpty Dumpty” ile “Alice” arasında geçenleri anlatması. İşte sonu: “The question is,” said Humpty Dumpty, “which is to be master—that’s all.”
“Sorun kimin efendi olduğu” veya bu bağlam içinde kimlerin iktidarı elinde tuttuğu.
Daha da basit bir örnek verirsem sizin ” Evet. Elde tutamayanlara ‘basarili’; elde tutulamayana da ‘iktidar’ demiyoruz cunku.” mantığınız şöyle:
Salt Türkiye’de yaşanlar Türk’tür.
Sen İran’da yaşıyorsun.
O halde, sen Türk değilsin.
Bu doğru ama dünyayla alakasız. Hatta tüm matematik ve mantık da öyle ama girdiğim bataklığa daha fazla batmak istemiyorum.
Yukarıda söylediklerimin hepsi aslında önemsiz ve gereksiz. Özet ve önemli olan:
1. Siyasi iktidarlıklar doğmadan önce iktidarsız toplumlar oldu.
2. İktidara karşı gelenlerden iktidarı yıkmayı başaramayanların hepsi kırımdan geçirilmedi. İktidarlı toplumlar içinde kendi geleneklerine devam ettiler. Bazıları azınlık “dinleri” oldular. Ben daha da ileri gidip neolitik devrimden endüstri devrimine kadar dünyayı sırtında taşıyan tarımcı köylüleri ve her türlü haksızlık ve çirkin muameleye katlanan kadınları da iktidarı zorlandıkları için kabullenenler arasında görüyorum.
Dolayısıyla, iktidarı ele geçirmek için karşı gelenlerle, iktidarı yıktıktan sonra iktidarı eskinin kalıntıları üzerine kuranların tarihte en fazla göz kamaştırıcı olması başka, buna nedenler bulmak başka.
Yazı kullanan toplumların yazısız toplumlara kıyasla daha üstünlük sağladıkları artık biliniyor. Burada hiç değilse “bu böyle” yerine insanı düşündürücü bir bilgi var. Veya tarım yapan toplumların depoladıkları yiyeceklerle sadece dolaşıp yiyecek bulanlara karşı savaşta, eninde sonunda*, kimin başarılı olacağını tahmin etmek için dahi olmak gerekmez.
* Sözcükler alemine gireriz korkusundan “eninde sonunda” ekledim.

40 Necip 1 Temmuz
1. Bilgilerden veya verilerden değişik sonuçlar çıkarmak, değişik yorumlara varmak başka (İsviçreli değil) İsveçlinin dediğini sanki yazar hepimizin her şeyi bildiği iddiasında bulunmuş gibi algılamak başka ve tuhaf. Bağlamı unutmuşsunuz. Bağlam bilgileri inceleyip sentezlere varmak. Herkes aynı senteze varmayabilir.
Hatta İsveçlinin “yeteri kadar” sözü dolaylı olarak bilgi kapsamının tümünden söz etmediğini belirler.
Öğretmenin “bu ikinci derecede denklemi çözmen için ‘yeteri kadar’ bilgin var” diyor, siz “öğretmenim ben tüm matematiği bilmiyorum, o halde yeteri kadar bilmiyorum” dememişinizdir. Mantık hatalarınız çok fazla.
Burada ne cahillik ne de kibir var. Hatta kitabın konusu bile tarihte süregelmiş ırkçılık. Bazen kısa kesmek zorunda kaldığımızdan her söylediğimizi etraflı anlatmıyoruz.
Söylediğiniz muğlak değil, mutlak: ” Iktidarlar (yonetimler) yikilmaz. Iktidardakiler (yonetimdekiler) degisir. Yerine baskalari gelir.”
İktidarın tarihte nerede ve ne zaman doğduğu soruma cevap vermektense yine sözcükler ve sözcüklerin anlamı dünyasına daldınız.
Roma veya Batı Roma yıkıldıktan sonra yerine geçme yaklaşık 3 yüz yıl aldı ve Almanları Kilise ıslah etti, evcilleştirdi.
Meksika devriminde Zapata, general Madero ve haydut Pancho Villa aşağı yukarı aynı günlerde Meksika şehrine inerler. Her yerde hazır ve nazır dalkavuklar teker teker her üçünü saraya başkan koltuğunu göstermek için refakat ederler.
Şimdi size göre belki bilmez, bilgi sonsuzdur demeyenlere göre bilir tarihçiler, general Madero koltuğun ne olduğunu biliyordu derler. Zapata, kendi köyünde daha iyisini yapanların olduğunu söyler. Generalle kapışan Pancho Villa, “çıkalım birbirimize ateş edelim, kim ölmezse, o haklı” der.
Ben sizden somut yanıtlar bekliyorum. Aksi halde mantık dersleri vermekten başka bir şey kalmıyor.
Sizin dediğinizi başka türlü söylemek ve düşünmek mümkün. “Yahu kardeşim, siz deli misiniz? taçta oturmak varken, çamura oturulur mu?”
Belki yine bir espri daha iyi anlatır. Hıristiyan Allah’ı bir gün aşağı bakar, millet karınca gibi etrafa koşturuyor. Onun da yanı dalkavuklarla dolu. Sorar:
– Neden koşturuyorlar?
– Çalışıyorlar.
– Neden?
-Hani Havva elmayı yiyip Adem’e yedirince, sen onları cennetten kovup “bundan böyle alnınızın teriyle yaşayacaksınız” demişti, ondan,
– Yahu ben şaka ettim!
Allah bir daha bakar ve bolluk içinde yüzen iktidarda olanlarla zenginleri yiyecek, içecek dolu bir masa etrafında görür.
– Peki, bunlar kim?
– Bunlar da, senin şaka ettiğini anlayanlar.
Bazen iktidarı ele geçirmeyenler arasında milyonlarca şahane fıkra, atasözü, türkü, özdeyiş, oyun havaları ve danslar, masallar, efsanelere rastlanıyor.
2. “Burada ayni frekansta oldugumuza emin”
Yine akıl almaz bir mantık sorunu. İktidarı elinde tutanlarla bilginin aslını bilenler haklı olduklarını iddia ederler. Sanırım, şimdi çok moda olan “hoş görü” lafı bunun tersi. İktidarı elde tutanlarla bilginin aslını bilenler “yok canım, biz sadece %63 haklıyız ve %59 biliyoruz ” demezler.
Birkaç örnek:
18. yüz yılda, Mehmet Çelebi’nin Fransa’ya “Kafirlerin Cenneti” der ve beğenir. Ama bir şeyi tuhaf bulur. Yasalar zaman içinde değişebiliyor, sanki Allah hata yapmış ve Fransızlar düzeltiyor.
Cengiz Han kendine İslam dinini anlatan büyük din alimlerine “siz tanrınızı camide hapse koymuşunuz, biz yanımızda açık havada gezdiririz”, der. İslam alimleri iktidar ve tanrının ne olduğu konusunda kendilerine ders veren karşısında seslerini keserler.
Tarih milyonlarca benzeri bildiğini ve iktidarını mutlak sananlarla dolu.
3. Eğer istisnalı olmayla apaçık söyleyenler arasındaki farkları öğrenmek isterseniz, kıtalar keşiflerinden dönenler, ilk ırkçılar, ilk etnograf ve antropologları okumanızı tavsiye ederim. Şu an egemen olan “politically correct” olmak. Kısa bir süre önce iktidarı sizin gibi gören bir Alman sosyolog sıradan çıktı ve “alt sınıftan güzel kızların seks aracılığıyla yükselmesinin” akıllıca olduğunu iddia etti ama hemen üstüne çullandılar. Siz iİstisna değilsiniz, itinalısınız. Benim büyüdüğüm mahallede anneler “bu kız güzel, kafanı yorma, bir subay, doktor, mühendis, avukat vs. gelir alır. Öbürü çirkin ona ev işleri öğret” tavsiye ederlerdi.
4. “Mantik kendiliginden mi oraya variyor, yoksa ben mi kullaniyorum; bilemem” Yine akıl almaz bir mantık yoksunluğu. Mantığı kullanan belli bir amaçla kullanır. Önemli olan kullananın amacı. Tarihten bir örnek.
Şimdiye kadar hangi yönde yürüsek, denize varıyoruz.
O halde dünya etrafı suyla çevrili bir kara parçası.
Bu sonuca varanla, dünyanın yuvarlak olduğu bilgisi ve denizle dünyanın etrafını dönmenin olasılı olması sonucuna varma arasındaki farkı siz çıkarın. Her ikisinde de “mantık kendiliğinden oraya varır”
Söylediğinizde daha da kötü bir yan var: mantığı fetişleştirme ve şeyleştirme; mantığa can vermek. Mahkemede ben öldürmedim, bıçağım öldürdü derseniz sanırım ne olacağını bilirsiniz.
5. Galaksi, Samanyolu vs. “– boyyuk boyyuk laflar ediyoruz…”
Yine iktidarı elinde tutanlardan lağımlarda yaşayanlar kadar geçerli ulu bir buyuru. Bir yandan bilim ve teknolojinin getirdikleri göklere çıkarılır, güneşin daire/elips çizerek ilerlediği, galaktik senelerden ve ‘big bang’ sözleri edilir, diğer yandan “bu yetmez, daha fazla istiyoruz” der gibi bu bilgileri bulup çıkaranlarla “– boyyuk boyyuk laflar ediyoruz…” diyerek alay edilir. Yine bir mantık hatası! Yine bir mantık yoksunluğu!
6. “Fakat, bahsetmek cesaretini bulsaniz hic de fena olmazdi.”
Sizin sevdiğiniz tümevarım mantığı bana “şimdiye kadar her dediğimi yanlış anlamakta ısrar ettiyse; şimdi de öyle olacak!” demekte.
Bu da mantık kullanmada pek beceriniz olmadığını gösterir. Ayrıca, ben size çok ipucu verdim.
Not: Ben, bu site hariç hemen hemen hiç bir siteye yorum yazmadım ve yazmam da. Biligi sayarı en fazla bazı özel, sözcük arama, ansiklopedik bilgiler arama, ve en çok bedavaya kitap indirmek için kullanırım. Bunlar dışında kullanışım sıfır kadar az. Onun için verdiğiniz “youtube” adreslere, ne yazık ki, bakacak zamanım yok.

CHP’den Cumhurbaşkanı Erdoğan’a sert yanıt

CHP Genel Başkan Yardımcısı Bülent Tezcan, Adalet Yürüyüşü nedeniyle kendilerine yüklenen Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a yanıt verdi. Tezcan, ‘Biz FETÖ’ye çete derken, onlar övgüler düzüyorlardı. Darbeye karşı direniş babanızın malı değil’ dedi.

Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’a, Adalet Yürüyüşü nedeniyle hedef aldığı ve terör örgütlerini desteklemekle suçladığı CHP’den sert yanıt geldi. CHP Genel Başkan Yardımcısı Bülent Tezcan, “Biz FETÖ’ye çete derken, onlar övgüler düzüyorlardı. Bütün devlet imtiyazlarını kıyak olarak çeteye vermişlerdi. Bu millet kimin FETÖ’nün ayakçısı, kimin çetenin kıyakçısı olduğunu çok iyi biliyor.FETÖ’nün ayakçısı da çetenin kıyakçısı da kendileri idi yıllarca. Bize yapışmaz o sözler ama onların da sırtından bu sözlerin inmesi ve düşmesi mümkün değil. 15 Temmuz darbesine karşı direniş babanızın malı değil.
Tezcan’ın açıklamaları özetle şöyle:

“Adalet ve Kalkınma Partisi Genel Başkanı’nın Adalet Yürüyüşü’nden rahatsız olduğunu biliyoruz. Bugünkü konuşmasında da yürüyüşü germeye dönük adımlar atma niyetinde olduğunu anlıyoruz. Bizi ‘FETÖ’nün ayakçısı’ diye tarif etmiş. Biz FETÖ’ye çete derken, onlar övgüler düzüyorlardı. ‘Muhterem hocaefendi’ diyorlardı. Devlette, siyasette, ticarette yükselmenin ruhsatını o çeteye emanet etmişlerdi. Bu millet kimin FETÖ’nün ayakçısı, kimin çetenin kıyakçısı olduğunu çok iyi biliyor. FETÖ’nün ayakçısı da çetenin kıyakçısı da kendileri idi yıllarca. Bize yapışmaz o sözler ama onların da sırtından bu sözlerin inmesi ve düşmesi mümkün değil.

MHP GİBİ MUHALEFET İSTİYOR

MHP gibi muhalefet istiyor anladığım kadarıyla Adalet ve Kalkınma Partisi Genel Başkanı. Allah muhabbetinizi artırsın. MHP gibi bir majestelerinin muhalefeti yaratma çabasını AK Parti açısından anlarım ama MHP yönetimi açısından anlamak mümkün değil. Millet iktidar olmaya kararlı bir muhalefet hareketi bekliyor onu da bu adalet yürüyüşünde sokaklarda gördü. Günü geldiğinde bu millet o saadet günlerini yaşayan bu ittifakı sandıkta yerle bir etmesini de bilecek. Majestelerinin muhalefeti olmaya soyunmadık biz iktidar olmaya talibiz. Onun için de mazlumların, mağdurların sesi olmaya devam edeceğiz.

YOLLAR MI BOZULDU, GÜLLER Mİ SOLDU?

Bizim şehitlerin adını yürekten ağzımıza almadığımızı ifade etmiş. Şu yürüyüşü gerçekten ciddi takip etse şehit ailelerinin, kumpas davası mağdurlarının burada yürüdüğünü görür. Onları gören birinin bütün bunlara rağmen şehitlerle ilgili bir samimiyetten bahsediyor olması sadece kendi samimiyetsizliğinin ifadesidir. Dün şehide kelle deyip Habur’da teröriste çadır mahkemesi kuranların adaletle yolunun kesişmesi mümkün değildir. Dün FETÖ’ye, terör örgütüne yargıyı teslim edenlerin, ittifak kurarak 2010 anayasa referandumunda FETÖ’ye yargıyı teslim edenlerin adaletle yollarının kesişmesi mümkün değildir. Saadet günlerinde Kandil’e ve Pensilvanya’ya güzelleme düzüp, ‘Gül döktüm yollarına’ şarkısını söylüyorlardı. Şimdi ne oldu; yollar mı bozuldu güller mi soldu? Kimlerin terör örgütlerine yardım ve yaltaklık ettiğini bu millet biliyor.

DAERBEYE DİRENİŞ BABANIZIN MALI DEĞİL

Yine 15 Temmuz’dan bahsetmiş. 15 Temmuz darbesine karşı direniş babanızın malı değildir. O darbeye hep beraber direndik. Parlamentonun çatısı altında tepemize bombalar düşerken biz oradaydık. Siz şimdi kalkacaksınız, devletin üç tane uçağıyla, koruma ordusuyla kendinizi koruyacaksınız, sizi kendinizi korumanız hak ana muhalefet partisi liderinin koruma önlemi alması haram. Böyle bir anlayışı kabul etmek mümkün mü? Hangi tankın üzerine çıktınız, var mı bir tane tankın üzerinde fotoğrafınız? Ankara’ya niye 4 gün sonra geldiniz? Ankara güvenli değil diye İstanbul’da nerelerde saklandınız? Benim genel başkanım ertesi gün Ankara’daydı. Yolar açılır açılmaz, gelme imkanı doğar doğmaz Meclis’e geldi konuşma yaptı. Sen neredeydin AK Parti Genel Başkanı? Yenikapı’da doğru söyleyip Ankara’da şaşarak bu iş olmaz. Ne oldu şimdi; tehlike başladı, 2019 göründü, mazlumların sesi sokaklara döküldü ve adaletin kılıcı Kılıçdaroğlu yola çıktı. Arkasından da önce yüzler, sonra binler, şimdi on binler, yarın milyonlar gelecek bunun telaşı içindeler.”

http://www.hurriyet.com.tr/chpden-cumhurbaskani-erdogana-sert-yanit-40506537

Sayın Necip (39 Necip 30 Haziran)
Bu yazım yayınlanmadığı için tekra gönderiyorum.
Ek olarak da, eğer sizin için bir sakıncası yoksa ve sadece geçici, ilk yaklaşım babında da olsa “iktidar” sözcüğünü tanımlarmısınız.
İlk gözlem: söylediklerimizle aktarmak istediklerimiz arasındaki fark bazı gereksiz yorumlara neden oluyor.
1. Günümüzde bilgi dille aktarılır ve (konuşmadaki nüans farklar ve okuma yazma bilmeyenlerin katkısı yokmuş gibi algılansa da) alfabe dille ifade edilenleri belirler. Belki bir espri daha iyi anlatır: Eğer bir maymun (her dil alfabesini içeren) daktilo üzerinde sonsuza dek hoplayıp zıplasa, eninde sonunda, dünyada yazılmış bütün eserleri yazar.
2. Felsefede, şeylerle sözcükler arasındaki farklar, görünüşle gerçek arasındaki farklar kadar eski ve hala yürürlükte. Yine bir espri bunu daha güzel anlatır: Şeyler kelime olunca ağırlıklarını kaybederler.
3. Felsefede bilgiyi doğa/doğaüstüne dayatmak, sizin, “Bir noktadan itibaren (ki, o ‘nokta’nin ne oldugu da onceden belirlenmis degil her zaman), artik, kabuller zorunlu oluyor.” tabirinizdeki “nokta”. Kısacası, bilgi iki türlü elde edilir.
Ümit ederim bu açıklama “alfabe” , “artık dünya sözcükler oluştu” ve “doğaüstü” laflarıma daha kesin bir anlam getirir.
4. ” Evet. Her ikisi de, en azindan benim omrum boyunca …” Ben sonsuz sayıda istisnaları sıralasam ve bu istisnaları içeren kitapların adlarını versem ancak bataklığa daha fazla batacağımdan eminim (relativizm, absolute oldu). Fakat en temkinli hesaplar göre insanlar son iki milyon yıl biyolojik değişimden geçmediler. İndirelim son 100 000 bin “akıllı insanlar” devrine. Sanırım kimse daha henüz son 100 000 yıl insanların her zaman her yerde bir iktidarlı rejim içinde yaşadıklarını ispat etmedi. Tabii günümüz iktidarlı rejimlerde her şeyin cıvığı çıkarılmış. Çocuğuna etrafa bakmadan caddenin öbür tarafına geçmemesini söyleyen bir anne veya babadan tut, gaddarlığı ve dolayısıyla iktidarcılığı avcılıkla et yemede bulanlar, emir alıp vermeyi ve iktidar içinde yaşamayı genlerimizle getirdiğimizi ileri sürenlere kadar iktidarı her yerde görenler sayısız. Bence buna inanmamak için deli olmak lazım. Ben bu nedenden, size, “iktidar” ne demek sorusunu sormak zorunda kaldım. Mutluluğun en gözde olduğu devirde, iktidar altında yaşayanların, başka hiçbir türlü yaşam olmadığını öğrenmesi, iktidar altında yaşamanın tek ve tek yaşam olduğunun kanıtı en yüce bir terapi olduğu şüphe götürmez. Böyle bir inancın insanlığa en büyük rahatlık ve huzur sağladığı da kuşkusuz. Tıp alanında bile hastalıkların %90 plaseboyla tedavi edilir.
Bunu eskiden dinler başarmaya çalıştı.
Konumuz hangi inanç insanları daha güzel peşine takıyor değil, inancın kendisi.
Haremli hayvanlar sadece bir örnekti. Amacım, haremsiz veya tüm hayvanları incelemek değildi. Amacım “iktidarı ele geçirme” kavramını sadece ve sadece bir biçimde anlamanın kısıtlığına işaret etmekti.
En sevdiğim yaklaşım “relativism”. Yalnız bu mutlak oldu. Herkes, her istediğini, aklına her geleni “relativism”e dayanarak söylüyor ve herkes uzmanlara tanrılardan fazla tapıyorlar. Herkes markette hangi malın daha kaliteli olduğunu biliyor. Ama lütfen “bazı tapmayanlar ve bilmeyenler var” demeyin, lütfen. Her dediğime binlerce sayfa ekleyip “yanlış” anlamayı engellemek bence gereksiz. Sosyal bilgilerin matematik ve istatistiğe çevrilme bataklığına da girmek istemiyorum.
Burada bir ayırım yapmak istiyorum. Bu, sizin her yerde “diktatörlük” görenlere karşı sabrınız tükenmesine benzeyecek. En azından, eğer iktidar, emrini yerine getirmek için bir, polis, yasa, ordu vs. gibi, bazı araçlara sahip değilse, geleneksel bir otorite olabilir. Bu konu, kendi başına, beni en derin bataklıklara saplatabilir. Yine en azını söyleyeyim, genellikle bir yaşlı veya yaşlılardan oluşan gurup o toplumun örf ve adetlerini aktarmayla sorumlu olanlar, hatta toplumun tümünü kişiliklerinde temsil edenlerdir. Eğer siz de her yerde iktidar görüyorsanız, örneğim boşuna gidecek. Diş doktoru “dişlerinizi fırçalayın” dediğinde iktidar mı oluyor?
Örnek, Sibirya’da Yakutlar. Orta Asya Türkleri harekete sokulduğunda önüne gelenleri beraberlerinde sürüklerler. Bazı Türkler Sibirya’ya kaçar ve Ruslarla Sovyetlere kadar iktidarsız yaşarlar. Bu insanlar kendilerini iktidarın henüz yerleştiği, toplu, tüfekli, atom bombalı, yasalı, okullu vs. bir toplumda bulması halinde karşı gelseler iktidarı yıkabilirler mi?
Bu geçmişte oldu. “Müzmin” demek için, ne olursa mutlaka olacaktı gibi bir totolojik kehanet oluyor. İktidarsız yaşama arka kapıdan girip iktidarlı yaşama olur çıkar. Yazılarınız gerçekten mantıksızlık dolu.
5. “Örneğin 10 bin yıl önce birinin ‘kimse dünyanın diğer yanında olup biteni göremez’ demesine benzer.” Bunu seçmeden önce aynı şeyi “kimse uçamaz” olarak yazmıştım, değiştirdim. Ben televizyondan söz ediyordum. Otomobil, buzdolabı ve binlerce diğer şeylerle söyleyebilirdim.
“Problem su: Insan cozumleme/analiz yetenegi –dolayisi ile bilgisi, veya uretebilcegi bilgi (sentezlememe ufku)– sinirsiz degil.”
Şu an diğer gezegenlerde ve okyanus altında gözlemler (göz uzantılarıyla) yapılıyor. Bulgular çözümlenip sentezler yapıldığında daha önce bilinmeyen ve olmayan şeyler ortaya çıkacak. Şimdi bataklığa daha da saplanmak için şöyle şöyleyim. 10 000 yıl önce aya ayak basılır diyene deli diyebilirlerdi.
Aslında ben fikirlerimi, elimden geldiği kadar, iktidarı elinde tutanlar dünyasında yaşayanların düşünce, akıl yürütme ve mantık biçim çerçevesi içinde ifade etmeye çalışıyorum. Söylediklerim, asıl fikirlerimin çok az bir kısmı. İktidar diline ödün veriyorum. Örneğin, ben ilk televizyonu Sümer’de kendim buldum. Ama bunu söylersem ne olacağını biliyorum.
Belki de bazı fizikçi bilim adamı –filozoflar haklı: Gerçek ve Hakikat, Pisagor’un dediği gibi sayılardan (0 ve 1) veya modern versiyon olan sembollerden veya sembol olan sözcüklerden oluşur.
6. “Evet. Elde tutamayanlara ‘basarili’; elde tutulamayana da ‘iktidar’ demiyoruz cunku.”Ne yazık ki bu dediğiniz de son derece tuhaf bir yanıt ve asıl demek istediğimden çok farklı.
Konu: İktidar / iktidara karşı. Size göre karşı olanlar başardığında daima iktidarı elde tutuyorlar. Mantık kurallarına göre, başaramayanlar için her şey söylenebilir. Bir örnekle açıklayayım. Eğer gelirsen, sinemaya gideriz. Farz edelim gelmedin.
Ben sinemaya gitmek de dahil ne yaparsam yapayım, siz bana ” Eğer gelirsen, sinemaya gideriz.” demiştin, neden a,b,c, … yaptın derseniz çok basit bir mantık hatasına düşersiniz.
Dolayısıyla, ” Evet. Elde tutamayanlara ‘basarili’; elde tutulamayana da ‘iktidar’ demiyoruz cunku.” yerine, hiçbir çelişkiye düşmeden, “Evet. Elde tutamayanlara ‘ayakaltında tutanlar’; elde tutulmayana da ‘kimse istemiyor’ demiyoruz çünkü” diyebilirdiniz.
Bence mantık açısından sizin dediğiniz daha çok bana büyük mantıkçı Lewis Carroll’un benim burada içine düştüğüm duruma ışık tutucu olan ve belki de teselli edici “Humpty Dumpty” ile “Alice” arasında geçenleri anlatması. İşte sonu: “The question is,” said Humpty Dumpty, “which is to be master—that’s all.”
“Sorun kimin efendi olduğu” veya bu bağlam içinde kimin iktidar dilini konuştuğu, kimin iktidarı elde tuttuğu.
Daha da basit bir örnek verirsem sizin ” Evet. Elde tutamayanlara ‘basarili’; elde tutulamayana da ‘iktidar’ demiyoruz cunku.” mantığınız şöyle:
Salt Türkiye’de yaşanlar Türk’tür.
Sen İran’da yaşıyorsun.
O halde, sen Türk değilsin.
Bu doğru ama dünyayla alakasız. Hatta tüm matematik ve mantık da öyle ama girdiğim bataklığa daha fazla batmak istemiyorum.
Yukarıda söylediklerimin hepsi aslında önemsiz ve gereksiz. Özet ve önemli olan:
1. Siyasi iktidarlıklar doğmadan önce iktidarsız toplumlar oldu.
2. İktidara karşı gelenlerden iktidarı yıkmayı başaramayanların hepsi kırımdan geçirilmedi. İktidarlı toplumlar içinde kendi geleneklerine devam ettiler. Bazıları azınlık “dinleri” oldular. Ben daha da ileri gidip neolitik devrimden endüstri devrimine kadar dünyayı sırtında taşıyan tarımcı köylüleri ve her türlü haksızlık ve çirkin muameleye katlanan kadınları da iktidarı zorlandıkları için kabullenenler arasında görüyorum.
Dolayısıyla, iktidarı ele geçirmek için karşı gelenlerle, iktidarı yıktıktan sonra iktidarı eskinin kalıntıları üzerine kuranların tarihte en fazla göz kamaştırıcı olması başka, buna nedenler bulmak başka.
Yazı kullanan toplumların yazısız toplumlara kıyasla daha üstünlük sağladıkları artık biliniyor. Burada hiç değilse “bu böyle” yerine insanı düşündürücü bir bilgi var. Veya tarım yapan toplumların depoladıkları yiyeceklerle sadece dolaşıp yiyecek bulanlara karşı savaşta, eninde sonunda*, kimin başarılı olacağını tahmin etmek için dahi olmak gerekmez.
* Sözcükler alemine gireriz korkusundan “eninde sonunda” ekledim.

Eklemem lazim:

Yazinizin her paragrafina cevap vermek isterdim; ama, zaman acisindan mumkun degil.

Bir de, bu site yine reset ettigi icin, ilk yazinizi ancak RSS uzerinden okuyabildim. Format filan yok; hepsi tek blok. Dolayisi ile, okumak hic de kolay olmadi.

O yuzden, okudukca, onemli buldugum yerleri –tabiri caizse– cimbizlayarak aldim ve onlar uzerinden cevap yazdim.

Umarim mazur gorursunuz.

Sayın Necip,
“Fakat, bahsetmek cesaretini bulsaniz hic de fena olmazdi.”
Cesaret yok ama “iktidar” tanımıyla ilgili ipucu var: yapmanızı beklediğim “iktidar” tanımında bir incelik gerekebilir. İktidarsız-iktidarlı.
Allah kadirdir, kader, Kadir Gecesi sözcükleri de “iktidar” sözcüğü kökeninden gelir.
İblis Allah’ın iktidarına karşı çıktı. Ama nedense ve dünyevi iktidarların çoğundan farklı olarak, Allah, İblis’i yok etmedi. İblis iktidara karşı geldi ama işi beceremedi, başarılı olamadı – tabii, sizin tümevarım mantığına göre, şimdiye kadar.
“Evet. Elde tutamayanlara ‘basarili’; elde tutulamayana da ‘iktidar’ demiyoruz cunku.” Formülünüz de aynı sonuca vardırır.
Ne var ki, İblis çok GÜÇLÜ. Demek ki, iktidarı ele geçiremeyen devasa bir GÜÇ sahibi olabiliyor.
Doğru ki, genellikle Allah gücünü şiddetle gerçekleştirir, özellikle kıyamet günü. Şeytan bolluk, içki, seks, fuhuş, kumar ve benzeri binlerce tatlı sözlerle ağız sulandırıcı, vaatlerde bulunur. Hatta Şeytan, günümüzdeki dinciler, iktidarlar ve solcu- devrimcileri bile peşine takmış, hepsi bolluk peşinde koşmaktalar.
Eğer iktidar güç demekse, iktidarsız güç olabiliyor. O halde iktidara daha kısıtlı bir tanım getirmek gerekiyor.

Tabii değişik inceleme-sentez yapılıp, değişik sonuçlara varılabilir.
Allah Zerdüştlük etkisi altında kaldığı gibi İsa’nın “düşmanını sev” etkisi altında kalıp, Şeytan’ı lazım olur diye etrafta tutmuş. Belki de, Allah, Batı DEMOKRASİ hoş görüsünün geleceğini görüp Batı’nın kendinden bile kurnaz olduğunu çakarak Şeytan’ı etrafta tutmuş olabilir.
Diğer bir inceleme-sentez sonucu: Belki önce iktidar İblis’in elindeydi ama Allah iktidarı ele geçirip pis işleri İblis’e yaptırttı.
Çok daha inceleme-sentez var ama bu şimdilik yeter.

Ah yorumlar vah yorumlar, yine gitti yorumlar…

“İblis Allah’ın iktidarına karşı çıktı. Ama nedense ve dünyevi iktidarların çoğundan farklı olarak, Allah, İblis’i yok etmedi. İblis iktidara karşı geldi ama işi beceremedi, başarılı olamadı – tabii, sizin tümevarım mantığına göre, şimdiye kadar.”

Bence, bu da apayri bir basligi hak ediyor.

Kisa birkac paragrafta izah etmek cok zor. Ama, yine de, deneyeyim.

Allah-Iblis dualitesi, yani, cogunlukla ‘iyi’yi temsil eden ‘Allah’a karsilik ‘Iblis’in varligi ve ‘Allah’in ‘Iblis’i yok etmeyisi (edemeyisi), aslinda, ‘Allah’in hic de oyle ‘Kaadir-i Mutlak’ olmadigina isarettir.

Bu, ozellikle tek tanrili dinlerin derununda yatan bir celiskidir.

Ama, konumuz teoloji degil; sosyolojik yonune bakalim:

Her zaman, her ‘iktidar’a yonelik itirazlar olur. Bu, amiyane tabirle, ‘Allahin emri’ 😉

Ornek vermek icin, soyle soyleyeyim: Siz ya da ben, ya da bir baskasi, ‘Cocuk Esirgeme Kurumu’ (CEK) hakkinda olumsuz kanaatler sahibi olabilirsiniz/olabilirim/olabilir.

CEK’in gereksiz oldugunu, dogal olmadigini dusunebiliriz. Ya da, bazi uygulamalarinin yanlis –hatta zararli– oldugunu da dusunebiliriz.

Bu goruslerimizi, ‘gereginin yapilmasi’ icin talep halinde de dillendirebiliriz; hatta, ‘geregini yapmak’ icin bizzat kendimiz de harekete gecebiliriz.

Bu, bizi, CEK baglaminda ‘muhalif’ hanesine yazar.

CEK’i gerekli bulanlara, devamini isteyenlere, ‘Allah’ etiketi yapistiracak olursak; ‘muhalif’lere de ‘Iblis’ diyebiliriz.

Birisinin (‘Allah’in) daha cok pozitif, digerinin (‘Iblis’in) de olumsuz tedailerinin olmasi bir dzavantaj olmakla beraber, bu, toplumun geri kalan kisminda otomatik olarak ‘Iblis’in mahv-u perisan edilmesi icin harekete gecilmesine yol acmaz.

‘Ne diyor bunlar?’ babindan kulak verenler olur; zamanla da sayilari artar/artabilir.

‘Kamusal vicdan’ diye ozetleyebilcegimiz mekanizma, bir tur felsefi degerlendirme mekanizmasi, CEK’in mevcut sekliyle devamina da hukmedebilir; yer ile yeksan olmasina da karar verebilir, CEK’e ceki duzen verilmesine de.

Son iki alternatif, ‘muhalif’lerin (‘Iblis’in) –en azidan, bir kisminin– zaferi anlamina gelir. ‘Iblis’ kazandi diye kimseler de pek yuksunmez.

‘Sosyal evrim’ dedigimiz surec boyle isler.

Ve, hepimiz, ‘sosyal evrim’in isleyebilmesi icin, ‘daha iyi’ye dogru yol alabilmek icin, ‘Iblis’ dedigimiz turden bir oyuncuya ihtiyac oldugunu derunumuzda biliriz.

Acikca itiraf etmek zor olsa da, tek tanrili dinler de bilir 😉

Bu bakimdan, bence aslolan, bunlarin farkinda olmak ve ‘Allah’ligi da ‘Iblis’ligi de militanize etmemek –ya da, luzumundan uzun veya fazla surdurmemek–, ‘daha iyi’ye yonelik taleplerimizi bir ‘din’ haline getirip onun fanatigi olmamak..

yorumlara, bilgilenirim, aydınlanırım düşüncesiyle okumak isteğiyle biraz baktım. bu mümkün değil. çünkü ciddi, sorumlu, dürüst bir yönelim, burada sıfır. özellikle necip ve kim olduğu belli olmayan anonim (belki o da kendisidir) etiketli kişilerin vırt zırtları dolu. genel kanı şu olur: gereksizlik.

Dünyaya Neden Batı Hükmediyor (Şimdilik)

Why the West Rules – for Now: The Patterns of History and What They Reveal about the Future

(Ian Morris)

http://www.kitapyurdu.com/kitap/dunyaya-neden-bati-hukmediyor-simdilik/284011.html

https://www.amazon.co.uk/Why-West-Rules-Patterns-History/dp/1846682088/

Düşüncenin Coğrafyası: Doğulular ile Batılılar Nasıl ve Neden Birbirinden Farklı Düşünürler?

The Geography of Thought: How Asians and Westerners Think Differently – And Why

(Richard E. Nisbett)

http://www.kitapyurdu.com/kitap/dusuncenin-cografyasi/67341.html

https://www.amazon.co.uk/Geography-Thought-Asians-Westerners-Differently/dp/1857883535/

Batı’nın İnsan Doğası Yanılsaması

The Western Illusion of Human Nature: With Reflections on the Long History of Hierarchy, Equality and the Sublimation of Anarchy in the West, and Conceptions of the Human Condition

(Marshall Sahlins)

http://www.kitapyurdu.com/kitap/batinin-insan-dogasi-yanilsamasi/275622.html

https://www.amazon.co.uk/d/Books/Western-Illusion-Human-Nature-Reflections/0979405726/

Taş Devri Ekonomisi

Stone Age Economics

(Marshall Sahlins)

http://www.kitapyurdu.com/kitap/tas-devri-ekonomisi/244301.html

https://www.amazon.co.uk/Stone-Age-Economics-Routledge-Classics/dp/1138702617/

Milletlerin Zenginliği ve Yoksulluğu: Neden Bazıları Çok Zengin, Bazıları Çok Yoksuldur?

Wealth And Poverty Of Nations

(David S. Landes)

http://www.kitapyurdu.com/kitap/milletlerin-zenginligi-ve-yoksullugu-amp-neden-bazilari-cok-zengin-bazilari-cok-yoksuldur-/420477.html

https://www.amazon.co.uk/Wealth-Poverty-Nations-David-Landes/dp/0349111669/

Sayın Çok Bilen az Konuşan 16 Anonim 3 Dalkavuk
Çık karşıma boş beynini göreyim.
Sen zaten bir b*k bilsen, bilgiyi beyin yıkama hamamı medyada aramazdın. Senden önce senin gibi öten çok horozlar oldu. Karşıma çıkamadılar. Cahiller aynı bu siteyi yöneten kitap esnafı gibi cahilliğini olgunlukla kapatırlar.
Varsa sende bir cevher “Hic Rhodus!”, pala bıyıklı, ilerici, devrimci, laik, solcu , sert Türk erkeği.
Git bu erkekliği seni köle gibi çalıştıran patronuna yap, bak nasıl k*çına tekme atarlar.

Başlangıçta patlama vardı

Devrimci vicdan sizlayabilir, Devrimci Adalet asla unutmamali ve acimamalidir.

Aydinlikcilik, örgüt dümasnligi yapmanin örgütüdür. Birey yada örgütlu olanlar ayni isi yaparlar. Gün Zileli hala Aydinlikcidir

DEVRİM: Nerede? Ne Zaman? Kim?
Sayın devrimci arkadaşlar. Acaba bu sorulara bazı cevaplar verilebilir mi?
Sizlerin katkılarıyla zenginleşeceği ümidiyle, fikirlerim:
Nerede?
New York-Kaliforniya, Paris, Londra, Barselona, Moskova-Petersburg, , Beijing, Berlin, Hong Kong, Singapore, New Delhi ve diğer dünyanın ekonomide en gelişmiş saflarındaki ülkelerin en dinamik kentlerinde olacak. İstanbul-Ankara ardından takip edecek.
Bu devrim dünyanın her yerinde geçmişte kalmış tutucu, gerici, geleneksel, hala taş devrinde yaşayan engelleri silip süpürecek.
Ne zaman?
Sadece devrimin değil insanlığın öncüleri olan bu mega kentlerde yaşayan mega devrimciler devrimi yaptığı zaman! Devrim bilinçli mega devrimcilerin, bilinçlerinin bilincine vardıklar zaman!
Kim?
Mega kentlerde yaşayan öncü, bilinçli mega devrimciler yapacak. Ayak uydurmayanlar dökülecek. Nasıl, daha henüz Darwin doğmadan, kapitalist-burjuvalar kendi ülkelerinde ve dünyada ayak uyduramayanları cehenneme yolladıysa, Darwin’den, bu işin aslında doğa da olduğu anlaşıldı. Hatta ünlü Burjuva teorisyen Karl Marks Kapital kitabını Darwin’e adamak istedi, tabii insanların maymundan türediğini bilen Darwin, bu heyecandan hoplayıp zıplayanı maymun sanıp, reddeti. Aile içi kavgalar bir yana, aynı heyecana kapılan ünlü ilerici anarşistler de etrafı temizleme fikrine katıldılar. Çünkü asıl neden ekonomiydi, bolluktu, kolayca yapıp kolayca tüketmekti.
Endüstriyel yiyecekler yiyenler için bir espri: rahat giren, zor çıkar! Şu an bütün dünya rahatlıkla tüketmek safhasını yaşıyor. Örneğin medyada, televizyonda, sosyal medyada bilgi arayan rahat hayata alışmış orta sınıf çocukları gibi.
Yazıma son vermeden önce, Türkiye eski solcu devrimci-marksist-leninist-stalinist- troçkist-maoist-vs, “AH, O ESKİ GÜZEL GÜN-LER!” sitesi olan bu nostaljilerle yaşayanlar ve aynı yolu tutmuş yeni solcu ve sağcı devrimci-marksist-leninist-stalinist- troçkist-maoist- anarşist-gezi parkist- kahramanlar putperestistler geriye değil ileriye, dünyayı, ayak uyduramayanları temizlemeye azimli genç ve dinamik orta sınıf çocukların sitesine katkı beni sevindiriyor.
Sayın devrimci arkadaşlar: Sorun ne çevre, ne hava, ne su, ne toprak kirliliği. Ne de denizler ve okyanuslar altında 2. Dünya Savaşında batan gemilerden sızan petrolün ve nükleer kalıntıların saatli bomba olmaları. Elimize geçireceğimiz teknoloji ve iyi kalpli ve bilinçli teknisyenlerle bu pislikler hemen temizlenecek. Asıl sorun, aynı çember üzerindeki bir noktaya en yakınla en uzağın aynı olması gibi, en ilerdeki kapitalistlerle en geride hala taş devrinde yaşayan, hala din gibi safsatalara inana ve geleneklerine sarılanları (riff raffs’leri) temizlemek. Burada, Avustralya’da, yaşayan aborijenler gibi. Biz devrimciler aşırıcı değiliz, orta sınıf çocukları olduğumuz için ORTACIYIZ!
Kahrolsun kapitalizm ve geri kalmışlık! Yaşasın ilerici devrimcilik!

“Ve DP bunu da söyledi. Şaştık mı? Şaşmadık”

Şaştık kaldık afalladık! Vay canına şimdi yandık! Akıllara zarar vallah! Ruhsar gitti ruhla kaldık!

Yeni partileri ile ilgili açıklama yapan Ü.Özdağ gibileri sırf AKP diktatörlüğüne muhalifler diye bu iktidara karşı desteklenmeli midirler? Yoksa bunların kavgası sistem-içi kavga mı? Mesela konu ulus-devletlerinin bekası olunca nasıl da birleşiyorlar;

Irak Kürt Bölgesel Yönetimi (IKBY) Başkanı Mesut Barzani’nin bağımsızlık referandumu açıklamasını, AKP’li iki milletvekilinin desteklediğini hatırlatan Özdağ, şunları söyledi:
“Acaba bu konuda Binali Yıldırım ne düşünüyor? Bu iki AKP milletvekilini disipline sevk edecek mi? Bu konuda saray ne düşüyor. Bu iki milletvekili Erdoğan’dan izin alarak mı bu açıklamayı yaptılar yoksa izinsiz mi yaptılar. Dışişleri Bakanlığının bu açıklamaya yapmış olduğu tepkinin Uganda Dışişleri Bakanlığının açıklamasından çok farkı olmadığını düşünüyorum. Erdoğan’ın ciddi bir şekilde Barzani’nin bağımsızlık açıklamasına karşı olduğunu düşünmüyorum. Eğer karşı olsaydı Türkiye bu bağımsızlık açıklamasını derhal çıktığı anda sona erdirecek bir güce Kuzey Irak üzerinde sahiptir. Bakın İran ağzını bile açmadı ama etkili adımlar attı ve kenara çekildi bekliyor. Oysa Erdoğan’dan çıt yok, ‘Ey Hollanda, Ey Almanya’ diye bağırmayı sever, Hadi bir de bakalım ‘Hey Barzani’ diye bağırsın. Üstelik propaganda broşüründe Türkiye’nin Sivas’a kadar olan bölgelerini gösterdiği halde Erdoğan’dan bu konuda ses yok”

(“İstiklal” ikiyüzlülüğü! Türk milleti için “Ya İstiklal Ya Ölüm”, Kürt milletinin istiklali ise “bölücülük”!)

“KKTC TÜRKİYE’NİN NAMUSUDUR”
İsviçre’deki Kıbrıs müzakerelerinin, Türkiye’nin aleyhine geliştiğini savunan Özdağ, Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu’nun taviz verilmediği izlenimi yarattığını, bu şekilde Türk kamuoyunun yanıltıldığını ileri sürdü. Ümit Özdağ, şöyle konuştu:
“Türkiye’nin Güvenlik ve Garanti konularını görüşmek amacıyla İsviçre’ye gitmiş olması dahi kabul edilebilir adım değildir daha başından beri bir tavizdir. Erdoğan’ın olmazsa olmaz dediği hususların oraya Mevlüt Çavuşoğlu giderek kendisi çiğnedi. Çünkü Rum tarafı bunları tartışmayı dahi açık bir şekilde reddetti. Kısa bir zaman içinde bir çerçeve anlaşmalı çıkarılması hedefleniyormuş. Ortadaki tablo Anastasiadis-Akıncı Müzakerelerinin Kıbrıs Türkünün adadaki varlığını tehlikeye atan, adayı hızlıca Rum hatta AB üyesi olması nedeniyle Yunan yerleşimine açan bir yapılanma. Böyle bir plan adayı hızla Rumlaştıracak, Türkleri yönetim bazında azınlık sınıfına sokacak ve sadece kuzeyde küçük kanton ve gettolarda yaşamaya mahkum edecektir. Türklerin masaya oturmasının yegane nedeni Kıbrıs’taki gasp edilen haklarını geri almaktı. Ancak Akıncı’nın yönetimindeki etkin katılım hakkından vazgeçtiği görüldü. Bu müzakereler sürerken hem AKP hem Akıncı’yı uyardık ancak dinlemediler ve ortaya şimdi Türklüğün Kıbrıs’tan tasfiye edilmesinin önünü açan bir yapı çıkmış durumda. Rumlar bununla yetinmeyip güvenlik ve garanti haklarını da tasfiye etmek için çalışıyorlar. Biz önümüzdeki süreçte kararlı ve sert adımlarla Kıbrıs’ta bir Türk devletinin tasfiye edilmesine karşı muhalefetimizi ortaya koyacağız. Kıbrıs’ta garantörlük haklarından vazgeçilir adil olmayan anlaşma kabul edilirse bir Türk devleti AKP ve Erdoğan eliyle yıkılacak demektir. Bir Türk bayrağı indirilecek demektir. Yapmayın, bir Türk devletini yıkmayın yapmayın indirmeyin. Artık B planının devreye sokmanın zamanı geldi. KKTC Türkiye’nin namusudur, namusa sahip çıkmazsanız biz sahip çıkacağız”

(Başka bir ikiyüzlülük daha! “KKTC Türkiye’nin namusu” ise Kırım da Rusya’nın “namus”u. Kendilerinin namusu olan KKTC’nin tanınmaması kötü, Rusya’nın Kırım’ı ilhakının tanınmaması iyi!)

http://www.hurriyet.com.tr/umit-ozdagdan-yeni-parti-aciklamasi-40509216

Çok fazla yorum var, ama. DP gereğinden ve hak ettiğinden çok daha fazla ilgi buluyor.
Neticede 0,25 oy almış bir particik. 70 yaşın üstünde bunamaya başlamış biri ve onun etrafında birkaç nostaljik, şaşkın, gürültücü, hiçbir yere ve örgüte bağlanamamış, itilmiş- katılmış insanlar topluluğu.

DP reklamın iyisi-kötüsü yoktur misali konuşuyor.

Birkaç not:
1. Gün Bey, Aydınlık hareketinin destekleyici değil, baş aktörlerindendiniz.
2. DP daima yenilen beygire yatırmıştır. Gücünü demiyorum, çünkü güç yok. Marjinal 0,25lik, kitlesiz gürültücü. Elinde sadece iyi kullandığı basın-medya imkanları var.
70lerde Çin modeli sosyalizm, 80lerde Ordu-ANAP, 90larda Ordu-MİT, şimdi AKP. Sonu diğerleri gibi olur. Hep kayınpederler klübünde.
3. Ordu veya AKP veya bir diğerleri DP ile hareket etmiyor. Niçin bir marjinal grupla çalışsın ki. AKP taşra il başkanı hapşırsa 0,25 oy alır. DP sadece gönüllü yandaş. Bu resmin ne kadar acı olduğunu gösteriyor.
4. Acaba DP solun Adnan Hocası desek çok abdest olur ? Bu benzetmeden kendimi alamıyorum bir türlü. Ama yukarıdaki Vahdettin benzetmesi çok hoşuma gitti.

Selamlar

Sayın 31 Kervanlar ve sivrisinekler
Bağrı yananlar bağırır, senin gibi beyin boşluğunu internetle doldurmak isteyen karnı çok dolmuşlar kusar.

Yunan eserlerini çeviren Müslümanlar “soyut” sözcüğüne “çekirge” (tecrit) dediler. Zamanımız orta sınıf mahlukları gibi tükete tükete geriye bir şey bırakmazlar.
Rational köken “ratio”, orantı kurma, kıyaslamadır. Fark olmazsa akıl yürütmek imkansız olur. Soyut ne zaman ne de mekanda var, sadece insanın hasta beyninde var.
Size göre 1 tas zehirle 1 tas çay aynı, çünkü ikisi de 1. Yine büyük bir fetişleştirme, şeyleştirme.
Hatta eğer büyük bir yanılgıya düşmüyorsam özünüz öznellik. Aslında, tarihte çeşitli biçimlerde ifade edilen bu kavramı somut ve belirli anlamda ciddiye almakta zarar görmem. Ama kavrama keyfi bir anlam verilince çok yaygın bir hastalık olan öznellik savunduğunuzu görüyorum. Bu öznellik özel ve somut bir öznellik ve her dediğinizde Batı taklitçiliği var. Batı’da başladı ve siz bu modası henüz geçmiş modayı benimsemişsiniz. Adı : “It is, what it is”. İktidar mutlak (veya dediğiniz gibi her yerde hazır ve nazır soyut bir nesne). Salt kendi kendiyle konuşun oldu. Herkesin aynı şeyin peşinde koştuğu, muhaliflerin bile dediğiniz gibi aynı şeyi istedikleri, herkesin sizin ve bu sitedekiler gibi bilgi dolu olduğu bir devirde eskisi gibi olanı saklayan ideolojilere gerek kalmadı.
Siz okullar bitirmişsiniz ve diğerleriyle rekabetle seçim yapan kurumun varlığını bile Fuzuli’nin her zaman, her yerde söylenmiş olan bir lafıyla soyutlaştırıp salt benimle rekabet için kullanıyorsunuz. En basit örnek olan modern bilimin bir tanımı, sonsuza dek bilgi edinme yöntemi veya gittikçe yaklaşılan ama varılmayan olabilir. Günlük hayatta seve seve, coşku içinde kullandığınız bilim sonuçlarını bile inkar etme öznellik militanlığınız ve “nisbet’ alışkanlığınız. İş yerinde işinizle ilgili bilgi topladığınızı düşünün yeter. Eğer Batı’nın Türkiye ve benzeri yerlere attığı ve sattığı teknolojik bilgi kırıntılarına karşı aynı kıstası kullansanız partonunuz işinize son verir. Laf ucuz.
Eğer anti-kapitalistlerin totemi kapitalizmse, sizin toteminiz Hıristiyanlığın ilk günahı: hepimiz pisliği doğuştan getirdik! Batı’nın en temel propagandasını benimsemişsiniz! Şimdi sizin gibi kendi pislikleri her yerde ve her zaman genetik alın yazısında buluyorlar ve siz tamamıyla katılmışsınız. Her dediğinize cevap vermeye kalksam yeteneğim olmadığı halde kitap yazmayı tercih ederim.
İnsan, etrafını çeviren çeşitlerin bir bütün olduğunu en azından taş devrinden bu yana bildi ve mitlerle dile getirdi. Tabii “nasıl biliniyor” gibi ucuz kanıt beklemek marifeti hariç. O bir tarafa, Yunan felsefesinde ve dinlerde apaçık. Daha önce binlerce defa tekrarlanmış Fuzuli alıntınızla aslında sadece nisbet ettiğiniz belli: “hiçbir şey tamamıyla bilinemez, o halde senin dediklerin boş laf “. Burada acı olan sizin her değiştiğinde hala “bütün” denilebilir gibi son derece ucuz bir felsefeyle bu insanı yüz binlerce (yine, “nasıl biliniyor” nakaratı hariç) meşgul eden bir çeşitlilik/birlik konusunu nisbet etmede kullanmanız. “String” girişimi, modern fizikde bilgiyi bütünleştirme çabası, BİR’e indirgeme gayretinden doğmadı mı?
Goethe’nin özendiği, 14. yüz yıl İranlı şair,
Müzik, şarap varken kainatın sırlarına ermeye çalışma,
Kimse bu sırrı felsefeyle çözemedi ve çözemeyecek.
16-17 yüz yıl İngiliz şair,
Yer ve gökyüzünde lafını etiğin felsefenin rüyalarına bile sığmayacak kadar şeyler var.
Daha da ileri giden bir 13. yüz yıl Türk şair,
Allah’ı aradım, buldum. Peki sonra?
Şairlerle sizler arasındaki fark kendinizi çok ciddiye almanız. Şair ve iktidarı ayakların altında veya ellerinde tutanlarla ve zorbalıkla dayatıldığı için katlananlar gibi ertesi gün tersini söyleyebilirler.
Siz yüz binlerce bütün dillerde dolaşanları daha dün bulmuş gibi heyecanlısınız. Günaydın Necip Bey!
İşte tek bir defa olduğu için olmamışlar torbasına atılacak bir olmuş olay.
Jesuitlerin yayınlamak istemedikleri ve sakladıkları bir kitap bulundu. Binlerce kitapta adı geçen ama sizin hiç duymadığınız çıplak vahşilerle ilgili. Çıplak vahşiler arasında bir mite göre çıplak vahşiler tanrı olmak isterler ama başaramazlar. Dolayısıyla bilginin sonlu, yaşamın mükemmel olmadığı bir dünyada yaşamayı kabullenmek zorunda kalırlar. Hiç değilse Jesuitler Türkler gibi aşağılık duygularının acılarıyla kıvranmazlar ve kıvırmazlar. Vahşi çıplakların mitinde dinin özünü, vahşi çıplakların kendi dinleri kadar gelişmiş dine sahip olduğunu görür kamudan saklarlar. Sizler bilmediklerinizin varlığını inkar ettiğiniz gibi bildiklerinizin beyinlerinize Batı ithali medya ve okullar tarafından işlendiğini bile inkar ediyorsunuz.
Görece çok kısa bir süre önce, Tsunami felaketi esnasında, Hindistan yakınlarında, bir ada üzerinde felakete uğrayanlara yardım için dolaşan helikoptere ok atan vahşi çıplaklar görüldü. BBC, haberlerde bunları “saldırgan” insanlar diye tanımladı. Bakın size ne kadar benziyor. Yardım sever anne-baba reddedilir mi? Ben o vahşilerin “yardım”ın pahasını bildiklerini adım kadar iyi biliyorum. Üstelik “beware of Greeks bearing gifts” İngilizce çok yaygın bir özdeyiş. Bir Çinli hadım Orta Asya Türklerine hediye getiren Çinlilere karşı aynı şekilde uyardı.
İki eşsiz alıntı:
“when I see multitudes of ENTIRELY NAKED savages scorn European voluptuousness and endure hunger, fire, the sword, and death to preserve only their independence, I feel that it does not behoove slaves to reason about freedom.”
J. J. Rousseau
Savagery has become their character and nature. They enjoy it, because it means freedom from authority and no subservience to leadership. Such a natural disposition is the negation and antithesis of civilization.
Ibn Khaldun on nomads
George Sand 19. yüz yılda Fransızlara ” iyi yaşamak için yaşamaktan vaz geçtiniz”, der.
Aynı George Sand gammazlık eden Karl Marks’a yalanını geri aldırttı ve özür dilettirdi.
Siz sadece laf diziyorsunuz. Laf çok, bilgi yok gibi.
Tabii bu üç salak, Necip bey ve bu sitedeki dahi Türklerle kıyaslanabilir mi? Olmaz efendim, olur mu?
Batı’yı bilinçaltı tamamıyla benimsemişsiniz. Tek tek saysam kendi başına bir kitap olur. Batı’da sizin gibi konuşanlar için “Karanlıkta bütün inekler gridir.” lafını duymamış olabilirsiniz. Sizin gibi her şeyi her yerde aynı görenler için söylendi.
Sokrat’a “Biri okumuş ama okuduklarında salt kendi totemi aynılığı görmüş”, demişler. Sokrat da “kendi kendiyle konuşmuş, kendini yanında tutmuş olmalı”, cevabını vermiş.
Batı saplantınız neden/nasıl soyutlamada değil, sizin tanımınıza uyan iktidarın olmadığı yerlerde iktidarın nasıl/neden gibi bilimsel araştırmalara yol açmamasına işaret etmemi unutup hala iktidarı her yerde her zaman olduğunda ısrar etmenizde. Tekrar ediyorum: İktidar olmayan yerde, kimse bizler gibi çenesini olmayan bir şeyle yormaz. Henüz bilineni mitlerle anlatır. Bilimsel “nasıl/neden” aramaz. Ne de bitkinliğini “zaten kimse bilemez” gibi ucuz formüllerle ifade eder. Bu, çoktan bilinen bir gerçek! Günaydın!
Ben psikolojiden nefret ederim ama sizin dediklerinizi zamanımıza egemen olan psikolojik saplantılar olarak görmekten kendimi alamıyorum. Batı’dan gelen doğa bilimleri ve teknolojileri seve seve kabul edip önünde vecde gelenler sizlerin aşağılık duygusundan kaytarmanın iki yolu var. Sizin gibi “ama hedef eksikliği” bulmak, diğeri sevmediğiniz anti-kapitalistlerin bu bilgileri “İNSANLIK” malı etmeleri. “Akşamdan sabaha” değiştirilmeyeceği tamamıyla banal bir gözlem. Değişenlerin önünde gece gündüz vecde gelmeniz çok vahim. Ama sanırım sizin söyledikleriniz yine Batı’nın son “evet eme başa çıkabiliriz” propagandasının “evet” kısmı. İklim değişmeleri, “doğal” kaynakların tükenmesi, nüfus üssel artışı ve benzeri olası felaketler kısmı. Bilinçaltı mesajları çok fazla benimsemişsiniz.
Sorun aynısını söylemiş olmanızda değil.
Avrupalılar da dahil binlerce milyonlarca insan Amerikalara gittiler, bazıları kaldı bazıları gidip gidip geldiler. Ama enayiler için Amerika’yı Kristof Kolomb “keşfetti”. Dünyanın yuvarlak olduğu, döndüğü, insanın hayvanlardan türediği çoktan ileri sürüldü. Önemli olan fikirlerin daha önce daha sonra gelmesi değil, şimdi neden beyin yıkamada kullanılması ve beyni yıkananların “neden bu, yeniden devreye girdi?” sorusunu soracağına, “ben bunu biliyorum, öğretmenim” çocukluğu yapmasında.
Tekrar ediyorum modern bilim ve teknolojiyi tamamıyla benimsemişsiniz (burada kullanımı değil, varsayımlarını, felsefesini, gerçek ve hakikate vardırmada eşsiz bir metot olduğunu onaylamadan söz ediyorum ve dorusu laf oyunlarına karşı tedbir almam bana gına getirdi), sosyal konularda okullarınız Batı kitaplarıyla dolu, bu konularda araştırma yapanınız yok, ancak aşağılık duygusunun verdiği bir kendini büyük görme var.
Tekerleği yeniden icat etmeniz bana tuhaf geldi. Dünyaya egemen ve özellikle başkaldıran yığınlar arasında yaygın fikirleri tekrar ediyorsunuz.
Modern bilim ve teknoloji araştırmalara dayandığı gibi boş konuşmaktan kaçınan sosyal bilimciler de araştırma yaparlar.
Bu konuya daha önce değindik. Allah’tan vahiyle indirilenlerle her şeyi bildiğiniz için araştırmalara önem vermemeniz doğal. Ne kadar araştırma yapılsa da sizin gibi Allah’ın ağzından inenleri bilenler için yeterli olmaz. Siz bazen gerçekten rekabet için saçmalıyorsunuz. Dediğiniz, yeteri kadar tekrarlanmamış deneyler yapılmamış, suyun 100 derecede kaynamasından yerçekimine kadar geçerli. Ama bunlar ticarette yararlı o halde doğrudur. Hatta her yere bastığımızda yerin su olup bizi boğmayacağını nasıl biliyoruz? . Batı ithali tümevarım mantığını birden unuttunuz.
Yazdıklarınızı birine okuttuktan sonra yayınlasanız fena olmaz.
Bir fikir ileri sürüldüğünde verilen örneğin tatmin etmemesi başka, sizin gibi örnekle ileri sürüleni karıştırmak başka. “Tekil araştırma” ünlü olanlar arasından seçtiğim biriydi. Amacım eğer okursanız size Allah’tan inen ve Allah’a benzeyen iktidar tanımınızın sonsuz geniş ve dolayısıyla anlamsız olduğunu gösterir sandım. Ama yine laf oyununa döndü.
“Yol haritası” lafınızı da mı siz daha önce bulmuştunuz?
Kim ne derse desin bir amaç, bir gündem bulmak için dahi olmak gerekmez. Tabii bütün bilimsel buluşlar hariç. Ticaret ticarettir. Atatürk ve Erdoğan Türkleri bu kadar mı şaşkına çevirdi?
Lütfen biraz insaflı olun, bazen çocuk gibi konuşuyorsunuz. Zaten benim bu siteye dadanmamın tek nedeni böyle boş konuşmalar bolluğu.
Evet, son derece detaylı araştırmalar yapılmış ama siz bilmiyorsunuz, hepsi o kadar. Bilgisini sizin gibi Allah’tan alanlar, “Allah bana söylemeyi unutmuş” deseler hiç değilse gülerdik. Ama siz çok ciddisiniz. Ben böyle bilgisizlik içinde laf sıralama oyunlarıyla kişisel terapi bulan sayısız modern ezilmiş insanlara çok rastladım. Sizin son 50-60 yıl içinde çıkan antropoloji kitaplarının milyonda birini okumadığınız sonsuz belli. Diğer alanların hiç birinde eleştirici yazı okumamışsınız. Bana geliyor ki bilginiz internetten toplamalar veya aşağılık hissinin büyüklüğe çevirisi.
İktidar tanımınız size rahatlık ve huzur veriyorsa, bu, bilgi değil; bu, terapi.
Batı’da dolaşan yaygın bir ideolojinin mahsulü olan bir tanım verdiniz. İdeolojinin tanımını bilseydiniz biraz daha dikkatli konuşurdunuz. İdeoloji, ideolojiyi benimseyenlere, sosyal ilişkileri normal, doğal, her yerde her zaman var olan bir nesne olduğuna inandırır.
Tanımınızdaki iktidar her zaman her yerde olan bir nesne, o halde her hangi bir nesneden, sizin örneğiniz atmosferden, ayırt edemeyiz. Sizin mantık hatanız bu. Ve bu, çok meşhur bir mantık kuralı. Galiba beni sizin gibi laf sıralayan biri sandınız, anlamadınız, laflarla oyalanmışsınız.
Milyarlarca arttırabilir örneklere bir model:
– Yağmur neden yağar?
– Allah öyle buyurmuş.
Her şeyi izah eden hiçbir şeyi izah etmez. İşte mantık kuralı bu. Siz bunu bilmediğiniz için laf oyunuyla dahilik yapayım derken, ki bunu defalarca yaptınız, bu bilgiden yoksun olduğunuzu açığa vurdunuz.
Geri kalanları hor görmeniz bile sizin beni anlamanızın imkansızlığını gösteriyor. Bir Eskimo’nun dediğinden ve başaramayanların şahane ve eşsiz yaratılışlarından söz etmiştim.
Avcı/devşirici toplumlarda kadınlar devşirici olduklarından tarımı başlattılar. Daha sonra avcılık ettiklerinden hayvanları daha iyi tanıyan erkeklerin tarla sürmesini hayvanlara yaptırarak siyasal güç kazandıklarını okusanız fena olmaz. Lütfen biraz öğrenin! Bunları size Allah kolay kolay açıklamaz. Biraz arkeoloji, paleontoloji, antropoloji öğrenin! Zavallı Türkler! Bu site insan harabeleriyle dolu. Bilgi yoksunluklarını alay etme ve laf sıralamalarla kapatıyor, huzura erişiyorlar. Terapi, terapi, terapi.
Güneş ve zerreciklerin ne kadar yararlı ve iyi kalpli ama aynı zamanda ne kadar zalim ve saymakla bitmez zararlara neden olduğunu, sizin tanımınıza benzedikleri için espri olsun diye söylemiştim. Onu bile anlamamışsınız.
Siz o kadar hem Allahçı hem de Batılısınız ki, bunu görmeniz imkansız.
Ben örnekler verdiğimde veya eleştirdiğimde sadece siz ve Batılılar gibi konuşanlarla alay ediyorum. Hiçbir şeyi ispat etmeye gitmedim, gitmem de.
Kadınlar hakkında söyledikleriniz de bu konuda son derece bilgisiz, Batı düşüncelerini tekrarlama, veya her zaman imdadınız yetişen hızır (deus ex machina = kim biliyor, ispatı var mı, vs) veya Allah’ın size gönderdikleri arasında bulamıyorsunuz. Hz Ömer hikayesi: Kitap’ta yoksa yakın, Kitap’ta varsa yakın.
“Eşitlik sağlandıktan” sonra “eşitlik kendiliğinden sağlanıyor” sizin bilginizin en derin özeti, en büyük temel taşı.
Siz tanımla tasviri karıştırdığınız gibi teoriyle tasviri de karıştırıyorsunuz. Aşağılık duygusu çok derinlere inmiş. Yazık. İktidarlı düzenlerde yaşamanın döküntüleri olmak zor galiba. Bu da çok iyi bilinir ama siz hiç duymamışsınız. Kalabalıkların yalnızlığı, Kalabalıkların isyanı ve diğerleri.
Dönüp dolaşıp Allah’ın işine takılıyorsunuz. Mitler ve dinler siz doğmadan yüz binlerce önce bilginin sınırlı olması üzerine oturdular. Ben sizin iktidarınız olmayan toplumlar oldu ve siz bilmiyorsunuz diyorum, siz tanımlardan bahsediyorsunuz.
Özgür olup aç kalmayı köleliğe tercih eden çok oldu. Bilgisizliğin mazeret olmadığını öve öve bitiremediğiniz, her nazır ve hazır Allah’tan faksız iktidarın çimentosu yasalar bile kabul etmez. Yine tarih bilgisizliği. Okuma öğrenme bu yüzden dayatıldı.

Siz ve sizin anladığınız anlamdaki karşı gelinmesi imkansız iktidara karşı gelenler arasında ki farkı anlamıyorum.
Siz ve onların temeli üç direk üzerine kurulu.
1. Ezilenler dini ve kurtuluş vaat eden Yahudilik, Hıristiyanlık ve Müslümanlıkta dinleri. Bu ahlak dinleri haksızlığa karşılığı içerirler.
2. Modern bilimin gelişmesiyle bu haksızlıkları bilimsel yollarla açıklaması ve katılmanız. Hatta Marks sizin gibi “haksızlık kendiliğinden ortadan” kalkacak vaazında bulundu.
3. Hem siz hem onlar tek boyutlu ve bollukla sona erecek bir insan tarihine inanıyorsunuz.
Bana göre şefkatli bir anne veya babanız sizi bir gün gelir barıştırabilir.
Ben bunu idama mahkumluktan kaçan bir Türk solcusundan öğrendim. Teasdüfen tanıştığım Müslümanları solcu-devrimci ve aşağılık duygusu içinde kıvranan bu sitedekilerle kıyasladığımda Müslümanların bilgi konusunda ukalalık etmediklerine işaret ettim. Arkadaş “aman dikkatli ol, bizi bir saniyede affederler ama seni asla” dedi.
Benim iktidar tanımım: emir verme-emir alma gücünü şiddetle dayatan.
Bunun olmadığı toplumlar çok. Bilmiyorsanız araştırın. Ölmeyi köleliğe tercih eden çok sayıda toplumla da oldu. Bilmiyorsanız araştırın. Allah’tan beklemeyin. Eğer siz ısıramadığı eli öpmeyi bir fazilet yapmışsanız, bu bir çaresizlik olarak da görülebilir.
Eğer çoban koyunlarını, “kendi yararları için” beslediğine inandırsa ne güzel olur, değil mi? Bu, iktidarların çok eski bir varoluş masalı. Sosyal kontrat bile aynı düşünce üzerine oturur. Benzerini, şimdi artık moda olmayan, “winning their hearts and minds” ABD sloganı kısa bir süre önce uluslar arası devreye soktu, olmadı. Siz bu ideolojik çarpıtmada “iktidar da entopiye ‘hayır’ demektir” görüyorsunuz.
La Boétie’yi okursanız fena olmaz. Siz konuyu bilmediğiniz için tamamıyla yanlış anladınız. Yüz binlerce kişinin okuyup hayran olduğu sorusu şu: Neden insanlar isyan edip kendilerini zincire vurmuş sıfıra yakın sayıda bir azınlığı yok etmiyor? Vardığı “seve seve…” sonucu sizi köleliği doğal bulduğunuzdan, tekrar ve tekrar bilmediğinizden yanlış anladınız. Ben yine sizin bilgi noksanlığınızı gördüm.
Ama tabii ve yine, La Boétie gibi bir salakla Necip bey gibi bir dahi kıyas edilir mi?

http://marksist.net/oktay-baran/kapitalizm-hayati-cehenneme-ceviriyor.htm

“Liberallere göre kendi haline bırakılsa, piyasalar her sorunu çözer; müdahaleler ortaya çıkan krizlerin ana sebebidir; bu müdahaleleri yapanlar da işçi sendikalarıdır, devlettir. O halde sendikaların müdahale gücü ortadan kaldırılmalı, esnek ve güvencesiz çalışma yaygınlaştırılmalı, devlet işletmeleri özelleştirilmelidir. Onlara göre, acı reçeteler ve şok tedaviler uygulanmaksızın “vaat edilen refaha” ulaşılamaz. Zaten ekonomi sosyal bir mesele değil, teknik bir meseledir, işin erbabına bırakılmalıdır, devlet ekonomiye hiçbir şekilde müdahale etmemeli ve küçültülmelidir!
Liberaller devletin küçültülmesi gerektiğini söyleyip dururlar da, yaşanan nedir? Otuz yıldır kapitalist devlet küçülüyor mu, yoksa baskı aygıtları tahkim edilip militarizm mi körükleniyor? Onların devletin küçültülmesi sloganı altında topluma yutturmaya çalıştıkları şey kârlı alanlardaki devlet yatırımlarının özel sektöre devridir. Devlet işletmelerinin özelleştirilmesi devletin ekonomiye müdahalesinin yok olduğu anlamına da gelmiyor, bir alandaki yatırımlar sona erdirilip özel sermayeye aktarılırken, kapitalist devlet, gerek altyapı yatırımlarına gerek silah sanayiine gerekse de burjuvazinin ihtiyaç duyduğu diğer alanlara yatırım yapmaya devam ediyor. Batan bankalar kurtarılıyor. Ama gerçekten de devlet bütçesinde küçülen bir şeyler var! Çok net olarak söylemek gerekir ki, küçülen devlet değil, kapitalist devletin emekçilere birer taviz olarak verdiği sosyal hizmetler ve sosyal fonlardır.
Oysa devlet denildiğinde akla ilk gelmesi gereken, bürokrasi, ordu, polis, mahkemeler, cezaevleri ve istihbarat kurumlarıdır. Kapitalist toplumda tüm bu kurumlar, sömürücü sınıfın emekçiler üzerindeki iktisadi egemenliğini güvence altına alan, fiziksel baskı aygıtlarıdırlar, devletin özüdürler. 20. yüzyılda ileri kapitalist ülkelerde yaşanan sert sınıf mücadelesi ve Ekim Devriminin etkilerini zayıflatmak için burjuvazinin verdiği tavizler, modern burjuva devletin kimi ek kurumlarla donatılmasını beraberinde getirmişti. Halka şu ya da bu düzeyde parasız sağlık ve eğitim hizmeti sunan kurumların doğup gelişmesi; toplu konut projeleri ve toplu taşımanın örgütlenmesi; emeklilik ve sigorta sisteminin geliştirilmesi gibi adımlarla devlet kurumları çeşitlenmişti.
Bu tip devlet kurumlarının ve hizmetlerin varlığı, devletin tüm toplumun ortak çıkarlarını temsil edip koruyan tarafsız bir aygıt olduğu iddiasını doğrulamak için tüm burjuva ideolojileri tarafından tepe tepe kullanılır. Oysa bunların devletin asli kurumları değil, 19. ve 20. yüzyılın sınıf mücadelelerinin eseri olduğu gerçeği hem tarihsel olarak ortadadır hem de günümüzdeki gelişmeler tarafından tersinden kanıtlanmaktadır. Ciddi krizlerle karşı karşıya kaldığında burjuvazinin ilk gözünü diktiği alanın parasız kamu hizmetleri olması boşuna değildir. Onlar devletin küçültülmesinden bahsettiklerinde kastettikleri, devletin baskı aygıtlarından veya ideolojik aygıtlarından değil, tam da sosyal hizmet kurumlarının oluşturduğu “yük”ten kurtulmaktır.”
(Kapitalizm Hayatı Cehenneme Çeviriyor – Oktay Baran – 1 Temmuz 2017 – Marksist Tutum)

The voters of AKP votes, the caravan walks.

İktidar ve onun neden olduğu zorun, şiddetin, acıların nihai kaynağı sosyo-ekonomik yapılardan da önce doğal yapılar ve canlıların doğal ihtiyaçlarıdır. Neticede sosyo-ekonomik yapılar da bu doğal yapılarla uyum içinde olmak ve onların üzerine kurulmak zorundadır. Örneğin, tarihte Arap (İslam), Türk, Moğol istilalarında görüldüğü gibi, bozkırlar ya da çöllerde, yani kalkınmaya elverişsiz iklimlerde yaşamak gibi doğal nedenler yayılmacılıkta en büyük belirleyici olabilir. Aynı şekilde, körfez ülkelerinin doğal enerji kaynakları da bu coğrafyanın bugünkü kalkınmasında en önemli etkendir. Anadolu’nun en geri kalmış bölgesi olan güneydoğunun kalkınmasında önemli bir payı olan Batman ilinin gelişmesi de aynı nedenin ürünüdür.
(Bu arada, bu enerji kaynaklarının işletilebilmesinin sanayi devrimi gibi sosyo-ekonomik bir devrimin sonucunda mümkün olduğu ileri sürülerek bu örneklere itiraz edilebilir. Ancak yine de doğal kaynaklar en büyük belirleyicidir. Bu kaynaklar olmadan sanayileşme de mümkün olmazdı. Dikkat edilirse, günümüzde fosil yakıtlara alternatif olarak önerilen enerji kaynakları da aynı şeyi gösteriyor.)
Öte yandan, açlık, susuzluk, doğal afetler, iklim koşulları kaynaklı ölümler (buna aşırı sıcaklarda serinlemek için girilen doğal ya da yapay sularda boğulmalar gibi dolaylı olanları da dahildir), ya da kadınların yaşadığı cinsel şiddet ve acılar, erkeklerin karşı cinse ihtiyaçlarının karşılanmadığı durumlarda çektikleri ve başkalarına çektirdikleri acılar gibi birçok şeyin doğal yapıyla ilişkisi daha dolaysızdır. Ve sosyo-ekonomik yapının bunlara etkisi daha azdır.

Adalet Yürüyüşü istemiyorsan sana Statüko Yürüyüşü verelim o zaman Sayın Ümit Kocakemalist

–

Adalet Yürüyüşü için sert sözler: ‘Atatürk düşmanlarıyla yürümem’

Eski İstanbul Barosu Başkanı ve akademisyen Ümit Kocasakal Adalet Yürüyüşü’ne dair eleştirilerde bulundu. ‘Ben bu ülkenin bölünmez bütünlüğüyle sorunu olanlarla, Cumhuriyetle ve Atatürk’le sorunu olanlarla, emperyalizmin işbirlikçiliğini yapanlarla yürümem’ dedi.

Konuşmasına katılanların geçmişteki pek çok kumpas ve tertibe destek olmuş olabileceğini söyleyerek devam eden Kocasakal, CHP’nin, partinin kurucusuna düşman kişilerle yürümeyeceğini söyledi.

Kocasakal şu ifadeleri kullandı: Ben bu ülkenin bölünmez bütünlüğüyle sorunu olanlarla, Cumhuriyetle ve Atatürk’le sorunu olanlarla, emperyalizmin işbirlikçiliğini yapanlarla yürümem. Atatürk düşmanları ile de yürümem. Şöyledir benim kafamdaki şey; Atatürk düşmanı için onun da hakkı, adaleti elde etmesi için yürürüm ama Atatürk düşmanı ile yürümem hele ki yürüyüşü yapan CHP ise.

Oraya gelen bir takım insanların kim olduğu, ne olduğu daha önceden Atatürk ile ilgili neler söylediğini bilmiyor muyuz? Aptal mı herkes? Bir de sen CHP isen, hem ülkenin hem partisinin kurucusunun düşmanı ile yürüyemez.

Sayın Sağcı-Solcu-İlerici Arkadaşlar
Bu sitede başkalarını hatalarını bulmak, gazete ve internet kaynakları yazılarıyla hataları ifşa etmek fena değil ama çok şüphe uyandırıcı.
Bu site, kendi inançlarındaki devasa hataları görmemekten gelenler, son yüz yılda yaşanan felaketleri hiç duymamış gibi tavır takınanlar, kendilerini ve adına konuştuklarını mutluluğa, bolluğa, sağlığa kavuşturucu yalan ve sahte propagandalara körü körüne inananlarla dolu. Biri çıkıp bu sahtekarlık, yalancılık, cahilliğe işaret ettiğinde hemen sağcı-solcu Stalin-Napolyon köpekleri saldırıya geçiyorlar.
Okuduğumuz salt tıp- sağlık sahtekarlığı üzerine yazılmış bir kitaptan bazı parçalarla sizleri kendinize daha yakından bakmaya davet ediyoruz.
“Historically, humans have been at greatest risk while being improved in the best image of their possibilities, as seen by someone else.”
Tarihin gösterdiği: insan, kişisel gelişme imkanlarını, kişinin kendisi değil, başkalarının hayallerine uyduğunda en büyük bir tehlike içine girer.
“The scale of suffering brought upon the masses by Marxists is equalled only by the achievements of that other mass movement for the betterment of the nation’s economy and health, led by the National Socialist German Workers’ Party of the Third Reich. In both systems, ‘health’ was high on the agenda.”
Marksistlerin insanlara çektirdikleri devasa ızdırap, ekonomik verimi yükseltme gibi benzeri ümitlerle yığınları harekete getiren NAZİ’ler tarafından gerçekleştirildi. Her ikisinde de başta gelen gündem ‘sağlık’tı.
Bu sitede olumlu gözle bakılan “sağlık” pezevenklerinin bu felaketlerdeki rollerini bilen aşağıdakini söyler.
” The physician is not the servant of science, or of his race, or even of life. He is the individual servant of his individual patient, basing his decisions always on their individual interest.”
Doktor ne bilime, ne ırka, ne de yaşama hizmet eden biridir. Kararını birey hastasının yararına uygun alan, birey hastasına hizmet eden, bir bireydir.
“The record of the co-operation of the medical profession with the most brutal regimes throughout recent history is appalling The power vested in doctors is enormous: they make decisions about employ ability, fitness to marry and to have children, the right to have an abortion, the time a person is allowed to die, competence to enter into contracts, adopt children or rear one’s own children, or about incarceration in mental asylums. Their authoritarian judgement is sought on correct eating, sexual behaviour and the use of leisure time.”
Doktorların yakın tarihte en gaddar rejimlerle işbirliklerinin kayda geçenler tiksindirici nicelikte. Doktorlara tanınan yetki sonsuz: iş bulma, evlenme ve çocuk yapma, çocuk düşürme, insanın ölüm zamanını seçmesi, diğer insanlarla temaslar, evlat edinme ve kendi çocuğunu yetiştirme, akıl hastanelerine mahkûm etmek. Nasıl doğru yemek yenilir, seks ve sevişme nasıl olmalı, eğlence zamanı nasıl geçirilmeli gibi konularda doktorların otoritesine, uzmanlığına başvurulur.
Her neyse kitap bu tip kitapları okumayan, Nuh zamanından kalmış basmakalıp eleştirilerle kendini avutan, kendi hatalarını görmekten aciz Türk orta sınıflarından maaşı dolgunların huzurunu kaçırıcı bilgi ve istatistiklerle dolu.
Başka dala atlarsak, bir bilim filozofundan alıntı.
Fairytales
Science, surely, was always in the forefront of the fight against authoritarianism and superstition. It is to science that we owe our increased intellectual freedom vis-a-vis religious beliefs; it is to science that we owe the liberation of mankind from ancient and rigid forms of thought. Today these forms of thought are nothing but bad dreams-and this we learned from science. Science and enlightenment are one and the same thing-even the most radical critics of society believe this. Kropotkin wants to overthrow all traditional institutions and forms of belief, with the exception of science. Ibsen criticises the most intimate ramifications of nineteenth-century bourgeois ideology, but he leaves science untouched. Levi- Strauss has made us realise that Western Thought is not the lonely peak of human achievement it was once believed to be, but he excludes science from his relativization of ideologies. Marx and Engels were convinced that science would aid the workers in their quest for mental and social liberation. Are all these people deceived? Are they all mistaken about the role of science? Are they all the victims of a chimaera?
Bu uzun alıntının özeti: insanı özgürlüğe kavuşturacağı sanılan bilim günümüzde kendinin ne olduğunu da açıkladı: bir karabasan ve bilimle aydınlık aynı şey.
Kropotkin, Ibsen, Levi-Strauss, Marx-Engels. Hepsi bilime gelince eleştirileri sona erenler.
Hepsi aldanmış mı?
Cevabımız, “EVET!” Bu site güzel bir örnek.
Bu site, anarşistlik hoş görü kisvesi altında eski Stalinci yatırımlarının semeresini toplayan Zileli başta, faşistlik ve ırkçılık ruhlarını düşmanlarına yansıtan, kendi en derin varsayımlarını gözden geçirmekten korkan pısırıklarla dolu. Kendilerinin yaşadıkları bolluğu başkalarının isteği ederek bir çeşit şantajla geçinirler. Kim sefillik ve lağımlar içinde yaşamak ister? Kendi yaşadıkları lağımları görmeyen şantaj uzmanları, bu orta sınıflılar. Bu amaca varmak için bilim-kapitalizm vaaz vermeleri iğrendirici. Ama kapitalistler giderse kim bize eşyalar yaratıp dağıtacak? Bilim. İşte bu da bilimi bilmeden konuşan, yetiş ya hızırcı orta sınıf fırlamaların ikinci şantajı. Bu inançları yüzlerine vurulduğunda hemen saldırıya geçer bu son 30-40 yıl mantar gibi türeyen hayatından memnun, başkalarının hayatlarını kendilerine psikolojik terapiye çeviren orta sınıf çocukları.

‘Sizin son 50-60 yıl içinde çıkan antropoloji kitaplarının milyonda birini okumadığınız sonsuz belli.’

LİSTE:

Jacques Ellul – ‘Sözün Düşüşü’ & ‘Technological Society’

Alain Testart – ‘Le Communisme Primitif’

Johan Huizinga – ‘Homo Ludens’

Günther Anders – ‘The Obsolescence of Man – On the Destruction of Life in the Epoch of the Third Industrial Revolution’

Fredy Perlman – ‘Against His-Story, Against Leviathan’

Samuel Noah Kramer – ‘History Begins at Sumer’

Marshall Sahlins – ‘Stone Age Economics, Age of Abundance’

Marshall Sahlins – ‘The Western Illusion of Human Nature’

Jacques Cauvin – ‘The Birth of the Gods and the Origins of Agriculture’

Stanley Diamond – ‘Searching for the Primitive’

Chuang Tzu – ‘The Complete Works’

Pierre Clastres – ‘Society Against State’

Pierre Clastres – ‘Archeology of the Violence’

Tim Ingold – ‘Hunters, Pastoralists and Ranchers’

Eduardo Viveiros de Castro – ‘Images of Nature and Society in Amazonian Ethnology’

Michael Taussig – ‘The Devil and Commodity Fetishism in South America’

Richard Borshay Lee & Irven DeVore – ‘Man the Hunter’

Philippe Descola – ‘The Ecology of the Others’

Hans Peter Duerr – ‘Dreamtime, Concerning the Boundary between Wilderness and Civilization’

Henri Frankfort – ‘The Birth of Civilization in the Near East’

Jean Bottero & Clarisse Herrenschmidt & Jean Pierre Vernant – ‘Ancestor of the West, Writing, Reasoning, and Religion in Mesopotamia, Elam, and Greece’

Christopher Hill – ‘The World Turned Upside Down’

Ernst Bloch – ‘La Philosophy de la Renaissance’

Max Horkheimer – ‘Les Débuts de la Philosophie Bourgoise de l’Histoire’

Crawford Brough Macpherson – ‘The Political Theory of Possessive Individualism: From Hobbes to Locke’

Richard Henry Tawney – ‘Religion and the Rise of Capitalism’

Karl Paul Polanyi – ‘The Great Transformation’

Fernand Braudel – ‘Civilization and Capitalism’ & ‘La Dynamique du Capitaisme’

Deirdre N. McCloskey – ‘The Secret Sins of Economics’

Immanuel Wallerstein – ‘Utopistic’

Christopher Lasch – ‘The Culture of Narcissism – American Life in an Age of Diminishing Expectations’

Jacques Camatte – ‘The Wandering Humanity’

Guy Louis Debord – ‘Society of the Spectacle’

Richard T. Drinnon – ‘Metaphysics Indian Hating & Empire Building’

Lewis Mumford – bütün kitapları

Mircea Eliade – bütün kitapları

Sven Lindqvist – ‘Exterminate All the Brutes’

Norman Rufus Colin Cohn’un eski kitabı ‘The Pursuit of the Millennium: Revolutionary Millenarians and Mystical Anarchists of the Middle Ages’ ve daha yeni kitabı, ‘Cosmos, Chaos and the World to Come – The Ancient Roots of Apocalyptic Faith’

Ivan Illich – ‘Rivers North of the Future’

José Ortega Y Gasset – ‘The Revolt of the Masses’

Elias Canetti – ‘Crowds and Power’

Samuel Butler – ‘Erewhon or, Over the Range’ & ‘Erewhon Revisited Twenty Years Later, Both by the Original Discoverer of the Country and by His Son’

John Zerzan – ‘Future Primitive and Other Essays’ & ‘Against Civilization – Readings and Reflections’

Étienne de La Boétie – ‘The Discourse on Voluntary Servitude, or the Against-One’

James C. Scott – ‘The Art of Not Being Governed: An Anarchist History of Upland Southeast Asia’

Gün Bey
Niçin gitti yorumlar?

Sunu anliyorum: Siz cok –ama, ziyadesiyle, cok– okumussunuz.

Bunu bir tur iltifat seklinde soylemis olmagi gercekten isterdim; ama, diyemiyorum.

Cunku, bunca okuma sonucunda, dimag berrakligi (clarity of mind) zedelenmesi ile malul olmussunuz, bence.

Bunu gercekten, samimi olarak, uzucu buluyorum.

Mesela, kadin-tarim iliskisi konusunda, o ‘uzman’ demis bu ‘hazret’ buyurmus diyerek, ‘itiraz edilemez dogrular/tespitler’ oldugunu ima ediyorsunuz.

Halbuki, butun o ‘uzman’/’hazret’ filan –her kimse onlar–, her birinin yaptigi seyin aslinda ‘gecmise yonelik kehanet’lerde bulunmak oldugunu iskaliyorsunuz.

Bir de, arkeoloji, paleontoloji, antropoloji filan gibi calisma alanlarini (fields of study) cok fazla onemsiyorsunuz.

Bunlar, in the final analysis, katiplik isi gorurler: Suradan buradan elde edilen birkac ‘buluntu’nun, birkac ‘numune’nin (‘data point’in) kayitlara gecirilmesi isi..

Yani, evet, katiplik –a glorified record keeping.

Bu ‘buluntu’ ve ‘numune’ler birer aksiyom ya da postulat degil; uzerinde konusmak icin, ilgilisi veya meraklisi icin birer ilham kaynagidir sadece.

Ve, evet, bu ilhamlarla, ‘uzman’lar/’hazret’ler, ‘gecmise yonelik kehanet’lerde bulunurlar.

Bu ‘uzman’lara/’hazret’lere biat etmisseniz, dediklerini itiraz edilemez dogrular/tespitler olarak kabul edebilirsiniz.

Bu sizin ozgurlugunuzdur; ama, benim boyle imani^ takintilarim yok malesef.

Sozkonusu ilhamlardan ve onlarin turevlerinden faydalanabiliyorsam, amennna; ama, sadece o kadar.

Kadin-tarim filan gibi konularda, mesela, sayisi kac olursa olsun, ‘uzman’lar/’hazret’ler ne demislerse desinler, altinda yatan (underlying) bilginin yetersizligini dikkate alir, bunlarin hepsine kisisel kanaat olarak bakarim.

Simdi gelelim sizin su garip mantiginiza..

Galiba sizi ve benim ‘mutlak’tan anladigimiz sey cok farkli.

Ben, ‘iktidar her yerde vardir’ dedigim zaman, ‘iktidar’in mutlak oldugunu soylemiyorum.

Mutlak olmasi icin, her yerde hep ayni –degismez– olmasi gerekir.

Halbuki, bir benzetme yapacak olursam, ‘iktidar’in ‘atmosfer’ gibi oldugunu soyleyebilirim.

Yani, dunya uzerinde, her yerde var; ama, deniz kenarinda daha kesif ve nemli, dag basinda ise daha seyreltik ve kuru. Dahasi, bu, yani, ‘atmosfer’, degisik cografyalarda da farklilik gosterir.

Kisasi, her yerde vardir; ama, ‘mutlak’ filan degildir.

‘Iktidar’ kavrami da oyledir.

“Ne zaman anne-babama bir arkdasimdan bahsetsem, bana arkadasim hakkinda soru sormak yerine, onun anne-babasinin ne is yaptigini soruyorlar“..

Buradaki bazi arkadaslarimizin, benim dediklerim yerine, beni tahlil etmekteki israrlarina baktigimda, hep bu anekdot aklima geliyor.

http://nisanyan1.blogspot.com.tr/2017/07/post-helenosantrizm-iyi-bisey-mi.html

Sayın Sağcı-Solcu-İlerici Arkadaşlar
Bu sitede başkalarını hatalarını bulmak, gazete ve internet kaynakları yazılarıyla hataları ifşa etmek fena değil ama çok şüphe uyandırıcı.
Bu site, kendi inançlarındaki devasa hataları görmemekten gelenler, son yüz yılda yaşanan felaketleri hiç duymamış gibi tavır takınanlar, kendilerini ve adına konuştuklarını mutluluğa, bolluğa, sağlığa kavuşturucu yalan ve sahte propagandalara körü körüne inananlarla dolu. Biri çıkıp bu sahtekarlık, yalancılık, cahilliğe işaret ettiğinde hemen sağcı-solcu Stalin-Napolyon köpekleri saldırıya geçiyorlar.
Okuduğumuz salt tıp-sağlık sahtekarlığı üzerine yazılmış bir kitaptan bazı parçalarla sizleri kendinize daha yakından bakmanız için aktarıyorum.
“Historically, humans have been at greatest risk while being improved in the best image of their possibilities, as seen by someone else.”
Tarihin gösterdiği: insan, kişisel gelişme imkanlarını, kişinin kendi kendisine değil, başkalarının hayallerine uyduğunda en büyük bir tehlike içine girer.
“The scale of suffering brought upon the masses by Marxists is equalled only by the achievements of that other mass movement for the betterment of the nation’s economy and health, led by the National Socialist German Workers’ Party of the Third Reich. In both systems, ‘health’ was high on the agenda.”
Marksistlerin insanlara çektirdikleri devasa ızdırap, ekonomik verimi yükseltme gibi benzeri ümitlerle yığınları harekete getiren NAZİ’ler tarafından gerçekleştirildi. Her ikisinde de başta gelen gündem ‘sağlık’tı.
Bu sitede olumlu gözle bakılan “sağlık” pez*venklerinin bu felaketlerdeki rollerini bilen aşağıdakini söyler.
” The physician is not the servant of science, or of his race, or even of life. He is the individual servant of his individual patient, basing his decisions always on their individual interest.”
Doktor ne bilime, ne ırka, ne de yaşama hizmet eden biridir. Kararını birey hastasının yararına uygun alan, birey hastasına hizmet eden, bir bireydir.
“The record of the co-operation of the medical profession with the most brutal regimes throughout recent history is appalling The power vested in doctors is enormous: they make decisions about employ ability, fitness to marry and to have children, the right to have an abortion, the time a person is allowed to die, competence to enter into contracts, adopt children or rear one’s own children, or about incarceration in mental asylums. Their authoritarian judgement is sought on correct eating, sexual behaviour and the use of leisure time.”
Doktorların yakın tarihte en gaddar rejimlerle işbirliklerinin kayda geçenler tiksindirici nicelikte. Doktorlara tanınan yetki sonsuz: iş bulma, evlenme ve çocuk yapma, çocuk düşürme, insanın ölüm zamanını seçmesi, diğer insanlarla temaslar, evlat edinme ve kendi çocuğunu yetiştirme, akıl hastanelerine mahkûm etmek. Nasıl doğru yemek yenilir, seks ve sevişme nasıl olmalı, eğlence zamanı nasıl geçirilmeli gibi konularda doktorların otoritesine, uzmanlığına başvurulur.
Her neyse kitap bu tip kitapları okumayan, Nuh zamanından kalmış basmakalıp eleştirilerle kendini avutan, kendi hatalarını görmekten aciz Türk orta sınıflarından maaşı dolgunların huzurunu kaçırıcı bilgi ve istatistiklerle dolu.
Not: Yazan doktor.
Başka dala atlarsak, bir bilim filozofundan alıntı.
“Fairytales
Science, surely, was always in the forefront of the fight against authoritarianism and superstition. It is to science that we owe our increased intellectual freedom vis-a-vis religious beliefs; it is to science that we owe the liberation of mankind from ancient and rigid forms of thought. Today these forms of thought are nothing but bad dreams-and this we learned from science. Science and enlightenment are one and the same thing-even the most radical critics of society believe this. Kropotkin wants to overthrow all traditional institutions and forms of belief, with the exception of science. Ibsen criticises the most intimate ramifications of nineteenth-century bourgeois ideology, but he leaves science untouched. Levi- Strauss has made us realise that Western Thought is not the lonely peak of human achievement it was once believed to be, but he excludes science from his relativization of ideologies. Marx and Engels were convinced that science would aid the workers in their quest for mental and social liberation. Are all these people deceived? Are they all mistaken about the role of science? Are they all the victims of a chimaera?”
Bu uzun alıntının özeti: insanı özgürlüğe kavuşturacağı sanılan bilimin ne olduğu günümüzde açığa çıktı: karabasan ve bilimle aydınlık aynı şey.
Kropotkin, Ibsen, Levi-Strauss, Marx-Engels. Hepsi bilime gelince eleştirileri sona erenler. Allah’a karşı çıkılmaz.
Hepsi aldanmış mı?
Cevabımız, “EVET!” Bu site güzel bir örnek.
Bu site, anarşistlik hoş görü kisvesi altında eski Stalinci yatırımlarının semeresini toplayan Zileli başta, faşistlik ve ırkçılık ruhlarını düşmanlarına yansıtan, kendi en derin varsayımlarını gözden geçirmekten korkan pısırıklarla dolu. Kendilerinin yaşadıkları bolluğu başkalarının istediği yarsayarlar. Ama neden istemek zorunda kaldıklarına değnmezler. Saldırana şantaj yaparak huzura varırlar. Kim sefillik ve lağımlar içinde yaşamak ister? Bunlar, kendi yaşadıkları lağımları görmeyen şantaj uzmanı orta sınıflılar. Bu amaca varmak için bilim eksi kapitalizm vaazleri iğrendirici. Ama kapitalistler giderse kim bize b*k üretip yaratıp dağıtacak? Bilim. İşte bu da bilimi bilmeden konuşan, yetiş ya hızırcı orta sınıf fırlamaların ikinci şantajı. Bu inançları yüzlerine vurulduğunda hemen saldırıya geçer bu son 30-40 yıl mantar gibi türeyen hayatından memnun, başkalarının hayatlarını kendilerine psikolojik terapiye çeviren orta sınıf çocukları.

“Ticarette kazanan, sosyal bilgiler tartışmasını kaybedermiş.”

Bunun sonuclarinin ne kadar korkunc oldugunu gormek icin, ‘ticarette kazan’digi halde, ‘sosyal bilgiler tartışmasını kaybe’ttiginden dolayi, omur boyu sefalete mahkum olmus milyonlarca insana bakmak yeterlidir.

Fikirlerle (ve fikirlerin de gerisinde o fikirleri ortaya çıkaran koşullarla) değil kişilerle uğraşan ruh hastası (/hastaları) nın fikirleri yanlış. (Buna da neden olan koşullar düşünüldüğünde bu da son derece doğal. Ruh hastalığı yerine koşulların neden olduğu bir hastalık demek daha doğru olur.)

Şimdi buna da “Sen şöylesin, Necip böyle, falan öyle, bu sitedekilerin %99’u, dünyadakilerin yüzde bilmem kaçı böyle…” diye cevap verecek(ler) kesin.

İkinci Dünya Savaşının sonunda Nazileri yenip Almanya’ya giren ABD’liler “Yahudileri öldürdünüz” deyince onlar da “Siz de Kızılderilileri öldürdünüz” demiş.

“Necip en azından Kuhn’u okumuş olsaydı,”

Yahu, o muydu?

Gecen gun kapiya birisi geldi: ‘Abi, senin nefesin kuvvetliymis; beni bi okur musun’ dediydi..

Ben de, meczubun birisi diyerek; gonderdim..

Ayip olmus.

Okusa miydim; ne? 😉

“doğal bilimlerle sosyal bilimler arasındaki farkı bilirdi. Necip, “a priori” bilgilerle “a posteriori” bilgiler arasındaki farkı bilmeyen bir dahi. Necip, “Analytic–synthetic” öneriler arasındaki farklı bilmeyen bir dahi. Necip, “Rationalism vs. Empiricism” kafa şişirmeleri bile bilmeyen bir dahi. Necip doğa bilimleriye mantık ve matematik bilgiler arasındaki farkı bilmeyen bir dahi. Dahilik kolay olmamalı.”

Once su temel tespitleri yapmak lazim: Ziraatte ve sanayide, isler mekan kadar genisler. Burokraside ve akademiyada ise, zaman kadar genisler.

‘Bos eller seytana calisir’ derler ya: Sosyal bilimcilerde bu, yeni kategoriler bulmak, alt kategoriler peydahlamak seklinde tezahur eder.

Bu bihude faaliyetleri ciddiye almanin en buyuk tehlikesi kafayi siyirmaktir.

Budur, ‘her kim ki olur bu sirra mazhar’ dedikleri:

Emr-i bil akil; nehy-i anil sosyal/doga bilimler.

Her şey bir nedeni olmadan, durduk yere ortaya çıkabilir. Bilim denilen şey palavradır. Her şey mümkündür. Örneğin, Necip’in “Modern bilim bilgisi hakkında bilgisi sıfır. Ya yarın kapalı sistemde kütle sabit kalmazsa ne olacak?”
Ya yarın su 100 derecede kaynamazsa? Ya yarın yerçekimi denilen şey yalan çıksa ve atılan bir taş yere düşmeden havada kalsa? Ya yarın uzay boşluğunda nefes almak, hatta hiç nefes almadan yaşamak mümkün olsa?
Mümkün olmadığını kim söylüyor? Bilim mi? Bilim dediğiniz şey bu sitedekilerin %99’unu oluşturan medeniyet yalakalarının inandığı bir hurafedir canım.

Sayın Dahiler Dahisi 46 doğal nedenler 6 Temmuz 17
Sayın Zileli,
Sitenize bir dahi (46 doğal nedenler 6 Temmuz 17) daha çıktı veya katıldı. Maşallah, siz ve sitenize katılanların birleştiği yargıya göre ben hariç, her katılan bir dahi.
Yargınız çok yerinde ve ben sonsuz memnunum.
Groucho Marx’ın dediği gibi, benim gibi birini aralarına kabul edenlere tabii katılmam!
İktidar düşüncelerde zıtlar birbirlerini çekerler. Galiba siz sessiz bir anarşist devrimle iktidarı baş aşağı etmişsiniz ve sizinle aynı olanları, dahileri cezp ediyorsunuz.
TARİHTE, iktidar / doğal ihtiyaçlar 4 biçimde bir araya gelebilir.
1. İktidar yok / doğal ihtiyaç yok.
2. İktidar yok / doğal ihtiyaç var.
3. İktidar var / doğal ihtiyaç yok.
4. İktidar var / doğal ihtiyaç var.
Bu dahinin sivri kellesindeki doğal beyni ışık hızıyla çalıştığından, her şey tarih dışı veya zaman dışı olmuş. Doğal ihtiyaçsız bir varlık olmadığından, sivri kelle hakikati ışık hızıyla görmüş ve 4 kombinasyondan dördüncüyü, İKTİDAR VAR / DOĞAL İHTİYAÇ VAR, seçmiş ve Arşimet gibi soluğu sizin sitede almış. Yani, bir yerinde bulduğu boncuğu kralına sunmak istemiş.
Bu sivri kelle bitkiler arasında, hayvanlar arasında bulduğu iktidarı bizden saklıyor, sayın Zileli. Sivri kelle gözünü Nobel ödülüne dikmiş. Bitkiler ve hayvanlar arasında bulduğu iktidarları sizin diplomanızı aldığınız İngiltere’nin “Nature” dergisinde yayınlayacak.
Eski bir Marksist-Engelist müminliği günlerinizi düşünün. Zavallı materyalist felsefe yandaşı Engels, Devlet’in kökeni yerine beynini iktidarda odaklasaydı, eminim bu sivri kelle dahi ve diğer sivri kelle dahi Necip gibi doğada bulurdu. Böylece Engels mevlasını bulur ve sizler de belanızı bulmaktan kurtulurdunuz. Engel’sin ne kadar salak olduğunu hemen görürdünüz. BELKİ, BELKİ, BELKİ.
İşte size bir espri: bu iki sivri kelleden sonsuz daha ince düşünebilen Marks sık sık “en son tahlilde” lafıyla temel olan materyal koşulları hatırlatırdı. Benim gibi enayilere gülmekten başka bir çare bulamayan bir arkadaşım, “yahu, Marks’ın dediği en son tahlil değil, en başta gelen tahlil” dedi.
Bu sivri kellenin (46 doğal nedenler 6 Temmuz 17) yazısı incelense bir mizah kitabı yazmak çocuk oyuncağı olur. Sivri kelle, kullandığı kavramların kendilerinin sosyal-ekonomik kavramlar, sosyal-ekonomik kavramın bir ideoloji mahsulü, tarihte doğmuş ve tarihte sonu gelebilecek bir düşünce biçimi olduğundan bihaber. Aynı siz, Sayın Yazarçizer Zileli, ve diğer site dahileri gibi taş rahat uykusunda.
Sitede yorum yapanların %99’una benzeyen bu sivri kelle dahi, bir zamanlar yeniçerilik, ahilik, hadımlık gibi kurumlardan doğal, ebedi, her yerde hazır ve nazır kavram veya kurumlar gibi söz eden bir dahiye benziyor.
Bazı çok derin düşünürler, bu sivri kelle dahi ve sitenizdeki diğer insan harabelerini görüp, nedenini yığınları hoplatıp zıplatan sözüm ona boşuna demokraside bulmadılar. Ve faşistliği, totaliterliği, diktatörlüğü seçip bu sivri kelleden daha da alçaklara düştüler!

‘Ben ticarette kazandım ama milyonlarca sefillerden biri değilim, çünkü bilgiliyim.”

Yok. Ikisi de dogru degil.

Daha once yazmistim: Ben, baska pek kimsenin talip olmayacagi isleri ustlendim hep. Oyle olunca da, bildigimiz anlamda ne ticaret ne de pazarlama yapmak zorunda kaldim.

Kimine gore sans, kimine gore de degil. Ben, pek de sikayetci degilim. Bir hayatti; yasandi. Saglamasi yok ki.

Bilgili olmak konusuna gelince. O da yanlis.

Ben bilgili oldugumu hic dusunmedim, hic de iddia etmedim. Sadece, gerekli olan, ya da ilginc buldugum seyleri ogrenmek icin efor sarfettim.

Yeterli mi?

Degil tabii ki.

Fakat, herkes kabi kadar doldurmaz mi zaten?

“Karşısındaki bilgiyi nasıl değerledirdiğini defalarca söyledi, bilgisinin dünyadaki sefillerin için yapılan beyin yıkamaları olduğunu defalarca yüzüne vurdu ama Necip çekmecesindeki diplomasına bakıp yuttuğu uyku haplarını bilgi sanmakla af diliyor.”

Sahi, diploma filan da vardi, degil mi?

Garip gelebilir. Ben, en sonUNCU diplomami, askerlik icin, denklik belgesi almak amaciyla Ankara’ya YOK’e gittigimde gordum.

[Bu noktada, TSK’nin hakkini da vermem lazim:

Diplomalarimi gorur gormez benin Genel Kurmay Baskani olarak atadilar.

Da.. ben, ‘ayip olur, bunca yillik gelenegi benim icin bozmayin simdi; astegmenlik de serefli bir rutbedir’ diye diretince vazgectiler. 😉 ]

O gun bugundur –birakin cekmeceyi acip bakmagi– nerede olduklarini dahi bilmiyorum. Ne kimse sordu, ne de ben merak ettim.

Baska sektorlerden biraz farklidir sanayi. Sanayide diploma, cok olsa, ilk defa ise girerken gerekli olur.

Ondan sonra.. eger cozmenin gereken bir problemi cozemiyorsaniz, diplomaniz olmus ne olmamis ne. Ayinesi istir kisinin.

Sizin, mesela, ikide bir bir keferenin ismini zikredip onun bir lafini filan vecz (‘quote’) etmenizi yadirgiyorum. Bu, bana, konustugunuz konunun hala daha hakimi olamadiginizi, dublaj (‘elin cukuyle gerdege girmek’ de diyebiliriz) ihtiyaci duydugunuzu dusundurtuyor.

Konusuna hakim olan dipnotlara gerek duymaz. Ona, baskalari, dipnotlar filanla atifta bulunur; onu referans gosterirler.

Almanya’da G20 zirvesi ve protestocularla ilgili olayların Türk basınında ve politikada aktif tutum takınan sitelerdeki tepki ve yansıları merak ettim.
Üniversitede bilim tarih ve felsefesi dersleri verdiğim için bir politika sitesinde, “Necip en azından Kuhn’u okumuş olsaydı,” cümlesi görmek “tuhafıma” gitti.
Kuhn, bir sosyal bilimciler konferansında, katılanlar arasında temel varsayım ve yorumlar konusunda sayısız farkları görüp “şaşırır.”
Fizik ve genel olarak doğa bilimlerinde metafizik, teori, metotlar gibi temel varsayımlarda herkesin anlaştığını bilen fizikçi Kuhn, farkı anlamak için bilim tarihini inceler. Gerisi biraz akademik.
Karşılık veren Necip, konuyu akıl almaz boyutlara taşımış, insanlık kadar eskiden bilinen, bilginin sınırsızlığı bağlamına kaydırarak son derece belirli bir konu muğlaklaşmış.
İstemeyerek, “en azından Grek Pyrrhon’u tanısaydı, şüpheciliğin bilim ve bilgide belirli yerini bilirdi.” demek içimden geçti. Ama biraz daha okuyunca Kuhn’dan bahseden arkadaşın benzeri şeyleri söylediğini gördüm. Aklıma, G20 ve protestocular; zengin uşakları ve ezilenlerin sesi; yobazlar ve yüzlerce çeşitli belirli felaketlere işaret edenler; anlamak istemeyenler ve bunu bildikleri halde özgürlük alevinin sönmesini istemeyenler, geldi.

‘Gecen gun kapiya birisi geldi ‘Abi, senin nefesin kuvvetliymis; beni bi okur musun’ dediydi..

Okusa miydim; ne?’

‘Sizin, mesela, ikide bir bir keferenin ismini zikredip onun bir lafini filan vecz (‘quote’) etmenizi yadirgiyorum. Bu, bana, konustugunuz konunun hala daha hakimi olamadiginizi, dublaj (‘elin cukuyle gerdege girmek’ de diyebiliriz) ihtiyaci duydugunuzu dusundurtuyor.

Konusuna hakim olan dipnotlara gerek duymaz. Ona, baskalari, dipnotlar filanla atifta bulunur; onu referans gosterirler.’

‘Magaranin girisini birisi duvar orse, insanlik hicbirsey kaybetmis olmaz.’

Alev Alatlı’nın, Recep Tayyip Erdoğan’ın peşinden ayrılmayan bir ‘aydın-ımsı’ olduğu ortada.

Alatlı, bir kitabında şöyle yazmış:

Türkiye’de aydın geçinenler, daha çok ‘entelektüel’ tabirini münasip görürler kendilerine; ‘münevver’ tabiri ise artık tamamen ‘ancien régime’de kaldı, küflendiklerini zannettikleri pek çok şeyi bugünkü dilde kullanmak birer tabu. Tabir yabancı, ama özellikle ‘Yabancı Batı’ tandanslı olduğundan, kendilerini ‘dolu dolu’ ve ‘nadir’ gösterdiklerine inanırlar. İşte Türkiye’deki bu ‘aydın-ımsı’ ve-ya ‘entelektüel-imsi’ler, masaya oturup, önüne geleceği yemeği sabırsızlıkla beklerler; mutfağa asla girmez, üstü-başı yağlanmaz, elleri ılık sudan soğuk suya değmez, ama iştahı daima kabarıktır. ‘Şu tabaklar bir bir önümüze gelsin de hele; hem her birinden kaşık kaşık tadıp midemize ziyafet çektiririz, hem de eleştiri malzemesi toplarız. Masadan kalkarken de, yemeklerin hiç güzel olmadığını söyler; böylece ‘aydın-ımsı’lık ve-ya ‘entelektüel-imsi’lik vazifemizi bir kez daha yerine getiririz.’ diye bekleşip dururlar, bu toprakların entelektüel gurmeleri.

Şu ‘Necip’ takma adı ile yazan, Alev Alatlı’nın çırağı. Ve Necip’in, Recep Tayyip Erdoğan’ın peşinden ayrılmayan bir kişi olduğu ortada.

‘orgazmik/vecdi^ hazzina’ , yanlış; ‘orgazmik/vecdî hazzına’, doğru.
En güzel seksin bedava, karşılıklı rızayla olduğu söylenir.
Necip mağaradaki alimler gibi beyninden fışkıran bir iktidar tanımını yapar. Dışarıdaki dünyada araştırmalar yapanların tamamıyla farklı ve çeşitli sonuçlara vardıklarına işaret edilir. Dahiler dahisi Necip, bu sitede tekrar ve tekrar ağzına aldığını tekrar ağzına alır ve bir türlü varamadığı orgazmik/vecdî hazzına sanal, ruhsal erişir.
Dahi Necip’in ruhani orgazmik/vecdî hazzı ne?
“Bilgi sonsuz, ne mağaradakiler ne de dışarıdakiler TAM bilebilir!” O halde benim kara cahilliğim normal!
Peki, bu dibi olmayan kuyuya nasıl düşer?
Necip, sanayi ve ticaretle, yani parayla, orgazmik/vecdî hazzına varmak ister, çuvallayınca hazzını (= kendi kendini kandırmayı) başka yerlerde arar. Boyunu aşan emprisizmde bulduğunu sanar. Boyundan büyük konuşan Necip, tekrar çuvallar! Bu defa arkasına Erdoğan’ı almaz. Eleştirdiği devrimcilerin bastıkları faka basar. Sanayi ve ticaret başlayalı her iktidarın pompaladığı GENÇLİK.
Her neyse genellikle düşmüşler kaldırılır ve defalarca denedim ama bu kara cahilin düştüğü kuyu çok derin.
Necip, empirisimzle eskiden sömürülen Allah’tan daha da güçlü yeni bir Allah bulunduğunu bilmez. Son 4-5 yüz yıldır yeni Allah olan doğanın ırzına geçtikleri halde hala orgazmik/vecdî hazzına varmayan pez*venklerle or*spulardan oluşan G20 müjdelerini verenleri taklit etmek ister. Eğer tümevarım mantığını kullanırsak, Necip ilk taklit edenlerin aynısı. G20 gibi işi becerenlerin dikizciliğiyle orgazmik/vecdî hazzına varamayan varanlar. Bunlar ampirik dünyamızdaki beyin yıkama makineleri okullar sayesinde mikroplar gibi üssel arttılar.
Her neyse. Bakalım Necip’in ağzına almakla orgazmik/vecdî hazzına varacağını sandığı gencin becerisine ve bir türlü orgazmik/vecdî hazzına varamayan Necip’e.
EĞER ATLARIN DİŞLERİ SAYILSAYDI OLSA OLSA BİR ORTALAMA ÖLÇÜ BULUNACAKTI.
Yine ağzına almakla “ampirik” gerçekten orgazmik/vecdî hazzına varacağını sanan mağaradaki Necip “bilgi sonsuzdur” nakaratına başlayacak:
“Şimdiye kadar ölmüş atların dişlerini saymadınız,
Bundan sonra doğacak atların dişlerini saymadınız,
Dünyanın daha henüz bulunmayan kıtalardaki atların dişlerini saymadınız,
Diğer gezegenlerdeki atların dişlerini saymadınız”
Şakırdatarak, sanayi/ticaret parasından kazandığı ampirik parayla varamadığı orgazmik/vecdî hazzına, sesi çıkmayan, uslu, pısırık, enayi okumuş kara cahil Türkler dolu bu sitede sanal hazza (kendi kendini kandırmaya) varacaktı.
Aslında Necip aşağılık duygusu içinde kıvranan cahil Türklerin ve özellikle bu sitedekilerin çoğunun mükemmel bir örneği. Bilmediği konularda fikir yürütüp, mağara masalı gibi, aslını bilmedikleri kavramları süpermarketlerde harcadıkları para kolaylığıyla kullanan, kendi kendilerine terapi yapan, bilgi-kültür endüstrisinin tüketicileri, mağdurları orta sınıf okuryazar, yazarçizer kara cahiller.
Sanki modern çağlarda her iktidarın güç kaynağı olan okumuş kara cahiller yığını bu sitede mücessem olmuş.
İktidara karşı enayilerin milli marşı:
“iktidar kötü, bilim-teknik çok iyi.”
İktidarı ağzına alıp orgazmik/vecdî hazzına varmayı ümit eden Necip ve birkaç benzerinin milli marşı:
“iktidar çok iyi, bilim-teknik çok iyi”
Bu herif Avrupa, Amerika ve diğer zengin ülkelerin orta sınıflarında devasa yaygın bir hastalık olan “gibi görünmek”le geçiniyor.
Zaten boşluğunu, bilginin ve gücün tekele alındığını, bunun kişilerde açtığı derin yaraları kabul edip nedenlerini aramaktansa, artık kokmuş basmakalıp laflarla enayilere leblebi dağıtma şarlatanlığı bu sitenin en temel özelliği.
Bu orta sınıfların diğer bir özelliği de, yüzüne tükürsen yağmur yağıyor diye serinlemeleri. Çoğu işi antidepresanlarla, meditasyonla, jimnastik salonlarıyla, her yaz tatil yerlerini gezmekle (life is always elsewhere) idare ediyorlar.
Sanırım, bu sitede, başta serinissimo Zileli, çoğunun beni terbiyesiz, ağzı bozuk bulmasının asıl nedeni orta sınıf süt çocukları olduğundan. Bastırılmış cinsel dürtüler ve diğer hüsranlarını şiddetle dışa vurmak için yeni bir Hitler bekleyen, orta sınıflar.
Biri “bu sitedekilerin hepsi yalaka” dedi. Eğer yanılmıyorsam “yalaka” yalayan demek. Ne kadar doğru!

Hadi, beni tartisalim.

Belli ki, baska konu kalmadi.

“Şu ‘Necip’ takma adı ile yazan, Alev Alatlı’nın çırağı.”

Alev hanim takdir ettigim bir entellektueldir (ya da, munevverdir).

Hem yaslandigi icin, hem de Nevsehir’deki o okul vaktinin cogunu aldigi icin (oyle saniyorum), malesef, dusunce hayatimiza katkilari giderek azaldi. Belki de bikti; bilemem.

Ciragi miyim?

Pek de degilim; ama, oyle algilaniyorsam da gucenmem.

“Ve Necip’in, Recep Tayyip Erdoğan’ın peşinden ayrılmayan bir kişi olduğu ortada.”

RTE konusunda sunu soylemem lazim:

Daha once de, baska baglamda, yazmistim. Ben elitistim.

Ister mafya mensubu olsun, ister din adami, isterse de fikir/sanat insani; ben, iclerinde en iyi olani hep takdir ederim.

Bunu, meraklisi, isterse, benim ‘survival of the fittest’ten ilham alisima da baglayabilir. Yuksunmem.

RTE, bu baglamda, uzun zamandir, siyaset sahnesindeki esitler arasinda (acik farkla) birinci olabilmek becerisini sergileyen birisi.

Bu bakimdan, evet, takdir ederim.

Destekler miyim?

Evet, dogru/faydali buldugum, isime gelen siyasetlerini desteklerim.

Bilgi ve Hırs Sonsuzluğu Üzerine,
Çok evvel zaman içinde,Turco-American Necip ve alış veriş arkadaşlarını görenler olmuş. Hem de görenler, benim tanıdıklarıma benziyorlarsa, en az 8-10 diplomalı Indo-Americanlar’ın bittikleri topraklarda.
Önce iktidara dualar:
The Chandogya describes a procession of dogs chanting “Om! Let us eat. Om! Let us drink . . .”
Erdoğan, Modi ve köpeklerinin dini töreni esnasında yolun kenarında bana benzer bazıları Turco-Americanla Indo-Americanların dualarını işitirler. “Ekmek ver, su ver …”
Şimdi de bilgi sonluğu/sonsuzluğu:
X. approaches his father V. with the request for instruction about the nature of B. V. gives his son a formula which is indicative of the general nature of reality, and asks him to discover for himself the truth through austere enquiry …” X. enters upon the quest after the real. The first discovery that he makes is that food ( matter) is essential for existence. But soon he realizes that food is only the outer shell of what animates it, viz. life. Even this knowledge does not satisfy him; for upon further enquiry he finds that mind is the substratum of life. Subsequent analysis reveals to X. that mind too is a product and cannot answer to the definition of B. He now thinks that intellectual awareness is the final reality. Just as materialism, vitalism and mentalism were found wanting on closer scrutiny, intellectualism too is seen to be inadequate. etc., etc., etc.”
Çeviri:
Hakikati arayan sırayla maddede, canda, akılda, fark-ında olmada bulur. Ama hiç biri tam değil.
Kapı komşu İran’da bir şair
“ma zı aghaz o zı anjam- ı-jahan bı-khabar-ım
awwal-o-akhır-ı-ın kuhna kıtab uftad ast.”
der.
Çeviri:
Evren ilk ve son sayfası kayıp bir kitap.
Diğer bir İranlı şair,
rahrawan ra khastagı- ye-rah nıst
ıshq ham rah ast-u-ham khud-manzıl ast
Çeviri:
Bu yolunu tutanlar yorulmazlar:
Çünkü yol ve amaç aynı.
Not: Bak Necip ben de senin gibi Er-Doğan’a yaltakçı oldum!
Siz ve Indo-American arkadaşlarınız boşuna asıl isteğinizi, mal mülk toplamayı, ampirizm, bilgi sonsuzluğu, iktidarın doğuşu, kanser gibi hepimize bulaşması, genler, doğa falan filan ve benzeri,cilalı cici bici maskeler, giyerek saklıyorsunuz.
Artık bunlar, en azından, Batı’da gizlenmiyor. Daha doğrusu, herkes biliyor ama bilmez kisvesine bürünmüş. Sanırım sizin utangaçlığınız Hz Eyüp gibi mal mülke daha yeni erişmenizden kaynaklanıyor.
Ben elektriksiz susuz evde büyüdüm, Amerika’ya gittim ve öğrenciliğimde bile en az 3-4 odalı, mutfaklı, banyolu ve hatta bahçeli evlerde yaşadım. Sizi anlıyorum. Görmemişin oğlu olmuş çeke çeke çük*nü koparmış.
1920lerde Moskova’da bir duvar yazısı:
“İktidarda olanlar, ‘komünistmişiz’ gibi davranıyorlar; biz de inanıyormuş gibi davranıyoruz!”
Türk kahraman solcuları 1920lerde bilinene 70-80 yıl sonra uyandı.
Boynuzlu gibi, gerçeği, en son Türk solcuları, Sovyetler yıkılıp para akması durunca, öğrendiler. Ama olsun. Yine de ölen ve kalan kahramanların satışı randımanlı.

“Batı’da İslamofobinin 1990’dan başlayarak yükselişe geçmesi bir tesadüf değil. Zira 1990’da Sovyetler Birliği’nin çökmesiyle birlikte, dünya, yeni ve şiddetli bir kaos ve altüst oluş dönemine girdi. Sovyetler’in tarih sahnesinden ayrılması yalnızca o güne kadar var olan siyasal dengeleri ve ittifakları ortadan kaldırmadı, aynı zamanda, bu dönemdeki ideolojik söylemleri de geçersizleştirdi. Bir tarafta kapitalist, öte tarafta ise güya sosyalist kampın olduğu konjonktürde, Batılı emperyalist güçler emekçi kitlelerin bilincini yıkıma uğratmak amacıyla SSCB’yi ve onun varlığında komünizmi şeytanlaştırmış, onu bir korku ve emekçileri düzen politikalarına razı etmenin aracına dönüştürmüşlerdi. Sovyetler’in yıkılmasıyla, yaratılan algının temeli de ortadan kalktı ve bir boşluk oluştu. Oysa egemen sınıf için kitlelerin zihnini teslim alacak yeni bir sahte bilince ihtiyaç vardı. Zira dünya fırtınalı bir emperyalist paylaşım sürecine giriyordu ve toplumu sahte algılarla oyalamak düzenin selameti açısından kaçınılmazdı. İşte bu süreçte medeniyetler çatışması safsatası sahneye sürüldü.
Bu safsatanın, Sovyetler’in yıkılmasıyla kapitalizmin mutlak zafer kazandığı, tarihin sonunun geldiği ve sınıf savaşının bittiği uydurmasıyla aynı anda dile getirilmesi dikkat çekicidir. Aslında burjuva ideologlar, yeni dönemde, kapitalizm altında gerçek çelişkilerin ve çatışmaların toplumun farklı sınıflara bölünmüş olmasından değil, farklı dinlere ve medeniyetlere bölünmüş olmasından kaynaklandığını ileri sürüyorlardı. Dinsel ve kültürel çatışmanın kaçınılmaz olduğu propaganda edilerek Batılı işçi-emekçi kitleler, sorunların asıl kaynağından uzak tutulmak isteniyordu. Buna göre, diğer dinler ve medeniyetler ileri medeniyeti temsil eden Batı değerlerine saldıracak, onunla çatışma halinde olacak veya yok etmek isteyeceklerdi. Burjuva ideologların Batı değerleri dedikleri ise şunlardı: Piyasa ekonomisi, burjuva demokrasisi ve kapitalist üretim tarzı temelinde örgütlenmiş toplumsal ilişki ve yaşam biçimleri. Yani bir taraftan din ve medeniyetler çatışması safsatasıyla emperyalist savaş meşrulaştırılırken, öte taraftan emekçi kitleler “Batı değerleri” adı altında kapitalist sistemi savunmaya çağrılıyorlardı.
Bu dinler ya da medeniyetler savaşı safsatasının pratikte nasıl bir görünüm alacağı 11 Eylül saldırıları sonrasında netleştirildi: Terörizm ya da uluslararası terörizm! Emperyalist savaş Müslüman coğrafyasında yoğunlaştığından dolayı, bu savaşın bir aracı olarak kullanılan “terörizm”, doğal olarak İslami kılıklara bürünüyor. Lakin Batı’da gerçekleşen saldırılar, emperyalist savaşın bir görünümü olarak değil, medeniyetler ya da kültürler savaşının bir sonucu olarak sunuluyor. Emperyalist mahfillerde üretilen bu sahte bilinç, bir manipülasyon aracı olarak, Batılı egemen sınıfın tüm kesimleri tarafından etkin bir biçimde kullanılıyor. Günlük toplumsal hayatta ve medyada bu tema şu ya da bu biçimde işleniyor ve kitlelerin bilinci derinden derine oluşturuluyor. Örneğin, geçtiğimiz haftalarda Manchester’daki saldırının ardından bir açıklama yapan İngiltere Başbakanı May’in “teröristler, aşırıcılar değerlerimize saldırıyorlar, buna asla izin vermeyeceğiz” biçiminde konuşması, söz konusu ideolojik manipülasyonun bir devamıdır. Çünkü May, kitlelerin, İngiltere’nin Ortadoğu’yu ve Libya’yı yakıp yıkan emperyalist savaşta başı çeken güçlerden biri olduğunu ve terörizm denen şeyin de bu savaşın bir parçası olarak içeriye yansıdığı gerçeğini düşünmesini değil de, Batı’nın değerlerine düşman birtakım şeytanlar veya karanlık güçler olduğunu düşünmesini istiyor.”

32, 33 Necip Blues
Nihayet tamamıyla çaresiz kalan Necip işi itirafla halletmiş.
Evet, ben, merdivenin üst basamağında olanların k*çlarından ağzıma akıttıklarını çok seviyorum!
Evet, ben, orgazmik/vecdî hazzına sadece ve sadece merdivenin üst basamağında olanların ağzıma koyduklarıyla varıyorum!
Evet, ben, yüzüme tükürülünce hemen basamakları nasıl atladığımı hatırlayıp, dalkavukluğumu bilimselleştirip ‘survival of the fittest’ olarak görmekle rahatlıyorum.
Evet, ben, her iş adamı gibi ha çocukları fahişeliğe satmışım, ha gıda satmışım, fark olmadığına inanıyorum.
Evet, ben, ticaretin matematik olduğuna inanıyorum. Ekonomiye ahlak unsurunu sokanlar, ekonomi tanımının iktiadar tanımı gibi ben dersem odur olduğuna inanmayanlar. Eğer biri çıkar da yalanımı yüzüme vurursa, “bilgi sonsuzdur” ilahileriyle Erdoğan’ı arkama alır, varacağım orgazmik/vecdî hazzını hayal ederim!
Evet, ben “istatistiklerle nasıl yalan söylendiğini” hiç duymadım. Duymadığım şey de “vahşi çıplaklar” gibi yoktur.
Evet, ben, istatistikte “eldeki ‘sample’dan sadece ve sadece benim gibi k*ç yalayanların çıkardıkları TEK bir sonuca inanıyorum. (Ulan, insan bu kadar odun olur, be!)
Evet, ben, yüzüme tükürenlerin tükürükleriyle beslendiğim için, tükürenleri aramızda görmem beni sevindiriyor. Erdoğan, eninde sonunda, benim kendine benzediğimi görecek! İnanıyorum!
Evet, ben, ” Turkcede fiil kokune ‘ka’ takisi ekleyerek bir isim/sifat uretmenin benim bildigim baska bir ornegi yok.” gibi mutlak bir sayı vermektense, “eldeki ‘sample’dan Türkçe’de BİR YALAKA kelimesi var demeyi daha uygun buluyorum. Aynı zamanda yüzüme tükürene karşı cephe almakla Erdoğan’a yalancılıkta ne kadar usta olduğumu göstermek istiyorum.
Evet, ben, “‘Malaka’nin Turkcedeki en isabetli karsiliginin ‘enayi’ ya da ‘andaval’ oldugunu dusunuyorum. O halde enayiyim, andavalım!
Evet, ben, Erdoğan polislerinin bu sitede benim Erdoğan yalakacılığını (siyga siyga değil siga-siga be odun!) seve seve ve siga-siga tadını getirerek yapacağımı önder şefimiz O’na bildireceğine inanıyorum.

https://demirden-kapilar.blogspot.com/2017/07/adalet-yuruyusu-ve-mitinginin-ardndan.html

1) Biz Türkiye’de temel sorunun, kapitalizm değil, tabiri caiz ise, Türkiye’nin kapitalizme uygun bir devlet yapısı olmadığını, tabiri caiz ise yeterince kapitalist olamamak olduğunu söylemişizdir. Yani 60’ların teorik plandaki strateji tartışmalarının kavram sistemiyle ifade edersek, Türkiye’de “feodalizm” veya “geçmişin kamburu” merkezi bürokratik devlet yapısı ve varlığı bu yapıya ve onun modernleşmesine bağlı olan modernist Askeri Bürokratik Oligarşi; Kıvılcımlı’nın deyimiyle “Sünuf-u Devlet” veya “Devlet Sınıfları”dır. Yani paradoks odur ki, modern ve modernist devlet ve devlet sınıfları aslında Türkiye’nin “feodalizmi”dir. Öz görünür, genellikle, kendi zıttı biçiminde. Öz, yani geçmişin yadigârı üstyapı ve devlet, kendi zıddı biçiminde, yani modern ve modernist bir biçimde görünmektedir. Bu paradoksu anlayacak Marksist metodolojik temeli bulunmayanların, modernleşmeyi demokrasi ve ilerleme diye niteleyerek, bu devletin ve devlet sınıflarının yedeği olması kaçınılmazdır.
2) Bu merkezi ve bürokratik devletin ve devlet sınıflarının esnekliği ve kendini yenileme kabiliyeti hiçbir şekilde küçümsenmemelidir. Bu yapı ta Sümerlerden beri gelmektedir. Bizans iken, Osmanlı olmayı; Osmanlı iken Üçüncü Selimler, İkinci Mahmutlar, Abdülhamitler, İttihat Terakkiler, Mustafa Kemaller, İsmet İnönüler, Ecevitler ve Erdal İnönü’ler ve belki de şimdi Kılıçdaroğulları çıkararak bir şekilde kendini yenileyerek var olmayı; aynı kalabilmek için değişmeyi başarmıştır.
3) Bu merkezi bürokratik devlet yapısını parçalamayı hedeflemeyen hiçbir program, strateji ve hareket herhangi bir şekilde demokrasiye ulaşamaz.
4) Bu merkezi bürokratik devlet ve askeri bürokratik oligarşi ise ancak en geniş kitlelerin, milyonlarca insanın aktif eylemi ve katılımıyla parçalanabilir ve onun yerine halkın üzerinde yükselmeyen ve ona hizmet edecek, onun iradesinin bir aracı olacak bir devlet kurulabilir.
5) Bu merkezi bürokratik cihaz ile onun biyolojik ırkçı bir Türklükle tanımlanması ayrılmaz bir bütündür. Ulusun ya da politik olanın herhangi bir dille, dinle, etniyle, kültürle vs. tanımlanmasına son verilmeden; ulus böyle tanımlanmalara karşı tanımlanmadan bu merkezi bürokratik yapı hem parçalanamaz, yani onu parçalayabilecek bir güç birleşimi sağlanamaz; hem de parçalandığında, parçalanma her bir aşiretin, dilin, dinin, kültürün politik bir birim olduğu bir Lübnanlaşmayla son bulur. Kürt hareketinin programı olan bu Lübnanlaşma açmazı, bu merkezi ve bürokratik cihazın varlığını sürdürmesinin ve muhtemelen kendini tekrar yenileyebilecek olmasının en esaslı nedenlerindin biridir.
6) Kürt Ulusal Hareketi, Kürtlüğün “tanınması” ve “statü”sü hedefinden, yani dile, dine göre tanımlanmış bir ulusal hareket olmaktan; Türklüğün de tanınmaması hedefine yönelmedikçe; yani bir demokratik ulus hareketine; demokratik bir sosyal harekete dönüşmedikçe; Türkiye’nin diğer demokratik özlemli kesimleriyle bir ittifak kuramaz. Kürt hareketinin sorunu, program sorunudur. “Kürt Meselesi”ni değil, Türk Meselesi’ni çözecek bir program olmadan Kürtlerin üzerindeki ulusal baskı son bulamaz.
7) Türkiye’de demokratik bir hareket olmamasının ve var olanın da cılızlığının nedeni böyle bir programı olan bir hareket olmamasından kaynaklanmaktadır. Devlet sınıfları ve liberaller, var olan merkezi bürokratik ve Türklükle tanımlanmış devleti parçalamak değil; reforme etmek; yani Türklükle tanımlanmış olmasını korumak ama bugünkü inkârcılığın yerine, Avrupa’daki gibi, Kürtlüğün birey hukuku çerçevesinde tanınmasını savunmakta; buna karşılık Kürt Hareketi de yapının merkezi ve bürokratik karakterini hiçbir şekilde sorgulamadan (çünkü kendisi de benzer bir yapının tohumudur aynı zamanda) Kürtlüğün politik olarak tanınmasını talep etmektedir. Bu iki yol da çıkmazdır ve her biri varlığını diğerinin varlığına borçludur. Bu açmazdan kurtulamadığı takdirde bir iç savaş ve parçalanma kaçınılmazdır.
8) Buradan tek çıkış, devletin veya ulusun Türklükle veya Kürtlükle (yani bir dille, dinle, soyla, tarihle, ırkla, kültürle) tanımlanmasına son vermektir.
9) Politik olanı, yani ulusu bunların biriyle tanımlamak, demokratik bir ulus ve devlet ile bir arada bulunamaz. Türklüğün ve Kürtlüğün Demokrasi ile; Türklük veya Kürtlükle tanımlanmış politik birimler veya uluslarla, Demokratik bir Ulus veya Cumhuriyet ile bir arada bulunamaz.
Bunlar yıllardır tekrarlaya tekrarlaya dilimizde tüy bitmiş, bütün yazılarımıza dağılmış, her birinde çeşitli yönlerden ele alınmış önermelerdir.
Bu önermelerle hesaplaşmadan, bunlarla yüzleşmeden bir demokratik muhalefet oluşamaz ve bir adım bile ileri gidilemez.

Faşist anarşizm (!)

“AK Parti Genel Başkan Yardımcısı ve Sözcüsü Mahir Ünal, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun ‘Adalet Mitingi’ne ilişkin “Sayın Kemal Kılıçdaroğlu, sokağı ve isyanı teşvik etmektedir. Siz demokrasiyi, parlamentoyu, seçilmiş hükümeti yok sayıyorsanız ve sokağı adres gösteriyorsanız bunun adı faşizmdir. Sandığı ve seçimi yok sayan, isyan çağrısı yapan Kılıçdaroğlu, maalesef topluma anarşizm sunmaktadır. Bundan vazgeçmesini tavsiye ediyoruz” dedi.”

“Siz demokrasiyi, parlamentoyu, seçilmiş hükümeti yok sayıyorsanız ve sokağı adres gösteriyorsanız bunun adı faşizmdir.”
(AK Parti Genel Başkan Yardımcısı ve Sözcüsü Mahir Ünal)

“Siz” İç Anadolu seçmeninin çoğunluğu tarafından “seçilmiş hükümeti”n büyükşehirler, sahil bölgeleri ve Güneydoğu Anadolu’da kendisini istemeyen çoğunluğu yönetme hakkını “yok sayıyorsanız ve sokağı adres gösteriyorsanız bunun adı” gerçek demokrasidir.

This song is dedicated to you, RTE
https://www.youtube.com/watch?v=Mzybwwf2HoQ

Yıllar önce, Alev Alatlı Recep Tayyip Erdoğan’ın elinden Beştepe’deki merasimde ödül aldığında, Alatlı hakkındaki görüşlerini öğrenmek için Zileli’ye soru sormuştum.

Önce yazılarını önerdi:

http://www.gunzileli.com/1993/12/12/orda-neler-var-neler-1/

http://www.gunzileli.com/1994/02/01/orada-neler-var-neler-2/

http://www.gunzileli.com/2011/11/02/muhafazakar-modernist-proje%E2%80%A6/

http://www.gunzileli.com/2012/02/07/milliyetci-muhafazakar-alev-alatli%E2%80%99ya-bir-tablet-kitap/

Sonra kısaca (kelimesi kelimesine hatırlamadığım) şuna benzer bir şeyi ifade etmişti Zileli:

Alatlı, 1980’lerin ikinci yarısında Turgut Özal’ın danışmanları arasındaydı. Şimdi de Erdoğan’ın yanında. Alatlı gibi davrananları iyi tanırım; otoriterliğe karşı tutum takındıklarını dile getirirler ama daima otoriterlerin yanında pozisyon alırlar. Alatlı, her ne kadar ‘Stalin karşıtı’ bir izlenim bıraksa da; Stalin’in ve onun gibilerin sadık takipçileri arasındadır. Otorite neredeyse, Alatlı oradadır. Alatlı gibilerin huyu böyledir; ‘sinsi’dirler.

Eğer Zileli, ne yazdığını net hatırlıyorsa, daha açık aktarabilir. Yukarıda hatam varsa, düzeltebilir.

Şimdi:

‘Sizi sasirtacak bir sey (bir kucuk nuans) var. Stalin (ve Hitler) sag degil. Oleli cok oldu. Birakin benim isime gelecek olani, herhangi bir sekilde siyaset yapmasi sozkonusu degil. Dolayisi ile, destekleyecek bir sey yok.’

Ortada şaşırılacak bir vaziyet yok. ‘Küçük-Orta-Büyük’ nüans da yok.

Necip, sen; Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’ı, Diktatör Stalin’i, Diktatör Hitler’i hep takdir edersin, desteklersin, senin işine gelen siyasetlerini desteklersin.

Gerçek bu.

Necip, Alev Alatlı’nın çırağıdır. Necip, diktatörlerin yanındadır.

“Ister mafya mensubu olsun, ister din adami, isterse de fikir/sanat insani; ben, iclerinde en iyi olani hep takdir ederim.”
Çeviri:
Benden üstün olanları yalaya yalaya, alkışlaya alkışlaya makamımı elde ettim.
Nasıl biliyoruz?
“… benim ‘survival of the fittest’ten ilham alisima da baglayabilir. “, der.
Bu elit değil, el-öp Necip, sözlüklere bakmak hariç her konuda olduğu gibi, evrim teorisinde de ne kadar bilgisiz olduğunu apaçık gösterir. Paçavraya döndürüldüğünden ihtiyat maskesini takmayı unutur ve bilimde bir ortaokul öğrencisinin yapmayacağı hatayı yapar: “fittest” sözcüğüyle “en iyi” anladığını alık salık açığa vurur. Zavallı kara cahil. Elit olmak kolay değil. Normal insanların zevk vereni çarşafa dolaşır, bu yüksekten atma meraklısı el-itin beyni çarşafa dolaşır.
Neyse ben onu bağışlarım ama daha büyük bir hata yaptı. Yasaklanan evrim teorisinin temelinde yatan bir kavramı ağzına aldı. Er-doğan duyarsa sadece kulaklarını çekmekle kalmaz. Necip’in patronuna bir telefon yeter. “fittist” Necip patronundan “stiffest”, “biggest” tekme yer ve bu orgazmik/vecdî hazzına ağzıyla varan elit “gleet” olur.

“Yasaklanan evrim teorisinin temelinde yatan bir kavramı ağzına aldı.”

Gercekten?

Bulup bulabildiginiz arguman bu mudur?

Kim yasaklamis, ne zaman yasaklamis?

Nerede olmus bu?

Yok boyle bir sey.. bir peri suret gorunmus; bir hayal olmus zat-i alinize..

Sizin atifta bulundugunuz ‘Evrim Teorisi’ (TM), teori filan degil, upuzun bir hikayedir. Gecmise yonelik kehanetlerden ibaret bir ‘narrative’dir. Bilimsel filan da degildir.

Ben o dinden degilim.

Uydu goruntusu filandan bahsettim; ama, aslinda, ona bile gerek yok.

Meydanin, miting sirasinda cekilmis, resmi asagidaki linkte var:

https://img-s1.onedio.com/id-596351d46b4a4ac41311361a/rev-0/w-500/s-cbbdf1552843719b1f182da7fc313b77d87aa842.jpg

[Podyumun uzerindeki brandadaki ‘adalet’ yazisi baska bir zaman veya meydanla karistirilmasini da engelliyor.]

Buradan da gorebildigimiz uzere, hic de oyle dag-tas insan kayniyor degil.

Oradaki dikdortgen alanin icinde toplanmislar. Dikdortgenin disina tasma olmadigi gibi, arkalarda da bos yer bile var.

O dikdortgen alani tarayicinizda gormek isterseniz, su linki tiklayabilirsiniz.

https://www.google.com/maps/@40.920446,29.124147,2533m/data=!3m1!1e3

‘Google Earth Pro’ ile alanini hesaplarsaniz, 30,000 m2 oldugunu bulursunuz.

‘Harita ve Kadastro Mühendisleri Odası’nin (kumeslere bile reva gorulmeyen) 4.5 kisi/m2 rakamini kullanacak olursaniz, 135,000 kisi cikar.

[Arkalardaki bos yerleri de dolu saydik, bu arada.]

30 donumluk bir alani bile tam dolduramamisken, insanlarin sokak ve caddelere tastigini iddia etmek ne kadar anlamlidir; bilemem.

Benim icin onemli olan o degil.

Alenen yalan soylenmesi.

Bunu kimin yaptigi onemli degil.

Ister AKP yapsin, isterse de CHP. Farketmez.

Yalan yalandir.

CHP acisindan, bence, bir baska mahsuru daha var.

CHP’ye gonul vermis insanlari bu abartilmis yalanlara inandirip, rehavete kapilmalarina yol aciyorlar; ardindan da, cok ciddi hayal kirikliklari, husranlar yasatiyorlar.

Belki de AKP’in istedigi tam da budur (cunku, bu sekilde kendi secmenini konsolide edebiliyor); ama, bizzat CHP’nin CHP’ye gonul vermis insanlari bu sekilde kandirmasi, bence, reva degil.

Bilgiç Necip Soytarılığına Devam Ediyor
1. Asıl konu senin “fittist” sözcüğünü anlamamış dolayısıyla evrim teorisi cahilliğindi.
2. Türkiye’de evrim teorisin okullarda yasaklandığını duymamışsın galiba. Her neyse, şimdi ileri sürülen yasaklama nedenlerini anlıyorum: Senin gibi anlamadan konuşan şapşallar üretiyor.
3. Her salak her teoriye hikaye diyebilir. Seni paçavraya çevirdim, ne dediğini bilmez oldun. Her teori, her hikaye, her okkalı sözcüğün “narrative” geçmişe yöneliktir. Bu, matematik ve mantık gibi bilgiler dışında bütün bilgilere ortaktır. Hatta dinlerde bile tehlike dolu dünyada başına geleceklerden korkmama aşılanmaya çalışılır. Hepsinde ileriyi etkilemek amacı bulunur veya bulunabilir. Sen sonsuz sayıda k*ç yalamışsın, ne zaman ağzını açsan b*k çıkıyor, bilgiçliğini teşhir ediyorsun. Senin maşukun tümevarımı da, evrim teorisini anlamadığın gibi, anamamışısın. Tümevarımda geleceğin geçmişteki gibi “uniform” olacağı varsayılır, be hödük!
4. İş hayatındaki lağım fareleri yarışmasında öğrendiğin sidik yarışması bana karşı sökmüyor. Kabul et ve doğduğundan beri alıştığın gibi benim de k*çımı yala! Bilmediğin konularda ezan okuma! Ticaretten başka bir b*k bilmediğini kabul et!
Sende zerre kadar onur olsa “fittist” kelimesini yanlış bildiğini kabul eder, her zaman yaptığın gibi, konuyu değişirmezdin. Üstelik, çırpındıkça b*k içine daha çok batıyorsun: yasaklığı duymadığn gibi. Aynı şeyi burnunu ağzından çıkan b*klara her sürttüğümde yaptın.

Bu da, CHP TV’nin ‘Büyük Maltepe Adalet Mitingi / 09 Temmuz 2017’ basligiyla yayinladigi video.

Videonun tanitim resminde ‘3 milyona yaklasti’ diyor.

Bakalim dogru muymus?

https://www.youtube.com/watch?v=5duq-saHs8A

Simdi.. Buyrun size zaman koordinatlari:

02:37 – Meydan bos sayilir. Insanlar yeni yeni geliyor.

06:02 – Kilicdaroglu sahneye cikiyor. Arkalar bos

20:14 – Kilicdaroglu konusuyor. Arkalar bos.

28:44 – Kilicdaroglu konusuyor. Yandaki agaclarin arkasinda tek tuk birkac kisi var. Geriye kalani dikdortgenin icinde.

36:32 – Kilicdaroglu konusuyor. Yandaki agaclarin arkasinda tek tuk birkac kisi var. Geriye kalani dikdortgenin icinde.

36:32 – Kilicdaroglu konusuyor. Metrekarede 4-5 kisi filan yok.

42:38 – Kilicdaroglu konusuyor. Yandaki agaclarin arkasinda pek kimse yok. Herkes kalani dikdortgenin icinde.

46:37 – Kilicdaroglu konusuyor. Arkalar ne kadar dolu cok iyi secilmiyor ama herkes dikdortgenin icinde.

56:17 – Kilicdaroglu konusuyor. Sahneden uzaklasildikca, ozellikle de sag taraf, hayli seyrek.

58:52 – Kilicdaroglu konusuyor. Arkalar ne kadar dolu cok iyi secilmiyor ama herkes dikdortgenin icinde.

58:55 – Kilicdaroglu konusuyor. Meydanin ne denli hinca hinc (!) doldugu gorulebiliyor.

01:01:25 – Kilicdaroglu konusuyor. Dikdortgenin disinda kimsenin olmadigini gosteren uzunca bir cekim.

01:02:59 – Kilicdaroglu konusuyor. Dikdortgenin arkalarinin bos oldugu iyice secilebiliyor.

01:03:48 – Kilicdaroglu konusuyor. Dikdortgenin arkalarinin bos oldugu iyice secilebiliyor.

01:04:44 – Kilicdaroglu konusmayi bitirdi. Dikdortgenin arkalarinin bos oldugu goruluyor.

Bu arada, CHP TV’nin CHP liderinin en onemli mitinginde yaptigi cekimde ses koymamasi –bu kadarcik bir seyi dahi becerememesi– uzucu.

Yukaridaki cekimde, arka taraflarin dolu olduguna, dikdortgen alanin disinda birilerinin daha olduguna dair bir sey goremedim.

Siz, gorebiliyorsaniz, zaman koordinatlarini verin beraber bakalim. [ Pardon, tabii ki, siz odev yapmazsiniz. Fetva ve ferman buyururusunuz. Biz de alir bastaci yapariz. Taabi tabi. ]

Altan Tan’dan AK Partili vekilli savunma

HDP Diyarbakır Milletvekili Altan Tan, ‘Terör örgütü propagandası yapmak’ suçundan 5 yıla kadar hapis cezası istemiyle yargılandığı davada savunma yaptı. İddianamede, öldürülen bir PKK’lı teröristin cenazesine katılmakla suçlanan Altan Tan, “Cenazeye binlerce insan katıldı. Hatta AKP milletvekilleri de katılmıştır” dedi.

HDP Diyarbakır Milletvekili Altan Tan’ın, 2011 yılında öldürülen PKK’lı teröristin cenazesine katıldığı ve yaptığı bir konuşma nedeniyle ‘Terör örgütü propagandası yaptığı’ iddiasıyla yargılanmasına devam edildi. Diyarbakır 3’üncü Ağır Ceza Mahkemesi’nde görülen duruşmada tutuksuz sanık Altan Tan ve avukatı hazır bulundu. Duruşmada savunması alınan Altan Tan, katıldığı cenaze törenlerinde ve taziyelerde toplumu sakinleştirdiğini belirterek şöyle dedi:

“Tutanaklarda taziye duası okuduğum ve eylemleri durdurarak kitleyi dağıttığım yazılıdır. Cenazeye tarih itibariyle binlerce insan katılmıştır. Hatta AKP milletvekilleri de katılmıştır. Bunun örgüt propagandası ile bir alakası yoktur. Hayatım boyunca örgüt propagandası yapmadım. Ben toplumu sakinleştirdim ve taziye olduğundan dolayı herkesi sükunete davet ettim.”

‘KÜRT SİYASETİNDE DE ŞİDDETE KARŞI OLDUM’

Siyasetçi olarak Kürt meselesini savunduğunu belirten Altan Tan sözlerini şöyle sürdürdü:

“Kürt siyaseti ile ilgili devletin ve hükümetin politikasını yanlış buluyorum. Düşüncelerimi Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ve Cumhurbaşkanı olduğu dönemde Abdullah Gül’e açıkladım. Uygulanan politikaların yanlış olduğunu, bu işin ancak demokrasi ile çözülebileceğini yüzlerine söyledim. Benim hiçbir dönem hiçbir örgüt ile bağlantım olmadı. Hiçbir zaman silahlı örgütleri savunmadım. Devletin de dönem dönem uyguladığı yasadışı çetelerin uygulamalarına karşı çıktığım gibi, Kürt siyasetinde de şiddete karşı oldum.”

Mahkeme eksiklerin tamamlanması için duruşmayı erteledi.

‘Sizin, kolay kolay duzeltemeyecegimiz, hataniz su. Siz, Zileli’ye ‘azam’ – ‘hazret’ muamelesi cekiyorsunuz. Sanki, Zileli, bir kutb-ul kanaatmis gibi, onun ne demis oldugunu-olabilcegini yaziyorsunuz. Zileli’nin ya da sizin [veya bir baskasinin] kanaatini(zi), merak saikiyle, ogrenmek isteyebilirim; ama, o kadar. Benim kanaatlerimi belirlemek icin yatin edici degildir(ler).’

Ortada, hata-mata yok. Hata olmadığı için, düzeltilmesi gereken herhangi bir vaziyet de yok.

Zileli’ye kimse (en azından, bu sayfada ben) ‘azam’ ve-ya ‘hazret’ muamelesi çekmiyor(um). Bu, senin uydurman.

Zileli’nin yaptığı tespitin de (yani, Alev Alatlı’nın, diktatörlerin yanında pozisyonlanması gibi; senin de, diktatörlerin yanında pozisyonlanman) gerçekliğini ve doğruluğunu senin suratına çarpmak için hatırlattım. Bu gerçekliği hatırlatan, bu doğru tespitleri yapan kişiler; otomatikman, ‘azam’ ve-ya ‘hazret’ kategorisinde olmak zorunda değil. Necip kendi beyninde biriktirdiğin diktatörlük yanlısı görüşlerini yaymak için laf çarpıtma.

‘Bu kucucuk, cocuksu, kelime oyunlarina bayilirim. Bayilirim da, bu tufa fazlasiyla cocuksu. Daha once tartismistik. Hitler ve Stalin, isbasina geldikten sonra hic secime gitmedi. Dolayisi ile, bu ikisi icin, ‘diktator’ sifati yanlis degil. Peki, RTE kac defa secime-referanduma gitti? 8? 10? Sonuc; siz, ne dediginizi bilmiyorsunuz. Yine de, cocuksu-basit-ucuz kelime oyunlari yapmaga yeltenmekten geri durmuyorsunuz. Yiyen vardir muhakkak. Ben onlardan birisi degilim. Uzgunum.’

Ortada; ‘küçük-orta-büyük’, ‘bebeksi-çocuksu-ergen-yetişkin-ihtiyar’ kelime oyunları yok. Tamamen, senin laf çarpıtmaların var Necip.

İster ye, ister yeme; ister üzül, ister sevin, ister nötr kal; umrumda değil.

Hitler de, ‘sandık’la, ‘seçim’le iktidara gelmiş idi; sonrasında neler olduğunu acıyla tecrübe ettik!

İster 1 seçim-referandum olsun, ister 1111 seçim-referandum olsun; Stalin’in hegemonyasında, Hitler’in hegemonyasında, Recep Tayyip Erdoğan’ın hegemonyasında, kısacası ‘diktatörlerin hegemonyası’nda yaşanan hiçbir seçim-referandum meşru değildir!

Necip, sen; Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’ı, Diktatör Stalin’i, Diktatör Hitler’i hep takdir edersin, desteklersin, senin işine gelen siyasetlerini desteklersin.

Gerçek bu.

Necip, Alev Alatlı’nın çırağıdır. Necip, diktatörlerin yanındadır.

Sayın Gün Zileli’ye bir not: Sizlerin dine karşı olduğunuzu biliyoruz ve saygımız var. Ama lütfen Necip hocamızın okumasını istediğimiz bu yazıyı silmeyin.
=====================================
Sayın Necip Hocamız,
Haklısınız, evrim teorisi bir hikayeden ibarettir.
Kuran farklı bir hakikat ihtiva eder. Sizin gibi çok daha derinlere inerek evrimi, inorganik maddeden organik maddeye geçişiyle anlatır.
“Âdem çamurdan yaratılmıştır.” (İsra, 17/61; A’raf, 7/12; Sad, 38/76; Secde, 32/7),
“Âdem cıvık çamurdan yaratılmıştır.” (Saffat, 37/11)
“Âdem çamurdan süzülmüş bir hulâsadan yaratılmıştır.” (Mü’minun, 23/12)
“Âdem kuru çamurdan suretlenmiş balçıktan yaratılmıştır.” (Hicr, 15/27; Rahman, 55/4). (3).
Allah bütün canlıları sudan yaratmıştır. Kimi karnı üzerinde sürünür, kimi iki ayakla yürür, kimi de dört ayakla yürür. (Nur, 24/45 )
Fakat bununla da kalmaz.
Yerçekimi ve yörünge hareketi:
“Gezegenler ortadan kaybolur, saklanarak yörüngelerini takip ederler” (81:15-16)
Yörüngeler ve döner evren:
“Gökyüzü ve döngüsel sistemleri” (86:11), ve
“Evrenin salınması, titremesi.” (51:7)
Güneş merkezli (heliosentrik) astronomi:
“gece gündüz, gündüz gece etrafını sarar, güneş ve ay kendilerine öz yolda hareket eder” (Surat az-Zumar, 5)
“Güneş ayı, ay güneşi yakalayp geçemez. Her ikisi evrende yüzerler.” (Surah Ya Sin, 38-40)
Atomaltı parçacıklar:
“Atom kadar küçük bir parçacık bile Allah’ın gözünden kaçmaz. O görülmeyen atomaltı parçacıkları görür.” (34:3 ve 10:61)
Genlerimizdeki program:
“İnsanı, erkek spermi damlasıyla ölçüden yarattı.” (80:18-20)

Sayın Gün Zileli Şunu Yazmış,
“Gün Zileli
Temmuz 11th, 2017 at 17:21
niye bu kadar gayretkeşlik anlayamıyorum. Ben oradaydım ve alanı bırakın minibüs yoluna kadar her taraf insan kaynıyordu.”
Necip, çok iyi tanıdığımız, adı yasak biri tarafından darmadağın edildi, tutulacak tarafı kalmadı ve bunu çok iyi biliyor.
Necip, saymanlık, ölçme biçme, google map, önünde kök almış bilgisayar, internet, parti adları, youtube, koordinatlar gibi tek bildiği banal konularda gayretkeşliğini göstererek yüzüne çok fena vurulan cahilliğinden çocukça hilelerle kurtulmak istiyor. Zavallının yarası çok derin. Sizi meşgul etmekle içine düştüğü rezilliği unutmaya çalışıyor.

Topluluklarin hareketi sozkonusu oldugunda, icinde yer alan bireylerin gozlemlerine itibar etmiyorum. Asiri derecede subjektif olabiliyor.

Insan, kalbaligin icindeyken, en cok etrafindaki 10-20 kisiyi gorebilir. Ondan otesi de ‘umman’ olur.

Bosuna midir, tarihteki butun meydan savaslarinda, komutanlarin yakindaki bir tepeden savasi gozlemlemesi? Veya, komuta-kontrol merkezlerinin cephenin gerisinde olmasi?

Kalabaligin ve hengamenin icinde degil, uzaktan ve objektif bir gozlem gerekiyor cunku.

Bugun, en objektif gozlemlerden birini de ‘objective’ verebiliyor. Yani, kamera.

Kamerayi kontrol eden kisi, tabii ki, subjektif davranip, bazi yerleri hic gostermeyebilir; ama, konumuzla ilgili bakarsak:

Ben, CHP tarafindan cekilen bir filmin, CHP’nin isine yarayacak bir seyi gosterMEyecegini pek dusunemiyorum.

“niye bu kadar gayretkeşlik anlayamıyorum.”

‘Gayretkeşlik’ kelimesini ikimiz farkli yorumluyoruz.

Ben, eldeki objektif/kamera kayitlarina bakip, cikarsadiklarimi yaziyorum.

Bunu yapmak icin de, en cok, 10 dakikami ayirdim. Oraya gitmek icin gunumu veya saatlerimi harcamis degilim.

Yani, ‘gayretkeşlik’ sergileyen ben degilim.

[Ustelik, neyi ne ile ve nasil yaptigimi da acik acik yaziyorum ki, beni yanlislamak isteyen herhangi birisi de, bunu, kolayca yapabilsin. ]

Siz, ya da baskalari ise, kalabalik icinde ne hissettiginizi veya neler gozlemlediginizi yaziyorsunuz.

Anekdotal ve subjektif.

“Ben oradaydım ve alanı bırakın minibüs yoluna kadar her taraf insan kaynıyordu.”

Bir. Meydani yok sayamayiz. Asil onemli olan Meydandir. Orada kac kisi oldugudur. Otekiler detaydir.

Elimizde, sizin subjektif gozlemlerinizden oteye, Meydana ait kamera kayitlari var.

Ikincisi, “her taraf insan kaynıyordu” demenin, CHP acisindan, bir propoganda degeri oldugunu unutmamak gerekir.

Eger gercekten “her taraf insan kaynıyordu” ise, bunu tartisilmaz kilmak icin, CHP’nin insan kaynayan ‘her taraf’in da kamera kayitlarini gostermesi beklenir.

Ustelik, bunu yapmak, bugun, hic de zor degil.

Havadan cekim yapmak icin bir det ‘drone’ yeter de artar bile.

Fakat, nedense (!), boyle bir kayit mevcut degil.

Var olan (yayinlanan) kayit, dikdortgen meydanin bos olan kisimlarini gostermemek icin gayret sarfediyor.

[Normaldir. O kayidin amaci bosluklari sergilemek degil, kalabaligi buyuk gostermektir cunku.]

Simdi… “minibüs yoluna kadar her taraf insan kaynıyor” idiyse, bu insanlarin –Kilicdaroglu’nun konusmasi bitinceye kadar– akin akin (dalga dalga) meydana gelmeleri gerekmiyor muydu?

Ama, kayitta boyle bir sey yok. Meydana ulasan yollarda kimse gorunmuyor.

Ne oldu bu insanlara?

Polis mi engelledi?

Yoksa yollarini mi kaybettiler?

“Haklısınız, evrim teorisi bir hikayeden ibarettir.”

Evet.

Tipki, ‘Gilgamis Destani’, ‘Mem u Zin’, ‘Egenekon Destani’, ‘Nuh Tufani’, ‘Tanrilarin Arabalari’ vb gibi..

Yuzeyi 510 milyon km2 olan ve 4.5 milyar yasindaki dunyamizin hikayesini, sagda solda bulunmus birkac fosil ile anlatmaga calismak, evet, tam olarak odur: Hikaye.

Ama, benim ‘Evrim Teorisi’ (TM) ile olan sorunum onun ‘hikaye’ olmasi degil..

Sorun su: Bu ‘hikaye’nin butun gercegi temsil ettigini iddia etmeleri.

Bu mumkun degil.

Ikincisi de, bu ‘hikaye’nin adina ‘teori’ kelimesini eklemeleri.

Bu, ona, ‘bilimsel’ bir hava vermek icin kullaniliyor.

Halbuki, hepimiz –ya da bilenlerimiz–, ‘teori’nin ne oldugunu biliriz:

Wikipedia’da alinti yapiyorum:

In modern science, the term “theory” refers to scientific theories, a well-confirmed type of explanation of nature, made in a way consistent with scientific method, and fulfilling the criteria required by modern science.

Such theories are described in such a way that any scientist in the field is in a position to understand and either provide empirical support (“verify”) or empirically contradict (“falsify”) it.

Scientific theories are the most reliable, rigorous, and comprehensive form of scientific knowledge, in contrast to more common uses of the word “theory” that imply that something is unproven or speculative (which is better characterized by the word ‘hypothesis’).

Scientific theories are distinguished from hypotheses, which are individual empirically testable conjectures, and from scientific laws, which are descriptive accounts of how nature behaves under certain conditions.

Buradan da gorebilcegimiz uzere, ‘icinde ‘bilimsel’lik havasi olan ‘Evrim Teorisi’ denen hikayenin kendisi, cok olsa, bir ‘hipotez’ olabilir.

Aslinda, o bile degil, cunku ‘hipotez’in dahi ciddiye alinmak icin tasimasi gereken ozellikler/sartlar var.

‘Evrim Teorisi’nde bunlar yok. Dayatma var. ‘Dogrudur; ve bunu sen de kabul edeceksin’ turunden bir dayatma.

Ben bu dayatmayi kabul etmiyorum.

O yuzden, ‘Evrim Teorisi’ yazdiktan sonra –genellikle– yanina bir de ‘(TM)’ eklerim. Yani ‘Trade Mark’ (‘Ticari Marka’).

Bu dediklerime itiraziniz varsa, onlari konusalim.

Kuran’dan ya da baska dinlerden/efsanelerden kaynakli aktardigini teferruatlarla ilgilenmiyorum.

“çağımızın yeni tür diktatörleri seçimlere dayanıyor.”

Bu dediginizi de, eminim, sirf siz boyle buyurdunuz diye kabul etmek zorundayiz.

O bir yana, eger insanlar baslarina gecsin diye bir diktator seciyorlar ise, siz kimi kime sikayet ediyorsunuz?

“Örnekleri çok. En barizi Yeltsin.”

6 Kasim 1991 ila 15 Haziran 1992 arasinda (6 ay filan) iktidar yuzu gormus bir sarhosu ‘en bariz’ ornek sayacaginiz aklimin ucundan bile gecmezdi..

Necip;

O gün meydanda olan biri olarak söyleyebilirim ki kurgulamaya çalıştığın matematikle orada bulunmuş insanları kandırma şansın yok. Orada çok büyük, kalabalık bir kitle vardı ve sende keşke orada olabilecek kadar gayret gösterebilseydin. Gerçekleri bilgisayar ekranından değil çıplak gözlerinle görebilirdin.

En azından adalet gibi herkesin sahiplenebileceği bir kavram temelinde düzenlenmiş böyle bir mitingi, senin gibi sosyal ağmaların dahi tespit edebileceği bu kadar ağır-sarih hukuk ihlallerinin olduğu böyle bir dönemde küçük göstermeye çalışmanın kimseye, sana bile faydası yok inan.

Sen google üzerinden yaptığın sanal mitinglerinle mutlu olmaya devam et o gün alanda ve o bölgede olan her insan kendi tespitini, gözlemini yaptı zaten. Kaldı ki halihazırda tutuklamaların asıl olmasından başlayarak en temel hukuk kavramlarının yok edildiği böyle bir ortamda sen bile “yaşasın ne kadar az insan adalet için sokağa çıktı” diyecek kadar küçülmemelisin bence.

Orada olan insanlardan ve kalabalık olmalarından mutlu ol necip. Adalet bireysel veya herhangi bir zümreye ait bir kavram değildir.Ama çok mutlu olacaksan Kılıçdaroğlu dragostan maltepeye bir kişi yürüdü. Bilgisayar programından onunda resmini tespit et ve ülkede adalet konulu bir miting için sadece bir kişi yürüdü diye kahkahalara gark ol.

Senin gibi çok bilimsel datalarla, milli gelir ve enflasyon tespitleri yapan arkadaşların, ultra bilimsel tespitleri nasıl çarşı-pazara gidildiğinde veya maaşı bankamatikten çekerken yerle bir oluyorsa o gün orada bulunanlar içinde senin saçmalıklarının somut bir karşılığı yok.

Sen adalet temalı mitinglerin insan sayısına takılma necip, biat temalı mitinglerin taşınma kalabalıklarının sayılarını çok göster orada sana daha çok ekmek ve rant var.

‘Bos konusuyorsunuz, bos.’

Boş konuşmuyorum; gerçekleri suratına çarpıyorum.

Necip, sen; dolu konuştuğunu zannediyorsun.

‘Dunya tarihinde, secimle TEKRAR isbasina gelmis bir diktator yoktur. Dikatorlerin ilk yaptigi is, secimleri kaldirmaktir. Turkiye’de boyle bir sey olmamistir.’

Diktatörlerin, seçim(ler)i dizayn ettiğini, sen de gayet net bildiğin hâlde; bilmezliğe, anlamazlığa vuruyorsun, laf çarpıtmaya uğraşıyorsun.

Diktatörler, hegemonya kurdukları coğrafyalarda, ‘Ne kadar da demokratik! Ne kadar da özgürlükçü!’ bir ‘yönetim iklimi yalanı’ tesis ettiklerini dünyaya göstermek için, 1111 tane ‘seçim-referandum’ da yapsa; anlamı yok. Diktatörlerin hegemonyasındaki hiçbir seçim meşru değildir; sen, anlamazlığa vursan da!

‘Mesru olup olmadigina da siz karar vermiyorsunuz.’

Necip, sen de karar vermiyorsun; diktatörler karar veriyor!

Diktatörler, eğer, seçimlerin meşru olmadığına inanırlarsa, senin gibi ‘AKP-TROLL’leri internete salıp, propaganda yaptırıyorlar.

‘7 Haziran 2015’ten memnun olmayıp; ‘1 Kasım 2015’ten memnun olan, senin komutanın; Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’dır Necip.

‘Her secimde yuzde 80’lerin uzerinde katilim oluyorsa, ki oluyor, sizin kisisel kanaatinizin kimse tarafindan umursanmadigini gorebilmeniz lazim.’

İsterse, %100 katılım oranı olsun. Diktatörlerin hegemonyasındaki hiçbir seçim meşru değildir! ‘Diktatörlerin hegemonyalarına ve onların seçim kumpaslarına karşı mücadele etmek’ sadece benim kanaatim değil.

‘Ama, goremiyorsunuz. Gormek de istemiyorsunuz.’

Görüyorum Necip, görüyorum. Diktatörlerin hegemonyasını ve ‘seçim’leri nasıl dizayn ettiklerini görüyorum, gayet net.

Necip, sen ise; görmezden geliyorsun. Çünkü sen; Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’ı, Diktatör Stalin’i, Diktatör Hitler’i hep takdir edersin, desteklersin, senin işine gelen siyasetlerini desteklersin.

‘Budur, sizin, diktatorluk ozlemleri ile yanip tutustugunuza isaret eden.’

Yine, laf çarpıtıyorsun.

Ben; diktatörlere ve diktatörlüklere karşı mücadele ediyorum.

Necip, sen; Alev Alatlı’nın çırağısın.

Necip, sen; diktatörlerin yanındasın.

‘Gerisi laf u guzaf. Yani, bos konusuyorsunuz.’

Necip, sen; kendi yazdıklarının dolu olduğunu zannediyorsun.

“Diktatörlerin, seçim(ler)i dizayn ettiğini, sen de gayet net bildiğin hâlde; bilmezliğe, anlamazlığa vuruyorsun, laf çarpıtmaya uğraşıyorsun.”

Bakiniz benim masum Anadolu’mun mahur safaginin mahmur atarli ergen cocugu muhatabim:

Amerikancada soyle bir deyis vardir:

If you’ve been in a poker game for more than 15 minutes and you haven’t still figured out who the putsy is; it is you.

Meal veriyorum; estaguzibillah:

Eger 15 dakikadir poker oynuyor ve hala daha yolunan kazin kim oldugunu cikaramadiysaniz, o sizsiniz..

Simdi buradan suraya gelecegim:

Hangi ulkede yasiyor olursaniz olun, belli bir yasa gelmis ve hala daha secimlerin manipule edildigini anlayamamissaniz, sizde kimsenin avret yerine surulecek kadar bile akil olmadigini kabul etmek zorundasiniz.

Manipulasyon her yerde olur. Hep de olur.

Bazan basin yayin uzerinden, bazan ‘sivil toplum orgut’leri uzerinden, bazan hukuk sistemi uzerinden olur. Cogu zaman da hepsi kullanilir.

[En son ornegini, cok demokratik (!) Fransa’da Macron’un secilisi surecine bakarak gorebilirsiniz. Tam bir derin devlet operasyonudur.]

Dolayisi ile, secim sisteminin manipulasyonu gibi yaveleri –eger atarli bir ergen degilseniz– konusmak, evet, bos konusmaktir.

Siz, marifetin manipulasyon yapMAmak degil de, karsi tarafin manipulasyonlarini etkisiz cikaracak manipulasyonlar yapabilmek oldugunu ogrendiginizde tekrar konusalim –o zaman olgunlasmaga yaklastiginiza hukmedip, konusmaga deger bulabilirim; ama, simdi degil.

Dikatorler, bu pahali ve ugrastirici dolayli yollari bypass eder ve ‘secim-mecim yok, kardesim’ derler.

Bu bakimdan, hem daha durust hem de daha verimli olduklarini soyleyebiliriz.

“Diktatörlerin hegemonyasındaki hiçbir seçim meşru değildir; sen, anlamazlığa vursan da!”

Sizin bu yavelerinizin de hic hukmu yok.

Siyaset bir sahnedir ve oradaki oyuncularin belli roleri ustlenmesi beklenir.

Bu roller, onlara, onceden verilir ve halkin onune –onceden ve kimin hazirladigini pek de bilmedigi– bir menu konulur.

Halk da, o menuden –o kisitli listeden– birilerini secer –sectigini zanneder.

Boylece, bir ise yaramis oldugu hissiyle, mesut/mutlu/bahtiyar olur

Aslolan ahalinin kendini daha mesut/mutlu/bahtiyar hissettigidir.

Bu oyunu mesru kilan budur.

Kisisel olarak sizin ne dusundugunuz kimsenin umurunda degildir.

Bunlar aci relitedir; bunlari ogrenin artik.

“sen de karar vermiyorsun; diktatörler karar veriyor!”

Hayir. Diktatorler degil; muesses nizam verir o karari. Kimin diktator olacagina da; kimin ta adaylik surecinin baslarinda ekarte olacagina da; kimin adaymis gibi gorunup baska birisine basrolu hediye edecegine de..

“İsterse, %100 katılım oranı olsun. Diktatörlerin hegemonyasındaki hiçbir seçim meşru değildir! ‘Diktatörlerin hegemonyalarına ve onların seçim kumpaslarına karşı mücadele etmek’ sadece benim kanaatim değil.”

Bir omur boyu havanda su dover, bir yere varamazsiniz.

Sizin kisisel kanaatiniz de, mucadele edip etmediginiz de kimsenin umurunda degil. Hic olmadi, hic de olmayacak.

Yazdiklarinizin gerisi laf u guzaf.

Necip, diktatörlüğü-miktatörlüğü bırakalım da (çünkü bu tartışma bir yere varamayacak anlaşılan) yalan-dolan, alavere-dalavere, ikiyüzlülük, sahtekarlık, hile, düzenbazlık, utanmazlık, yüzsüzlük, inkarcılık, dün yaptığını bugün inkar etme (siyaset bunlardan ibaret gördüğümüz üzere) gibi şeylere gelelim.

Diğer örnekler bir yana, sadece FETÖ ve Ergenekon konusundaki mide bulandırıcı olmaktan öte kusturucu yalanlara, inkarcılığa ve ikiyüzlülüğe gelelim mesela.

Diktatörlük-miktatörlük, seçimler-meçimler derken bu iğrençliklere sıra gelmiyor, bunları kanıksıyoruz neredeyse.

“Diğer örnekler bir yana, sadece FETÖ ve Ergenekon konusundaki mide bulandırıcı olmaktan öte kusturucu yalanlara, inkarcılığa ve ikiyüzlülüğe gelelim mesela.”

Kimdi, simdi hatirlayamadim, {mealen} ‘1 kisiyi oldurmek cinayet, 1,000 kisiyi oldurmek katliam, 10,000 kisiyi oldurmek istatistiktir’ turunden bir laf etmisti..

Simdi.. sizin uzerinde konusmak istediginiz konular da, bence, tam olarak boyle.. ve, olcek itibariyle, ‘suc’tan maada ‘istatistik’ mertebesine erismis seyler.

Taraftar ve karsit sayisi cok fazla oldugu icin, ne elle tutulabilir, ne de rakamsal bir yargiya varmanin mumkun olabildigi konularda konusmak, bence, zaman ve enerji israfindan oteye gecmez.

Dolayisi ile, gel olursa, gelmeyelim.

“Diktatörlük-miktatörlük, seçimler-meçimler derken bu iğrençliklere sıra gelmiyor, bunları kanıksıyoruz neredeyse.”

Uzerinde konusmak da pek bir seyi kokunden cozmuyor; sadece, konusa konusa kaniksiyoruz.

Galiba, aslolan –mukadder olan–, kaniksamak..

‘Bakiniz benim masum Anadolu’mun mahur safaginin mahmur atarli ergen cocugu muhatabim’

Herhangi ‘atarlı bebek – atarlı çocuk – atarlı ergen – atarlı yetişkin – atarlı ihtiyar’ kategorisinde değilim. Diktatör Recep Tayyip Erdoğan destekçiliğini meşru göstermek için; yine, laf çarpıtmaktaki ustalığını sergilemekten vazgeç, sünepelik müsabakalarında zirveye oynamanı sürekli sergilemekten vazgeç Necip.

‘Amerikancada soyle bir deyis vardir. If you’ve been in a poker game for more than 15 minutes and you haven’t still figured out who the putsy is; it is you. Meal veriyorum; estaguzibillah. Eger 15 dakikadir poker oynuyor ve hala daha yolunan kazin kim oldugunu cikaramadiysaniz, o sizsiniz..’

Anlamazlığa vurduğun husus şu; Necip, sen, poker masasının, sandalyelerin, masaya ışığı çarpan AKP ampulunun, senin de eline tutuşturulan poker kartlarının; bizzat Diktatör Recep Tayyip Erdoğan tarafından hazırlandığını; AKP-TROLL olman sebebiyle anlamazlığa vuruyorsun. Halkı, ‘yolunacak kaz’ olarak gören, bunun için kumpaslar tezgâhlayan kişi Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’dır. Sen, Erdoğan’ın yanındasın. ‘Yolunacak kaz’ olarak gördüğünüz ‘halk’ı yolan kişilerden biri de; sensin Necip.

‘Hangi ulkede yasiyor olursaniz olun, belli bir yasa gelmis ve hala daha secimlerin manipule edildigini anlayamamissaniz, sizde kimsenin avret yerine surulecek kadar bile akil olmadigini kabul etmek zorundasiniz.’

Anlamazlığa vurduğun husus şu; Necip, diktatörlerin hegemonyasında yapılan hiçbir seçim meşru değildir. Bu tespiti yapmak için; ‘hazret’ ve-ya ‘ulu’ olmak şartı olmadığı gibi, ‘M.E.N.S.A.’ üyesi olmak şartı da yoktur. Diktatörler, ‘avret yerlerinin keyfine göre’ hareket ederken, ve sen de, bu diktatörlerin (Stalin, Hitler, Erdoğan…) yanında yer alıyorken, aklın nerelerde kullanılıp nerelerde kullanılmayacağı hususunda ahkâm kesemezsin; çünkü, sen, zaten, aklını, Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’ın amaçları yolunda kiraya vermişsin Necip; sana para ödeyip ödemedikleri mühim değil.

‘Manipulasyon her yerde olur. Hep de olur.’

Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’ın manipülasyonlarını meşru göstermek, ve hâttâ masum göstermek amacınla; genelleştirme yoluna gitmen, AKP-TROLL olduğunun kanıtlarından biri Necip.

‘Bazan basin yayin uzerinden, bazan ‘sivil toplum orgut’leri uzerinden, bazan hukuk sistemi uzerinden olur. Cogu zaman da hepsi kullanilir.’

Diktatör Recep Tayyip Erdoğan, özgürlükçü gazetecilerin çoğunu hapse attırarak, ortalıkta, ‘medya & basın’ mecrasında koşuşturması için; Erdoğan & AKP yandaşlarının sürekli ötmesini sağlıyor.

Necip;
Erdoğan, ‘sivil toplum orgut’leri üzerinde hegemonya kurdu.
Erdoğan, ‘hukuk sistemi’ üzerinde hegemonya kurdu.
Erdoğan, ‘hepsi’ üzerinde hegemonya kurdu.

Sen de; ‘Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’ın hegemonyasının meşruluğu iddianı’ ispat uğruna, burada, AKP-TROLL’lük yapıyorsun Necip.

‘[En son ornegini, cok demokratik (!) Fransa’da Macron’un secilisi surecine bakarak gorebilirsiniz. Tam bir derin devlet operasyonudur.]’

Şu ‘derin devlet’ dediğin şey, Diktatör Recep Tayyip Erdoğan ve onun gibilerin hegemonyasına karşı mücadele etMEmek için bir gerekçe değil.

Şu ‘derin devlet’ dediğin şeyi, ne kadar kullanışlı bir hamur ki; ‘her sıkışan iktidar destekçisi’, yeri gelir Kemalistler, yeri gelir Necip gibi AKP-TROLL’ler, pişirip pişirip korku yayar. Sırf, senin Erdoğan’a verdiğin desteği meşru göstermek amacınla; ‘derin devlet’ dediğin şeyin arkasına, sütre niyetine, saklanma Necip.

Fransa’da, ‘Le Pen’in propagandalarında birleşmiş ‘diktatörlük hevesi’ne karşı mücadele etmek için; Le Pen’in önüne geçecek, Le Pen’in hızını azaltacak siyasi oluşumlara destek verilir. Bu mücadelenin isimleşmiş hâli ‘Macron’ diye birisi olsa bile, ve senin iddia ettiğin üzre ‘derin devlet’ dediğin şeyin Macron’a destek vermiş olması ihtimali var olsa bile; ‘Le Pen’ gibi diktatörlere karşı mücadele etmek için, ‘Macron’ gibi kişilere destek verilir. Diktatörlük heveslisi siyasi figürlere karşı mücadele etmek; önceliktir. Eğer, ‘Macron’ isimli şahıs da diktatörleşme emareleri gösterirse; ‘Macron’ isimli şahısa ve onun yandaşlarına karşı da mücadele edilir. ‘Hiçbir iktidar meşru olmadığına göre’, ‘Macron’ isimli şahıs diktatörlük emareleri gösterse de göstermese de, onun politikalarına karşı da mücadele edilir; ama hemen değil, sonra, Le Pen ve benzeri ‘diktatörlük kurma heveslileri’ne karşı mücadeleden sonra. Senin, bütün bu mücadeleleri kabul etmeni ummuyorum; çünkü, sen, Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’ın yanındasın. Fransa’da ise, ‘Le Pen’in yanındasın Necip; tıpkı, Stalin ve Hitler’in yanında olduğun gibi. ‘Bütün dünya, bize karşı! Her yerde düşman görüyorum! Bizi, bütün düşmanlarımızdan kurtaracak tek kişi Recep Tayyip Erdoğan’dır, bu nedenle, Erdoğan’ın yanındayım! Bu nedenle, 7 gün 24 saat nöbetteyim!’ paranoyasının bu sitedeki temsilcisi sensin Necip.

‘secim sisteminin manipulasyonu gibi yaveleri (eger atarli bir ergen degilseniz) konusmak, evet, bos konusmaktir.’

Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’ın yanında olan Necip gibi AKP-TROLL’lerin konuşması; evet, boş konuşmaktır.

‘Siz, marifetin manipulasyon yapMAmak degil de, karsi tarafin manipulasyonlarini etkisiz cikaracak manipulasyonlar yapabilmek oldugunu ogrendiginizde tekrar konusalim –o zaman olgunlasmaga yaklastiginiza hukmedip, konusmaga deger bulabilirim; ama, simdi degil.’

Bu yazımın başında; senin ‘poker’ örneğin ile ilgili yazdıklarımı tekrar oku. Senin gibi diktatörlük yanlısı AKP-TROLL’ler, ‘konuşma özgürlüğü’nü yasaklamaya bile hevesli Necip. Bir de, utanmadan, ‘özgürlük dağıtan’ olduğunu sanıyorsun. Pardon, sen, zaten ‘utanmazsın’; çünkü, aklını, Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’ın amaçları yolunda kiraya vermişsin Necip; sana para ödeyip ödemedikleri mühim değil.

‘Dikatorler, bu pahali ve ugrastirici dolayli yollari bypass eder ve ‘secim-mecim yok, kardesim’ derler.’

Sen de, ‘güncel diktatörler’in ve ‘güncel diktatörlük uygulamaları’nın neler olduğunu gayet net gözlemlediğin hâlde; sırf, mevcut diktatörlük uygulamalarını meşru ve masum göstermek için çırpınıp duruyorsun Necip. Unuttuysan, hatırlatayım; diktatörler, hegemonya kurdukları coğrafyalarda, ‘Ne kadar da demokratik! Ne kadar da özgürlükçü!’ bir ‘yönetim iklimi yalanı’ tesis ettiklerini dünyaya göstermek için, 1111 tane ‘seçim-referandum’ da yapsa; anlamı yok. Diktatörlerin hegemonyasındaki hiçbir seçim meşru değildir; sen, anlamazlığa vursan da Necip.

‘hem daha durust hem de daha verimli olduklarini soyleyebiliriz.’

Diktatör Recep Tayyip Erdoğan, ‘durust’ değildir; fakat, ‘diktatörlük uygulamaları’ yönünden epey verimlidir Necip.

‘Sizin bu yavelerinizin de hic hukmu yok. Siyaset bir sahnedir ve oradaki oyuncularin belli roleri ustlenmesi beklenir. Bu roller, onlara, onceden verilir ve halkin onune (onceden ve kimin hazirladigini pek de bilmedigi) bir menu konulur. Halk da, o menuden (o kisitli listeden) birilerini secer –sectigini zanneder. Boylece, bir ise yaramis oldugu hissiyle, mesut-mutlu-bahtiyar olur. Aslolan ahalinin kendini daha mesut-mutlu-bahtiyar hissettigidir. Bu oyunu mesru kilan budur. Kisisel olarak sizin ne dusundugunuz kimsenin umurunda degildir. Bunlar aci relitedir; bunlari ogrenin artik.’

Diktatörlerin hegemonyasındaki hiçbir seçim meşru olMAdığı için; bu yazdıklarının hiçbiri doğru değil Necip.

Bu yazımın başında, senin ‘poker’ örneğin ile ilgili yazdıklarımı, ve, ‘Le Pen’ ile ilgili yazdıklarımı tekrar oku Necip.

‘Hayir. Diktatorler degil; muesses nizam verir o karari. Kimin diktator olacagina da; kimin ta adaylik surecinin baslarinda ekarte olacagina da; kimin adaymis gibi gorunup baska birisine basrolu hediye edecegine de..’

‘Muesses nizam’, bak bak bak, ne kadar da tumturaklı kelimeler topluluğu; fakat Necip’in Erdoğan takipçiliğini meşru ve masum göstermek çabasına hiçbir tesiri yok. Sırf, Alev Alatlı’nın çırağı olmaklığını ve Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’ın destekçisi olmaklığını meşru ve masum göstermek için; ‘muesses nizam’ dediğin şeyi de kendi propagandana mühimmat niyetine kullanıyorsun Necip. Senin gibi, diktatörlerin peşinden ayrılmayan ‘troll’lerin ‘sinsi’ taktiklerini net bilirim, en ‘güncel’ örnekler; Alatlı bir, sen iki.

‘Bir omur boyu havanda su dover, bir yere varamazsiniz. Sizin kisisel kanaatiniz de, mucadele edip etmediginiz de kimsenin umurunda degil. Hic olmadi, hic de olmayacak. Yazdiklarinizin gerisi laf u guzaf.’

Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’ın destekçisi Necip; kendi yazdıklarının ‘laf u guzaf olMAdigi’nı zannediyor.

Bu yazımın başında, senin ‘poker’ örneğin ile ilgili yazdıklarımı, ‘Le Pen’ ile ilgili yazdıklarımı, ve, ‘muesses nizam’ dediğin şey ile ilgili yazdıklarımı tekrar oku Necip.

‘7 Haziran 2015 seçim sonuçları’ndan memnun kalmayan Diktatör Recep Tayyip Erdoğan, ‘sandık’ı & ‘seçim’i yeniden dizayn ederek, ülkeyi, bir kez daha seçim yapmaya mahkûm etti. 7 Haziran 2015’den 1 Kasım 2015’e giden yol; bizzat Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’ın emrinin neticesidir; ‘halkın tercihi’ neticesi değil. Diktatör Recep Tayyip Erdoğan; korku tohumları yayarak, şantajlarla, tehditlerle, 1 Kasım 2015’de diktatörlüğünü perçinledi. Nedense, bu konuda gıkın çıkmıyor Necip. Sizler, yani ‘AKP-TROLL’ler, kendi aranızda, bu konuda gıkınızı çıkarMAmak için, o meşhur yemin ‘omerta’yı mı uyguluyorsunuz..

Necip, senin gıkının çıkMAmasının sebepleri şunlar:

Necip, sen; Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’ı, Diktatör Stalin’i, Diktatör Hitler’i hep takdir edersin, desteklersin, senin işine gelen siyasetlerini desteklersin.

Gerçek bu.

Necip, Alev Alatlı’nın çırağıdır. Necip, diktatörlerin yanındadır.

“Çok daha örnek var ama sıkıcı bir uzatma olacak.”

Yazinizin yarilarinda farkettiginizde zaten cok gec kalmistiniz…

Yine de, aliskanliginiz baskin cikmis ve ‘more of the same shit’ ile devam etmissiniz.

Size, tekrar bir helikobakter testi yaptirmanizi oneriyorum. Nuksetmis olmali.

Yazdiklarinizdaki anlamsizligi ve darmadaginikligi baska sebeplere dayandirarak da aciklayabiliriz, tabii ki; ama duygularinizi incitecek seyler soylemenin bir faydasi olacagini dusunmuyorum.

‘Eksik yazmissiniz. Necip, ayni zamanda, Chuck Norris’in gercek dunyada cisim bulmus halidir. Global isinmaya yol acan ve durduracak iktidari olan tek kisidir. Ortadoguda barisi saglamayisinin sebebi, insanlarin aci ve zulum cekmesini gormekten hoslanmasidir. Onceki hayatlarindan birisinde, Arsduk Franz Ferdinand’a suikast emrini veren heyetin basiydi. Lenin’i de Rusya’ya gonderen Necip’ti. Hic aciklanmamis olsa da, Ay’a giden ilk ekibin de basindaydi. Daha cok var; ama, bu kadari simdilik yeter.’

Ortada apaçık bir soru var. Bu soruya cevap yazmayı deneyeceğine; yine, kof nüktedanlık yaparak geçiştirmeye çırpınıyorsun, yine, laf çarpıtmaya uğraşıyorsun.

‘7 Haziran 2015 seçim sonuçları’ndan memnun kalmayan Diktatör Recep Tayyip Erdoğan, ‘sandık’ı & ‘seçim’i yeniden dizayn ederek, ülkeyi, bir kez daha seçim yapmaya mahkûm etti. 7 Haziran 2015’den 1 Kasım 2015’e giden yol; bizzat Diktatör Recep Tayyip Erdoğan’ın emrinin neticesidir; ‘halkın tercihi’ neticesi değil. Diktatör Recep Tayyip Erdoğan; korku tohumları yayarak, şantajlarla, tehditlerle, 1 Kasım 2015’de diktatörlüğünü perçinledi. Nedense, bu konuda gıkın çıkmıyor Necip. Sizler, yani ‘AKP-TROLL’ler, kendi aranızda, bu konuda gıkınızı çıkarMAmak için, o meşhur yemin ‘omerta’yı mı uyguluyorsunuz..

Onca laf salatasini sirf su soruyu sormak icin mi yazip byte ziyanina yol actiniz?

“o meşhur yemin ‘omerta’yı mı uyguluyorsunuz..”

El cevap: Hayir.

Su yaziyi da okumak isteyebilirsiniz.

https://www.aydinlik.com.tr/kose-yazilari/riza-zelyut/2017-temmuz/kilicdaroglu-kime-adalet-ariyor

“Hero” yazılı tişörtle mahkemeye gelen kahraman askeri tebrik ederim.
Başarısız olmuş olsalar da onlar kahramandırlar.

Yapma bunu Abdullah Gül yapma
Ahmet Hakan

ESKİ bir video…
Epey eski bir video…
Konuşan Abdullah Gül.
*
Şöyle diyor Abdullah Gül:
“Fetullah Gülen hepimizin hocasıdır.”
*
Ayrıca şöyle de diyor Abdullah Gül:
“Fetullah Gülen çok değerli bir ilim adamıdır.”
*
Aynı Abdullah Gül, dün yaptığı yazılı açıklamada ise…
Şöyle demiş:
“Düşünce, din ve siyaset anlayışım açısından hayatımın hiçbir döneminde yakınlık duymadığım örgüt lideri Fetullah Gülen…”
*
Size bir şey söyleyeyim mi?
– “Kandırıldım” demek..
– “Aldatıldım” demek…
– “Eskiden ben bu adamı değerli bir ilim adamı sanırdım” demek…
– “Hayatımın bir döneminde buna hocam derdim” demek…
– “Yahu amma da safmışız” demek…
Bana çok daha delikanlıca bir tutum gibi geliyor.

39 Soru’nun Yanılgıları,
Necip hocamız şimdiye kadar bu sitede hiç bir bilimsel öneri ileri sürmedi. O halde,
“Necip hoca bilimsel öneride bulunmaz.”
Siz inançlarla bilimsel önerileri karıştıryorsunuz. Bilimsel öneriler kendi başlarına doğru ve yanlış olamazlar. Hocamızın dedikleri, hocamızın Wiki-Wacky’de buldukları doğayı izah eden bilimsel teori, hipotez, doğa yasası, zan gibi doğal gerçekler ve hakikatler değil. Necip hocamızın bu sitede ileri sürdükleri, kişisellik kanaatler önerisi de dahil, kendi kişisel inançları. Bu inançlar ebedi gerçek ve hakiketlerdir.
Eğer Amerika’da “think tank” varsa, bizim Türkiyemiz’de de Arapça, Farsça, Osmanlıca, İngilizce, Fransızca bilen “tiki- taki” Necip hocamız var ve gurur duyarız. Türkiye Küçük Amerika oldu artık ve tiki-taki Necip hocamız bunun kanıtı.

” demek Necip, Rıza Zelyut adlı faşistin yazısını okumamızı önermiş. İyice gözümden düştü.”
” … Faşist olduğunu biliyordum ama böylesi komplo teorileri ileri sürecek kadar geri zekâlı olduğunu bilmiyordum doğrusu.”
Zileli böyle buyurmuş diye pek yapmadığım bir şeyi yaptım. Yazıyı sonuna okudum. Bir sürü yerel medya vızıltısı kelimelerin ve kısaltmaların anlamlarını arayıp bulmam hayli zamanımı aldı. Ne yazık ki Zileli ve bu sitede yorum yazanlarla Rıza Zelyut arasındaki farkı pek kapamadım. Çok benziyorlar.
Medyada çıkan yazılar aktarılır ve yazıların “altında” yatan gerçekler satha çıkarılıp ifşa edilir.
Diğer bir benzerlik daha da vahim.
“Komplo” kelimesinin etimolojisi bilinmez ama eşanlamda olan ” conspire ” = “con” + “inspire” = aynı havayı beraber teneffüs etmek anlamına gelir.
Uzun yıllardır eleştiriciler Zileli, Necip benzerlerinin aslında aynı medya havalarıyla beslendiklerinden, aynı şeyleri farklı ambalajlarla söylediklerini gördüler.
Örneğin Japonya’da dünya ülkelerinin çoğunun katıldığı sanat eserleri sergisini izleyen Le Monde gazetesi farkında olmadan bütün eserlerin birbirlerine benzediğini ağzından kaçırdı.
Kapitalist-burjuva muhabbet tellalları aydın aydıncılar evrensellik vaat ettiler, tellallığını ettikleri kapitalist-burjuvalar eşbiçimlilik yarattılar. Bu site buna eşsiz bir örnek.

“Zileli böyle buyurmuş diye pek yapmadığım bir şeyi yaptım.”

Galiba, Zileli de, pek yapmadigi bir seyi yapti: Benim cevabim begenilmemis olsa gerek.

“Siz de bir zaaf bulmuş sizinle dalga geçiyor, oyun oynuyor.”

Huyum kurusun, hep duserim bu tur tufalara.

Uyardiginiz icin, tabii ki, mutesekkirim.

Yine de, tedbir olarak, kendimi cezalandirmaga karar verdim:

Yok, yok, harakiri yapmayacagim bu sefer –kuru temizleme masraflari cok tutuyor.

Bir defaligina bir ay boyunca sabahtan aksama kadar (bol bol vitamin ve sivi takviyeli) bir aclik grevine gidecegim.

Ha bu baga ders olsun.

Değişimin önünde engel olanlar ortadan kaldırılmalıdır. Ve tarih tarafından da ortadan kaldırılmışlardır.

630’da Mekke oligarşisi, 1453’te Bizans imparatoru, 1789’da Fransa kralı, 1917’de Rus çarı, 1922’de Osmanlı padişahı, 1924’te Osmanlı halifesi, 1958’de Irak kralı, 1960’ta Türkiye başbakanı, 2003’te Irak, 2011’de Tunus, Libya ve Yemen, 2011 ve 2013’te Mısır cumhurbaşkanları değişimin önünde engeldiler.

Bugünün Türkiye’sinde de değişimin önüne engel dikilenler gitmelidir ve de gideceklerdir.
2011’de istifa eden Genelkurmay başkanı ve kuvvet komutanları gibi, gönüllü bir şekilde olursa, onlar açısından da hayırlı olur. Aksi takdirde, geçen yıl olanlara benzer olaylar olur ve bu kez kurtulamazlar ise, kendi taraftarları kadar kalabalık bir kitlenin bunu sevinçle karşılayacağını unutmamalıdırlar.

Komplo/Gayri komplo Blues
Sözüm ona bilinçaltı akışlarını dile getiren roman yazarların en ünlülerinden biri olan James Joyce’a sorulur:
– Bilinçaltı sırları hakkında ne düşünüyorsunuz?
– Ya bilincin sırları?
Ben Freud’la Necip hazretlerinin çok bildiği teori (here is that word again) olan ve Türkiye’de politika dilinin tekeli altına giren “bilinç” yerine “farkında olma” deyimini tercih ederim ama artık geç.
Bir yanda komplo, görünen dünyayı kontrol eden gizli devasa güçler; diğer yanda devlet, kapital-banka-para-mülkiyet-özel mülkiyet, okul, medya, reklamlar, ideolojiler, dinler gibi apaçık devasa güçler.
Edebiyat, sanat, resim, sinema, politik ideolojilerde sonsuz faaliyetler yaratan bilinç/bilinçaltı ikiliğe güldürücü bir ek: vücudumuzda veya iç organlarımızda, çekinmeden sonsuz sıfatı eklenecek, bilincinde olmadığımız olup bitenler belki de bilinçaltında olanlara kıyasla sonsuz daha önemli, ama olsun. İşgüzarlık yararlıdır. İşleyen demir pas tutmaz.
Bir ara Viet Nam savaşı esnasında BBC için röportaj yapan biri dünyayı gezdiğinden savaşı medyada izleyenlerin, Viet Nam’ın nerede olduğunu bile bilmeyenlerden daha cahilce konuştuğunu tespit ettiğini yazdım.
Hemen burjuva propagandası bilgi anlamını bilinçaltına yerleştirmiş olan Zileli hazretleri haşmetli ağzından bir dil sürçmesiyle “ne demek istiyorsunuz? Cahillik daha mı iyi?” dedi.
Aynı şekilde fikirlerine katılmadıklarım kişilere cevaplarımı politik ideologların bilinçaltına yapışmış çıkmayan “bilinçlendirme” adını koyarak aklı sıra alay etti.
Bu sitede yazı ekleyenlerin hepsinde gördüğüm bilinçaltı kapitalist-burjuva değerleri, bunun asıl ve ilk kaynağı Avrupa’ya karşı eziklik. En güzel örnek hazreti Necip. Salt ABD-AVRUPA fikirleri dile getirir ama bilinçaltına, kaynaklarını teşkil eden ABD-AVRUPA araştırmalardan ve ileri sürülen fikirlerden seçtiklerini, çiviyle yazmış. Aynı Freud’un dediği gibi “bilinç üstünde”, bilinçaltını veren anneyi iğfal etme peşinde koşan, aşk/nefret içinde bocalayan, terapi arayan, kendini elit aynasında gören bir zavallı olmuş.
Bir süre ince bu bilinçaltı eziklerden biri AMER-İKA’DA PROFESÖRSE doğrudur zekasıyla herifin komplo hakkında yazdığı bir yazıyı kesip bu siteye yapıştırmıştı.
Ben hemen “bilinçlendirmeye” geçtim. Herifin kendisinin gözle görülen, yıllarca en keskin eleştirilerle yerle bir edilen, insan adiliğini açık açık kabul edip insanı “mükafat ver/cezalandır tekniklerle şekillendirme” teorisi (here is that word again) içinde büyümüş ve kabullenmiş bir adi davranış psikolojisi profesörü olduğunu yazdım. Üstelik bu psikoloji hapishane, kışla, okul, hastane, fabrika gibi kurumları yönetenlerin elinde bir araç olduğunu da ekledim. Cahillerle dolu, medya dedikodusunun altında yatan gizemleri politik-ideolojik kalburdan geçiren alimlerden bir gık bile çıkmadı.
Vance Packard bu davranış psikolojisi müritlerinin becerilerini ve becermek istediklerini çok güzel anlatanlardan, pardon narrativini edenlerden, biri.
1990lara kadar ve hala peşinde koşulan totaliter düşünüş komünistliğe inanlar nedense bunu görenlerin yazılarını hiç okumadılar. Hepsi dağlara çıkıp pala bıyıklı ve sakallı kahraman Guevara olmak peşinde koştu.
1960larda bu yıllarca komünist göz boyaması kazazedeleri “bilinçlendirmek” isteyen tarihçilere her zaman hazır ve nazır banalleştirme veya komplo-gayri komployla “revisionist” yaftası takıldı. Bu tarihçiler Hazreti Necip’in post modern tabiriyle salt “narrative” yapanlar oldular. Her neyse. Ben ne Zileli ne de Necip gibi elitim, devam edeyim. Bu tarihçiler ABD ve USSR’ın, kendi halklarını ve dünyayı hizada tutmak için, birbirlerini kullandıklarını gösterdiler.
Kusura bakmayın ama aşağıdaki aktaracağım çoktan beri yaygın bilinen alıntıları çevirmeyeceğim. Bilinçlenmek istemeyenin bilinçlendirilmeyeceğini kendi kendinden saklayan politikologlar, çevirinin bir işe yaramayacağını “bilinçaltında” benden iyi bilirler. Bu site bu bilgileri çoktan aşmış, meta-bilgiler içinde yüzenlerle dolu.
Bertrand Russell, in a prescient essay, Scylla and Charybdis, written in the 1930s, warned against the ‘manipulator’s fallacy’, based on the belief that societies are inanimate machines which can be manipulated towards preconceived uses and functions.
Bilgiç Aziz Hazreti Necip kutsal ağzından ne çıkarmış:
“Manipulasyon her yerde olur. Hep de olur.”
Acaba bir komplo kurbanı mı?
Not: amer-ikano turco profesör de insanı makine görenlerin hapını yutan alçaklardan biri.
Eski ve yeni komünistler için:
Communist medicine was first outlined in Voyage en Icarie by Etienne Cabet (1788-1856), a French revolutionary and a follower of Babeuf. Hausheer has provided an excellent and exhaustive analysis of Cabet’s thoughts on medicine in communism. In Icaria, the ideal communist state, the doctor did not have to depend on private practice as he was a salaried member of the community and medical service was free for all. The title of ‘doctor’ was abolished as a remnant of the artificial hierarchy of the past, and new medical graduates were called ‘national physicians’ or ‘national surgeons’. All dead bodies had to be dissected for the advancement of science. A healthy lifestyle was the key to the health of the nation. Intemperate drinking and eating, lack of exercise, sexual overindulgence or tobacco smoking (about which Cabet had particularly strong feelings) were not tolerated. The goal of medical science was to prevent diseases from occurring. Only those individuals who had desirable mental and physical qualities were allowed to have children. None of this required imposition from above, as it was supported by a national democratic consensus.
Komünist ülkelerde yaşamış olan arkadaşlarım bu önseziyi olağanüstü buldular.
1960’da Rusya’yı ziyaret eden İngiliz doktorlar Sovyetleri sağlık teşvikine hayran olurlar.
1970lerde başı-kan Nixon’a katılan Amerikan doktorlar Maoist Çin’de akupunkturla anestezisiz ameliyatı olağanüstü bulurlar.
Bu doktorlar bu sitedeki meta-bilgi alimlarine benzerler. Dünyanın dürt bucağında ve özellikle, şimdi Avrupa içinde sulh / dışında silah sat kasap Necip gibilerle dolu Avrupa’da, binlerce ameliyatın anestezisiz yapıldığı ve ameliyat edilenlerin acı çekmedikleri belgelerinin “bilincine” varmayanlar.

Müslüman-Türk- Tiki-Taki Necip’in Dayanılmaz Hafif Meşrepliği
“Kisacasi, benim ‘ontology’im (‘var olus felsefem’) ‘omur boyu muhaliflik’ de degil; kayitsiz sartsiz (ve sonsuza dek surecek) sadakat de. Galiba bu kontrast yuzunden sizinle anlasamiyoruz.”
1. Bu ibişe göre Eleştirici= Muhalif.
Haydi olsun. Var mı tarihte ömür boyu muhalefet olan bir kişi?
Eleştiricilerin hepsi belli bir fikre sadakatlerinden yola çıkarlar. Müslüman-Türk düzenin süt ineği Necip, muhalifliği dininde ve her dinde olduğu gibi zaman dışına çıkarır, varoluşsal öz olur:
Dörtkenarlı üçgen = omur boyu muhalif
Benim saçmalıklarımı yutmayanlar, iktidarın zaman dışı değil, tarihte bir varlık olduğuna inananlar = omur boyu muhalif
O halde, olmaz olur, Necip de marifetinin horozluğuyla aynaya bakar, pis pis sırıtır, hayatı boyu tek isteği huzura kavuşur. Modern insanlarda bu huzur sapıklığını tespit eden Freud, bu gözlemini teorisine (here is that word again) “ölüm içgüdüsü” olarak tam Necip ve benzerlerine münasip ifade eder ve hatta inandırır.
Bakalım bu Erdoğan cambazı daha hangi yalamalar peşinde.
2. kayitsiz sartsiz (ve sonsuza dek surecek) sadakat
Eğer, her üstününün dalkavukluğunu yapan, her zaman değişebilen Necip,
“Kisacasi, benim ‘ontology’im (‘var olus felsefem’) ‘omur boyu muhaliflik’ de degil; kayitsiz sartsiz (ve sonsuza dek surecek) sadakat de.”
dediğinde, bu evren kadar büyük lafla, kayitsiz sartsiz (ve sonsuza dek surecek) sadakatini dile getiriyor. Yani, kendi b*kunu kendi yiyor!
Karşımıza yine dalkavuklukla mantığı karıştıran zavallı Necip çıktı! Her k*çı değişik dille yalayan dalkavuk bilgiç, mantıkta çoktan bilinen en ilk öğrenilen bir kuralı bilmiyor. Buna defalarca değindim, her defasında ishal akan ağzı kapandı! Tabii kuralın ne olduğunu bulmayı medya hastası Necip’e bırakıyorum.
Ama diğer bir şapşallığı daha var: ” zaman icinde geldigim yerin aslinda ‘relativism’ oldugunu soylemistim.”. Bu kaz, her an relativist olup elden uçabilir.
Her mübarek ağzını açtığında tekrarladığı “X …dir/dır.” peygamber vari maniler yumurtlar ama sıkışınca sakladığı jokeri her an çıkarabilir: relativizm.
Bu dalkavuk, relativizmin absolutizm, her kendine benzeyen cahilin can kurtarma simidi olduğunu bilmemezlikten gelir. Aksi halde “C’est la vie..” lafının anlamı ne?
Bu kara cahil relativizmin felsefe tarihinde, doğuda ve batıda, son iki – iki bin beş yüz yıl, defalarca çürütüldüğünü bile bilmediği için, dalkavukluğuyla karıştırıp faziletmiş gibi kullanır. Dalkavuk, relativizmi, eleştiricilere (=muhaliflere), kendinin inandığı mutlaklığı reddedenlere karşı kullanır. Relativizmi, düzene itaat eden Necip’in tam tersi biçimde kullanan ünlü örneklerden biri Montaigne. Montaigne ile bu dalkavuk arasındaki mesafe ışık yıllarıyla bile ölçülmeyecek kadar büyük!
Çok kuru ve sivri kellelerin sevdiği çürütme şöyle:
Eğer her kendisi gibi mübarek ağzını açan relative haklıysa, relativizme inanmayan da haklı.
Orwell ne der:
Bu bilgiç el-it olduğunu itiraf ettiğinde, “herkes haklı ama ben daha haklıyım” demiş!
Analaşamadığım ama dalkavuk olmayanlardan özür diliyorum:
Ben mantığa önem verdiğimden değil, bu adamı çekilmez cambazlıklarının tamamıyla dalkavukluğundan geldiğine inandığım için bu sıkıcı eleştiriyi yaptım.
Sözlerin anlamı bu dalkavuk gibi her an keyfi değişirse zaten mantık ortadan kalkar.
Benim inandığım mantık bu adamın dalkavukluk mantığı:
“Önemli olan, kim emir veriyor”
Şimdi de bir benzetmeyle bilgiç Necip’in bir dediğini alıntılayacağım:
“Sizin bu dediginiz, ancak 30 bin sene filan onceleri mumkundu. Savannah’ta, herkes tek basina avci-toplayici halinde yasarken…”
Sadece Neandertal ve Homo sapien konusunu çok, çok az kurcalasaydı bu kadar cahilce bir laf etmezdi. En son bilinenlere göre Homo sapienler Afrika’dan 60-100 bin yıl önce çıktılar. Ve hala “avcı-devşiriciler “var!
İnsan bu cahilin ‘savannah”sında yaklaşık 2 milyon yıl önce yaşadı. Herif sanki Erdoğan ile konuşuyor. Asıl önemli olan emir almayı bekliyor. Bu sitedekiler da dolaylı hakaret ediyor:
Bu sitedekilerin “homo sapienler” , akıllı insan, değil “homo necipus”, yani “homo ignarus” yani cahil insan olduklarını sanıyor.
Ama gerçekten haksız mı?
Bu siteye yazanların büyük bir çoğunluğu dünyaya egemen olan gaddar güçlere karşı olanlar.
Aynı hisle yazılan ve düzene karşı gelenlere can ve ateş kaynağı olan ütopya edebiyatına bakalım. Ütopya hiç bir yerde olmayan demektir.
Bu sitedekilerin hepsinin medeniyet eleştirime yanıtları aynı bu dalkavuk Necip ve diğer düzeni savunanlarınkine, yani ütopya sözlük anlamına benzer: “eğer ütopya hiçbir yerde yoksa buna varmaya çalışmaya ancak cahiller inanır! Biz ve Necip gibi akıllılar, asla inanmayız!”
İşte size gün gibi ortada bir mantıksızlık! İşte size Necip gibi düzen savunması! İşte size eleştiriyi aynı Necip gibi laf cambazlığıyla etkisizleştirme!
Bana “git o zaman ilkeller arsında yaşa” diyen sizlerle, “iktidarsız toplumlar belki bundan 30 bin sene, yani 2 milyon sene, önce vardı” diyen dalkavuk arasındaki farkı bulmayı size bırakıyorum.

Necip düzeni savunmakta haksız mı?
Veya
Necip bu sitede durmadan vızıldayan muhaliflerden farklı mı?
Veya
Necip’in en derinde yatan varsayımları ve önyargıları bu sitedeki gördüğüm (doğru ki hepsini okudum diyemem) yazılar ve satılık kitapları yazanlardan gerçekten farklı mı?
Bu soruları akademik anlamda veya “benim fikrim”, “senin fikrim” sıradan yığınlar demokrasisi küresel ortamda tartışmak bile çılgınlık.
Doğa bilimlerinde ve hatta aynı kısıtlı dalda çalışan iki bilim adamı-kadını bile birbirini anlamıyor.
Tarihte olmuş bir olayın yüz binlerce değişik yorumları var.
Marksizm, liberalizm, sosyalizm, hristiyanlık, islam gibi kokmuş, çürümüş, tarihleri yalanlar, kırımlar, şiddet ve kanla yazılmış deli gömleklerinin yeni köpekleri “ama X,Y,Z doğrusu olan değildi” gibi akıl almaz bir adilikle hala piyasaya sürenler var. Aynı adilik kapitalist-burjuva devrimin en temel varsayımını “insan, üretme-tüketme makinesidir” yutan ve aynı yukarıdaki ideolojilerde olduğu gibi makyajlarla cici bici satan anarşistlerde de görülür.
Tek fark, anarşizmin hala bakire olması. Daha henüz Necip’in “ebedi varlık”, Max Weber’in “şiddet tekeli”, Nietzsche’nin “soğuk kanlı canavarların en soğuk kanlısı” dedikleri iktidarı ele geçirmemiş olması.
Tabii bunlar arasında ve yine tek ibiş, Necip. Kendinden 40-50 yıl önce, kendinden ışık yılları ilerde, 20. yüz yılın en büyük tarihçilerinden biri,
“Son 5 bin yıl insanlar Allah sanıp İktidara taptılar”
Bu site dedi kodu uzmanlarıyla dolu olduğu için eklemek gereğini hissettim: genelde salt Allah, tanımıyla, ebedidir.
Her neyse. Karınca kaderince. 15 Temmuz şenlikleri bana hem Nazi Almanya’yı hem de bu siteyi hatırlattı.
Şenliklerde zevkten mest olanları anlamak mümkün mü? Bazı ülkelerin üstünlüğünü kabul etmelerinin kaçınılmaz sonucu olan derinlerinde yatan aşağılıklarının duygusal boşaltması, katarsizi olabilir mi? Bu bakımdan IŞİD’den farklı mı? Bu insanları “biz de onlar gibi olacağız” ümidiyle galeyana getiren demagog sanal bir gelecek mi vaat ediyor yoksa ve komünist Mao Çini’nin gerçek şimdisini mi? Lenin’in mirası günümüz Rusya’sını mı?
Gelelim bu sitedeki devrimci solcu falan filanlara. Bu falan filanlar, nicelik farkı hariç aynı vaatlerin demagogluğunu, muhabbet tellallığını yaparlar. Cici bicilik makyajlarında ta başlangıçta kapitalist-burjuva vaatlerini en güzel dile getiren ünlü tam burjuva Marks sabah balık yakalar, öğleden sonra şiir yazar, akşam felsefe kitabı yazar.
Sayın devrimci solcu yoldaşlar, kapitalist-burjuva düzeni, nicelik farkı hariç, bu cici biciliğin binlerce mislini başarmakla kalmadı, şimdi bu cici biciliğin allahını sizlere genetik manipülasyonlarla, for a little fee, doğuştan verecek. Hepiniz sarışın mavi gözlü, dahi, güzel veya yakışıklı, yazar, ressam, filozof, yapay zekacı, müzisyen, dansöz, futbolcu, gezegenler arası turist süper erkek-kadın olacaksınız.
Etrafınıza bakın. Rusya, Çin, Doğu Avrupa ülkeleri.
1990larda Avrupa’yı dolaştığımda bazı yüksek makam tutanlar, çok daha iyi bir eğitimden geçtikleri için eski komünist ülkelerden iş bulmaya gelenleri Afrika ve Orta Doğu gibi bölgelerden gelenlere tercih ettiklerini açık açık söylediler.
Belki Marksizm’le psikanalizi birleştirenlerin sezgileri doğru.
Bastırılan istekler şiddetle dışa vurulur ki tarihte binlerce örnekler var ve benim en çok sevdiğim kızılderilileri kırımdan geçiren beyazların akıncı püritenlerinin tasviri:
“Jollity and gloom were contending for an empire.”
Kazananlar sağ ve solun (little fee hariç) idolü oldu.
Kırımdan geçirenler aynı zamanda solcu devrimciler gibi cici bici bir gelecek vaat ettiler.

“Berk-Toy”ların bilgisini kıskanan toy cahiller kıskançlıktan çatlasın.

“Berk-Toy”larla uğraşacaklarına “Berk-Yaruk”ların (Büyük Selçuklu hükümdarı, 1092-1104) zamanına dönüp ilkel komünal yaşamı savunan göçebe Oğuz t(b)oylarının ayaklanmalarına katılsınlar.

Hatta Gök-Türk veya Moğol kağanlarının “toy”larına (kurultay) katılıp yeni kağan seçilsinler. Mete Han’ların, Cengiz Han’ların yerine onlar geçsin.

“Biz sormaya devam edeceğiz: FETÖ tam olarak ne zaman kuruldu?”

Bu soru, akademik masturbasyondan da beter; abes bir sorudur.

‘Kotuluk’un tarihcesini aramak, ilk ne zaman ortaya ciktigini tespit etmege ugrasmak kadar abestir.

Cok mu onemli, kimin iktidarinda ilk belirtilerinin gorulmus olmasi; ya da kimin iktidari sirasinda ilk suphelerin olusmaga baslamis olmasi?

Boyle bir sorunun herkesce kabul edilebilir bir cevabini bulsak bile –ki, pek mumkun degil–, bugunun problemini cozmege bir katkisi yoktur.

Cocuk cani ruhlu ve katil cikti diye, ailesini, yetistigi mahallenin insanlarini, gittigi okullardaki ogretmenlerini, sira arkadasini mi sucluyoruz?

Hayir. Cunku, bu akilci degl.

Cani ruhlularin cikmasini onleyemeyiz. Yok boyle bir imkanimiz.

Tek yapabilecegimiz, bunlarin verebilecegi zararlari olabildigince aza indirgemek, bu konuda tedbirli/caydirici olmaga calismaktir.

‘Cemaat’ diye yola cikan yapinin bugun ‘FETO’ya donusecegini cikip birisi soyleseydi bile (ki, eminim soyleyenler olmustur), bunun hicbir kiyemt-i harbiyesi yoktur. Olamazdi da.

Cunku, suc islenmeden ceza veremiyoruz.

Simdi, bugun, bence, sorulmasi gereken sorular sunlardir:

— Suc islenmis midir?

— Suc islenmis ise, cezasi ne olmalidir?

— Suc islenmis ise, bu sucu isleyenleri –hala daha– (aktif ya da pasif) destekleyenler varsa, bunlarin cezasi ne olmalidir?

Bu sorularin cevaplarini verdikten sonra, daha sonra, bu tur bir sucu islemege egilimli olmak ihtimali olan/olabilecek yapilar hakkinda ne gibi tedbirlerin alinacagina sira gelebilir; ama, simdi degil. Sonra.

Bu yazıyı daha önce yazmıştım ama yayınlanmadı.
=====================================
Sayın Hatırlayalım (20 Hatırlayalım mı?)
Hatırlarsınız belki, Occam zamanında ticaret ve ticaretten servet çoktan büyük artışlar yapmıştı. Hatta tüccarlar çocukları için dünyevi bilimler öğreten okullar açmaya başlamışlardı. Kilise çoktan tefecilikle para biriktirmiş, mal mülk sahibi olmuştu.
William of Ockham usturasını Thomas Aquinas’dan aldı ve gereksiz fazlalıkları kesip atmada yarar var dedi.
Tüccarlar, Kilise, hatta daha sonra kendi ülkesi İngiltere kolonilerini arttırdıkça arttırdı. Zamanımızda insanlar yedikçe daha fazla istiyorlar, şişmanladıkça daha çok yemek istiyorlar. Occam’ın usturasındaki bu mesajı sevmeyenler işi modern bilim felsefesine uydurdular. Ama bunda da okullar ve bilgi dalları tavşanlar gibi üssel arttılar. En basit bir baş ağrısının bile yüzlerce çeşidi var. Bazı çok çok büyük bilim adamları tek sanılan evren sayısını bile arttırdılar. 8 kişi dünya insanlarının yarısı kadar para toplamış.
Çok daha önce İsa’da bu yer yer doymaz tefecileri tapınaktan kovalamıştı. Aynı dinden rahipler William of Ockham ve Thomas Aquinas daha akıllı davrandılar ve zamane cennetle ebedi cenneti uzlaştırmak istediler. Türkiye’ye son geldiğimde çok duyduğum bir deyiş: “… ama Allah bize akıl da vermiş!” afı az çok aynı. Aslında ibn Rüşd aynı şeyi İspanya’da daha önce yapmak istedi ve hatta kitapları yasaklandığı için Avrupa diğer ülkelere gizli sokulurdu.
Aquinas ile ilgili bir fıkra:
Manastırda pencereden dışarı bakan bir rahip şaka olsun diye, “Bak bahçedeki eşek Latince konuşuyor, aynı siz hatırlatan gibi, az ama öz konuşuyor” der.
Aquinas yemek masasından zıplar pencereye koşar. Rahip ve diğer rahipler kahkahalara boğulurlar.
Aquinas “eşeğin Latince konuştuğuna inanmak bir rahibin yalan söyleyeceğine inanmaktan daha kolay” der.
Neyse kısa keseyim. Atalarınız ne demiş:
Konuşmak altın, az ve öz konuşmak bilgiçliktir.

İnsanlığın tarih boyunca inandığı tanrıların çoğu, bugün düşünüldüğü gibi, elle tutulup gözle görülemeyen cinsten değil, doğada gördüğümüz varlıklardan oluşmaktaydı. Birer doğa varlığı olan tanrıların sırlarının çözülmesi, hiç şüphesiz, bu tanrılara dayanarak hükmünü yürüten egemenlerin aleyhine bir gelişmeydi.

Buna karşı hakim sınıf boş durmadı. Toplumun uyanışını durdurmak için, sırrı çözülemeyecek bir totem-tanrı yaratma arayışı içine girdi. Öyle bir tanrı yaratılmalıydı ki, elle tutulup gözle görülememeliydi. Yani insanoğlu ona hiçbir zaman ulaşamamalıydı. Bu senaryo çok ustaca yazıldı. Bu senaryoya göre istenilen bir tanrı bulundu. Öyle bir tanrı yaratıldı ki, hem kullarına şahdamarından daha yakın, hem de kulları istedikleri zaman onu arayıp bulamayacakları kadar uzaktı. Egemenler, yarattıkları tanrıyı kuş misali uçurup yedi kat gökyüzüne gönderdiler.

Niçin yapıldı bunlar?

Yedi kat yukarıdaki göklere çıkıp, oralarda tanrıyı arayıp bulmanın olanağı yoktur. Ancak ulaşılamayan tanrıdan, kendini oraya gönderenlere vahiyler gelecekti. Kime gelecekti bu vahiyler? Tabii ki herkese değil! Hakim sınıfın istemi doğrultusunda çalışıp, halkı veresiye cennet vaadiyle kandırarak, susturup, hakim sınıfın kurduğu yönetim şekline boyun eğdirecek, mevcut düzenin yaşanmasını sağlayacak, uzman kişiye, yani bu vasıflara uyan peygamberlere gelecekti. Onun için koca Roma imparatorluğu Hıristiyanlığı keyif için devlet dini olarak seçmedi. Koskoca Osmanlı imparatorluğu Müslümanlığı keyif olsun diye devlet dini yapmadı. Hıristiyanlık ve İslam işte bu nedenle birer imparatorluk dini olup kılıç zoruyla yayılmıştır.

“egemenlerin söylemlerini benimseyerek (örneğin “terör örgütü” gibi) egemenlere karşı mücadele edilemez.”

Egemenlerin “terör örgütü” gibi söylemlerini benimsemeden mücadele ettiğimizde bir şey değişiyor mu peki?
Çıkarları için kullandıkları “terör” demagojisini onların suratına çarparsak başarısız oluruz, bunu yapmadan mücadele edersek de başarırız mı demek istiyorsunuz mesela?
Ayrıca bu egemenler ve onların uşakları terörist değil midirler yani? Örneğin ülkü ocakları faşist bir terör örgütü değil midir?

“Yanıt vermedi. Ama hiç değilse iktidara karşı olan adi alçaklar gibi bana ‘git onların arasında yaşa’, daha henüz, demedi.”

Simdi biraz fazla ‘caustic’ takiliyorsunuz. Biraz durulmanizi bekliyorum. O dem geldiginde, cok daha lezzetli sohbetler edebilecegimizi umut ediyorum.

CHP “anayasaya aykırı ama” demişti şimdi de “temel hak ve özgürlüklere aykırı ama” demeye hazırlanıyor

Gerçek
Temmuz 18, 2017

“Türkiye büyük bir devlettir, güçlü bir devlettir. Konumu, durumu, pozisyonu ne olursa olsun kimsenin devlete meydan okumaya hakkı ve haddi yoktur. ” Bu ifadeler Erdoğan’a, yerli yersiz “mehter veren” bir zurnacıya ya da CNN Türk’ün iktidar yandaşı kadrolu yorumcularından birine ait değil. Bu sözleri söyleyen, henüz “adalet yürüyüşü” yapmış ve her gün diktatörlükten, otoriterlikten, faşizmden yakınan CHP’nin, Genel Başkan Yardımcısı Engin Altay. Söyleme gerekçesi ise bugünlerde Erdoğan’ın bir darbe sanığının giydiği tişörtte İngilizce “kahraman” anlamına gelen “hero” sözcüğünün yer almasını gerekçe göstererek tek tip elbise giyilmesini istemesi.

Erdoğan’ın açıklamasının ardından ilk harekete geçenler ihale avcısı yandaş tekstilciler olmuş, tasarımlarını kamuoyu ile paylaşmışlardı. Hemen ardından ses veren ise CHP oldu. Engin Altay “Teklif geldiğinde bakarız, şu anda neyi getireceklerini bilmediğimiz için bir şey söyleyemem. İnsan hakları, temel hak özgürlükler önemli ve önceliklidir. Ama devletin bekası büyük devlet olmanın özelliğini de dikkate alarak yapılacak uygulamalar önümüze geldiğinde değerlendiririz” diyerek tek tip elbiseye yeşil ışık yaktı.

Daha önce de Gezi ile başlayan halk isyanına hakaretler eden Engin Altay daha sonra kıvırmıştı. Tepki gelirse bu tavrında da belirli bir kıvırma payı bıraktığı anlaşılıyor. “Bakarız” diyor. Temel hak ve özgürlükler önemli diyor. Ama değerlendirme kriterleri perşembenin gelişini çarşambadan belli eden cinsten. “Devletin bekası ve büyük devlet olmanın özelliği!”

Mahpusların tek tip elbise giymesi bir 12 Eylül uygulamasıdır ve işkence amacıyla kullanılmıştır. ABD’de uygulanıyor olması CHP için anlamlı bir referans olabilir ama bizim referansımız, ABD’nin iyi çocuklarının darbesinde bu uygulamaya karşı direnen yeri geldiğinde iç çamaşırlarıyla mahkemelere çıkan devrimci anti-emperyalistlerin mücadelesidir. İşkence ve kötü muameleye tavır kime yapıldığına bakarak alınmaz. CHP, kendisine yapılan “FETÖ”cü suçlamalarının ağırlığı ile bu tavırlara girmektedir ki bu da bizi hiç ama hiç bağlamaz.

Daha önce HDP’li vekilleri hedef alan dokunulmazlıkların kaldırılması teklifine “anayasaya aykırı” olduğunu bilerek “evet” diyen CHP, kendi milletvekilleri Enis Berberoğlu’nun da casusluk suçlamasıyla tutuklanmasının yolunu açmıştı. Bunun için CHP’yi HDP’nin yanında gösterecek bir kaç açıklama, televizyon programlarında bir kaç defa bu konunun işlenmesi ve CHP tabanına Sözcü ve Aydınlık gazeteleriyle yapılan bir kaç sondaj yetmişti.

Temel hak ve özgürlükler ya önemli ve önceliklidir ya da değildir. Aynı Anayasa gibi… Dolayısıyla CHP saflarından gelen temel hak ve özgürlüklere dair ifadelerin de zerre kadar inandırıcılığı yok. Tek tip elbisenin sadece cemaatçiler için getirilmesinin hukuken mümkün olmadığı en yüksek ihtimalle terör, darbe ve “casusluk” gibi suçlar için öngörüleceği düşünülürse CHP’liler ve onun arkasına dizilenler Enis Berberoğlu’nu da ilk mahkemede turuncu elbiseyle görmeye hazırlansınlar.

İşkenceye ve kötü muameleye hayır diyenler, temel hak ve özgürlükleri savunanlar ise CHP’yi bırakıp, bu toprakların devrimci, sosyalist ve anti-emperyalist siyaset ve mücadele geleneğine dönüş yapmalılar.

Hayır biz böyle bir tasarıya oy vermeyiz diyecek CHP’liler. İstediğiniz kadar vermeyin. Erdoğan’a bir işkence uygulamasını yasalaştırmak için kendisini meşrulaştıracak araçları ona çoktan verdiniz bile: Devletin bekası ve büyük devlet olma!

http://gercekgazetesi.net/karsi-manset/chp-anayasaya-aykiri-ama-demisti-simdi-de-temel-hak-ve-ozgurluklere-aykiri-ama-demeye

Hiç Bekleme Sayın Necip Bey,
Gönül isterdi ki sizin, benim beraber büyüdüğüm kimselerle temas kurmanızı ve sormanızı sağlayabilseydim.
Ben iktidardan ve emir verenlerden çocukluğumdan beri evrenin bile bir damla olacağı okyanus kadar nefret ettim.
Şimdiye kadar okuduklarım hislerimi sadece pekiştirdi.
İktidara saldırmayanlardan iktidardan daha çok nefret ederim.
Laf kıvırmasına başlamayın. Beraber yaşamak için boyun eğilmesi gereken kurallar şart. Bilenin bilmeyene yardımcı olmasında ben iktidar değil sevgi görüyorum. Aksi, yani sizin gibilerin beynini yıkama propagandası, beni tiksindiriyor. Eğer toplum, kuralları zaman içinde kendi geliştirmişse dışarıdan bakıp YARGI yapan kendi toplumunun ideolojisi köküne kadar yutmuş adi bir varlıktır.
Ne var ki eğer Allah yere inse ve senin beni anlayabileceğini söylese, “ulan, sende mi pezevenkliğe başladın?”, derim.
Şu an bilginin en ucuz bir meta olduğu bir devirde yaşıyoruz.
Diğer yandan, sizi çok, ama çok iyi anlıyorum, insan medeniyeti kadar uuzun zamandır, 5-7 bin yıldır tekrarlanan basmakalıp ilahiler. Bazı özel konularda sonsuz bilgisiz olduğunuzu defalarca gördüm.
Üstelik sizde zerre kadar satır arası okuma, eleştirici ruhu yok. Son zamanlarda sizin savunduğunuz insanların neden merdiven basamaklarında olduğunu biyolojide aramaya başladılar. Tabi bu da doğal olarak genetiğe yol açtı, aynı davranış veya evrimsel psikolojileri gibi, genetik zorbalığına dönüştü. Siz bu ayvayı yemişsiniz. Eğer doğruysa, üstelik son 5-7 bin yıl bu merdiven gittikçe daha sağlam olduğu da apaçık, neden acaba şimdi merdivenin oturduğu temeller biyolojide aranıyor sorusunu bile sormayacak kadar satıhsalsınız. Sadece bu bahaneyle neden olunan çok sayıda insana işkence, haksızlık ve zalimlik saymakla bitmez. Sizin çok kibar olduğunuzu bildiğim için kan dondurucu ayrıntıları geçeceğim. Size bu işkencecilerin bol maaşlı alçak akıl babalarının dedikleri ve onlardan nefret edenlerden alıntılar aktaracağım.
1. The new neuro-Calvinists maintain that ‘free will is merely a rationalisation, artifact or epiphenomenon of biochemical and genetic predestination …
2. What the Nazis enforced through a plan from above could become true through a truly selective process from below, driven by the forces of the market.
3. In 1992, the Director of the National Institute of Mental Health, compared inner-city blacks to hyperaggressive, hypersexual monkeys and proposed launching a nationwide campaign to screen children for biochemical and genetic ‘predisposition’ to crime and violence.
4. The head of cell biology at Manchester University has predicted that within 20-50 years, genetic ‘passports’ will be as familiar as driving licences.
Daha eskiye dönersek, sizin karşı çıktıklarınızla farkınız olmadığını gösteren bir örnek vereyim:
“… phrenology was accepted as a science by such eminent minds as Augustine Comte, Karl Marx, Goethe.”
Bence aranızdaki en büyük benzerlik başkalarının işine burnunuzu sokmanız.
Siz bazı muhafazakar düşünürler gibi “aman dokunma daha da bok edersin” der gibi bir sinema yapıyorsunuz. Bu benim, eğer hala “ben” demekten utanmayanlar kalmışsa, inandığım en yüce ilke. Ne var ki içinde bulunduğumuz düzen Allah’tan zembille inmedi: BAŞKALARININ İŞİNE BURNUNU SOKANLARIN ESERİ. İşte siz bunu saklamaya çalışıyorsunuz.
Sözüm ona devrimciler de, eve Allah’ı şaşmış dönüp televizyon önünde geviş getirenleri, okuma yazma bilmeyenleri veya okusa da anlamayanları, uyandırmak, bilinçlendirmek masallarıyla diğerlerini işlerine burunlarını sokanlar. Franco öldükten sonra İspanya’ya dönen anarşist sendikacılar bana “eskisi gitmiş, şimdi işçiler araba, sahilde tatil evi, daha büyük televizyon istiyorlar” dediler. Ben “iki mavi gözlü sarışın çocukları olsun istediklerini unuttunuz” ekleyince, hiç değilse güldüler. Bu sitedeki devrimciler istediklerinin kapitalistler tarafından çok daha etkili üretildiğini ve kapitalistlerin dünya cennetini ta başlangıçtan kendileri gibi vaat ettiklerini bir türlü görmek istemiyorlar.
Türkiye dışı medyada bunu güzel gösteriyor. Salt kurulu partiler muhalefet olarak ciddiye alınıyor.
Artık solcuların “bekle eşeğim yaz gelsin” ninnisine kendilerinden başka kimse inanmıyor.
Hepiniz bana ilkellerin inanışlarını ve bu inanışlar üzerine kurulan teoriler inceleyen bir antropologu hatırlatıyorsunuz.
Kısacası ilkellerin bilimsel, mantıksal, ampirik gözlem yeteneklerinden yoksun büyü, hurafe, batıl inançlar içinde yaşadıklarına inançlarına inanan sizler gibi beyni yıkanmışlar hakkında bir deyişi.
Antropolog “New York, Londra – ben ekleyim İstanbul ve bu sitede – akıl almaz şeylere inanmak sadece mümkün değil çok yaygın ama Amazon cangılında böyle saçmalıklara inanan bir gün bile hayatta kalamaz!” der.
Ve işte relativist değil kuşkucudan bir alıntı:
As with all half-truths, neither genetic nor environmental explanations are wholly wrong, yet, even when combined in various proportions, they still fail to ‘explain’ the human predicament, our fears and desires, loves and hates, egoism and self-sacrifice.
Tabii bu, sizin kırıntılarıyla yaşadığınız gavurlardan birinden bir alıntı, mutlaka yanlıştır.
Müslüman-Türklerin araştırmalarını beklemek, devrimcilerin kendilerinden uyanık halkın uyanmasını beklemek kadar uzun sürebilir. O zamana kadar salt ticarette dediklerine inanmak kâfi.

“27 Anonim 18 Temmuz 17” Arkadaş,
Yazınız benim bu siteye saldırdığımda kullandığım “tümü”,”bütünü”, “hepsi” ve benzeri nicelik sözcükleri kullandığıma pişman ettirdi.
Zamanımızda özgür düşünme ne kadar azsa; bilgiçlerin esiri olma, dünyanın en salak insanları olan uzmanlara inanma, “politically correct” olma, devrimci-solcu basmakalıp sözcükler kullanma o kadar çok.
Bu sitede yazılanların hepsini okudum, elekten geçirdim diyememem ama sizin kadar hayran olunacak bir bağımsız sentez yapana rastlamadım.
Hemen hemen “hepsi” başkan ne zaman tıraş olmuş; lenin sabahları ne yermiş; marks ingiltere’de mi yoksa fransa’da mı evrenin AVRUPA etrafında döndüğünü görmüş; Bakunin günde kaç defa kahvaltı yaparmış, kapitalist X, Y, Z nerede ne yapmış; FTU, KTR, TRZ, BMV arasında gizli toplantılar ne zaman nerede olmuş ve halkımız için ne anlama gelir; 2. enternasyonal mı önce yoksa 3. enternasyonal mı önce oldu ve binlerce benzeri saçmalıkları, medya dedikodularını aktarma, anal-izini yapmalarla çevre gürültü kirliliğine elektronik gürültü katkısında bulunuyorlar. Bunlar medyayı aktaracaklarına, kendileri de dahil, tüm dünyanın A’dan Z’ye kadar Amerikalı olmak için kıçlarını yırttıklarını görmemezlikten gelmeyle bürokratlar gibi kendilerine iş yaratan işgüzarlar.
Ben 1970lerde daha hala Mao’nun hortlağı etrafta gezerken, Çin’in parlak zekalıları Amerika’ya gönderdiği Çinli öğrencilerle tanışmıştım. Bu ibişler Türkleri duymuşlar ne Türklerin bir ara kapı komşu olduklarını. Türk solcuları gibi merdivenin üstünden kendilerine dışkılarını akıtanlara karşı aşk/nefret hastaları. Şu an hepsi, özellikle gençler, genetik mühendisliği sayesinde sarışın mavi gözlü amer-ikan olmuşlar.
Yazınıza döneyim ve bin yılcılardan bir örnek vereyim.
Kilise bazı insanların şeytanlarla ilişki içinde olduğunu, köklerini kazılmasının gerektiğini ilan eder.
Bir binyılcı cevap verir.
Evet, doğru,”Şeytan Kilise’yi eline geçirmiş biz de Şeytan’ı esir almak istiyoruz”, der. Bazı baston yutmuş zamanımız bilgin bilgiçleri 17. – 19. yüz yıllar arası kargaşalık edenlerin, iktidardan nefret edenlerin fikirlerini araştırmasız, kaynaksız, disiplinsiz uslu ve terbiyeli bir biçimde ifade etmediklerini, her şeyi birbirine karıştırdıklarını ileri sürerler. Büyük, hatta marksist, bir tarihçi “onlar bizim gibi akademik safsataların esiri değillerdi, etrafta yaygın fikirleri istedikleri gibi bir araya getirip, istedikleri gibi bir sentez yaparlardı” dedi.
Not: bir arkadaşımın dediği gibi marksistlerle anarşistler arasındaki tek fark anarşistlerin çok daha cahil olmaları.
Hatta tarihte ilk defa dipnotlarla yazan bir tarihçi, kitabını değerlendirmeleri için diğer tarihçilere verir. Diğer tarihçiler,
“Güzel ama neden okul çocuğu gibi kaynaklarını eklemişsin?” derler.
Bir örnek daha: Bir ara gerilla savaşı yaygındı. Sanırım uslu, terbiyeli devlet koruyucu köpeklere karşı kargaşalığın sağlıklı cevabıydı.
Uslu terbiyeli Roma ordusu bir ara ticaret yolunu ele geçirme çılgınlığıyla Arabistan yarım adasına 100 binleri aşan bir orduyla girerler. Roma ordusu, daha henüz Muhammet’in uslu terbiyeli katiller etmediği vahşi, “cahiliyya” devrinde yaşayan Arapların yarım adasının öbür ucuna vardıklarında sayıları iki elle sayılacak kadar az.
Ben kendimi kargaşalık yapan biri olarak gördüğümden sadece bir eleştiri yapacağım.
Allah ve Din çok ama çok kaypak bir şey. Adı ve vasıfları değişir ama kendi değişmez.
Zamanımızda üçte bir, birde üç Allah-Din-Rahip gizeminin yerini, birde bin, binde bir Kapital-Bilim ve teknoloji-Endüstri-Laiklik-Para-Banka-Okul-Mavi güzlü sarışın olma-Amerikalılara benzeme- bine kadar uzayıp gider. Vahiy inenler deler kıç yalayan bilim-teknik adam-kadınları. Hatta hepsinden daha yüce ve aynı sizin dediğiniz gibi ” Öyle bir tanrı yaratıldı ki, hem kullarına şahdamarından daha yakın, hem de kulları istedikleri zaman onu arayıp bulamayacakları kadar uzaktı” tek ve tek bir TANRI yaratıldı: MUTLULUK!
Bu şahane bir buluştu. Her şahane yalan gibi buna ulaşmak insan hakkı oldu ve ABD anayasana yazıldı. Aynı ilk günah gibi etrafa bakmayla doğru olduğunu görmek yeterdi: herkes birbirinin boğazlıyor! Şimdi aynısı, bak ama ne güzel: otobüs, uçak, bilgisayar, atom bombası, elektrik, smart telefon-zombi kullanan, tatil köyleri, sahtekar hastane ve doktorlar, her gün çıkan yenisi vs. vs. vs

Buyurun, diktatörlüğe karşı desteklediğiniz adamlar:
(Bir soru: AKP diktatörlüğü mü, 90 senedir aralıksız süren üniter, tekçi TC diktatörlüğü mü?)

Cumhurbaşkanı Erdoğan, CHP’li vekili arayıp teşekkür etti

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın, dün TBMM’de Tunceli’de PKK’lı teröristler tarafından kaçırılıp şehit edilen öğretmen Necmettin Yılmaz ile ilgili konuşma yapan CHP Tunceli Milletvekili Gürsel Erol’u telefonla arayarak konuşmasından dolayı teşekkür ettiği belirtildi.

CHP Tunceli Milletvekili Gürsel Erol, DHA muhabirine yaptığı açıklamada, dün TBMM’de, Tunceli’de PKK’lı teröristler tarafından katledilen öğretmen Necmettin Yılmaz ile ilgili bir konuşma yaptığını, konuşmasında Türkiye’nin terörden çektiği sıkıntıları ve güvenlik güçlerinin içinde bulunduğu sıkıntıları anlattığını belirtti. Erol, bu konuşmasının ardından Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın kendisini telefonla arayıp teşekkür ettiğini söyledi.

Erol, “Konuşmamdan sonra Sayın Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan beni cep telefonumdan arayarak teşekkür etti . Sayın Cumhurbaşkanımız bana, ’Ülkemizin birlik ve beraberliği için önemli bir konuşmaydı, devletimiz ve milletimiz adına sana teşekkür ediyorum. Ülkemizin birlik ve beraberliği için çok önemli bir konuşmaydı, önemli ve yerinde bir konuşmaydı’ dedi.

Cumhurbaşkanı ile görüştükten sonra Genel Başkanımız Kemal Kılıçdaroğlu’nu telefon ile arayarak bilgi verdim. Sayın Genel Başkanımız da konuşmanın çok yerinde ve doğru bir konuşma olduğunu belirterek beni kutladı.

CHP’li Erol, konuşmasında polislerin özlük haklarının iyileştirilmesi konusunda da var olan sıkıntıları anlattığını hatırlattı.

Bu arada, CHP kaynaklarından edinilen bilgilere göre bugün yapılan CHP MYK toplantısında da Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, Tunceli Milletvekili Gürsel Erol’u aramasının da gündeme geldiği, CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu’nun MYK üyelerine, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Tunceli Milletvekili Gürsel Erol’u arayarak konuşmasından dolayı teşekkür ettiğini aktardığı öğrenildi.

CHP CUMA GÜNÜ YÜRÜYÜŞ DÜZENLEYECEK

CHP, Tunceli’de, öğretmen Necmettin Yılmaz’ın PKK’lı teröristler tarafından kaçırılıp şehit edilmesi anısına terörü protosto yürüyüşü düzenleyecek. CHP Tunceli İl Başkanlığı 21 Temmuz Cuma günü yapılacak yürüyüş için hazırlıklara başladı.

CHP Tunceli il Başkanlığı, öğretmen Necmettin Yılmaz’ın PKK tarafından katledilmesini protesto etmek ve ’Teröre Hayır’ demek için büyük bir yürüyüşün hazırlığına başladı. CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun memleketindeki yürüyüşe Grup Başkanvekili Levent Gök, Yalova Milletvekili Muharrem İnce, İzmir Milletvekili Tuncay Özkan, Trabzon Milletvekili Haluk Pekşen’in de aralarında bulunduğu çok sayıda milletvekili ve parti yöneticisinin de katılması bekleniyor. 21 Temmuz Cuma günü yapılacak yürüyüş, Tunceli Milletvekili Gürsel Erol tarafından organize edilecek. Gürsel Erol dün yaptığı açıklamada şu bilgileri vermişti:

“’Teröre hayır’ yürüyüşünü, Necmettin Yılmaz öğretmenimizin katledilmeden önce kullandığı Tunceli-Elazığ karayolundaki Atatürk Mahallesi girişinde, 15 Temmuz Şehitler Caddesi’nde başlatacağız. Yaklaşık 5 kilometre yürüdükten sonra yine Necmettin Yılmaz Öğretmenimiz’in kaçırılarak katledildikten sonra cansız bedeninin bulunduğu Tunceli-Erzincan karayoluna giderek, burada Pülümür Çayı’na karanfil bıraktıktan sonra il merkezine dönüp, Cumhuriyet Meydanı’nda düzenlenecek mitingde konuşmalar yapılacak. Tunceli’deki ’Teröre hayır mitinginde’, CHP bayrak ve flamaları olmayacak.Sadece PKK tarafından katledilen öğretmen Necmettin Yılmaz’ın resimlerinin yeraldığı dövizler ve her katılımcının elinde barış, dostluk, sevginin sembolü olan karanfiller olacak. ’Teröre hayır’ mitinginde hiçbir parti ayrımı yapmayacağız. Meclis’te temsil edilen bütün siyasi parti milletvekillerini yürüyüşümüze davet ettik. Zaman kısa olduğu için milletvekillerimize mesaj çekerek, teröre hayır yürüyüşüne hepsini davet ettik.”

“öğretmen katletmek faşistçe bir eylemdir.”

Evet öyledir. Bu tür eylemlerin ve onları yapan örgütlerin ortadan kalkması için de mücadele edilmelidir. Tıpkı devlet terörünün ortadan kalkması için devletin ortadan kaldırılması gerektiği gibi.

http://marksist.net/ilkay-meric/sermaye-yesili-sadece-dolarda-sever.htm

Sayın Necip Bey (36 Necip 19 Temmuz 17)
Öğrenmek istediğinize inanmak imkansız değilse bile sonsuz güç. Bu bilimsel sonuca, allahın özenle yarattığı “ne mutlu cahilim ve cahil kalacağım” sarışın mavi gözlü Türkler sitesinde tümevarımla çoktan vardım. Kendini anarşist diye tanıtan Gün Zileli bile bir defa olsun bu sitedeki yobaz, bağnaz şantajcı neo-faşistlere sadede gelmelerini söyleyememesin asıl nedeni aynı hissi ve fikri paylaşması olabilir: diğerleri gibi sarışın mavi gözlülük hastalığından, yani faşist ırkçı merdiven teorisinin kazazedesi olmaktan bir türlü kurtulamadığını sergileyebilir. Siz de insan tarihini son 4-5 yüz yıla indirgeyen ırkçı tarihinden başka bir şey bilmiyorsunuz ve öğrenmeniz için çok geç. Size bugün yazılan bir haberin başlığını gönderiyorum.
Gerçi kişisel gavurları, kişisel araştırmalarının, kişisel gözlemleri, ama olsun.
Siz “savanalarda 30 bin yıl önce” dediniz ve ben sizin zifiri karanlıkta yaşayan, Avrupa ırkçılığının kurduğu merdiveni alt sıradanlar yığınına yutturdukları ayvayı yutmuş birini gördüm. Komplocular buna “white noise” derler. Ben insanın düştüğü alçaklığın, salt seyirciliğe indirgendiğinin doğal bir sonucunun apaçık bir örneği derim. Bu sitenin güzel bir özeti derim.
Yazılarınız benzeri çılgınlıklarla dolu ve eğer gerçekten öğrenmek istiyorsanız Hindistanlı Amerikan arkadaşlarınıza sorun “yoga” ne demek.
Bendeki “hınç” psikolojik değil. Toplumlar tarihinde çeşitli adları var: “enragés”, “ranters”, “yellow turbans”, “mazdak” “şeyh bedrettin”, “qarmats”, “zenci isyanı”,”millenerians” ilk hirıstiyanlar, “taosists” , bütün Güney ve Kuzey Amer-ika vahşi çıplak veya ayıbını örtenler, Avustralya, Afrika ve yüzlerce adını saymakla bitmez yerlerde siz ve bu sitedekilerin taptığı süper ırkların gazabına uğrayanlar ve karşı gelenler.
Her neyse haber kısa, kişisel, “personalized”, özel mülkiyetim, beni ben eden, beni bu sitedeki koyunlardan ayırt eden, hatta bütün varlıklardan ayırt eden (never mind that the first law of reason is a=a) medya ayvaları yemediğim için bir türlü serin olma terapi tekniğiğyle saklayamadığım girişteki hıncım çok uzun oldu.
“ARCHAEOLOGISTS HAVE FOUND THE FIRST EVİDENCE TO SUGGEST THAT ABORIGINAL PEOPLE HAVE BEEN IN AUSTRALIA FOR AT LEAST 65,000 YEARS.”
“Here is that ‘gavurun kişisel’ fikri again!”
Diğer bir gavur ve dolayısıyla inanılmaz bir kaynağa göre, aborijenler “bulunduklarında” vahşi çıplak kıta turistliği yaparlardı, çok affedersiniz bilgiç Türkler, avcı/devşirici hayatı yaşarlardı – bak, böyle tanımlayınca ne kadar güzel oldu, aynı bizim süpermarkette dolaşıcı/alıcı olmamız gibi- ve hala öyle yaşayanlar var.
Bakın “Walk About” filmine ve farkında olmadan hepinizin yediği ırkçılık ayvasını görün.
Bu aborijenler o kadar geri kalmış ki mavi gözlü sarışınların en mavi gözlü sarışını, dahi ırkların en dahisi, endüstride süperliğiyle dahi Marks ve yamakları anarşistlere evrenin Avrupa etrafında döndüğüne uyandıran İngitere’nin İngilizlerini bile şaşırtan salaklıklara inanırlar. Örneğin sınırlar medenilerin fetişi gözle görülen parayla alınan, okullarda cici bici “coğrafya” yani sizin iktidar-ananın deseni adıyla kafalara tıka basa sokulan, Blake’in dediği gibi “sizin mantıksal” biçimde değil, türkülerle, yani lagalugalarla belirlenir.
Çocuğun “nasıl” doğduğunu çocuklar bilir ama yetişkinler bilmezler. Yetişkinler “neden” doğduğunu “bilirler”.
Zavallılar daha henüz yüksek ırklar ıvır zıvır üretimi enstrümantalist düşünce merdiveninde en aşağıdalar.
Ok ve yay, etlerini dumanlama veya tuzlamayı bile reddeti bu vahşi çıplaklar.
Allah Müslüman-Türklerimizi böyle bir gaflete düşmeden korusun!
Allah Solcu-Devrimci-Sağcı-Aydınlıkçı-İlerici-Bilim ve Teknolojici-Akılcı- falan filancıları, Kemalist-Marksist-Leninist-Anarşist-Bakunist falan filancıları böyle bir gaflete düşmeden korusun!
AMİN!!!

Sayın Necip bey,
Öğrenmek istemiştiniz. İlk ders.
Haber:
“L’Allemagne à bout de patience avec la Turquie”
Benim gördüğüm:
“L’Allemagne à bout de patience avec la Turquie” =
“La Turquie à bout de patience avec L’Allemagne”
Aklıma gelen:
Yiyin birbirinizi köpekler! İt ürür, kervan yürür! İneklere televizyon görüntü ve haberler türer!
Not: Sayın Zileli, emin olun ben sizin kadar köpekleri severim. Varsa başka bir türlü söylemesi, değiştirmeye hazırım.
Bu sitede aynı haber nasıl görülür ve incelenir;
Erdoğan KPZ beyanından sonra HRT’de bir açıklama yaptı. Merkel Fransa başkanı Maquereau ile birlikte GBTR televizyon kanalında … (ad infinitum) nihayetsiz kısaltmalar, gazete isimleri, internet adresleri, kapitalizm, emparyalizm ilahileri sonsuza dek devam eder.
İşte benim sevdiğim haber:
Aslında haber değil, Amer-ikanın her 1-2 yılda Afganistan’da başarıslığa uğrayan generalleri değiştirmesiyle ilgili filimde bir sahne. Bu filimdeki general bana Türk devrimci-solcularını hatırlattı. İyi kalpli, iyi disiplinli, cehennem yolunu iyi niyetlerle döşeyen bir salak ama elindeki güçten dolayı korkulacak bir salak.
“Halkla” tanışıp dertlerini dinlemek ister. Halktan biri,
– Sizin askerler bize hep mother f*cker diyorlar, sir. Bizim kültürde biz annelerimizi s*kmeyiz.
İşte, Necip Bey, bu, ilk dersiniz.
Amerikalılar iktidara, annelerine, karşı olanlar. Sizin karşı çıktığınız iktidara karşı çıkanlara benziyorlar.
Afganistanlılar size benziyorlar. Aman yapmayın, diyenler.
Aslında bu durmadan takla atanların diyalektik mantığının ilk dersi: a = ~a (not a)
Bunu size iltifat olsun diye yazdım.

“İslamofobik Batılı çevrelerde neredeyse bütün müslümanlar – günümüzde “terörist” olarak görülüyor da geçmişte böyle görülmüyordu?”

Garibin karnina yumruk atmislar.. garip, ‘ah arkam!’ diye bagirmis.

Kızma Necip Bey, Gülmek Sağlığa iyi gelir.
Daha önce cahilliğinizi laf kalabalığı yapma ve sözlükte Arapça, Osmanlıca, Farsça kelimer bulmakla, lügat tanımları arasında kaybolmakla hallederdiniz. Mantıksızlığınızı yüzünüze defalarca vurdum, cevap veremediniz. Bilgiziliğinizi yüzünüze defalarca vurdum cevap veremediniz. Avustralya’da bulunanı yüzünüze tükürdüm cevap veremediniz.
Ama kısa kaseyim.
Bu site size çok güzel bir kaytırma taktiği öğretmiş! İbişliğini diğerleri gib az ve öz konuşmayla kapatmayı öğrenmişsin. Sanırım yavaş yavaş “olgunluk” dersini de öğrenip sesini keseceksin. İNŞALLAH!

Necip’i daha önce uyardık ama bizi ciddiye almıyor.
Adı yasak olan sizinle kedi fareyle oynar gibi oynuyor. Bu adamadan tek kurtulma çaresi Türkiye’de olup bitenler üzerinde fikir yürütmekle yetinmeniz. Aksi halde sizi maskaraya çevirip duracak.
Teorik konularda sizden çok daha bilgili ve tecrübeli olduğunu görmemeniz akıl alacak bir şey değil. Teorik konularda bilgi noksanlığınızla alay edip duruyor.

“Öğrenmek istediğinize inanmak imkansız değilse bile sonsuz güç.”

Size neresinin ‘guc’ geldigini tahmin edebiliyorum galiba.

Yok, yok, benim ‘ogrenmek’ten kasdim, bir kutuphaneye gidip oradaki memura ‘su konularda hangi kitaplar var?’ sorusunun cevabini ‘ogrenmek’ degil.

Onun, eskiden, bir kiyemti vardi tabii ki. Ama, simdi –daha once yazdigim gibi– bu tur ‘data’ ve ‘information’a erismek ‘bedava’ mertebesinde ucuzladi.

Benim ‘ogrenmek’ten kasdim, ‘knowledge’ (‘hikmet’?) edinmek; yani, ‘data’yi ve/ya ‘information’u ozumseyip islemis ve sonuclarini daha yukaridaki bir platformda degerlendirmis olandan istifade etmek..

Amac bu olunca da, malesef, sizden pek de istifade edemiyorum.

Internet-oncesi bir donemde, halbuki, paha bicilmez bir kiymetiniz olurdu.

[Ulus-devlet yarattığı ideoloji aracılığıyla insanları işte böyle kandırarak beyinlerini yıkıyor. Orduya, hükümete, devlet egemenlerine gönüllü olarak boyun eğen “vatandaş”lar yetiştirmek istiyor ve bunda da büyük ölçüde başarılı oluyor ne yazık ki. “Vatanseverlik” insanın doğup büyüdüğü yere duyduğu sevgiyi devlete aktarma cambazlığından başka nedir ki? Doğup büyüdüğü yeri (“vatan”, “memleket”) sevmek neden askerliği, devleti, hükümeti sevmeyi gerektirsin?]

Tek hayali askere gidebilmekti… Yürek burkan hikaye

İZMİR’de kullandığı motosikletten düşünce arkadan gelen kamyonetin altında kalıp yaşamını yitiren 26 yaşındaki Arda İnellioğlu’ndan geriye yürek burkan hikayesi kaldı. Aşırı kilolu olan İnellioğlu’nun, askere gidebilmek için mide küçültme ameliyatı olup zayıfladığı, önümüzdeki celp döneminde de silah altına alınacağı belirtildi.

İzmir- Çeşme karayolunun Barbaros Mahallesi, Tepe Kahve mevkisinde meydana gelen kazada, Arda İnellioğlu, kullandığı plakasız motosikletten düştü. Yolda sürüklenen İnellioğlu’na arkasından gelen kamyonet çarptı. Ağır yaralanan İnellioğlu, ambulansla kaldırıldığı Urla Devlet Hastanesi’nde müdahalelere rağmen yaşamını yitirdi.

KONTROL ŞARTIYLA SERBEST

Uzunkuyu Jandarma Komutanlığı ekipleri, olay yeri ve yakınlarındaki kamera kayıtlarının incelenmesi sonucu motosikletliye çarpan kamyoneti Çeşme’de buldu. Kamyonet sürücüsü 61 yaşındaki R.K. ile yanındaki 50 yaşındaki Ş.D. gözaltına alındı. İşlemlerin tamamlanmasından sonra adliyeye sevk edilen şüpheliler, tutuksuz yargılanmak üzere adli kontrol şartı ile serbest bırakıldı.

ASKERE GİDEBİLMEK İÇİN MİDESİNİ KÜÇÜLTTÜRMÜŞ

Arda İnellioğlu’ndan geriye yürek burkan hikayesi kaldı. Talihsiz gencin askere gitmek için midesini küçültme ameliyatıyla kilo verdiği, bu celp döneminde silah altına alınacağı, önümüzdeki günlerde Narlıdere’deki birliğine teslim olmayı beklediği belirtildi.

“Benim temas ettigim kulturler icinde, bu ‘topraklar’ haric, hicbir yerde ‘Allah, devlete millete zeval vermesin’ cinsinden bir lafla karsilasmadim.
Bu lafi ‘ulus-devlet’in yerlestimedigini bilecek kadar eski nesillerle hasir nesir olmus birisiyim. Hic de yeni bir laf degil.
Lafin bizzatihi kendisinin bir ‘anomali’ olup olmadigi, bence, uzerinde dusunulecek bir seydir.
Degilse, gerekceleri ne olabilir?”

Bunun nedeni Asya üretim tarzı, ya da doğu despotizmi, veya adına ne dersek diyelim (önemli olan bunun kendisi, adı değil) olabilir mi?

Öte yandan bu despotizmin “Doğu”ya özgü olmadığı da eklenmeli. Mesela Roma da böyle değil miydi? (“Benzer şartlar benzer sonuçlar yaratır.”) Üstelik bazı kadim doğu medeniyetleri, örneğin Çin, Hindistan, İran, bugün de büyük güçlerdendir. Bunlar günümüze – üstelik güçlerinden kaybetmeden – gelebildiği halde “Batılı” sayılabilecek Roma çökmüştür mesela.
Bunun nedeni de Roma’nın sadece fetihlere – yani fethedilen yerlerin vergilendirilmesine, ganimetçiliğe, köleciliğe vb – dayanması, yani kendini yeniden üretecek bir yapıdan yoksun olması değil mi?
(Benzer bir örnek Afganistan’dan verilebilir. Bugün ne hale geldiğini görüyoruz. Bu ülkede hüküm sürmüş Gazneliler, Timur gibileri de bu açıdan Roma’ya benzemiyor mu?)

Bu arada, yine bu doğu medeniyetleri kadar eski olan ama “Batılı” sayılabilecek bir diğeri, yani eski Yunan da, Çin, Hindistan, İran gibi günümüze gelebilmiştir.
Demek oluyor ki, Yunan medeniyeti Roma gibilerinde eksik olan bazı şeylere sahip.
Avrupa veya modern batının (ve o dönemde de Roma’nın) Yunan medeniyetinden aldığı şeyler gibi mesela.
“Demokrasi”, şehir devletlerinin adem-i merkeziyetçi yapısı (“federalizm”), antik Yunan’da gelişen felsefe, bilim, sanat, eğitim (örn; Akademia > Akademi, Lykeion > Lycée > Lise vb), yani kısaca “sivil toplum”.

-Tektanrılı (monoteist) dinler ömrünü tamamlamıştır. Bunu söylemeye cesaret etmeliyiz. Örneğin tektanrılı dinler ile tektanrılı dinler öncesi (premonotheisme) dinleri ele alacak olursak… Dikkat ederseniz ‘‘paganizm’’ demiyorum, ‘‘tektanrılı dinler öncesi (premonotheisme)’’ diyorum. Premonoteist toplumun uygarlık, kültür, şiir, felsefe ve mimarisi monoteist toplumun uygarlık, kültür, şiir, felsefe ve mimarisini fersah fersah aşar. Monoteist uygarlık sadece savaş, milliyetçilik, ırkçılık ve diktatörlükler yarattı. Evet monoteizm bilimi ve tekniği yarattı. Ama kültür adına ne varsa premonoteizm yarattı. Firavunlar Mısır’ının sanatını, Sümerleri, Grekleri hangi moneteist uygarlık aşabildi? Platon, Aristoteles ve Herakleitos’u geçemedik. Hiçbir şiir Gılgamış’ı, Homeros’u geçemedi. Monoteistler bunu düşünmeye cesaret etmeli, söyleyebilmeli. Hatta monoteizmin insanlığın göçüşünün başlangıcı olduğunu da söyleyebiliriz.
http://www.hurriyet.com.tr/burada-soylediklerimi-bir-arap-gazetesinde-soyleyemem-178091

İsrail’de askerliğini yapmayan kadına kadın olarak bakmıyorlarmış. Hatta erkek bile vermiyorlarmış.

Klon orduları ile droid ordularının savaştığı Star Wars galaksisinde zorunlu askerlik yok. Eğer klonlama ve robot teknolojileri geliştirilip dünyada da yaygınlaşırsa zorunlu askerlik her yerde kalkabilir.

Orada kapitalizm olsa bile sınıf savaşları da yok anlaşılan. Örneğin Klon Savaşları sınıf mücadelelerinin ürünü değildi. İki tarafı da kontrol eden şansölyenin imparatorluğunu ilan etmek için kullandığı bir komploydu.

Paha biçilmez “8 Necip 21 Temmuz”:
“7 Anonim 21 Temmuz “: Çok ayıp etmişsiniz! Iktisatcilar bile bu dalkavuğa paha biçemez!
Örnek mi? 9 Necip 21 Temmuz
Atıp tutmalarını yakalayana verdiği cevap: Necip bilgi aramıyor, hikmet arıyormuş! Herif, daha yukarılara çıkmak daha derinlere inmek peşinde.
Örnek mi? 12 Necip 25 Temmuz
Ulus-devlet dünkü çocuk. Necip gibi çok derinlere, çok eskilere gitmek gerekir. “Anne=İktidar” teorisi gibi. Herif kendini doğurana kadar geri gitmiş, maşallah!
Bak bu dalkavuk, “Anekdot 1″i, beyninde iktidarlık kuran iktidar saplantısıyla nasıl yorumlamış.
Flaubert, benzeri bir ‘anekdot’ı şöyle yorumlar:
“Keşke ben de hangi pezevengin iktidarda olduğunu bileceğime, ‘fark etmez, b*k aynı b*k, sinek değişmiş’ diyebilseydim”
Hele “Anekdot 2”:
Herif iki telde bir cambaz ama yine de saplandığı cahilliği ifşa ettiğinin farkında değil.
Dünyanın her yerinde rastlanan yaşam safhalarını geçişini simgeleyen bir inanışın özel anlamını kendi gibi okumuş yazmış ama hala cahil kalmışların aldıkları diplomaya benzediğinden bile habersiz bir ibiş-el-it!
Bu da yetmez gibi her konuda olduğu gibi çok derine inmiş, boğulmuş,
Benim çocukken bildiğim, etrafta bilinen ve içinde yaşadığım bir iktidar köpeklerinin yaptıkları:
Güney Doğu’da alçak askeri şube başkanları, her genç çocuğu, askerlik zamanı gelmiş iddiasıyla askere almak için jandarma gönderirdi. Çocuklarına ihtiyacı olanlar rüşvet verip işi geçici hallederlerdi. Ama dürüst başkan tam zamanı gelince “hayır artık olmaz” vatanseverliğiyle gençleri askere alırdı. Bu çok, çok okumuş ama bir şey anlamamış Necip, hiç değilse Güney Doğulu bir arkadaşa kulak verseydi böyle ırkçılı da kokan ağzını açmazdı.
Cahilliğini örtmek için yine kafasını Arapça, Osmanlıca, Farsça lügat-ı kebirinin içine sokmuş ama k*çı açıkta.
Örnek mi? 14 Necip 25 Temmuz
Araştırıcılar, “Asya üretim tarzı, ya da doğu despotizmi” düşüncesini iktidar nasıl doğdu sorusuna cevap için ileri sürdüler. Necip’in hikmeti uzun ama belleği kısa: Necip dünyayı sarsan ama daha henüz hissedilmeyen “iktidar her zaman vardı” mutfak felsefesini unutmuş.
“Asya üretim tarzı, ya da doğu despotizmi”ne inek trene bakar gibi bakmış, lügat-kebirini açmış kelimeler arasında kaybolmuş.
Bu herifi iyi dinleyin arkadaşlar. Dünya gittikçe totaliter iktidarlarla doluyor. Bu herif yalama ustası. “İKTİDAR = ANNE” teorisi yalama tecrübelerinin büyük mahsulü, edindiği HİKMET’İN asıl kaynağı. İktidar, yalarsan anne gibi sever, yalamaz da itaatsizlik ederse, cezalandırır. Bunda büyük bir dalkavukluk hikmeti var. Herif iktidarı her yerde, her zaman bulması boş konuşma değil, dalkavuğun hayat tecrübeleri özeti.
Bak hikmet fışkıran beyninden yeni bir teori daha fırlamış: ‘Benzer şartlar benzer sonuçlar yaratır.’
Bu soru üzerine eğilen zavallı bilim filozofları yıllarca bu hikmetin sırrına varamadılar. İnsan insan olalı bu ibişin bildiğini bilirdi. Her yayını çektiğinde okunun yaydan çıkacağını bildiği gibi. Bizim alim kafasını lügat-ı kebirine sokmuş, kelimeler arasında kaybolmuş, k*çı açıkta ama dünyayı sarsan bir buluşa varmış: ‘Benzer şartlar benzer sonuçlar yaratır.’ HER ZAMAN VARDI VE VAR OLACAK!
Bu herif ne zaman mubarek ağzını açsa, daha yeni, daha yüce teoriler fışkırıyor.
Hıristiyanlık Roma imparatorluğunu sona erdirir, Hıristiyanlık Roma imparatorluğunu doğuda 1453’e kadar ayakta tutar, Batı’da ancak asıl yıkanları Necip gibi evcilleştirdikten sonra aşağı yukarı MS 800 yıllarında yeniden diriltir.
‘Holy Roman Empire’i de mi hiç duymadın, be hödük?
Böyle zaman içinde olmuş olayları konuşup kendini rezil edeceğine, zaman dışı ilahier okumak sana daha çok yakışıyor.
Hikmetiyle ünlü bir filozof “kendini tanı” demiş. Öğrencisi “devleti tanımıyorsan, kendini tanıyamazsın” demiş.
Hikmet dolu Necip ne demiş?
1. Devlet her zaman vardı ve var olacak.
2. Ben devlete her zaman dalkavuluk yapacağım.
3. O halde, ben de her zaman var olacağım.
İNŞALLAH!

Roma’nin sonunu Hiristiyanlik getirmistir bence. Unuttun mu yoksa?
“Holy” “Hiristiyanlik”a gönderme yapar! Yine cahilliğin ortaya çıktı. Ama yalaya yalaya kulağına dolanları değil ağzına dolanları seviyorsun. Ama bunu çoktan biliyorduk.
800 yıla ne oldu ,hödük? Cevap yok.
“Asya üretim tarzı, ya da doğu despotizmi” de mi kulağına dolma? Cevap yok.
Ağzından kaçırdığın Güney Doğu pis ırkçılığın, küçük görmen el-itliğine ne oldu? Cevap yok.
Güney Doğu’da rüşvet verme işine cevabın yok.
Anlattığın Kaddafi masalının senin özünü ifşa eder. Flaubert alçak gönüllülğüyle sonradan görme kara cahil bir Türk ibişi Necip’in yorumunun kıyasına ne oldu? Cevap yok.
1453’e ne oldu? Cevap yok.
Bazı kaynaklara göre Rönesans’ yol açan 1453 senin kulak dolgunluğu mu? Kara cahilliğin mi?
Sen sadece k*ç yalaya değil, yüzüne tükürmelere de alışmışsın.

‘Uzaylılar mesaj gönderirse cevap vermeyin’

“Stephen Hawking’in Favori Yerleri” (Stephen Hawking’s Favorite Places) isimli yeni bir belgeselden alınan açıklamalarında dünyaca ünlü fizikçi Stephen Hawking, uzaydaki Dünya dışı yaşamla ilgili korkutan ifadeler kullandı. Hawking, uzaylıların dünyaya mesaj göndermesi durumunda buna cevap verilmemesi gerektiğini söyledi.

Gliese 832c isimli gezegendeki yaşam ihtimalinden bahseden Hawking, ‘Bir gün böyle bir yerden sinyaller almaya başlayabiliriz’ şeklinde konuştu.
Ünlü astrofizikçi, böyle bir durumda Dünya’nın cevap vermesinin ‘çok akıllıca olmayacağı’ görüşünde.

Hawking, daha gelişmiş bir uygarlıkla tanışmayı Amerikan yerlilerinin Batı medeniyetiyle karşılaşması ile kıyasladı ve ‘sonucun iyi olmayacağı’ yorumunda bulundu.

Hawking, uzayda seyahat edecek kadar gelişmiş bir uygarlığın Dünya’ya geliş amacının ‘barışçıl’ olmayacağının da altını çiziyor.

Hawking, geçtiğimiz aylarda katıldığı bir konferansta, önümüzdeki 10 yıl içinde Mars’a gidilmesinin, 30 yıl içinde de Ay’a bir uzay üssü kurulmasının hedeflenmesi çağrısını da yaptı.

http://www.hurriyet.com.tr/uzaylilar-mesaj-gonderirse-cevap-vermeyin-40531586

Haberin altındaki bir yorum:

uzaylılar bitmiş bir gezegeni ne yapsın kardeşim

“Uzaylılar mesaj gönderirse cevap vermeyin”

Ben, daha da iyisini yaptim: Blokladim keratalari; dogrudan siliniyorlar.

“13 Anonim 25 Temmuz” Necip Ne Buyurmuş?
‘Benzer şartlar benzer sonuçlar yaratır.'”

Hemen yukaridaki bir yorumu bile dogru durust okumadan, yazmis da yazmissiniz.

‘Benzer şartlar benzer sonuçlar yaratır.’ ifadesi bana ait degil; yani ben ‘buyur’madim.

O, o yorumu yazan arkadasimizin, konu daha iyi anlasilsin diye, parantez icine ekledigi bir ozetleme idi.

Bu kadarcik yalin fakat onemli detaylari bile ayirdedemiyor, karistiriyorsunuz.

Bu bir.

“Ama hepimiz Necip gibi elit değiliz.”

Ben, hicbir zaman ‘elit’ oldugumu soylemedim.

‘Elitist’ olmakla ‘elit olmak’ ayni seyler degildir.

Bu kadarcik yalin fakat onemli detaylari bile ayirdedemiyor, karistiriyorsunuz.

Bu iki.

Konuyla alakasi olmadigi halde, bilmemkimden bir pasaj aktarip, bir de bunu tercume etmenizden benim anladigim, siz, tercumanlik konusundaki yeteneklerinizi sergilemek, ve bir ‘job’ teklifi almak istiyorsunuz.

Olabilir. Normaldir; hatta daha da ileri gidip, ‘commendable’ bir gayret oldugunu dahi soyleyebilirim.

Fakat, benim bir mutercim ihtiyacim yok; baska birisinin olur umarim. Boylece, faydali bir is yapmak firsati ele gecirirsiniz.

Ne mutlu mutlu cahiller arasında cahilim diyene
Siz haric, baska herkes, ‘Roma Imparatorlugu’ ile ‘Kutsal Roma Imparatorlugu’ arasinda isim benzerliginden baska bir iliski olmadigini bilir.
Düzeltme:
Aşağılık duyguları içinde doğmuş büyümüş, Batı bilgileriyle beslenmiş, Batı yasalarıyla yaşayan, Batı devlet sistemini benimsemiş, Batı teknolojisini ve bilimini havada kapmış ve köküne kadar yutmuş, bilgileri Batı araştırma sonuçlarının kırıntılarıyla geçinmiş, her şeyde Batı takilitçiliği yapmış, alçaklığı ancak kendimizi yüksekte görme aynasına bakarak avunmuş biz cahil Türkler haric, baska herkes, ‘Roma Imparatorlugu’ ile ‘Kutsal Roma Imparatorlugu’ arasinda isim benzerliginden baska bir iliski olmadigini bilir.
Örneğin Necip ne demiş?
Dünyanın en zengin ülke üniversitelerinde büyük para yardımlarıyla Konfüçyüs öğretisi aşılamak isteyen günümüz komünist Çin Halk Cuhuriyeti ile 1948 öncesi Çin arasındaki tek benzerlik “Çin” kelimesi.
Necip yine kelimeler içinde kayboldu.

““Devlet dini” acele bir deyim olmuş, düzeltmem gerek.
Evrensellik iddiasına yaklaşan ilk din, belki Ahemenişler zamanından beri İrandaydı. (Mısır’da Akhenaton istisna olabilir, ama etkisi ve süresi kısıtlı.) Devlet gücüyle din yayma adeti, ilk Sasanilerde çıkmış görünüyor.
Daha önceki dinler Devletin tanrılarına saygı talep etmişler, ama hükmettikleri halkların ilahlarını da kolayca pantheon’a dahil etmişler. Sasaniler ilk kez gelişmiş bir teolojisi, tek veya sınırlı sayıda ilahı ve bağımsız ruhban sınıfı olan bir dini tüm uyruklarına kabul ettirmeye çalışmışlar. Romalıların imparator kültüne saygı göstermeyeni yakması ile İranlıların ahaliyi cebren din değiştirmeye zorlaması arasında cins farkı var sanıyorum.
Mezopotamya ve Ermeniye’de 250 yıllarını izleyen kargaşalık bunun eseridir. Roma İmparatorluğu’nun da 285’ten itibaren zorla dini birlik sağlamaya çalışması ve bu tutmayınca 320’lerden itibaren yeni bir devlet dini (Hıristiyanlık) benimsemesi Sasani modeli üzerinedir derler.
Arapların politeizmden monoteizme meyletmesinde hep Hıristiyan/Yahudi geleneğinin etkisi üzerinde durulur. Oysa devlet dini ve cihad kavramlarında belki İran etkisi de aranmalıdır.”
(Kelimebaz – Sevan Nişanyan)

“Haçlı savaşlarının nedenlerini Hıristiyanlığın yayılmasında, Kudüs’ün kurtarılmasında aramak yüzeysel bir düşüncedir. Bu savaşların başlıca nedeni o çağın Avrupa’sında geçim sıkıntılarının çoğalması, büyük açlar sürüsünün dört yana saldırması gibi üretim-tüketim dengesizliğinden gelen bunalımdır. Nitekim din adına savaşanlara katıldıkları söylenenlerin, başta İstanbul olmak üzere, gittikleri bütün illeri soyup soğana çevirdikleri, kadın-kız ne olursa saldırdıkları bilinen bir olaydır. Bu olayın ayrıntılarını da yine Avrupa tarihçilerinin yapıtlarından öğreniyoruz. İslam ordularının İran’a, Hindistan’a, Asya içlerine değin saldırmalarında dini yaymak düşüncesinin ne denli boşlukta kaldığı, tanrı adına savaşanların bu ülkeleri soymalarından anlaşılmıştır. Çöllerde aç dolaşan Arap sürüleri, ulaşım-iletişim olanaklarının gelişmesiyle yeni bilgiler edinmişler, hangi ülke bolluk içindeyse oraya saldırmada gecikmemişlerdir. Bu tür olayları yaratan nedenleri görebilmek için yüzeye vurana değil, tabanda yatana bakmayı becermek gerekir, bu da bilimsel bir yöntemle, sağlıklı bir bakış açısı edinmekle olabilir.”
(İsmet Zeki Eyüboğlu – Sömürülen Alevilik s. 118)

“AKP diktatörlüğü”nün tek nedeni AKP oyları, onun da tek nedeni ANAP, DYP, hatta Genç Parti, DSP gibi partilerin ortadan kalkması ve buradan gelen oyların AKP’ye gitmesi değil mi?

Asya üretim tarzı / Doğu despotizmi ve hatta günümüz Doğu kapitalizmi ile Batı kapitalizmi ve öncülü Batı feodalizmi arasındaki temel farklar aşağıdaki şekillerde açıklanamaz mı?

– Doğu despotlukları ve bugünkü Doğu devletlerinin çoğunda, Batı’daki benzerlerinden farklı olarak, egemenliklerini başka soylularla, burjuvaziyle ve yerel egemenlerle paylaşmayan (bugünkü biçimi: federalizm ve otonomi/özerklik kabul etmeyen üniter yapı) katı merkeziyetçi sultanlık, krallık, emirlik ve hatta başkanlık hanedanları (Osmanlı, Suudi, Körfez emirlikleri, Esad’lar vb)

– Batı’nın köklü, yerleşmiş parlamenter sistemlerinden farklı olarak:
Parlamenter rejimin ya hiç kurulamadığı (Suudi vb),
Ya da İran’daki gibi molla oligarşisi veya darbeler, askeri vesayet, otoriter tek parti iktidarları (CHP, DP, AKP, Esad, Mübarek, Sisi vb) gibi güçlerin müdahale, baskı ve vesayetleri sonucu sık sık kesintiye uğraması ve zayıflaması

– Yine Batı’nın aksine laik ya da seküler bir rejim ve kültürün kökleşmemesi:
Bazılarında, İran’da görüldüğü gibi teokratik (ruhban sınıfının idaresinde) denebilecek bir rejim,
[İran’da Sasani döneminin Mecusi/Zerdüşt ruhban sınıfı ile İslami dönemin Şii ruhban sınıfı aynı koşulların bir sonucu değil midir?]
Bazılarında teokrasi olmasa da dini bir resmi ideoloji olması (Suudi vb),
Türkiye gibi Batılılaşma ve modernizmin en güçlü olduğu bir diğerinde bile: 1) Diyanet İşleri Başkanlığı kurumunun gücü, 2) Alevi, Yezidi, Bahai gibi inançların hukuken tanınmaması, 3) Zorunlu din dersleri ile bir din ve mezhebin başka inanç mensuplarına ve inançsızlara dayatılması, 4) İktidarın lider ve sözcülerinin Ateizm, Alevilik ve Zerdüştlük gibi inanç mensuplarını açıkça hedef alan beyanları gibi Batı ülkelerinin çoğunda görülmeyen veya istisnai olan durumlar

“Necip’in Erdoğan ve AKP hakkında genel bağlamdaki (yani ülke geneli ve siyaseti açısından) görüşleri biliniyor.”

Yok. ‘Biliniyor’ degil, ‘tahmin ediliyor’ demek daha dogru olur.

“Belki bunlarla ilgisiz ve kişisel / siyaset dışı diyebileceği,”

Evet. Tam olarak oyledir. Siyaset ile alakasi, konuya bir siyasetcinin dahil olmasindan ibarettir.

“fakat Erdoğan ile yakın ilgisi nedeniyle böyle sayılamayacak (ve ülkedeki çoğu kişinin ne yazık ki unutmak bir yana hiç duymadığı) bir olay ile ilgili düşüncesini sormak isterim.”

OK.

“Bu tür olaylar normalde istifa nedeni olması gerekirken ancak otoriter rejimlerde örtbas edilebiliyor.”

Burada ‘otoriter rejim’ derken tam olarak ne demek istediginiz, hangilerini dahil ettiginiz, hangilerini de kapsam disi biraktiginiz acik degil.

Zannedersem, bu tur seylerin olmadigini dusundugunuz rejimler ‘otoriter rejim’ sayilmiyor.

Bu acindan bakinca, acaba ABD bir ‘otoriter rejim’ midir diye sorasim geliyor.

Oyle ya, ulkede, turlu cesitli secim surecleri sonrasinda, isbasina gelmis 500 binden fazla insan var. [ https://en.wikipedia.org/wiki/Elections_in_the_United_States ]

Peki, de, mesela, Kennedy ailesi, Bush ailesi, hatta –daha yeni olmakla birlikte– Clinton ailesi ile ilgili turlu cesitli iddiaya ne diyecegiz?

Bunlar arasinda, cok daha az bilineni, bir siyasetci aile degil de, ABD’nin ‘kurucu zengin’ ailelerinden birisi olan Vanderbilt’ler [ https://en.wikipedia.org/wiki/Vanderbilt_family ] ile ilgili anlatilan bir hikayedir.

Bu aileden birisi, birisini oldurur. Alenen, herkesin gozunun onunde. Mahkemeler, ellerinden eleni yaparlar ama cok da kiviracak imkan yoktur. Ugrasa didine indirirler; ama, 20 sene filan gibi bir mahkumiyet cezasi verirler. [Bu hikayeyi oldukca uzun bir zaman once dinledim; rakamlarda yanilabilirim.]

Bunun uzerine ne yapilir; biliyor musunuz?

Malum, ABD’de cezaevi isletmeciligi ozel sektorce de yapilabiliyor. Onlar da, Vanderbilt ailesine ait, devasa bir arazide kurulu bir malikaneyi cezaevine donusturuyolar [the mansion and the ranch gets designated as a prison]. Gardiyanlari da, daha once orada calisan personel; usaklar filan.

Adam, cezasini orada ‘cekiyor’; istedigini orada agirliyor, partiler resepsiyonlar girla..

Bu hikaye, tabii ki, medayada hicbir sekilde yer almaz.

Ve, ‘medayada hicbir sekilde yer almaz’ ise, olmamistir.

Benzer sekilde, ‘otoriter rejim’ saymadigimiz Birlesik Krallik’la ilgili anlatilanlar vardir.

Mesela, Margaret Thatcher’in oglu Mark Thatcher hakkinda (bilhassa Guney Afrika’da yapip ettikleri baglaminda) anlatilanlar.

Ya da, hepimizin bildigi, Prenses Diana (‘Lady Di’ ya da, daha uygun olarak ‘Lady Die’)..

Almanya’da, Thyssen ailesinden birisini oldurerek sonun baslangicini yasayan Kizil Ordu Faksiyonunun liderlerinin hapishanede (ayri ayri hucrelerde) aniden ‘toplu intihar’lari..

Bati’da, ABD ve Avrupa’da, ‘otoriter rejim’ olmayan bir cok ulkeden –eminim– meraklisi hayli genis bir ontoloji cikarabilir.

Cikarabilir ve boylece konunun ‘otoriter rejim’ olmadigini goruruz.

Mesele, ‘kudretli insanlar’ meselesidir.

Bunlarin siyasi olmasi, ya da Karun kadar zengin olmalari da gerekmiyor.

Bkz. Urfa Kapalicarsisinda, adamin birini bir ‘bitirin’ lafiyla katlettirip, sonra da uc kurus ‘kan parasi’ vererek siyiran Ibrahim Tatlises.

Ya da, Hurriyet gazetesi ve Ayse Arman’in da katilimiyla perdelenen Asli Bas cinayeti..

[Daha, Simavi’lerin ne haltlar yedigini okuyup ogrenmek firsatimiz olmadi; cunku ‘suc ortaklari’ cok genis bir cevre olusturuyor.]

Butun bunlari RTE savunmasi olsun diye yazmadim. O konu da, yukaridakilerden birisidir.

Benim ilgimi ceken kismi, sizin ‘otoriter rejim’ nitelemeniz idi.

Ben, bu tur davranis bicimlerinin ‘otoriter rejim’ ile alakali olmadigini dusunuyorum.

Gerci, ‘otoriter rejim’ oldugunda (bazilari icin) daha kolay olabiliyordur belki; ama, baska rejimlerde de baska ‘bazilari’ icin yeterince kolay oluyor.

“Asya üretim tarzı / Doğu despotizmi ve hatta günümüz Doğu kapitalizmi ile Batı kapitalizmi ve öncülü Batı feodalizmi arasındaki temel farklar aşağıdaki şekillerde açıklanamaz mı?”

Hem aciklanabilir, hem de itiraz edilebilir.

Benim asil merak ettigim sey su: Madem cok da hos/matah bir sey degil, o ‘rejim’lerde yasayan insanlar neden buna razi oluyorlar?

Bunu, cok dar bir kesitten bakarak, ‘kultur’ filan gibi daha da muglak kavrmalara aciklamak sozkonusu olabilir, tabii ki.

Fakat, ‘kultur’ filan da fanusta (‘in vacuum’) olusmuyor ki. Onu da olusturan sebepler, sartlar ve/ya muharrikler var.

O yuzden, etiket basip gecmek yerine, olusturan sartlara bakmagi ben daha dogru bulurum.

Kendinden başkasını beğenmeyen alimimizi kendisiyle başbaşa bırakabiliriz. Çalıp oynaması için.

Ama o zaman da canı çok sıkılabilir, sinirleri alt üst olup her yere küfürler yağdırabilir. Uzun süre kendi çalıp oynamaktan bu hale gelmiş belli ki.

42 Necip 29 Temmuz
“Benim asil merak ettigim sey su: Madem cok da hos/matah bir sey degil, o ‘rejim’lerde yasayan insanlar neden buna razi oluyorlar?”
Neden sen b*k içinde yaşıyorsun ve seviyorsun? Belki onlar da senin gibi b*k içinde yaşmayı, senin gibi köle olmayı severlerdi.
Bunu inceleyen binlerce kitaplar var ama senin gibi ırkçı bir pez*venk relativist olur, maaşını kazanmak için aldığı diplomasını, öğrendiği ve severek yediği Batı b*kunu unutur, köleliğini ve dalkavukluğunu yüzüne vuran Batılıları beğenmez. Ulan sen münafıklığın zirvesine ulaşmış bir şarlatan olmuşsun. Hala seni keşfedip Erdoğan rejiminde daha yüksekte bir çamurdaki makama oturtacaklarını ümit ediyorsun. Hasretini bu sitede ağlayıp göğsüne vurarak teşhir ediyorsun, bir çeşit son zamanlarda çok yaygın olan medya pornografisi olmuşsun.

Öte-Nazi yapalım da öte-leyelim şu Nazi’yi.

“Bunu inceleyen binlerce kitaplar var”

Vardir muhakkak.

Bir meslekdasi okusun, ve o da bir serh yazsin diye yazilmis kitaplar…

Hicbir faydasi olmadigi asikar olan, yazilmis olmak icin yazilmis kitaplar.

Gecin onlari.

Kutuphane memuru lazim degil –biteviye kitap isimleri, referanslari veren.

Okumus iseniz, anlamli bir seylere ozumsemisseniz onlari, yazin da bakalim bir ise yaramak ihtimaliniz var mi?

Yoksa, boyle, kitap isimleri arasinda debelenir, baskalarinin cahil oldugunu tekrarlayarak tuketirsiniz omrunuzu.

Eğer yeni bir darbe ve ardından gelecek olan hükümetler başarılı olursa çok kötü olabilir. Çünkü diktatörlüğün yerine gelecek olan burjuva demokrasisi düzeni çökme tehlikesinden belki ilelebet kurtarabilir. Oysa eğer ikinci bir başarısız darbe girişimi olursa yeni bir iç çatışmayı kaldıramayabilecek olan devlet imamesiz kalmış bir tesbih gibi dağılabilir.

Ben Atatürk ilkelerine bağlı laik bir şeriatçıyım

“48 Siteden Öte-lenmesi Gereken Nazi’ler 29 Temmuz 17 / 6pm
Öte-Nazi yapalım da öte-leyelim şu Nazi’yi.”
Nazi kim?
Bizce “öte-leyelim şu Nazi’yi” diyen.
Hem de farkında olmadan kendini ele veren bir Nazi.
1. Bütün site adına konuşuyor. Çoğunluğa sığınmak isteyen korkak bir silik.Wilhelm Reich’in ” Listen, Little Man!” kitabını hatırlatıyor.
2. (aslında, 1. maddeyi pekiştirir.) Uzun bir süredir, özellikle medyadan nedenleşen, okuma bilen ama anlamayanlara yeni bir ad bile verildi: “functionally illiterate”. Bu site böyleleriyle dolu. Herif bu biyolojik-kültürel mutasyonla hastaned fırlayan bu site orta sınıf hilkat garibelerinden biri. “öte-leyelim”in çevirisi “BİZ öteliyelim”. İnsan ancak bu kadar faşist ruhlu olur. Bu site en fazla çiğnenen sakızın Erdoğan oluşu da aynı nedene dayanır: Buna, psikolojide aşk-nefret ruh hastalığı denir.
Bu sitenin öz ruhunu, uzun zamandır bin bir şekilde açık açık söylediğimi, ima ettiğimi bu herif eşsiz dile getirmiş. Bütün site adına totaliterliğin, faşistliğin en temel ruhunu ifşa etmiş: “B*ku temizleyelim!
Zavallı iki şey bilmiyor:
1. “Shit happens” = “B*k çıkacak”
2. B*k temizleme vaatleri peşinde koşanların, örneğin devlet ve kapitalist-burjuvalar, yüzünden b*k içinde yüzüyoruz.
NE MUTLU YOBAZ NEO-NAZİ TÜRKÜM DİYENE!

‘Part Time Hero’ tişörtüne gözaltı iddiası…

İHA’nın haberine göre Çanakkale’nin Lapseki ilçesinde, üzerinde ‘Part time hero’ yazılı tişört olan kişi gözaltına alındı.

Lapseki ilçesine bağlı Şevketiye köyünde bir kişinin ‘Hero’ yazılı tişörtle dolaştığı ihbarını alan jandarma ekipleri, tahkikat başlattı.

Üniversite öğrencisi olan ve çalışmak için Şevketiye köyüne geldiği öğrenilen U.A., üzerinde ‘Part time hero’ yazılı tişörtle görüldü.

U.A., Lapseki Cumhuriyet Savcılığının talimatı ile tahkikat için gözaltına alındı.

http://www.hurriyet.com.tr/part-time-hero-tisortune-gozalti-iddiasi-40535322

Bazı insanlar Asya despotluklarına takmışlarsa bunlardan illallah dedikleri içindir.

CHP tabanı AKP despotluğundan, AKP tabanı CHP despotluğundan, Kürt halkı TC-Suriye-Irak-İran despotluklarından, İran halkı Molla ve Şah despotluklarından, Aleviler Osmanlı despotluğundan, Şiiler Emevi-Abbasi-Vehhabi-Suudi despotluklarından, Maniheist ve Mazdekistler Sasani despotluğundan…

Bunların zulümlerini yaşayanlar için “kapitalist burjuva demokrasisi” bu despotluklara kıyasla “komünist/anarşist/medeniyetsiz cennet” (var mı öyle bir cennet?) gibi sayılır.

Düzen savunuculuğuna tam gaz devam:

—-

Bu adam ya idraksiz ya ahlaksız ya da kuduruk
Ahmet Hakan – Hürriyet – 31 Temmuz 2017

ŞANLIURFA Siverek’te sarıklı şalvarlı adamın teki, eline almış tuhaf kesici bir alet ve Atatürk büstüne saldırmaya başlamış.

Saldırırken de…

“Dinimizde putperestlik yoktur” falan diye bağırmış.

İddia ediyorum:
Bu adam…
Ya idraksizdir ya ahlaksızdır ya da kuduruktur.
Başka seçenek yok.
İmkânı yok.
*
İDRAKSİZDİR…
Çünkü…
Atatürk heykeli ile putperestlik arasında herhangi bir bağlantı, iltisak, bir örüntü kurulamayacağını idrakten yoksundur.
*
AHLAKSIZDIR…
Çünkü…
Bu tür adamlar, mesela çocuklara tecavüz gibi ürkünç bir olay karşısında kıllarını kıpırdatmazlar ama Atatürk heykeline işte böyle saldırırlar.
*
KUDURUKTUR…
Çünkü…
Biraz galeyan, hezeyan, biraz sıcak geçmesi, titreme gelmesi, biraz da motoru kaynatması nedeniyle kuduruk olmuştur.

—-

İDRAKSİZLİK
Atatürk heykeli ile putperestlik arasında herhangi bir bağlantı, iltisak, bir örüntü kurulamayacağını zannedecek kadar idrakten yoksunluk.
*
AHLAKSIZLIK
Çocuklara tecavüz gibi ürkünç olaylar çok da umurlarında olmayan sermaye medyası patronları bu olayları Atatürk heykellerini dayatan düzeni savunmak için işte böyle kullanırlar.
*
KUDURUKLUK
Efendilerinin düzenini sorgulatan her olay karşısında kuduran sermaye medyasının kudurukluğu.

“Neden sen b*k içinde yaşıyorsun ve seviyorsun? Belki onlar da senin gibi b*k içinde yaşmayı, senin gibi köle olmayı severlerdi.”

‘Sevmek’ de nereden cikti.

Ben ‘riza’dan bahsediyorum; ya da ‘razi olmak’tan..

‘Razi olmak’ eldeki alternatiflerin icinden, elde edilebilir olani tercih etmek (zorunda kalmak) anlamina gelir.

Utopyaci idealist hayalperestler bunu anlamakta zorlanabilirler, tabii ki; derdi sartlari anlamak olmayan, kendi kafasina gore elaleme kader bicenlerden bahsediyorum.

Hani, su, Nazim Hikmet’in “Onlar ki toprakta karınca, suda balık, havada kuş kadar çokturlar; korkak, cesur, câhil, hakîm ve çocukturlar” dedigi.. ki, onlari, Nazim Hikmet’in dahi anladigi kanaatinde degilim –romantizmi haric.

The meek shall inherit the earth. Not you. Nor your imaginary minions.

Aşağıdakiler “benzer şartlar benzer sonuçlar yaratır”a örnek verilebilir mi?

– Gezi direnişinde, 60-80 arası solda (hatta bundan biraz önce DP’ye muhalefette) ve Abdülhamit rejimine karşı Jön Türk / İttihat-Terakki muhalefetinde başı çekenlerden olan öğrenci gençlik ile Osmanlı’nın duraklamaya başladığı dönemde, Celali isyanlarıyla yaklaşık aynı yıllardaki suhte (softa / medrese öğrencileri) isyanları

– Her iki dönemdeki (Celali ve suhte isyanları ile günümüz) aşırı nüfus artışının da bir sonucu olarak, köylerden kentlere, özellikle İstanbul’a büyük göçlerin yaşanması, medreseler ile bugünkü okullar ve üniversitelerdeki aşırı yığılmalar ve buralardan mezun olanların önemli bir bölümünün iş bulamamaları

Nerede?

RTE is using you for your power. When he gets what he wants, he’ll crush you. You know it’s true.

“En az dört bin yıldan beri medeniyet bu topraklara hep dışarıdan gelmiş. Hititler medeniyet hakkında ne biliyorlarsa Mezopotamya’dan ithal etmişler. Sonra İskender’le beraber batıdan Greko-Romen uygarlığı gelmiş. Peşinden Hıristiyanlık gelmiş. Peşinden İslam gelmiş. Peşinden iki yüz yıllık Batılılaşma-Avrupalılaşma macerası yaşanmış. Her seferinde memleket biraz canlanır gibi olmuş, sonra kadim bataklığına geri dönmüş. Aldıklarını çürütmüş ve tüketmiş.

“Uygarlıkların beşiği Anadolu” derler ya, inanmayın. Uygarlıkların mezarlığı Anadolu, daha doğru bir tanım.”

http://nisanyan1.blogspot.com.tr/2017/07/koku-dsarda-aydn-muhabbeti.html

Yapmanız gereken şey o kadar basit ki hala tartışmanız gereksiz.

Önce süper zekanızı kullanarak aptal çoğunluğu doğal hayata ikna edeceksiniz (süper zekalılar için çocuk oyuncağı olsa gerek), ardından bütün dünya nüfusunu uçaklara ve gemilere doldurup dünyanın en doğal ortamlarına bırakacaksınız, sonra da o uçakları, gemileri, dünyadaki bütün teknolojiyi ve şehirleri ortadan kaldıracaksınız. Böylece insanlık dönüşü olmayan bir şekilde ilelebet doğal hayata mahkum olacak. Bu kadar basit.

“Roma’nı yıkılmasının nedeninin Hrıstiyanlık olduğu fikrinizi son derece ilginç bulduk. Daha genişletir misiniz?”

Bana ait, orjinal ya da telif hakki bende olan, bir fikir degil. Simdi hatirlamadigim birkac kaynaktan okumustum.

“Hrıstiyanlıkla rekabet içinde olan son derece yaygın Mithraism, Gnosticism ve hatta daha sonra Maniheizm Roma’nın yıkılmasında neden Hrıstiyanlık kadar etkili olamadı?”

Mithraism, Gnosticism, Maniheizm vd.nin ‘susu eksikti, busu fazlaydi’ turunden uzun uzun bir seyler yazilabilir; eminim de yazilmistir. Ardindan da, bu teorilerin ‘susu eksik, busu fazla’ cinsinden, yine uzun, tartismalar yapilabilir.

Yapilabilir de, gunun sosyolojisini yeterince detayli bilemedigimiz icin, soylenenlerin isabetliligini degerlendirmek imkanindan mahrumuz.

O yuzden, ben, ‘Hatice’ye degil de, neticeye bakmak’ tercihinde bulunup, durumu ‘inanc modelleri arasindaki rekabetin yol actigi evrim’ seklinde degerlendirmek taraftariyim.

Yani, birkac ‘inanc modeli’ mucadele etmis, iclerinden birisi –tarismasiz olarak– galip cikmistir.

Galip cikmak surecinde digerlerinden bir seyler almis, ithal etmis, etkilenmis olsa da, bu, ne sonucu ne de hukmu degistiriyor.

Ilginc olan bir baska sey de, Roma’da ‘Hiristiyanlik’in yol actigi degisikligin bir benzerinin de, Maniheizm’i benimsemek sonrasi, Uygurlarda gorulmesidir: Savasci ozelliklerinin torpulenmesi ve kaybedilmesi..

Sanki –hem Doguda hem de Batida–, genis insan topluluklari, ‘savas savas da nereye kadar; bu hal izmihlal, eski din muhal’ demis ve cok daha pasifist birer inanc modelini benimsemis gibi gorunuyorlar.

Bu degisiklik talebinin derunundaki sosyolojik sebeleri ben de cok merak ediyorum.

Bunun etraflica (comprehensive) cevabini bilsem, (yani, ‘how to write a best-seller’ cinsinden metodize edebilsem) emin olun, oturur –pazarin hazir oldugu ve kabul edecegi– bir ‘inanc modelini’ de ben peydahlardim.

Tarihe, peygamber/resul/haberci vs cinsinden gecmenin en kestirme ve en zahmetsiz yoludur bu. 🙂

“Üstelik bazı Gothlar Hrıstiyanlık’ın dalaleti (sapkın) inançları benimsemişlerdi.”

Burayi anlamadim.

“Bu büyük bir karışıklık içinde sadece Hrıstiyanlık’ı neden seçtiğinizi etraflı yazar mısınız?”

Ben secmedim. Roma Imparatorlugunun ahalisi secti. 😉

“Bu enterasan tezinizin ayrıntılarını merakla bekliyoruz.”

Ustamin adi Hidir; elimden gelen budur 😉

[Bir yerlede kaybolmus gorunuyor. Yeniden deniyorum.]

Bir ismi var mi, bilmiyorum; ama, bir dinin havarisi havalarinda yazadurdugunuz vaazlarinizin ozunde hep ayni mugalata ve laf salatasi oldugundan, onlari geciyorum.

“Eğer insan var olana razı olsaydı doğayı ve çevresini değiştirmezdi.”

Haybeye ufuruyorsunuz.

Tarihte, ‘var olana razi olmayan’ insan mi hic olmadi; yoksa, onlar razi olmadiklari an intihar mi ettiler?

Var mi, boyle, toplu intihar vakalari?

Sallamayin.

Bugun, en basit ornek, trafik tikanikligini dusunun… kimse memnun degil; herkes sikayetci.

Hadi, ‘var olana razı ol’mayan ‘insan’lik adina, degistirin bunu.

Hemen simdi.

Yok, yapamiyorsaniz, SS kurali geregi, ‘razi olacaksiniz’; ‘elle gelen dugun bayram’ diyerek, yasamaga gayret edeceksiniz.

O filozof ne demis, bu ‘azam’, su ‘hazret’ ne buyurmus.. butun o lagalugalar kimsenin umurunda degil.

‘Insan’in dogayi ve cevreyi degistirmek sonucunda ortaya cikmis olan ‘trafik problemi’ni dahi cozemiyorsaniz, orada biter sizin kibriniz ve ukalaliginizin menzili.

Sorunun uluslar ve ulus-devlet olduğunu insanları bıktırana kadar anlatmalı ki anlasınlar. Özellikle de “enternasyonalist”lere. Çünkü enternasyonalizm de bir ulusçuluktur ve üstelik ulusçuluk karşıtı olduğu görünümünü veren en tehlikeli ulusçuluktur. Klasik ulusçulukların ne oldukları zaten açıkça ortadadır.

“27 Süper zekalı doğalcılara”
Neden biz Türklerin geri kalmışlığını bütün dünyaya yayınlıyorsunuz? Tarih boyunca geriden takip ettik. Taklit ettiklerimizin horozluğunu yapacağımıza sussak daha iyi olmaz mı?
Ekoloji akımı doğanın kalmadığından doğdu.
1. Doğa paraya çevrildi ve bankalarda bir çeşit elektronik gürültü oldu.
2. Doğa turizm endüstrisi reklamları oldu.
3. Doğa tatil köyleri, hayvanat ve botanik bahçeleri oldu.
4. Dünya nüfusunun %70 – %80’i şehirlerde yaşar.
5. Doğa, bazı diğer kelimeler gibi, anlamsız ama konuşmada boşluk dolduran, alışkanlıklardan dolayı kullanılan bir kelime oldu. Diğer örnekler: Allah, kültür, ulus, aile, komşuluk, mahalle, cemaat, anne, baba, evlat, yiyecek, içecek, vs. 1970lerde bunu ve komünizm masalını artık kimsenin ciddiye almadığını gören dünya yöneticileri dış ülkelerde “doğa” emziği dağıttılar. Feminizm (kadıncılık), çok kültürlülük (multi-culturalism) sizin gibi gelenekten kopmuş muallakta asılı orta sınıf parlak zekalılarının ağzına koyulan diğer iki emzik.
Evcilleşmiş hayvanlar bile korunan ” doğa parkları”, daha doğrusu “doğa müzelerine” bırakıldığında yaşayamıyorlar. Enayi dümbelekçisi edeceiğne düşün ya mubarek: televizyonsuz, süpermerketsiz, medyasız, gazsız, elektriksiz ve hepsinden en önemlisi eğlencesiz nasıl yaşayabilirsin? Ağzındaki emzikler miktarı beyninin boşluğuyla ters orantılı.
Uzatmaya gerek yok. Yine Türklerin kara cahilliğini ifşa etmişsiniz.
Dış ülkelerde doğacılık en az 10 – 15 meslek oldu. Yüzlerce doğasız yaşama araştırmalrına neden oldu, siz Türkler hala televizyon önünde geviş getiriyorsunuz.
Şapşal şapşal konuşacağına süper- hiper zekanı bu emzik-mesleklerden birini, her zaman olduğu gibi, Anavatan’ına sokmakta öncü ol.
Kapı komşun nisanyan senden daha zeki, hiç değilse bitpazarında elden düşmeler satıyor. Hele Zileli, hiç sorma! Bu antenleri güçlü her şeyde öncü. Anarşistliği ithal etmekle kalmadı, bayiciliğini ve kitap satıcılığını yapıyor. Medyadaki haberlere trene bakar gibi ineklere haberlerin altında yatan “asıl”, “gerçek”, “saklı”, “temel”, “öz” mesajları inceliyor.
Ama iki çaparız var:
Avangartlar hiç değişmezler;
Haberleri inceleyenler boynuzlulara benzerler, gerçeği en son onlar öğrenir.

Necip Ağabeyimiz,
Hazırladığımız teze yararlı oldunuz ve teşekkür ederiz. Birkaç daha pürüzler var.
“Yapilabilir de, gunun sosyolojisini yeterince detayli bilemedigimiz icin, soylenenlerin isabetliligini degerlendirmek imkanindan mahrumuz.”
Bu yargınızın yorumunu yapmada zorluk çektik.
Sorunumuzu az sözcüklerle ifade edersek, doğa ve sosyal bilimler, sanat, edebiyat, müzik gibi insanın çevresi veya dünyasıyla girişmiş olduğu ilişki sürecinin daha henüz bir sonuca varmadığını mı demek istediniz?
“O yuzden, ben, ‘Hatice’ye degil de, neticeye bakmak’ tercihinde bulunup, durumu ‘inanc modelleri arasindaki rekabetin yol actigi evrim’ seklinde degerlendirmek taraftariyim.”
Bu da bazı sorunlar yarattı.
Zamanında rekabet içinde olanlardan çıkan neticelerin daha sonra yetersizliği, yanlışlığı, tatmin edici olmayışı, yeni buluşlarla eksik olduğu bilinciyle geriye dönerek neticeye varmayanlardan biri seçilebiliyor. Yani ilk alıntıda olduğu gibi her zaman beklemek mi gerekiyor?
“Manihaizm’i benimsemek sonrasi, Uygurlarda gorulmesidir”
Bu da biraz sorun veya daha derin düşünmemiz gerektirdi.
Size göre Manihaizm Uygurların ” Savasci ozelliklerinin torpulenmesi ve kaybedilmesi..” sonucu yaratmış gibi. Manihaizm inancının sulhsever olduğunu ilk defa sizden öğrendik. Biraz açıklar mısınız, lütfen?
Manihaizm’in son savaşa asker toplama dini olduğu bile ileri sürülür.
Eğer yanılmıyorsak, Vandallar (Endülüs, Andalus kelimelerinin kökeni) Arianism sapkınları (heretics).
“Ben secmedim. Roma Imparatorlugunun ahalisi secti”
Hrıstiyanlığın Roma dini oluşunda iki imparator adı geçer: Theodosius I ve ünlü Constantine the Great.
“ahali secti” demekle bunu mu kast ediyorsunuz?

“[..] insanın çevresi veya dünyasıyla girişmiş olduğu ilişki sürecinin daha henüz bir sonuca varmadığını mı demek istediniz?”

Hayir, ‘gunun sosyolojisi’ diyerek benim kasdettigim, o gunun (yani, yeni bir inanc modelinin tercihinin yapildigi gunun/donemin) sosyolojisi idi.

“Zamanında rekabet içinde olanlardan çıkan neticelerin daha sonra yetersizliği, yanlışlığı, tatmin edici olmayışı, yeni buluşlarla eksik olduğu bilinciyle geriye dönerek neticeye varmayanlardan biri seçilebiliyor.”

Sozyolojide ‘geriye donmek’ bence mumkun/sozkonusu degil. Cok olsa, (yeni) bir deneyden memnun olunmadiginda, alinan dersler uzerinden eskisini modifiye ederek benimsemek sozkonusudur.

Bunu da, sunu esas alarak soyluyorum: Eskisi cok da matah olsaydi, yeni bir seye yonelmek sozkonusu olmazdi. Yeniden de yeterince memnun olmayanlarin, eskisine/oncekine donmeleri, eskisinin/oncekinin ‘matah olmayan’ bazi taraflarinin (en azindan) duzeltilmesine gayret etmelerine yol acar.

“Manihaizm inancının sulhsever olduğunu ilk defa sizden öğrendik. Biraz açıklar mısınız, lütfen?”

Ayni ‘Manihaizm’den mi bahsediyoruz; bilmiyorum.

Ama, Adem, Zerdust, Buda ve Isa’dan etkilenmis bir inanc modelinin –ki, tanrisi ‘iyilik/isik’, seytani da ‘kotuluk/karanlik’ ile temsil edilir– kurgusunun neresinin temelinde ‘son savaşa asker toplama dini’ oldugunu dusunuyorsunuz?

Uygur Kralligi, Manihaizm’i benimsedikten sonra, yaklasik yuzyil sonra, sizlere omur oldu. Bunun sebebinin, tipki Roma’nin basina gelen sekilde, yeni inanc modeli oldugu hayli yaygin bir kabuldur.

“Eğer yanılmıyorsak, Vandallar (Endülüs, Andalus kelimelerinin kökeni) Arianism sapkınları (heretics).”

Bunu, ‘sapkın/heretic’ sifatlarini, kurumlasmis ve kendi basina otorite haline gelmis Hiristiyanligin gozlugunden bakarak soyluyorsunuz, degil mi? Yani, galiplerin nitelemeleri.

Iyi de, bu bambaska bir sey. Ben, Roma’da ve Bizans’ta (devlet dinine) evrildigi halinden degil, kurulus/serpilme surecinden bahsediyorum.

“Hrıstiyanlığın Roma dini oluşunda iki imparator adı geçer: Theodosius I ve ünlü Constantine the Great.
‘ahali secti’ demekle bunu mu kast ediyorsunuz?”

Hayir. Tarihlere bakmaniz lazim. Birinci Konstantin’in hukum surdugu yillar 306 ila 337 arasindadir. Birinci Teodosyus’un ise 347 ila 395.

Yukairdaki tarihleri, havariligi kendinden menkul Tarsuslu Pavlos’un (Aziz Paul’un), bir Musevi kesis olan Hz Isa’nin ogretilerini yeniden ambalajlayarak Hiristiyanlik markasiyla pazara surdugu tarih ile kiyaslarsaniz (olumu MS 67), aradan –nereden baksaniz– 250 sene kadar bir zamanin gectigini gorursunuz.

Bu zaman zarfinda, Hiristiyanlik, baldiri ciplaklar (culsuzlar/mustazaflar/ezilenler) arasinda orman yangini gibi yayilmis ve nihayet imparatorlugun her iki yakasini bu yeni dini benimsemege mecbur kilmistir.

Yani, yeni inanc modelini ‘ahali’ secmistir –sozkonusu her iki imparator da, bu ornekte, erkeklige sey surmemek adina da diyebiliriz, ahalinin baskisina boyun egmistir.

Ondan sonrasi ise, downhill for the empire(s), and uphill for Christianity.. they all morphed beyond recognition, to their respective detriment.

“Bu herif her nabza göre şerbet dağıtacağına beynine bir baktırsa fena olmaz.”

Hangi ‘nabz’a?

Sizinkine bakarsam, tansiyon ‘off-the-chart’ olmus. Mazallah, azicik daha yazacak olsam, hiddet kaynakli beyin kanamasindan gideceksiniz.

Relax.

Sayın Necip Hocamız,
“Hayir. Tarihlere bakmaniz lazim. Birinci Konstantin’in hukum surdugu yillar 306 ila 337 arasindadir. Birinci Teodosyus’un ise 347 ila 395.”
Cevabınız bizi şaşırttı.
“I. Theodosius
Flavius Theodosius (11 Ocak 347 – 17 Ocak 395) I. Theodosius ve Büyük Theodosius olarak da bilinir. MS 379’dan 395’e kadar Roma İmparatorluğu yapmıştır. İmparatorluğun doğu ve batı kısımlarını birleştiren Theodosius, Doğu ve Batı Roma’nın ikisini birden yönetmiş son imparatordur. Ölümünden sonra imparatorluk ebediyen ikiye ayrılmıştır. Aynı zamanda Hıristiyanlık’ı Roma İmparatorluğu’nun resmi dini yapmış olmasıyla da bilinir.”
“Bunu, ‘sapkın/heretic’ sifatlarini, kurumlasmis ve kendi basina otorite haline gelmis Hiristiyanligin gozlugunden bakarak soyluyorsunuz, degil mi? Yani, galiplerin nitelemeleri.”
Siz daha önce neticeye önem verdiğinizi yazmıştınız. Yanlış mı anladık?
“Sozyolojide ‘geriye donmek’ bence mumkun/sozkonusu degil. Cok olsa, (yeni) bir deneyden memnun olunmadiginda, alinan dersler uzerinden eskisini modifiye ederek benimsemek sozkonusudur.”
Rönesans yeniden doğuş demektir. Daha önceki bir sosyal yaşamı yeniden yaşamak değil mi? Avrupa’nın Antik Yunan’a dönüşünün son derece önemli bir tarih süreci olduğu fikrimiz hatalı mı, sayın hocamız? Günün şartlarına uygun ifade ve değişmeler kaçınılmaz. Aksi halde doğa yasalarını kanıtlamak için yapılan bir deneyi yapan aynı kişi değildi, aynı saatte yapılmadı gibi itirazlar da ortaya çıkabilir. Farkı açıklar mısınız?
Osmanlı hanedanlığının sonu İslamlıkla Türklük arasında çabaladıktan sonra Türklüğe dönüşle sona erdi. Çimdi de tekrar İslamlığa dönüş var. Bunlar da örnek olabilir.
Hatta tek tanrılı dinlerin bir zamanlar yaşadığı sosyal yaşamı sürekli yenileme, bu amaçla yapılan ayinler, günümüz sosyal yaşamı milli bayramlarla (19 Mayıs, 29 Ekim, 23 Nisan, 30 Ağustos gibi) yeniden canlandırmaların hepsinin sosyoloji alanında sosyal olaylar ve hatta hayli etkili sosyal olaylar olduğunu düşünüyoruz. Bir hata mı yapıyoruz?

“Sayın Necip Hocamız,”

Hoca kim, ben kim.

Istihza da olsa, lutfen abartmayiniz.

“Aynı zamanda Hıristiyanlık’ı Roma İmparatorluğu’nun resmi dini yapmış olmasıyla da bilinir.”

Iyi de, bu neyi degistiriyor?

Hristiyanligin bir devlet dini olarak dogmadigini mi?

Hayir, tabii ki.

Daha sonra, dipten gelen dalgaya (deneyen, fakat) karsi koyamayan, Roma Imparatorlugunun benimsemis oldugunu mu?

Hayir, tabii ki.

Benimsedikten sonra, hem Imparatorluk ciddi degisimlere ugradi, hem de Hristiyanlik.

Imparatorluk, ikiye ayrildi; ve, acimasiz fetihci karakteristigini terketti; bu da gerilemenin hizlanmasina yardimci oldu.

Hiristiyanlik da, devlet dini olduktan sonra, kurulus felsefesini bir kenara itip, hukumranliga ve (kurulus safhalarinda uzerinde yukseldigi) mustazaflari soymaga yoneldi.

“Siz daha önce neticeye önem verdiğinizi yazmıştınız. Yanlış mı anladık?”

Ben, neyn nasil oldugu hakkindaki tahminlere, galiplerin yorumlarina, ‘Hatice’ diyorum; hakikatleri ayni baglamda gormek dogru degil.

“Rönesans yeniden doğuş demektir. Daha önceki bir sosyal yaşamı yeniden yaşamak değil mi?”

Kelimenin anlami o olsa da, realitedeki karsiligi ‘yeniden dogus ozlemi’ demek degil midir?

“Avrupa’nın Antik Yunan’a dönüşünün son derece önemli bir tarih süreci olduğu fikrimiz hatalı mı, sayın hocamız?”

Yine kelimelere odaklanip ‘donus’ ile ‘donusum’ arasindaki farka dikkat cekmek isterim.

Yani, ‘Antik Yunan’a dönüş’u, ‘Antik Yunan’a ‘yuzunu donmek’ anlaminda goruyorum. Yani, ondan ciddi derecede ilham almak, esinlenmek.

Zaten, ‘Antik Yunan’ ne birebir biliyorlardi, ne de (bilseler bile) onu yeniden diriltmek mumkundu cunku cok sey degismisti.

“Osmanlı hanedanlığının sonu İslamlıkla Türklük arasında çabaladıktan sonra Türklüğe dönüşle sona erdi. Çimdi de tekrar İslamlığa dönüş var. Bunlar da örnek olabilir.”

Iyi de, yine o ‘dönüş’ kelimesi.. Malesef, pek de ‘precise’ bir kelime degil.

Ne Osmanli da, ne de bugun, sizin kullandiginiz ‘dönüş’ kelimesini ‘transform into’ anlaminda degerlendirmek dogru/isabetli olur. Cok olsa, ‘o zamanlar bir seyler dogruymus ki’ diyerek ‘acaba neydi?’ sorulari ile bakip ilham almak gayretlerinden bahsedebiliriz.

Birakin bugune getirmeyi, eger zaman makinasi olsaydi bile, bence, kimse –mesela ‘Asr-i Saadet’e gidip orada yasamak istemezdi.

Takilde kalkisanlar hep olacaktir; ama, dogal seyrinde birakinca, kisa zamanda ayaklari yere basacak ve bugune doneceklerdir.

“Hatta tek tanrılı dinlerin bir zamanlar yaşadığı sosyal yaşamı sürekli yenileme, bu amaçla yapılan ayinler, günümüz sosyal yaşamı milli bayramlarla (19 Mayıs, 29 Ekim, 23 Nisan, 30 Ağustos gibi) yeniden canlandırmaların hepsinin sosyoloji alanında sosyal olaylar ve hatta hayli etkili sosyal olaylar olduğunu düşünüyoruz. Bir hata mı yapıyoruz?”

Genellediginiz icin hata yapmis olmuyorsunuz.

Sunu demek istiyorum: Evet, insanlar, kutlamalar ya da matemler cinsinden toplu merasimler yapageldiler hep. Bunun devam edecegini varsaymak mumkundur.

Ama, bu ‘kutlamalar ya da matemler cinsinden toplu merasimler’ de kendi iclerinde evrim geciriyorlar.

Mesela, uzun zamandir artik ‘bakire kurban’ etmiyoruz. Arenalarda insanlari birbirleriyle ya da vahsi hayvanlarla olumune kapistirmiyoruz. Olenin arkasindan onun maiyetini ve varidatini beraberinde gommuyoruz.

Heck, uzun zamandir, rap rap yuruyen askerler, tanklar filan da gormedim ben ‘resmi bayram’larimizda. Dini bayramlar da, agirlikli olarak, tatil anlamina geliyor. Kurban kesmek filan dahi, bedeli kredi karti ile odenen, kimbilir hangi memlekette vekaleten halledilen angaryalar haline donustu.

Yani, seremoniler devam ediyor/edecek ama dozlari da icerikleri de evrim gecirdi –geciriyor ve, suphesiz, daha da gecirecek.

Sembolizma anlamida devamlilik olsa bile, icerik ve doz cinsinden ciddi kopuslar anlamina geliyor bu.

Öğrenciler,
Sayın Necip Hoca’yı saat yayı gibi kurmuşsunuz, herif fırıl fırıl dönüp duruyor.
“Iyi de, bu neyi degistiriyor?”
Öğencilerin hatası buldum diye horozluk yapacağına biraz wiki-wacky’ye baksaydın be hokkabaz! Bak onlar senin boş konuştuğunu, salladığını belgeyle kanıtlamışlar. Senin gibi atıp tutmuyorlar.
Senin bu dönüş/dönüşme benzeri can kurtarma soytarılığını, cahilliğini öngörüp dönüş/dönüşme enayi dümbelekliğini önlemek için doğa bilimi fizikte bile bir deneyin kanıtlanamayacağını sana hatırlattılar. Bu asıl noktayı es geçip derinlerden gelen sesler işitmeye başlamışsın.
Duyduğun seslerin hakiki olduğundan emin misin? Kaynakları senin gibi Türk araştırmacıları mı? Bu Türk koca kellelerinin hepsi dışarıdan, yani Batı’dan, gelen kaynaklarla beslenirler. Bu yapmacık cici bici devrimci-solcular arasındaki geyik muhabbeti içinde Atatürk’ü unutup duruyosunuz.
Üstelik sen nasıl galip Batı kaynaklarına güvenmişsin? Ayıp, ayıp! Bu wiki-wacky seni fena uyutuyor.
“Kelimenin anlami o olsa da, realitedeki karsiligi ‘yeniden dogus ozlemi’ demek degil midir?”
Aynı “yetiş ya Hızır!” , aynı “yetiş ya lügat!”. Öğrenciler senin salaklığını bilerek seni uyardılar ama hala kelime farklarıyla cahilliğini örtme peşinde koşuyorsun.
Doğa bilimlerinde bile tekrarlanan deneylerde istatistiksel hata payı tanınır. Sosyal bilimlerde ancak senin gibi yobazlar salt sidik yarışı kazanmak için bu kadar aptalca konuşurlar.
Zerre kadar onurun, gururun varsa kıvırmadan şu tek soruya cevap ver yeter:
Tarihte hiç geriye dönüş olmuş mu, sayın Necip Hacı Hoca?

Bu site, başta site sahibi, katılan ücret köleleri, alış-veriş müdürü Necip Bey bana sürekli Luis Buñuel’in “Uslu, Terbiyeli Orta Sınıf Silikleri” filmini hatırlatıyor.
Medeniyet, 7 – 10 bin yıldır ya önüne geleni kırımdan geçirmiş ya da bu sitedekiler gibi iyi yaşamak için yaşamaktan vazgeçen uslu, terbiyeli, akıllı, zeki çocukları kara delik gibi yutmuş. Kara delik sakinleri hep birlikte seviyoruz/sevmiyoruz, beğeniyoruz/beğenmiyoruz, razıyız /razı değiliz özgürlük türküleriyle kölelik milli marşlarını değişik medyalara kusup dururlar.
Kelimesi kelimesine “sakinleri” diyebilirim çünkü başta site sahibi, dalkavuk memur Necip, evcilleşmiş meslek ve diploma sahipleri katkıcılar bir rahatlık içinde sanki bu rahatlığın vicdan azabını çekmekteler. Kafayı sefillere acımakla veya sefillerin neden sefil oldukları üzerinde 2+2’nin 4 etmesi gibi akıl falan filan yürütmekle boşalmaktalar.
Türkiye’ye son geldiğimde antidepresan alanlar sayısının yüksekliği beni şaşırtmıştı. Bu siteye dadandığımdan beri aynı şeyi görüyorum. Herifler sonsuz gaddar dünyayı kişiliklerinde hissetmiyorlar, dışarıda buluyorlar. Eski imam-papaz yeni psikiyatrist çok hap yutmuş Necip memur bey bana “relax” der. Şaşırmamın asıl nedeni 4 psiokoloji okullarını kıyaslayan bir bilim adamı beşinci olarak komşuluğu katmış. Kazanan komşu! Ben Türkiye’de hala komşuluk var diye kafayı yiyenlerin az olduğunu sanmıştım. Ama Türkiye’de insanların bütün dünya enayileri ve bu sitedekiler gibi ya televizyon ya da televizyon-internetle kafayı yediklerini gördüm.
“Uslu, Terbiyeli Orta Sınıf Silikleri” konusuna “dönüş/dönüşme” :
Bu Medeniyet kara deliğindeki orta sınıf siliklerin hiç birinde dışarıya bakma cesareti bile yok. Hatta biri çıkar da “dışarı var” derse hemen kuduruyorlar. Bu cesur fedakâr askerler hep beraber saldırıya geçip “daha çok, daha iyisini istiyoruz” ulumalarına başlıyorlar.
Bu sakinler, tarihte görülmemiş bir inanç ve yobazlıkla bolluk, zenginlik, güzellik, yüksek zekalılık, yaratıcılık, artistlik, yazarlık, icatçılık, bilim adam-karılık, teknisyen-technicianlık, bankacılık, mühendislik, avukatlık, doktorluk vaat eden son moda dinin müminleri.

“kurana göre içki ve kumar şeytan işi bir pisliktir peki ya kölelik nedir? içki ve kumarı şeytan işi bir pislik olarak tanımlayan kuran köleliği nasıl tanımlamıştır? burada sorulması gereken asıl soru budur.”
https://eksisozluk.com/entry/69954502

Silinenler Nerede?

http://www.hurriyet.com.tr/buyukelcinin-sizan-mailinde-turkiyeye-cirkin-sozler-40541023

https://eksisozluk.com/entry/69984248

Necip Dalkavukluk Baklasını Ağzından Çıkarmış
Öğrencilere verdiği falan filan cevapla Necip nihayet hayatı boyu her nabza göre şerbet vermiş olduğunu gizleyemiyor.
“Her zaman iktidar vardı, var olacak” öten Necip, iktidarın sadece ve sadece insan tarihinin %0,05’inde varlığını ve hala iktidarsız vahşi çıplaklar olduğunu kendi gibi dandik wiki-wacky’den öğrenmiş olmalı. “Hatice- netice” dil çabukluğuyla son %0,05 %100 olmuş, ırkçılığıyla da çıplak vahşileri insan saymadığından işi elitlerinin emrine uygun biçime sokmuş.
Bu herifin fırıldak gibi ya dönüyor veya durup elitlerden haber bekliyor.
Kendi gibi zekiler Afrika’dan 100 bin yıl önce çıkmış. Sonra Allah etrafına bakmış, yalayıcı Neciplerle dolu. “Burada düzen var, aşağıda neden yok?” diye kükremiş. Birden bire sarışın mavi gözlü elitlerin sosyal ve genetik evrimlerle oluşacağı “Neolitik Devrim” ve iktidar oluvermiş. 90 bin yıl iktidarsız, başıbozuk ayak takımı çıplak veya yarı çıplak vahşiler turistlik yapmışlar. Hatta dünyayı 3 misli büyüten elit sarışın mavi gözlüler bile çok az yer hariç iktidarsız yaşayan vahşi çıplaklar bulmuş ve ilk defa İktidar’ın, yani köleliklerinin kökeni ve gelişimi üzerinde teoriler geliştirmeye başlamışlar.
Peki, nasıl oluyor da bir enayiler enayisi her türlü dandik bilgilerinin kaynağı dandikler dandiği wiki-wacky’de bile yazılanları görmemiş. Enayi dümbeleği hiç utanmadan “sizin bu dediginiz, ancak 30 bin sene filan onceleri mumkundu. Savannah’ta, herkes tek basina avci-toplayici halinde yasarken…” diyebiliyor.
Peki, nasıl oluyor da bir enayiler enayisi her türlü dandik bilgilerinin kaynağı dandikler dandiği wiki-wacky’de Roma’nın Gothlar ve Vandallar tarafından yıkıldığını, yarısının hala Türkiye’de doğru bir şekilde “Rumlar” adıyla tanındığını bilmiyor.
Nasıl oluyor da İktidar ile İktidar’ın çimentosu dini karıştırıyor. Hatta yeni çimento olan ulusalcılık bile bu konuya uyanmasına yardımcı olmamış.
İşletmeci-teknisyen-technician-lügat mühendisi-wiki-wacky bilgici Sayın Necip Bey, bu konularda çaylaksın, cahilliğin her deliğinden akıyor. İstesek de istemesek de, sevsek de sevmesek de, beğensek de beğenmesek de, razı olsak da olmasak da uzmanlık çağında yaşıyoruz. Sen daha henüz yüzeyde çırpınıp duruyorsun. Derinler inmen senden çoktan geçmiş. Gaipten gelen elitler safsatalarıyla yetin, kaderine razı ol, çok geç kalmışsın.
İşte esnafın “işletmeci”, tefecinin “bankacı”, gammazcının “gazeteci”, yalancının “politika adamı-karısı”, “politika adamı-karısı” olamayanların “devrimci-solcu-yazar-anarşist-marksist” olma evriminden geçmenin mutasyon zıplamalarının yarattığı harikalar, hilkat garibeleri, elit olamayınca hiç değilse b*klarında boncuk bulan medeniyet lağımlarının sakinlerinden bir örnek: Necip Bey!

“Zerre kadar onurun, gururun varsa kıvırmadan şu tek soruya cevap ver yeter:
Tarihte hiç geriye dönüş olmuş mu, sayın Necip Hacı Hoca?”

OK. Hic ‘kıvırmadan’, durustce ve ‘accik seccik’ cevap veriyorum:

Evet.

Olmustur.

Hem de cok.

Kendi kisisel tarihimden ornek verecek olursam; mesela, her yurtdisina ya da Ankara’ya, Izmir’e filan gidisimin sonrasinda hep Istanbul’a donmusumdur.

Gerci.. her donusum sonrasinda Istanbul eski Istanbul degildi; degismisti. Ben de degismistim.

Ama, kalsaydim da, hem Istanbul hem de ben degisecektim.

Degismeyen tek sey degisim.

Oldu mu?

“Soru zamanda (tarihte) dönüş, zibidi Necip mekanda dönüşünü anlatmış.”

Cevabi yeterince dikkatle okumamissiniz.

Necip 12 Temmuz 17 / 1pm
“Engizisyon devrinde cin çıkaran rahipler çıkardıkları cinleri tespit etmek için yanlarında resimli, tasvirli el kitapları bulundururlardı.”
Bu cumleyi de okumadim ama onu buraya buradan sonrasini okumadim demek icin alintiladim.

Necip 25 Temmuz 17 / 1am
“Ben o gune kadar oyle bir sey gormus degilim; diger cocuklardan birisi ‘sara’ (‘epilepsy’) oldugunu soyledi.”

–

İbn Kayyimi’l-Cevziyye, bir saralının olayında, “cin”le nasıl konuşulduğunu, saralıdan çıkarılması için nasıl uğraşıldığını ve sonuçta nasıl başarıldığını bir örnek olarak anlatır. İslam dünyasında “allâme (çok bilgili, ileri ölçüde bilgin)” diye nitelenen bu yazara göre, ”saralı bir hastada KÖTÜ RUH, yani CİN bulunmadığını savunarak tıbbî açıklamalar yapan düşünür ve doktorlar birer dinsiz ve câhildir”.

İnsanların büyük çoğunluğu bir düzenin (makinenin) parçası olmak durumundadır. Alelade işleri yapan çoğunluk olmazsa düzen (makine) çalışmaz.

Bu düzenin (makinenin) yapısı değiştirilemez. Fakat diğer insanlardan mümkün olduğunca uzakta yaşanacak toplumdışı bir yaşamla onun etkilerinden büyük ölçüde korunmak mümkündür. Bu da toplum çoğunluğunun değil, ancak istisna bireylerin elinde olan bir imkan olabilir.

Başka bir siteden ilginç bir yorum:

hayatı “o kelime aslında şu demektir” seviyesinde anlamlandırmak ergenlik dönemi işi.
hayatın anlamlandırılması işini buraya sıkıştırmak, eylemlerini akşam gelince kemiklerini kıracak bir baba korkusuyla şekillendiren ergen toplumların işidir.
bu ergenlik hali kulaktan duymayla, kitaptan okumayla aşılacak bir merhale değil,
zaman ergen toplumlara ergenliğini geride bırakacak kadar acımasız davrandığında toplum artık istese de o hale dönemez.
sürece katkı bu gibi bilgileri günışığına çıkarmakla mümkündür.
mevla görelim neyler…

http://marksist.net/oktay-baran/egitimde-cok-boyutlu-gerici-saldirilar.htm

İlk post-antikapitalist düşünür veya başka deyişle antikapitalizmi aşan ilk kişi Necip midir?

İslamcı rejimin anticiliği

Seyfi Cengiz

İslamcı rejim emperyalizme öfkeli.
O kadar öfkeli ki, farkında olmadan işbirlikçiliğini ifşa ediyor:
“Amerika başta Afganistan olmak üzere, varlık gösterdiği Müslüman ülkelerin tümünde Türkiye’ye muhtaç. Yoksa buralarda varlık gösteremez ve terk etmek zorunda kalırlar. Bir de İncirlik üssü var. ABD’nin Ortadoğu’daki en büyük merkezi. Bu alt yapıyı başka yerde yapmak o kadar kolay değil.”
Yani faşist İslam cumhuriyetinin Amerikan emperyalizmiyle problemi, kendisiyle stratejik ortaklığı model ortaklığa dönüştürmek dururken, PKK (YPG/PYD) ve Gülenciler’le iş tutması.
Bir de anti-kapitalist söylemleri vardı.
Ona da bugün Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu’nun kendisi cevap vermiş:
“Alman firmalarıyla ilgili bir iddiaları var. Bizde Alman firmalarına yönelik böyle hiçbir soruşturma ya da inceleme yok. O firmalara da, diğer firmalara da, yani yabancı sermaye dediğimiz, küresel sermaye olarak nitelendirdiğimiz yurt dışından gelen şirketlerin hepsine çok sayıda avantaj sağlıyoruz. Hem millet olarak hem devlet olarak sahip çıkıyoruz. Alman firmaları da bundan mutlu.”
Hal bu iken şu “ikinci kurtuluş savaşı” neyin nesi peki?
Yalanı bunlar yaratmış olmalı.

https://www.facebook.com/notes/seyfi-cengiz/islamc%C4%B1-rejimin-anticili%C4%9Fi/1604395886278101/

Aşk mektupları yerini aşk mesajlaşmalarına bıraktı! Yani hiçbir şey değişmedi!

Bu site işgüzarlarla dolu: çok şekerli “Güzel eski günler!” 19. yüz yıl yutulan hapların etkisi altında Diplomalı Chairman Zileli, lügatler ormanında yolunu kaybetmiş enayi dümbeleği Necip, hiçbir şey anlamadan kes-yapıştır medya hastaları çaylaklar alış-veriş pazarı, kadınlar kurtulalı boşalmayı, Freud’ın sezdiği gibi, çene düşüklüğüyle yapanlar.
Ben en son Türkiye’ye geldiğimde mecburen televizyon seyrettim ve Batı taklitçiliğini havada kapan cin Türkler medya artistliği, enayilere uzman enayiliği satan, muhabbet tellallarının mantar gibi bittiğini gördüm. Diplomalı tarihçi Şeref Mardin diğer ünlü olmak için k*çlarını yırtanlar arasındaydı.
Kişisel not: Annem Mardinli olduğundan bu herifin Mardin adını da kendisi gibi ucuz etmesi beni üzdü.
Bazı alıntılarlar adamın ne kadar tarihi kazananlar dalkavuğu olduğunu fazlasıyla gösterir. Tabii tarih bilenenler için. Tabii anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az.
“TAŞRA mahsulü bir tür “püritanizm” buluruz”
Küresel ekonomi de mi taşra “püritanizm”i ? Binlerce daha örnek verilebilir. Örneğin “demokrasi çıkışı” da taşradaki etrafı pisliklerden temizleyici “pure” bir düzene gitmek amacıyla yapıldı. Necip enayi dümbeleği “demo” kelimesini lügatinde araya dursun, geri kalanlar hiç değilse Fustel de Coulanges’ı okusunlar.
“… içki yasağı, büyüğe hürmet, tesettür ve VATANDAŞLARIN CİNSEL HAYATI üzerinde kontrolün konması gibi DAR, POPÜLİST VE FELSEFİ İÇERİĞİ OLMAYAN, “püritanist” bir değerler kümesinden oluşur”
Türklerin Allah’ı Amerika’yı “püritanist”ler kurdu be hödük ŞEREFLİ MARDİN! ŞEREFLİ tarih mi okumuş, Necip gibi gaipten gelen “white noise” emirleri mi duymuş?
Bu herifin Judaism cahilliği Necip kara cahilliğini gölgede bırakıyor.
Hrıstiyanlık’ta doğayı kontrol altına alma hastalığının cici bici modern bilim olmasını da bilmez bu herif. Ne de manastırlarda maslahatını kontrol altına almak için kendi kendilerini döven rahipleri bilir bu medya artisti. Hrıstiyanların Eskimoları kırımdan geçirme nedenlerini bile duymamış bu Şerefli Mardin!
Seksin en büyük ticaret oluşu, dünya nüfusunun %90’ının seyirci-dikizci olduğunun sömürülmesini Necip gibi boyundan büyük laflarla fakında bile olmadan hasıraltı etmiş bu Şerefli Mahluk. Freud Medeniyet’i sekste doymayanlar yarattı dedi. Doğru/Yanlış bir yana, Şerefli inekse, kesip yapıştıran inekler ineği.

Freud’un seksle ilgili teorilerini yayınladığında Viyana’da genç yaşta olan Stefan Zweig bir kitabında anımsar. Kendisi gibi orta sınıflar arasında büyük bir etki yaptığını, sekste çekingenlik ve bastırmanın orta sınıflar arasında çok yaygın olduğunu ama alt sınıflar, popüler ayak takımlar arasında seksten zevk almada kendileri , Ş. Mardin ile kesip yapıştıran gibi k*çı sıkılığın, baston yutmuşluğun olmadığını ekler.
Daha sonra aynı okuldan gelip bu konuyu temel alan Wilhelm Reich de benzeri gözlemlerde bulunur.
Zaten içki, kumar yırtık pırtık elbiselerle dolaşmak fakirler arasında her zaman yaygındı ve sizler gibi orta sınıfların her zaman sinirlerini tırmalar, “bizim gibi uslu, terbiyeli, çalışkan, yaratıcı, tahsilli olalar ne iyi olur” solcu-devrimci ilahilerinize meşruluk kazandırdılar. Dünyanın her yerinde asker ve çalışkan köle isteyen Devlet, Endüstri ve din yobazları ve Ş. Mardin gibi “püritanlar” böyle yoldan çıkmışları yola getirmek istediler. Tarihte örnek sayısı Türk ibişler sayısını fazlasıyla aşar.
But Ş. Mardin is an honorable historian.
Bu enayi dümbeleği dünyanın her yerinde ekolojik yemek, ekolojik içmek, ekolojik yaşamak ve hepsinden ışık yılları kadar daha da önde gelen sigara içmemenin orta sınıflar arasında kuru tarla yangın felaketi gibi yayıldığından bile habersiz şapşal şapşal kesip yapıştırmış.
Türkiye’ye son geldiğimde okulların bu sigara içmemede yıkama çirkinliğini utanmadan ve hatta sanırım gururla çocukların beyinlerini yıkadığına sayısız defa şahit oldum. Hepsi, bila istisna orta sınıf aile çocuklarıydı. Komünist ülkeler, Naziler, faşistler bu tiksindirici otonom yaşam düşmanlığını fazlasıyla kanıtladılar.
Sigara içmeme son modası, her çılgınlık ve adilik modası gibi, Amerika’da başladı ve dünyaya hemen yayıldı.
Kesip-yapıştıran biraz, çok çok az düşünseydi dünyanın dört bucağında sinek öldürür gibi insan öldüren Amerika ve Avrupa ülkelerin bu modanın başını çekmeleri boş beyninde bir kuşku yaratır, biraz doldururdu.
Koşmanın zararları artık çok iyi biliniyor. Sigaranın diğer öldürücü alışkanlıklarından farklı özel bir zararı olduğu kanıtlanmadı.
Bu konu üzerinde durmamın nedeni Ş. Mardin ve kesip yapıştıranın bu sitenin ruhunu, faşistliğini çok açık sergilemesi.
Tıp araştırmalarında önlü bir bilim adamı ve aynı zamanda doktor olan biri, görece genç yaşta akciğer kanserinden ölen bir diğer doktorun cenazesinde yaptığı konuşmada, “sigara içmezdi, acaba gizli mi tuttu?” der.
Faşist olmadıklarını düşünenler bir Hitler bekliyorlar. Tabii benim gibi kendilerinin ne mal olduğunu yüzüne vuranlara orta sınıf çekmecelerinden, her yerde prostitüsyonluğu yapılan, orta sınıfların ağzına tıkılmış “demokrasi” emziklerini çıkarıp bana saldırıyorlar.
Eğer orta sınıf atalarınız burjuvaların çıkışının tarihini, felsefesini, alt sınıfların tepkilerini çok az bir öğrenseniz kendinizi hemen tanırsınız.

Dünyanın en büyük ve aşılamaz alimi hariç kimseden alıntı yapmamalıyız. Onun hikmetli sözlerini kopyala-yapıştır yapmak dururken hödük cahillerin sözlerinde hikmet aramak da neymiş?

“Ulan öküz Anadolulular!”

“Ulan öküz CHP’liler / Balkan göçmenleri / Solcular / Laikçiler / Ateistler / Ateist ve Ali’siz Aleviler / Zerdüşt Kürtler / Tek Millet-Devlet-Vatan-Bayrak’a karşı olan hainler!”

Hangi değerler, kimin aklı?

Yılmaz Tan
Ağustos 10, 2017

Başkanlık sistemi için yapılan referandumun sonuçları Türkiye’de toplumun hali hazırda eşit güçte iki kamp arasında ayrıştığını gösteriyor: Yüzde 51’lik bir “Reis için Evet” bloku ve bunun karşısında yüzde 49’luk bir “Hayır” bloku. Bu eksende ayrışmanın temeli, bir istibdat rejimini tek adam kimliğiyle bünyesinde toplamış olan Erdoğan’ın yönetim biçimine taraf olmak ya da karşı olmak gibi görünüyor. Fakat bu görünümün ardında, Türkiye’de kârlı birikim koşullarının sürekli sekteye uğramasına karşı tutulacak yol konusunda burjuvazinin de kendi içinde söz konusu koşulların hangi politikalarla tesis edileceği konusunda birbiriyle adeta bir savaş vermesi yatıyor.

Yukarda özetlediğimiz kutuplaşmanın “Hayır” tarafında öbekleşen politik güçler yeni bir ittifak yönelişi içinde somut adımlar atmaya başladılar. Bunların başında 2019 yılında yapılacak Başkanlık seçimlerine hazırlığın bir ön adımı olarak değerlendirilebilecek CHP’nin “Adalet” yürüyüşü ile halen devam eden HDP’nin “Vicdan ve Adalet” eylemi geliyor. Bu arada çoğunluğunu liberal ve sol liberal aydınların oluşturduğu 1500’e yakın imzayla yayınlanan ve bir “ortak akla ihtiyaç olduğunu” vurgulayan “yan yanayız, bir aradayız” bildirisini de bu yönelişin bir parçası olarak sayabiliriz. Referandum sonrası “Hayır bloku” etrafında şekillenmekte olan politik yönelişe sol aydınlar (ulusalcısından liberaline, herkes kendi meşrebine göre) ya “cumhuriyetin kazanımları” ya da “AB kriterleri” açısından yaklaşıyorlar. Laiklik, adalet, demokrasi, “ortak akıl” gibi değerleri öne sürüyorlar. Oysa biz bu söylemin Batıcı büyük burjuvazinin, asıl derdinin üzerini örterek, emekçi kitleleri onun peşine takmaya hizmet ettiği kanısındayız.

O derdi bir liberal gazeteci, Aslı Aydıntaşbaş, kısa bir süre önce Cumhuriyet gazetesindeki köşesinde gayet açık ifade etmişti. Aktaralım: “Ez cümle, yüzde 49 adayının güçlü bir ekonomik geçmişi ya da ekonomiyi döndürebileceği konusunda ‘güven veren’ bir ekibi olmalı. İlle de Donald Trump ya da Silvio Berlusconi gibi iş dünyası kökenli birinden söz etmiyorum; ancak ekibinde ‘tamam bu adam piyasaları rahatlatır’ dedirten insanlar olması lazım. Aslında ihtiyaç, demokrat bir Turgut Özal 2019 formülü”. İşte burjuvazinin o ya da bu politik temsilcilerinin asıl amacı budur, “piyasaları rahatlatmak”.

Oysa bunun anlamı emekçiler için gayet açık: daha fazla kâr üretilsin diye daha uzun çalışmak, daha düşük ücrete razı olmak, iş güvencesini bütünüyle yitirmek, daha ağır koşullarda çalışmak, kısaca daha fazla sömürülmek! “Adalet” yürüyüşü yapan CHP’ye ait Şişli Belediyesi’nde taşeronlaşma girişimleri nedeniyle temizlik işçilerinin işsiz kalacak olmalarından, CHP’nin de ortağı olduğu İş Bankası’nın iştiraki olan Şişecam fabrikalarında işçilerin grev hakkının gasp edilmesine ses çıkarmamasından, karşı kampta Erdoğan’ın “biz OHAL’i grevleri bastırmak için kullanıyoruz” açıklamasına kadar birçok örnek verilebilir. Nerede “demokrasi”, nerede “ortak akıl”, nerede “Cumhuriyet değerleri”? Ortak akla değil, patronların aklına, Cumhuriyet değerlerine değil, piyasanın değerlerine tâbi olmak.

Toparlayalım. Günümüzün şiddetlenen kriz ve rekabet koşullarında, Avrupa demokrasisi, cumhuriyet, adalet, etik, vicdan gibi “değer”lerden medet ummak, “can yakmayan kapitalizm” aramaya çalışmak liberal ya da ulusalcı, sol aydınların özlemlerinin bir ürünü olabilir, ancak gerçekçi değildir. Asıl çözüm, hem “Batıcı” siyasi kampın kendi peşine takmaya çalıştığı yüzde 50 ile hem de “Reisci” kampın kendi peşine takmaya çalıştığı öteki yüzde 50’nin çoğunluğunun paylaştığı ortak paydaya, yani sömürüye karşı birlikte mücadele etmelerinin koşullarını yaratmaktan geçiyor.

Bu yazı Gerçek gazetesinin Ağustos 2017 tarihli 95. sayısında yayınlanmıştır.

http://gercekgazetesi.net/gundemdekiler/hangi-degerler-kimin-akli

Şerif Mardin gibi püritanizm karşıtı sosyologların içki yasağı, büyüğe hürmet, tesettür ve vatandaşların cinsel hayatı üzerinde kontrolün konması gibi geniş, popülist olmayan ve felsefi içeriği derin fikirlere düşman olmaları çok yazık!

“‘Tandoğan’lardan önce Anadolulu’ya bakış farklı mıydı?”

Cogunlukla ‘hayir, farkliydi’; ama, ‘evet, biraz vardi’ tarafi da var.

Var olan kismina ‘Etrak-i bi-idrak’ sozuyle isaret edebiliriz. Yani, Saray’da Enderun egitimi almis olanlar ve onlarin yaninda yetismis olanlar (ya da, bunlarin bir kismi) oyle bakiyordu. Ama, bu, hem cok ama cok dar bir zumrede mevcuttu; hem de, bu laflar ahaliden cok uzakta soylen(ebil)iyordu.

Bu da, bizi, ‘hayir, farkliydi’ kismina goturur. Su acidan: Alevi-Sunni kesim arasinda her zaman bir dislayicilik olmustur; ama, bu (ilgili nufuslarin pek de birarada yasamayislari yuzunden/sayesinde) akademik olmaktan ileriye gidemiyordu.

“Değilse, o garabetleri düzeltmek için o zamanlarda da bir ‘Kurtuluş Savaşı’ yapıldı mı? (Celali isyanları? Babai isyanı? Bedreddin?)”

Benim kasdettigim anlamda bir ‘Kurtuluş Savaşı’ndan bahsedemeyiz, bence.

Acayim:

Ben, nacizane, hem ‘Babai isyanı’ni hem de ‘Celali isyanları’ni farkli gorurum. Ikisi de, kuraklik donemlerine rastlamis, aclik yuzunden ortaya cikmis isyanlardir.

‘Babai isyanı’, daha verimli (oldugunu dusundukleri) topraklara gecis izni verilmedigi icin, ‘Celali isyanları’ ise, gidecek daha verimli topraklar sozkonusu olmadigi icin, yasanan acliga isyan eden kitlelerin isyanidir. Siyasi bir hedefleri yoktur –varsa da ben bilmiyorum.

Bugunden bir ornekle benzestirecek olursak, ‘devlet kapisindaki isimden atildim, isimi geri istiyorum’cularin gunluk perhizler seklinde sergiledikleri ‘isyan’a benzerler.

Buna karsilik, ‘Bedrettin isyani’, mahiyet olarak, farklidir.

Kendisi de yonetici taifesinden olan, Bedrettin, Fetret Devrinde yanlis ata oynamis (Musa Celebi) ve o kaybedip Mehmet Celebi tahta oturunca surgun yemis. Yani, izzet ve ikbalden dusmus, klasik bir muhalif portresi cizer.

[Bizdeki Osmanlidan kalan Pasazadelerin cocuklarinin neredeyse tumunum ‘solcu’ ve muhalif olmalarina benzetebilirim. Kendisi de bunlardan birisi olan Nazim Hikmet Ran’in Bedrettin’i destanlastirimis olmasini yadirgamiyorum.]

Siyasi bir hareket organize etmege calistigini dusunmekle beraber, bunu daha yeni sayilacak bir gecmiste Osmanli’ya katilmis ama henuz entegre olamamis/edilmemis beylikler uzerinden yaptigina bakinca, bildigimiz ‘taht oyunlari’ turunden bir siyasi hareketten bahsediyoruz bence.

Bunlari altalta koyunca, bu isyanlarin, karakteristik olarak, bugunkune pek de benzemedigini dusunuyorum.

“‘Erdoğan’ların dili, üslubu, tepeden bakışı (tepeden baktığı kitleler dışında) ‘Tandoğan’larınkilerden farklı mı?”

Nerede durdugunuza gore degismekle beraber, bu noktada kendi acinizdan hakli olabilirsiniz.

Ama, su detayi gozden kacirmamak lazim:

Bugun ne bir Hanedan tarafindan yonetiliyoruz, ne de rejim (en azindan acikca/alenen) Baasci bir rejimde yasiyoruz.

Oyunun adi 1950’lerde degisti. Demokrasi diyorlar. Ideali hicbir yerde sozkonusu olmamakla beraber, otekilerden farki, cogunlugun oylari cok seyi tayin ediyor artik.

Yaklasik yuzyildir, bir azinlik tarafindan kendisine tepeden bakilan cogunluk, o azinliga tepeden bakan (oyle tavirlar sergileyen) birisine, haliyle, sempati duyacaktir.

RTE de, muhakkak, bunun farkinda ve onu da cok iyi kullaniyor.

RTE’yi bu acidan elestirebiliriz, tabii ki. Fakat, o degilse baska birisi bunu yapar; cunku, bu elverisli ortami yuzyildir hazirlayanlar hala daha hatalarindan donmegi akil edemiyor –ya da istemiyorlar.

Dün (hatta bazılarına göre kısmen bugün de)

Baş çelişki emek ile sermaye ve emperyalizm arasında değil, statükocu Kemalist bürokrasi (Balkan oligarşisi) ile sivil toplum, seçilmiş siyaset, “büyük toplum güçleri” (R. Margulies’in ifadesi), AB, burjuva demokrasisi vb. arasındadır.

Bugün

Baş çelişki emek ile sermaye ve emperyalizm arasında değil, AKP diktatörlüğü / faşizmi ile ona muhalif olan, ister emekçi ister patron her sınıftan toplum güçleri arasındadır:

TÜSİAD, “çapulcuyum” diyen patronlar (ama tankların önüne çıkan emekçiler değil), öğrenci gençlik, beyaz yakalılar, asker-sivil aydın zümre (15 Temmuz) gibi.

Şener Akkılıç, Kemal Meraloğlu, Abdullah Gülen, Fethullah Gül, Alican Baba, hatta yarın bir gün Davut Ahmetoğlu bile olabilir

“Fetihlerle birlikte ilk İslam devletini kuran ‘Kureyş oligarşisi’ ile ‘Hicaz göçmenleri’ arasındaki fark gibi mesela.”

Detaylarini bilmiyorum. Ama, isabetli bir benzetme gibi duruyor.

Yarın bir iktidar gelip de AKP’lilere ve “RETÖ”cü “terörist”lere yönelik bir cadı avı başlattığında kimler destekleyecek, kimler karşı olacak?

Bütün pisliklerin tek bir kaynağı olduğunu söyleyen düzen muhaliflerine kanmayın!

Onların önerdiğinin tersini yapın!

Yani ABD – AB – NATO – TSK – EGM – JGK – MİT – DİB – TÜSİAD – MÜSİAD – TRT – DHA – NTV – CNN TURK – CNN INT – OHAL – YSK – AYM düzenlerine hiç sorgulamadan boyun eğin! Zaten sorgulasanız ne yazar? Değiştiremezsiniz!

AKP’nin dış politikası: Tehlikeli yalnızlık

Gerçek
Ağustos 12, 2017

Geride bıraktığımız iki ay boyunca Erdoğan, AKP ve yandaş basın, başka ülkelerle sürekli bir gerilim yaşadı. Suudi Arabistan, Mısır, Birleşik Arap Emirlikleri ve Bahreyn Katar’a abluka uygulamaya başlayınca iktidar tarafını Katar olarak belirledi. Bunun üzerine bu blok Türkiye’ye yüklenmeye başladı, Türk askerinin Katar’dan çekilmesi gerilimin sona erdirilmesinin koşullarından biri oldu. Sonra Almanya ile kriz başladı. Kısa süre sonra da ABD ile gerilim yeniden yükseldi. İşin çarpıcı yanı şu: Suud, Erdoğan ve AKP’nin en yakın dostları arasında geçiyordu hep. ABD ve Almanya ise NATO ittifakının en güçlü iki ülkesi. Yani iktidar hep “aile içi” kavga çıkartıyor!

Rabiacılık bataklığı

AKP’nin dış politikası, tarihin gördüğü en başarısız dış politika örneklerinden biri olarak ders kitaplarına girecek kadar başarısız. Aslında bu politikaya yön veren güdünün ne olduğu biliniyor. Tayyip Erdoğan’ın bütün Sünni İslam dünyasının “reis”i olması. Bu, şimdilik alçakgönüllü olarak Arap dünyasının önderliğine indirgenmiş durumda. O konuda da Erdoğan’ın artık resmi ideolojisi halini almış olan Rabiacılık esas yol olarak görülüyor.

Nedir Rabiacılık? Erdoğan ve taraftarlarının başparmağı içeri kıvırarak dört parmakla yaptıkları el işaretinin simgelediği bu ideoloji, etrafında yaratılan efsaneleri falan bir yana bırakırsanız, Müslüman Kardeşler (İhvanı Müslimin) denen uluslararası bir Arap hareketiyle ittifak demek. 2011-2013 arasında Mısır, Tunus, Fas, Suriye, Filistin (Hamas) gibi ülkelerde iktidarda olan ya da iktidar umudu olan İhvan hareketi ile AKP iktidarı ve Katar sıkı bir ittifak içindeydi. Ama 2013’ten beri (Fas hariç) bütün bu ülkelerde ittifakın mensupları ya politik olarak yenildiler ya da bu ittifaktan uzaklaştılar. Erdoğan ise bu yolda yürümekte ısrar etti. Şimdi Katar ile baş başa kalmış olmasının ardında bu ısrar yatıyor. Rabiacılık bir süredir ısrarla söylediğimiz gibi Erdoğan’ın stratejik yönelişi halini almıştır. Ve Arap dünyasında onu yalnızlaştırmaktadır.

NATO’yla gerilim

Bu stratejik yöneliş Erdoğan’ı aynı zamanda Türkiye burjuvazisinin artık etle tırnak gibi birleşmiş olduğu emperyalist ülkelerle karşı karşıya getiriyor. Önce şunu saptayalım: AKP’nin emperyalist ülkelere karşı izlediği politika bütünüyle ikiyüzlüdür. Yandaş basını her gün ABD’ye ve AB ülkelerine saldırtıyorlar. Sonra kendileri şöyle açılımlar yapıyorlar: “Biz sayın Trump’ın seçilmesinin Ortadoğu’da çok hayırlı olacağını bekliyoruz.” Ya da: “Alman şirketlerini Türk şirketi gibi seviyoruz.” Yandaş basını okuyan ya da Erdoğan’ın veya bakanlarının ara sıra verdiği demeçleri dinleyen insanlar, ABD Türkiye’yi yıkmaya çalışıyor, Avrupa Türkiye’yi bölmeye can atıyor, iktidar da onlarla savaşıyor diye düşünebilir. Ama İncirlik’i ABD’ye kullandırtmaya devam eden, Suriyeli mültecilere karşı AB ile birleşik cephe kuran da AKP iktidarının kendisidir! AKP emperyalizmden ve İsrail’den nefret eden halkın gözünde kahraman olmak istiyor, ama “emperyalizme itaat, Siyonizmle ittihat” politikasını devam ettiriyor!

Bu ikiyüzlülük bir yana bırakıldığında bile AKP’nin emperyalizmle bir dizi çelişki yaşadığı ortada. Bu çelişkiler çok farklı görünümlere bürünebilir. Diyelim AB Türkiye’de basın özgürlüğünün yokluğunu eleştirebilir. AKP iktidarı ise Erdoğan’a mizah yoluyla hakaret edilmesini ya da bakanının konuşturulmamasını öne çıkarabilir. Ama esas çelişki, Rabiacılık’tan kaynaklanıyor. ABD ve AB, Türkiye’nin Arap dünyasına öncülük hevesi içinde kendi kontrolü dışındaki güçlerle ittifakını onaylamıyor. Radikal İslamcı hareketlerle (örneğin Hamas’la yahut Suriye’nin selefileriyle veya İhvan’la veya bir aşamada DAİŞ’le) ilişki içinde olmasını kabul etmiyor. AKP iktidarı ise hem NATO ittifakından ve Batı emperyalizmiyle ilişkilerden yararlanmak istiyor, hem de Rabiacılığını sürdürmek. İşte gerilimin esas nedeni bu.

Öyleyse, bütün çelişkilerine, karmaşıklığına, büründüğü biçimlerin çeşitliliğine rağmen esas kavga biri emperyalist, öteki ise gerici bir bölgesel yayılmacılık olan iki politika arasındaki gerilimden patlak veriyor. Emperyalizm ve Arap dünyasının çoğunluğunun derdi Türkiye ile değildir, AKP’nin politikası iledir.

Tek yol var, o da yol değil!

Tayyip Erdoğan, sırları hâlâ titizlikle gizlenen 15 Temmuz darbe girişimini “eniştesi”nden öğrendiğini söylemişti. O eniştenin Putin olması ihtimali yüksek. Rusya’nın emperyalizmin saldırısı ile karşılaşan AKP iktidarına yardım elini uzatıp onu kendi yanına çekmek istemesi akıllıca bir politika olarak görülebilir. Suriye politikasından S-400’lere kadar birçok şey bu yakınlığı pekiştiriyor. Şimdi Katar’da ısrar Türkiye’yi ayrıca İran’a yaklaştırıyor. Yani yalnızlaşan Erdoğan ve AKP’nin o bloka sığınması olanaklı.

Ama Sünni kampın liderliğini elde etme stratejisi, İslamcı hareketlere kendi ulusal güvenliği için karşı olan Rusya ile Sünni kampın birleşmesini kendi Şii rejimi için tehlike gören İran’ın çıkarlarıyla taban tabana zıt. Dolayısıyla, Sünni kampın liderliği için yola çıkan Erdoğan ve AKP, bu politikayı izlerse sığınağını da yitirecek. Ne kadar başarılı bir dış politika değil mi? Yalnızlık Erdoğan ve AKP’yi düşüş yoluna sokuyor.

Bu yazı Gerçek gazetesinin Ağustos 2017 tarihli 95. sayısında yayınlanmıştır.

http://gercekgazetesi.net/gundemdekiler/akpnin-dis-politikasi-tehlikeli-yalnizlik

“O halde gelin, biraz da ‘Balkan Oligarşisi’nin temizliklerinin, iyiliklerinin ne olabileceğini konuşalım.”

Konusalim, konusmasina da, bu neyi degistirir?

Ben, prensipsiz devirmeciligi benimsemedigimi defaatle ihsas ettim. Ayni nefesle, sunlari da ekleyeyim: Ben, ‘Balkan Oligarşisi’nin siddet/cebir kullanilarak yer ile yeksan edilmesini onermiyorum.

Gerek de yok buna.

‘Balkan Oligarşisi’ dogal omrunu tamamladi, bence. ‘Tarih’ olmak zamani geldi.

Bunu boyle soylemek anti-‘Balkan Oligarşisi’cilik degil.

“‘Balkan Oligarşisi’ dogal omrunu tamamladi, bence. ‘Tarih’ olmak zamani geldi.
Bunu boyle soylemek anti-‘Balkan Oligarşisi’cilik degil.”

Kapitalizm doğal ömrünü tamamladı, bence. ‘Tarih’ olmak zamanı geldi.
Bunu böyle söylemek “anti-kapitalizm” değil.

Suriye’de paylaşım mücadelesi kızışıyor

Gerçek
Ağustos 12, 2017

Suriye’de DAİŞ’in, en büyük finans ve nüfus kaynağı olan Musul’u kaybetmesi, başkenti olarak gördüğü Rakka’nın kuşatma altında olması ve hemen hemen her cephede gerilemesi umulduğu gibi Suriye’de suların durulmasına ve barışın ufukta gözükmesine neden olmuyor. Tam tersine DAİŞ’in gerilemesi Suriye üzerindeki paylaşım mücadelesini kızıştırıyor.

ABD Kuzey Suriye’ye iyiden iyiye yerleşiyor

ABD emperyalizmi, İsrail işgali altındaki Golan Tepeleri’nin güvenliğini sağlamak üzere birtakım adımlar attı. Esas üslenmekte olduğu bölge ise Rojava. DAİŞ’in Kürt halkına yönelik katliamlarını istismar eden ABD, bölgeye iyiden iyiye yerleşti.

Kobani ve başka bölgelerde kurdukları 10 askeri üsse ait görüntüler Türkiye basınına yansıdığında yaşanan polemikler oldukça ilginçti. ABD, bu haberlerin askeri sırları ifşa ettiğini ve Amerikan askerlerinin güvenliğini tehlikeye attığını söyledi. Cumhurbaşkanlığı sözcüsü ise Anadolu Ajansı’nı “bir haber ajansı olarak konuyu gündeme almış olabilir” diyerek savundu. Bu sözler elbette ki Suriye’ye silah taşıyan MİT TIR’ları haberi dolayısıyla tutuklu ve tutuksuz yargılanmakta olan gazetecileri akla getirdi.

MİT’in TIR’ları ABD’nin üsleri

MİT TIR’larının insani yardım taşımadığı ne kadar açık ise ABD üslerinin de Kürt halkı dâhil olmak üzere bölge halklarının güvenliğini sağlamaya yönelik olmadığı o kadar ortadadır. ABD üsleri Suriye’de bir emperyalist işgalin dayanak noktalarıdır. Rojava’da etkin olan Suriye Demokratik Konseyi eş başkanı İlham Ahmed, Amerikalıların Rakka’nın alınmasından sonra da bölgede uzun süre kalması gerektiğini savunarak, Suriye’de demokratik bir rejim kurulmasında ABD’nin önemli rol oynayacağını ileri sürdü.

Bu son derece yanlış bir tutumdur. Suriye’de emperyalizmin kalıcı olmasını savunmak, Kobani’de kuşatma altındayken can havliyle askeri desteği kabul etmek ve cani çeteleri savuşturmaktan farklıdır. Kürt halkı özgürlüğünü emperyalizmin taşeronluğunu yaparak elde edemez. Rojava’da kurulan ABD üslerinin en başta Kürtlerin kendi kaderlerini tayin hakkının önünde birer engel olduğu kısa zamanda görülecektir. Dahası ABD, Kürtleri kendine muhtaç etmek için halklar arasındaki düşmanlığı körüklemekten fayda sağlayacaktır. Bu yüzden SDG güçleriyle Rakka’nın güneyinden stratejik Deyr ez Zor’a doğru ilerleyen Suriye ordusu arasındaki çatışmaları kışkırtmaktadır.

İdlib’de taşeronlar arası savaşı

Suriye’nin bir başka sıcak bölgesi ise İdlib. Halep’in Esad’ın eline geçmesinin ardından göz ardı edilen bu bölge sivil nüfusun yanında tekfirci mezhepçi örgütlerle doldu. Son dönemde bu bölgede adını Heyet Tahrir Şam (HTŞ) olarak değiştiren ve bir dizi örgütü çatısı altında toplayan El Kaide kökenli yapı (eski El Nusra) ile Türkiye ve Batı emperyalizmi destekli yine Sünni mezhepçi karakterdeki Ahrar-üş Şam örgütü sert çatışmalar yaşadı. Çatışmalar sonucunda Türkiye sınırı HTŞ güçlerinin eline geçmiş bulunuyor. Rusya ile yapılan çatışmasızlık bölgesi anlaşmasında Türkiye’nin İdlib’in kuzeyinde asker bulundurması öngörülmüştü. Ancak bunun şu anda HTŞ güçleriyle sıcak çatışma içine girmeden gerçekleşmesi mümkün görünmüyor.

Afrin tuzağı

Kürtlerin hâkim olduğu Afrin bölgesi ise kuzeyden Türk Silahlı Kuvvetleri ve doğudan TSK destekli ÖSO güçleri tarafından askeri baskı altına alınmış durumda. Sınır bölgelerindeki çatışmalar ve yer yer topçu atışlarının bir askeri operasyona dönüşüp dönüşmeyeceği henüz belirsiz. Rusya’nın tavrı önemli çünkü bu ülke Afrin’de hâlâ asker bulunduruyor ve Türkiye bu bölgeye askeri operasyon yapmak için Rusya’dan açık çek almış değil. Rusya, Afrin bölgesini bir pazarlık kozu olarak elinde tutuyor.

Türkiye açısından Afrin’e girmenin yeni bir kapana sıkışmak demek olduğunu Gerçek gazetesi daha önce yazdı. Ancak içeride sıkışan AKP’nin şovenist bir propaganda ile kamuoyu desteği aramak için böyle bir operasyonu zorlamak istemesi kimseyi şaşırtmamalı. Ancak bu siyasi hesapların bir ucunda her zaman Türk, Kürt ve Arap emekçi çocuklarının kanı ve canı olduğu asla unutulmamalı.

Yeni kanlı senaryolara hayır!

Afrin’e girmek için yeşil ışık yakılması karşılığında Türkiye’nin bir de İdlib’deki gayya kuyusuna girmesi ve ne Rusya’nın ne de ABD’nin içine girmek istemediği kirli işleri halletmeye soyunması muhtemeldir. İşçi ve emekçiler tüm bu senaryolara kati olarak karşı durmalıdır. Türkiye’nin dış politikasının ve özelde Suriye politikasının komşu devlet ve halklarla barışı ve kardeşliği temel alması işçi ve emekçilerin çıkarınadır. Bu barış ve kardeşlik dünyasına çiçekli yollardan geçerek gidilemez. Hiçbir zaman unutmayalım ki ortak düşmanlar olan emperyalizm ve Siyonizme karşı mücadele, halklar arasındaki barış ve kardeşliğin yegâne harcıdır.

Bu yazı Gerçek gazetesinin Ağustos 2017 tarihli 95. sayısında yayınlanmıştır.

http://gercekgazetesi.net/gundemdekiler/suriyede-paylasim-mucadelesi-kizisiyor

Tiksinti verici şeyler ortadan kaldırılmalı. Mesela şunlar;

“Bu memlekette gerçekten alçakça olan, insanı burada yaşamaktan tiksindiren şeyleri listeleyin kafanızda. Milliyetçi isteri. Yalnız ve farklı olanı ezme hırsı. Hürriyet gazetesi. Yargıtay. 6-7 Eylül. Göt gibi konuşan genelkurmay başkanları. Bürokratik hayasızlık. Kürt düşmanlığı. Soykırım inkârcılığı. Deniz Baykal. Ogün Samast. Devlet Bahçeli. Türk Tarih Kurumu.”
http://mehmetnatik.blogspot.com.tr/2012/04/bana-kemalistler-cinayet-isledi.html

“Böylece (içinden çıktığı) Yahudi ve Hıristiyan yumurtasının kabuklarını büyük bir gayretle kırmak suretile İslâmı müstakil hale getirirken, onu aynı zamanda müsbet mânada Araplığa yaklaştırdı. O zaten kendisini evvelden beri daima, Tevrat ve İncil’de de mevcut olan vahyi ilâhiyi Arap dilinde telâkki ve neşreden, hususî olarak Araplara gönderilmiş bir Peygamber addetmekte idi. Görünüşe göre o, hiçbir zaman Mekke’deki Kâbe ve Kâbe’nin tanrısına karşı tabiî sempatisini inkâr etmemiştir. Fakat o şimdi, şeraitin sevkı ile, bu istikamette çok daha kesin bir adım attı. Kıbleyi değiştirdi, namaz esnasında yüzü artık Kudüs’e değil Mekke’ye döndürmeyi emretti. Mekke, Kudüs’ün yerine, hakikî mukaddes mahal, Allah’ın kâinattaki asıl yeri ilan olundu. Kâbe’ye hac ve hattâ Haceri esved’in öpülmesi kabul edildi, bir müşrik ibadet merkezi, halka mal olmuş bir müşrik bayramı İslâm’a kabul edilmiş oldu. Bunu müdafaa için mutad olduğu üzere tarihten istiane olundu. Mukaddes mahal ve Mekke ibadeti önceleri monoteist ve İbrahim tarafından tesis edilmiş, ancak sonraları tereddi ederek müşrik olmuş imiş. İman’ın babası İbrahim Yahudilerden alınarak İslâm öncesi bir Arap İslâmı’nın kurucusu haline getirildi ve Mekke bu İslâm öncesi İslâm’ın merkezi addolundu. Bu suretle İslâm Yahudilikten kesin olarak ayrılmış ve millî-Arap dinine inkılâb etmiş oluyordu.”
Julius Wellhausen / Arap Devleti Ve Sukutu

Evrensel Hukuka Karşı Şeriatın İhyası

Ömer Laçiner

03 Ağustos 2017

Türkiye’nin kaderini belirleyegelen başlıca siyasal güç ve akımların tümü, önlerine “modern-Batı uygarlığı”nın düzeyine ulaşmak, hatta aşmak gibi bir hedef koymuş olmalarına rağmen; o “düzey”in en özgün ve önemli ögelerinden biri olan hukukun evrensel norm ve ilkelerini içselleştirmiş toplumlar haline gelebilme amacını pek de ciddiye almamışlardır. En ileri modern toplumlarda bile zaman zaman ve kısmen de değil, dönem dönem ve geniş çaplı ağır hukuk ihlallerinin olagelmesi, kimi yasaların açık-örtük tarafgirliği bu tutumu kolaylaştırmış olabilir. Ama asıl belirleyici neden, tümü de o “düzey”e devlet gücü ve yetkilerini bir biçimde kullanarak erişmeye koşullanmış bu siyasal güç ve akımların, evrensel hukuk norm ve ilkelerine uyma zorunluluğunun ciddi bir ayak bağı, kısıtlayıcı bir faktör olacağı noktasında hemfikir olmalarıdır. Sözkonusu norm, ilke ve değerler, ulaşılacak “düzey” maddi –güç– göstergeleri ile yeterli hale gelinceye kadar “idare edecek ölçüde” tutulabilirler.

Ülkedeki tüm siyasal güç ve akımların kendi ideolojik “malzemeleri” ile içeriklendirdikleri bu ortak zihniyet kalıbı, siyaseti son analizde bir güç mücadelesi/savaşı olarak algılayan geleneksel zihniyetten beslendiği için gayet yerleşik olagelmiştir.

O nedenle, daha AKP iktidarının ilk yıllarında, henüz “Cemaat” ve AKP’nin yargıya egemen olduğundan bahsedilemediği dönemde, savcı ve hâkimler arasında yapılan geniş çaplı bir araştırmada bu “hukuk adamları”nın büyük çoğunluğunun evrensel hukuk normları ve ilkeleri ile “devlet çıkarı” çatıştığında “elbette devletten yana tavır koyarım” demesi kamuoyumuzda hemen hiç tepki uyandırmadı. “Normalimiz” buydu çünkü.

Ancak, AKP iktidarı özellikle 15 Temmuz fırsatını tepe tepe kullanarak bu “normal”i bile çok aşağı bir düzeye indirdi. Ve bunu 15 Temmuz’la –güya– gerekçelendirerek açtırdığı davalar ve yürüttüğü işlemlerle o biçimde yaptı ve yapmaya devam ediyor ki; artık o eski ve çarpık “normal”in dahi yeniden oturtulması mümkün olamayacak. Çünkü AKP, Erdoğan’ın reisliğindeki rejim, Türkiye’nin son iki yüzyıldır hukuk alanında kör topal da olsa gerçekleştirebildiği sınırlı ilerleme ve birikimi berhava etmekte, enkaza dönüştürmekte hiçbir beis görmemektedir. Tam aksine bunu gayet “bilinçli” biçimde yapmaktadır. Cumhuriyet gazetesine karşı açılan ve bırakın hukuku, yasa kavramını bile fütursuzca çiğneyen, akıl, iz’an ve vicdanla bağını tamamen koparmış dava bunun tek değil sadece en göze batar örneğidir. Erdoğan rejimi bu gibi davaların yanısıra, genel yargı düzeninin tümüne yaydığı uygulamalar ile asli amacını giderek belirginleştirmiştir. Bu amaç –adını şimdilik koymadan– bir şeriat hukukunu, onun Ortaçağ ve daha gerisine uzanan zihniyet dünyasını, kurallarını “yeniden” geçerli kılmak diye özetlenebilir, özetlenmelidir. Cumhuriyet gazetesine karşı açılan dava, Erdoğan rejiminin bu konudaki kesin kararlılığının açık göstergesi olduğu gibi, aynı zamanda da o şeriat hukukunun –üzerinde pek durulmayan ama asli önemde olan– boyutlarını açığa vurması bakımından da dikkate değerdir.

Burada kastettiğimiz şey, sorunun birtakım salt dinî ölçüt ve değerlerin yasalara ve yargı mekanizmasına “yedirilmesinden” ibaret olmadığıdır. Tıpkı, geçen hafta Meclis’e getirilen ve herhalde derhal yasalaştırılacak olan “dinî nikâh”ın resmîleştirilmesi tasarısının nikâh akdinin müftülüklerce de yapılması ile sınırlı, “pratik” bir düzenleme olarak görülemeyeceği gibi. Gerçi tasarının kendisi de o pratik işlemin gerisine yerleştirdiği kimi düzenlemeler ile asli amacın –modern– kadın hakları kavramının içeriğini boşaltmak, sakat, iğdiş hale getirmek olduğunu pek saklamamaktadır da.

Bununla birlikte, yine de, bu ve ilerde daha da çoğalacak benzer girişimlere bakıp, şeriat hukukuna dair bu ülkede yüzyıllardır bilinen ve yapılan eleştirilerle yetinen bir mücadele perspektifinin ötesine geçilmelidir. O nedenle burada böylesi bir perspektifi oluşturabilmek için özellikle dikkate alınması gereken bazı noktalara işaret etme gereğini duyuyoruz.

Bu bağlamda ilk değineceğimiz nokta, şeriat hukukunun temel mantığı ile evrensel hukuk normlarının dayandığı mantığın çok büyük ölçüde uyuşmaz olduğuna ilişkin zaten bilinen bir vargının kaynağına dair kısa bir “hatırlatma”dır.

Malumdur ki; –modern– evrensel hukukun aksine şeriat hukuku, yasalar ve kurallar önünde –ister devlet ister kişiler olsun– herkesin eşit hak ve yükümlülüklerle yer alması ilkesini kabul etmez. Pek çok durum ve yasalar karşısında devlet kişilere, erkekler kadınlara, Müslümanlar gayri-Müslimlere göre açık imtiyaz ve avantajlarla yer alırlar. Hele devletin açıkça taraf olduğu ve devlet “reis”inin bizzat müdahil olduğu davalarda, devletin haklarını dilediği kadar genişletmesinin yanısıra, yükümlülüklerinin hiçbirini yerine getirmemesi bile “normal” sayılır. O nedenledir ki örneğin “Cumhuriyet” davasında, devlet adına savcının kurduğu saçma sapan bağlantıları, gülünç bile denemeyecek sarsaklıktaki akıl yürütmelerini delil diye gösteren bir iddianame geçerli sayılır ama o “delil-kanıt” diye yazılanların ipe sapa gelmezliğini eksiksiz gösteren sanıklar sadece “mahkeme duvarı”na çarpmış olurlar, o kadar.

Durumun tam tamına böyle olduğunu en gözü dönmüş Erdoğan’a biatlı takımı bile görebilir. Burada “bunu görüp de hiç mi vicdan sızısı duymuyorlar?” gibi, onlar için geçerliliğini çoktan yitirmiş sorularla oyalanmanın gereği yok. İkinci olarak üzerinde duracağımız nokta; şeriat hukukunun, biri diğerine göre daha imtiyazlı sayılan (devlet-birey, erkek-kadın, Müslüman-gayri-Müslim yani zimmî) iki tarafın olduğu davaların çoğunda bu tür vicdansızlıklarla karşılaşabilmemizin kökenine ilişkin bazı tesbitlerdir.

Bilindiği üzere İslâm hukuku –şeriati– ondan önce var olan ve hak/yükümlülükler konusunda eşitsizliği esas alan hukuk zihniyetini devralıp kendine uyarladı. Ancak, bunu yaptığı ilk dönemlerde, bir genellemenin sınırları içinde konuştuğumuzu da dikkate alarak diyebiliriz ki, daha öncekilere kıyasla bazı bakımlardan daha vicdanlı ve makul düzenlemeler getirmiş ve bu işleyişi sürdürmeye çalışmıştır.

Ama dikkat edilmelidir ki; bu durum ve işleyiş İslâm’ın genişleme, yükseliş ve dolayısıyla da özgüveninin yerinde olduğu dönemlere tekabül eder. Şeriat hukukunun en alt –imtiyazsız– kesim saydığı zimmîlerin, gayri-Müslimlerin bile kendi dinî hukuklarının geçerli olacağı hükümdarlıkların tebaası olmaktansa şeriat hukuku altında olmayı tercih ettikleri dönemler bile yaşanmıştır.

Ne var ki İslâmî hukukun geçerli olduğu devletler, içerden veya dışarıdan güçlü bir meydan okumayla karşılaştıklarında ilk terk ettikleri de bu hukukî işleyiştir. Sözkonusu tehdit –aslında bir meydan okuma, üstün nitelikte oluş iddiasıdır– kalıcılaştıkça ve hele de giderek baş edilemez göründükçe İslâmî hukuk savunusunun da “çıtası düşmekte”, devraldığı ve kısmen de iyileştirdiği hukuk zihniyetinin de gerisine çekilebilmektedir. Özgüven kaybının, nitelikçe üstünlük iddiasını ileri süremez hale gelmenin, daha ötesi çağın üstün nitelik saydığı unsurları edinmenin İslâm’ı bitirme sonucu vereceği endişesine kapılmanın “doğallaştırdığı” bir süreçtir bu. Bu yüzden de, örneğin Osmanlı devrinde, şeriat hukukunun en hoşgörüsüz ve katı biçimde uygulanması talebiyle öne çıkan Kadızadeler “hareketi”nin ve benzerlerinin Osmanlı “duraklama” ve gerileme dönemlerinin tipik vakalarından olması ve dönem dönem devlete egemen olabilmesi hiç de şaşırtıcı değildir.

Bu açıdan bakıldığında, bugün ilk yapılacak tesbit şudur: Recep Tayyip Erdoğan reisliğinde –adı açıkça konulmamakla birlikte– yürürlüğe konmuş olan İslâmî hukuku-“şeriat”i ihya projesi, o ekibin ve onların koşulsuz destek kitlesinin, maddi-manevi güçlerini giderek büyüttükleri, iç ve dış rakipleri ile aradaki güç farkını kendi lehlerine hızla değiştirdikleri ve dolayısıyla da özgüvenlerinin sürekli arttığı, nitelikçe üstünlük iddialarının temellerini gittikçe sağlamlaştırdıkları bir döneme tekabül etmiyor. Tam aksine, tüm bu sayılan ölçütlerin negatif yönde –ve hızla– görünürleştiği bir dönemdir sözkonusu olan. AKP iktidarının ilk dönemlerinde göz boyayıcılığından fazlasıyla yararlanılan büyüme balonunun daha fazla üfürülemeyecek –neredeyse patlayacak– hale gelmiş olmasını çaresizce izlemenin ağır tedirginliği, o büyümeye alan açacak dış politika “seferleri”nin neredeyse tümünün fiyaskoyla –hezimet bile denebilir– sonuçlandığının giderek görünür hale geleceğinin korku ve telaşı içinde girişilmiş bir hamledir bu şeriati ihya projesi. İçerdeki, “zimmî” saydığı her türden “modernist”i düşman kategorisine yerleştirerek karşısına alan, onların “Eski Türkiye’den” kalma hukukî güvencelerini adım adım tırpanlamakla kalmayıp, onlarla akli, ahlakî, vicdani ve insani nitelikler bahsinde diyalog ve “yarışma”dan da –çok altta kalacağının bilmenin hıncıyla– vazgeçmenin kin ve intikam güdüsüyle yüklü havasından beslenmekte; baş etme umudunu tamamen tükettiği “dış dünya”yı ise kendisini mahvetmeyi birincil iş sayan düşmanlarla dolu olarak algılamaktadır.

21. yüzyılın imkân ve koşulları, bu çağa gelinceye kadar insanlığın edindiği deneyim zenginliği ve erişebileceği olgunluk düzeyi bağlamında, eğer şeriat hukukunu ihya gibi bir hesabınız olacaksa, bunu ancak yukarda özetle saydığımız tümü de olumsuz/zehirli faktörleri “kullanarak” yapabilirsiniz.

O nedenle, Bay Erdoğan ve ekibi Saray’da şeriat hukukunun somut adımlarını hangi sırayla ve nasıl atacaklarını planlayıp yürürlüğe koyarken “medyası” da bütün bunları Sünni-Türk Müslüman kitleye “normal” gösterip algılatacak o zehirli havayı, o havanın kolayca içe çekilmesini sağlayacak düşünüş iklimini oluşturmak için çırpınmaktadır.

Bu, aslında zavallıca ama o ölçüde zehirli çabalayışın bir örneği 1 Ağustos tarihli Yeni Şafak gazetesi. Sünni-Türk Müslüman kitleyi Reis ve projeleri etrafında kenetlenme kıvamına getirmenin bir parçası olarak son iki üç yıldır giderek azgınlaşan bir yalan, iftira ve ihbar kampanyasına daha az bulaşan, bunu diğer yandaş medya organlarına bırakıp, kendini asıl olarak “Reis”liğin projelerini benimsetecek zihniyet kalıplarının ve argümanlarının “üretimi”ne memur addeden bu gazete 1 Ağustos günü iri puntolarla yazılı “senaryoyu kim yazdı” manşetiyle çıktı. Burada kamuoyunda büyük tepki uyandıran Siverek’teki Atatürk heykeline yapılan saldırı ile Maçka Parkı’ndaki taciz olayı, iktidarın yıllardır estirdiği Sünni-muhafazakâr havanın harekete geçirdiği ferdi “aşırılık”lar olarak bile değil, tam aksine o estirilen havadan rahatsız olanların yönlendiricisi konumundaki güç odaklarının planladığı eylemler olarak sunuluyor. Siverek’teki kişinin o iş için görevlendirilmiş bir provokatör olduğu, taciz olayı üzerine ülke çapında “kıyafetime dokunma” pankartıyla gösteri düzenleyen kadınların da Ünilever firmasınca finanse edildikleri söyleniyor. Bu iddianın yegâne “kanıtı” da o firmanın televizyonlarda yayınlanmış bir şampuan reklamında pankart ile benzer ifadeler kullanılmış olması.

Buna da şükür! Çünkü yazının devamında geçen ay Büyükada’da seminer yaparken casusluk iddiasıyla tutuklanan insan hakları aktivistleri için, bu zahmete bile katlanılmayıp, başta Alman gizli servisleri olmak üzere birçok devletin istihbarat aygıtlarının güdümünde bir “darbe hazırlığı” yaptıkları iddiası, “bu da düşünülüyor”, “şundan da şüpheleniliyor” gibi ifadelerle ileri sürülüyor. Bir kısmını gayet yakından tanıdığım bu insan hakları aktivistlerine yapılan suçlamanın, reva görülen muamelenin düzeyi hakkında konuşmak bile zül.

Diyeceğim şu: Bu manşet ve kimi gazete yazarlarının aynı gün yayımlanan “senaryo” konulu yazıları ile Sünni-muhafazakâr Türk okur kitlesine içselleştirmeleri için verilen “mesaj”, “düşünüş kalıbı” “her durumda hem haklı hem mağdur olan sizsiniz, biziz” diye özetlenebilir. Cumhuriyet gazetesi hakkında saçma sapan bağlantılar kurup, bunları delil gibi gösterirken de sonuna kadar “haklı” olduğumuzu (nuzu) düşünün; vicdansızlık, ağır adaletsizlik bu diye dünyanın dört köşesinden tepkiler yükselirken de “asıl mağdur olan biziz, sizsiniz” diye düşünmeyi sakın elden bırakmayın öğüdüdür bu. Hatırlayalım ki, bundan 25 yıl önce, Madımak Oteli’nde insanlar, oteli kuşatan on bin kişi içinden yükselen tekbir sesleri eşliğinde yanıp kavrulmuşken, İsmet Özel diye o camianın pek muteber kişisi vicdanlara seslenenleri “Sıvas göklerinde Sırp tayyarelerinin uçmasını isteyenler” diye yaftalayabilmişti.

Dolayısıyla yeni icat bir düşünüş, anlamlandırış tarzından söz etmiyoruz. İslâm şeriatının benimseyerek devraldığı arkaik-ilkel bir adalet zihniyetinin köşeye sıkıştığında o uzak köklerine sarılmasının kaçınılmaz sonucu olan ve –ummak zorundayız ki– son deprenişine tanık olacağımız bir düşünüş biçimi bu.

Bu düşünüş biçimini empoze eden, onun doğrultusunda icraatta bulunan ve bütün bunları kapıldığı kimlik endişesiyle onaylayan kitle, bu yolun sonucunun er geç ağır bir rezillik ve toplumsal yıkım olacağını bilmiyor ya da umursamıyor olabilir. Ama tüm toplumla birlikte kendilerini de kirli bir enkaza dönüştürme yolunda şimdiye kadar ses çıkarmayan o kitleyi, sabrımızın son katresine kadar uyarmak insanlık görevimizdir. Uğranılan onca haksızlık ve vicdansızlığa direnirken, bu uyarı görevimizi safdillik olarak görmek kolaycılığına kapılmamak, bunun için ayrıca bir direniş iradesi oluşturmak, eninde sonunda kazanacağımız bu hukuk (lar arası) savaşı övünülecek bir hukuk düzeniyle taçlandırmamızın da en güçlü dayanağı ve kaynağı olacaktır.

“Buna da şükür! Çünkü yazının devamında geçen ay Büyükada’da seminer yaparken casusluk iddiasıyla tutuklanan insan hakları aktivistleri için, bu zahmete bile katlanılmayıp, başta Alman gizli servisleri olmak üzere birçok devletin istihbarat aygıtlarının güdümünde bir “darbe hazırlığı” yaptıkları iddiası, “bu da düşünülüyor”, “şundan da şüpheleniliyor” gibi ifadelerle ileri sürülüyor. Bir kısmını gayet yakından tanıdığım bu insan hakları aktivistlerine yapılan suçlamanın, reva görülen muamelenin düzeyi hakkında konuşmak bile zül.”

Bu yazisinda, Omer Laciner, farkinda midir bilemem; ama, bal gibi de ‘tanirim, iyi cocuktur(lar)” diyor gibi geldi bana…

“ne olmuş öyle dediyse? Ben de tanırım. Çok iyi arkadaşlardır.”

Iler Basbug da, asagi yukari, boyle demisti..

Walla.. ‘malin coksa kefil ol, vaktin coksa sahit ol’ diye bir laf vardir, malum.

‘Arkadaş’larimin, ancak ve ancak, benim gozumun onunde cereyan etmis fiilleri hakkinda bir seyler soylemege yeterli gorurum kendimi.

Ondan otesi?

Cevap: ‘Bilemem’dir.

Siz, farkli olabilirsiniz; tabii ki.

“İnsan hakları savunuculuğuna yıllarını vermişlerdir.”

Ben, cok kucuk yaslarimda, insanlarin bisiklete binerken sakiz da cigneyebildiklerini, merdiven cikarken/inerken el sallayabldiklerini filan gordugumde -sasirmis miydim, hatirlamiyorum–, en az iki isi bir arada yapabildiklerine de sahit olmustum.

Düzen karşıtı Gezicilere:

“3-5 tane agaci bahane ittihaz ederek ortaligi yangin yerine cevirmek ya da kaldirim taslarini sokup ahalinin dukkanlarinin vitrinine haydahlamak midir sizin ‘uygulama’dan anladiginiz sey?
Bunlari yapabilmek icin mi elestiri yapageldiniz bir omur?”

Ülkedeki diktatörlüğe (Balkan Oligarşisi) ve Orta Doğu’daki diktatörlüklere (Esad kardeşim > Esed, Kaddafi, Mübarek, Sisi) karşı demokrasiyi getireceklerini söyleyenlere:

3-5 tane diktatörü (Esad kardeşim > Esed, Kaddafi) ve İran’ın yayılmacılığını (Husiler, Haşdi Şabi milisleri) bahane ittihaz ederek orta[/Doğu’yu]lığı yangın yerine çevirmek ya da kaldırım taşlarını söküp ahalinin dükkanlarının vitrinine haydahlamaktan çok daha kötüsünü yapan cihatçı çeteleri (IŞİD/DAİŞ, ÖSO, Nusra) beslemek midir sizin “diktatörleri devirip demokrasi getirmek”ten anladığınız şey?
Bunları yapabilmek için mi eleştiri yapageldiniz bir ömür?

“üçten çok daha fazlası var ama sizi cevap vermeye değer bulmuyorum.”

‘Sessuzluk!’ diye tezahurat yapan Karadenizli seyirci fikrasinin canli ornegini sergilemissiniz: Cevap vermege deger bulmadiginiz benim son 4 yorumuma cevap yazmaktan bahsediyorum.

Ama, anliyorum: ‘Cevap verecek bir ornek bile bulamiyorum’ demek istemis olmalisiniz.

İdlib ve Afrin’de tehlikeli bir kılıç kalkan oyunu

Gerçek
Ağustos 19, 2017

AKP iktidarı ve MHP, Vatan Partisi gibi destekçileri, Afrin’e yönelik bir askeri operasyonun hızla gerçekleşmesi gerektiğini söylüyor. Akşenerciler “ülkücü” duyarlılıkları ile geç kalındığı için muhalefet ediyor. CHP ise dokunulmazlık konusundaki pozisyonunu Afrin’de yineliyor.

Bu doğrultuda Kilis başta olmak üzere ciddi bir askeri yığınak söz konusu. Ayrıca Afrin’in doğusunda yer alan Fırat Kalkanı bölgesinde de ÖSO güçleri ciddi şekilde böyle bir askeri operasyonda kullanılmak üzere hazır tutuluyor. Operasyonun adı bile basına sızdırılmış durumda: “Fırat’ın Kılıcı”. “Kalkan”dan sonra “Kılıç”!

Bir başka sıcak bölge ise İdlib. Afrin’in güneyinde kalan İdlib’de daha önceleri Türkiye tarafından desteklenen Ahrar-üş Şam başta olmak üzere bir dizi mezhepçi ve tekfirci grup etkindi. Ancak son bir ay içinde bu gruplar El Kaide kökenli El Nusra’nın isim değiştirerek ve pek çok başka örgütü bünyesine katarak oluşturduğu Heyet Tahrir Şam (HTŞ) tarafından hezimete uğratıldı. Bölge HTŞ’nin kontrolüne geçti. HTŞ, Türkiye tarafından da terör örgütü olarak görülmekte.

Bu gelişmelerden hareketle Suriye’de Fırat Kalkanı’ndan sonra yeni bir askeri operasyonu savunanlar bunu Türkiye’nin İdlib ve Afrin’le olan sınır bölgelerinin “terör”den temizlenmesi gerektiğini, bunun bir güvenlik sorunu olduğunu söyleyerek gerekçelendiriyor.

Mesele terör mü?

Meselenin “terör” sorunu olarak ortaya konması Afrin söz konusu olduğunda Türk milliyetçiliğini kaşımak ve iç kamuoyundan destek bulmak, İdlib söz konusu olduğunda da uluslararası meşruiyet elde etmek açısından işlev görüyor. Ne var ki PYD lideri Salih Müslim’in Ankara’da ağırlandığı günlerin (2014), Süleyman Şah Türbesi’nin taşınması esnasında YPG (PYD’nin silahlı gücü) ile koordinasyon içinde hareket edilmesinin (2015) üzerinden çok zaman geçmedi. Diğer yandan çok yakın zamana kadar merkezinde El Nusra’nın yer aldığı pek çok askeri başarının, Türkiye’de resmi ağızlardan muhalefetin ilerlemesine ve Esad’ın meşruiyetini yitirmesine gerekçe yapıldığı ve çok yakın zamana kadar Türkiye destekli Ahrar-üş Şam ve Türkmen Tugayları’nın El Nusra ile yakın bir ittifak içinde hareket ettiği biliniyor. Dolayısıyla Afrin için de İdlib için de “terör” söylemi inandırıcı olmaktan uzak.

Nitekim bu gerçek “terörle değil devletler çatışması ile karşı karşıyayız” diyen Yeni Şafak’ın açık sözlü yazarı İbrahim Karagül, tarafından da açıklıkla ifade edilmektedir. Karagül ve benzer şekilde Türkiye’nin adı geçen bölgelere askeri operasyon yapmasını savunanlar “devlet çatışması” içinde Türkiye’yi genellikle ABD ve İsrail’in karşısında konumlandırma eğilimindeler. ABD’nin Afrin’i kontrol eden PYD’ye destek vermesini sıklıkla dile getiriyorlar. Ancak bu noktada da ciddi çelişkiler var.

İdlib ve Afrin’den Amerikan karşıtlığı çıkmaz

Birincisi, ABD’nin genel olarak PYD’nin başını çektiği Suriye Demokratik Güçleri’ne askeri ve belirli ölçüde de siyasi destek verdiği açıktır. Ancak Afrin, Fırat’ın batısında Mınbiç’te ve doğusundaki tüm Rojava bölgesinde olduğu gibi ABD’nin fiilen bulunduğu ve etkin olduğu bir bölge değildir. Hatta bu bölgede Rus askerleri bulunmaktadır ve YGP milisleriyle verdikleri dostça fotoğraflar uzun süre tartışma konusu edilmiştir. İdlib bölgesi de ABD’nin taşeron örgütler aracılığıyla etkin olduğu, son dönemde de bu etkinliğini tümden HTŞ ve türevi örgütlere kaptırdığı bir bölgedir. Bu yüzden Trump yönetimi Temmuz ayında bölgedeki gruplara askeri eğitim ve silah desteği verilmesini öngören eğit-donat programından vazgeçtiklerini duyurmuştu. Dolayısıyla olası bir İdlib operasyonundan da ABD karşıtlığı çıkarmak güç olacaktır.

Tam tersine bu bölgelerde TSK’nın varlığı demek, bir NATO ordusunun bölgede var olması anlamına gelecektir ve bunun doğrudan anti-emperyalist bir sonuç doğuracağını düşünmek gülünçtür. Askeri operasyon yanlıları, bu savaşta çocuklarını feda edecek emekçi halktan destek almak için ABD karşıtı bir demagoji kullanıyorlar. Sürekli ima edip asla açıktan söylemedikleri şey ise Türkiye için esas tehdidin ABD olduğudur. Bunu söyleyemiyorlar çünkü ABD’nin Türkiye’ye en büyük güvenlik tehdidi oluşturduğunu söyleyen birinin sınır dışına gitmeden önce sınırın içindeki Amerikan üslerini kapatması, Ankara’da genelkurmayda yer alan Amerikan subaylarını kovması ve nihayet NATO’dan çıkması gerekirdi. Ancak iktidar ve yandaşlarının derdi ne ABD karşıtlığı ne İncirlik Üssü’nü kapatmak ne de NATO’dan çıkmak.

İdlib ve Afrin’in perde arkasında ne var?

Durum gerçekten de karışıktır. Ancak iktidar ve yandaşlarının söylemlerine bakarak İdlib ve Afrin’de olanları anlamak mümkün değildir. Gerçek tabloyu şu şekilde özetlemek mümkündür:

Türkiye’nin İdlib’de askeri operasyon yapması Esad’la görüşmeden ve Rusya’nın rızasını almadan mümkün değildir. Aynısı Afrin için de geçerlidir. İdlib sorunu Astana görüşmelerinde Rusya’nın gündeme getirdiği çatışmasızlık bölgeleri ile yakından ilişkilidir. Plana göre İdlib’te HTŞ vb. örgütlerin temizlenmesine katkı sunan “muhalif” örgütler Esad ve Rusya tarafından fiilen makbul muhalefet statüsüne yükselecek ve İdlib bundan sonra çatışmasızlık bölgesi ilan edilecektir. Çatışmasızlığın garantörleri ise Rusya (Esad’ı himaye ederek) ve Türkiye (Ahrar-üş Şam, Türkmen Tugayları gibi mezhepçi yapıları himaye ederek) olacaktır. Şu ana kadar ki gelişme tam tersi yönde olmuş. Temizlenmesi beklenen HTŞ, İdlib’de gücünü arttırmış, aksine Türkiye’nin himayesindeki örgütleri temizlemeye başlamıştır. Daha önce 2016’da Halep’i Esad’a aktif askeri destek vererek bu örgütlerden temizleyen Rusya, aynısını İdlib için henüz öngörmemektedir. Çünkü Suriye ordusu ve Rusya ağırlığını Suriye’nin doğusundaki stratejik Deyrezzor’a yöneltmiştir ve buraya doğru DAİŞ’le savaşarak ilerlerken aynı anda İdlib cephesinde savaşacak güçleri yoktur. İdlib’de yer alan Ahrar-üş Şam gibi taşeron örgütler de çuvallamıştır. Türkiye’nin İdlib ihalesine girmesi böylece gündeme gelmiştir.

Afrin kapısı ise Türkiye için ancak İdlib’de Esad ve Rusya’nın istediklerini yapabildiği ölçüde açılacaktır. Ancak bu kapının tamamen açılacağını düşünmek pek de olası değil. Olası senaryo Türkiye ve ÖSO güçlerinin Mınig Askeri Üssü ve Tel Rıfat’ı almasına Rusya’nın göz yummasıdır. Bu iki bölge Afrin’in merkezi değildir. Daha ziyade Afrin’in Mınbiç’e uzanan kısmının kesilmesi anlamına gelir. Afrin’in tamamen Türkiye’ye verilmesi Rusya açısından Kürtlerle ilişkisini tamamen bitirmek anlamına gelir. Oysa Rusya Ocak ayındaki Astana görüşmelerinden sonra muhalif bazı örgütlerle görüşme yapmış ve bu görüşmede PYD de yer almıştı. Hatta Rusya, Suriye anayasası için Kürtleri memnun edecek şekilde federasyonu da önermişti. Ruslar son Astana görüşmelerine de PYD’yi çağırmak istediklerini Türkiye’ye resmen iletmiş bulunuyorlar. Diğer yandan PYD’nin ABD ile yürüttüğü askeri ve siyasi ittifak Suriye ordusunun Deyrezzor’a yürüyüşünü tehdit ediyor. Rakka sınırlarında bu tehdit sıcak çatışmaya da dönüştü. Bu gelgitli süreçler içinde Ruslar, Kürtlere siyasi meşruiyet ve federasyonu havuç, Afrin’i ve Türkiye/ÖSO’yu ise sopa olarak sunuyor.

Yani inisiyatif ne İdlib’de ne de Afrin’de Türkiye’nin elindedir. Oyunu kuran Rusya’dır. Savaş alanı ise Suriye’nin tamamıdır. Türkiye Rusya’nın icazetiyle hareket etmektedir. ABD’yle yaşanan gerilimin kaynağı da AKP iktidarının sözüm ona milli politikaları değil Rusya’nın hamleleridir. Bu anlamda NATO ordusu TSK’nın İdlib’de olmasına ABD’nin asla itirazı olmaz. Ancak Rusya Afrin kartını oynarsa PYD güçlerini Rakka ve devamındaki ABD güdümlü operasyonlarda kullanmak güçleşecektir. Çünkü PYD, Afrin’e ya da Rojava’nın başka bir bölgesine askeri saldırı olursa Rakka’dan çekilebileceklerini, en azından buraya güç kaydıracaklarını söylemektedir. ABD’nin ne Afrin’i ne Kürtlerin canını önemsediği yoktur, dertleri Suriye’nin kuzeyi ve doğusunu sömürgeleştirme planlarının geçici olarak sekteye uğramasıdır. ABD açısından bu sıkıntı geçicidir çünkü ABD Kürtlerin kendilerinden tamamen kopmasını fiilen engelleyecek şekilde bölgeye yerleşmiş bulunmaktadır. Hatta bu durum orta vadede Kürtleri daha da fazla ABD’nin yanına itecektir. Ancak yine de ilk aşamada ciddi bir gerilim oluşacağı aşikârdır.

Suriye ve Kürt politikası askere havale edilmiş durumda

Bu tablo içerisinde Türkiye’nin gerek İdlib’e gerekse de Afrin’e askeri müdahalesi yanlıştır. İdlib için planlanan, ipleri Suudilerin değil de Türkiye ve Katar’ın elinde olan mezhepçi, tekfirci katil çetelerin hakimiyetini sağlamak adına TSK’nın kullanılmasıdır. Afrin’de ise mesele ne güvenlik ne de terördür. Meselenin içinde gözlerden saklanan ciddi bir boyut vardır, o da Erdoğan ve AKP iktidarı ile TSK arasındaki ilişkilerdir. TSK içinde Erdoğan ve AKP’ye karşı sesleri sadece 15 Temmuz’dan beri değil 7 Haziran seçimlerinden beri yatıştıran en önemli faktör Kürt siyasetinin TSK’ya havale edilmiş olmasıdır. 15 Temmuz’dan sonra Fırat Kalkanı, 16 Nisan’dan ve tartışmalı YAŞ süreçlerinin ardından da Afrin ve İdlib, TSK’nın dikkatini Ankara’dan sınır dışına yöneltmenin metodudur. Erdoğan, Cizre, Sur, Nusaybin’den Fırat Kalkanı’na, Musul meselesinden bugün Afrin’e kadar TSK’nın çizgisini uygulamasaydı -ordunun önemli bir kesiminin, siyasi iktidarın bir dizi girişimini sineye çekmesi hiç de kolay olmazdı.

Bu noktada CHP, Akşener’ciler ve Gül’cüler’den müteşekkil Amerikan muhalefetinin de yine ordunun sempatisini kazanmak için bu konularda benzer duyarlılıklar gösterdiğini de bir kenara not etmeliyiz. CHP’nin itina ile HDP’den uzak durmasının seçmenin değil askerin duyarlılıklarıyla ilgili olduğunu görmek zor değil. Nihayet TÜSİAD toplantılarında tekrarlanan ikiyüzlü demokrasi nutuklarının arkasında, Irak ve Suriye’deki Kürt bölgelerinden sömürgeci beklentileri olan bir finans kapital gerçeği vardır. Onların da derdi Kürtlerin haklarının çiğnenmesi, insanların ölmesi falan değil, ceplerini yeterince dolduramamaktır. Ne de olsa akan kan hiçbir zaman onların ve çocuklarının değildir. Erdoğan’ın ve AKP’nin yanlış dış politikasına anti-emperyalist bir siyasetle değil emperyalizme ve yerli finans kapitale yanaşan bir siyasetle karşı çıkanların sefaleti işte buradadır.

Emperyalizmin panzehiri halkların kardeşliği

Görüldüğü gibi ortada Türküyle, Kürdüyle, Arabıyla emekçi halkların çıkar ve güvenliğine dair öncelikler yoktur. Halbuki doğru bir politikanın temelinde bunlar olmalıdır. Bu anlamda Türkiye’nin Suriye ile resmi görüşmelere başlaması doğru olacaktır. İran’la yakınlaşmak ve emperyalist tehdide karşı dayanışma içinde olmak da hedeflenmelidir. Ancak bu yakınlaşmanın harcını Kürt düşmanlığı ile karmak, deniz kumuyla apartman yapmaya benzer. En ufak bir sarsıntıda yıkılır ve kazanan yine emperyalizm olur. Suriye ve İran’la işbirliği, Kürt düşmanı değil emperyalizm karşıtı bir zemine oturmalıdır. Diğer yandan Rusya bölgede ABD emperyalizmi gibi saldırgan ve istilacı bir pozisyonda görülemez. Ne var ki Rusya da tutarlı bir anti-emperyalist müttefik olamaz. İdlib’de Türk-Rus garantörlüğündeki çatışmasızlık bölgesinin diğer ucunda Kuneytra’da İsrail sınırını güvence altına alan bir Amerikan-Rus anlaşması olduğu unutulmamalıdır. Bu çerçeveden bakıldığında bu kritik günlerde İran ve Rus Genelkurmay Başkanları’nın yaptığı Türkiye ziyaretlerinin hayırlara vesile olduğunu söylemek güçtür.

Kılıç kalkan oyunu değil anti-emperyalist politika gerek

Türk, Arap, Kürt ve İran halklarının kardeşliğini temel almak gerekir. Böylece Kürtlerin kendi kaderini tayin hakkını tanıyarak, Kürt halkını emperyalizmin hegemonyasından kurtarmak, yani hem ABD emperyalizminin hem de İsrail Siyonizminin altındaki halıyı çekmek mümkün olabilir. Aksi takdirde Türkiye İdlib’te, Afrin’de kan dökerken ve güya “terör” koridoruna kılıç soktuğunu zannedip, aslında kılıç kalkan oynamaktan, NATO koridorunun eklentisi olmaktan başka bir şey yapmazken, yaratacağı Kürt düşmanı atmosfer tüm Rojava’nın bir Amerikan üssüne dönüşmesini hızlandıracaktır. Türkiye bu askeri operasyonlarda güç kazanmayacak, tam tersine batağa batacaktır. Dolayısıyla da ne kadar ABD’yle karşı karşıya gelirse gelsin, istese bile, NATO’dan çıkmaya, İncirlik’i kapatmaya mecali kalmayacaktır. İktidar bir dizi felaketler silsilesinin ardından yıkılır gider ve yerine bugün inşa edilen Amerikan muhalefeti iktidar olursa kazanan emperyalizm olacaktır. Yok, mevcut iktidar felaketler silsilesini istibdadı koyulaştırarak göğüslemek isterse de bu sefer zayıflığını ABD’ye yaslanarak gidermeye çalışacaktır. Daha önce defalarca gördüğümüz u dönüşlerinden bir yenisini daha göreceğiz ve Türkiye daha güçlü şekilde hali hazırda topraklarında üsleri, Genelkurmayında askerleri, her köşesinde şirketleri olan ABD’nin himayesine sokulacak.

http://gercekgazetesi.net/karsi-manset/idlib-ve-afrinde-tehlikeli-bir-kilic-kalkan-oyunu

Tay-Yeap’i tanırım. İyi çocuktur.

421 Necip Mucizesi,
Üzüm üzüme baka baka kararırmış.
Ama aynı şey yapay kimyasal maddelerle de olablilir. Herneyse, sadede gelelim.
Devamlı dönüşen, dönen, kıvıran Necip DEVRİMCİ olmuş!
“BENİM DEDİGİM SUDUR: SORGULAMANİN BİR MİYADİ OLMASİ LAZİM. YANİ, BİR YERDE BİTİRİP, UYGULAMAYA GECMEK GEREKİR.”
Bu, Dünyanın En Büyük Bolşevik Devrimi’nden çok daha BÜYÜK bir devrim, evrim, dönüşüm, “transform” falan, deveran-ı Necip falan, tedavül falan, kısacası “Degismeyen tek sey degisim.”
421 Necip ne demiş? “Sorgulamanin bir miyadi olmasi lazim. Yani, bir yerde bitirip, uygulamaya gecmek gerekir.”
Herif her azılı devrimci gibi teoriden praksise geçmek istiyor.
M. Velli’nin “Devrimci Önderlere Kılavuz” veya aynı yazarın “Devlet’i Ele Geçirme” kitapları tavsiye ederim.
Tabii bazı kelime sorunları var.
1. Bu kelime bülbülü Necip Bey için devrim tarihindeki “iktidar” devlet demek değil. Bu dahi bir dil çabukluğuyla “Anne”yi iktidar eder. Kısacası herif anarşistlerin anarşisti. Her taşın altında bir iktidar bulur. Dolayısıyla iktidar yok edilemez, salt el değiştirir sonucuna varır.
Yani, “Degismeyen tek sey degisim.” “Degismeyen tek sey iktidar.” olur.
2. “Degismeyen tek sey degisim.”
Değişme, hareket, zaman iç içe girmiş üçte bir, birde üç kutsal kavram.
Zaman değişir mi? Hangi hızla değişir? Hareket hareket etmeyen hareketlerden mi oluşur?
Necip, devrimcilerdeki halk dili konuşma özentisi içinde “Cunku, topragi bol ola, Antoine Lavoisier EMMİ, ‘kapali bir sistemde ne yaparsaniz yapin, kutle sabit kalir’ der. Yani, ‘hicbir sey yoktan var edilemez, varken de yok edilemez; cok olsa, baska bir forma ya da enerjiye donusur’.” der.
Yani kütle DEĞİŞMEZMİŞ.
Hindistanlı Amerikan arkadaşlarına “Ne?”, “Kaça?”, “Ne zaman?”, “Nerede?” gibi ticaret dili konuşacağına, “Nirvana” /”Her şey değişir” ikiliği hakkında bilgi edinseydi biraz da gayri laik ruhanilik ticareti yapardı.
Akıl yürütmenin ilk yasası: a = a. Yani her şey aynı kalır. Eğer güneş peynir olsa, dağ elma olsa, Türkler mavi gözlü sarışın olursa, armut incir olursa, Necip devrimci olup “iktidar değişmez ama ele geçirilir, o halde acele edelim!” diye bağırırsa, … Ne olur?
Ben, boşver, kafanı yorma. Sadece başta Necip, bu sitedekilerin beyinleri öyle çalışıyor. Bu herifler durmadan değişenleri kapsayacak büyük beyinli büyük alimler. Bizim gibi kapasitesi kısıtlı küçük beyinliler için dünyanın aynı kalması işleri kolaylaştırıyor.
Alimler alimi ama bu konularda sonsuz çaylak Necip “Tarih Sümer’de Başlar”ı duymamış. O zaman kadar ufak tefek değişmeler hariç, zamanda değil kozmosda yaşayanlar için her şey dönüp geri gelirdi. İktidar ve onu ele alan krallar Necip’in beynindeki değişme dünyasını yarattılar. Piramitleri, barajları, evcilleşmiş bitki / hayvan üreticileri köle – makine insan yığınlarını, tanrı hapishaneleri tapınakları, beyin yıkama makineleri okulları gören Necip’in sivri kelle aynı beyin yıkamalarından geçen ataları doğal olarak “Degismeyen tek sey degisim.” diyecekler.
Anneme sordum:
– “Ne zaman doğdum?”
– Çok incir vardı.
Bu herif bir iş adamı, tüccar, işletmeci olduğundan kafayı saatle bozmuş gibi.
Yani, bir ihtimal daha var, o da “Necip eski Necip” mi acaba?
“Benim dedigim sudur: Sorgulamanin bir miyadi olmasi lazim. Yani, bir yerde bitirip, uygulamaya gecmek gerekir.”
Herif tüccar Necip pazarlık yapmaktan alış-verişe geçmeyi kendine model düşünce edinmiş.
Sorgulama tüm canlı varlıklara has, yaşamın başlangıcıyla başladı, dinciler için olsun bilimci laikler için olsun, yaşamın sona ermesiyle, sona erecek.
Bunu pis teknisyen / technician, ticaret diline çevirip ucuzlaştırmak sayın ferasetli allâme –i ulema Necip hocaya yakışmıyor valla, billa.
Necip’e yakışan ticaret dışındaki konulardan uzak durup ‘Aman satvetime/iffetime halel gelmesin’ ferasetine dönüşmesi.
‘Aman satvetime/iffetime halel gelmesin’ diyecegine devrime yapmaya kalkisanlar caylaklari gordukce midem bulaniyor.

Yukaridaki linkte verilen ‘Tek Tip Elbise – İlkay Meriç’ yazi hakkinda bir seyler yazayim dedim. Yazdim. 3-4 defa gondermegi denedim, (her seferinde kucuk degisiklikler yapsam da) kabul edilmedi.

Bunun ‘admin’le bir alakasi olmadigina emimin. Nedense WordPress reddediyor.

Başka bir sitedeki tartışmadan:

“bütün tartışmaları “tayyipçi olmak ya da olmamak, işte mesele bu!” eksenine taşımak isteyenlerden gına geldi artık.
atatürkçü, tayyipçi, anti-tayyipçi olmaktan gayri kayda değer fikriniz yok mu arkadaş?”

Artık yeter, mevsimlik işçi cinayetlerine son!

Gerçek
Ağustos 19, 2017

18 Ağustos Cuma günü Sakarya’nın Hendek ilçesi Çamlıca Mahallesi’nde fındık işçilerini taşıyan traktörün dere yatağına devrilmesi sonucunda 7 işçi hayatını kaybetti, 9 işçi yaralandı. Başta hayatını kaybeden işçilerin aileleri, yakınları olmak üzere bütün işçi sınıfına başsağlığı diliyor, kaybettiğimiz sınıf kardeşlerimizin acısını yüreğimizde taşıyoruz.

Kayıtlara kaza olarak geçen vahim olay, göz göre göre gelen bir iş cinayetidir. Üstelik her hasat döneminde olduğu gibi, ne yazık ki tekil bir olay değildir. Son üç ayda 22 tarım işçisi benzer şekilde iş cinayetine kurban gitmiştir! Sakarya Hendek’te 5’i kadın, biri çocuk olmak üzere 7 işçinin canını alan sadece bir trafik kazası değil, ekmek parası kazanmak için çalışırken maruz kaldıkları koşullardır. Mevsimlik işçiler iş güvenceleri olmadan, sendikal haklarını kullanamadan, esnek çalışma saatleriyle ve çok ağır çalışma koşulları altında çalışıyorlar. Bu işçilerin çok büyük bir kısmı açlık sınırında yaşıyor. Güvencesizliği, kötü koşulları seçmeye bu yüzden mecbur kalıyor.

Mevsimlik işçiler tarlaya taşınırken gerekli önlemler alınmış olsa, çok büyük ihtimalle tek bir can kaybına sebep olmayacak bu trafik kazası, işçiler traktörün römorkunda tıka basa taşındığı için bir felakete dönüşmüştür. Bu bir kaza değil, katliamdır ve ilk de değildir.

Hal buyken, olay yerine gelen Sakarya valisi İrfan Balkanlıoğlu’nun açıklamasını kabul etmiyoruz. Balkanlıoğlu Çalışma Bakanlığının mevsimlik işçilerin memleketlerinden çalıştıkları şehre taşınmasıyla alakalı önlemler aldığını söylüyor, sonra da “Ancak bulundukları yerlerden tarlalara giderken bazen tarım araçları ile bazen de traktörler ile böyle gidiyorlar. Patpat tarım aletlerini ulaşım aracı olarak kullanıyorlar. Bunu kullanırken çok dikkatli olmak lazım. Yolcu taşımaya müsait değil ama zaruraten yakın tarlalara gidiyorlar.” diyor. Vali Balkanlıoğlu, eğer verecek bir cevap bulabilirse, şu soruyu yanıtlasın: Hangi zaruri sebepten ötürü işçiler tarlalara hayatları hiçe sayılarak taşınıyorlar?

Vali Balkanlıoğlu, çalışma bakanlığıyla konuştuğunu, inceleme başlatıldığını söyleyerek, mevsimlik işçilerin “trafik kazası” sonucu hayatlarını kaybetmelerinin onları da üzdüğünü söylüyor. Biz buna benzer açıklamaları çok duyduk, çok okuduk. Her cinayetten, katliamdan sonra inceleme başlatılıyor, ancak daha sonra mevsimlik işçilerin çalışma koşullarına yönelik hiçbir değişiklik yapılmadığını görüyoruz. Üzüntü duymak yetmez! İnceleme başlatmak, hiçbir işe yaramayan soruşturmalar açmak da yetmez! İş cinayetlerini durduracak gerekli önlemlerin alınması için daha kaç tarım işçisinin ölmesi gerekiyor?

Artık yeter! Kamyon kasalarında, traktör römorklarında ölmek mevsimlik işçilerin kaderi değildir. Mevsimlik işçiler güvencesizliğe, sendikasızlığa, esnek çalışma saatlerine, bu ağır çalışma koşullarına mahkûm değildir. Her hasat döneminde korkunç iş cinayetlerinin yaşanmaması için gerekli önlemlerin derhal alınmalıdır. İş cinayetlerinin sorumluları hesap vermelidir.

http://gercekgazetesi.net/karsi-manset/artik-yeter-mevsimlik-isci-cinayetlerine-son

Sermaye medyasının fiyaskoları

Özdemir İnce fiyaskosu
http://www.gunzileli.com/2010/09/29/ozdemir-ince-fiyaskosu…/

Engin Ardıç fiyaskosu
http://www.gunzileli.com/2014/09/13/enginar-dic

Hıncal Uluç fiyaskosu
http://www.gunzileli.com/2011/02/05/testi-ve-kubur/

Emre Aköz fiyaskosu
http://www.gunzileli.com/2011/03/15/hakem-faul-var/

Yeni Akit, Uğur Dündar ve Soner Yalçın fiyaskoları
http://t24.com.tr/haber/akit-batili-yasam-tarzi-olum-ve-tecavuz-getirdi,287206

Emin Çölaşan fiyaskosu
(Ömer Laçiner: “Emin Çölaşan faşizan bir gazetecidir”)

Yılmaz Özdil fiyaskosu

Taha Akyol fiyaskosu

Necip Bey, yazılarınız ve yanıtlarınız biz öğrencilerin bilgi kaynağını katlamalı zenginleştirmekte.
Roma ve Hıristiyanlıkla ilgili açıklamalarınız güzel bir örnek olablir. Roma’nın “acimasiz fetihci karakteristigini terketti” nedenini, değişik bir bağlamda, kılıcını eline alan Muhammed ve fetihçi İslam’ı öğrenen Hitler de sizin gibi kadınımsı Hıristiyanlık’ta bulup İslam’ı takdir etmişti. Tabii, Hitler de sizin gibi dünyayı kasıp kavuran, dünyaya ışık yayan, “putperestleri” sonsuz bir gaddarlıkla kırımdan geçiren kadınımsı Hıristiyanlık’ın nasıl birden bire erkekleştiğini anlatmaya gerek görmez. Hıristiyanlık’ı kadınımsı, miskin, alt ve ayak takımı, başarısız, köle ruhluların dini gören sizin gibi erkeklik dolup taşan diğer çok sayıda düşünürler oldu. Genellemede hata olmaz ilkesiyle, “genellikle”, çoğu 20. yüzyıl naziliği veya faşistliği benimsediler. Ve çoğu size kulak asmadan “geriye dönüş”, “savaşçı güzel eski günler” gibi romantik düşlerle beslendiler. Bu kırıcı, savaşçı sert erkek ve şimdi erkek-kadın dilini sık sık size benzer tüccar, özür dilerim işletmecilerden duydum. Ticarette, tıpta, doğayı karşısına almış modern bilimde de aynı dilin kullanılması tesadüf değil! B*k aynı b*k, sinek değişmiş.
Bir çağrışım:
Bazı tarihçiler kadınlaşan İslam’ı Türkler ve Berberler erkekleştirdiler tezini savunurlar. Aynı şey, biraz biçimine uydurularak, mesela “erkekleştirme” yerine “yeni kan”, kapitalizm kadınımsı oldukça erkekleştiren ayak takımları, şehirlere akan köylüler, kıtlıktan kaçıp Batı’ya yerleşen maymun iştahlı tüketiciler ve bilhassa DEVRİMCİLER için söylenebilir. Çin bir yanda, Hindistan diğer, daha güncel örnekler.
“Genellediginiz icin hata yapmis olmuyorsunuz.”
Biz öğrenciler şimdiye kadar her bilgi alanında, “genellikle”, asıl hatanın”genelleştirmede” olduğunu öğrenmiştik. Bilgi dünyasına getirdiğiniz bu yeniliği ilk defa duyduk. Epistemolojide açtığınız bu yeni çığırı, size zahmet, biraz açıklar mısınız?
Aslında bu fırsattan yararlanıp size neden “hoca” dediğimizi açıklamak istiyoruz. Hatırlarsanız “iktidar” kavramında da yeni bir çığır açmıştınız. Şefkatli anne-öğüt veren anne; hayat veren güneş-yakıp kavuran güneş; hayat veren su-fırtına, yağmurla taşmayla felaket ve ölüm saçan su; kısacası her ilişkide bulduğunuz “iktidar”ı, biz, sizin gibi konuşan bilgi dolu hocalarımızda görmüştük ve bu alışkanlıkla size de “hoca” diye hitap etmiştik. Lütfen eğer mümkünse açıklamalarınızı bilgi, hikmet, yabancı dilden kelimelerle dolu doktor / profesör dili yerine “emmi” gibi halk diliyle yapar mısınız?
“45 Necip 4 Ağustos 17” yazınızda sayısız benzeri derin yenilikler, yorumlar, “‘donus’ ile ‘donusum’ arasindaki farka dikkat”, “Ne Osmanli da, ne de bugun, sizin kullandiginiz ‘dönüş’ kelimesini ‘transform into’ anlaminda degerlendirmek dogru/isabetli olur” vs. var. Kısacası her ağzınızdan çıkan laf hikmet ve alamet dolu!
Özellikle, hiç bir şeyin, hiç bir zaman, hiç bir başka bir şeyle aynı olamayacağını buluşunuz! Bu buluşun size Nobel ödünü getireceğinden eminiz.
İlk defa bir Türk Nobel kazanacak! İlk defa bir Türk sadece lafda değil gerçekte mutlu olacak! İlk defa biz Türkler, nihayet, Batı kapısında dilencilik safhasını aşıp sizin öncülüğünüz ile kapıyı açıp içeri gireceğiz!
“Genellediginiz icin hata yapmis olmuyorsunuz.” ilkenizi bu fırsatta kullanıp dört köşe olduk:
Bir Noble Türk Nobel kazandı, o halde ve Noble Necip İlkesiyle hepimiz, bütün Türkler Nobel kazandı!

Bir özgürlükçü devrimci: “Hem egemenlerin hem örgütlerin hegemonyalarına karşı olmak ya da olmamak! İşte mesele bu!” / Bir devrimci öncü: “Egemenlerle mücadele için örgütlenmeden yana olmak ya da olmamak! İşte mesele bu!”

Bir ezilen ulusçu: “Devletleşmeden yana olmak ya da olmamak! İşte mesele bu!” / Bir devlet: “Teröre karşı devletten yana olmak ya da olmamak! İşte mesele bu!”

Bir mümin: “İmanlı olmak ya da olmamak! İşte mesele bu!” / Bir aydınlanmacı: “Pozitivist olmak ya da olmamak! İşte mesele bu!”

Bir yalnız erkek: “Karşı cinsle birlikte olmak ya da olmamak! İşte mesele bu!” / Bir çocuksuz çift: “Çocuk sahibi olmak ya da olmamak! İşte mesele bu!”

http://marksist.net/oktay-baran/yapay-zeka-robotlar-ve-insanligin-gelecegi.htm

““Robotlaşma” hakkında duyulan kaygının bir başka sebebi de, insanın ve içinde bulunduğu toplumun değişmez bir şey olarak düşünülmesidir. İçinde yaşadığımız toplumsal ilişkilerin insanı soktuğu kalıplar, insanın değişmez doğasının bir parçası olarak düşünülür. Ne denli parlak beyinlere sahip olurlarsa olsunlar, bilimcilerin çoğu da, bu önyargılarla ve kendi uzmanlık alanlarına hapsolmuş bilgi birikimleriyle toplumu bir bütün olarak kavramaktan acizdirler. Pozitivist bakış açıları ve sosyal bilimlere karşı duydukları küçümseme onları meseleleri dar ve mekanik bir tarzda ele almaya teşvik ediyor. İnsandan daha akıllı makinelerin yapılabileceği düşüncesini gerekçelendirirken ileri sürdükleri argümanlar bu mekanik bakışın en uç ifadeleridirler. İnsana dair bu yanlış algılayışları insan düşmanlığına kadar vardıranların olduğunu, dünyadaki doğal yaşamın devamı için insanın soyunun kuruması gerektiğini savunanların olduğunu biliyoruz. Hayli yüksek sayıda satan kitaplarıyla iyi de para kazanıyorlar. Oysa insan sosyal bir varlıktır ve toplum tarafından şekillendirilir. Kapitalist toplumda insan bencil bir varlık olarak eğitilip biçimlendirilir. “İnsan insanın kurdudur” anlayışı zihinlere nakşedilmeye çabalanır. Kendi çıkarlarını geliştirmek için başkalarınkine zarar vermek bir beceri olarak sunulur. Rekabet göklere çıkarılır. Hayata hükmedenin orman kanunları olduğu söylenir; yaşamak için öldür! İnsanı böyle kavrayanların, insanın eseri olacak akıllı makinelere de aynı vasıfları atfetmesine şaşmamak gerekiyor. İnsan kötüdür, o zaman onun ürünü de kötü olacaktır! Aynı zihniyeti, dünya dışı bir uygarlık varsa ve bu uygarlık dünyaya ulaşırsa bunun insanlık için bir felâket olacağını kesin bir veri olarak ileri sürenlerde de görüyoruz. Neden böyle olmak zorunda olsun? Neden daha üstün bir teknolojiye sahip olanlar daha geri düzeydekileri yok etmek ya da kendi köleleri haline getirmek istesinler? Bu sorulara verdikleri tek cevap, çünkü bizim dünyamızda işlerin böyle yürüdüğü ve başka türlüsünün de mümkün olmadığı şeklindedir. Ama ne insan dediğimiz canlı budur, ne de tüm bu yoğun ideolojik propagandaya ve bunu temellendiren kapitalist üretim ilişkilerine rağmen insan, dayanışmacı, fedakâr, kolektivist davranışlardan tümüyle arındırılabilmiştir!”

(Yapay Zekâ, Robotlar ve İnsanlığın Geleceği – Oktay Baran – Marksist Tutum)

“Gazeteci ve akademisyen Bora Bayraktar, yıllardır bölgeden önemli haber ve araştırmalara imza atan bir isim. Irak siyasetini ve küresel güçlerin bölge politikasını yakından takip ediyor. Bayraktar, bağımsızlık referandumunu ve sonrasında olası bir ayrılık sürecinin sonuçlarına dair olumsuz bir tablo çiziyor. Referandumun Bağdat ile Erbil arasında bir Kürt-Arap etnik savaşını tetikleyebileceğini düşünen Bayraktar bunun en önemli nedenini şöyle açıklıyor:
“Kürtlerin tartışmalı bölgeleri referanduma dahil etmesi, buralarda hak iddia etmesi sorun. Hem Kerkük hem Hanekin ikisi de çok önemli petrol bölgeleri. İkincisi Irak haritasına baktığınızda şunu göreceksiniz suyun neredeyse tamamı Kürt bölgesinden geçiyor. Bağdat sadece üçte birlik enerji rezervini kaybetmeyecek, suyu da kaybedecek, Türkiye’yle teması kaybedecek. Kuzey çok önemli, Türkiye ile Suriye ile bağlantı çok önemli. Bu bölgelerin Irak’ın kontrolünden çıkması Irak’ı burada tamamen kadük bir devlet haline getirecek.””

http://marksist.net/yilmaz-seyhan/sarayin-sivil-toplum-soylemi-uzerine.htm

ABD ısrar ediyor Barzani geri adım atmıyor

Irak Kürt Bölgesel Yönetimi (IKBY) Başkanı Mesut Barzani’nin, ABD Savunma Bakanı James Mattis ve beraberindeki heyeti Erbil’deki başkanlık konutunda kabul ettiği bildirildi.

Barzani’nin ofisinden yapılan açıklamada, ikilinin basına kapalı gerçekleştirilen görüşmede, terör örgütü DEAŞ ile mücadele, ABD öncülüğündeki uluslararası koalisyon güçleriyle Peşmerge arasındaki dayanışma ve 25 Eylül’de yapılması öngörülen referandumu ele aldıkları belirtildi.

Görüşmede Mattis’in, “ABD, referandumun düzenlenme ihtimalini uzak görüyordu ve referandum sürecinin terör örgütü DEAŞ ile mücadelenin önünde bir engel teşkil edebileceği kanaatinde. (Referandum süreci) Her iki tarafın terörle mücadelede ortak hareket etmesine de sorun olabilir.” dediği aktarıldı.

Açıklamada, IKBY Başkanı Barzani’nin ise referanduma ilişkin şu ifadeleri yer aldı: “Referandum şahsi bir mesele değildir. Milletin hakkıdır ve hiçbir demokrasi ve insan hakları prensibine aykırı değildir. Terörle mücadeleye de asla engel teşkil etmeyecektir.”

Barzani’nin refandurumun ertelenmesi konusunda ise misafir heyete “referandumdan daha güçlü bir alternatifin sunulması” gerektiğini ilettiği kaydedildi.

Barzani ve Mattis görüşmesine, IKBY Başkan Yardımcısı Kosret Resul Ali, Başbakan Yardımcısı Kubad Talabani, Başkanlık Divanı Başkanı Fuad Hüseyin, İçişleri Bakanı Kerim Sincari, IKBY Dış İlişkiler Dairesi Sorumlusu Felah Mustafa, Peşmerge Bakanlığı görevini vekaleten yürüten Serbest Lezgin ve Barzani’nin Başdanışmanı Hemin Havrami de katıldı.

Irak ziyareti çerçevesinde Mattis, önce başkent Bağdat’ta Irak Başbakanı Haydar el-İbadi ve mevkidaşı İrfan Hayali ile bir araya gelmişti.

Komplo Teorisi Batı Din Allah
Komplo teorisine inanan geri zekalılarla inanmayan ileri zekalılar arasındaki farklar son zamanlarda twitter, facebook, yerel televizyon, dergi ve gazeteler gibi medya-medyum devlerinde tartışılan bir konu oldu.
Biz, Necip Hoca öğrencileri, kes-yapıştırmalar yerine bir özetini yapmayı seçtik.
İleri zekalıların “tezi”:
Komplo teorisine sarılanlar, modern dünya ve medeniyetin getirdiği kompleks, çok boyutlu, aynı anda medyada aktarılan sayısız haberleri çözümleyip anlayan, bir soruna çözüm bulmada hızlı ve etken algoritmalar bulan, kısacası bu sitede yorum yapanlar gibi yeteneklerden mahrum basit beyinli kişilerdir. Akılları ermediklerini anlamadan basitleştirip anlayanlardır.
Geri zekalıların “tezi”:
İleri zekalıların “tezi” aslında bir komplodur. Balçıklı suyu karıştırıp bulandırmaktalar. Bu ileri zekalılar asıl komplocuların kuklaları olmuşlar. İleri zekalılar komplocuların kurduğu tuzağa düşmüşler, ileri zekalarını kullanmak fırsatlarından yararlanmak, iş bulmak peşindeler.
Biz öğrenciler bu iki tez arasında seçim yapmada bocalıyoruz.
Bir ileri zekalı düğmeye basıp ışığı açar/kapatır, tuvalette çıkardıklarını diğer bir düğmeye basarak kat kat binada dışarı atar, hastanede emar çektirir, biletle havada uçar, kalbine stent taktırıp uzun yaşar. Hiç birinde bu yaptıklarının altında yatan kompleks mekanizma hakkında zerre kadar bilgisi yoktur. İleri zekalılar, özellikle hali vakti yerinde orta sınıflılar anlamadıkları ama basitleştirilmiş nimetlerden yararlanırlar.
Hatta medeniyetin bit tanımı yaşamı basitleştirmek olabilir. Her ileri zekalının övmekle bitiremediği Teknik-Bilimin amacı bu değil mi?
Batılaşma altında yatan bu değil mi?
Kim, basit bankadan para çekmek ve süpermarket dururken, zehirli yılanlar, yırtıcı hayvanlar, kötü ruhlar ve binlerce tehlike dolu ormana gidip yiyecek için hayatını göze alacak?
Devrimin amacı bu hayatı basitleştirme medyumunu ele geçirmek değil mi?
Dikkat!, Dikkat! Aynı ebedi iktidar gibi medyum, yani aracı, ancak el değiştirir. Yok edilemez! Demokratik Batı toplumlarda aracı tüketicilerin elindedir. Tüketiciler de, hayatı basitleştirmek için gece gündüz durmaksızın çalışan beyin emekçileri ileri zekalı tembeller!
Bir bakıma din ve Allah da tarihte bir çeşit komplo teorisi olarak görülebilir. Büyük fark din ve Allah da tarihte ileri zekalıların eline düştü ve sonsuz kompleks oldu.

Not: Düzeltme büyük harflerle yeniden yazılanlar. Tekrar yer kapladığım için özür dilerim.
Komplo Teorisi Batı Din Allah
Komplo teorisine inanan geri zekalılarla inanmayan ileri zekalılar arasındaki farklar son zamanlarda twitter, facebook, yerel televizyon, dergi ve gazeteler gibi medya-medyum devlerinde tartışılan bir konu oldu.
Biz, Necip Hoca öğrencileri, kes-yapıştırmalar yerine bir özetini yapmayı seçtik.
İleri zekalıların “tezi”:
Komplo teorisine sarılanlar, modern dünya ve medeniyetin getirdiği kompleks, çok boyutlu, aynı anda medyada aktarılan sayısız haberleri çözümleyip anlayan, bir soruna çözüm bulmada hızlı ve etken algoritmalar bulan, KISACASI BU SİTEDE YORUM YAPAN İLERİ ZEKALILARIN YETENEKLERİNDEN mahrum basit beyinli kişilerdir. Akılları ermediklerini anlamadan basitleştirip anlayanlardır.
Geri zekalıların “tezi”:
İleri zekalıların “tezi” aslında bir komplodur. Balçıklı suyu karıştırıp bulandırmaktalar. Bu ileri zekalılar asıl komplocuların kuklaları olmuşlar. İleri zekalılar komplocuların kurduğu tuzağa düşmüşler, ileri zekalarını kullanmak fırsatlarından yararlanmak, iş bulmak peşindeler.
Biz öğrenciler bu iki tez arasında seçim yapmada bocalıyoruz.
Bir ileri zekalı düğmeye basıp ışığı açar/kapatır, tuvalette çıkardıklarını diğer bir düğmeye basarak kat kat binada dışarı atar, hastanede emar çektirir, biletle havada uçar, kalbine stent taktırıp uzun yaşar. Hiç birinde bu yaptıklarının altında yatan kompleks mekanizma hakkında zerre kadar bilgisi yoktur. İleri zekalılar, özellikle hali vakti yerinde orta sınıflılar anlamadıkları ama basitleştirilmiş nimetlerden yararlanırlar.
Hatta medeniyetin bit tanımı yaşamı basitleştirmek olabilir. Her ileri zekalının övmekle bitiremediği Teknik-Bilimin amacı bu değil mi?
Batılaşma altında yatan bu değil mi?
Kim, basit bankadan para çekmek ve süpermarket dururken, zehirli yılanlar, yırtıcı hayvanlar, kötü ruhlar ve binlerce tehlike dolu ormana gidip yiyecek için hayatını göze alacak?
Devrimin amacı bu hayatı basitleştirme medyumunu ele geçirmek değil mi?
Dikkat!, Dikkat! Aynı ebedi iktidar gibi medyum, yani aracı, ancak el değiştirir. Yok edilemez! Demokratik Batı toplumlarda aracı tüketicilerin elindedir. Tüketiciler de, hayatı basitleştirmek için gece gündüz durmaksızın çalışan beyin emekçileri ileri zekalı tembeller!
Bir bakıma din ve Allah da tarihte bir çeşit komplo teorisi olarak görülebilir. Büyük fark din ve Allah da tarihte ileri zekalıların eline düştü ve sonsuz kompleks oldu.

“Kişisel Gelişim ve Zengin Olma” Yalanları!

http://marksist.net/okurlarimizdan/kisisel-gelisim-ve-zengin-olma-yalanlari.htm

–

“Uzun zamandır kitabevlerinde çeşitli asker kökenli ‘yazarların’ kitapları boy gösterdi. Hepimiz bu kitapların biriyle en az bir kez kesin karşılaşmışızdır da yazarın asker olduğunu çoğunlukla bilmeyiz. Asker kökenli ‘yazar’ların işlediği konular değişiktir. Bunlardan kimisi güneydoğu anılarını, kimisi ‘kişisel gelişim’ kitaplarını, kimisi politik konular olmak üzere değişik konuları işlemektedir. ‘Serbest pazar’ ilişkileri de bu türden kitapları sahiplenmiştir. İnsan sormadan edemiyor: Peki ne oldu da emekli paşaları yetiştiren kurumlar entel-dantel üreten bir okul oldu?”

“Bir örnek vereceksek: Osman Pamukoğlu adlı paşamızın çeşitli kirli savaş anılarını yayınladığı kitaplarından sonra yayınlanan son iki kitabı ‘kişisel gelişim’ üzerinedir. Yok hemen önyargılı olmayalım. Biz de biliyoruz bu türden ‘kişisel gelişim’ zırvalıklarının ne menem şey olduğunu.”

Paşam Yazar Olmuş!

http://www.sorunpolemik.com/SP/99/pasam_yazar_olmus!/

Sayın 456 Necip Bey,
“Kendi yazdiginizi okusaydiniz keske. ‘Her’ dedikten sonra ‘genellikle’ demenizdeki celiskiyi kastediyorum.”
Sizin gibi bilgi dolu üniversite hocalarımızdan genellikle genelleştirmeden bilgi ve bilimin imkansız olduğunu öğrenmiştik. Sözde, Batıyı Batı eden babalardan biri olan Aristo bile aynı şeyi söylemiş. Aynı hocalarımızdan her genelleştirmenin hata olasılığı içerdiğini de öğrendik.
Hatta her sözcük bir genelleştirmedir.
Sevdiğiniz yerçekimi buna örnek olabilir. Maddeler bir birini çekmiyorlarmış; madde, maddenin uzayda yarattığı biçime uyuyormuş. Hıyar sebze değil, meyveymiş. Hatta “şu armut ağacıdır” bile hatalı olabilir. Yine sevdiğiniz tümevarım mantığınızı kullanmadan doğru veya yanlış olduğu kesin kes kanıtlanamaz.
Sizin “genellemede hata olmaz” lafınız bizi şaşırttı, diğer bilgi dolu hocalarımızın bize öğrettikleriyle çelişkiye düştü. biz bu nedenden daha temkinli bir dil kullanıp ‘her’ dedikten sonra “genellikle” sözcüğünü tırnak içinde yazdık.
Genellikle “hoca bir şey söyler, öğrenci başka bir şey anlar” denir. Burada sanki “öğrenciler bir şey söylemiş, hoca başka bir şey anlamış”
Burada sosyal, biyolojik, sıradan halk inanışları, psikolojik, entropik, kronolojik, mitolojik, ve hepsinden daha önemli olan tarihte tek devrimle doğan burjuva (= orta sınıf) “cennet ilerde” düşüncelerinizle sizin biraz geri kaldığınız, biz ileriyi temsil eden gençleri anlayamadığınız ileri sürülebilir.
Bir ihtimal daha var: sizin yazılarımızı daktilo Türkçenizle okumuşsunuz.
“Gecelim” dedikten sonra yazdıklarınız bizi hiç anlamadığınızı apaçık gösteriyor.
Belki anlarsınız ümidiyle ekliyoruz.
Ya “her genelleştirme hata içerir” diyen diğer bilgi, bilim, hikmet dolu hocalarımız doğruyu söylüyor veya “her genelleme doğrudur” diyen bilgi, bilim, hikmet dolu ve epistemolojide çığır açan Necip bey doğruyu söylüyor. Tabii ya da hem her iki bilgi kuyuları, ya da ne biri ne de öbürü. Sohbetin çoktan salt bir kelime olduğu, asıl sohbetin şimdi siz teknisyen orta sınıflar arasında “iletişim” veya siz tüccar-teknisyenler arasında 0 ve 1’le yapılan enformasyon alış-verişi diliyle “0 ve’le 4 degisik giris cikis yapilir.”
Bizim yazdigimizi ve kendi yazdiginizi baskasina okusaydiniz keske: yazdiklarimizi anlamadiginizi gorurlerdi.
Keske, en azindan, bilgi kaynaginiz wicky-wacky ansiklopedisinde “querelle des universaux” veya “problem of universals” veya “evrensel” yazilarini okusaydiniz.

Onceden uzerinde detayli konusulmus, anlasilmis, ‘rigorous’ bir tanimi olmayan ‘set’ler, matematikte bile, sorundur.

Mesela, ‘prime numbers’ (‘asal sayilar’) ‘set’ini dikkate alalim:

Kendisinden ve kendisinden once gelen (ya da, halen ‘set’ icinde olan) baska hicbir sayiya bolundugunde sonuc tamsayi cikmayan sayilara ‘prime number’ (‘asal sayi’) diyoruz; degil mi?

Peki.

— 1 ve 0 (sifir) da bu sete dahil olmali mi? [Haric iseler, niye?]

— Negatif sayilar ne olacak? [Haric iseler, niye?]

— Ya da, ‘sonsuz’? [‘Sonsuz’u da bir sayi olarak kabul edecek miyiz?]

Goruldugu uzere, bunlar tartisilabilir seylerdir; ve, musterek on-kabuller sozkonusu degil ise, neyin hata (yanlis) ya da neyin dogru oldugu uzerinde anlasmak imkansiz/zor olur.

“Ya ‘her genelleştirme hata içerir’ diyen diğer bilgi, bilim, hikmet dolu hocalarımız doğruyu söylüyor veya ‘her genelleme doğrudur’ diyen bilgi, bilim, hikmet dolu ve epistemolojide çığır açan Necip bey doğruyu söylüyor.”

Siz, hala daha, orada misiniz?

Icinde ‘hata’ oldugunu ispatlayamayacaginiz (supheye mahal birakmayacak sekilde, kabul edilmesini saglayacaginiz) ‘set’ler sozkonusu ise, ‘her genelleştirme hata içerir’ deseniz ne, demeseniz ne?

Matematikte, bu, yerlesik/muzmin on-kabullerle (isterseniz, ‘meslek taassubu’ da diyebilirsiniz) asilmaga calisilir.

Sosyal bilimlerde o bile yoktur –o yuzden, ‘her genelleştirme hata içerir’ demek, olsa olsa ‘benim kanaatim bu yonedir’ demek anlamina gelir. Ispat de degildir, aksiyom da.

Fevkalade kalabalik olabilen ‘kisisel kanaatler’ ‘set’inde bir baska ‘uye’ olarak yer alir. O kadar.

Hocalariniza benden selam soyleyin: Isin kabugunu degil de ozunu ogretseydiler, cok daha faydali olurdular sizin kafa karisikliginiza.

Yaşasın cinayet masası!

“RTE/AKP’yi devirmek için bir sürü yol denendi, hiçbiri tutmadı, tutmayacak da. Öyleyse çenenizi kapayın ve RTE/AKP’ye boyun eğmeye devam edin!”

“Bunlar sonsuz defa çok tartışıldı”… dolayisi ile ‘tartisilabilir’dirler –hep de oyle olmustur.

Ote yanda, sizin ‘matematik’e yonelik imaninizi bu denli siddet ve celalle savunmanizi da giptayla kaydediyorum.

Giptayla; cunku, benim boyle imanlarim olmadi hic. Olmayinca da, insan, ‘acaba bunlarin mutlulugunun kaynagi bu mudur?’ diye sorasi geliyor.

Oyle ya, iman, gafletten sonra gelse de, cok onemli bir mutluluk/saadet kaynagidir.

Neyse.

Ben, sizin yerinizde olsam, matematigi o kadar abartmazdim. Sonucta, cekic/pense/tornavida turunden (fakat, sembollerden olusan) bir ‘takim cantasi’ndan (‘tool box/set’ten) bahsediyoruz.

Aksiyomlar, postulatlar filan da, esasen, kabullerdir.

O kabulleri ‘kabul’ ederseniz, o takim cantasi isinize yarayabilir. Yoksa, baska bir takim cantasi oluturmaniz gerekebilir.

Hayati sonu degil.

Hic matematikten anlamayanlar ya da kullanmayanlar oracikta irtihal-i dar ul beka eylemiyorlar –onlar da normal bir hayat surebiliyorlar.

Neyse.

Asal sayilara tekrar donersek.. Sizin kattiginiz terimlerle soyleyecek olursak, ‘kendinden once gelen herhangi bir dogal sayiya bolundugunde, sonuc dogal sayi cikmiyorsa, o bir asal sayidir’ diyebilmeliydik.

Bu ‘elegant’ bir tanim olurdu.

Ama, olmuyor.

Cunku, ‘sifir’ ve ‘bir’ isleri karistiriyor.

Herhangi bir sayiyi ‘sifir’a bolersek, sonuca ‘sonsuz’ diyoruz. Isimize gelmiyor.

Her sayi da (‘sifir’ haric) ‘bir’e bolundugunde, cikan sonuc kendisi oluyor. Bu da isimize gelmiyor.

Ayrica, herhangi bir sayiyi kendine boldugumuzde, sonuc ‘bir’ cikiyor. ‘Bir’ bir tamsayi oldugu halde, bu sonuc, isimize gelmiyor.

O yuzden, ‘elegant’ tanimi kirletmek (to taint) zorunda kaliyor ve icine istisna maddeleri (exception clauses) sokusturmak zorunda kaliyoruz.

Butun bunlari yaparken de, (simdiki ya da gelecekteki) muhatap(lar)imizin kabul edecegini varsayiyoruz.

Yani, iman talep ediyoruz.

Etmeyenler ne olacak?

Basit.

Tipki sizin verdiginiz tepkide oldugu uzere, afaroz edilirler.

O yuzdendir, sizin ‘matematik’e yonelik imaniniza giptayla bakisim.

Afaroz edilmek ihtimalini en basindan bertaraf etmisligin huzuru icinde olmalisiniz.

Ne mutlu.

Not: Cantor’un filan konumuzla alakasi yok. ‘Matematik’in de; ‘set theory’in de. Sosyal bilimlerde ‘set’ler, matematikteki setler kadar iyi tanimli (well defined’) degildirler. Matematiktekiler de her zaman ‘elegant’ degildirler. Ben, bu sonuncusuna ornek vermistim. Siz, orada takilip kalmissiniz.

[Klasik solcu ezberler: İsrail yayılmacılığı kötü, İran yayılmacılığı makbul. Filistin’in devletleşmesi makbul, Güney Kürdistan’ın devletleşmesi bölücülük ve “İkinci İsrail”. Bütün devletler kötüdür ve ezilen ulusların devletleşmeleri yanlıştır ama Filistin’in devletleşmesi bundan hariçtir. Filistin devletine karşı çıkmak Siyonizm uşaklığıdır, Kürdistan devletine karşı çıkmak Kemalizm, Baas ve Molla uşaklığı değildir.]

İsrail’den İran’a “tehdit”

İsrail Savunma Bakanı Avigdor Liberman, “İran’ın Suriye ve Lübnan’da güçlenmesine izin vermeyeceklerini” söyledi.

İsrail devlet radyosunun haberine göre Liberman, başkent Tel Aviv’de devlet görevlilerinin katıldığı bir toplantıda yaptığı konuşmada, “İsrail, İran’ın Suriye ve Lübnan’da oluşturmaya çalıştığı bu yeni ortama teslim olmayacaktır.” dedi.

İran’ın Suriye’de yeni bir realite ortaya koymaya çalıştığını öne süren Liberman, “İran, Devrim Muhafızları aracılığıyla Suriye topraklarında hava ve deniz üsleri inşa etmeye, Şii milis gücüyle de Lübnan’da gelişmiş silahlar üretmeye çalışıyor. İsrail bunlara sessiz kalmayacaktır.” ifadelerini kullandı.
İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu’nun Rusya’ya gerçekleştirdiği ziyarette İran ile ilgili dile getirdiği “çekincelerinin” ardından Liberman’ın bu açıklamaları yapması dikkati çekti.

TEHDİT UNSURU

Netanyahu dün Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ile Soçi şehrinde gerçekleştirdiği görüşmede, “İran’ın Suriye’de güçlenmesini tehdit unsuru olarak gördüklerini” belirterek, “İran, Suriye’deki varlığını artırmak için muazzam bir çaba harcıyor. Bu durum İsrail, Ortadoğu ve tüm dünya için bir tehdittir.” demişti.
İsrail’in eski Hava Kuvvetleri Komutanı Amir Eshel de daha önce yaptığı konuşmada, “İsrail son 5 yıl içinde Hizbullah’a ve diğer cephelerdeki gruplara silah taşıyan konvoylara onlarca saldırı düzenledi.” diye konuşmuştu. Eshel söz konusu saldırıların 100’e yakın olduğunu ifade etmişti.

SALDIRILAR DÜZENLİYOR

İsrailli kaynaklar ve ordunun daha önce yayımladığı birçok raporda, Hava Kuvvetleri’nin Suriye’de Lübnan Hizbullahı’na silah taşıyan konvoyları hedef aldığı kaydedilmişti.

Ayrıca iç savaşın başladığı 2011’den bu yana zaman zaman Suriye ve Golan Tepeleri’nden, topraklarına roket atıldığını ileri süren İsrail, İran destekli Hizbullah güçlerine ve rejime ait askeri noktalara saldırılar düzenliyor.

Eren’in şehit olduğu Maçka’da Jandarma Komutanı’na yöneltilen suçlamalar şoke etti

Trabzon’da gözaltına alınan Maçka İlçe Jandarma Komutanı Zabit Zengin’in Trabzon Terörle Mücadele Şube Müdürlüğündeki sorgusu devam ediyor. Teğmen Zengin’in Kripto FETÖ’cülerden olduğu ve Eren’in şehit edilmesinden sonra operasyonu geciktirip teröristlere zaman kazandırdığı iddia edildi.

Çarşamba günü gözaltına alınan teğmen Zengin’in TEM şubedeki sorgusuna iki farklı uzman ekibin girdiği öğrenildi. Zengin’in, PKK ve FETÖ örgütlerinde uzman olan ekip tarafından sorgusu devam ediyor.

Öte yandan Star gazetesinden Şener Kılıç’ın haberine göre, Teğmen Zabit Zengin’e yöneltilen suçlamalar şöyle:

Tunceli-Erzincan-Gümüşhane güzergahından gelen teröristlerin Maçka üzerinden bölgeye sızmasına izin verildi.

PKK’lı teröristler kripto asker ve polislerden gelen istihbarat ve lojistik sayesinde bölgede çok sayıda silahlı eyleme imza attı.

Kripto FETÖ’cülerden biri de Teğmen Zabit Zengin’di. Eren’in şehit edilmesinden sonra operasyonu geciktirip teröristlere zaman kazandırdı.

Operasyona hazırlanan Jandarma Özel Harekat timlerinin bölgeye gelmesi engellendi. Özel timler 1 hafta sonra intikal ettiğinde teröristler kayıplara karışmıştı.

Necip Yine Saçmalamış
“Asal sayilara tekrar donersek.. Sizin kattiginiz terimlerle soyleyecek olursak, ‘kendinden once gelen herhangi bir dogal sayiya bolundugunde, sonuc dogal sayi cikmiyorsa, o bir asal sayidir’ diyebilmeliydik.
Bu ‘elegant’ bir tanim olurdu.
Ama, olmuyor.”
Ulan, insan bu kadar utanmadan cahilliğini açığa vurur.
Şaban Necip,
4, 24’ten önce gelen bir doğal sayı (kendinden once gelen herhangi bir dogal sayiya bolundugunde),
1. 24’ü 4’e böl ve gözlüğünü tak,
2. Alış-verişte öğrendiğin yalancılığı unut,
3. Dalkavukla öğrendiğin yüzüne tükürüldüğünde serinlemeden bir an vazgeç,
4. Yazılarımıza baktığınız gibi inek trene bakar gibi bakma,
5. Sonuç 6 ve 6 asal sayı değil! (sonuc dogal sayi cikmiyorsa)
O halde, enayi dümbeleği, çığır üstüne çığır açan, matematiği bile aşan aşırı anarşist devrimci Necip bir çığır daha açar: (o bir asal sayidir’) 24 asal sayıdır.
“Bu ‘elegant’ bir tanim olurdu.”
Bu, sana benzer dandik bir tanım olurdu.
Enayiliğini sergileyecek daha da güzel bir örnek:
25’i 9’a böl. Çıkan sayı doğal değil!
O halde, arkasından çıkardıklarını ağzından çıkaran Necip’in ağzından yeni bir Türk matematiği çıkar: 25 asal sayıdır!
Bir konuda cahilliğinizi yüzünüze tükürmek o konunun savunuculuğu değil, be salak!
Türkiye Güney Amerika’da bir ülkedir.
Hayır demek, bir şeyi savunmak değil be şaban! Ne de Türkiye veya Güney Amerika’yı sevmektir.
“‘sonsuz’ diyoruz “.
Diğer konulardaki bilgileriniz, bu eşeklerin anladığı sonsuz. Matematikteki sonsuzla alakası, beyniniz gibi, sıfır,.

Balkan oligarşisinin bir gazetesinde çıkan bir habere yapılan ırkçı okuyucu yorumlarından biri. Habere konu olan şehrin de Balkan oligarşisinin ve ulusalcı Türk ırkçılığının güçlü olduğu yerlerden olduğu unutulmamalı.

–

İzmir’de trende bıçaklı dehşet!

İzmir’de, şehir içi ulaşım yapan İZBAN treninde, iddialara göre bir grup genç aşırı gürültü yaptıkları için kendisini uyaran yolcuların üzerine yürüdü. Trendeki dehşet anlarında bir yolcu aldığı bıçak darbesiyle hafif yaralandı.

Edinilen bilgiye göre, İZBAN trenindeki olay dün akşam saatlerinde yaşandı. Bir grup genç, iddialara göre trende aşırı gürültü yaptığı gerekçesiyle bazı vatandaşlar tarafından uyarıldı. Bunun üzerine gençler vatandaşların üzerine yürüdü. Yüksek sesle ve küfürlü konuştuğu iddia edilen 6-7 kişilik grup, kendilerini ‘Düzgün konuşun’ diye uyaran yaşlı yolcuya bağırınca ortalık karıştı.

ELİNDE BIÇAKLA GERİ DÖNDÜ

Diğer vatandaşlar, küfürlü konuşan bu yolculara tepki gösterince trende tartışma çıktı. Grup, Kemer İstasyonunda zorla trenden indirildi. Bu sırada kişilerden biri elindeki bıçakla dehşet saçtı. Saldırgan, bir yolcuyu bıçakladı. Trenden inen genç, ardından da elindeki bıçakla bir anda geri döndü. Bir adama saldırmaya çalışan kişi, adamın tekme hamlesiyle küfür ederek uzaklaştı. Tüm bu yaşananlarda kameralara yansırken, yolcular hemen güvenliğe haber verdi. Güvenlik olaya müdahale ederken, şahıslar duraktan kaçarak uzaklaştı. Bıçaklanan vatandaş ise olayı hafif yaralarla atlattı. Olayla ilgili şikayetçi olmayan vatandaş, ambulans istemeyince duraktan ayrıldı.

–

yakup kozan

Türk olmadıkları kesin!

KHK’lardan Padişah fermanına doğru

Gerçek
Ağustos 26, 2017

25 Ağustos günü yayınlanan, 203 maddeden oluşan 694 sayılı KHK hem içerik hem de biçim açısından bir istibdad rejimi inşasını tüm çıplaklığıyla ortaya koyuyor. Mevcut Anayasa’ya göre OHAL ilanının gerekçesi dışında KHK çıkarılamaz, ayrıca kalıcı yasal düzenlemeler yapılamaz. AKP’nin çıkardığı neredeyse tüm KHK’lar bu yüzden anayasaya aykırı. Ancak son döneme kadar bu tür düzenlemelerin kapsamı nispeten sınırlı kalıyordu. Son 203 maddelik KHK ile adeta yasama görevini tümüyle gasp ederek üstüne almış bir hükümetle karşı karşıyayız.

Yargı rehin alınmış, yasama felç edilmiş, hükümet denetimsiz

Yasamayı fiilen üzerine almış olan hükümet kendini hukuksal denetimden de tamamen azade kılmış durumda. Çünkü hükümet anayasayı bu şekilde ihlal ettiğinde bunu denetleyecek tek organ olan Anayasa Mahkemesi uzun süreden beri rehin alınmış durumda. Anayasaya aykırı KHK’larla ilgili yapılan başvuruları OHAL dolayısıyla yetkisiz olduğunu gerekçe göstererek reddeden Anayasa Mahkemesi’nin 11 üyesi Gülen cemaatinin yargıda en etkin olduğu dönemde atanmış, Anayasa Mahkemesi başkanı Zühtü Arslan ise cemaatin yuvası olduğu gerekçesiyle 2015 yılında kapatılan Polis Akademisi’nin başkanlığını yapmıştı. Bu şekilde rehin alınmış Anayasa Mahkemesi görevini yapamıyor, ne istibdad kararnamelerine ne de mühürsüz seçimlere müdahale edebiliyor.

Bu durum mevcut sistemin hukuki olarak kendini koruma mekanizmalarının tamamen çökertilmiş olduğunu gösteriyor. Örneğin 2016 sopalı referandumunda halkın ve tarihin nezdinde meşruiyet kazanamamış olan Cumhurbaşkanlığı sistemine geçişin uyum yasaları, yine gayri meşru bir metotla yani TBMM’de görüşülmek yerine OHAL KHK’ları aracılığıyla geçiriliyor. MİT başta olmak üzere Cumhurbaşkanlığına bağlanan kurumlarla ilgili maddelerin hepsinin TBMM’de görüşülmesi gerekiyordu. Bunun için meclisteki tartışmayı tamamen susturan, muhalefetin elindeki tüm olanakları yok eden bir iç tüzük değişikliği yapan AKP’ye bu bile yetmiyor ki yangından mal kaçırırcasına KHK’ları devreye sokuyorlar.

İktidar, başsavcı şahsında TBMM’ye komiser atıyor

KHK ile yasa yapmak TBMM’nin yetkilerinin hükümet tarafından gasp edilmesidir. Ancak dahası da var. TBMM’nin yetkilerini gasp eden hükümet, milletvekillerinin soruşturulmasına ilişkin yasaya yeni bir madde ekleyerek TBMM’yi adeta yargısal bir kuşatma altına almıştır. KHK’nın 146. Maddesi ile milletvekilleri hakkında soruşturma ve kovuşturma yetkisi Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’na verilmiştir. Bu madde ile Anayasa Mahkemesi gibi rehin alınmış bir Başsavcı ile TBMM adli olarak zapturapt altına alınabilecektir. Anayasa’da milletvekili dokunulmazlığı kalkmış değildir, TBMM’ye haber vermeden soruşturma yapmak da dokunulmazlık kalkmadan yargılama yapmak da hâlâ mümkün değildir. Bunu neye göre söylüyoruz? Anayasa! Delik deşik olmuş, binlerce kez çiğnenmiş ve çiğnenmekte olan Anayasa’nın kendisi güvence altında değilken milletvekillerine güvence sunması pek mümkün değil.

Bu madde ile daha önce dokunulmazlığı kaldırılmış ve yargılanmakta olan milletvekillerinin dosyalarının da Ankara’da tek elde toplanması söz konusu olabilir. Bu, Anayasa mahkemesi gibi rehin alınmış ya da siyaseten yönlendirilebilen bir Ankara Cumhuriyet Başsavcısı söz konusu olduğunda tüm muhalefet üzerinde Demokles’in kılıcının sallandırılması, Selahattin Demirtaş ve Enis Berberoğlu gibi siyasi davalara doğrudan AKP Genel Merkezi’nin müdahele etmesi anlamına gelecektir. Ayrıca bunun tersten başka bir sonucu daha olacaktır. Şu ya da bu ildeki herhangi bir savcının da mesela AKP milletvekilleri hakkında soruşturma açamaması, meclise fezleke gönderememesi söz konusudur.Yani bu madde muhalefete tehdit, AKP’ye güvencedir.

Perşembe’nin gelişi Çarşamba’dan belli: Cumhurbaşkanı kararnamesi padişah fermanı olacak

Bir kez KHK marifetiyle TBMM’ye müdahale edilmeye başlandı mı, burjuva anlamda bile demokrasinin sınırları tamamen aşılmış ve istibdada doğru yelken açılmış demektir. Bu aşamadan sonra TSK’daki atamalardan, akademisyenlerin sürgün edilmesine kadar her türlü düzenleme hükümetin ve giderek tek bir kişinin iradesiyle hayata geçebilecek hale gelmektedir. 16 Nisan sopalı referandumuyla millete dayatılan Cumhurpatronluğu rejiminin neye benzeyeceği de böylece gayet net bir şekilde anlaşılmaktadır. Türkiye, neredeyse Padişah fermanı niteliğine kavuşacak olan Cumhurbaşkanı kararnameleri ile yönetilecektir. AKP’liler itiraz edecek: “Cumhurbaşkanının kararname ile yasa yapması, yasalarda yer alan konularda kararname çıkartması mümkün değil” diyecekler. Referandum tartışmaları boyunca böyle dediler. İyi de OHAL kararnamesi ile yasa yapmak da mümkün değildi? Ceza kanunundaki maddeleri değiştirmek de, sorgusuz sualsiz, delilsiz yargılamasız insanları işinden etmek de, Varlık Fonu kurup halkın birikimlerini sermayeye peşkeş çekmek de, ordunun yapısını değiştirmek de, sendikaları kapatmak da, grev kanununda değişiklik yapıp yeni sektörleri grev yasağı kapsamına almak da ve artık saymakta zorlandığımız sayısız düzenlemeyi yapmak da Anayasa gereği mümkün olmamalıydı!

Ya istibdadın çökerttiği Türkiye, ya halkın zincirlerini kırarak yeniden kurduğu bir Türkiye!

Türkiye, Erdoğan’ın kendi deyimiyle “OHAL’den istifade” koyu bir istibdad rejimine doğru sürüklenmektedir. Ne anayasa, ne mahkemeler, ne TBMM, ne de başka bir devlet kurumu halka bir güvence sunuyor. Bu durumda halkın kendisini korumaktan aciz ve halkın hürriyetlerini korumaya ne niyeti ne de gücü olan bu düzenden medet umması düşünülemez. İşçi ve emekçilerin öncülüğünde halkın kendi kaderini kendi eline alması, istibdada karşı mücadele etmesi, grevlerle, direnişlerle, kitlesel toplantı ve gösterilerle zincirlerini kırarak Türkiye’yi yeniden kuracak bir Kurucu Meclis’in toplanmasını sağlaması tek çıkar yoldur

http://gercekgazetesi.net/karsi-manset/khklardan-padisah-fermanina-dogru

Be yourself, everyone else already exists.

Sayın Necip Hocamız,
“3-5 tane agaci bahane ittihaz ederek ortaligi yangin yerine cevirmek ya da kaldirim taslarini sokup ahalinin dukkanlarinin vitrinine haydahlamak midir sizin ‘uygulama’dan anladiginiz sey?
Bunlari yapabilmek icin mi elestiri yapageldiniz bir omur?”
Aziz şecere-i tubaâ, hâfız-ı hakikî nın hocamızın hakayık-ül vekayi’ münasip tabirinize hakalleden ” tipik sağcı argümanlar.” müdahale hafîziyyetin cilve-i kübrasına ve mezkûr âyetin hakikatına şâhidler had ve hesaba gelmez. O şecerenin hakaik-ı esasiyyesini istiab edecek bir çekirdek hükmünde olan bir zâtı, o mebde’-i evvel olan çekirdekten tâ münteha olan meyveye kadar bir hayt-ı ittisal hükmünde olan bir Mi’rac ile, o ferdin, kâinat nâmına mahbubiyyetini göstermek ve huzuruna celbetmek ve rü’yet-i cemâline müşerref etmek ve ondaki hâlet-i kudsiyyeyi başkasına sirayet ettirmek için kelâmiyle taltif edip, fermaniyle tavzif etmektir. Bir leftiyenin hakaret-âmiz lafz-ı muradıdır.
Hakhakanız müşkül velakin selamet minvalıdır!
Bu selamet minvaline refakat etmeyen fevzâ-yı ârâları ‘Aman satvetime/iffetime halel gelmesin’ timsaliniz bilhassa münasip.

“Kapitalizmin ruhu sayılan bu öğretiye göre her şey alına yazılıdır ve Necip hocamızın tekrar edip durduğu gibi kimse BUNU DEĞİŞTİREMEZ.”

Tamam, elestirmek istiyorsunuz; ama, bunu boyle dolayli ikinmalarla –vezir etmek gibi gorunen rezil etmek gayretlerinden ibaret acemi istihza denemeleriyle– yapmaga kalkismaniz cok fazla siritiyor.

‘Kapitalizmin ruhu sayılan bu öğreti’ dediginiz seyin, Kalvinizmin, ‘ogreti’ olarak ‘Kapitalizm’le organik bir bagi yoktur; ‘Kapitalizm’ denilen olgu, Kalvinizmden cook oncelerinden beri var olageldi.

Kalvinizm, cok olsa, takipcilerine (takip etmek tercihinde bulunanlara) ‘abesle istigal etmeyin, daha anlamli seyler icin mucadele edin’ anlamina gelecek ogutler icerir.

O tur ogutleri dile getirmenin telif hakki Kalvinizmde degil; o tur seyler soyleyen herkes de otomatik olarak Kalvinist olmuyor/olmaz.

Ama, sizin kestirmeciliginiz acisindan mustefit oldugu da asikar: O etiket olmasa, bu etiket olsun gayretlerinizden bahsediyorum.

Etiketler uzerinden, araya etiketler koyarak, degil de; dogrudan konunun ozunu elestirebilseydiniz cok daha makbule gecerdi.

Bu bir.

Ikincisi, ben ‘kimse BUNU DEĞİŞTİREMEZ’ demiyorum. Cook uzun zamandir surusuyle insan bu yolda kendini helak etti; dolayisi ile, degistirilmesinin kolay olmadigini; ancak ve ancak sartlarin musait olmasi halinde degisecegini dusundugumu soyluyorum.

Dolayisi ile, eger degistirilebilir oldugunu iddia ediyorsaniz, bana once –lutfen– sartlarin yeterince degistigine dair anlamli seyler soyleyin –hayallerinizi, utopyanizi degil.

“hayat kavgasına veya ticaret kavgasına devam ederler.”

Siz, nasil oluyorsa, bunu ‘ayip’mis gibi konumlandirmak pesindesiniz; ama, evet –aci gercek odur– onemli olan hayatta kalmaktir –bunun mucadelesini vermektir.

Guzel lakirdilar soyleyerek bunu basarmaniz mumkun mudur? Evet, fakat, ancak, o lakirdilariniza kanarak, birileri size kendi maisetinden/servetinden imkanlar aktarirsa: Bkz. Karl Marx ve Engels’in himayesi/hamiyeti. Yani, elin seysi ile gerdege girmek..

“Her değindiği konuda ne kadar şapşalca konuştuğu yüzüne vurulsa da, tükürülse de hiç utanmadan, arlanmadan yüzünü silip sidik yarışına aynı enerjiyle devam etmesi boşuna değil.”

Bu dedikleriniz sizin hayal urununuz.

Fakat, bu tavira cok da yabanci degilim: Is yapmak istemeyen herkes bu sekilde tepki verir. ‘Temebele is goster, sana akil ogretsin’ lafinda oldugu gibi..

Yapmak istedigi seylerin ancak ve sadece ‘Utopya’da mumkun oldugunu duymak istemeyenler, hayallerini gozden gecirmek yerine, soylenenleri ‘sapsalca’ filan buluyor, ‘beligerent’ tepkiler veriyorsa, bu benim sorunum degil.

Bu, benim baktigim yerden, sadece su anlama geliyor: Benim soylediklerim yeterli/etkili olmuyor; birak, –bir omru heba etmek anlamina gelcek olsa da– gercek hayat ogretsin.

“Necip hoca, devrimciliği, asiliği, başkalarının sefilliğinin ticaretini yapanları yorulmadan yola getirmek istiyor, neo-komiserliğe davet ediyor.”

‘Neo-komiserlik’ filan da nereden cikti?

Ben, sadece akla davet ediyorum.

“Fakat bu arada tarihin abartılmış bir olayına da değinmeden geçemeyiz. 26 Ağustos 1071’de Selçuklu Sultanı Alparslan’ın orduları Bizans İmparatoru Romanos Diogenes’in ordularını yendiğinde Anadolu’nun kapılarını açmış olmuyor. Belki Malazgirt Savaşı’yla yolu açılan Anadolu Selçukluları ya da Anadolu’da bir Selçuklu devletinin kurulabilecek olması oluyor. Bence Anadolu’ya Türkmen göçlerini ve Haçlı seferlerinden başlayarak bu ülkenin Batılı kaynaklarda “Turchia” adını almasını birkaç meydan savaşıyla açıklamak, olayı iyice basitleştirmektir.
Türkmenler 1071’den çok önce de Anadolu’ya gelmeye başlıyorlar ve Anadolu’da devletler dışında pek öyle düşmanca karşılandıklarını söylemek de mümkün görünmüyor. XI. yüzyılın devletleri, günümüz devletleri gibi topraklarının ve nüfuslarının yaşamlarının her alanını denetleyebilecek ve müdahale edebilecek devletler değiller.”

“Bizce Moğollar, Anadolu halklarıyla uzlaştırıcı bir ilişkiye girmenin hemen bütün araçlarından yoksundu. Oysa Türklerin Anadolu’ya değişik “dünya görüşleri”yle tanıştıktan sonra gelmeleri, yerli halkla uzlaşıcı bir temel yakalamalarına olanak sağlamıştır. Eğer Türklerin Anadolu’ya yerleşmeleri Malazgirt’le olmuş olsaydı, Kösedağ da Moğol yerleşimi için yeterli olabilecekti. Yine bu nedenle Türkler, Anadolu’ya Moğollarla kıyaslanamayacak bir şekilde girmişler; çok daha az kan dökmüşlerdir. Şüphesiz bunda, Anadolu’ya gelen Türkmenlerin çoğunluğunun “ordu” halinde gelmemeleri de önemli bir rol oynuyordu.”

“Bazı tarihçiler Miryokefalon Savaşı’nda Bizanslıların Türkleri Anadolu’dan atma çabalarını görüyorlarsa da biz bu görüşe katılmıyoruz. Bizans’ın Türkleri Anadolu’dan atmakla kazanacağı bir şey yoktu ve 1176’da bu neredeyse olanaksız hale gelmişti. Bu savaşla Bizans, o güne kadar kendisine yardımcı ve kendisi için ikincil bir politik oluşum olarak algıladığı, fakat bu durumu tehdit edecek kadar güçlenmiş olan Anadolu Selçuklularını eski konumlarına geri döndürmek amacındaydı. Burada da karşımıza “Anadolu Selçukluları = Anadolu Türkleri” denklemi çıkıyor. Bizce böyle bir denklem o kadar yanlış kurulmuştur ki, denklemin sol tarafına Danişmendliler vb başka Türk ve Türkmen devletlerinin adları eklense de yanlışlığından bir şey yitirmez.”

Reha Çamuroğlu, Tarih, Heterodoksi ve Babaîler, s. 108, 118, 163

Toplumsal değişim süreçlerinde “ya biri-ya diğeri” metafiziği değil, diyalektik bir iç içelik durumu söz konusudur.

http://marksist.net/berdan-guney/sirketlerin-karlari-buyuyor-issizler-ordusu-da.htm

“Bunu şöyle ifade edebilir miyiz peki?

Aşık olmak [düzeni değiştirmeye çalışmak] iyi güzel. Ama kız bir şey hissetmiyorsa aynı kıza aşık olmakta [düzeni aynı yollarla değiştirmeye çalışmakta] ısrar etmenin anlamı yok. “Şartların müsait olması halinde” seveceğiniz ve sizi sevecek başka bir kızı [düzeni başka yöntemlerle değiştirmenin yollarını] bulabilirsiniz.”

Evet, uzun sekliyle oyle de soylenebilir.

Daha kisa/ozet hali de soyle olabilir bence:

Zorla guzellik olmaz.

Bizdeki aydin/ilerici taifenin ne duymak ne de anlamak istedigi en temel realite de budur: Muhatabiniz istemedigi halde dayatiyorsaniz; tecavuzcuden farkiniz kalmaz.

Servet düşmanlığı ideolojisi böyle olaylara nasıl bakar? Özellikle de orta sınıf yerli – ya da yabancı – tatilcilerin değil de kapitalistlerin başına geldiğinde?

5 yıldızlı otelde kahreden ölüm
ANTALYA’nın Manavgat İlçesi’nde ailesiyle birlikte tatil yapan 6 yaşındaki Yiğit Atakan Arı, beş yıldızlı otelin havuzunda boğularak öldü. Minik çocuğun ailesi otel yönetimini, otel yönetimi de aileyi suçladı.
http://www.hurriyet.com.tr/5-yildizli-otelde-kahreden-olum-40564407

http://gercekgazetesi.net/uluslararasi/ilber-efendinin-somurgeciligi

“onların evlilik ve özgürlüğün ölçüsü hakkında yazdıklarını okusaydın daha iyi olurdu.”

Surekli ‘hoca’ ‘hoca’ deyince, kafaniz karismis anlasilan: Size lazim olan ‘cinci hoca’. Alin o yazilanlari goturun oyle bir hocaya, bir guzel okusun. Ve uflesin. Uflerken siz aradan cekilin. Size uflemesin. Neme lazim.

Yok, bildigimiz turden –yazilan metni– okumaktan bahsdiyorsaniz: Sizin okudugunuzu farzediyor ve kimsenin cukune surecegi kadar bile faydasi olmamis oldugunu musahade ediyorum.

Uzuluyorum tabii ki.

Diger yazdiklariniz, malesef, cok daha bos ve cevap vermege degmez.

Pek okudugumu da soyleyemem gerci.

Çanakkale kurultayının sonucu: CHP’nin adaletinde işçiler yoktur

Gerçek
Ağustos 30, 2017

CHP, adalet yürüyüşümüm ardından Çanakkale’de bir adalet kurultayı topladı. Kılıçdaroğlu başından itibaren kurultayın toplanma amacını gizlemedi, saklamadı. Açıkça söyledi: “2019’a kadar bir plan çizdik. Adım adım uygulamaya çalışıyoruz.” Kılıçdaroğlu’nun 2019 planlarının sağdan devşirilmiş bir çatı aday bulmak olduğunu, bu kapsamda AKP kurucusu ve eski Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün bile düşünülmekte olduğunu daha önce yazdık. Solun ve sosyalistlerin bu planlara payanda olmasını eleştirdik. Çanakkale kurultayı da her yönüyle bu planın bir parçası olduğunu göstermiş durumda.

Sağ başrolde sol figüran

Panellerde Korkut Boratav gibi sosyalist aydınlar, EMEP’ten Levent Tüzel, ÖDP’den Alper Taş gibi sosyalistlere de yer verildi. Mutlaka yanlarında sayıca onlardan daha çok sayıda eski ANAP’lı, DYP’li, hatta AKP kurucusuyla birlikte. Korkut Boratav, kurultayla ilgili bir değerlendirmesinde Abdüllatif Şener ve diğer İslamcılarla aynı panelde olmaktan rahatsızlık duyduğunu belirtmiş. Haklıdır. Ancak bu eleştiride yine de sanki sol bir panele sağ kanattan fazlaca ismin davet edildiği ve bunun rahatsızlık yarattığına dair bir izlenim mevcuttur. Halbuki gerçek Korkut Boratav’ın da, Levent Tüzel ve Alper Taşı’n da sağcı panellere solcu sosu katmak üzere davet edilmesidir.

CHP’nin 2019 planları söz konusu olduğunda Korkut Boratav’ın “Geçimde Adalet” başlıklı panelinin baş konuşmacısının Abdüllatif Şener olarak düşünüldüğü açıkça görülmektedir. Cumhuriyet gazetesinin Boratav’ın katıldığı paneli aktarma tarzı sembolik olarak çok anlamlı. Birinci sayfada Boratav’ın adı ve diğerleriyle birlikte resmi var. Ama ne söylediğini okuyucu hiçbir zaman öğrenemiyor, çünkü içerideki haberde AKP kurucusu Abdüllatif Şener’in Adem ve Havva’dan falan söz ettiği konuşmaya iki sütundan fazla yer ayrılmış, diğer konuşmacılar da kendilerine yer bulmuş, ama Boratav yok!

Levent Tüzel ve Alper Taş’ın figüran değilse bile yardımcı rol oynadığı “Devlette Adalet” panelinin başrolünde adı 2019 seçimlerinde çatı aday olarak geçen İlhan Kesici’dir. Tanımayanlar için hatırlatalım. İlhan Kesici hem DYP hem ANAP’ta yer almış, ANAP’tan milletvekili seçildiği 1995-1999’da da CHP’den meclise girdiği 2007-2011 arasında da NATO parlamenterler asamblesinin kadrolu üyesi olan, Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi ve Türkiye-AB Karma Parlamento Komisyonu üyeliği yapmış, kısacası halkın pek tanımadığı ama sermaye ve emperyalizm nezdinde pek kabul gören bir kişidir.

Emeksiz adalet! Sermayeye özgürlük!

Yine de bu gerçekler Türkiye sosyalist hareketinin Kurultay’ı “bazı eksiklerine” rağmen göklere çıkarmasına engel olmamıştır. Görünen o ki Kılıçdaroğlu sağa açıldıkça sol, oltaya takılmış balık gibi CHP’nin teknesinin arkasından sürüklenmektedir. Eleştiri neredeyse yok. Hatta tüm bu çalışmalardan çıkan sonuçların parti politikalarının bir parçası haline gelmesini savunanlar var. Hangi sonuçlarmış bunlar? Adalet kurultayının resmen açıklanan sonuç bildirgesinden bahsediliyorsa bu bildirgede ne sol var ne de emek!

Koca bildirgede işçi ve emekçi kelimesi geçmiyor. Emek kelimesi de yok. “Geçimde adalet yoktur” alt başlığı altında işçinin ve emekçinin talepleri değil patronların çıkarları savunulmaktadır. Doğru duydunuz! İşçinin emekçinin adının geçmediği yerde CHP’nin bildirgesi “belirsizlik ve keyfilik girişim özgürlüğünü yok etmektedir” diyor.

Erdoğan’ın OHAL’den istifade grevleri yasaklıyoruz, OHAL sermayenin önünü açıyor dediği yerde, CHP’nin bildirgesinde özgürlük başlığı altında patronların girişim özgürlüğü savunuluyor. Haksızlık etmeyelim. Sağa hoş gözükmek için “inanç özgürlüğü” unutulmamış.

Sefalet, rezalet, isabet!

Grevlerin yasaklandığı, sendikaların kapatıldığı ülkede adalet bahsinde grev özgürlüğünden de sendikal özgürlüklerden bahsetmeyen bir adalet kurultayı… Adalet kavramı açısından bakıldığında tam bir rezalet! Bu kurultaydan solculuk çıkarmaya çalışanlar için tam bir sefalet! Sağa, sermayeye, emperyalizme mesaj vermek isteyen Kılıçdaroğlu için ise tam isabet!

http://gercekgazetesi.net/karsi-manset/canakkale-kurultayinin-sonucu-chpnin-adaletinde-isciler-yoktur

“Yapmak istedigi seylerin ancak ve sadece ‘Utopya’da mumkun oldugunu duymak istemeyenler, hayallerini gozden gecirmek yerine, soylenenleri ‘sapsalca’ filan buluyor, ‘beligerent’ tepkiler veriyorsa, bu benim sorunum degil.”
Necip hocamız sidik yarışmasına girince kafasını kuma gömüp görünen k*çını lafla örtme cambazlıklarını bile unutuyor. Ağzı saçmalıklar, k*çı saçma makinesi olmuş, atıp duruyor.
Necip hocamızın k*çı sıkışınca (iyi ki bunu müdür beyin daktilosuyla yazmadık) medeti, felsefe özentilerini Latince ve antik yunanca kelimelerle telafi eden hödük doktorlar gibi, Osmanlıca, Arapça, farsça istifrağ ederek cahilliğini unutma terapisi yapıyor.
Hoca, herhangi bir lügatte “utopya” kelimesinin olmayan yer” manasına geldiğini görürdünüz. Demek ki mümkün olmayanı mümkün gibi anlamak sizin şapşallığınız, sizin istifhamınız.
Gelelim Neci hocamızın kebir şapşallığına.
Sizin kapitalizm bilginiz o kelimenin “k” harfindeki bir nokta kadar az. Siz tüccarsınız. Alış-veriş dünyasında doğmuş, büyümüşsünüz, o dünyadan çıkınca atıp tutuyor, utanmadan okumadığınız Karl Marx’dan laf ediyorsunuz. Marx bile sizin gibi tüccarların kapitalizmin ne olduğunu zerre kadar bilmediği gibi, böyle bir bilgiye, haklı olarak, değer vermediklerini bilirdi. Siz bu tüccarlar arasında adı büyük, technician-teknisyen, kendi küçük, adi ve sıradan tüccarsınız. Ama üzülmeyin, tüccarlar işi becerirler, Marx işin nasıl becerildiğini anlattı. Her konuda olduğu gibi özenti içinde bilgiçlik taslayım derken, işi b*k edip çıktınız.
Kapitalizmin her bilgiyi, her yaratıcılığı, her fanteziyi, her isteği, her hayali, her ümidi, her kıyafet biçimini, her müziği, her buluşu sömürüp kendine mal edip, kapitale katkıya çevirip, özümleyip sizin gibi enayi dümbeleklerine tekrar kustuğunu duymamışsınız. Ah! Şu geri kalmışlığın dertleri, cefaları. Hatta kapitalizm, girişim ne kadar sapık olursa olsun insanları daha da insancıl, daha da hür, daha da yaratıcı, daha da fantezi ve hayal ve ütopya rüyalar kurma girişimlerine teşvik eder. Yazılarınızda bunu görmediğiniz çok apaçık. Biz bu yüzden sizi ciddiye almaktansa alay etmeyi daha uygun bulduk. Siz kapitalin1970’lerdeki komünist ve anarşist politika seyyar satıcılığını yapanların tantanası olan “kapitalistsiz kapitale, evet”, “kapitalistli kapitale, hayır” banal kapital anlayışına karşı gelmekle sadece onların da sizin gibi keriz olduğunu gösteriyorsunuz. Yani, tencere yuvarlanmış, kapağını bulmuş. Yoğun kapitalle (eski Rusya ve Çin vs.) yayınık kapital (Avrupa, ABD, vs) arasındaki farkı bile bilmiyorsunuz. Bu seyyar satıcıların size son derece benzemesi bile sizin boş beyninizde bir ışık, bir kıvılcım tetiklememiş. Eğer onların aynısı olmasaydınız, size severek katılırdı, çünkü farkında olmadan komünist ve anarşist salaklığını ciddiye alıp karşı geliyorsunuz. Onların salaklığını, akla, fanteziye, mantığa dayana her türlü şemanın totaliter olacağını “cooktaaan” görenler oldu. Sizin sorununuz cahilliğiniz. Geri kalmış bir ülkenin geri kalmış veya sonradan görmüş, hali vakti yerinde, enayiler için yazılmış uyku hapları kitaplarla hayatını boşa harcamış bir düzen dalkavuğusunuz. Kapitalin mutlak egemenliğine karşı gelenleri kapitalizme karşı gelenler olarak saçma bir yorumla konuyu banalleştirmişsiniz. Çin başarısı, son zamanlarda daha da belirli olan Hindistan başarısı bile ne sizi ne de sizden farklı düşündüğünü sandığınız rakiplerinizi derin taş uykusundan uyandırabiliyor. Farklarınız aile içi kavgaları. Paylaştığınız ortak genler “TEK BASİNA” gezen anneyle inek babadan.
Yukarıdakiler eğlenmek, gülmek için.
Ukalalık, kuklalığınız sınırsız. Binlerce sayfa alacak “Utopya” konusunun sizi aştığı besbelli. Lügat bile medetinize yetişememiş. Konuyu geri kalmış ülkenin boş beyinlisinin anlayacağı şekilde uydurarak anlatmam gerekiyor.
Eğer balık oynayarak arada bir sudan dışarı atlayıp su dışındaki havayı teneffüs etmeyi öğrenmeseydi ne “TEK BASİNA” gezen anne, ne binen inek baba, ne de sizlerle komünist-anarşist rakipleriniz olacaktınız.
Ama her yerde, her zaman olan enayi Necip olacaktı. “Su dışında hayata ‘utopya’ kuruntusu” diyerek ukalalık, ucuzluk, sıradanlık ilahilerini okuyacaktı.
Ateş olmasaydı siz ve rakipleriniz şapşalların allahı bilim-teknoloji imkansız olacaktı. Hala “Sizin bu dediginiz, ancak 30 bin sene filan onceleri mumkundu. Savannah’ta, herkes tek basina avci-toplayici halinde yasarken…” taş devrinde yaşayacaktık.
Ama her yerde, her zaman olan enayi Necip olacaktı. “İnsanın ateş yapması ‘ütopya’ kuruntusu” diyerek ukalalık, ucuzluk, sıradanlık ilahilerini okuyacaktı.
Tekerlekten tut, uçağa kadar; yazıdan tut bilgisayara kadar ve binlerce diğer gerçekleşmeden önce “ütopya” olanlara bak be kör herif. Sizin ve rakipleriniz komünist-anarşistlerin dalkavukluğunu yapıp övdüğü yaşadığınız dünya, daha henüz kapitalist-burjuvalar yaratmadan önce fantezi, hayal, ‘ütopya’ kuruntusu bir dünya değil miydi?
Siz ve rakiplerinizin asıl babanız, asıl uyku hapı yutturup sersemleştiren Atatürk. Tabii Osmanlılar da hapı ele geçirme çabalarına düştüler, ama tam olmadı, yani yine “coooktaaaan vardi”.
Günümüzden bir örnek alalım.
Rakiplerinizle sizin tıpkı aynısı olan şarlatanlar var. Bunlar kansere karşı, aynı rakiplerin kapitalizme karşı çareleri gibi, karpuz kabuğu benzeri ilaçlar satarlar. Sizler ve komünist-anarşist şarlatanları bir tarafa bırakırsak, kansere tedavi alanında yapılan araştırmalarda aklın duracağı kadar çeşitli senin gibi bir salağın “fantezi”, “hayal kurma”, “ütopik düşünce” diyeceği fikirler ve tedaviler geliştirilmekte. Aynı şeylere quantum fiziğini genel yer çekimi teorisiyle evlendirmeye hazırlanan diğer süt inekleri fizikçiler arasında rastlanır.
Tabii bu konuda hem cahil olduğunuzdan hem de otoritenin k*çını yalamaya alıştığınızdan “ütopya” “mütopya” şapşal sıfatları takmaya cesaretiniz olmaz, biliyorum.
Biraz modern bilim felsefe ve tarihi okuyun, bırakın şu medya dedikodularını.
Ancak Blake gibi eşsiz bir dahi sizlerin k*çlarını yalamakla doyamadığınız Batı’nın o zaman başını çeken İngilizlere:
“Newton size, ‘dünya güneş etrafında yerçekiminden dolayı dönüyor’ dedi. Ben size, ‘dünyayı kanatlarını çırpan iki melek ittiklerinden dolayı dönüyor’ diyorum.” der.
Ütopya konusunu eksi sonsuz kadar küçük beyninle anlamak istersen, ben de siz zenginlik çılgınlarına “16. yüz yıldan beri kapitalist-burjuva ütopyasında taş uykusunda gezen zombilersiniz”; “durmadan güncelleşen bir avuç kapitalist-burjuvanın yarattığı bilim-teknik ütopyası hayal dünyasında yaşayan vurdumduymaz sersemlersiniz” derim.
Ulan enayi dümbeleği, kapitalist-burjuva dönemi başlangıcıyla otoya edebiyatı başlangıcı aynı zamana denk gelmesi temizlenmiş beyninden hiç geçmedi mi?
Biliyorum, biliyorum senin cahilliğin sonsuz. Çorbasına su katarak sonunda salt su satan adi bir esnafsın. Senin gibi yobaz dinciler için “her sey coooktaaan vardi.”
Nasıl”Savannah’ta, herkes tek basina avci-toplayici halinde yasarken” taşları kırarak silah yaptılarsa, k*çlarını yaladığınız enayi dümbeleği ilk inek babadan gelen Devlet-Endüstri süt inekleri bilim-teknik adamları-karıları da atomu kırarak silah yaptılar.
Kapitalist-burjuava utopyasının sapık vatandaşı ne der:
“Degismeyen tek sey degisim.”
Hemen sonra aynı sapık vatandaş New Speak diliyle ne der:
“cooktaaan vardi, gunes altinda yeni bir sey olamaz!”
Ne mutlu tek basina gezen anneyle inek babadan gelen Turkum diyene.
Bu herif çocukken şimdiki gibi salakmış. Tek ERKEK çocuk olduğundan babası biriktirdiği malını böyle salak birine kalmasından üzüldüğünden bu hödüğü Avrupa’ya, Amerika’ya okullara göndermiş ama oğlu hep “Degismeyen tek sey benim salakligim” der dururmuş. Nihayet bir ucundan eşek giren, diğer ucundan sucuk çıkan yeni açtığı fabrikaya gezdirmeye götürmüş, gezdirmiş. Necip çok ilgilenmiş, baba zevkten dört köşe. Dışarıda babasına sormuş, “peki baba, tersi bir fabrika var mı? Sucuk koy eşek çıksın”. Baba cevap vermiş,” var, annen”
Gereksiz bir ek:
Bu yazdıklarımızın hemen hemen tümü sadece ve sadece siz ve rakiplerinizin ne kadar şapşal ve kara cahil olduğunu göstermek amacı güder. Bizim tasvip ettiğimiz, savunduğumuz, beğendiğimiz fikirler anlamına gelmez.
İstanbul Meksika’da diyene, hayır Türkiye’de diyen, ben İstanbul’u seviyorum sonucunu ancak sivri veya yumurta kelle mantık mütehassısı Necip amcamız çıkarır.

AKP’ye göre:
‘Komünistler, kalkınma istemez.’
‘Komünistler, her yatırıma ‘hayır’ der.’

Algı yönetme çerçevesinde medyaya servis edilen haberlere göre, hükümet üyelerimiz, has komünistler ülkesi Vietnam sokaklarında tebdil dolaşıp etrafa gülücükler saçarken, Başbakan Yardımcısı Mehmet Şimşek, arkadaşlarına ‘Müjde! Türkiye milli gelir büyüklük sıralamasında dünya 13’üncüsü oldu’ demiş, herkes çok mutlu olmuş.

Çünkü ‘ekonomik durum’ denince, kendi aylık gelirinden başka bir şey aklına gelmeyenler bile, Türkiye’nin milli gelir (GSMH) büyüklüğü sıralamasında kabaca dünya 17’ncisi olduğunu duymuştur. 13’üncü sıraya geldi gibi bir bilgi, üstelik Mehmet Şimşek gibi Londra’da bankacılık yapmış bir bakan tarafından aktarılınca, kimse bunun bir istatistik cilvesi olduğunu düşünmemiştir. Eksik olmasın Uğur Gürses, Hürriyet’teki köşesinde herhangi bir sıra yükselmesi olmadığını yazdı. Konuyu ben de internette araştırdım. Son liste hariç, 2016’ya kadar yapılan hesaplar, gerek cari kur, gerek satın alma gücü paritesine (SAGP) göre Türkiye’nin dünyadaki ekonomik büyüklük sırasının 17 olduğunu yazıyor. Bu sıranın da 2030’a kadar değişmeyeceğini öngörüyor. Hatırlatayım: Bu 17’nciliğe ilk kez 1974’de ulaşmıştık.

TÜRKİYE EKONOMİSİNİN DÜNYADAKİ YERİ

7.5 milyarlık dünya nüfusunun kabaca %1.1’i Türkiye’de yaşamaktadır. Nüfus büyüklüğüne göre Türkiye 18’inci sıradadır. Benzer bir şekilde, yine kabaca 75 trilyon dolarlık dünya milli gelirler toplamının %1’i olan 750 milyar doları da Türkiye halkı yaratmaktadır. Milli gelir büyüklüğüne göre de, Türkiye 17 veya 18’inci sırada yer almaktadır. Bu denklik de Türkiye’nin orta gelir sınıfında bir ülke olduğunun matematiksel kanıtıdır.

MİLLİ GELİRLER NASIL TOPLANIR? VE NASIL KIYASLANIR?

Her şeyden önce şunu lütfen zihninize kazıyın:

İktisatçıların makalelerinde kullandıkları sayısal büyüklükler çok kaba rakamlardır. Ancak bir ‘seri-dizi’ içinde anlam ifade eder. Milli gelir ölçmesini, demir tartmak gibi bir şey sanmayın.

Çünkü gerek şirket, gerek ülke bazında yapılan ölçmeler ‘para’ gibi son derece oynak bir ‘ölçü birimi’ ile yapılmaktadır.

Kaldı ki sorun sadece büyüklük bulmaktan ibaret değildir. Bir de bunun hangi zaman dilimine ait olduğunu kestirmek vardır. Her ülkenin milli geliri, kendi ulusal para birimiyle ölçülür. Ülkelerin kendi para birimiyle hesaplanan milli gelirleri birbiriyle kıyaslanabilsin diye ‘Amerikan Doları’na çevrilir. Bu çevirilerde farklı pariteler kullanılır. Her paritenin güçlü-zayıf yönleri vardır.

MAÇ OYNANIRKEN KURAL DEĞİŞMEZ

AKP’nin,Türkiye ekonomisinin 2023’de ulaşacağını söylediği büyüklükler gerçekleşmeyecektir. İktidarda kim olsa o hedefler tutturulamazdı zaten.

AKP’liler şimdiden tanımlarla oynayarak, durumu tevil etmenin altyapısını oluşturmaya çalışıyorlar.

Benim AKP’lilerin ‘özgül ağırlığı’ olanlarından bir ricam var:

AKP’nin verdiği ekonomik sayılara (doğru bile olsa) zaten muhalifler inanmıyor. Ne deseniz onlar kanmaz.

AKP, ‘tevriye’ (gerçeğin yarısını söyleyip yarısını gizleme yöntemiyle yapılan yalancılık) ile sadece kendi seçmenini yanıltır. Hiç olmazsa onların güvenini kaybetmemek için istatistiklerde tanımlarla oynanmasına izin vermeyin.

Son söz: Öngörü ve gerçekleşme aynı yöntemle ölçülür.

Ege Cansen
31 Ağustos 2017

Emperyalist-Kapitalist ABD çetesinin lideri Trump eşkiyasının saldırganlığına karşı Kuzey Kore’nin devrimci lideri ile dayanışmaya!

İlber Ortaylı’dan:

Nizamülmülk, hükümdar danışmanı olmanın ötesinde, hâce-i buzurg rütbesindedir. “Hâce” bugünkü “hoca” değil. Farsça bir kelimedir ve “kâtib”, “şansölye” demektir. “Hâce-i buzurg” ise başkâtib, yani başbakandır. Bürokrasinin aklı gibi dili de birdir.

Nizamülmülk İranlıdır, Farsça konuşur, Türk değildir. Bu hâce-i buzurg, Haşhaşiler tarafından “assasine” edilene kadar bir devlet sisteminin, bir teşkilatın üstadı olarak görülüyor. “Suikast” kelimesini değil, “assasine etmek” ifadesini kullanıyorum; çünkü Haşhaşiler düpedüz siyasi teröre girdiler. İslami coğrafyalarda terör başladığı zaman Bernard Lewis hemen The Assassins kitabını çıkardı, iyi de etti. Dana altında buzağı aramayalım. Tarih bir tekerrür değildir; ama olayların kökleri vardır ve biz bunlara inmek zorundayız.

Necip Amca,
Bilirsiniz aç kuru ekmek hayali kurmaz.
20. yüz yılda dünyanın dört bucağında sırtlarına binen Avrupalıları silkip atmak isteyen açlar ütopyayı bile gölgede bırakacaklar hayallere daldılar. Yer yüzünde cennet kurma peşine takıldılar.
Tabii zavallılar bunu daha önce başarmış olan kapitalist-burjuvalardan habersizlerdi. İşin tuhafı, hepsinin vaat ettikleri tıpa tıp kapitalist-burjuva cenneti. İşin acı tarafı, kapitalist-burjuvaların kendilerini savunan saldırgan köpekleri beslediklerinden habersiz olmaları. Bu köpekler her yerde iki türlü: bedene saldıranlar, ruhlara veya onur ve gururlara saldıranlar.
Örneğin, bu site daha çok ruhlara saldıranlarla dolu.
Bu hayallerin çeşitli adları var: Mesih Beklemek, Mehdi Beklemek, Bin Yılcılık (“millenarian”) Akımları, Peygamberci Akımlar, …
Akımların oldukları yerler:
AFRİKA: Kongo, Ekvator ve Orta Afrika, Güney Afrika, Anarşist diplomaları veren İngiltere’nin kolonisi Nyasaland, Batı Afrika, …
KUZEY AMERİKA: “Peyote” Tarikatı, Ruhlar Dansı, “Iroquois” Peygamberleri, “Smohalla”, Rüya Peygamberleri, “Earth Lodge” Tarikatı, “Kolaskin”, “Sandpoil” Peygamber ve Şef, Mnemoni Kızılderili Rüya Dansı, “Shakers” (sallananlar, titreyenler), “Isatai”, “Comance Peygamber
ORTA VE GÜNEY AMERİKA :
Jamaika, Haiti, Brezilya, “Tukunas”, “Tupi-Guarani”, Kolombiya, Arjantin, Peru, …
MALENEZYA: “Taro” Tarikatı, Kargo Tarikatı, Ölüler Geri Gelme Tarikatları, Devasa Ziyafet Tarikatı, Ölüler Gemisi (Not: şahane anarşist B. Travern’in bu konuyla ilgili kitabını mutlaka okumalısınız) …
POLİNEZYA, Asya, Endonezya: Vietnam, Filipinler, Japonya
Yine biliyorsunuzdur, sizin sonsuz değerli hayatta kalma savaşı aracıyla hepsi bastırıldı ve kırımdan geçirildi.
Tabii bu hayaller, ütopyalar, cennetler peşinde koşmaların asıl nedeni, bu geri zekalıların biz Türkler gibi hemen hemen yüksek ileri ırklardan biri, hemen hemen mavi gözlü sarışın olmamaları. Siz, Zileli, bu sitede yorum yapanların kaynakları değişik olabilir. Ama temelde kaynaklar eski dini Türklere aşılayan Muhammet; yeni dini Türklere aşılayan Atatürk, Marks-Engels, Kropotkin-Bakuninler.
İkinci neden hemen hemen birinci neden kadar önemli: Sizin gibi bir derin düşünürden mahrum olmaları. Eğer sizin gibi gerçekçi bir kimse onlara müsait şartları bekleme uyarısında bulunsaydı, şimdi hayatta olurlardı. Dediğiniz gibi,
“Siz, nasil oluyorsa, bunu ‘ayip’mis gibi konumlandirmak pesindesiniz; ama, evet –aci gercek odur– onemli olan hayatta kalmaktir –bunun mucadelesini vermektir.”
Yine dedikleriniz gibi,
“Dolayisi ile, eger degistirilebilir oldugunu iddia ediyorsaniz, bana once –lutfen– sartlarin yeterince degistigine dair anlamli seyler soyleyin –hayallerinizi, utopyanizi degil.”
“Yapmak istedigi seylerin ancak ve sadece ‘Utopya’da mumkun oldugunu duymak istemeyenler, hayallerini gozden gecirmek yerine, soylenenleri ‘sapsalca’ filan buluyor, ‘beligerent’ tepkiler veriyorsa, bu benim sorunum degil”
Bu son iki derin ve sonsuz anlamlı paragraflardan çıkan sonuç apaçık.
Bu geri zekalıların yer yüzünde ütopya-cennet girişiminde başarılı olabilmeleri için gerekli ve yeterli şartlar var.
Sizler, özellikle Necip amca ve Zileli, gibi ancak ve ancak yoğun bir sosyolojik, ekonomik, bankacılık, politik, devrimcilik, askeriyelik, historik, bilim-teknolojik, endüstricilik, işletmecilik, ticaretçilik, alış-verişçilik, materyalistçilik, ontolojik, epistemolojik, biyolojik, genetik, robotik, fizik, matematik, kimya eğitimi.
Ama tabii diğer bir açıdan bakabiliriz. Hayatta kalma kavgası durup bu geri zekalıların siz Necip amcamız gibi dahi olmasını beklemeyecek. Başka çeşit bir hayatta kalma kavgası onları cennete eriştirmese bile bu yeryüzü cehenneminden kurtaracaktı.

“Belki siz daha çok Laik-Atatürk-Türksünüz. ‘Hoca’ kelimesi ‘imam’ kelimesi çağrışımı, ‘imam’ kelimesi de Erdoğan-İran çağrışımı yaptığından sizi gücendirmiştir. Özür dileriz.”

Degilim. Ve, gucenmedim.

Be, ‘hoca’ kelimesinin isaret ettigi (bilgililik ve ogretmek yenegi olmak) noktada kendimi gormedigim icin itiraz ettim; ederim.

“Ama bu sitede Gün abimiz ‘abi’ olmayı kabul ederken ‘amca’ olmaya karşı çok sert bir tepki yapmıştı. Şimdi bir tereddüt içindeyiz.”

Gun beyin neden itiraz ettigini bilmiyorum.

Ben itiraz eder miyim; emin degilim. Insan, tanimadigi insanlar tarafindan ‘amca’ filan gibi kelimelerle hitabinda ilk defa bir tur afallama yasiyor –yaslandiginin ucuncu sahislar tarafindan tescili/tespiti/teyidi oluyor cunku, bu, bir sekilde. En azindan ben boyle hissettigimi hatirliyorum. Daha sonra da, alisiyor ve kaniksiyorsunuz; cunku yaslanmak benim elimde olan ya da degistirebilcegim bir sey degil. Degistirmek ister miydim; ona da emin degilim.

Orasi oyle de, ‘amca’ filan gibi kelimeler ayni zamanda bir tur akrabalik bagina da isaret edebilir. Sizin durumunuzda, ben, evet, buna itiraz ederim. Sizinle akraba filan degiliz. Olmak da istemem –tercih hakkim oldugu taktirde.

“Sanki değişmeye müsait şartlar çoktan var olmuş ve şimdi biz aslında değişmeyi yaşıyoruz.”

Farkli sekilde de olsa, degisim yeni bir sey degil. ‘Zemane cok degisti’ lafi, galiba, ‘zemane’den de eskidir.

O bakimdan, degisikliklerin oldugunu soylemek, onlara isaretler bulmak/gostermek cok da onemli degil.

Onemli olan, sizin (ya da ‘sagci’ veya ‘solcu’larin) istedikleri seylerin gerceklesmesi icin gereken degisikliklerin (sartlarin elverisli olmaga baslamasinin) varit olup olmadigidir.

Ben, olmadigini dusunuyorum.

“[..] Ama tabii diğer bir açıdan bakabiliriz. [..]”

{Buradaki ‘[..]’ sembolu, yazdiklarinizin oncesini ve sonrasini temsil etmek amacindadir.}

Yazdiklarinizdan hicbirsey anlamis degilim.

Ayisiginda kimildayan bir figur misali, geliyor musunuz, gidiyor musunuz; belli degil –en azindan ben anlamadim.

Yine de, hic cevaplamasam ayip olur diye, bunlari yazmak gerektigini dusundum.

Abesle istigal etmek zorunda kaldigim icin uzgunum.

Kemalist devletin Kemalist sermayesinin Kemalist medyasının Kemalist kalemi efendisine hizmetkârlığa devam ediyor.

–

Vasiyet öyle olmaz böyle olur Fesli Kadir!
Ahmet Hakan
2 Eylül 2017

“FESLİ Kadir”, yine dikkat çekmeyi başardı.
*
Son mesajı şu:
“Vasiyetimdir: Mustafa Kemal’e zerre muhabbeti olan cenazeme gelmesin.”
*
Mustafa Kemal’e zerre muhabbeti olanı cenazesinde istemeyecek derecede Mustafa Kemal’den nefret eden birinin, Mustafa Kemal’in kurtardığı topraklara gömülmeyi de içine sindirememesi lazım.
*
Yani tutarlılık açısından…
Fesli Kadir’in…
“Beni Atina Devlet Mezarlığı’na gömün” diye bir vasiyet daha etmesi gerekiyor.
Ne de olsa kendisi “Keşke Yunan galip gelseydi” diyebilmiş bir adamdır.

–

“Tek bir kişi”nin (Mustafa Kemal’in) “kurtardığı topraklar”la ilgili bazı sorular:

– “Tek bir kişi”nin bir toprağı “kurtarması”ndan söz etmek, onu ilahlaştırmak mıdır, yoksa karikatürleştirmek (Superman, Batman vb) mi?

– Toprağın “birileri”nden “kurtarılması” demek, o birilerinden önce her şey iyiydi, onlardan sonra da her şey iyi oldu, dolayısıyla “kurtaranlar”dan da kurtarmaya gerek yoktur, mu demektir?

– Toprağı kurtarmak demek, toprağın üzerinde yaşayan istisnasız herkesi mi kurtarmak demektir? O topraklardaki herkes çıkarları aynı olan homojen bir bütün müdür?

Necip Amca Yine Zırvalamış,
Necip Amca’nın yeni bir çığır açan teorisi: Evrimin durmuş!
“O bahsettiginiz ‘balik’ gibi bugun de sayisiz balik, turlu cesitli deniz, irmak ve okyanuslarda sudan firlayip atmosfer ile muserref oluyor; ama, birakin yepisyeni bir taksonomik tur olusturmagi, iclerinden bir tanesi dahi herhangi bir sekilde morfoz gecirmiyor.
Sebep?
Basit: Sartlar uygun degil.”
Ulan yüz karası kara cahil, hemen sidik yarışına gireceğine, senden bile daha az dandik bilgisizlik kaynağın “vikipedi” baksaydın. Evrimin devam ettiğini öğrenirdin.
Sen kelime hastası olmuşsun. Evrimle ilgili kelimeleri ezberlemişsin ama evrimin çok uzun süreler içinde olduğu temel bilgiyi bile bilmeyen
“NE MUTLU TEK BASİNA GEZEN ANNEYLE İNEK BABADAN GELEN BİR SALAK TURKUM DİYEN!” bilgiçsin.
Senin beynin de kör olmuş.
Sen değilmiydin ” Degismeyen tek sey degisim” diyen, be enayi dümbeleği?

Necip Amca,
Bilirsiniz aç kuru ekmek hayali kurmaz.
Mesih Beklemek, Mehdi Beklemek, Bin Yılcılık (“millenarian”) Akımları, Peygamberci Akımlar, … 20. yüz yılda dünyanın dört bucağında sırtlarına binen Avrupalıları silkip atmak isteyen açların listesini daha önce yazmıştık.
O listede çok tuhaf bir eksiklik var: Avustralya kıtası yerlileri, aborijinler. Üstün ırk, anarşist diplomaları satan, Marks’ın sevgilisi, herkes birbirine karşı, allah da herkese karşı savaş narasıyla dünyanın dört bucağında yerlileri akıl almaz gaddarlıkla kırımdan geçiren mavi gözlü sarışın İngilizlerin felaketine uğrayan bu aborijinler arasında bir tane bile kurtarıcı mesih çıkmamış, bir tane bile kurtarıcı tarikata rastlanmaz.
Avustralya’ya Necip BİLGİÇ’in “30 bin sene filan onceleri mumkundu. Savannah’ta, herkes tek basina avci-toplayici halinde yasarken…” pis kokan os*ruğundaki 30 bin yıldan çok daha önce, 65 bin yıl önce vardılar.
Yine Necip BİLGİÇ’in pis kokan “Degismeyen tek sey degisim” os*ruğunun aksine hiç değişmeden vahşi çıplak kalan ve her türlü ilkel komünizm araştırmalarında en başta sözü edilen bu insanlara süpermarkette doğup büyümüşler “avcı-devşirici” derler.
Aborijinler, BİLGİÇ Necip’in boş beyni dışında, asla TEK BASİNA yaşamadılar. Zaten insan tarihinde olmayan TEK BASİNA yaşamak, ancak ve ancak beyni olmayan BİLGİÇ Necip’in olmayan beyninde olur.
Peki neden aborijinler arasında, yine BİLGİÇ Necip’in pis kokan os*ruğu “aynı şartlar, aynı sonucunu doğurur” aynı sonucu doğurmamış? Neden bu ünlü BİLGİÇ NECİP İLKESİ “değismeyen tek sey ‘aynı sartlar, aynı sonuclar yaratir’ ” Avustralya’da ihlale uğramış?
Antroplogla ve düşünürler bazı nedenler ileri sürerler ama hepsinde eksik olan YÜCE TÜRK BİLGİÇİ NECİP’i duymamış olmalarıi hesaba almamaları.
BİLGİÇ NECİP sadece zaman içinde geri gidip gelmekle kalmaz, g*tü sıkışınca “Kimse bilemez”, “Relativizm” benzeri teorilerleini e duymamışlar.yaş gibi su üstüne çıkar. Bu kullanılmış, elden düşen mal satandan başka ne beklenebilir ki?
Mevlana ne demiş: İsa’nın yaptığı mucizeleri boş ver, kendisi mucize!
Ben ne derim: Necip’in yediği b*kları boş ver, kendisi b*k!
Necip İngilizlerin aborijinleri kırımdan geçirdikleri zamana dönmüş ve aborijinlere gerçekçi olmayı, ütopya ve cennet peşinde koşmadan vazgeçmelerini öğüt vermiş. Aşağı ırktan aborijinleri sıkı, hem kalvinist hem kalvinizmden “coook once” olan, bir disipline sokmuş. Bu daha henüz çocuk, hala seks ticaretinden habersiz çıplak gezen, vahşi, mantık öncesi adi ırk insanlarına yoğun sosyolojik, ekonomik, bankacılık, politik, devrimcilik, askeriyelik, historik, bilim-teknolojik, endüstricilik, işletmecilik, ticaretçilik, alış-verişçilik, materyalistçilik, ontolojik, epistemolojik, biyolojik, genetik, robotik, fizik, matematik, kimya dersleri vermeye başlamış ve hala devam ediyor.
Sayın okumayan okuyucular, amacım bu sitede bir kıskançlık yaratmak, siteye bir fitne sokmak değil. Ama Necip Hocanın dalkavukluğundan dolayı Zileliden önce bir İngiliz diploması aldı! Bunu da söylemek lazım.
Bir anarşist ne demiş: Anarşistlerle Marksistler arasındaki fark, anarşistlerin çok daha cahil olduğu.
O halde, BİLGİÇ NECİP Zileli’den bile daha azılı tam bir anarşist.

“Evrimin devam ettiğini öğrenirdin.”

Evrimin devam ettigini biliyorum.

Bunu, sudan aradabir ziplayan baliklarin hatirlatmasina gerek yok.

Sizin gibi, sudan aradabir ziplayan baliklarin balik beyinlerinin (dogal olarak) idrak edemedigi sey sudur:

Sudan aradabir ziplayan baliklar dahil, hicbir canli, ‘dur bakalim, bir de sunu deneyeyim, bakalim kus ya da memeli olabilir miyim?’ diyerek evrim sureci baslatamaz.

Evrim, cok daha alt seviyelerde, gen seviyesinde suren bir prosestir ve ilgili canlinin buna dogruda katkis/mudahalesi olamaz.

Zorlayici sartlarin olmasi gerekir. Genetik degisiklikleri dayatan sartlar…

O sartlarda, evrim surecinde, o canli turunden sayisini kimsenin bilmedigi kadari ölur. Sag kalan olmazsa, ‘nesli tukendi’ deriz. Sag kalan olursa, ona da, ‘evrim gecirmis tur’ deriz.

Kisacasi, sizin gibi, ‘sudan aradabir ziplayan baliklar’in balik beyinlerinin ilk idrak etmesi gereken sey sudur:

Evrim surecinde ‘gonullu’luge yer yoktur. Bireylerin arzulari filan da etki etmez. Cok mesakkatli, ölumu bol bir surectir.

‘Balik’tan, dogrudan dogruya, ‘kus’a da evrilinemez. Evrildiginiz her formda hayatta kalabilmeniz sarttir. O yuzden, ‘kus’tan once, mesela, surungen olmaniz gerekir.

Solcularin, prensipsiz devirmecilerin ve sudan aradabir ziplayan balik beyinlilerin anlamadigi da budur:

Utopyalar tasvir ederek, insanlari kalkismalara heveslendirerek, isyanlara tesvik ederek evrime yol acamazsiniz. Bir yere de varamazsiniz.

Zorlayici sartlarin olmasi gerekir.

Tatlisu munevverleri ve geri zekalilar bunlari iskalarlar.

http://gercekgazetesi.net/karsi-manset/turkiye-afrika-ulkesi-degildir

Vay bana! Keşke falancayı dost edinmeseydim! Keşke filancanın aklına uyup boş hayaller peşinde koşacağıma hayatım için önceden bir şeyler yapsaydım!

Necip’e

Sizce minik Mustafa askerî rüşdiyeye gitmeseydi bugün yine benzer bir ülkede mi yaşardık?
Mesela cumhuriyetin kurucusu olan meşhur bir paşanın (Ankara’da değil de muhtemelen İstanbul’daki) ebedî istirahatgâhını ziyaret ederek onun ilke ve devrimlerine bağlı kalacağımıza ant mı içerdik?
Yoksa Ürdün kralının İstanbul’daki mevkidaşının parlamentoyu açmasını mı izlerdik? Tabii eğer Mısırlı ve Iraklı mevkidaşlarının durumuna düşseydi bunu yapamazdı.

Aslında benzer ihtimaller çok ama onlara değinerek sizi yormayalım.
Sözgelimi, Hatice’den doğma Kasım ve Abdullah ile Mâriye’den doğma İbrahim adlı erkek bebekler büyüyüp babalarına varis olan bir hanedan kursalardı durum çok farklı olabilirdi de denebilir.
Hatta Batı ülkelerinin ileri geçmesinde en önemli etkenlerden olan tarihsel devamlılık (barbar istilaları ve ardından gelen barbar aşılarıyla kesintiye uğramamış bir süreklilik) sayesinde onlar öne geçebilirdi belki de.

Necip Amca sadece anarşistlikte değil enayilikte de diplomalı anarşist Gün Zileli’yi geride bırakmış.
“30’dan once gelen asal sayilar sunlardir: 2, 3, 5, 7, 11, 13, 17, 19, 23, 29
Bu sayilardan herhangi biri ile bolundugunde dogal sayi cikiyorsa, 30 sayi olamaz.
30’u 2 ile boldugunuzde sonucun 15 oldugunu; yani, bir dogal sayi oldugunu goreceksiniz.
Diger sayilar ile denemege gerek bile kalmadi.
30 bir asal sayi olamaz.”
Tekrar insaflı olup “Bu sayilardan herhangi biri ile bolundugunde dogal sayi cikiyorsa, 30 sayi olamaz.” cümlendeki “30 sayi olamaz.” salaklığını sidik yarışına girmede acele ettiğin için kamışının çarşafa dolaştığına atfedeceğim.
Algoritma:
1. Gözlüğünü tak,
2. Enayiliğin diğer bir adı olan anarşistliği unut,
3. Sidik yarışmasından bir an vazgeç,
4. Antideprasyon hapını al,
5. Eğer o da çalışmazsa,
6. Bankadaki paranı düşün,
7. Dalkavuklukla eriştiğin müdürlük makamını göz önüne getir,
8. Hiçbir çalışmazsa, senin gibi çok diplomalı Hindistanlı
Amerikan arkadaşlarına telefon et. Sana nefes alış-veriş ticareti dersleri versinler,
9. Yukarıdakilerin hiç biri seni rahatlatmazsa senden bile daha hödük anarşist medya artisti rakibin, kibar, uslu, evcil, eski Stalinist, yeniden anarşist doğan Gün Zileli’yi düşün.
Not: “auschwitz”den kurtulan Madama Rosa, her ruh bulantısına girdiğinde yastığının altında sakladığı Hitler’in resmini çıkarır ve kendi kendine “daha da kötü olabilir” diyerek buhranı atlatır.
Ve nihayet, ulan şapşallar şapşalı annesi “TEK BASİNA” gezen babası inek Necip,
10. 30’u daha önce gelen ( 2, 3, 5, 7, 11, 13, 17, 19, 23, 29) asal sayılardan 2, 3, 5 hariç hangi asal sayıya bölersen böl. Ne çıktı? B*kun çıktı değil mi? Bu bölmelerde g*tünden çıkan sayılardan hiç biri doğal değil. O halde 30 asal! İşte sana Türk anarşistleri, işte sana Türk matematikçileri!
Daha da çok gülmek isteyenlere bir ek:
Bu enayi dümbeleği, bu adını bildiği ama anlamadığı “tümevarım” laflarla kendini narsislik aynada süsleyen salak, 30’u 2, 3, 5 gibi önce gelenlere bölerse 30’un asal olmadığını keşfeder, yok eğer diğerlerine bölerse 30’un asal olduğunu keşfeder ve ilk ineklerde biri olan Arşimet gibi çıplak ama çarşaflara dolaşmış kamışıyla “30 bazen asal, bazen asal değil” tümevarımına erişir . Kamışını değil, keşfini Erdoğan’a göstermek için yollara düşer.
Erdoğan bu hödüğe bir tokat atar, “Ulan her şey Allah’ın elinde; 30 asal olsa ne yazar, olmasa ne yazar!” der.
Hayal kırıklığına uğrayan Necip, bu defa laik ve eski kulağı kesik Marksist Gün Zileli’ye koşar. Zileli Marksist-anarşist diyalektik sentezini yapar. Bu çevik maymuna, bu heyecandan hoplayıp zıplayan coşkuna:
“30 şartlar müsait olduğunda asal, olmadığında asal değildir” der.
Bana koşarsan, ben sana, “haydi oğlum, zırvalıya zırvalıya muradına ereceksin, tarifini daha özentiyle yap. Bu işte laf oyunu, “relativizm” gibi or*spuluk çalışmaz!” derim.
Daha da merhametli tarafıma rastlarsa, “yaladığın k*çlardan dolayı yakalandığın şeker hastalığıyla kalp krizi geçirme arasında büyük bir korelasyon olduğu tespit edildi. Zileli gibi yeni bir din olan anarşistlik keşfiyle heyecanlandığında herifin kalp krizi geçirdiğini hatırla” öğütümü eklerim.

543, Necip Amca salt Matematikde değil, Genetik biliminde de bir uzman, bir keşfedilmemiş dahi. Yaladığı şekerler beyninde haddinden fazla yanıyor, herifin kafasından alevler çıkıyor.
“Evrim, cok daha alt seviyelerde, gen seviyesinde suren bir prosestir ve ilgili canlinin buna dogruda katkis/mudahalesi olamaz”
Necip o kadar derinlere inmiş ki geri çıkamıyor.
Necip amca, düşünme yeteneği, genlerde mi? Yoksa senin battığın derin bataklıkta mı?
Etraftaki bitki ve hayvanların gittikçe azalması genlerinde mi yazılı, yoksa senin boş beyninde mi?
Hastalıklara neden olan bakteri, virüs, hava kirliliği, su kirliliği, yiyecek kirliği, senin gibi mikropların yarattığı kirlilik genlerde mi yoksa senin yaladığın g*tlerde mi?
Senin genetik bilgin matematik bilginden de dandik. Genlere yazılanlar çevrenin etkileriyle değişir ulan enayi.
Örnek: sen k*ç yalaya yalaya genlerin b*k olmuş, beynin b*k dolmuş.
Sen o kadar salaksın ki, senin ve dünyanın her yerinde sana benzeyen bütün enayilerin beynini yıkamak için gece gündüz yayınlanan en devasa propaganda, gece gündüz ağzınızı doldurdukları b*k olan yaşam süresinin artması bile seni uyandırmamış. Darwin’e en fazla yardımcı olan hayvan yetiştiricilerini bile duymamış bir salaksın sen.
K*ç yalayarak yükseldiğin ve alçaldığın fazlasıyla belli!

Arakanlı Müslümanlara Hindistan’da saldırı

Hindistan’da Arakanlı Müslümanlara saldırı! Hint köylüler, Kurban Bayramı dolayısıyla inek kesmek isteyen Arakanlı Müslümanlara, ‘Hindu inancında ineğin kutsal sayılması’ nedeniyle linç girişiminde bulundu. Çıkan olaylarda 4 kişi yaralandı.

Hindistan’ın kuzeyindeki Haryana eyaletinde Kurban Bayramı dolayısıyla inek kesmek isteyen Arakanlı Müslüman aileler saldırıya uğradı. Yerel basındaki haberlere göre, Haryana’ya bağlı Mujeri köyünde yaşayan Arakanlı Müslüman 45 aile, dini ibadetlerini yerine getirmek için kurbanlık olarak iki inek aldı ancak ineklerin Hindu inancında kutsal sayılması nedeniyle bölgedeki Hint köylüler duruma tepki gösterdi.

SALDIRIYA UĞRADILAR

Arakanlı Müslüman Şakir Ahmet, aralarında para toplayarak aldıkları ineklerin kesilmesine karşı çıkan Hint köylülere, kurbandan vazgeçtiklerini, inekleri götürüp pazarda satacaklarını söylediklerini anlattı. Buna rağmen 15-20 Hint köylünün yaşadıkları bölgeye gelerek inekleri serbest bıraktığını belirten Ahmet, köylülerin Arakanlı Müslümanları linç etme girişiminde 4 kişinin yaralandığını dile getirdi. Ülkede yakın dönemde, özellikle Müslüman azınlık, hayvanları kesimhaneye götürdükleri ve et yedikleri gerekçesiyle çok sayıda nefret saldırısına maruz kalmıştı.

YANINDA ET TAŞIDIĞI İÇİN BIÇAKLANMIŞTI

Cüneyt Han adlı 16 yaşındaki Müslüman genç, haziran ayında Mathura şehrinden Yeni Delhi’ye trenle seyahat ederken yanında et taşıdığı bahanesiyle bir grubun bıçaklı saldırısına uğramış ve hayatını kaybetmişti. Nüfusun çoğunluğunu Hinduların oluşturduğu ülkede birçok eyalette inek öldürmeyi hapisle cezalandıran yasalar mevcut. Bu tip düzenlemeler Müslüman azınlığın dini vecibesi kurban kesmeye de yasak getirdiğinden toplumsal ihtilafa sebep oluyor.

http://www.hurriyet.com.tr/arakanli-muslumanlara-hindistanda-saldiri-40568332

“Gün Zileli Eylül 3rd, 2017 at 12:30
ara sıra okuyorum tabii. Sizin zırvalarınızı ise pek nadiren. Bunu okudum ama”
BAŞKA
“Gün Zileli Eylül 3rd, 2017 at 08:17
teşekkür etmenize gerek yok. okumuyorum bile. Umarım hakaret yoktur.”
BAŞKA.
YALAN söylediğini kabul et gitsin. Seri ol, sinirlenirsen hapı yutmalarını unutur hapı iyice yutarsın. valla.

https://www.youtube.com/watch?v=QtXby3twMmI

543 Al-Muallim Necip Yine Bilgi Fışkırmış
“Sudan aradabir ziplayan baliklar dahil, hicbir canli, ‘dur bakalim, bir de sunu deneyeyim, bakalim kus ya da memeli olabilir miyim?’ diyerek evrim sureci baslatamaz.”
Ne var ki, babanın TEK BASİNA gezen anneye sucuk yedirmesiyle, TEK BASİNA gezen anneden uzun kulaklı, kuyruklu, dört ayaklı bir al-muallim çıkmış!
Mudur koltugundan aradabir ziplayan Necip ‘dur bakalim, bir de sunu deneyeyim, horoz olup oteyim ya da hindi olup kabarayim” der ve MORFOZDAN değil METAMORFOZDAN geçerek horoz olur, hindi olur.
“Sizin atifta bulundugunuz ‘Evrim Teorisi’ (TM), teori filan degil, upuzun bir hikayedir. Gecmise yonelik kehanetlerden ibaret bir ‘narrative’dir. Bilimsel filan da degildir.” lafını da unutur ve bir metamorfozdan daha geçerek bilgiç bile olur.
“Evrimin devam ettigini biliyorum.”
ve
“Evrim, cok daha alt seviyelerde, gen seviyesinde suren bir prosestir ve ilgili canlinin buna dogruda katkis/mudahalesi olamaz.”
ilahileri okur.
Birden bire bir METAMORFOZDAN geçerek kuru kelle, tight ass, g*tü s*kı bir bilim mahluku olur.
Tight as* Necip boşuna Roma kadınlaşınca yıkıldı dememişti. Bu sapına kadar erkek ucube müdür, koltuğunda k*çını sıka sıka k*çının değerini yükseltme peşinde, tam bir pazarlama mütehassısı.
Neyse yeteri kadar güldüm.
Bu al-muallim bilgiç, diğer bilgiç Zileli ve bu siteye yazanların %98’i gibi aklı başında, evcilleşmiş, hayatları amaçlarla geçmiş disiplinli ciddi orta sınıf çocukları.
Amaçla okula gitmişler, amaçla iş bulmuşlar, amaçla aşık olmuşlar, amaçla evlenmişler, amaçla çoluk çocuk yapmışlar, amaçla yemek yemişler, amaçla su içmişler, amaçla devrimci olmuşlar, amaçla kendi yalanlarına inanmışlar.
Diğer yanda müzik, dans, oyun, hatta istemeyerek ekleyeceğim, pazarlık etmek amaçsız insan etkinlikleri var. Hatta eğer bu site din hakkında modaya olup karşı olmak dışında zerre kadar bilgisi olmayan laik kuru kellelerle dolmuş olmasaydı, dini merasim ve ayinleri de katardım.
Bu etkinliklerde amaç etkinliğin kendinde. Lütfen, para kazanmak or*spularının oynadığı futbol ve benzeri soytarılıkları boş verin, oyun oynayan çocuklar ve hayvanları seyredin, ne dediğimi hemen görürsünüz. Aslında bu etkinlilerde amaç yoktur. Zevk alma, canlanma, heyecanlanma, kendinden geçme vardır. Zaman dışına çıkma, özgür olma vardır.
İşte kapitalist-burjuvaların yarattığı ve metamorfozla orta sınıf olan başımızın belası Avrupa yamakları. İşte Marks, Bakunin, Atatürklerin doğurduğu hilkat garibeleri. İşte sıka sıka kabız olmuş ciddi ve amaçlı tight as* burjuva-kapitalistlerin yarattığı harabe dünya. İşte komünist, anarşist, devrimcilerin bu harabe dünyayı güncelleştirme ölüm türküleri.
Bakın Necip sözüm ona karşı geldiği devrimcilere ne kadar benziyor. Dünya ve insanlığın en büyük düşmanları, bu ciddi ve amaçlı gam yükü tüccarları. Bu kendi minnacık çocuklarıyla bile başa çıkamayan bahtsızların ütopyası. Bunlar amaç peşinde koşmaktan tatlı yaşamaktan yoksunlaşmış, ruhları bir çöl gibi boş ve kurak, herkesi kendileri gibi yaparak yavanlıklarını evrenselleştirmek isteyen kapitalist-burjuva fırlamaları. Bunlar hasretini çektikleri dünyanın çoktan kendileriyle dolmuş olduğunu görmeyecek kadar gözleri kör, beyinleri modern bilim safsataları, çok daha doğrusu şiddet ve ölüm dolu orta sınıf pis pis sırıtan işkenceci sapıklar.
Bence bu enayi dümbeleklerinin beyinleri tahrip eden asıl neden modern bilim. Ama onu açıklamak kendi başına binlerce sayfa bir kitap olur.

Amarika”dan Merhaba,
Şu an Amerika’da bilimler-arası branşlar eğitimi yapmaktayız. Öğrenim yaptığımız üniversitenin son yayınları arasında çevirisini yapmakta olduğumuz iki kitabın sitenize uygun mesajlar kapsadığı düşüncesiyle kısa özetlerini paylaşmak istedik.
Alfred North Whitehead proses felsefisini ve özellikle Doğa Oluşumdur düşüncesini savunan filozoflardan biri olarak tanınır. Kitap, insan / insan olmayan düalizmine dayanan Antroposen dünya ikili görüşü yerine, Whitehead’in bu ikiliği tanımayan, doğada bütün canlı varlıkların dünya potansiyelini tetikleyip salabilecek, gerçekleştirebilecek güçlere sahip olduğu bir dünya görüşünü inceler.
Yenilenebilir enerji, sürdürülebilir gelişme, güneş ve rüzgar enerjileri girişimleri bu yeni açılan ufuklarda birkaç örnek.
İkinci kitap, Konfüçyüs’ün “tianxia” (gökyüzü, sema altındakilerin tümü) doktrininin evrimini inceleyen düşünürlerin katkılarını içerir. Katkıda bulunan düşünürler, amacı bölünmez ve birleştirici (üniter), sosyal ayrımları aşıcı, evrensel ve küresel adalet sağlama olan “tianxia” doktrinin, Han hanedanından günümüze kadar nasıl Çin iç politik düzenine, dış politikasına ve dünya görüşüne yön ve biçim verdiğini gösterirler.
Kitap, dünya basınında geleceğin en büyük gücü olacağı ileri sürülen Çin felsefi kaynağına ve Çin tarihindeki gelişmesine ışık tutması açısından önemli bir katkı sayılır.

İnsan beyninin içindedir. Tımarhanelik Küfürbaz Zır Deli’nin tımarhane beyni gibi.

http://apoletlimedya.blogspot.com.tr/2017/09/duran-rejim-ne-olursa-olsun-haber.html

Deyrezzor’dan Afrin’e emperyalist plan nasıl bozulur?

Gerçek
Eylül 5, 2017

Suriye ordusu uzun süren ve sert çatışmaların ardından Deyrezzor etrafındaki DAİŞ kuşatmasını yardı
Suriye’de stratejik önemde olan Deyrezzor kenti etrafındaki kuşatma, Suriye ordusu tarafından kırıldı. Kuşatmanın kırılması Suriye ordusunun sadece havadan ulaşabildiği bu şehre kara ulaşımını da sağlaması ve ilerleyişini Fırat nehrinin doğusuna doğru sürdürmesi ve Suriye’nin petrol yataklarının büyük kısmının bulunduğu Deyrezzor’un geri kalan kısmının da Esad’ın kontrolüne girmesi demek. Suriye’de savaş önemli bir dönüm noktasına doğru ilerliyor ve gelişmelerin seyri Türkiye’nin bölgeye yönelik planlarını da çok yakından ilgilendiriyor.

ABD ne yaptıysa engelleyemedi

ABD bu gelişmeden elbette ki memnun değil. ABD’nin Suriye Demokratik Güçleri ile birlikte Rakka’yı ele geçirdikten sonra hedefi başkentini yitirmiş DAİŞ’in elinden bu petrol bölgelerini de almaktı. Bu amaçla kendinden önce Suriye ordusunun Fırat kıyısından ilerlemesine mani olmaya çalıştı. ABD uçakları önce 2015 Aralık ayında sonra da 2016 yılının Eylül ayında kuşatma altındaki Deyrezzor’da bulunan Suriye ordusu güçlerini iki defa “yanlışlıkla” vurdu. Nedense bu yanlışlıklar hep Suriye ordusu DAİŞ karşısında mevzi kazanmaya başladığında gerçekleşti. Geçtiğimiz Haziran ayında ise Suriye ordusu Rakka’nın güneyinden Deyrezzor’a doğru hamle yaptığı esnada ABD bu sefer göstere göstere ve açıkça üstlenerek bir Suriye jetini düşürdü. Özetle ABD emperyalizmi Suriye ordusunun kendi topraklarını DAİŞ örgütünden temizlemesini engellemek için elinden geleni yaptı ve şu ana kadar başarısız oldu.

Suriye ordusu Deyrezzor’u alırken Rusya Afrin kapısını kapatıyor

Bu tablonun ortaya çıkmasında Deyrezzor’la pek ilgisi yokmuş gibi gözüken Afrin’deki gelişmeler önemli rol oynadı. Türkiye, Afrin’deki PYD varlığını ve bölgeden saldırı yapıldığını gerekçe göstererek askeri bir yığınağa başladı. Erdoğan ve AKP iktidarının yetkilileri Afrin’e yönelik bir askeri harekâtın sinyalini açıkça verdi. Olası harekâtın ismini de “Fırat’ın kılıcı” olarak ilan etti.

Bu operasyonun Rusya’nın izni olmadan yapılamayacağı herkesin malumu idi. Rusya ise Afrin’de Kürtlere yardım ettiği halde ABD ve PYD arasında süren sıkı işbirliği dolayısıyla oldukça rahatsızdı. AKP iktidarı bu rahatsızlığı fırsat bilerek Rusya’nın kendisine Afrin kapısını açacağını düşündü. Bu esnada Rusya Genelkurmay Balkanı Gerasimov’un Türkiye’ye geleceğine dair haberler de bu beklentiyi arttırdı. Dışişleri Bakanı Çavuşoğlu, “YPG konusunda Rusya’nın bizim hassasiyetlerimizi ABD’den daha iyi anladığını görüyoruz” diyerek bu beklentiyi resmen de ortaya koydu.

Ne var ki 26 Ağustos günü Gerasimov’un Türkiye ziyareti aniden ertelendi. Erteleme ile ilgili hiçbir açıklama yapılmadı. Ertelemenin nedeni ise iki gün sonra ortaya çıkacaktı. Rus askerleri Türkiye’nin, taşeronu ÖSO kuvvetleriyle birlikte operasyon yapmayı planladığı Afrin’in güney doğusundaki Tel Rıfat ilçesine girmişti. Rus askerlerin fotoğrafları basına servis ediliyor ve Rusya’nın Afrin operasyonuna icazet vermediği lisan-ı münasiple tüm dünyaya duyurulmuş oluyordu. Rusya bu hamle ile Rakka’dan sonraki hedeflerinin Deyrezzor olduğunu açıkça ilan eden PYD ve YPG’yi bu ilerleyişten caydırmayı hedeflemişti.

Şimdilik görünen o ki SDG’nin Deyrezzor’da ABD’ye yardım etmemesi karşılığında, Rusya Afrin’de Türkiye ve ÖSO’ya karşı kalkan olacak. Bu Rusya’nın aynı zamanda PYD ve YPG, ABD ile birlikte Deyrezzor’a yürürse koruma kalkanını kaldırma seçeneğini elinde tutması demek.

ABD’nin kozu Türk milliyetçileri ve Kürt burjuvaları

Gelecek hâlâ belirsiz. ABD emperyalizmi ne olursa olsun Deyrezzor’un petrol rezervlerini Suriye’ye bırakıp, Esad’a askeri ve ekonomik olarak belini doğrultma imkânı sunmak istemeyecektir. Zira iktidarını güçlendiren ve tahkim eden bir Esad demek Suriye devletinin er geç topraklarındaki Amerikan askerlerinin varlığını sorgulamasını getirir.

ABD mevcut durumda PYD’nin başını çektiği Suriye Demokratik Güçleri içinde kendine yandaş bulmak için çabalarını yoğunlaştıracaktır. Bu işbirlikçilere, Afrin’deki fakir Kürt halkını kurtarmak yerine Suriye’nin petrol yataklarını vadedecektir. Emperyalistler, ulusal mücadeleler içinde, bu tür adice pazarlıkları yapabilecekleri işbirlikçi burjuva karakterleri bugüne kadar hep bulmuş ve kullanmıştır.

Afrin’de ise B planı devreye girecektir: Afrin’de ABD ile birlikte hareket eden PYD yerine ABD ile birlikte NATO üyesi olan TSK’nın hakimiyeti. Gözünü Afrin’e dikmiş Türk milliyetçileri ABD’nin bu emperyalist planlarına en büyük desteği sunmaya hazır gözüküyor. Bir bakmışsınız ki Türkiye, “terör koridoruna Fırat’ın kılıcını soktuk” derken Fırat’ın batısında NATO üyesi TSK eliyle bir NATO kuşağı oluşturmuş, Kürtler de Afrin’deki bu operasyona izin veren Ruslara karşı hışımla ABD bayrağı altında Deyrezzor’a sefere çıkarılmış…

Emperyalist planlar halkların kardeşliği ile bozulur

Bu tablo karşısında yapılacak bellidir. Kürt düşmanlığına dayalı politikanın ABD emperyalizminin planlarına alet olma noktasına varacağını ısrarla vurgulamalıyız. Kürtlere düşmanlık etmek yerine Kürt halkının kendi kaderini tayin hakkına saygı göstermek, emperyalizme karşı bu toprakların emekçi halkını muazzam ölçüde güçlendirecektir. Kürt halkını emperyalizmin yanına iten milliyetçi politikaların yerine bu çizgi izlenirse ABD emperyalizmi bir anda boşlukta kalacak Suriye’de tutunamayacaktır. Bu sadece Türk ve Kürt halklarının değil İsrail Siyonist oluşumu dışında tüm bölgenin çıkarınadır. Aksi takdirde emperyalizm her yeni durumda halkları birbirine kırdırarak en elverişsiz durumların içinden bile çıkma şansına sahip olacaktır.

http://gercekgazetesi.net/uluslararasi/deyrezzordan-afrine-emperyalist-plan-nasil-bozulur

[Bir daha deneyeyim. Bakalim cikacak mi?]

“Necip sermayenin ve devletin bir kanadına (Kemalist bürokrasi, partiler, medya vb) veya kendi deyimiyle ‘Balkan oligarşisi’ne en az solcular-devrimciler-antikapitalistler kadar muhalif iken onu yalnızca kapitalist düzen yandaşı-egemeni-ideologu olarak görmek ne kadar doğru?”

‘Carsi, herseye karsi’ turunden sloganlar kafiyeli oluyor ve kulaga da –dolayisi ile– hos geliyor.

Fakat, kazin ayagi oyle degil; malesef.

‘Solcular’/’devrimciler’/’antikapitalistler’ dediginiz taife, benim baktigim yerden, coktaan ipin ucunu, kantarin topuzunu, ve dahi kecileri kacirmis durumdalar.

Herseye karsi olmanin mantigi yok ki.

Faydasindan cok zarari varsa, tamam, ona (zararli olan kismina) karsi olmak makul; ama, o da, o seyi (her ne ise o ‘sey’) tekrar faydasi zararindan cok olacak olcege getirinceye kadar.

Daha ileri gitmek –tamamen yok edilmesini talep etmek– anlamsiz, hatta zararli.

Ote yandan –guler misiniz, aglar misiniz–, ‘solcular’/’devrimciler’/’antikapitalistler’ dediginiz taife, karsi olduklari herhangi bir seye yonelik hic bir sey yapmiyorlar; sadece konusup/yazip, baskalarina/devlete is buyuruyorlar.

Kendilerinin bir sey yapabileceklerini bekledigimden degil; ama, boylarinin yetmeyecegini/yetmedigini hala daha anlamamis olmalarina aradabir sasirmiyorum diyemem.

CNN vs Trump;

https://www.youtube.com/watch?v=WFUjsxJMZrA

https://www.youtube.com/watch?v=Lae2ckWPIjQ

“cok okumus oldugu halde, anlamak yetenegi dip, dangalaklik seviyesi zirve yapmis atmosfer isgalcisi muhatabim”

Çok okumaları kendilerine bir fayda vermeyenler, kitap yüklenmiş eşeklere benzerler.

şerif mardin

napcaz oğlum biz sizinle, lafım size alooo kendini aydınlık çağdaş ama illaki atatürkçü diye ilan edip yobazılğın kralını yapan siz oksimoronlar, ne yapacağız sizinle?, sırf nurculuk hareketini -siz yobaz kemalistlerin görmeyi reddettiğinin aksine- toplumsal bir olgu olarak görüp kendisi de bir toplum bilimci olduğundan ele aldı diye adamı nurcu ilan eden tubacı yobazlar,
bir tarafta islamofaşist bir düzeni arzulayan bu anlamda reisleri ne derse onu yapan kitle, bir tarafta da hala erken cumhuriyet dönemini “altın çağ” olarak görüp, o dönemde yapılan hatalar yüzünden türkiyede islamın bu kadar güçlendiğini algılamaktan aciz sözümona “çağdaş” yobaz sürüsü,

okuma yok araştırma yok şu başlıkta gelip bir tane adamın fikriyatına getirlmiş bir eleştiri yok, eleştirsene adamın jöntürkler kitabında ortaya attığı fikirleri, ya da o çok tartışılan merkez-çevre kuramını(ki siz sadece havlarken toplum ve bilim dergisi bunun üzerine özel bir eleştirel sayı yapmıştı, hani şu yetmez ama evetçi liboş solcuların dergisi olan toplum ve bilim)

ama yok varsa yoksa havlamak, lan adam menderes döneminde kimse ağzını açamazken ünlü forum dergisinde çatır çatır dp muhalefeti yapardı bunu da mı bilmezsiniz

yok ya size bokyedicibaşı celal şengör yeter,

https://eksisozluk.com/entry/70651460