Çanlar: Gün Zileli, İletişim, 2016
Nasıl ki dünya, kendi çevresinde bir günde, güneşin çevresinde bir yılda dönüyorsa, devrim de dünyanın çevresinde bir asırda döner.
Yakında çıkacak Tanıtma yazılarından:
“Anayurdu Rusya’dan gemiye binip Odesa üzerinden İstanbul kıyılarına geldiğinde küçük bir kız çocuğu olan Yelena Obolenskaya’nın (yani Stara’nın) hikâyesini, yazarın eşsiz sinema kareleri gördüren anlatımıyla okuyoruz. Eşsizliği, okurun kendini o karakterle özdeşleştiren karelerin içindeymişçesine hissetmesinden ileri geliyor. Bu kareler ki, okurken insanı ‘okur’ olmaktan çıkarıp adeta ‘Stara benim’ duygusu yaşatıyor. Romanın bir noktasına gelindiğinde onun keder yüklü kaderine için için yandığını hissediyor insan.”
Ceren Cevahir Gündoğan
***
“Bizi E. Hobsbawm’ın o “kısa yüzyılı”, 20. yy’ın ilk yarısında, Rusya, İstanbul, Paris ve İspanya’da gezintiye çıkarıyor. Bu “kısa” tarihi yapan, adları tarih kitaplarına geçmeyen karakterleri tanıtıyor. Bu karmaşık insanî halleri bir romana yedirmek için sanırım, salt zekâ yeterli gelemezdi. Duyarlılık ile harmanlanmış bir “üst bakış”, bir sanatçı ruhu kavrayışı olmasa, bu denli yalın ve bu denli yoğun bir roman mümkün olmazdı. Bunu, burada ancak Gün Zileli yapabilirdi.”
Gürsel Erk
***
Arka Kapak:
Göründüğü kadarıyla içeride iki kişiydiler. Yeni soluklanmışlardı ki, sığındıkları metruk yapının ağır demir kapısı bir kedinin geçebileceği kadar aralandı. Önce bir baş uzandı, birkaç saniye sonra iki kişi süzüldü içeri. Işık düştü ince bir ağaç kalınlığında, boylu boyunca.
Çanlar, siyasetin zamanı ve şehirleri altüst ettiğini duyurmak için çalıyor. Petersburg’ta, Neva Caddesi’nde kızakla kayılan güzel sakin günler… Sonra devrimin saatleri, sonra şehrin ismini Leningrad yapmak için gelen Bolşevikler… Ülkesinden uzakta, Konstantinopol’de, Çukurcuma sokaklarında o eski sakinliği beyhude arayan bir kadın… Ajanlar, muhbirler, istihbarat servisleri… Genelevler, revüler, perükâr salonları arasında kışı çıkartan, baharı başlatan hayata tutunma çabası… Stalinistler ve Troçkistler… Paris’e ve oradan Barcelona’ya, İspanya İç Savaşı’nın çetin bir cephesine varan bir öfke… Geçmiş günlerden gelecek güne. Nereye varır bu mücadele?
Gün Zileli, Bolşevik Devrimi’nden Gezi Parkı’na, şimdiki zaman direnişlerine, isyanla ve yaşam iştahıyla geçen bir ömrü anlatıyor. Dirençli, sokağa çağıran, gencecik.
Yine bizim gibi bir emekli 20 TL’sından olacak, olsun be abi…
Hayırlı uğurlu olsun.
Bazı yerlerde %10-20 indirimli veriyorlar. İletişim’e yolun düşerse %40 indirimli alabilirsin.
Sizin yine iyi kötü bir emeklilik maaşınız varmış sayın Kuzenovski. En düşük emekli maaşı 1300 lira. Az ama yine de bir şeydir. Ya Gün abi ne yapsın? İngiltere’den aylık 650 lira civarında bir yardım haricinde düzenli geliri yok. Sadece ev kirası 750 lira. Eşi de işsizmiş yazdığına göre. Tek geliri telifler. Orda da işler iyi değil. Bin tane basılan mevsimler romanı ikinci baskıyı bile görmedi. Daha fazla dayanışma lazım.
Güncelleyeyim: Eşim yeni iş buldu. Asgari ücretten. Mevsimler, basıldıktan üç ay sonra 2. baskı yapmıştı.
Haklısınız anonim arkadaş ama ben de 1300 alıyorum ve kirada oturuyorum. Hayat şartları malum, yine de yazma eylemi sırça köşklerde oturmaktan evliyadır. Zileli’nin yazdığı ve çevirmenliğini yaptığı aşağıdaki “kitap rafı”na bir bakın, en az yarısı okunmuştur.
Keşke kendi yayınevi ve matbaası olsaydı da kendi kitaplarını kendisi çıkarabilseydi. Böylece yayınevi plaza bataklığına mahkûm olmazdı. Gerçi yurt dışında pratik, küçük matbaa baskı makinaları mevcut ama bu sefer vatandaşlık ve bürokrasi engelleri…
Olsun!
Her şeyin bir bedeli var, öncülüğün de…
Bir an “Çanlar Kimin için Çalıyor?” geldi aklıma Gün abi 😉
Kitaba ismini verirken veya kitabı yazarken bu kitabı düşündün mi hiç abi?
Hemingway’in eserleri ve hayatı hakkında neler dersin?
Romanın ismi roman ortaya çıktıktan sonra kondu. Birçok isim denedim, romanın bitiminde en çok yakışanın bu isim olduğuna karar verdim. Çanlar Kimin İçin Çalıyor elbette geldi aklıma, fakat isminden çok ispanya iç savaşı sahneleri açısından. Bu yüzden sahaftan alıp yeniden okudum da. Nedense beni ilk okuduğumdaki kadar etkilemedi bu sefer. Elbette Hemingway büyük bir yazar, özellikle maceracı ruhunu severim. Hayatı da romanları da özgür bir ruhu yansıtır.
gazeteci olarakir yazar mı türkiyeye gelmiş.Hemingway büyük bir yazar mı , eskiden okuduğumda aklımda kalmıştı , büyük bir yazar mı bilemiyorum.ama aklımda kaldığına göre tel maşa bir gazteci. okuduğumda güldüğümü hatırlıyorum. heybeliada , ahmet aslan