Işıtan Gündüz’le Fikir Kulüpleri Federasyonu (FKF) Genel Yönetim Kurulu’nda (GYK) birlikte bulunduk (1968). O İstanbul Sekreterliği delegasyonundandı, ben ise Ankara. Karşıt gruplarda yer alıyorduk. Taartışmalardaki efendiliğiyle ve dostça tutumuyla dikkat çeken bir arkadaştı. Bütün ömrü boyunca yayıncılık yaptı ve entelektüel faaliyet içinde oldu.

“İstanbul delegeleri, birbiri ardından ayağa kalkıp, yeni seçilen MYK’na ağır eleştiriler yöneltiyorlardı. Somut tartışma konusu, yeni yönetimin, GYK’na sunduğu, “Tartışmada Hoşgörü, Eylemde Birlik” adlı karar önerisiydi. İstanbul delegeleri bu karar metnine şiddetle itiraz ediyorlardı. Bu metnin, “anti-emperyalizme” vurgu yapan, “anti-kapitalist” mücadeleyi ihmal eden, MDD’ci bir metin olduğunu ileri sürüyorlardı. Sonunda metin oylandı, ben de, doğal olarak, yeni seçildiğim yönetim kurulu istikametinde oy kullandım. İstanbul delegasyonunun aleyhte oylarına rağmen karar kabul edildi. Bunun üzerine, İstanbul delegelerinden, Osman Saffet Arolat, Veysi Sarısözen, Işıtan Gündüz, Fahri Aral, Elif Gönül Tolon, Nabi Yağcı (sonradan Haydar Kutlu adını kullandı) ve şu anda adlarını hatırlayamadığım diğerleri, tek tek MYK’nın oturduğu masanın önüne gelip kararı protesto ederek toplantıyı terk ettiler. Bundan kısa bir süre sonra GYK toplantısı sona erdi.” (Yarılma, s. 278)