Dağlı, Kınalıada’ya geldiğimiz 2011 yılı ortalarında ilk tanıdığımız köpeklerden biriydi. Yavruları vardı. Bizim aşağı tarafımızdaki Poyrazlı Köşk’ün bahçesine sığınmıştı yavrularıyla birlikte. Sonra bir üst sokağa taşındı ya da birileri tarafından yavrular oraya götürüldü. Kısa süre sonra bir belediye aracı gelip yavruları aldığı gibi çekip gitti. O sırada

Devamı…Dağlı’yı Uğurlarken (2008-2017)

4 yıl önce doğan yavrulardan ikisi sarıydı, aynı birbirlerine benzerlerdi, ikisi de erkekti. O kadar yumuşak başlıydılar ki, birine Munise, diğerine Masume adını koymuştuk. Munise, kardeşi Masume’yi annesinin yerine koyar, memesini emerdi. O küçük hallerine bakıp “çoraplar” diye dalga geçerdik. Sonra büyüdüler. Kınalıada’nın hayatına karıştılar. İkisi de yumuşak başlı oldukları

Devamı…Rütbesiz Asker Nemeçek Masume’yi Çok Özleyeceğiz

Metin Göktürk, yaman bir tartışmacı olduğu kadar hayatımda tanıdığım en esprili insanlardan biriydi. 1980’lerde, havanın kapalı olduğu bir yaz günü grup halinde bir yerlere yüzmeye gideceğimiz tutmuştu. Orada yaptığı iki harika espriyi hayatım boyunca unutamamışımdır. Hava, dediğim gibi denize girmek için oldukça serindi. Metin’den: “Keşke yün mayolarımızı alsaydık yanımıza.” ikinci

Devamı…Metin Göktürk Aramızdan Ayrıldı