Çin…
Yunanistan…
Küba …

Devrimleri

Çin devrimi, Çin’in özel koşullarında, toplumsal devrim ile aşamalı “devrim”in iç içe yaşandığı bir örnekti. Stalin, 1920’li yıllarda, aşamalı “devrim” stratejisine uygun olarak, komünistlere, Çan-Kay Şek’in Guomintang’ına katılmaları talimatı vermişti. Çin’de devrim “milli” ve “demokratik” bir aşamadaydı, dolayısıyla bu aşamayı gerçekleştireceği düşünülen burjuva partisinin desteklenmesiydi görev. Ne var ki, bu devrim planı hüsranla sonuçlandı. Çan-Kay Şek onbinlerce komünisti katletti ve komünistler kırsal alanlara çekilmek zorunda kaldılar. Bundan sonra, Mao Zedung, kırsal bölgelerdeki köylü ayaklanmalarıyla, komintern’in aşamalı “devrim” stratejisini kaynaştırmaya çalışan ilginç bir deneyime girişti. Mao, aynı Lenin gibi, aşağıdan gelen devrim dalgasını, aşamacı komünist partisinin iktidar manivelası olarak kullandı. Fakat bu aşamada Mao ve Stalin bir kere daha çatıştılar. Stalin, aşamalı “devrim”le toplumsal devriminin karışımından oluşan bir devrim stratejisine karşıydı ve bunun dünya çapında “olumsuz” bir örnek olarak yayılmasını istemiyordu. O, salt aşamalı “devrim” stratejisinin uygulanmasını istiyordu. Bu yüzden, Çin’de iktidarın eşiğine gelmiş olan Mao’ya iktidarı Çen-Kay Şek’le paylaşması talimatını verdi. Mao, Stalin’i doğrudan reddetmedi ama Stalin’in aşamalı “devrim” stratejisini de fiiliyatta uygulamayarak iktidarı ele geçirdi.

Yunanistan 1949 devrimi de toplumsal devrimin örneklerinden biriydi. Yunanistan’da işçi ve köylü kitleleri toplumsal bir devrim için seferber olmuş ve bu inisiyatif kırsal bölgelerin yüzde doksanını ele geçirmişti. Ne var ki, Stalin, Yalta’daki pazarlıklarda Yunanistan’ı Churchill’e sunmuştu. Bu yüzden, Stalin’in kuklası Komünist Partisi yönetimi, bilinçli olarak toplumsal devrimi yenilgiye uğratma ve aşamalı “devrim” staratejisine uygun olarak iktidarı Yunan burjuvazisine verme politikası uyguladı ve toplumsal devrimin yenilgisini sağladı.

Gün Zileli,
Özgür Üniversite