“…Politik mücadelede; birbirileri ile mücadele eden iki cephenin de gerici olması durumu vardır. Bu cepheler arasında göreceli farklılıklar bulunması; onların esas neteliğini degiştirmez. Dolayısı ile, bir hareketi değerlendirirken sadece belli bir andaki tavrına ve o anda kiminle mücadele ettiğinden çok; esasta stratejik doğrultusuna bakmak zorundayız. Yani, bir hareket stratejik olarak, toplumu ileriye mi, geriye mi götürüyor? Buna bakılmalıdır. Bu genel ilkeyi güncele ugularsak, sormamız gereken soru şu olur: AKP’nin Kemalist rejimi geriletmesi hatta onu yenilgiye uğratması iyidir, ama AKP nasıl bir düzen getirecek? AKP’nin getireceği düzenin Kemalist rejimden daha ileri, daha demokratik olacağına dair bir güvence bir kanıt var mıdır?
…

Değişim ama nasıl bir değişim?

AKP değişim sloganını çok kullanıyor. Evet, gerçekten AKP değişimden yana. Ancak, toplumdaki tüm kesimler de değişmden yana. TÜSİAD, Kürtler, Aleviler, sosyalitler tümü de değişim istiyor. Peki, ama herkesin istediği değişim aynı yönlü veya aynı nitelikli bir değişim midir? Elbette hayır.

Genel anlamda, her değişimi ilerici görmek ve desteklemek doğru değildir. Örnegin, İran’daki Şahlık rejimi faşist bir rejimdi. Ama ondan sonra gelen dinci rejim; Şahlık rejiminden daha ileri ve daha demokratik bir rejim değildi, hatta ondan da geri bir rejim oldu. Bütün baskı ve zulme rağmen, Şahlık rejminde her türlü muhalefet varlığını sürdürebiliyordu. Ancak, dinci rejimde; neredeyse tüm muhalefet fiziken imha edildi. Bugün İran’lı kadınların durumunun da Sahlık döneminden daha iyi olduğunu kimse iddia edemez. Demek ki, Şahlığın yıkılması, yani değişim gerekli ve doğrudur. Ancak, bu değişimin dinci bir diktatörlük biçiminde olması; elbette toplumu ileriye ve daha demokratik bir yapıya götürmemiştir. Dolaysı ile bu değişim ilerye doğru bir değişim değildir ve olumlu görülüp, desteklenmez.
…
AKP, „milli egemenlik“, demokrasi, seçim, kuvetler ayrılığı, laiklik gibi kavramları da; özellikle batı burjuva demokrasilerinde bilinen ve kullanılan anlamlarından köklü bir biçimde farklı anlamda kullanıyor. Ki, aslında son referandum bu anlayşın çok açık olarak sergilenmesidir. AKP için „milli egemenlik“ çoğunluğun egemenliğidir. Kim bu çoğunluğa sahipse; onun dediği olacaktır. Bu nedenledir ki, AKP; burjuva hukukunda „toplumsal bir uzlaşma“ metni olarak kabul edilen anayasayı, çoğunluk eli ile ve toplumun diğer kesimlerini dışlayarak değiştirmeye çalışmaktadır.
…
Amaç, değişim ve demokrasi kamufulajı altında, siyasal islamın iktidarını sağlamlaştırmak ve bu iktidarı yasal denetimden uzak; mutlak bir iktidar haline getirmektir…”

https://474987.forumromanum.com/member/forum/entry.user_474987.4.1110399005.hayir-raver.html

“Dünkü kan davası çatışmasının ardından bu sabah şok saldırı” haberinin altında bir okuyucu yorumu:

“Bu tür olaylar için OHAL’in hiçbir önleyici katkısnı gördünüzmü,örnek gösterilen Fransa benzer olaylar için OHAL uyguluyor,bizde ise keyfi yönetim için”

Devlet Destekli Bir Ölü Diriltme Ritüeli:

‘İslâmi Rönesans Çabaları’

Geçen 16 yılda kurulamayan ‘kültürel hegemonya’yı tesis etmek rejiminin kızıl elmalarından birisi. Erdoğan konuşmalarında sıklıkla bu konuya dikkat çekerek kendi tabanına kültürel alanda muktedir olma çağrıları yapıyor. Bu çağrılara en derli toplu karşılığı verenler ise Erdoğan rejiminin koruyucu kanatları altında İslâmi bir yeniden doğuşun, bir rönesansın peşinden koşan sağ cenahtaki araştırmacı ve düşünürler.

‘İhsan Fazlıoğlu’ ve ‘İbrahim Halil Üçer’ gibi entelektüeller, üniversiteler ile belediyelerin düzenlediği sempozyumlara, muteber vakıfların finanse ettiği toplantılara ve TRT olmak üzere değişik yayın organlarındaki programlara katılıyor, bu mecralarda Arapça ve Farsçadan ödünç alınmış kavramları harmanlayarak İslâm düşünce ve bilim tarihine dair konuşmalar yapıyor, dersler veriyorlar. Bu derslerde, kavramların etimolojik kökenlerine dair dinleyicilerin üzerine boca ettikleri malumatlarla tahkim edilen bir otorite makamından hitap ediyor, bugün unutulan ama aslında tam da ‘biz’ olanı, bizim onsuz bir hiç olacağımız ancak onun bizsiz değerinden bir şey yitirmeyeceği kadim mirası, İslâm dünyasının renkli, derin ve iddiaya göre son derece güncel düşünsel mirasını hatırlatıyorlar. Elbette bu hatırlatma çabasına bir yayıncılık faaliyeti de eşlik ediyor. Özellikle 2017’de Konya Büyükşehir Belediyesi Kültür Yayınları tarafından basılan ‘İslâm Düşünce Atlası’ ve ona eşlik eden aynı isimle kurulmuş web sitesi, son dönemdeki bu hatırlatma çabalarının en yetkin örneği olarak kabul edilebilir.

Bu çabalarda XV. yüzyıl İtalya’sına benzer bir kültürel keşif heyecanını hissetmemek, söz aralarına serpiştirilen tedavülden kalkmış Arapça ve Farsça kavramlarda ve bunların anlamları ve önemleri üzerine yapılan uzun izahatlarda XV. yüzyıl hümanistlerinin Antik Yunanca bir kavramı yeniden dolaşıma sokarken aldığı zevkin yankısını duymamak zor. Rönesans dendiğinde aklınıza tikel bir örnek olarak XV. ve XVI. yüzyıllarda İtalyan yarımadasında yaşanan bir kültürel hareket gelmesin. Jack Goody’nin ‘Rönesanslar’ adlı kitabında işaret ettiği üzere bilimsel, sanatsal veya dinî konularda geçmişte dile getirilen fikir ve düşüncelerin yeniden değerlendirilip dolaşıma sokulması anlamında ‘Rönesans’, ne Avrupa’ya ne de geç ortaçağlara özgü bir olgu. Her yazılı kültür pekâlâ yüzünü geçmişine dönerek bu birikimi yeniden hayata geçirmek isteyebilir. İslâmcı entelektüellerin sözünü ettiğimiz hummalı çalışmalarında da ‘kültürel hegemonya kurabilmek amacıyla’ böyle bir rönesansı tetikleme çabası saklı.

Öte yandan, Jack Goody, bu geçmişe dönüş çabalarının her zaman bir kültürel açılım ve atılım ile sonuçlanmayabileceğini ve tutucu bir nitelik de arz edebileceklerini hatırlatıyor. Bu durumda sorulması gereken soru, Türkiye’deki bu kadim kaynaklara dönüş çabalarının niteliğidir. Bugün karşı karşıya olduğumuz İslâmi düşünce kaynaklarına dönüş çabaları, gerçekten ‘İtalyan Rönesansı’nda olduğuna benzer bir kültürel açılım ve atılım yaratma potansiyeline sahip mi? Söz konusu çabalar, İslâm düşüncesinin tarihî metinlerden yola çıkarak bugüne dair güncel ve özgün sözler üretebilir mi?

Bu soruların yanıtı, yaşanan sürecin özgün niteliklerinde gizli. Bir kere, bu ‘İslâmi geçmişe dönüş çabalarına öncülük eden bir burjuvazi’ mevcut değil.

Ne entelektüelleri himaye ederek eski metinlere dönüş çabalarını finanse edenler,

Ne de ortaya çıkan ürünleri gerçek bir ilgi ile takip ederek tüketenler,

Bir birey olarak kendi kavrama ve dönüştürme gücünü merkeze alan ve dünyaya damgasını vurma arzusuna sahip rekabetçi kentsoylular.

Hiçbiri yok.

Düzenlenen seminerler, üniversitelerde açılan programlar, televizyonlardaki yapımlar ve yayımlanan kitaplar, büyük oranda, doğrudan ya da dolaylı yollarla aktarılan ‘kamu kaynakları’na muhtaç. Kaynakları aktaran ‘kamu gücü’, gündemi de zımni olarak belirliyor. Dolayısıyla bu çabalar, bilginin peşinde geçmiş zamanın metinlerine dalan bireylerin, süreç içerisinde, kimi zaman çıkmaz yollara saplandıkları, kendilerine yeni yollar açtıkları ve bu metinlerden farklı olasılık ve imkânları ortaya çıkardıkları nihai durağı belirsiz bir sürecin parçası değiller. Hedeflenen ‘İslâmi Rönesans’ın (‘Anadolu Oligarşisi’nin) yaklaşık rotası, finansmanı sağlayan güçlerin ideolojik gündemleriyle en başından belirlenmiş. Burada yürünecek yol bakımından da, varılacak hedefler bakımından da sürprize yer yok.

Unutmamak gerekir ki, ‘İtalyan Rönesansı’ böylesi bir belirgin rotadan büyük ölçüde yoksundu. Rönesans insanları antik dünyayı dirilttiklerini zannetseler de, XV. yüzyıl İtalya’sında yaşanan süreç, gerçekte, bir yeniden doğuştan çok ‘yeni-olanın doğuşu’ydu. ‘Şanlı Roma’ ve ‘Bilge Antik Yunan’ imgeleri, tarihsel gerçeklikten hayli farklı, geçmişin son derece seçmeci, çarpık ve yaratıcı bir okuması yoluyla yaratılmakta ve düşünürlere bu halleriyle ilham kaynağı olmaktaydı. Rönesans düşüncesi bu yaratıcı gündemsizliği sayesinde, eski metinlerden hareketle ortaya yepyeni fikirler çıkardı. Avrupa Rönesansı, Antik Yunan ve Roma kaynaklarından ‘siyasallığın imkânı’nı üretti. Cumhuriyet dönemi Roma’sının ve Antik Atina’nın abartılı derecede idealleştirilmiş ve genelleştirilmiş imgeleri üzerinden insanların prensipteki eşitliğini varsayan, kamusal hayatı yücelten, siyasi erki bu kamusallıktan türeten ve gayri şahsi bir idare altında genelleşme eğiliminde bir yurttaşlık fikrinin kentsel mekân temelinde kurulması düşüncesi böylelikle gelişmeye başladı. Bu siyasallık nosyonunun pek çok unsurunu, tek tek eski metinlerde bulmak mümkündü. Ancak, Avrupalı düşünürlerin idarenin doğasına ve ilkelerine dair gerçekleştirdikleri bu terkip son derece yeni ve özgündü.

İslâm düşünce tarihinin metinlerine geri dönmeye çabalayan Türkiye’deki ‘İslâmcı entelektüeller’ de, bireyin insan olmak bakımından sahip olduğu yaratıcı potansiyeli baskılamayacak böylesi bir yeni söz üretebilirler mi?

Bir çıkmazda olduğunu iddia ettikleri ‘Batı düşüncesi’ karşısında, ‘siyasal’ olanı ‘idari’ olan ile ikame etmeyecek, Batı siyasallığına alternatif olup onu aşacak bir kavrayış ortaya koyabilirler mi?

İslâmi literatür böyle bir yeni terkibe hiç de kapalı değildir. Kendilerine dönülen eski metinlerde, insanın, kamusal varoluşunu, bireyselliğini ve toplumla olan yaratıcı ilişkilerini geliştirmesine imkân verecek fikir ve nosyonlar tikel olarak mevcuttur. En azından Abbasiler döneminden bu yana siyasi birliğin ‘genos’ yerine ‘ethnos’ üzerinden kurulmasına dönük eğilim, İslâm fıkhı tüzel kişilik kavramını açıkça tanımlamasa dahi hükmi bir şahıs olarak kamu adına irade beyanında bulunulabileceğini ima eden kimi hadisler, veya idarenin gayri şahsiliği bakımından vakıfların bir örnek teşkil etmeleri bu imkânı gösteren işaretlerdir.

‘Alev Erkilet’, ‘Cihangir İslam’ ve ‘İhsan Eliaçık’ gibi ‘eleştirel İslâmcılar’ da aslına bakılırsa, kelimenin tam anlamıyla ‘siyasal’ bir İslâmcılığı böylesi unsurlardan ve sınırlı bir gündeme sıkışmadan türetme imkânı peşinde koşuyorlar. Ancak, İslâmcı hareketin kamu kaynakları ile beslenen ana gövdesinin böyle bir yeni terkibi meydana getirmesi zor görünüyor. Zira ‘kültürel hegemonya’ hedefinin sınırlı gündemi içerisine sıkışan bu hareket, nihai durağını henüz ilk adımlarını atmadan belirlemiş olduğu için, yöneldiği metinler ile arasında mesafe koyabilecek, eleştirel bir biçimde bunları yeniden yorumlayacak, İslâmi yeniden doğuşu İslâmi ‘yeninin-doğuşu’na dönüştürerek bir yeni sözden yoksun. İnsanın yaratıcı özneliğinin ortaya çıkacağı yeni çerçeve üretecek kentsoylu özgüveninden de, proleter cesaretinden de yoksun.

Bu yoksunluk, İslâmi metinlere yöneliş çabalarında metin ile okuyucu arasındaki ilişkinin karşılıklılığını kısıtlıyor ve hermenötik hassasiyetlerin derinleşmesine de ket vuruyor. Bu çabalar çerçevesinde tek tek metinleri tedvînî olarak kavramak, yani onlara yazılmış eserler olarak yaklaşarak tarihselleştirmek, dönemlerle, kişilerle ve birbirleri ile ilişkilendirerek okumak hâlâ mümkün. Ancak bir bütün olarak İslâm kültürü söz konusu olduğunda, onun tenzîlî olduğu, yani açığa çıkarılan, indirilen bir dizge olduğu kanaati baskın. Dönülecek olan böylelikle aşkınlaştırılıyor ve kendi iç çeşitliliği saklı kalmak kaydıyla ona mutlak bir değer atfediliyor. Bu aşkın kültürden, gündelik hayatın yönelimsizliği karşısında bizlere bir yönelim kazandırması, toplumsallığın her daim müzakerelere ve karşılıklı tavizlere dayanan öngörülemezliği karşısında özlenen kesinliği sağlaması ve kendimizi sabitleyeceğimiz bir epistemolojik ve ontolojik çıpa işlevi görmesi bekleniyor. Maurice Bloch’un çalışmalarını takiben, ‘ritüel’i, gündelik hayatın canlılığının ölümün ve sonsuz olanın aşkınlığı tarafından fethedildiği bir dramatik bir süreç, gündelik yaşamın canlılığını örten ve ondaki müzakere ve çatışmaları bastıran formelleşmiş bir pratikler bütünü olarak kavrarsak, yöneldiği metinlerle arasındaki mesafe yokluğu, İslâmi rönesans çabalarına uhrevi bir hava katarak onları bir çeşit ritüele dönüştürüyor diyebiliriz.

İslâm kültürü üzerine ‘Kültür Bakanlığı’nca veya diğer kamu kurumlarının katkılarıyla yayımlanan parlak baskılı, güzel ciltli kitaplar ve şık kapaklarına özenilmiş eserler, biraz da bu nedenle âdeta birer ‘liturjik öge’ olarak tasarlanıyor, içerdikleri fikirlerin yüceliğine, azametine ve kadametine formları ile işaret etmeleri bekleniyor. Kamu televizyonlarında yayınlanan, farklı yaş gruplarına ve hedef kitlelere dönük benzer temalı programlarda ve düzenlenen seminerlerde hep aynı isimler ve benzer fikirler ‘birer dua gibi’ tekrarlanırken, ‘Batı’nın artık bir çıkmaza girdiği, ‘Batı’nın büyük krizinin yakın olduğu ve bu krizi çözecek olanın ‘Batı’nın içerisinden değil, onun aksi olan ‘Doğu’dan çıkacağı söylenerek ahir zamanların yaklaştığı müjdeleniyor. Bu ‘rönesans çabaları’, geçmişi anlamlı bir biçimde bugüne bağlamak yerine, zamanında gerçekleştirdiği şanlı işleri yüksek sesle anlatarak ve bunları bugün tekrarlamasının zamanının geldiğini merhumun kulağına döne döne fısıldayarak yapılan kolektif bir ‘ölü diriltme ritüeli’ni andırıyorlar.

İslâmi bir rönesans tetikleme çabalarının ayinsel niteliği en çok, kullanılan dil içerisinde kendisini belli ediyor. İslâmcı düşünürler, kadim olanın değerini, daima kadimin dili ve kavramları içerisinde anlatmaya, geçmişin dilini diriltmeye özel bir önem veriyorlar. ‘Kuramsal’ yerine ‘nazarî’, ‘bölüm’ yerine ‘cüz’ diyerek gündelik hayatta artık sık karşılaşılmayan kelime tercihleri ile okuyucunun karşısına çıkıyorlar. Dahası, dünyevi olguları ‘tevhit’ ve ‘imamet’ gibi dinsel bagajı hayli yüklü kavramlarla analiz ediyor ve eski kaynağın orijinal dilinden doğrudan yapılan blok alıntılarla sözlerine uhrevilik katmayı ihmal etmiyorlar. Bu dilin mahir kullanımının bir örneğini, ‘Tahsin Görgün’ün 13 Ocak 2018’de İstanbul Şehir Üniversitesi’nde yaptığı ‘Dünya Tarihinde İslam Medeniyetinin Yeri’ başlıklı konuşmasından takip etmek mümkün. Düzenleyicilerini sunduğu transkripsiyondan takip edersek, şunları söylüyor Görgün:

‘Batı’nın anlayışına göre ‘insan insanın kurdu’ ‘homo homoni lupus’ iken, İslam’da ise ‘makâsıdü’ş-şerîa’ var: Nefs, akıl, din, nesil ve malın muhafazası bir gaye olarak gözetiliyor.

Peki insanı nasıl keşfedersin? ‘Abd’ ile. O zaman insanın mahiyeti ‘ubudiyyet’ olmuş olur. Müslüman’ın gayesi ise insana özünü, yani Allah’a kul olarak varlığının manasına vakıf olunabileceğini, görerek tüm insanlığa anlatmaktır.

‘Batı’nın sahip olmadığı bu ‘hududullah’ı tüm insanlığa hatırlatacak olan ‘İslam ümmeti’dir. ‘Kevn-i fesad alemi’ diyor eskiler. İslami de olsa, kuranlar Müslümanlar da olsa, insanın kurduğu sistemler yıkılmaya mahkûmdur. Bugünler de değişir.

Günümüzde Müslümanlar zaafta. Bu bir devr-i daim. – وَتِلْكَ الأيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ-. Ve Müslümanların sorumluk alma vakti geldi. Biz ‘ahir zaman ümmeti’yiz. ‘Ahir zaman ümmeti’ olmak, bize sorumluluklarımızı, vecibelerimizi, diğer toplumlar için bir standart olma görevini tevdi ediyordu. ‘Ümmeten vasata’ budur.

İslâm kültürünün güncelliğine ve bugüne dair anlamlı çözümler sunduğuna ilişkin iddiaların böylesi mistifiye edici bir dil içerisinde ileri sürülmesi, bunlar üzerine analitik bir biçimde fikir yürütmeyi de zorlaştırıyor. Sözünü ettiğimiz metinler, çoğu durumda önermelerini analitik bir argümantasyon yoluyla temellendirmekten veya ampirik verilerle desteklemekten ziyade, kavramlar arasındaki dilsel bağlantılara, etimolojik analizlere, kafiyeli önermelerin estetiğine ve eski metinlerden alınarak dogmalaştırılan ilkelere dayanarak okuyucuyu ikna etmeye çabalıyorlar. Söylemin biçimsel nitelikleri epistemolojik bir otorite halini almaya başlıyor, analitik ve eleştirel düşünce özlü ifadelerle, ‘güzel’ söz öbekleriyle ve sloganvari kalıplarla ikame ediliyor. Örneğin ‘mensubiyet, mesuliyet yaratır’ türünden önermeler, ikna güçlerini analitik çözümlemelerden çok kavramlar arasındaki fonetik uyumdan ve etimolojik bağlardan alıyor.

Bu diriltme çabalarının mekânsallığı üzerine de birkaç noktayı vurgulamak gerekir. ‘Avam’a yabancı olan bir dilin mistifiye edici nitelikte kullanıldığı ve liturjik imgelerle bezeli ayinsel pratikler hemen her zaman kapalı bir mekânsallığı imler. Ancak kullanılan dilde mahir olan ve ayin objelerinin hakiki anlamlarına ve hikmetlerine hakim olan küçük bir elitin gerçek erişimine imkân veren bir iç mekân (Yeruşalim’deki Büyük Tapınak’ın iç odası misali) böylesi pratiklerin kalbinde durur. ‘İslâm Rönesansı’ çabalarında bu iç mekân, baş harfleri büyük yazılması gereken bir muhayyel ‘İslâm Kültürü’dür. Bu kültürün aşkınlığı da onun kapalı bir mekânsallığın terimleri içerisinde kavranışındadır. Kamu kaynaklarıyla beslenen ‘İslâmi Rönesans’ arayışlarında bütün söylemler meşruiyetlerini bu iç mekâna olan inanç ve güvenden alır, hikmeti ve mutlak hakikati barındıran bu ‘İslâm Kültürü’nü imlerler. Geçmiş metinlerden eleştirel bir terkip ortaya çıkararak İslâm tarihini ve birikimini bugün ile yeni bir biçimde ilişkilendirme ihtimalini boğan da, bu ayinsel çabalarda İslâm kültürünün söz konusu kapalı mekânsallık çerçevesinde düşünülmesidir.

Burada kapalılıktan kasıt ‘içerisi’ ile ‘dışarısı’ arasındaki mutlak bir ‘ilişkisizlik hali’ değil, aralarında türlü ilişkilerin olduğu bu iç ile dış arasındaki ayrımın ‘kesinliği ve tartışılmazlığı’dır.

İslâmi entelektüeller elbette ‘İslâm Kültürü’nü kendi kendisine ortaya çıkmış bir yekûn olarak düşünmezler. Diriltilmesi arzu edilen ‘İslâm Kültürü’nün hem çevresindeki farklı kültür havzalarıyla, hem de yayıldığı coğrafyalardaki tarihî birikimlerle önemli ilişkileri olduğu teslim edilir. Dahası, bu kültürü bir dışsallık olarak güncel sorunlarımızla ilişkilendirmek de mümkün ve gerekli görülür. ‘İslâm Kültürü’ tahayyülündeki kapalılık ise bu zamansal ve mekânsal ilişkilerin ‘asli’ değil, ‘arızi’ olarak değerlendirilmesinde, ‘İslâm Kültürü’nün ilke olarak kendi kendisine yeterli bir bütün, bir küre olarak kavranmasındadır. Yoksa bu bütün ne homojendir, ne de durağandır. Kendi içerisinde pek çok tartışmayı, görüş ayrılıklarını ve uzlaşmaz pozisyonları barındırır. Hâttâ İslâm, statik bir medeniyetten ziyade bir medenileşme hareketi olarak da kavranabilir. Ancak bu medenileşme hareketi, eğer ki, İslâm Kültür küresinin dışarısındaki evlatlarının onda doğru yönelmeleri anlamında kavranmıyorsa, bu durumda ‘İslâm Kültürü’nün kendi kendisini gerçekleştirmesi ve kemale ermesi anlamında, bu kürenin içerisindeki bir hareket olarak kavranır. Dolayısıyla ‘İslâm Kültürü’nün ne diğer kültürlerle ilişkileri, ne de iç dinamiği onun sınırlarını belirsizleştirir, ontolojik bir kararverilemezlik atfederek onu açmaz. İslâm Kültür’ünün ‘ne’liği sorusunun yanıtı, bizim ona dair bilgimizden bağımsız olarak, daima bellidir ve keşfedilmeyi beklemektedir. Herhangi bir unsurun ‘ona mı ait olduğu’ yoksa ‘onun sınırlarının ötesine mi düştüğü’ de prensipte kesin olarak belirlenebilir. Bu belirgin sınırları içerisinde kendine ait hareketli bir evren olan ve kendine has bir dil geliştiren İslâm kültürü, paradigmatik doğası gereği diğer kültürlerden ayrılabilir, onlarla arızi ilişkiler geliştirebilir ancak ortak bir bağlam içerisinde onlarla mukayese edilemez.

Böylesi kapalı bir ‘kültür muhayyilesi’ne dayanan bir ‘İslâmi Rönesans’ın, varsaydığı bu kültürel özün sınırlarını aşarak belirsizleştirecek, ondan hareketle daha önce söylenmemiş olanı ortaya çıkaracak bir ‘yeninin doğuşu hareketi’ olamayacağı açıktır.

Ancak kapalı bir kültürün diriltilmesi anlamındaki bir rönesans fikrinin de son derece güçlü bir tema olduğu, yarattığı ayinselliğin etkileyiciliği ve hegemonik bakımdan taşıdığı potansiyel de teslim edilmeli. Kutsal iç odaya atıf yapan mistifiye edici bu dil içerisinden son derece güçlü bir kimlik ve aidiyet hissi çıkabilir, güçlü bir cemaat tasavvuru ortaya koyulabilir. Bir kültüre ait olduğumuzun ve yalnız bu kültüre ait olduğumuzun bilincinde olduğumuz müddetçe kendimiz olarak kalabileceğimizin, aksi durumda yoz bir yabancılaşma içerisinde kaybolacağımızın ve Tevfik Fikret’in ‘Halûk’u durumuna düşeceğimizin hatırlatılması etkili bir disiplin tekniğidir. Bu kültür dairesinin içerisine girmemiz için yapılan çağrının peşinden, kültür dairesi içerisinde bizi konumlandıran, bize çeşitli ödevler ve sorumluluklar yükleyen, bedenimizi ve düşüncelerimizi, kendilik algımızı ve ötekini yorumlama biçimimizi dönüştürmeye sahip, tahakküm kurucu çağrılar gelir. Mademki bizler artık yeniden hatırlanma, keşfedilme ve diriltilme vakti gelmiş bir kültüre mensubuz, öyleyse bu mensubiyetimiz beraberinde bize çeşitli mesuliyetler de getirecektir.

Böylesi bir rönesans söylemi, güçlü ve istikrarlı idari yapılar kurmak ve despotik bir sistemi yeniden üretebilmek için son derece işlevseldir. Zira son tahlilde bunlar, toplumu eşitlemeden aynılaştırmaya yarar. Adalet nosyonunun geleneksel kavranış biçimlerine atıfla insanlar arasındaki eşitsizlikleri onanırken, tevhit kavramına atıfla kapalı bir kültür uzayının mülkiyetine alınarak herkes aynılaştırılır.

Öte yandan bu ‘İslâmi Rönesans’ söyleminden, Avrupa düşüncesinin türettiği anlamda bir siyasallık imkânı çıkarmak mümkün değildir. Burada ‘siyasal’ olan ‘idari’ olan ile ikame edilir. Zira disipline edici idare mantığının aksine, ‘siyasal’ olan, eşitsizlerin aynılığını değil, farklı olanların eşitliğini talep eder. Politikanın mekânı da birbirlerinden farklı olanların, hiçbir özsel ortaklığa ön gereksinim duymaksızın ve eşitlik temelinde bir araya geldikleri, mistifiye edici törensel monologların değil, eleştirel akla dayalı gündemsiz diyalogların yankılandığı mekândır. Politik olan bu bakımdan ‘kapalılığa’ değil, ‘açıklığa’ ihtiyaç duyar, ‘agora’nın ve ‘kent meydanları’nın açıklığını talep eder. Bir kültürel hegemonya kurma çabası olarak ortaya çıkan devlet destekli ‘İslâmi Rönesans’ çabalarına, tam da böyle bir siyasallığa imkân vermek amacıyla, birey olarak kendi varlığımızı korumak ve tarihi yapma becerimize sahip çıkmak amacıyla karşı durmak ve siyasal olanı savunmak gerekir. Zira siyasal olan, dinî mensubiyeti olan da dahil herkesi ve her kesimi tek bir şartla, siyasal olanın bu açıklığını bastırmak amacı gütmemesi şartıyla içerir ve diyalog içerisinde kendisini sürekli yeniden var etmeye çağırır.

Doğancan Özsel
18 Haziran
‘Birikim’ dergisi

devrim gerek ama yapacak özne yok…bu konunun tartışılması çok erken..
öncelikli soru.. bu otokrat iktidar nasıl çökecek?
hayat bence çok yalın…
ekonomisi çökmüş, populist bir faşist iktidar nasıl ayakta kalır? Roma ayaktakımını fetih ve yağma ile besleyen Roma düzenini örnek alır mı?
Ayakta kalmak için elinde kalan imkanlar neler?
Kapitalist ekonomik sistem; finans kapitali; tefeci, sömürgeci ve militer hegemonik karakteri ile bu TC ile ne yapar?
Özetle.. Batı emperyalist sistemin ihtiyaçlarını görmesi karşılığında iktidara tutunabilir.
Ortadoğuda savaşa ne zaman ve hangi şiddette ihtiyaç duyulacaksa onun bir taşeronu olma dışında seçenei var mı?
Barış diyen M. İnce yerine RTE seçilmişse bu savaşın da seçimidir. Türkiye burjuvazisi daha da zayıflamış, yağmacı mafyatik bir sermaye çetesinin parçası olmuştur.
Eğer bir devrim gündeme gelecekse bu yağmacı devletin toplumu sürükleyeceği savaş ve sefalet sürecinden sonra olabilir… Hazır olunmazsa bilinen hacıyatmazlar M. İnce kılığında yeniden iktidarlarını kurarlar.

bu topraklarda hiç devrim olmadı.
birçok devrimci öldü.
yaşayanlar da devrim olmasını hiç istemedi-zileli hariç- bir de ben.
devrimciler yaşadıkça karşı devrimci olurlar bundan sonrası.
insan ölünce devrim de yapamaz ki.
ancak devrimin ne olduğunu bile bilmeyen nesillere ne denir?
yeniyetmeler için devrim, cafebarlarda bulunmayan bir şey.
devrim de evrim de hayal ü hoş oldu.
en iyisi çevrim.
çevir kazı yanmasın.
aa yeni ideoloci bulmuşam. ÇEVRİMİZM.

Mayıs ayında 1686 lira olan açlık sınırı haziranda 1714,

5492 lira olan yoksulluk sınırı da 5584 liraya yükseldi.

Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu (TÜRK-İŞ) 2018 Haziran ayı açlık ve yoksulluk sınırı verilerini açıkladı.

Bu kapsamda dört kişilik bir ailenin sağlıklı, dengeli ve yeterli beslenebilmesi için yapması gereken aylık gıda harcaması tutarının (açlık sınırı) 1714,35 TL, gıda harcaması ile birlikte giyim, konut (kira, elektrik, su, yakıt), ulaşım, eğitim, sağlık ve benzeri ihtiyaçlar için yapılması zorunlu diğer aylık harcamalarının toplam tutarının ise (yoksulluk sınırı) 5584,20 TL olduğu belirtildi. Bekar bir çalışanın aylık yaşama maliyeti ise 2121,66 TL olarak hesaplandı.

Mayıs ayında açlık sınırı 1686,12 lira, yoksulluk sınırı ise 5492,24 liraydı.

FİYATI ARTAN VE SABİT KALAN ÜRÜNLER

TÜRK-İŞ’in paylaştığı verilere göre gıda harcaması çalışmasına temel alınan beslenme kalıbında yer alan ürünlerin fiyatları Haziran 2018 itibariyle şu şekilde değişim gösterdi:

“Süt, yoğurt, peynir grubunda; genel olarak ortalamada önemli bir fiyat değişikliği dikkati çekmedi. Ancak bazı marketlerde ürün çeşidinin azaldığı tespit edildi. Et, tavuk, balık, sakatat, bakliyat ürünlerinin bulunduğu grupta; hesaplamada dikkate alınan kıyma ve kuşbaşı et, tavuk ile sakatat fiyatı değişmedi. Satışta olan kültür balık fiyatları bu ay aynı kaldı.

Yumurtanın fiyatı da değişmedi. Bakliyat ürünlerinde (kuru fasulye, kırmızı-yeşil mercimek, nohut, barbunya vb.), bazı marketlerde yeşil ve kırmızı mercimek fiyatında indirim görülmüş, diğerlerinin fiyatı aynı kalmıştır. Yaş sebze-meyve fiyatlarında, mevsim koşullarına bağlı olarak beklenen gerileme yerine artış dikkati çekti. Özellikle kuru soğan ve patates fiyatı, ayın ilk haftalarına nazaran son hafta yüksek oranda artış gösterdi. Türk Mutfağında sıklıkla kullanılan bu ürünlerdeki fiyat artışı, seçim dönemi gündeminin de en fazla tartışılan konularından oldu. Geçtiğimiz ay 4.52 TL olan ortalama sebze-meyve fiyatı bu ay 5.02 TL’ye yükseldi. Ortalama kilogram fiyatı 4.19 TL olan sebze 4.87’ye yükselirken, meyve ortalama kilogram fiyatı 4.96 TL iken 5.23 TL oldu. Hesaplama yapılırken —her zaman olduğu gibi- pazarda yaygın bulunan mevsim ürünleri esas alındı. Bu ay 15 sebzenin fiyatındaki değişim kapsanırken, meyve sayısı 11 ürün oldu.

Araştırmada (her zaman olduğu gibi) ürünlerin tek tek ağırlığı yerine harcama sepetindeki meyve-sebze tüketiminin toplam miktarından hareket edildi. Ekmek, pirinç, un, makarna, irmik gibi ürünlerin bulunduğu grupta; ekmek fiyatı yine 200 gramı 1.00 TL tutarında olurken, bulgur fiyatı biraz gerilemiş, irmik fiyatında ise artış görülmüştür. Diğer ürünlerin fiyatı ise aynı kalmıştır. Son grup içinde yer alan gıda maddelerinden; tereyağı, margarin, zeytinyağı fiyatı yine değişmedi, ayçiçekyağı fiyatında ise bazı marketlerde uygulanan promosyon sonucu biraz gerileme görüldü. Siyah ve yeşil zeytinde, siyah zeytin fiyatındaki artış ortalama fiyatı yükseltti. Yağlı tohum (ceviz, fındık, fıstık, ayçekirdeği vb.) ürünlerinden antep fıstığı ve ayçekirdeği fiyatı arttı. Baharat (kimyon, nane, karabiber, vb.) ürünleri fiyatı değişmedi. Şeker fiyatı arttı, tuz, reçel, bal, pekmez fiyatı ile çay, ıhlamur ve salça fiyatı aynı kaldı.”

https://tr.sputniknews.com/ekonomi/201806261034019205-yoksulluk-siniri-haziran-ayi/

“Küresel tüketim sistemine ve popüler kültüre son hızla entegre kılınmaya çalışılan Türkiye’de yetişkinlerden değil belki, ama gençlerden yana hiç iç açıcı tablo görmüyorum. Türkiye’de orta yaş ve üstü kesimlerin dini serbestiyete kavuştuğuna, devlet kurumları ve sivil toplumda İslamî pratiklerin hızla arttığına şahit oluyor ve bunun için iktidardakilere teşekkür ediyorum. Okullarda din derslerinin artırılması, imam hatiplerin çoğaltılması, kız-erkek müstakil sınıflara doğru atılımların başlatılması elbette önemli adımlar. Lakin tek başlarına tıpkı Cumhuriyet döneminde Türkiye’nin modernleştirilmesi gibi üsten inmeci ve hormonel bir gelişme olmaktan kurtulamıyorlar.”

Ateist bile olmayan gençler geliyor, farkında mısınız?
İdeal neslin inşası için beş adım
Mustafa ALP
İlim dergisi – MAYIS 2016 11. Sayı
http://www.ilimdergisi.org/FileUpload/as912738/File/ilimdergisi11.pdf

Kurtuluş Savaşı ve yeni devletin kuruluşu sırasında kitlelerin desteğini alabilmek için İslami söylemleri kullanan Kemalistlerin ilerleyen dönemdeki pratiklerini teşhir eden Siyasal İslamcı çevreler, neden önceki asırlarda tam olarak aynı şeyi yapan başka iktidarların, örneğin Emevi, Abbasi, Osmanlı “halife”lerinin ve hizmetlerindeki “saray uleması”nın pratiklerini unutturmak isterler?

İktidarların inancı araçsallaştırması gibi, onlar da tarihi araçsallaştırdıkları için olmasın?

“Atatürk’ün cumhuriyeti koruma görevini gençliğe vermesi gibi,”

Cemil Meric’in cok yerinde bir sozu var: Mabedi kazlar, hazineyi ejderha bekler..

Cumhuriyeti kutsal birseymis gibi konumlandirisaniz, onu kazlar korur.

Ikincisi, MKA’nin genclere yoenlik o tercihinin cok basit bir sebebi vardi: Cumhuriyeti ‘kur’arken kendi yasitlarindan cok az kisinin fikrini/olurunu al(abil)misti. Yani, bir oldu-bittiden soz ediyoruz. Dolayisi ile, endoktrine edecegi (sartlandiracagi) genclerden baskasina oyle bir gorevi sutlamasi sozkonusu degildi.

“Zileli de toplumsal devrimi gerçekleştirecek olanın – veya gerçekleştirecek kesimlerden birinin – gençlik olduğunu düşünüyor olmalı yanılmıyorsam.”

Genclik ‘gerçekleştir’mez, yakit olur.

“Kısacası, ikisi de gençlikten yana umutlular.”

Genclerin yaslanmayacagina (akillanmayacagina) yonelik umutlar cok da gercekci degil bence.

[Devrimden] son[ra] gülen iyi güler.

Necip bak isteğin oldu…

Yazdığına göre en kapsamlı devriminizi 24 haziranda gerçekleştirmişsiniz.

Finans sistemini devlet bankalarını büyük oranda katılım bankasına ve örtülü ödeneğe dönüştürdünüz.

OHAL devam ediyor, en basit anayasal tanımla, anayasal özgürlükler askıda demektir.

Okullardaki imam hatip oranı en maksimum seviyede hatta devlet liseleri görüntüde seçmeli derslerle imam hatipleştirildi. Üniversitelere 16 yıldır istediğiniz rektörleri, öğretim görevlilerini atadınız. Kendini bu uygulamalardan kurtarabileceğini zanneden, sürece aymaz Boğaziçi, ODTÜ gibi bilim kalelerini de zapt ettiniz. Hatta en yetkili ağızdan bu okullarda komünist öğrencilere eğitim hakkı vermeyiz diye açıkladınız… Eğitim tüm kurum ve müfredatı ile hizmetinizde. İlköğretimi dahi MEB protokolleriyle tarikatlara açtınız hepsinden vahim şekilde küçücük çocukları tarikat yurtlarına mahkum ettiniz.

İşçi haklarını söylemeye gerek yok OHAL gerekçeniz ile dobra ve güzel şekilde özetlediniz fikrinizi. Sendikal alanda Hava-İş dahil tüm sendikalar devlet destekli ak sendikalarca kuşatıldı hatta birçok iş kolunda ak sendikalar hakimiyet sağladı. Sarı sendika Türk-İş aranır oldu bizim cenahta.

Klasik burjuvaziyi, İstanbul Burjuvazisini biat ettirdiniz, 150 Milyar dolar kamu ihalesi verdiğiniz 5’i 1 yerde şirketlerle kendi burjuvazinizi, kendi finans kapitalinizi yarattınız

Kadın, Çocuk, hayvan hakları konusunda uygulamalar hep kötüydü artık mevzuat olarak dahi, fıtrat(!) olarak dahi çok gerilerdeyiz.

Ordu ve polis gücüne ek olarak milis güçlerinize de(seçim gecesi silahlı sevinme grupları) en güçlü şekilde hakimsiniz.
Herhalde hala askeri vesayet kemalist ordu vs. demek senin gibi biri için bile fazla yüzsüzce olur…

Dış politika ve kamu atamalarınız, liyakat sistemi ve her türlü kamusal derecelendirmeden asude bir şekilde elinizde ve tasarrufunuzda. Muhaliflerin bir KHK’lık iş güvenliği var

Adalet Bakanlığı adliye ve ceza evi uygulamaları, Sulh Ceza MAhkemeleri eliyle gelen tutuklama sistem ve usulleri, osmanlıdan beri gelen içtihat geleneğinin ortadan kaldırılması, Yüksek yargıç profilleri ve bu profillerle oluşturulan HD ve CD’leri, ve danıştay şeması… Vardığınız mülkün temeli olan adalet
Osmanlının bile son dönem, en önemli kurumlarından biri kabul ettiği Sayıştay’ı ortadan kaldırdınız ne raporu ne denetimi kaldı,

Manevi motivasyonunuz Türban, yargı makamı hariç (Evrensel hukuk kuralları gereği sadece Hakimlik hariç bırakılacak şekilde olmalıydı), ki bence olması gerektiği gibi oldu, normalleşti ve bırak rektörlerin falan selam durmasını, türbanlı subay var, ordu ona selam duruyor.
Not: Bu görüşüm yeni değil alemdaroğlu döneminde Türban yasağına karşı merkez kampüsten bugün böldüğünüz Cerrahpaşa’ya solcularla birlikte yapılan türbanlı öğrencilerin eğitim hakkını savunan büyük yürüyüşe katılmış az sayıdaki solcu öğrenciden biriyim. Hala da bu görüşümün o zamanki davranışımın arkasındayım, samimi eğitim hakkı mücadelesi veren Türbanlı Kızların yanında olmuş olmaktan onur duyuyorum

Doğu ve Güneydoğu’da olan galibiyetiniz açık. Muhataplarınıza 1938’e rahmet okuttunuz.

Selo’ya da gün yüzü göstermezsiniz artık…

Burjuva oy sistemi ile dahi yapılan seçimler neticesinde oy alarak seçmen iradesi ile göreve gelmiş yerel yöneticiler yerine İç İşleri kayyumları ile yönettiğiniz mahalli birimleriniz var. Bak bunu da başardınız artık yerelde oy verdiğimizde kazansak ta, seçtiğimiz yerel yönetici durur mu yoksa siz mi belirlersiniz bilemiyoruz bu kadar köşeye sıkıştırdınız… Sizin metal yorgunlarını sayamıyorum bile

Her türlü rövanşı aldınız. size muhalif tüm toplum kesimlerinin nasibini aldığı yaygın veya simgesel onlarca olay var. Ölüler ve acılar yarıştırılmaz. 28 Şubat çok insanı mağdur etti, belki benim eksikliğimdir ama samimi olarak yazayım can kaybı duymadım 28 Şubat ile ilgili. Ödediğiniz bedel tartışılsa da ödediğiniz bedelden çok fazlasını kazandığınız aşikar…

Bak sizin kesim; Tükan Saylan’dan, Berkin Elvan’a, Ethem Sarısülüğ’e, Atanamayan intihar eden cumhuriyet öğretmeninden, Kuddisi okkır’dan, Erol Manisalı’dan birçok başka kişiye her görüş ve her neviden muhalifinizin canını almayı başardı. Hapis, tutukluluk, medeni ölü haline getirmeleri saymıyorum bile… Nedir intikam duygunuzu soğutacak, tatmin edecek olan Necip? iskiliplinin yerinde kemal kılıçdaroğlu olması mı? Anıtkabirin kapanması falan mı?
Günahsız Türk Diplomatına saldıran diaspora Ermenisinin ruh halinden çıkmanızı ne sağlayacak sence?

Medya mağduriyetinize yıllar önce son verdiniz.
Benim gibi solculara TÜYAP’larda sizin stand hakkınızı savunan salaklara, güzel bir ders verecek nitelikte; önceden ele geçirmiş olmanıza rağmen tescilide alalım dediğiniz son doğan operasyonuyla medyanın yüzde 95’ini aldınız.
Artık ortalama yüzlere bile tahammülünüz yok… Yazılarından gördüğüm birikimine saygımdan söylüyorum inan, senin bile saçma bulacağın hurafe düzeyindeki fikri sabitler sadece boy gösteriyor açık oturumlarda…

Bak manevi rövanşları da aldınız teker teker. Ruhu şad olsun rahmetli Erbakan hocanın manevi hedefleri de aşıldı. taksime cami derdi çamlıcaya cami derdi, yaptınız üstüne çifte gittiniz AKM’yi yıktınız düşmanınız yerle bir oldu, osmanlıdan gelen Mustafa Kemal’in okuduğu okulları kapattınız tarih oldu. Topçu Kışlasını da kanırta kanırta yaptıracaksınız belli ki… Başka manevi rövanş kaldı mı. Patrikhanenin orta kapı hala kapalıdır. Sizin orta kapıda hala kapalı mı necip? Ne olursa açacaksınız orta kapıyı?

Fenerbahçe dışında tüm kulüpleri her türlü federasyonu aldınız. (İYİ Kİ FENERBAHÇE VAR 🙂 )

Muhteşem bir kitle yakaladınız. Alay için söylemiyorum. açılım denince oy veriyor, barış deyince oy veriyor, savaş deyince oy veriyor, kandırıldım deyince oy veriyor, asla aldatılmam deyince oy veriyor. Kelimelerin simgeselliğine takılma, örnek varsay. Kısa zamanlı her türlü fikri tezata, en ağır çelişkilere rağmen oy aldığınız yekpare kitle.. Artık kalan yüzde 47’yi dövmeyi bile gereksiz kılan beton blok…

Bak necip senin entellektüel gevezelikle yazdığın, daha tabandaki samimi akplilerin koyduk mu dediği sorunun sosyal medyada ironilere konu olan cevabı gibi koydunuz. Yazında bahsettiğin büyük devriminizi, hepimize-geleceğimize koyarak taçlandırdınız. Biz muhalifler kendi fay kırıklarımızı aşamadık.

Afyon mermeri, mozaiki yendi paramparça etti…

Artık korkular daha da arttı. Muhalif bakkal, berber bile telefonda eleştiri yapamıyor… İtalyan locası üyesi gibi yüzyüze konuşalım falan diyor 🙂 İnsanlar harıl harıl sosyal medya paylaşımlarını siliyor… İç işleri bakanı size bu topraklarda yaşam hakkı yok diyecek kadar fütursuz ve samimi, kamuya açık konuşmalar, telefon görüşmeleri yapıyor.

Biz haziranı severdik necip. 3 haziranla, 15-16 Haziranla, Geziyle anımsardık haziranı. Devrimci bir romantizm ile, belkide bu nedenle sosyolojik ön görülerimizin önüne geçti duygularımız. Bu iktidarın gitme ihtimali bile bu kadar güzelken gidişi ne muhteşem olurdu, en çok da hazirana yakışırdı bu baskının dağılışı dedik ama olamadı.
Umudundan dolayı Gün Zileli’den öz eleştiri isteyen arkadaşa da söyleyeyim: Senin zihniyetindekilerin öz eleştiri isteğinin, tükürüğünü isteyenden farkı yok. Mevcudun tadını çıkar fazlasını boşver bence…

Ben-hur’daki yarış sahnesi sonrası mesella’nın dediği gibi “düşman harap, bihtap ve yerle bir…” Biz durduramıyoruz necip anladık… yendiniz, koydunuz vs… Ama sen ne zaman durduracaksın necip bu baskıyı??

Yukarıda söylediğin anlı şanlı 24 Haziran devriminizden sen ne bekliyorsun onu anlat? Devrimin sonraya dair programı olur, senin reisinden beklentin ne necip efendi? Alacağın hangi rövanş yakacağın hangi can kaldı?

Medyanın yüzde 95’ini aldığınız bir ortamda, 300-500 muhalif kişinin takip ettiği nicel yönden boktan(gün abi tanımlama için kusura bakma:)) bir internet sitesinde bulunmanın nedeni ne? En büyük erdemin ihbarcılık olduğu yeni Türkiye’nizde bu siteye de bayrak mı dikeceksiniz. Çok tali bir yerdesin necip buralarda harcanma bence… Kalyon’a git, Cengiz’e git, Limak’a git pastadan payını al necippppp

Doksanlarda görüşleri taban tabana zıt olmasına, sonuna kadar islamcı olmasına rağmen mücadeleye saygı duyan “Mahir Çayan bir aksiyon şairidir” diyebilecek kadar adil samimi islamcı gençler, islamcı yayınlar vardı. Hiçbir görüşüne katılmasam da Bedel ödeyen fikir ve dava adamı olan islamcılar vardı. Sizin tarafınızda da o güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler galiba necip? elimizde kala kala mücahitten müteahhite dönüşenleri savunan necipler kaldı sanırım.

Bize eleştirilerini anladık Necip Efendi. Sen 24 Haziran devriminden ne bekliyorsun onu söyle bize????

Sokrates yenildi, Bedrettin yenildi, Denizler yenildi, Mahir yenileceğini bile bile gitti kızıldereye… Özgürlükten ve demokrasiden yana olmanın yenilgilerle harmanlandığı sadece direnişle onurlandığı topraklarda yaşıyoruz… Biz gerçeğimizin farkındayız. Ne güzel söylemiş Nazım “mesele esir düşmekte değil teslim olmamakta…” diye. Bizde yenildik diğer yenilgilerde ki adaletsizlikleri aratmayan, adil olmayan, imkanların eşit olmadığı,her türlü baskının meşru kabul edildiği bir 24 haziranda… Bir umudu paylaştık en azından oy verenlerce… Umudu büyütmeye çalıştık elimizden geldiğince(bak sana orta yapayım “geldiğİNCE”) Umudun olduğu yerde mücadele hep var olacaktır çünkü. Hayat devam ediyor ve Nazım’ın dediği gibi teslim olmayacağız çünkü bizim topraklarımızda mücadele mecburiyettir birazda… Biz sayımıza bakmadan nitelikle niceliği yenmeye çalışmaya devam edeceğiz, bir avuç kalsak ta umudu büyütmeye çalışacağız İncedir, Selodur umuda karşılık bir kırıntı bulmaya çalışacağız belki olur diye…

Karıncaya sormuşlar nereye gidiyorsun diye? hacca gidiyorum deyince sen varamazsın ki yolda ölürsün demişler. O da en azından yolunda ölürüm diye cevap vermiş. Kısaca senin büyük devrim koydu ama umudu çalamadı, buda sana dert olsun… Sen züğürt tesellisi de, alay et istersen

Bak biz solcular zaten en güzel “eleştiri” yaparız zaten. En istikrarlı işleyen müessesemiz eleştiridir. bu konuda sana ihtiyacımız yok hadi başka kapıya…

Gün abi sende yaklaşıyor yaklaşıyor diyorsun. ömrümüz godot’yu beklemekle geçti :))))))) Geliyor değil Geldi de artık ya da bir takvim söyle gözünü seveyim:)))))) Bak necip ben 24 haziranda devrimi yaptım diyor

“Kirli bir sokak serserisini/çete elemanını aratmayan S. S.,
İçişleri bakanı olabiliyorsa,
Bahçeli’nin bir mafya bozuntusunu ziyaret etmesi;
Bir başka mafya bozuntusu olan S. Peker’in “İş adamı” sıfatıyla devlet katında itibar görmesi şaşırtıcı değil;
T.C.
Devletleşen bir Çetedir”

(Nasname)

24 Haziran Seçimlerinin Gösterdikleri

Marksist Tutum

http://marksist.net/marksist-tutum/24-haziran-secimlerinin-gosterdikleri

Tıpkı geçen yıl yapılan hileli referandumda olduğu gibi, OHAL ve diktatörlük koşullarında yapılan şaibeli seçimlere katılmak suretiyle bu seçim sonuçlarını meşru kabul etmek demek, gayrımeşru Recep Tayyip Erdoğan iktidarına ve Cumhurpatronluğu rejimine meşruiyet kazandırmak değil midir?

“Necip bak isteğin oldu…”

‘Isteğin’ degil de ‘ongordugun’ deseydiniz daha isabetli olurdu.

Simdi.. uzun bir metin yzmissiniz ve beni olan bitenin mesulleri arasinda sayarmis gibi bir ses tonunda olmus.

Normal olarak, bu yaklasima itiraz etmem lazim; ama, bu sekilde karikaturize etmek de bakul edilebilir bir yontemdir. Abartmamak, ayni cizgide cok radikal sekillerde devam etmek kaydiyla.

Bunu soyledikten hemen sonra, benim AKP’yi temsil etmedigimi, AKP ile birebir rezonanasta filan olmadigimi da ekleyeyim.

[Isin aslini ararsaniz, ben –bunca omrumde– kimseyle pek de rezonans halinde olmadim –en azindan anlamli bir zaman icin. Yapim boyle.]

“Yazdığına göre en kapsamlı devriminizi 24 haziranda gerçekleştirmişsiniz.”

Ben yapmadim; dogrudan/dolayli bir katkim da olmadi; ama, evet, ‘Balkan Oligarsisi’ artik sedyeden tabuta dogru yol aliyor diyebilirim.

“Finans sistemini devlet bankalarını büyük oranda katılım bankasına ve örtülü ödeneğe dönüştürdünüz.”

Gecis doneminde gerekli oldugu dusunulmus olsa gerek. Cunku, mevcut bankalar, hala daha eski efendilerinin temposuyla yurumekte israr ediyorlar.

“OHAL devam ediyor, en basit anayasal tanımla, anayasal özgürlükler askıda demektir.”

Kismen dogru. Kismen de onemli degil.

Burada sizin bahsettiginiz ozgurlukler, ‘gidisati salinima sokacak faaliyetlere yonelik kisitlamalar’ olsa gerek.

Bu sizin icin onemli olabilir; ama, daha buyuk resimde o kadar da onemli/anlamli degil.

Su iki yaziya goz atamnizi oneririm.

http://t24.com.tr/yazarlar/baris-soydan/garip-ama-gercek-isci-sinifi-geldi-trakya-akpye-kaymaya-basladi,19018

http://t24.com.tr/yazarlar/baris-soydan/isci-sinifi-neden-erdogana-oy-verdi,20002

Siz, eger, basmakalip kibirli solculardan iseniz, yukaridaki linklerde yazilanlarin oznelerinin birer ‘comar’ oldugunu soyleyerek de, onlarin ‘bilincsiz’ oldugunu da vurgulayarak gecistirebilirsiniz.

Ama, kazin ayagi oyle degil.

Reality is: You’re irrelevant.

“Okullardaki imam hatip oranı en maksimum seviyede hatta devlet liseleri görüntüde seçmeli derslerle imam hatipleştirildi.”

Eski/mevcut hali daha iyi miydi?

Sirf IHL’leri meslek lisesinden sayip cezalandirmak ugruna, sanat okullarinin dibine kibrit suyu dokulmustu.

Uretim icin gerekli insan gucunu sifirlayip, bir dunya duz lise mezunu peydahlamak daha mi iyiydi?

Ben, ozellikle bu konuda tahmin edebileceginizde cok daha dertliyim.

Bundan 20-30 sene kadar once, bir ciraklik okulu kurmak istedik. Kanunu da cikmisti. Ama, kurban oldugum solcular konuyu oyle bir sapitti, oyle bir talepler zinciri ile carcar ettiler ki, kurmak mumkun olmadi. Olmadi, cunku, hem bildigimiz lise mufredatinin birebir uygulanmasini istediler, hem de konuyu getirip getirip emek somurusune bagladilar. Uzun uzun dusunduk. Vazgectik. Cunku, durduk yerde topun agzina yerlestirilmek sozkonusuydu.

Simdi o muhayyel/mutasavver ciraklar, ya bir AVM’de guvenlik gorevlisi olarak, ya da bir dagda ‘terorist’ olarak hayatlarini kazaniyorlar (!).

Halbuki, her OSB’de bu tur okullar kurulabilseydi, baslangicta sorunlari olsa bile, zamanla kurumlasip. ciddi katkilari olabilirdi.

Olamadi.

O solcularimiz da, somuruyu engellemis olmanin gonul/vicdan huzuru (!) ile yola devam ediyorlar…

“Üniversitelere 16 yıldır istediğiniz rektörleri, öğretim görevlilerini atadınız.”

Bilmeyen de, bu zat-i muhteremler Turkiye’yi saha kaldiracak calismalar yapiyordu da engellendiler sanacak. Alakasi yok.

Bos ve ideolojik fasafisolarla makam isgalinden oteye bir sey yapmiyorlardi. Yokluklarini hisseden varsa beri gelsin.

“Kendini bu uygulamalardan kurtarabileceğini zanneden, sürece aymaz Boğaziçi, ODTÜ gibi bilim kalelerini de zapt ettiniz.”

Gene ayni sey.. Bogazici/ODTU.. Bilim yuvasinin ne oldugunu bilmesem, bu dediklerinize kanacagim..

“İşçi haklarını söylemeye gerek yok OHAL gerekçeniz ile dobra ve güzel şekilde özetlediniz fikrinizi.”

Herhangi bir yerde ise girmis olmak, o isyerinin tekelini size vermez. Grev tehdidi ile, nufusun geri kalan kisminin ihtiyaci olan hizmetleri/urunleri engellemek hakkiniz yoktur.

Sartlari begenmeyenin ayrilip baska yerde is bulmak ozgurlugu bakidir, tabii ki.

Isveren de, isci bulmadigi zaman, daha iyi sartlar teklif ederek isci aramak zorunda kalir. Denge bulunur.

En isabetli ‘toplu pazarlik’ budur.

“Klasik burjuvaziyi, İstanbul Burjuvazisini biat ettirdiniz, 150 Milyar dolar kamu ihalesi verdiğiniz 5’i 1 yerde şirketlerle kendi burjuvazinizi, kendi finans kapitalinizi yarattınız.”

‘Klasik burjuvazi’, ‘İstanbul Burjuvazisi’ kendisini coktan tuketti.

Yattigi yerden para kazanmak, ‘hayat tarzi’ni baskalarinin subvanse etmesini beklemek/dayatmak disinda bir yasam emareleri yoktu cok uzun zamandan beri…

Biliyor musunuz; mesela, ‘Klasik burjuvazi’nin, ‘İstanbul Burjuvazisi’nin hamilerinden birisi olan Dogus Holding (Sahenk), 3-5 sene once Isvicre’de bir Porsce araba galerisi almis (onu da isletemedigi icin simdi satiyor).

Ya da hepsi Turkiye’de ya da Ege’deki/Akdeniz’deki civar ulkelerde yat limani isletmeciligine filan soyunmuslar…

Asagida, Rahmi Koc’un ‘meslekte 60 yili’ kutlamasi var.

http://www.hurriyet.com.tr/ekonomi/otokoc-ve-rahmi-koca-cem-yilmazli-kutlama-40873240

Orada bahsedilen ‘vizyon’, herhalde, ‘ben, yanimda, cember sakalli ve turbanli calistirmam’ olsa gerek.

‘Beyaz Turkler’imiz bu lakirdiyi cok sevmisti; ‘Ayol, pek de cagdas’ olmustu..

Ama, bu kadar ‘secici’ (!) olunca, grup, var olani dahi zor devam ettirir.

[Kaptanini da Israil’den getirmesi hos olmus. ]

Bu da 50nc senesi hakkinda..

http://www.radikal.com.tr/ekonomi/rahmi-koc-sogukta-parca-sayarak-ise-basladim-dedigi-otokocta-50-yili-devirdi-885606/

Tahmin ediyorum, o bahsettigi Anadolu’da bayileri gezisi ilk ve sondur.

Diyecegim o ki, devlet eliyle ellerine tutusturulmus islerin devaminda lavas isler pesinde kosmalarina itirazim yok, tabii ki; ama, bunlarla mi kalkinacaktik biz?

“Kadın, Çocuk, hayvan hakları konusunda uygulamalar hep kötüydü artık mevzuat olarak dahi, fıtrat(!) olarak dahi çok gerilerdeyiz.”

[Citation Needed]

“Ordu ve polis gücüne ek olarak milis güçlerinize de(seçim gecesi silahlı sevinme grupları) en güçlü şekilde hakimsiniz.”

50 sene once de tersiydi. Tutmadi.

Simdi de boyle.

Hayat bu.

Sahi, ‘Zinde gucler’ deyince ne anliyordunuz siz?

“Herhalde hala askeri vesayet kemalist ordu vs. demek senin gibi biri için bile fazla yüzsüzce olur…”

Tamamen kalkmis degil; ama, evet, onermli bir geriletme sozkonusu.

“Dış politika ve kamu atamalarınız, liyakat sistemi ve her türlü kamusal derecelendirmeden asude bir şekilde elinizde ve tasarrufunuzda.”

Liyakat dediginiz ‘top sakal’ filan ile olculurdu, degil mi?

“Muhaliflerin bir KHK’lık iş güvenliği var”

Isten atilamayan memur, burokratik oligarsi demektir.

“Osmanlının bile son dönem, en önemli kurumlarından biri kabul ettiği Sayıştay’ı ortadan kaldırdınız ne raporu ne denetimi kaldı,”

Lazimsa yeniden canlandirilir.

“türbanlı subay var, ordu ona selam duruyor.”

Ordu, kime selam duracagina kendisi karar veremez.

“Doğu ve Güneydoğu’da olan galibiyetiniz açık. Muhataplarınıza 1938’e rahmet okuttunuz.”

Yok. 38’in eline su dokmek kimin haddine.

Hem fareler gibi magaralarda kimyasal silahlarla zehirleyeceksin, hem de ‘sen ilerici oldun artik, bizdensin, sakin aglama bile’ diyeceksin..

“Selo’ya da gün yüzü göstermezsiniz artık…”

Mekteb-i Yusufiyede yeterince tahsil gorup akillanmasi lazim. Bu haliyle, cozumden maada soruna kaynaklik ediyor, malesef.

“Burjuva oy sistemi ile dahi yapılan seçimler neticesinde oy alarak seçmen iradesi ile göreve gelmiş yerel yöneticiler yerine İç İşleri kayyumları ile yönettiğiniz mahalli birimleriniz var.”

Oyunu kurallarina gore oynaMAmakta israr ederseniz, kurallarin baska bir kismi devreye girer.

“Her türlü rövanşı aldınız.”

‘Rovans’ degil; ‘duzeltme’ (‘correction’) demek daha dogru olur.

“Bak sizin kesim; Tükan Saylan’dan, Berkin Elvan’a, Ethem Sarısülüğ’e, Atanamayan intihar eden cumhuriyet öğretmeninden, Kuddisi okkır’dan, Erol Manisalı’dan birçok başka kişiye her görüş ve her neviden muhalifinizin canını almayı başardı.”

Armutlarla, elmalari ve baska her turlu sebze ve meyveyi ayni sepete koyarak bir arguman olusturmaga calisiyorsunuz.

Yukarida saydiklarinizin baslarina gelenlerden kimlerin sorumlu oldugu ya cok acik degil, ya da kendi cenahlari (propoganda malzemesi) oldugunu iskalamissiniz.

“Anıtkabirin kapanması falan mı?”

Benim onerim, hazir MKA da Alevilerin kutsallari arasina siz(diril)mis, Anitkabir bir (glorified) CemEvi olsun.

Boylece taslar daha bir yerli yerine oturur.

“Günahsız Türk Diplomatına saldıran diaspora Ermenisinin ruh halinden çıkmanızı ne sağlayacak sence?”

Konuyla alaksi yok cok ama; ‘Günahsız Türk Diplomatı’ dediklerinizin neredeyse tamami belli bir ‘cagdas’ tarikatin/zumrenin mensuplari degil miydi?

Bu konuda Yalcin Kucuk cok ince detaylar veriyor.

Hem, kuzum, sen 12 yasindaki bir Ermeni kizini evlatlik (!) al, hem de onu savas pilotu olarak Kurtlerin (ya da bir kisim Kripto Ermenilerin) uzerine sal..

E, Ermeniler de hepten somsalak degil ya, bir kisim Selanik taifesini Asala uzerinden bicmelerini cok yadirgamamak gerekir.

“Medya mağduriyetinize yıllar önce son verdiniz.”

Ben ise, bunun hala daha (yani, yeterince) gerceklesMEmis oldugu kanaatindeyim.

“Benim gibi solculara”

Buradaki ‘benim gibi’nin acikliga kavusturumasi lazim.

Ben, Turkiye’de ‘solcu’ diyebilecegim bir tip bulamadim.

Onun yerine, ‘muhalif’ olanlarin kendilerini ‘solcu’ diye tanittiklarina sahit oldum hep.

Yani, ‘bulbul otumlu kanarya’lar.. ‘Bulbul’ de lafin gelisi.

Kimisi, (gizledigi, ya da bilindigi halde pek konusulmayan) etnik aidiyetinden dolayi, kimisi de (gizledigi, ya da bilindigi halde pek konusulmayan) inanc grubu aidiyetinden dolayi, her daim kendisini ‘muhalif’ sayanlar.

Bir de, tabii ki, ‘IYI BIR SEY’ [TM] olarak lanse edilegeldigi icin, havasi oldugu icin, kendisini ‘solcu’ diye tanitanlar.

Bu genellemenin haricinde pek bir sey yok.

Ve, bunlar, ‘solcu’ filan degiller. Yarali parmaga isedikleri gorulmemistir.

Yukaridaki gruplardan birisine ait ya da ‘Balkan Oligarsisi’nin murtezikasi (yeni dille, ‘otlakci’ da diyebiliriz) iseniz, kendinizi tehdit altinda gormeniz dogal.

Dogal, cunku asil otekilestirmeyi yapanlarin yaninda/arkasinda yer aliyorsunuz.

“senin bile saçma bulacağın hurafe düzeyindeki fikri sabitler sadece boy gösteriyor açık oturumlarda…”

Buna katiliyorum. Cunku, o ufuklara sahip kadrolara firsat verilmemis.

‘Cala cala bir havaya benzer’ derler.

Yani, zaman lazim.

Yetisecekler.

“Bak manevi rövanşları da aldınız teker teker.”

Yok. Tekrar edeyim. Bu bir ‘rovans’ degil.

Gaspedilmis mevziler geri aliniyor.

“taksime cami derdi çamlıcaya cami derdi”

Ben, bu Taksim konusunu cidden merak ediyorum.

‘Taksim bizden sorulur’ diye diretmenin sebebi nedir?

Orada kiliseler, havralar varsa (ki, var) neden cami olamasin?

Acikca soyleyeyim: Icinde gidip ibadet edecek degilim, tabii ki; ama bu (adi konulmamis) ‘kurtarilmis bolge’likin kirilmasi icin, oraya cami yapilmasina taraftarim.

“Osmanlıdan gelen Mustafa Kemal’in okuduğu okulları kapattınız tarih oldu.”

Mustaf KJemal’in benim gozumde bir kutsalligi yok.

Gittigi tuvalet, okudugu okul, su bu.. farketmez.

Bir baska emekli general.

Onun kutsalligini dayatanlar yuzunden, fikrada Adana’da imamlik yapan Oflu imamim dedigi uzere, ‘gomun amk!’ demek noktasindayim.

Nedir bu yaw.

Eksiklerini yanlislarini konusmak suc. Ama, sira ona methiyeler dizenlere gelince, susup, kafa siusirmelerini dinleyecegiz bir omurdur.

Neden?

“Sizin orta kapıda hala kapalı mı necip? Ne olursa açacaksınız orta kapıyı?”

5816 nolu kanunun kaldirilmasi gerekiyor.

“Fenerbahçe dışında tüm kulüpleri her türlü federasyonu aldınız. (İYİ Kİ FENERBAHÇE VAR ???? )”

Hayal kirikligina ugrayacaginizi dusunuyorum.

“Artık kalan yüzde 47’yi dövmeyi bile gereksiz kılan beton blok…”

‘Geri kalan’ (iyi bir terim secimi) yuzde 47, aslinda kendi kendisini dovuyor. Bitmez tukenmez bir burhan ayini bu.

Yok, albaylar kacirdi, yok bizi kesecekler.. Sonunda birisi cikti ve ‘sizofrenler’ dedi.. Sahi, kimdi o?

“Biz muhalifler kendi fay kırıklarımızı aşamadık.”

Hic asabileceginizi de sanmiyorum.

Etnik ve/ya inanc ayriligi uzerine bina edilen muhalefetin kendi icindeki fay hatlari [kendi aralarindaki fark(lar)] kirilamaz/butunlestirilemezdir cunku.

“Afyon mermeri, mozaiki yendi paramparça etti…”

Yok. Oyle degil. ‘Mozaik’ dediginiz sey yeniden oirganize ediliyor/oluyor.

“Artık korkular daha da arttı.”

Ben, bunun uzun zamandir boyle oldugunu gozlemliyorum. Yani, yeni birsey degil.

Fark su, eskiden, o tukakalar, geldikleri yere puskurtulebiliyor; beyzadelerimiz de cici hayatlarina devam edebiliyorlardi.

Simdi o pek de mumkun degil. O yuzden… ‘yedigimiz hurmalar’ korkulari..

“Biz haziranı severdik necip. 3 haziranla, 15-16 Haziranla, Geziyle anımsardık haziranı. Devrimci bir romantizm ile, belkide bu nedenle sosyolojik ön görülerimizin önüne geçti duygularımız. Bu iktidarın gitme ihtimali bile bu kadar güzelken gidişi ne muhteşem olurdu, en çok da hazirana yakışırdı bu baskının dağılışı dedik ama olamadı.”

Hamhayallerinizin gerceklesmeyisinizin sorumlusu ben degilim.

Sizi o yolda (ha geldi, ha gelecek diye diye) tesci edenlere donup sormaniz daha mantikli olur bence.

“Ama sen ne zaman durduracaksın necip bu baskıyı??”

Baski benden gelmiyor.

Baski, sizin kendinize uygyuladiginiz ‘self-alienation’dan (‘oz-otekilestirme’den) kaynaklaniyor.

Neredeyse her konuda ‘ben karsiyim/muhalifim’ yaklasiminda bu mukadderdir:

Size de karsi/muhalif olanlar olur ve bu eger cogunluk ise, kazanmak sansiniz da cok az olur.

Hele de, tarihsel olarak, bu ‘karsi/muhalif’ olduklariniz ile oturup konusmaniza tepeden bakmaciliginiz, kibiriniz el vermiyorsa; sonuc ister istemez ciddi bir yalnizlik olur.

Yani, ‘zugurt aga’ tavirlarinizi, tepeden bakmaciliginizi ve temelsiz kibrinizi birakmaniz lazim once.

Ya da, beklersiniz, sonra kendiliginden olur.

“Yukarıda söylediğin anlı şanlı 24 Haziran devriminizden sen ne bekliyorsun onu anlat?”

100 senedir olamayanlarin olmak yoluna girecegini dusunuyorum.

Uzun uzun ve detayli yazmak icin zamanim yok. Zaman olsa da yeterince mufassla yazabilecegimi sanmiyorum. Zaman gosterecek diyelim.

“Medyanın yüzde 95’ini aldığınız bir ortamda, 300-500 muhalif kişinin takip ettiği nicel yönden boktan(gün abi tanımlama için kusura bakma:)) bir internet sitesinde bulunmanın nedeni ne?”

Daha once yazmistgim. Diyalog ve anlamak.

“Çok tali bir yerdesin necip buralarda harcanma bence… Kalyon’a git, Cengiz’e git, Limak’a git pastadan payını al necippppp”

Burada ciddi bir irtifa kaybi ve ucuzlama sozkonusu.

Siz, goruldugu uzere, kendinizi yalnizlastirmak mi istiyorsunuz yoksa.

“Bedrettin yenildi, ”

Bedrettin, ikbal pesinde bir burokrat eskisiydi. Size onu kutsal solcu diye yutturmuslar. Muhalif bile sayilmazdi aslinda –baskasinin kapikulu olmak haric.

“Denizler yenildi, Mahir yenileceğini bile bile gitti kızıldereye…”

Bunlar da, Melika Sultan’a Asik Yedi Genc misali..

Olmegi marifet bildiler.

Neyi savunduklarini dahi bildiklerini sanmiyorum.

“Özgürlükten ve demokrasiden yana olmanın yenilgilerle harmanlandığı sadece direnişle onurlandığı topraklarda yaşıyoruz…”

Ben bu tur beylik laflari pek kaale almiyorum. Cogunluga ragmeden ozgurluk, ozgurluk degil, tahakkumdur. Baas demokrasisi de demokrasi degil.

“Biz gerçeğimizin farkındayız. Ne güzel söylemiş Nazım “mesele esir düşmekte değil teslim olmamakta…” diye.”

Ve, gidip, SSCB’ye teslim olmus garibim. Karin tokluguna ve ilhamsiz seyler yazip hayatta kalmaga calisarak.

“Hayat devam ediyor ve Nazım’ın dediği gibi teslim olmayacağız”

Bence, Filipinler’deki o proverbial Japon Askeri modundan cikabilseniz cok daha rahat hissedeceksiniz. Kimse sizi teslim almakla mesgul degil, cunku.

“Biz sayımıza bakmadan nitelikle niceliği yenmeye çalışmaya devam edeceğiz, bir avuç kalsak ta umudu büyütmeye çalışacağız”

Ne diyeyim?

‘Hayatta basarilar’ dilersem kabul eder misiniz.

“Gün abi sende yaklaşıyor yaklaşıyor diyorsun.”

Yunus’un Geyikli Kul Hasan icin soyledigi bir dortluk vardir:

Geyiklinin Kul Hasan soz eytmis kendunden
Kudret dilidur soyler, mana onun nesudur.

Diğer iktidar sahiplerinin aksine, CHP’de ve TSK’da iktidara sahip olanlar, örneğin K. Kılıçdaroğlu, M. İnce, H. Akar gibiler, hiçbir zaman gaflet, dalalet, hıyanet içinde bulunmamışlar ve şahsi menfaatlerini müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit etmemişlerdir ve gelecekte de etmeyeceklerdir.

Çünkü bu onların “fıtrat”larına aykırıdır.

Tıpkı, M. Barzani’nin aksine, A. Öcalan ve S. Demirtaş’ın asla böyle bir şeyi yapmayacak olmaları gibi.

Şeyh Bedreddin, Hacı Bektaş, Yunus Emre ve Pir Sultan Abdal yolundan giden gençliğe hitabe

“Arkadaşlar, efendiler ve ey millet. İyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müridler, meczublar memleketi olamaz. En doğru, en hakiki tarikat, medeniyet tarikatıdır.”

Meali:

Türkiye Cumhuriyeti;

Şeyh Bedreddin ayaklanmasını medh eden ihtilalcilerin,

Hacı Bektaş’ın tarikatına mensub tarikatçıların,

Taptuk Emre gibi şeyhlere mürid olan meczub Yunus Emre’nin şiirleriyle aydınlanan dervişlerin,

Pir Sultan Abdal’ın yolundan giden mezhebçilerin,

memleketi olamaz.

Demirtaş’ı, HDP’yi ve PKK’yi eleştirecek olanların önce TC’yi eleştirmeleri gerekir. Ondan sonra yapacakları bütün eleştirilerde haklı olurlar. Nasname gibi örneğin.

Önüne gelen herkese terörist ve terör destekçisi diyen TC’nin önce kendi pisliğini temizlemesi lazım. Herşeyden önce, bu konuda herkesin bildiği birtakım iddialar var. TC’nin, arka planda PKK’yle işbirliği yapan veya ona göz yuman unsurlarıyla ilgili.

Neden? Çünkü böyle bir düşman, TC’ye lazım. Kendi düzenini yürütebilmek, hiç sorgulanmamasını ve herkesçe benimsenmesini sağlamak için bir öcüye ihtiyacı var. Bu öcü “terör” olur, “irtica” olur, “komünizm” olur, Osmanlı’da “Kızılbaşlık” olur, Batı’da “Radikal İslam” olur, bunlardan başka bir şey de olabilir. Yeter ki “Şeytan” olsun.

“Şeytan” sadece tek tanrılı dinlerin kutsal kitaplarında rol alan bir “villain” değil.

Vehbi Koç’un veya Necip’in, Kenan Evren’e gönderdiği mektubun tamamı:

Sayın Orgeneral Kenan Evren,
Devlet Başkanı
Milli Güvenlik Konseyi ve Genelkurmay Başkanı
ANKARA, 3 Ekim 1980

Sayın Başkan,

Atatürk, 1919’da Ankara’ya geldiği zaman, 18 yaşında idim. Balya çemberlerinden süngü yapılarak, Kurtuluş Savaşı’nı veren ordunun donatıldığını hatırlıyorum.

Aradan 60 yıl ve pek çok olay geçti. Yaşadığımız iyi ve kötü günlerin sonunda vardığım hüküm şudur:

Türk milleti, kendisine birlik ruhu verildiği takdirde, her işi başarır, her hedefe varır.

İstikrarsız ve güvensiz yaşadığımız son yılların ümitsizliği içinde, sizlerin iktidarı ele almak mecburiyetinde kalışınıza şahit olduk. 12 Eylül Cuma günü, radyo ve televizyonda yaptığınız samimi ve gerçekçi konuşmadaki düşüncelere katılmamak mümkün değildi.

Ülkemin hizmetinde geçen 60 yılı düşünürken, tecrübelerime dayanarak birkaç önemli noktayı size arz etmek istedim. Sizin başarınızın, bütün olduğu milletin tek ümidi olduğuna inanıyorum. Bilgi ve tecrübe arasındaki muvazeneye verdiğiniz önem ise bütün kamuoyunun malumu. Bu bakımdan, faydalı olacağını sandığım hatırlatmalarımı size iletmeyi, bir memleket görevi olarak görüyorum.

Atatürk’ün 27 Aralık 1919’da Ankara’ya gelerek İstiklal Savaşı’na başlama kararı vermesinden sonra, memleket kurtarıldı ve 29 Ekim 1923’te Cumhuriyet kuruldu. Cumhuriyetimizin 57 yıllık hayatında, memleketimiz şu tarihi olaylarla karşı karşıya kaldı:

– 1946’da, Demokrat Parti’nin kurulması ile çok partili sisteme geçildi.

– 27 Mayıs 1960’ta Türk Silahlı Kuvvetleri’nden bir grup ihtilal yaparak, iktidarı ele aldı.

– 25 Haziran 1962’de, idare sivillere bırakıldı ve İnönü Hükümeti kuruldu.

– 12 Mart 1971’de Silahlı Kuvvetler muhtıra vererek Demirel Hükümeti’ni düşürdü, 20 Mart 1971’de Nihat Erim, partiler üstü bir hükümet kurdu.

– 12 Eylül 1980’de Silahlı Kuvvetler emir ve komuta zinciri içinde ve emirle Parlamento’yu feshetti. 21 Eylül 1980’de Bülend Ulusu Hükümeti kuruldu.

Türk Silahlı Kuvvetleri, daima şerefli hizmetler yapmış ve millet hayatımızın her döneminde, milli bütünlüğümüzün devamını sağlamıştır. Memlekette işler çıkmaza girdiği zaman, Türk Ordusu müdahale etmekte ve sonradan kışlasına çekilerek, devlet idaresini sivil hükümetlere terk etmektedir.

1973 seçimlerinden sonra yedi sene boyunca, iktidara gelen hükümetlerin aldıkları kararlarda parti menfaati ve rey politikası ağır bastığı için memleket bir çıkmaza girmiştir.

O hale gelinmiştir ki, öğretmen öğrencisinden, amir memurundan, anne ve baba çocuğundan, fabrika müdürü işçisinden korkar olmuştur. O zamanın Cumhurbaşkanı Sayın Fahri Korutürk ile Milli Güvenlik Kurulu’nun uyarıları nazarı dikkate alınmadığı için, Silahlı Kuvvetler, mecburen devlet idaresini ele almıştır.

12 Eylül 1980 Cuma günü, Devlet Başkanı, Milli Güvenlik Konseyi Başkanı Orgeneral Sayın Kenan Evren’in radyo ve televizyon konuşmasında, devlet idaresinin niçin ele alındığı, bundan sonra ne yapılacağı, gayet açık bir lisanla millete duyurulmuştur. Orgeneral Evren’in anarşi, bölücülük, din istismarı, ekonomik ve politik durumla ilgili sözleri millet üzerinde müspet tesir yapmış ve tam bir tasvip görmüştür.

Nelere Dikkat Edilmeli?

1. İki seneden beri devam eden sıkıyönetim yüzünden, Silahlı Kuvvetler asli görevi olmayan konularla karşı karşıya gelmiş ve yorulmuştur. Devlet idaresi bütünüyle ele alındıktan sonra, uygulamaya konacak önemli yeni kararlar yüzünden, Silahlı Kuvvetlerimiz’in yıpranması mukadderdir. Bundan dolayı “temel” kanuni düzenlemeler yapıldıktan sonra ordunun kışlasına dönmesi, demokrasimizin devamı için elzemdir. Ordu, yanlış kararlar alır ve yıpranırsa, memlekete diktatörlük, onun arkasından komünizm gelebilir. Bu tehlike karşısında, Silahlı Kuvvetlerimiz’in bu devrede alacağı kararlardan kendisine yardımcı olmak, vatanını seven her Türk için milli bir vazifedir.

2. Türkiye, birçok anlaşmalarla Batı Dünyası’na bağlıdır. Bu anlaşmalar “Hür Demokratik Parlamenter” sisteme göre düzenlenmiştir. Demokrasiye dönüş uzadığı takdirde, Batılı ülkeler ve onların kuruluşları, endişe duyarlar, bir takım taahhütlerini yerine getirmezler. Bundan dolayı, konuşmalara ve beyanlara çok dikkat etmek, “vaktinde demokrasiye dönüleceği” inancını sarsmamak lazımdır.

3. İki yıl boyunca 5200 vatandaşın anarşi yüzünden canını kaybetmiş olması ve memlekete büyük miktarda silah ve cephane sokulmuş bulunması, vaziyetin ciddiyetini, vahametini göstermektedir. Bu durumda; anarşi, bölücülük ve kaçakçılıkla ilgili kanunlar, öncelikle ele alınmalıdır. Yakalanan anarşistlerin ve suçluların mahkemeleri uzatılmamalı ve cezaları süratle verilmelidir. Polis teşkilatını teçhiz edecek ve kuvvetlendirecek imkânlar genişletilmeli, gerekli kanunlar, bir an önce çıkarılmalıdır.

4. Şimdi; “Faşist ordu iktidara geldi, kapitalistlerle birleşerek, Türk işçisini istismar ediyor” propagandası yapılmaktadır. Böyle bir iftira karşısında, işçi-işveren ilişkilerini düzenleyecek olan kanunlar dikkatle incelenerek, taraflar için adilane bir şekilde ve asgari hata ile çıkarılmalıdır. Bu düzenleme yapılırken, bazı sendikaların Türk Devleti’ni ve ekonomisini yıkmak için bugüne kadar yaptıkları aşırı hareketler, göz önünde bulundurulmalıdır. Diğer taraftan, DİSK’in kapatılmış olmasından dolayı bir kısım işçiler, sendikal münasebetler yönünden bekleyiş içindedirler. Militan sendikacılar, bu işçileri tahrik etmek ve faaliyeti devam eden sendikaların yönetim kadrolarına sızarak, kendi davalarını devam ettirmek niyetindedirler. Bu durum bilinerek, hazırlanacak kanunlarda gerekli tedbirler alınmalıdır.

5. Kıdem tazminatı karşılıkları, kurulacak bir fonda toplanmalıdır. İşçilere ödenecek yıllık miktarlar ayrıldıktan sonra geriye kalan kısım, kamu ve özel sektör yatırımları için düşük faiz ile kullandırılmalı, bu fonun, yeni işgücü yaratması sağlanmalıdır. Aksi takdirde, bu kaynak da devletin açıklarını kapatmaya kullanılır ve ekonomik fayda sağlamaz.

6. Vergi kanunları dikkatle hazırlanmalı, vergi yükü yayılmalıdır. Bu defa herkesin, kazancı nispetinde vergi ödeyeceği bir sistem getirilmelidir.

7. 1973 seçimlerinden sonra iktidara gelen partiler; valiler, emniyet müdürleri, müsteşarlar ve devlet kadrolarından çalışanlar arasında kendi görüşlerine göre değişiklikler yaptıkları için, bir kısmı korkudan hiçbir karar alamamıştır. Bundan dolayı hizmetler aksamış, işler yürümez olmuştur. Gazetelerde okuduğumuza nazaran, bugünkü idare de, bazı değişikliklerle başlamıştı. Bu değişiklikler yapılırken son derece dikkatli olunmalı, 12 Eylül’den sonra şevkle işe başlayan memurların itibarı ihya edilmelidir.

8. Hatalı bir tebliğ veya kanun çıkmaması için, Anayasa Mahkemesi üyelerinin veya tarafsız hukukçuların mütalaaları alınmalıdır.

9. Türkiye’nin enerji meselesi de, öncelikle ele alınmalıdır. Petrol sarfiyatını azaltmak için elden gelen her çareye başvurulmalı, 1981’de petrol ihtiyacımızı temin etme çareleri süratle alınmalıdır. Halk, her gün radyo ve televizyon vasıtası ile aranmalıdır. Halk, her gün radyo ve televizyon vasıtası ile uyarılmalı, enerji tasarrufuna yönlendirilmelidir.

10. Doğu Berlin’de kurulan Türk Komünist Partisi, memleketi dışarıdan ve içeriden yıkmak için son yıllarda çok şeyler yapmıştır ve hala da yapmaya devam etmektedir. 12 Eylül Harekâtı’nın ilk günlerinde sinmiş gözüken solcular, aldıkları emirlerle şimdi yeniden harekete geçmişler, bomba atmışlar, pankart asmışlar, polislerimizi şehit etmeye, vatandaşlarımızı öldürmeye devam etmişlerdir.

Bu defa girişilen ıslahat hareketinin, muvaffak olmaması için;

– Milli Güvenlik Konseyi üyelerinin arasını açmak,

– Konsey üyeleri ile hükümetin arasını açmak,

– Silahlı Kuvvetler kademeleri ile hükümetin arasını açarak, cunta kurmaya yöneltmek,

Amacıyla; Komünist Parti’nin, solcu örgütlerin, Kürtlerin, Ermenilerin, birtakım politikacıların kötü niyetli teşebbüslerini devam ettirecekleri muhakkaktır. Bunlara karşı uyanık olunmalı ve teşebbüsleri muhakkak engellenmelidir.

11. 1960 yılında zararı görülmüş olan ihbarlar, bu devrede de başlamıştır. Kötü niyetli insanlar, şahsi düşmanlıkları yüzünden, bu gibi ihbarları yaparlar. İhbarlar yüzünden çok vakit kaybedilir ve bir takım yanlış işler yapılır. Bu kötü niyetli teşebbüslere fırsat verilmemelidir. Nitekim Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı Turgut Özal hakkında, birtakım dedikodular başlatılmıştır. Turgut Özal, bir dahi değildir. Onun da hataları olabilir. Fakat bu nazik dönemde, mevcudun içinde, meselelerimizi en iyi bilen insandır. Dedikodulara bakmadan, kendisini tutmakta fayda vardır.

12. Yunanlılarla olan ihtilaflı meselelerimizi, başta Kıbrıs, Ege Kıta Sahanlığı ve FIR hattı olmak üzere, bu dönemde, milletimizin Silahlı Kuvvetlerimiz’e olan güveni içinde, muhakkak çözüme bağlanmalıdır.

13. Sık beyanatlarda bulunarak veya kamuoyuna tepkisini dikkate almadan basının kalemine tenkit fırsatı verilmemelidir. Mesela 31 Ekim 1980 tarihinde CHP Genel Başkanlığı’ndan ayrılan Bülent Ecevit’in yazdığı istifa mektubunun kamuoyuna açıklanmasının mahzurlu görüldüğü hakkındaki beyanat, yanlış olmuştur. Bu mektubun açıklanmasında, hiçbir mahzur yoktu.

14. Dinsiz millet olmaz. Din işleri, bu defa, siyasi partilerin istismar edemeyecekleri şekilde düzene sokulmalıdır.

15. Bugünkü yönetim kadrosunun “iktidar hastalığı”na yakalanmasına ve “Biz, en iyi düşünürüz” görüşüne saplanmasına imkân verilmemelidir.

Sayın Başkan,

Türkiye’nin bugün içinde bulunduğu durumdan kurtulması için birbirimize yardımcı olarak, Kuvayı Milliye devrinde olduğu gibi elbirliği, iş birliği yaparak geceli gündüzlü çalışmamız, güçlüklere katlanmamız, maddi manevi fedakârlıklar yapmamız şarttır. Bu memleket ayakta durursa, hepimiz mesut oluruz. Aksi takdirde, bugünleri çok ararız. Varlığımızın, memleketin varlığına bağlı olduğuna inanan ben ve arkadaşlarım, memleketimizin kalkınmasında bugüne kadar olduğu gibi, bundan sonra da elimizden gelen bütün imkânları kullanacağız.

Bize, ancak bizden hayır geleceğini bilmekteyiz.

Millet hayrı için vereceğiniz mücadelede, zatıâlilerine ve arkadaşlarınıza muvaffakiyetler temenni ediyorum.

Yukarıda yazdıklarım hakkında herhangi bir bilgi arzu edilirse, emrinize amadeyim.

Vehbi Koç veya ‘Necip’

Kaynak:
Abdullah Köktürk
“Vehbi Koç’un Mektubu”
25 Ocak 2016
( http://www.aynahaber.org/yazarlar/abdullah-kokturk/vehbi-koc-un-mektubu/183/ )

“aşağıdaki şey fıtratın zorunlu sonucu mudur?”

Zorunlu olup olmadigini bilemem; ama, evet, boyle bir olgu mevcut.

Orasi oyle de, marksist.net’in karikaturize ettigi, abarttigi kadar da degil.

Yani, ortada bir ‘kapitalist’ kabal var ve bunlar bu tur seyleri kotariyorlar.

Hayir.

Bence o mumkun degil.

Kendi aralarindaki rekabet buna imkan tanimaz –baska hicbirsey olmasa bile.

Peki, ne var?

Walla.. o kadar parametre var ki, saymakla bitmez.

Ben, mesela, ‘ucuz alacak kadar zengin degilim’ dusturu ile hareket etmekle beraber, bazan, bile bile, ayda yilda bir defa kullanacagim bir seyi (bozulursa bozulsun) diyerek satin alabiliyorum.

Aradaki fiyat farkini, tasarima gosteril(mey)en ozeni, iscilikteki lackaligi ve hammade seciminde yanlislari gore gore bunu yaptigim oluyor.

Bu bir oncelikler meselesi.

Kisa zamanda iskartaya cikacagini bile bile, simdi ucuzunu alayim, ilerde gerekirse dogru durust bir sey alirim diyerek yapilan bile bile lades.

Baska insanlar da, eminim, farkli durumlarda benzer tercihlerde bulunuyor.

Bunun kabahatini ‘kapitalizm’ ocusune yuklemek cok da dogru degil.

Ote yandan, evet, herkes gibi, ‘zimbirti’ ureticileri de karlarini maksimize etmek ister. Bunun icin de, elinde geleni yapar.

[Bildigim bir sey var, mesela: BMW, arabalarinin aklite algisini dusurmeden, yani fiyatini dusurmek zorunda kalmadan, kullanim omrunu nasil azaltiriz diye hayli calisma yapti.

Diger otomobil ureticileri de, mesela, motorun oldugu bolmeyi, sadece yetkli saticilarin acmasini saglayacak duzenlemelere heves ettiler.

Pek de basarili olduklari soylenemez. Cunku, tayin edici degiller; olamazlar da.]

Isin bir de ‘zemane’ vechesi var.

Gunumuzde, teknolojinin urune yansima hizi cok artti. Dolayisi ile, kisa zamanda yeni ve daha ustun (sayilan) yetenekleri olan urunler piyasaya cikarilabiliyor.

Bu rekabet baskisi, ureticileri, hem fiyat acisindan hem de tasarima (urun muhendisligine) yeterince zaman/para ayirmak acisindan zorluyor.

O yuzden, pismemis, yalap sap haslanmis, urunler piyasaya suruluyor.

Musteriler de, bundan cok fazla sikayetci degil.

Simdilik.

Ama, bu, ilanihaye surmez, suremez.

Hem bu hiz yavaslayacaktir; hem de musterinin istahi azalacasktir.

‘Zemane vechesi’ dedigim de budur.

‘Bu bir demdir; gelir gecer’ demek istiyorum.

Daha once de yazdim: Zevzeklik ile zirzopluk arasinda gezinen seyler yaziyorsunuz.

“Kapitalistlerin ilk amacı, daima kâr elde etmektır, ikinci amacı, eğer yalpalamaya başlarlarsa mevcut durumlarını korumaya çırpınmaktır.”

Hayir. Bu, sirf ‘kapitalist’lere ozgu degildir. Butun canli organizmalar tam olarak boyle davranir.

O yuzden, yazdiklarinizin geri kalani havada kaliyor.

“AVM’de güvenlik görevlisi olarak ‘sömürülmek’, dağda terörist olarak ‘sömürülmek’, ‘ciraklik okulu’nda ‘sömürülecek insan’ tasarlamayı amaçlamak, aynıdır.”

Yasamak, oyleyse, hem somurulmek hem de somurmek demektir.

Degil mi benim tatlisu filozofu tomurcugu kardesim.

“6. Cecil Rhodes = Necip.”

Necipistan’a ozgurluk. Biji Necip.

Devrim İhtiyacı mı yoksa bir cahilin faşist ruhu mu?

Yıllardır zengin bir ülke mahallesinde ihtiyarlar öldürülüp satılacak maları çalınmaktaydı. Nihayet 16-30 yaşı arasındaki gençlerden oluşan şebeke ele geçti. Mahkemede avukatları aşağıdaki savunmayı yaptı.

Biyolojik varlıklar farklı dokulardaki tabakalardan oluşur. Son tahlilde, ölüme gidişi temsil eden ölü tabakalar veya dokular canlıyı dibe ve ölüme doğru çekerken, hayatiyeti temsil eden canlı dokular ve tabakalar bireyin yeniden canlanmasını temsil ederler. Bu canlı dokular, ölü dokuların bünyeyi sarıp bütün organizmayı ölüme sürüklememesi için canhıraş bir çaba gösterir, eğer kaçınılmaz bir ölüme gidildiğini görürse, kendini ölü dokulardan ayırmak ve hayatta kalmak için nihai bir savaşa girer. İşte bunun adı kapitalizmdir. Bu kapitalizmin motoru ve ideolojisidir.

Tabii bu yukarıdaki, aynı zamanda faşist ideolojisidir.
Bundan şüphe edenler Norman O. Brown’ın “Life Against Death” kitabını okusun veya ırkçılığını unutarak bu lak lakın İngiltere’de keşfinden on ve hatta yüz binlerce yıl önce mitleriyle “ölümsüz yaşam olmaz” diye ifade eden çıplak vahşiler hakkında bilgi edinsin veya bu siteyi süsleyen İspanya’da faşistlerin sloganı “Viva la muerte” ne demek olduğunu öğrensin, hatta kendi kendine dünyanın her yerinde rastlanan ve özellikle tarım toplumlarında zirveye ulaşan “kurban” vermenin ne anlama geldiğini sorsun.

Allah bizi Lenin clonları politikacılardan korusun! Amin!

Alaaddin Çakıcı, Etyen Mahçupyan’ı ölümle tehdit etmiş.
https://www.yeniakit.com.tr/haber/alaattin-cakici-hakan-albayrak-etyen-mahcupyan-ali-bayramoglunu-niye-tehdit-etti-487145.html

“Dedelerinizin mezarını dahi size çok gören
Bir barbar devlet şemsiyesinde;
Bu devletin Solcu/Dinci savunucularıyla
“Halklar” ve “Ümmet” adı altında kardeşçe(!) yaşayabileceğinize inanıyorsanız,
Yeri bilinmeyecek mezarlara girmeyi hak ediyorsunuz demektir.”

(Nasname)

“Bugüne kadar kaç devrim (ihtiyacı) tanıdın ki?”

Bir karikatürde iki taş devri adamı arasında şöyle bir diyalog geçiyordu:

– Aa! Şurada “tanımlayamadığım uçan bir cisim” var!

– Ulan bugüne kadar kaç cisim tanıdın ki?

Sayın “3 Hadi 25 Haziran”
“Yani sadece r-e-a-l-i-s-t olmaktan söz ediyorum, o kadar!”

Bence, bu tuhaf bir “realist”lik. En basit bir şekilde kendimi ifade edersem, sanki Gün’ün istek, arzu, iyimserliği, romantikliği, hayalperestliği, nedense, gerçek değil.

Bence, siz bir ideoloji savunuyorsunuz ve sanki bu ideoloji gerçek ile gerçek dışına düşenleri ayırt edebiliyor.

Bence, gerçeği gerçekten görsek gerçekten gerçek olduğuna inanmamız için gerçek ötesi bir kanıtlama yöntemi, kıstasına ihtiyacımız olacak. Galiba yine karşımıza o meşhur Allah işi çıkacak gibi.

İnsan tarihi boyunca, bazılar alçak gönüllü olup gerçeği olduğu gibi kabul etti ve uydurdukları bir sürü mitlerle nasıl başladığını ve ne olduğunu dile getirdi.

Belli bir süredir gerçek gerçeğin gerçekten peşinde koşanlar çıktı. Şimdiye kadar doğu, batı, güney, kuzeyde kimse gerçek gerçeği bulamadı. Ama son zamanlarda iyice kabaran hindilerle iyice öten horozlar çıktı. Bunlar modern bilim adamları ve şimdi bilim karıları. Bunlar daha temkinli olduklarından gerçeğin varlığın varsayarlar. Ne var ki, buldukları gerçek gerçek tam değil. Evren sona erdiğinde belki bileceğiz, belki bilmeyeceğiz. Bu hindi ve horozlara göre evren de Kapital oyununa gelmiş, tüketicilikle kafayı yemiş, yedikçe yiyor, şiştikçe şişiyor. Bir gün (yazar Gün değil) gelecek ve o kadar şişecek ki yeniden patlayacak. Yani, tek öğreneceğimiz, bildiğimiz “the show must go on!” olacak.

Ben kendin Gün’ün yazdıklarına hiç katılmıyorum ama, anladığım kadar ve yanlış yorumlamıyorsam, isteklerine, hayalperestliğine tamamıyla katılıyorum.

Bence, gerçek dünya başka iyimser veya kötümser olmak başka. Biri, insanın yarattığı gerçek dünya; diğeri, insanın yarattığı gerçek dünya karşısında alınan tutum, ideoloji, hatta en eski ve artık kimsenin söylemeye bile cesaret edemediği ahlak.

Eğer biraz daha ısırıcı konuşursam başımıza gelen belaların hepsi “realist” olduklarını sanan, iddia eden, hatta şairler gibi rüya aleminde yaşayanları ya vitrinlerde süs eden veya kırımdan geçirenlerin yüzünden geldi.

Bu bir uyarı. Bence siz hayalperestlik yerine hayal kırıklığınızı ifade etmişsiniz. Size katılmamak için bir neden görmüyorum.

Necipgillere Cevap;

Cevaben yazdığın Diyalog ve anlama çabası güzel bir başlık ama birbirine bu kadar zıt fikirlerle, sadece kendi inandıklarımızı tekrar etmemiz, yazışmayı muhataplı birmonolog haline çeviriyor. Bu nedenle muhatabı çoğullaştırarak önümde toplanmış necip bir kitleye yazıyormuş gibi devam edeyim. 🙂 🙂

Kendi cevabıma girmeden şu noktayı belirtmek istedim. Sevgili Marksist Tutum; Necip’in bir kapitalist olduğu tespitini kullanman güzelde, bu tespit(kapitalist olması) necipin yazdıklarını tutarlı hale getiriyor aslında. Zaten sorun kapitalist Necip’in tercihi değil kapitalist Necip’in sömürdüklerinin, yani sınıfın tercihi, niye gerek oy olarak gerekse yöntem olarak bizimle değil necipgillerle paralellik gösteriyorlar? Eminim ki çok teorik ve haklı bir cevabın vardır ama bildiklerini güncel hayatla yüzleştirince aldığın cevap seni tatmin ediyor mu esas mesele bu.

Diğer yandan kapitalist misin değil misin bilemem ama necip keçiboynuzu gibi bir yapın var. Bir sürü odun bir damla bal misali. Şiiri sevmezsin, Futbol sevmezsin, gerçekleri sevmezsin, varsa yoksa güncelliği kalmamış argümanlarla Selanik düşmanlığı…

Sevgili Necipgiller;

Bana yazdığın cevap gösteriyor ki kaynak olarak müracaat ettiğimiz veriler bile tamamen zıt. Ya da sen gerçeği inkar etmeyi bir klavye metodu olarak kullanmayı tercih ediyorsun. Dünyanın merkezi ayağımı bastığım yer, inanmıyorsan gel de ölç hesabı…

Yeni Türkiye bileşenlerinin sanayi ve üretimdeki payı için senin yazdıklarını(iddia ettiklerini) İSO verileri ile tekrar karşılaştırdım. İlk 10- İlk 50 -ilk 250 İçinde senin kaplanlar dediğin gibi bir paya sahip değil Necip.

Sana verilen cevap doğru ise otomotiv yan sanayi sektöründe imişsin. Hiçbir başka veriye inanmıyorsan kendi sektörünün verilerine bak. Bak bakalım ilk onda kaç tane eski Türkiye kaç tane yeni Türkiye otomotiv Şirketi var. Kısaca senin babayiğitler çok geride, daha çok fırın ekmek yemeleri lazım.

Benim savunduğum düşünce açısından sorun yok burjuvazinin tamamı kötüdür ve emeğin sömürüsü üzerinden asalak yaşam tarzını sürdürür. Onun için ha eski Türkiye burjuvazisi ha öncesi olmakla birlikte özellikle son 16 senedir palazlandırılan yeni Türkiye Burjuvazisi, bana göre sadece kötünün renk tonlarından ibaret. Kartaca yıkılmalıdır yani. böyle dedikten sonra sorun yok.

Senin doğuş kötüdür Cengız iyidir hayallerine göre yaptığın afaki ve hatta saçma tasnifte verisel olarak sıkıntı var. Yoksa eski türkiye burjuvazisi ile yeni türkiye burjuvazisi arasında sunni bir denge var sen bu dengeyi yeni türkiye burjuvazisinden yana mı bozacaksın necip? 🙂

İstihdam yönünden de kendi skalaları ile adil bir mukayese yaparsan senin kaplanlar epey geride…

Marka, patent, buluş vs. İçin yazdıklarında TPE verilerine dayanan Marka derneklerinin araştırmaları ile karşılaştırıldığında da doğru çıkmıyor maalesef. Hele burada birde katma değerli, ar-ge getirisi yakalamış Marka, patent, buluş üzerinden mukayese yaptığında(bu konuda detaylı tasnif yapılmış araştırmalar var. TPE ve Sanayi-Ticaret Odaları kaynaklarından elde edebilirsin)daha da perişan durumda savunduğun Yeni Türkiye bileşenleri.

Üst yazısı devrim olan anarşik bir sitede bu verilere atıf yapmak tuhaf gözükebilir sana ama sen bizim terminolojiyi kullanınca senin tarafın(kapitalist taraf) verileri ile cevap vermek mubah oluyor.

Kadın, Çocuk ve Hayvan haklarında geri gidiş konusunda bile mutabık olamadığımıza göre hangi konuda mutabık olabiliriz bilmiyorum ama… İstanbul Barosu’nun Kadın Hakları, Çocuk Hakları ve Hayvan Hakları komisyonlarının çalışma sonuçlarını ve raporlarını incelemeni tavsiye ederim:
2002-2018 ve 2010-2018 arası artış-dağılım-çeşitlenme hızına bir bakman da iyi olur. İstatistikler seni ağır şekilde yalanlıyor. Bak bu konuda gerçekleri inkar etmenin, kör bakışının doğru olmasını çok isterdim aslında ama maalesef Yeni Türkiye’nin yarattığı kültür kodlarının, bu istatistikte ki aslan payını görmüyor olman “oportünizm” veya “sübjektif görüşüdür” demekle açıklanamayacak kadar kötü bence

Doğuda yaşananlar üzerine söylediğin argümanlar, Sabiha Gökçen sembolü üzerinden yaptığın göndermeler bugün yapılanları makul ve haklı kılmaz. En çok ta Orhan Miroğlu gibi, sen ve senin söylemlerindeki tiplerin; günceli ıskalamak, gözden uzak tutmak için İnönü-38 üzerine saatlerce anlatımlar yapıp konu Şimdiki muktedirlere gelince sus-pus olmanızdan sıkıldım. 1938 veya başkası, 24 Haziran devrimcilerinin şimdi yaptıklarını AKlamıyor necip. İki tarafta hala aynı şeylerden dertli. Bize sizin yalanlar dert oluyor sizde diz çöktürememeniz…

İlk yazımda 1998 Cerrahpaşa yürüyüşünden bahsetmiştim. Türbanlı kızlar çok güzel bir şarkı söylüyordu necip sadece nakaratı kalmış maalesef aklımda
“…GÖĞE SAVRULAN YUMRUKLAR ZALİM GİTMEDEN İNER Mİ HİÇ …” diye
meselenin tamda özü burası necip. sizin yumruklar zalim gitmeden iniverdi. Senin için zalimin değişmesi yeterli olabilir benim için değil…. Bu konuda durduğun nokta için çok rahat şunu söyleyebilirim sizin düşünce zalim seçer bizim fikri geleneğimiz her türlü zalime karşı çıkar… aramızdaki fark buralarda ortaya çıkıyor…

24 Haziran devrimcileri ile özdeşim kuramıyorum dedin ya belkide gücün kötü tarafına tamamen teslim olmanı engelleyen içinde iyilik kırıntıları vardır 🙂 🙂 🙂 Ama bunu aşmak için sanırım sıkı bir jedi ustası gerekiyor sana… 🙂 Arayışlarını sürdür.

Bak senin muteber kabul edeceğin kaynaklardan alınmış bir istatistik daha vereyim sana: 2002 yılı terörden kaynaklı ölen güvenlik gücü sayısı 7 vatandaş sayısı 7. 2017 Yılı ölen güvenlik gücü sayısı 293 vatandaş sayısı artık verilmiyor. 2013 yılından beri ayrı istatistik tutuluyor. Bu rakamlara sınır ötesinde hayatını kaybedenler, düşmandan ölenler dahil değil… Sen cenaze protokol düzenlemesi yapmaktan başka fikri derinliği olmayan 24 Haziran devrimcilerini savunmaya, Sabiha Gökçen’e küfrederek kendini avutmaya devam et…

Bak 24 Haziran galipleri tam da senin özlediğin demokrasiyi haklı çıkaracak açıklamalarla, telefonlarla girdiler sezona. Sen muhataplarına sabiha gökçen anlatmaya devam et

Aleviler, kendini belli etsin demişsin. Bu insanlar çok fazla bedel ödeyerek kendilerini belli ettiler ve ediyorlar zaten… Eğer aralarında senin dediğin gibi sinmişleri varsa. Son 16 Yılda devlette en önemli görevlere getirilen büyük bir kısımı da dahil, ak ve boz tosunların yarattığı maraş, çorum, sivas vb. deneylerin payı olabilir mi acaba bu sinmişlikte? Konuşmak ne kadar kolay değil mi Necip.

Hayatın acı gerçekleri ile payitaht Abdülhamid dizisinin gerçekleri farklı anlayacağın… Sizin Kızıl Sultan ingiliz elçisini tokatlamadı kardeş… İngiliz elçisinin buyruğuna girdi onun zamanında imparatorluğun 2/3 toprağı gitti, kıbrıs gitti vs. uyan artık 🙂 🙂

Ya Necip sen nasıl kapitalistsin. Bir savcılık talebi ve bir sulh ceza hakimliği kararı ile mülkiyet hakkının ortadan kaldırılabildiği, el değiştirebildiği bir ortamda, “terör finansmanı” düzenlemesinin arkasına sığınılarak babadan bağlanan emekli maaşlarına, 100 yıllık veraset mallarına dahi el konulabildiği bir ortamda mülkiyet güvenliği konusunda ne düşünüyorsun onu söyle. Anladık İşçiye, kadına, çocuğa, hayvana, çevreciye hak vermeyeceksin de. Evrensel Burjuva hukuk sisteminin tanıdığı güvencelerden bile yoksun olmak nasıl bir duygu bir kapitalist için. Özel ve/veya Kamu mülklerini yağmalamanın karşı konulamaz cazibesi mi birleştirdi yoksa senin 24 haziran devrimcilerini aynı potada… Ne de olsa geçmişten gelen tecrübe ile dolu bir bagajları var, senin eşraf ve esnaf kardeşlerin… Bütün bu süslü laflarının dışında körlüğünüzün nedeni bu olabilir mi?

Aman dikkat et tabi, bu kısacık 16 yılda ne çok uzun bıçaklar gecesi yaşandı ne çok reichstag yangınları çıktı. Güvenmekte zor hep değil mi? hep korku, hep korku… Bitaraf olan bertaraf mı olur ne dersin?

2010 Referandumunda çok duyduk bu görüşleri necip. “gerçek devrim”, “üstünlerin hukuku değil hukukun üstünlüğü”, “geçmişi ile yüzleşen türkiye…” Hepsinin geldiği noktayı gördük. Sen görmesen de kör gözüm parmağına hesabı görülüyor. Yani… Hala aynı terane tam anlamıyla iktidar olamadılar vız, vız, vız… Her tarafa hakim ve iktidar oldunuz ama ruhen ezikliğinizi gideremiyorsanız sorunun cevabı iktisatçılarda, güvenlikçlerde, Mülkiyelilerde değil psikologlarda…

Ben senden Şerife Boz dinlemekten sıkılacağım sen benden Mahir. Ben senden Necip Fazılı Şiiri dinlemekten sıkılmayacağım sen Nazım dinlemekten sıkılabilirsin… Diyaloğun kaçınılmaz sonucu senin açından… Bir yazıda okumuştum çok iştirak etmesem de herkes kahramanları kadar yer tutuyor fikri hayatta diyordu… Herkesin özgül ağırlık yorumu kendine tabi

Gelecek hangimizi haklı çıkaracak en azından ömrümüz kadar gözlemleme şansımız olacak. Sizin 24 haziran devrimi uygulamaları ve öncesi; Geçici ve özgürlüklerin tamamının askıya alındığı Türkiye ve bölge tarihi açısından kötü, kapkara bir dönem olarak hatırlanacak ve yazılacak. Artık bekleyelim hayat oynasın turnosol kağıdı görevini.

Çok somut olarak söyleyeyim sana. Fikir ve basın özgürlüğü yönünden özellikle 2010 sonrası dönem 90’lardan çok daha geridedir. Hukuk uygulamaları açısından çok daha geridedir. İşçi hakları açısından çok daha geridedir(bu senin için güzel birşey ne de olsa necipin yan sanayisinde hakkını arayan işçi, iş bırakınca grev yerine manchesterde başka bir fabrikada çalışır. Bu kadar özgürdür),Anayasal özgürlükler(sen gereksiz bulabilirsin benim için önemli) açısından çok daha gerideyiz.

Samimi ve senin gibi kaçak güreşmeden cevaplayayım sorunu. İllaki bir seçim yapmak zorunda kalırsam, 24 Haziran islamcıları ile Kemalistler arasında. Tercihim Kemalistlerden yana olacaktır. Yine senin jargonla ifade edersek Selanik kültürel yaşamı mı yoksa Yozgat mı diye sorarsan tercihim Selanikten yana olacaktır. Tüm bu yüz yıllık deneyimden sonra Amed’di, Botandı yukarıdakilerden hangisinin kendileri için doğru olduğuna kendileri karar versin varsın.

Yüzüklerin efendisinde insanların devri bitti orgların çağı başladı diye aklımda kalan bir cümle vardı.

Sende şunun samimi cevabını ver. Bak 24 Haziranın ilk güzel sözlerini duymaya başladın bakanların ağzından.
Nasıl Cemil’in beklediği senin beklediğin devrime uyuyor mu?
Endülüs’te sarayı ve söylediği yeri görmek nasip olmuştu. Şehri teslim ettikten sonra günün ilk kızıllığı camlara vurunca gözünden iki damla yaş gelen Sultan Ebu Abdullah’a annesi “erkekler gibi dövüşmediğin şehrin için kahpeler gibi ağla” demiş.

İlk yazıya döneyim senin hayatta başarı dileklerini kabul etmiştim. Seninde iyi dileklerinle Mücadele sürecektir 🙂 ve moda tabiri ile hayır bloğu özgürlükler ve demokrasi için hukukun içinde dövüşmeye devam edecektir. Ya siz görüpte susan, beton blok içindeki ikircikli necipgiller, siz yaşananları gördükçe ağlayabilecek samimiyeti kendinizde bulabilecek misiniz?

“Necipgillere Cevap;”

Siz, buna cevap mi diyorsunuz?

Klasik bir asker mektubu gibi; ’emmimgillere selam; annemgillere-babam hurmet iderum’ turunden tugla gibi bir yazi.

“Cevaben yazdığın Diyalog ve anlama çabası güzel bir başlık ama birbirine bu kadar zıt fikirlerle, sadece kendi inandıklarımızı tekrar etmemiz, yazışmayı muhataplı birmonolog haline çeviriyor.”

Size, ‘muhalif’ sifatinin tekelini kim verdiyse, size tavsiyem, karsiliginda ne verdiyseniz onu geri istemeniz.

Sonra da, sizin dediklerinize de baskalarinin ‘muhalif’ olabilceceklerine kendinizi alistirmanizi oneriyorum.

Ben, sizin yazdiklariniza, yazdiklarinizin hemen altina, kendi goruslerimi yaziyorum –yani, diyalog olsun diye gayret ediyorum–; fakat, siz bunu yapMAmak bir yana, asagida da acikca soylediginiz uzere, beni ‘ben’ olrarak muhatap alMAyip, cogullastirarak –butun gunah ve kotulukleri tasidigini dusundugunuz bir kitleye katarak– otekilestiriyorsunuz.

“Bu nedenle muhatabı çoğullaştırarak önümde toplanmış necip bir kitleye yazıyormuş gibi devam edeyim. ???? ????”

Yok. Boyle diyaloig filan olmaz.

Sizin, gunah kecilerinizin surusunde ben yokum.

Ben, sadece, bana hitaben yazilmis bir kec seye cevap verecegim.

“Şiiri sevmezsin”

Siir sevmez soylemisler hakkinda; eylemisler Necip’e buhtan buhtan ustune..

Sizin anlamaniza yardimci olsun diye soyle bir seyler yazmistim: Omletini begendigim yumurtayi yumurtlayan tavugu yuceltmek aliskanligim da yok.

Evet. Aynen oyle.

‘Salkim Sogut’, ‘Karli Kayin Ormani’ vb gibi bir iki siirini begeniyor olmam, benim, Nazim Hikmet’e tapinmami gerektirmiyor.

Dahasi, yukarida bahsettigim siirler, kisi olarak Nazim Hikmet, olmasini bekledigim yerde olmayisindan dolayi, bir hayal kirikligidir.

“Sevgili Necipgiller;”

Buradan sonrasi benimle ilgili degil.

GENÇLER DEİZM TEHDİTİ ALTINDA İMİŞ

AKP’nin namlı mebuslarından Metin Külünk müthiş bir deizm korkusu içinde imiş. Bu konuda Sözcü gazetesinin 7 Nisan 2018 tarihli sayısında yayımlanan haber şöyle:
«Konya Milli Eğitim Müdürlüğü, geçtiğimiz günlerde ‘Gençlik ve İnanç’ konulu çalıştay düzenledi. Çalıştayda, imam hatip öğrencileri­nin deizme kaydığı be­lirtildi. Benzer bir açıkla­ma ise dün AKP İstanbul Milletvekili Metin Külünk’ten geldi. Kayseri’de, Türkiye Gençlik Vakfı (TÜGVA) Kırşehir Şube Başkanlığı’nın düzenle­diği ‘Büyük Türkiye İdeali’ adlı konferansta konuşan Külünk şunları söyledi: “Eğer ted­bir almazsak bu mille­tin evlatlarını bekleyen tehlike; Kur’an’sız İslam, Peygambersiz Kur’an’dır. Daha ötesini söylüyorum, Allah’ın yeryüzünde hiçbir şeye karışmayacağını iddia ettikleri deizmdir. Her noktaya sirayet edecek tehlikenin farkında olun. Bu tehlikeyi fark etmez­sek 10-15 yıl sonra bambaş­ka bir tehlikeyle karşı karşıya geleceğiz.”» [Salih GÜNER (DHA)]

Bu müthiş korku ifşaatını, bir süredir okuduğunuz “Demokrasisiz Halk” yazı dizisi dolayısıyla ele alamadım, erteledim. Kısmet bugünmüş. Ama bu AKP’nin korku verici, benim için umut verici olan gelişim yeni başladı. Kuşku yok ki giderek büyüyecek: Korkulan deizm nedir, yeni mi ortaya çıktı, bizim ülkede neden AKP iktidarında ortaya çıktı, çıkıyor; 1923-1950 döneminin azgın(!) laiklik döneminde böyle bir tehlike var mıydı; imam hatip öğrencileri­nin benimseyip kaydığı “Deizm” bir tehlike midir? Bu sorulara şimdi yalın cevaplar arayacağız. Ama önce bir tanımını aktaralım:
«Evreni yaratan, işleyişi için doğa kanunlarını koyan, ayrıca insanlığa ve evrene müdahalede bulunmayan; doğruları keşfetmeleri için insanlara akıl veren bir Tanrıya duyulan inanç deizmi ifade etmektedir. Deistler genellikle bu doğrultuda evreni Tanrı tarafından tasarlanan, hareketi başlatılan; dışarıdan müdahale olmadan doğa kanunlarına uygun şekilde işleyen bir bütünlük olarak görme eğilimindedir. Kehanetlerin, mucizelerin, dinsel dogmaların, demagojilerin ve kaynağı ilahi ilan edilen dinlerin reddinden dolayı peygamberler, kutsal kitaplar, sevap, günâh, ibâdet, dua, vahiy, melek, cin, şeytan, cennet, cehennem, ahiret ve kader gibi kavramların bu inanışta yeri yoktur. Belirli bir öncüsü, merkezi bulunmaması sebebiyle deizmde ihtiyaç duyulan tek şey sağduyulu olmak ve her şeyi akıl süzgecinden geçirmektir.»[i]
Vikipedide yer alan ve tarafımdan denetlenmiş olan bu basit tanım doğrudur. Daha kestirmeden gidecek olursak: Deist denen kişi bir yaratıcı tanrıya inanır ama dinlere, dinlerin peygamberlerine ve kutsal kitaplarına inanmaz. Ancak başlangıçta bir dine, onun peygamberine, kutsal kitabına inanmış kişidir ve uygulamalara duyduğu tepki yüzünden deist olmuştur.Tepkinin büyük payı din kurumuna (kilise, sinagog, cami, tapınak örgütlerine ve ruhban sınıfına) karşı duyulan tepkidir. Ayrıca, dinin günümüz gerçekleriyle karşılaştığı çelişkiler de söz konusudur. Bu konuda daha fazla yazmak istemiyorum. Çünkü gereksinim duyarsanız okuyacağınız kitaplar var.

Şimdi gelelim yaptığı açıklama ve takındığı tavır ile din ve inanç komiserliğine özenen Metin Külünk efendiye ve avamî bir dille “Millet deist oluyorsa sana ne be efendi?” diye soralım. Kim ki Metin Külünk efendiye “Sana ne be!” der, sonuna kadar haklıdır. Çünkü bu çıkışmanın anayasal dayanağı vardır:
– Madde 24: Herkes, vicdan, dinî inanç ve kanaat hürriyetine sahiptir. (Ve devamı).
– Madde 25: Herkes, düşünce ve kanaat hürriyetine sahiptir. Her ne sebep ve amaçla olursa olsun kimse, düşünce ve kanaatlerini açıklamaya zorlanamaz; düşünce kanaatleri sebebiyle kınanamaz ve suçlanamaz.
– Madde 26: Herkes, düşünce ve kanaatlerini söz, yazı, resim veya başka yollarla tek başına veya toplu olarak açıklama ve yayma hakkına sahiptir. (Ve devamı).
Herkes, Anayasa’nın en azından bu üç maddesine dayanarak, Metin Külünk’ün yüzüne karşı “zort çekmek” ve yüzüne karşı “Yürrü kereste müdürü!” demek hakkına sahiptir.

Metin Külünk: “Eğer ted­bir almazsak bu mille­tin evlatlarını bekleyen tehlike; Kur’an’sız İslam, Peygambersiz Kur’an’dır […] deizmdir” diyor.
Deizm de bir inançtır ve bu nedenle Anayasa’nın 24, 25 ve 26. maddelerinin koruması altındadır. Allah’a inanan kimse Müslüman, Musevî ve Hıristiyan oluyor da neden Deist olamasın? Anayasa’ya göre kimse Hz.Muhammed’e ve Kuran’a inanmak zorunda değil.Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları Ateist de olabilirler. Bu, Metin Külünk’ü neden dertlendirip ilgilendirsin?
Bu türden Metin Külünkler, Cumhuriyet’in maddi ve manevî mamelekinin (patrimoine, mal, miras, kalıt) satılmasına, çarçur edilmesine ses çıkarmazlar ama kendi hadlerini aşan alanlarda racon keserler. Derler ya “Bu kafayla gidersen askere nah alırsın teskere!…” Sizin İslâmınız (yani Metin Külünklerin özel İslâmı) yenilgiye mahkûmdur efendi! Ülkenin madenlerinin, fabrikalarının, kamu mal ve şirketlerin, limanlarının, meralarının, otlaklarının, çayırlarının, ormanlarının, akarsularının yok pahasına ağyara (dost olmayanlar, yabancı kimseler, eller) satılmasına ses çıkartmayan sizin İslâmınız yıkılmaya mahkûmdur! Siz bu kafayla ülkenin kentlerini de satarsınız! Gerçek ve yurtsever bir Müslüman böyle bir ihanet ve utanca katlanamaz!

İslâm’ın kurulmasından sonra neler oldu evrende ve dünyada?

Paris’te ARTE televizyonunda milyonlarca yıl önceki Almanya’nın durumu hakkında bir belgesel seyrediyorum. Araştırmacılar taşları, kayaları bıçkı ile kalıp kalıp kesiyorlar. Buldukları kalıntılar arasında dağların oluşumu döneminden kalma kuş ve kertenkele, balık ve öteki deniz canlısı fosilleri var. Bu örneği son tanıklık olarak veriyorum. Yoksa Türkiye’deki dağlarda, taa Everest’te binlerce benzer örnek var. Bu örneklere göre bir soru: Tanrı dağları mı yoksa canlıları mı önce yarattı. Bu sorunun yanıtı kuşkusuz din öğrenimi gören çocuklar ve gençler için son derece önemlidir.
Sorduğum soruya Kaf Suresi’nin 38.ayeti cevap olabilir mi?
«Ve andolsun ki, gökleri ve yeri ve ikisinin arasındakileri altı günde yarattık. Ve Bize (hiç) bir yorgunluk dokunmadı.” (50-Kaf-38)»
Güzel ve iyi de, bunca yöresel canlı fosillerini neden dağların bağrına kaktın? Bir program karışıklığı mı? Bilgisayar kullanan, televizyonlarda bilimsel belgesellere bakan her çocuk (en azından 13’ünden itibaren) Kaf 38’de istediği cevabı bulamaz ve Deistliğin ilk tohumları filizlenmeye başlar.
Yoksullar ve gençler için “Kurtuluş” konusunda, uzun sözün en kısası olarak: Yoksullar; dua ve sadaka yerine adalet, eşitlik, kardeşlik ve demokrasi istedikleri zaman siyasal bilinç oluşur.
Gençler, dünyanın yönetimini insan aklının egemenliğine bıraktığı zaman, vicdan ve inanç özgürlüğüne kavuşur. “Laik” bir dünya ve evren düzenini kabul ettiği zaman, vicdan ve inanç bunalımına girmez.

İslâmcı mıntıkanın en harbî âlim ve zalim muallimi Hayrettin Karaman “Zaruretler Yasakları Kaldırır” [ii] adlı yazısında bakın İslâmı nasıl güncelliyor:
[Hem cahil hem edepsiz olduğu yazdığından belli olan bir şahıs, bundan önceki yazımda “ihtiyacını başka türlü giderme imkânına sahip olmayan Müslümanın, ihtiyacı kadar faizli kredi alabileceğine” dair Hanefî fıkıh âlimlerinden naklettiğim hükmü bana yapıştırıyor ve gazetesinde resmimi de basarak, “Hoca coştu, faize fetva verdi” diyor. Aynı âlimler rüşvet vermeyi ve daha başka -normal hallerdeki- haramları da zaruret sayılan ihtiyaç sebebiyle caiz görüyorlar, bunları da nakletmiştim ama o -nedense- yalnızca faizi zikrediyor.
Bire insafsız ve edepsiz cahil, o yazıların ilkinde, senin gibilerin saptırmalarını engellemek için yazdığım şu satırları niçin okumazsın:
Önce şu hususu açık ve kesin olarak ifade etmek isterim ki, benim inancıma göre reel faizin azı da çoğu da haramdır, banka faizleri de İslâm’ın faiz yasağının kapsamı içindedir. Müslümanların vazifesi faizsiz banka, faizsiz kredi (karz-ı hasen), tekâfül sigortacılığı, faize bulaşmayan şirketler ve kooperatifler… oluşturarak, mevcut olanları destekleyerek ticareti, ekonomiyi ve karz ihtiyaçlarını faizden arındırmaktır.
Bunların bulunmadığı, bulunduğu halde yeterli olmadığı veya ihtiyaç sahibine cevap vermediği durumlarda Müslümanlar ne yapacaklar?
Lüks olmayan ihtiyaçlarını karşılamadan, sıkıntılara katlanarak hayatlarına devam mı edecekler, yoksa “ihtiyaçları zaruret sayan ve zaruretlerin haramları askıya aldığını bildiren” kuralı uygulayarak ruhsattan istifade mi edecekler?]

Hayrettin Karaman için kim «Hoca coştu, faize fetva verdi» diye yazdıysa çok haklı. Çünkü yazıda ve konuşmada yapılan alıntı ve verilen referansların tek amacı vardır: Kendi iddiasını kanıtlamak ve doğrulatmak. Hayrettin Karaman da Müslümanların «“ihtiyaçları zaruret sayan ve zaruretlerin haramları askıya aldığını bildiren” kuralı uygulayarak ruhsattan istifade edecekler» diyor. Yani “Faiz caizdir” diye fetva veriyor.

Hayrettin Karaman, yazısının bir yerinde alıntı yapıyor: «”Normal hallerde, yani devlet gelirlerinin giderleri karşıladığı durumlarda Müslümanların, zekâttan başka bir ödeme yükümlülükleri yoktur. Amme ihtiyacı ve menfâati gerektirdiği halde devletin malvarlığının belli bir harcama için yeterli olmaması halinde, durumu müsait olan Müslümanlardan vergi alınmasının caiz olduğunda ittifak edilmiştir. Bu hüküm, İslâm’ın getirdiği kardeşlik ve sosyal dayanışma esasları yanında “amme menfâatine riayet, mefsedeti defetmenin menfâati korumadan önce gelmesi, çok zararı defetmek için az zararın göze alınması, umûma ait zararı defetmek için husûsi zararın yüklenilmesi” kaidelerine bağlanmıştır (Kardâvi, Fıkhu’z-Zekât, s. 1073 vd.)» diyor.
Yani, bu alıntının tercümesi şu: “Normal hallerde” devlet hazinesi halktan alınan vergilerle dolar. Günümüzdeki gibi. Ama İslamî devlette halktan vergi almak anormal. Normal olan ise cihad seferlerinde ele geçen ganimet, esirler, yağma kaynaklı zenginliklerle hazineyi doldurmak. Esir ticareti yapmak. Bunları yapamayınca devlet zayıflar ve yıkılır. “Anormal haller” ise bunun tersi: Barış dönemi, küffarın memleketine sefer yapamamak hali.

Bir başka alıntı: [“Bir insan emir, ya da devlet başkanı nezdinde, bir işini tesviye etsin, düzeltsin, yoluna koysun, böylece meşrû olan bir menfâati elde etsin ve bir zarardan kurtulsun diye, bu maksatla, birine rüşvet verse bu caiz midir?”
Cevap: “Alana haramdır, verene caizdir” (İbn Nüceym, Risâle fi’r-Rüşve, Mecmuâ, s. 112, 115).
«Bakın rüşvetle ilgili hadisten hareket ettik, bu noktaya geldik. Şunu bir daha tekrarlıyorum: Burada emirin, valinin veya sultanın, rüşvetinizle sizin evrakınıza imza atması, size isteğinizi vermesi, istediğiniz emri çıkarması hadisesi vukua gelmezse, siz hemen bir haftada veya 24 saat içinde ölmezsiniz; ama meşrû bir menfaat elinizden gider ve siz artık ondan istifade edemezsiniz. Edemeyince, demek ki, fıkıh bunu bir zarûret olarak kabul ediyor ve bundan dolayı rüşvet verirsin diyor. Bu senin için caizdir. Ama karşı taraf için haramdır. İşte önemli özel veya amme ihtiyacını gidermek için faiz vererek kredi temini de böyledir; günahı, başka türlü, mesela ortaklık yoluyla sermaye vermeyen yüklenir.”[iii]»
“Tunuslu Muhammed Tahir b. Aşûr’un (merhum), özellikle içtimai ihtiyaca (genel zarûret ve ihtiyaca) dikkat çekmek üzere yaptığı bir tasnifi göz önüne almak faydalı olacaktır.
İbn Âşûr’a göre fukahâ, zarûretin ferdlere ait ve geçici olan çeşidi üzerinde durmuş, örneklerini de bu çeşitten seçmişlerdir. Kur’ân-ı Kerîm’de yer alan “…darda kalana (zarûrete düşene) başkasının payına el uzatmamak ve gerekli miktarı aşmamak üzere (haramı yemek ve ondan faydalanmakta) günah yoktur” (Bakara: 2/173) meâlindeki âyet, geçici ve özel olan zarûretlerle ilgilidir.
Bazı örnekler:
1-Erkeklere ipek giymek haramdır; deri hastalığı çeken ve pamuklu vb. gömlek giydiği takdirde rahatsız olanların ipek iç gömleği giymeleri caiz görülmüştür (Buhârî, Cihad, 91; Libas, 29; İbn Nüceym, el-Eşbâh, c. I, s. 110).
2-Yalan söylemek haramdır; fakat arabulmak, mal ve cana yönelen haksız bir zararı önlemek vb. ihtiyaçlarla yalan söylenmesine cevaz verilmiştir.
3-Genel kaide, “alması haram olan bir şeyin vermesi de haram ve yasaktır” şeklindedir (Mecelle, md. 34). Ancak ihtiyaç sebebiyle; yani ihtiyacı başka türlü gidermek mümkün olmadığı yahut güçlük bulunduğu zaman, alınması haram olan bazı şeylerin verilmesi caiz görülmüştür. Yukarıda zikredilen rüşvet buna bir örnektir. Ayrıca gasp etmek haram olduğu halde bir şahıs, bir çocuğun malına zorla el koysa (gasp etse), çocuğun vasisi, bu malın bir kısmını gasp edene bırakmak suretiyle geri kalanını kurtarabilir (İbn Nüceym, s. 189). Mecelle şârihi bu ruhsatı, “zarûretler yasakları mübah kılar” kaidesine bağlamak suretiyle “ihtiyacın zarûret gibi değerlendirildiğini” açıkça ifade etmiştir (Durar, c. I, s. 91).
El-Eşbâh şârihi Hamevî, “Önemli ihtiyaç sebebiyle kredi arayan kişi bulamadığı takdirde faiz ödeyerek ödünç para alabilir” şeklinde ifade ettiği ruhsatı da yukarıdaki kaideye bağlamıştır. Bu örnekte faiz “alana haram, verene ihtiyaç sebebiyle caizdir” (c. I, s. 189).
4-Evlenmesinin iyileşmesini sağlayacağı umulan akıl hastasının bir defaya mahsus olmak üzere evlenmesi caiz ve sahih görülmüştür (İbn Nüceym, s. 119).”[iv]]

Bu okuduğunuz zırvaların tamamı bir din adamının tek başına verdiği fetvaya (görüşe) dayanıyor. Günümüzde fetva tek kişinin, tek adamın, başyücenin, despotun, diktatörün yaptığı yasa anlamına gelir. Böyle bir durumu, böyle bir yetkiye muhatap olmayı günümüzde (kullaşmadan) kim kabul eder? Hayrettin Karaman, yaptığı alıntılarla eski fetvaları güncelleştiriyor. Dine göre faiz caiz değil ama fetvacılar bir yolunu buluyor. Bireylerin fetva verdiği bir yerde TBMM fetva niyetine yasa çıkartamaz mı? 2018 yılında “fetva”dan söz etmek çılgınlıktır. Böyle bir durumda gençler elbette deist olur, bundan sonrası ateizmdir.
Tevrat ve Kuran’ın dünyanın oluşumuyla ilgili ayetleri bilimsel açıdan geçersizdir. Yalana dolana göz yuman ayetleri ise onur kırıcı ve sinir bozucudur. Derleme ve saptırılmış hadislere inanmak pek mümkün değil. Her önüne gelenin günümüz olay ve olguları için, özel yorumlarına ve sahihliği kuşkulu hadislere dayanarak fetva vermesi kabul edilemez. Bu laubalilikler karşısında günümüz gençleri deist ya da ateist olmayıp da ne yapsın.
Huzur dini olduğu iddia edilen İslâm, çağının dışında düşünüp yaşayan mürtecinin elinde siyasallaştıkça huzuru yok eder, ediyor. Bu nedenle, AKP’nin devr-i saadetinde(!) Türkiye toplumu giderek yozlaşıyor ve huzursuz bir topluluk oluyor. Oluyor da ne, çoktan oldu!
Türkiye toplumu deistler, ateistler sayesinde komadan çıkar, dengesini bulur, sağlığını kazanır, hapishaneler boşalır. Aranızdan biri bu yazımı Hayrettin Karaman’a göndersin lütfen.

ÖZDEMİR İNCE
30 MAYIS 2018
http://ozdemirince.com/gencler-deizm-tehditi-altinda-imis/

Yukaridaki “Siz, buna cevap mi diyorsunuz?” diye baslayan cevabim yanlislikla anonim gitmis. Bana aittir.

Gün abi,
Türkiyeli anarşistlerin somut, elle tutulur bir devrim stratejisi var mı? Varsa bu konuda yazılmış bir kaynak gösterebilir misin? Yoksa onlar bu meseleyi “kervan yolda düzülür” mantığıyla mı geçiştiriyorlar?

Osmanlı, 29 Ekim Devrimi, 24 Haziran Karşı-Devrimi

İdealize edilen “Cumhuriyet”ten önce sadece “astığı astık kestiği kestik” padişahlar mı vardı söylendiği gibi?

“Osmanlı saltanatının 16.cı yüzyıl ortalarını izleyen son 370 yıllık döneminde, şahsi istibdat (otokrasi) örneklerine çok ender rastlanır. Kısa sürede hüsran ve idamla sonuçlanan bir-iki istisna (Genç Osman, belki III. Ahmet ve III. Selim) dışında, kurumsal dengeleri başarıyla altederek mutlak kişisel iktidarlarını kurabilen hükümdarların sayısı üçü geçmez: IV. Murat, II. Mahmud ve II. Abdülhamid. Bunlardan gerçek anlamda bir zulüm ve terör düzeni getiren ise sadece birincisidir. Konuyu doğru bir perspektife oturtabilmek açısından ayrıca hatırlatmakta yarar vardır ki, örneğin Abdülhamid’in 32 yıllık istibdadı sırasında siyasi nedenle idam veya katl edilen iki kişi (Mithat ve Mahmut Celaleddin Paşalar) varken, Cumhuriyetin sadece ilk on yılı için bu rakam en az birkaç yüz düzeyindedir.
[…]
Osmanlı hükümdarları, Batılı meslekdaşları gibi sağlam ve tartışmasız bir otoriteye hiçbir zaman sahip olamamışlardır. 16.cı yüzyıl sonrası padişahların yarıdan fazlası darbe ile devrilmiştir; aralarında hayaları sıkılarak linç edilenler (II. Osman), cariyelerin feryatları arasında bıçaklanıp boğazlananlar (III. Selim), hücresinde makasla bilekleri kesilenler (Abdülaziz) vardır. Saltanatın yalnızca son yüzyirmi yılında, dokuz padişahın altısı (III. Selim, IV. Mustafa, Abdülaziz, V. Murat, II. Abdülhamid, Vahdettin) sivil veya askeri ayaklanmalar sonucu tahttan indirilmişlerdir; bunlardan üçü katledilmiş, ikisi ölünceye kadar hapsedilmiş, biri yurt dışına kaçmaya mecbur kalmıştır.
[…]
Abdülhamid-sonrası kuşağın ilk temsilcisi olan Abdülmecid Efendi (son halife), yabana atılmayacak ölçüde modern düşünceli ve kültürlü bir zattır. Milli Mücadeleyi başından itibaren desteklemiştir. Batı tarzında iyi bir ressamdır (İslam halifesi sıfatını taşıyacak biri için bu husus özellikle ilgiye değer!). Oğlu Ömer Faruk Efendi, Osmanlı hanedanı tarihinde ilk kez Batı’da – Viyana’nın ünlü Theresianum akademisinde – eğitim görmüş, Prusya ordusunda subay olarak yetişmiştir. Kişisel zerafet ve kültür açılarından, Milli Mücadele liderlerinin pek çoğunu gölgede bırakır.”
https://nisanyan.com/?s=soru-12

“Unutmamak gerekir ki son devir Osmanlı padişahlarının normal rolü – bir tek Abdülhamid istisna edilirse – bir çeşit siyaset-üstü devlet başkanlığını oynamaktan ibaret kalmıştır. Bir Abdülmecid veya Abdülaziz’in gerçek siyasi konumu, günümüzdeki cumhurbaşkanlarından pek farklı değildir. 1922’de Vahdettin’i bertaraf ederek yeni rejimi tasarlama aşamasına gelen milliyetçi şeflerin aklındaki ideal model ise, herhalde İttihat ve Terakki günlerinin etliye-sütlüye karışmayan Sultan Reşat modeli olmalıdır.
[…]
Tek Parti devletinde parti umumi reisliği, önemsiz bir makam değildir. Gerek 1927 (20-23.cü maddeler) gerekse 1931 tüzüğü (18.-20.ci maddeler) uyarınca, “Fırka namına söz söylemek selahiyetini ancak umumi reis haizdir.” Umumi reis ile onun re’sen seçtiği ve azlettiği bir başkan yardımcısı ve bir genel sekreterden oluşan üç kişilik Parti Başkanlık Divanı, “Büyük Millet Meclisi intihabını [seçimini] idare ve Fırkanın mebus namzetlerini tesbit eder.” Milletvekili adayları, “umumi reis tarafından ilan olunur.”
Bir başka deyimle CHP tüzüğü, devletin en üst egemenlik organı olan TBMM seçimlerini “yönetmek” ve Meclis üyelerini belirlemek hakkını, geri alınmaz ve değişmez bir şekilde, Mustafa Kemal’e (ve onun istediği gibi seçip azledebildiği iki kişiye) bırakmaktadır.
Tarihte hiçbir Osmanlı padişahının mebusan meclisi üyelerini belirlemek yetkisine sahip olmadığı hatırlanmalıdır. Ayan meclisinde (senatoda) ise padişahın atama yetkisi var, fakat azil yetkisi yoktur. İşin veraset yönü bir yana bırakılırsa, Osmanlı saltanatı ile Tek Parti cumhurbaşkanlığı arasında hangisinin “monarşi” tanımına daha fazla girdiği, tartışılmaya değer bir konudur.”
https://nisanyan.com/?s=soru-10

“1876 Kanun-u Esasisi, İslam ülkeleri tarihinin ilk yazılı anayasasıdır. Bu anayasaya göre seçilen Osmanlı Meclis-i Mebusanı da, herhangi bir İslam ülkesinde toplanan modern anlamda ilk parlamentodur.
Kıyaslamak açısından belirtelim ki, o dönemde Avrupa’nın önde gelen ülkelerinden biri olan Avusturya-Macaristan imparatorluğu ilk genel parlamentosuna 1867’de (Türkiye’den sadece 9 yıl önce) kavuşmuştur. Rusya’da ilk parlamento 1905’te (Türkiye’den 29 yıl sonra) kurulacaktır. Mısır’da 1878’de kurulan meclis gerçi Türkiye’ninkinden daha kalıcı olmuştur. Buna karşılık İran’da ilk yasama meclisi 1906’da kurulacak, bu meclis de kısa bir süre içinde ülkenin kaosa yuvarlanmasıyla etkinliğini yitirecek ve ortadan kalkacaktır.
1908’den itibaren Türkiye, aktif, ciddi ve en azından 1912’ye dek bir hayli özgür bir parlamentoya sahip olmuştur. Büyük Millet Meclisi’nin Tek Parti tahakkümüne teslim olduğu 1923 yılı öncesinde Türkiye, İslam aleminde işler bir parlamentoya sahip olan iki bağımsız ülkeden biridir (öteki Arnavutluk).”
https://nisanyan.com/?s=soru-17

Hitap ve muhatap alınış şeklinden rahatsızlık duymanız dışında, kendince karşı tarafı tahkir etmeye çalışan espri gayretleri ile dolu, esas sorulardan yine kaçtığınız, bir cevap vermişsiniz. Sizin çok sevdiğiniz bir hitap tarzı ile başlayarak, İstediğiniz gibi cümle altlarına yazarak yanıtlamaya çalışayım.

Eyyyyyyyy Necip;

“Siz, buna cevap mi diyorsunuz? Klasik bir asker mektubu gibi; ’emmimgillere selam; annemgillere-babam hurmet iderum’ turunden tugla gibi bir yazi.” diye yazmışsınız

Öncelikle Asker mektupları duygusal metinlerdir. Sıla, Anne-Baba özlemi taşır. Teskere ile gelecek özgür günlerin beklentisini taşır, hissettirir. Benimde ülkem için özgür ve demokratik günler özlemimin, sizde bir olumlu aksülamel yaratmaması çok doğal. Aynı heyecanları paylaşmıyoruz, en temel konularda bile aynı endişeleri duymuyoruz sizinle. Bu nedenle muhatabı çoğullaştırıp düşüncelerimi yazmıştım. Siz size uygun olan yerlerini alırsınız diye düşünerek… Toptancı red sizin tercihiniz ve alışık olduğunuz bir kolaylık(kaçış) olmuş sanırım.

“Cevaben yazdığın Diyalog ve anlama çabası güzel bir başlık ama birbirine bu kadar zıt fikirlerle, sadece kendi inandıklarımızı tekrar etmemiz, yazışmayı muhataplı birmonolog haline çeviriyor. Size, ‘muhalif’ sifatinin tekelini kim verdiyse, size tavsiyem, karsiliginda ne verdiyseniz onu geri istemeniz. Sonra da, sizin dediklerinize de baskalarinin ‘muhalif’ olabilceceklerine kendinizi alistirmanizi oneriyorum.”

Sizin düşündüğünüz gibi kimsenin kimseye muhaliflik sıfatı vermesine bu konuda tekel oluşturmasına gerek yok. Hele bu ülkede(sanırım hiç olmadığınızdan olsa gerek); sağcı ve/veya solcu herhangi bir muhalifin ödüllendirildiği çok fazla görülmemiştir. En çokta geldiğimiz aşamada… bu konuda tekel oluşturmak bir yana yelpazeyi sonuna kadar açtık.

Sanırım farkında değilsiniz. Hayır Bloku oluşturabilmek ve/veya ortak zemin yakalamak adına; en azından parlementer sistemin devamı ve tek adam rejimine karşı olmak, çevre duyarlılığı- kadın-çocuk-hayvan hakları başlığı altında birleşmek bile muhalif olmak açısından yeterli olabiliyor. En azından diyalog için, özgürlükleri genişletmek için.

Benim dediklerime muhalif olmanız sorun değil benim açımdan. Bu yeni birşey de değil zaten. Bu ülke sizin tarzınızda insanlar sayesinde iktidara değil muhalefete “muhalefet” yapan garabet bir yöntemin patentli sahibi oldu. Onun için sizin 16 yıldır her haliyle muktedir bir iktidar mevcutken “yaptılarsa da tam hakim olmadıklarından yaptılar” , “isteyerek yapmamışlardır” gibi yaftalamalarla varsa yoksa kemalist döneme, Rumeli kadrolarına sallayarak kendinizi tatmin etmenizi de kabullenmek ve/veya adil bulmak zorunda değilim sanırım.

“Ben, sizin yazdiklariniza, yazdiklarinizin hemen altina, kendi goruslerimi yaziyorum –yani, diyalog olsun diye gayret ediyorum–; fakat, siz bunu yapMAmak bir yana, asagida da acikca soylediginiz uzere, beni ‘ben’ olrarak muhatap alMAyip, cogullastirarak –butun gunah ve kotulukleri tasidigini dusundugunuz bir kitleye katarak– otekilestiriyorsunuz.Yok. Boyle diyaloig filan olmaz.”

Karşılığını vermeniz ve aynı yöntemle cevaplamanız koşuluyla bende aşağıdaki sorularımın cevaplarını alayım lütfen? Ya da isterseniz cevap yazmayın siz bilirsiniz benimki sadece yöntem beklentisi ve merak.

“Sizin, gunah kecilerinizin surusunde ben yokum.Ben, sadece, bana hitaben yazilmis bir kec seye cevap verecegim.” demişsiniz

“Selanik” , “Kibirli Solculuk”, “Ölüme aşık 68’liler” derken genelleme yaparken herhangi bir sıkıntı görmeyip aynı yöntemle, önemli sıfatlarla payeler vererek savunduğunuz, yücelttiğiniz iktidarla bir tutulunca, sürüden ayrılma gayretiniz fazlaca köylü kurnazı bir tutum kanaatime göre… Küçükken kendinize yapılmasını istemediğiniz bir davranışı karşındakine yapmayın diye öğretmemişler sanırım size 🙂

“Şiiri sevmezsin” Siir sevmez soylemisler hakkinda; eylemisler Necip’e buhtan buhtan ustune..Sizin anlamaniza yardimci olsun diye soyle bir seyler yazmistim: Omletini begendigim yumurtayi yumurtlayan tavugu yuceltmek aliskanligim da yok.Evet. Aynen oyle.‘Salkim Sogut’, ‘Karli Kayin Ormani’ vb gibi bir iki siirini begeniyor olmam, benim, Nazim Hikmet’e tapinmami gerektirmiyor.

Buna ek olarak ilk yazınızın alıntısı da şu

“Ve, gidip, SSCB’ye teslim olmus garibim. Karin tokluguna ve ilhamsiz seyler yazip hayatta kalmaga calisarak.”

Bakın çok sevdiğiniz Karlı Kayın Ormanı’nı 14 Mart 1956da yazmıştır mesela Nazım. Tam da karın tokluğuna ilhamsız şeyler yazıp hayata kalmaya çalıştığı gariban bulduğunuz dönemde sizi en çok etkileyen iki şiirinden birini yazmayı başarmış. İlk aklınıza gelen iki şiirinden biri olduğuna göre yorumlarınız ile beğenileriniz çok örtüşmüyor sanırım. Artık “tavuğa” biraz daha saygı duyarsınız belki.

Bundan sonrası benle ilgili değil kısmı da tam bir kaçış örneği…

Önceki yazılarınızda yazdığınız ve hiçbir objektif değerlendirme yap(a)madığınız fikrine varmamı sağlayacak cevaplarınızdan devam edelim, beyhude de olsa karşı yanıt bekleyerek:

“Güncel ol Necip kendi 5816’nızı yarattınız SCH’likleri istatistiklerine bak Cumhurbaşkanlığına Hakaretten kaç tutuklu, kaç hükümlü var.Ehem-muhim meselesi. Bu bir.
Ikincisi, bir makama hakaret filanin suc sayilmasi baska, kisiyi ozel kanunla ilanihaye koruma altina almak baska.”

Son altı yılda TCK.299’dan açılan 2 bin 673 davanın 1505’i karara bağlanırken bunlardan sadece 280’inde beraat kararı çıktı. Sadece 2015 yılında 238 kişi cumhurbaşkanına hakaretten ceza alırken, 151 kişi hakkında verilen cezanın açıklanması geri bırakıldı. Sadece 120 davada beraat kararı verildi. Cumhurbaşkanının avukatlarının referandum sonrası ağustos ayında geri çektiği şikayet sayısı 4 bin. Derdest dosyaların haricinde ve ek bir istatistik. Ortada makamı değil şahsı koruyan bir hukuk uygulaması olduğu, yaşanan hukuki pratik açısından çok sarih. Siz bu uygulamayı açıktan savunurken, 5816 rahatsızlığını dile getirince bende hiçbir inandırıcılık ve samimiyet algısı yaratmıyorsunuz maalesef. Herhalde benimde bunu söylemek hakkım vardır. Yoksa bir hukukçu olarak bilmediğim seni koruyan ve seni eleştirilmez kılan bir yasa veya khk mı çıktı. Son günlerde takip edilemiyor da…

Bakın bu soruma cevap vermemişsiniz?

“Ya Necip sen nasıl kapitalistsin. Bir savcılık talebi ve bir sulh ceza hakimliği kararı ile mülkiyet hakkının ortadan kaldırılabildiği, el değiştirebildiği bir ortamda, “terör finansmanı” düzenlemesinin arkasına sığınılarak babadan bağlanan emekli maaşlarına, 100 yıllık veraset mallarına dahi el konulabildiği bir ortamda mülkiyet güvenliği konusunda ne düşünüyorsun onu söyle. Anladık İşçiye, kadına, çocuğa, hayvana, çevreciye hak vermeyeceksin de. Evrensel Burjuva hukuk sisteminin tanıdığı güvencelerden bile yoksun olmak nasıl bir duygu bir kapitalist için. Özel ve/veya Kamu mülklerini yağmalamanın karşı konulamaz cazibesi mi birleştirdi yoksa senin 24 haziran devrimcilerini aynı potada… Ne de olsa geçmişten gelen tecrübe ile dolu bir bagajları var, senin eşraf ve esnaf kardeşlerin… Bütün bu süslü laflarının dışında körlüğünüzün nedeni bu olabilir mi?”

Sağ görüşlü İŞVEREN bir insan olarak bugünkü iktidar sürecinin mülkiyet güvenliğini getirdiği nokta konusunda memnuniyetiniz veya görüşleriniz nedir?

Kadın cinayetleri, hakları konusunda geri gitmediğimiz fikrindesiniz. Oysa istatistikler daha önce söylediğim gibi sizi yalanlıyor. Devlet erkini kullanan iktidarın önleme sorumluluğunu herhalde tartışmayız.(Önleme sorumluluğu Selaniklilerde falan demeyecekseniz). O zaman bu aşağıdaki tamamı baro raporlarından alınmış bir önceki yıllara göre %380 artışı ve istatistikleri nereye koyuyorsunuz. 24 Haziran devriminden büyük beklentileriniz olduğuna göre bu konuda bize umut vereceğiniz olumlu beklentiniz nedir?

“Son beş yılda öldürülen kadınlardan 608’inin faili kocası veya eski kocasıydı. 161’inin faili erkek arkadaşı veya eski erkek arkadaşıydı. 213’ünün faili ailedeki erkekler (babası, oğlu, erkek kardeşi, damadı, kayınpederi) veya akrabasıydı. Erkeklerin kadınları öldürmek için öne sürdüğü bahaneler ise şöyle: Aldatılma şüphesi, barışma isteğinin reddi, kadının ayrılma ya da boşanma isteği ve “namus ya da töre”. Ve 1134 cinayetin; 217‘sinde kadına yönelik sistematik şiddet, taciz veya tehdit vardı. 141’i şiddet ve taciz karşısında kadınların, güvenlikleri için resmi bir kuruma başvurmasına rağmen yaşandı.234 cinayet, ayrılık veya boşanma sürecinde işlendi.1134 cinayetin 676’sı çiftlerden birine ait veya ortak evde ya da kadın veya erkeğin ailesinin evinde gerçekleşti.225 cinayet, kamuya açık alanda yaşandı. Kadının işyeri ve evin önünde gerçekleşen cinayetler ise erkeğin kadını takibini içeren planlı cinayetlerdi” Bu istatistiklere hastahanede ölenler dahil değil. 16 Yılda yaratılan Yeni Türkiye kültür kodlarının bunda etkisi var mı sence? Yasa koyucunun ve yasa uygulayıcıların paylarını nasıl görüyorsun. Zira aynı kişiler daha da güçlü şekilde yönetmeye devam edecekler ülkeyi?

Çocuklara ilişkin suçlarda iktidarın geçmiş kanun teklifi engellemeleri sicilini bir yana bırakırsak, son on yılda yaşanan olağanüstü artış hızı karşısında, teveccüh gösterdiğiniz devrim geçmiş 16 yıl pratikle sizce nasıl bir farklılık getirebilir? Buradaki istatistikleri istiyorsanız onları da yazabilirim ama okumayı bile insanın yüreği kaldırmıyor inanın…

İçişleri bakanının 24 haziran sonrası ilk icraat olarak HDP eş başkanını ikrarlı şekilde tehdit etmesini, şehit cenazelerindeki protokol düzenleme azmini nasıl değerlendiriyorsunuz. Kurtulduğunuz Balkan İktidarına göre size daha olumlu, daha demokratik hissettiren açıklamalar mı? Daha önce yazdım. Sizin muteber kabul edeceğiniz kaynaklardan alınmış bir istatistik: 2002 yılı terörden kaynaklı ölen güvenlik gücü sayısı 7 vatandaş sayısı 7. 2017 Yılı ölen güvenlik gücü sayısı 293 vatandaş sayısı artık verilmiyor. 2013 yılından beri ayrı istatistik tutuluyor. Bu rakamlara sınır ötesinde hayatını kaybedenler, düşmandan ölenler dahil değil… 24 Haziran Devrimi neticesinde bu “güvenlik sorununun” çözümü konusunda seni umutlu kılan bir beklentin var mı?

Ekonomi her yönden çuvallıyor. Kamuda Kemal Derviş uygulamalarının meyvelerini topladıkları dönem haricinde sağ politikalar açısından bile tamamen yanlış yönetilen bir kamu maliyesi mevcut. Diğer yazılarında atıf yaptığın 24 Haziranla özdeş Anadolu kaplanlarının üretimdeki payı, büyüklüğü, sanayideki sıralaması, marka değeri, patent buluş sıralaması da eski Türkiye diye tabir ettiğin burjuvazi ile mukayese edildiğinde istatistiki gerçeklerle örtüşmüyor. İSO ilk 500(2016-2017) aşağıda

http://www.iso500.org.tr/500-buyuk-sanayi-kurulusu/2017/

Diğer verileride TPE ve bağlı sitelerden teyit edebilirsin.

Kısaca “24 Haziran’ı” en büyük devrim ilan ederek bütün bu tartışmalara-yazışmalara sebep oldunuz. Bu bağlamda senle diyaloğa giren biri olarak 24 HAZİRAN DEVRİMİ tanımı yapan Necipten “devrimin” kerametini, “devrimden” beklentilerini öğrenmeye çalışmak çabası sadece benimkisi.

Not: Devrim kelimesinin de hiç bu kadar ucuz ve kötü kullanıldığını hissetmemiştim sayende öğrenmiş oldum

“Düzeltildi.”

Dalginliktan kaynaklansa da, kabahat bendeydi.

Duzlettiginiz icin, tesekkur ederim.

“Sağ”lı “Sol”lu “Kurtuluş”lar

Kurtuluş Cephesi: Sol

Kurtuluş Günü: Sağ

Birikim: Benim Birikim Blues, Hangi Birikim?

Önsöz: “bir rönesansın peşinden koşan sağ cenahtaki C.”
Aman allahım ne kadar kibar bu herifler! Yoksa aynaya bakıp kendi kendilerini mi görmüşler. Aynada sol sağ olmuş ama “araştırmacı ve düşünürler” değişmemiş.

Benim Birikim Blues
Evvel zaman içinde Avrupa zenginliği göz kamaştırır iken, Türkiye daha da zengin olmada ve daha da kalabalık mavi gözlü sarışın bir orta sınıf yaratma yolunda dev adımlarla ilerler iken, Türkiye AB kapısında “biz de mavi gözlü sarışınız” derken, ben şimdiki kadar enayi iken, cin gibi bir anarşistle bu dergiye Avrupa hakkında bir yazı gönderdik. Avrupa, her iyi bakımlı moruk gibi, dışı cici bici içi çürük, insanları bunalım içinde serseme dönmüş ve benzeri fikirler dile getirdik. Tabii bu arada hepsinin yanlış olduğu belli oldu. Şimdi daha da fazla insanlar süt ve bal diyarı Avrupa’ya kapak atmak istiyorlar. Hata bendeydi ve hâlâ aynı hata içindeyim. Avrupa süslerini bir tarafa atıp TEK ALLAH’A açık açık tapan Amerika’da büyüdüm diyebilirim. Gerçi Avrupa da süsleri Thatcher ile atıp aynı yolu tuttu ama o başka bir hikaye. Zaten Amerika’nın iftiharı mavi gözlü sarışın olma ırkçılığı ve olmayanları kırımdan geçirme temizlik mühendisliği Avrupa’dan oraya gitmişti ve hâlâ, Avrupa Amerika’dan daha ırkçı. Bilgi bankası Birikim’in
cevabı eşsiz şahaneydi: Hoca’nın çorba ve kepçe fıkrası.
Biri her kepçe çorbayı yuttuğunda “aman allahım ne tasız tuzsuz bir çorba!” dermiş. Hoca da “ver şu kepçeyi biz de tatsız tuzsuz çorbayı içelim!” demiş.

Dergiye yakından bakayım dedim. Lo and behold, dergide yazan herifler ve karılar 10-15 dil bilen, 10-15 Avrupa ve ABD üniversite diplomalı, sayısız kitaplar köşe yazıları ve köşe dönme yazıları yazan, günde 10-15 kitap okuyan, yaratıcı, yüksek zekalı, iyi aile çocukları. Cin anarşist o zaman belki bu ışığı çoktan görmüş aralarına girmek istiyordu. Tarihin cilvesi çok. Cin anarşist sosya medya yıldızı olmuş.

Kısacası bu herifler ve karılar halihazırda mavi gözlü ve sarışın ama üst yapı, yani omuzlardan yukarısı, tamam da; alt yapı, özellikle belden aşağı, Avrupalılar gibi tam değil.
Peki, ‘Blues’ nerede?
Birkaç yıl önce aynı binada benden 15-20 yaş küçük ama doktor doktor dolaşanlar benim hâlâ eşek gibi çalıştığımı gördüklerinden işin sırrına ermek istediler. Ben de Birikimciler, solcular, devrimciler gibi kasılarak diskura geçtim: Genetik, epigenetik, sağlığın ve ölümün tıplaştırılması, baş ağrısına çare bulunmadığı halde 5-6 yüz çeşit baş ağrısının keşfi, adi böceklerin antibiyotiklerle maçını kazanmalarını, ‘crispr-cas9’ın önce pahalı ama sonra her güzel ve yaralı metalar ucuzlayıp, hayır özür dilerim demokrasiye şükür, aşağı doğru yayılacağını, … Yüzlerindeki ifadeden içlerinden geçenleri okudum: “Fuc* the discourse, we need our health.” Haklılardı, utandım.
Birikim diskurcular ve cin anarşist gibi politika Carl Linnaeus’u bu utanmaya ve haklı bulmaya popüler bir isim takar rafa koyarlar. İsim? Popülizm. Point à la ligne!?

Ne var ki, popülizm yeniden canlandı. Trump, Avrupa ve sayısız diğer maymunlar, mesela. Ama ne güzel değil mi? The show must go on! Birikim herif ve karılara ve cin anarşist politika Carl Linnaeus’a yeni iş çıktı. Yeni diskurlar, yeni incelemeler, yeni kitaplar, yeni köşe (dönme) yazıları …

Hangi Birikim?
Tarih boyunca yüz binlerce birikim yok edildi veya bu herifler ve karıların tek tanrılı dinlerinin tek tanrılarını çağrıştıran TEK BİRİKİM’E katıldı. Şu an bile her gün sayısız birikimler 4-5 yüz yıldır “ya bat, ya yüz” narasıyla TEK BİRİKİM’E mal edilmekte.

Örnek mi? Sayısız ama bu site devrim peşinde, aceleden iş işten geçmiş konularla kafalarını şişirmek istemeyenler sitesi. Gerçekçi, bugün, hemen daha da mavi gözlü sarışın olmak isteyenler. Ama olsun:
“When journalists, developers, surf tourists, and conservation NGOs cast Papua New Guineans as living in a prior nature and prior culture, they devalue their knowledge and practice, facilitating their dispossession. … It shows how racist rhetorics of representation underlie all uneven patterns of development and seeks a more robust understanding of the ideological work that capital requires for constant regeneration.
Driven by mass media fantasies of wild, untouched beaches with swells that have yet to be discovered, surfers seek authentic experiences that match these ideals. These virtualisms are continuously re‐created as the tourist industry crafts sites of both surfer fantasies and idealized surfer lifestyles. These surfer fantasies reflect and create limits on the potential for the communities that are targeted. Locals are depicted as natural surfers whose lifestyle on the margins of capital is idealized, while they are also structurally limited in their capacity to create and manage such tourist destinations. … The accumulation by dispossession (Birikim?) is made possible by certain representational strategies deployed by international capital.
…
… rhetoric restructures the world of Papua New Guineans to define them as incapable, in need, and outside the natural order of things as a way to facilitate external control. These processes are to be found in some unusual places, including business training workshops, field biology and conservation, and surfer tourism.
…
Driven by mass media fantasies of wild, untouched beaches with swells that have yet to be discovered, surfers seek authentic experiences that match these ideals. These virtualisms are continuously re‐created as the tourist industry crafts sites of both surfer fantasies and idealized surfer lifestyles (sosyal medya olabilir mi?). The rhetoric of the savage slot is not limited to the tourist industry. By seeking to create “new persons, new forms of social reproduction, and new social networks” , the rhetoric of capacity building reinforces the idea that Papua New Guineans lack the capabilities necessary to operate contemporaneously …”

Şimdi de bu sitedekilerin hepsinin birden çıldıracağı, gerici, tutucu yobaz, batıl itikatlıların bir ilahisi:

“Discovering the Already Known”

“West contrasts Western scientific and Gimi (Eastern Highlands Province) epistemologies as they relate to discoveries about the environment. “Discovering” positions Western scientists as founders and owners of knowledge about Papua New Guinea’s flora and fauna. They are, in this, very much like surfers. Gimi philosophers, by contrast, see human and nonhuman as mutually creating each other. Instead of discovering extant species of tree kangaroo, for example, Gimi view their relationships with these animals as inviting each other into the world; Gimi exist only because they exist, and vice versa. Where many contemporary studies of multispecies ethnography stop in their analysis, West continues by highlighting the real‐world implications of biological and conservation research. An animal’s “discovery” by Western biologists results in a dispossession that removes knowledge of it from the control of Gimi. These, West argues, are effective challenges to indigenous sovereignty.”
Aman zahmet edip dilinizi veya kurban olam kalem tutan ellerinizi yormayın, ben orada yaşamak için başvurdum ama oralılar siz ve Birikim bankacıları gibi yüksek zekalıları tercih ediyormuş. Çivi çiviyi sökermiş, ezenlerle başa çıkmak için ezenlere benzeyen çok dilli, çok zekalı, çok becerikli, çok uslu ve itaatkar orta sınıflıları tercih ediyorlar.

Not: Kesip yapıştıran anlamadan kesip yapıştırdığını anlamaz ama bunu anlar, galiba. Yani Birikim’de çıkmışsa, kutsal değil, ya pasif seyirci mürit! Birikim yazarı inclemesini, bu yüksek zekalı gibi, her okuduğunu şipşak anlayan sevgili Türk halkına sunmuş. Bu herif anlamamış ama hangi beğendim/beğenmedim düğmesine bastığı belli.

“Sizin çok sevdiğiniz bir hitap tarzı ile başlayarak,”

Aha, iste yine ayni sey: Dakka bir, ofsayt bir.

Benim neyi sevdigimi nereden biliyorsunuz?

“İstediğiniz gibi cümle altlarına yazarak yanıtlamaya çalışayım.”

Fakat, malesef, yine olmamis.

“Öncelikle Asker mektupları duygusal metinlerdir. Sıla, Anne-Baba özlemi taşır. Teskere ile gelecek özgür günlerin beklentisini taşır, hissettirir.”

Baska bir deyisle, sizin yazdiklarizla birebir ortusuyor.

Iyi de, daha nesine itiraz ediyorsunuz.

“Benimde ülkem için özgür ve demokratik günler özlemimin, sizde bir olumlu aksülamel yaratmaması çok doğal.”

Sizin ozlemlerinizden hareketle tarifsiz heyecanlara garkolamiyorsam kabahat benim mi?

Boyle, ici bos, ‘özgür ve demokratik günler özlemi’ dile getirenlerin bini bir para…

Sorun su: Siz (ya da sizin gibi lakirdilar eden) tek bir taife degilsiniz.

Ayni bos lakirdilari etmekle beraber, kendi aranizda dahi bir birlik saglayamiyorsunuz; saglamaniz da mumkun degil.

Mumkun degil, cunku, her ne kadar ‘buyuk cogunluk’un basarili olMAmasini istemek ortak bir arzu olsa da, her ‘muhalif’ grup/zumre, digerlerinden herhangi birisinin basarili olmasini daha da az ister.

Bunun boyle oldugunu, gecmiste bu tur ‘muhalif’ hareketlerin cok daha aktif oldugu 70’lerde cok fazla gormedik mi?

Amip gibi bolunduler biteviye.

Ayni seyi, Gezi Olaylarinda da gormedik mi? ‘Bilesen’lerden birisi ya da digeri ‘olusum’u gaspetmege kalkti, ya da sabote etti.

Sebebi, pek aciklanmasa da, aslinda birbirlerine karsi olan guvensizlikleri, hatta husumetleri benzerlikleri ya da ortak hedeflerinden cok daha agir basiyor.

Sonuc?

Sonuc su: Cikip acikca, kim(ler) icin ‘özgür ve demokratik günler özlemi’ ile yanip tutustugunuzu ifsa etmediginiz, o istikamette anlamli bir adim da atmadiginiz muddetce, diger ‘muhalif’ grup lar (ve ben de) size ‘yaw, he he’ deyip yola devam eder.

Yani, onaylarmis gorunse de, kimsenin umurunda degildir.

Ama, siz yine de tumturakli laf sanip tekrar etmege devam edeceksinizdir muhakkak –‘kiymetimi bilmediler’ hayiflanmalariyla.

“Aynı heyecanları paylaşmıyoruz, en temel konularda bile aynı endişeleri duymuyoruz sizinle.”

Neymis bu en temel konular?

Muglak ve iceriksiz ‘özgür ve demokratik günler özlemi’ mi?

‘Karin doyuracak’ bir oneriniz mi var?

“Toptancı red sizin tercihiniz ve alışık olduğunuz bir kolaylık(kaçış) olmuş sanırım.”

Yok.

Halbuki, acikca da yazmistim sebebini.

Iskalamissiniz anlasilan.

“Sizin düşündüğünüz gibi kimsenin kimseye muhaliflik sıfatı vermesine bu konuda tekel oluşturmasına gerek yok.”

Yok. Tabii ki.

Fakat, bazilari Galata Kulesini/Koprusunu kelepir kapattigini sanabiliyor.

“Sanırım farkında değilsiniz. Hayır Bloku oluşturabilmek ve/veya ortak zemin yakalamak adına; en azından parlementer sistemin devamı”

Parlamenter sistem dediginiz cok da matah degil.

Ikinci Dunya Savasinin sonrasinda dagilmakta olan Britanya Imparatorlugunun Turkiye’ye bir rejim ihraciydi. Matah saydiginiz sey odur.

“ve tek adam rejimine karşı olmak, çevre duyarlılığı- kadın-çocuk-hayvan hakları başlığı altında birleşmek bile muhalif olmak açısından yeterli olabiliyor.”

Muhatapsiz muhaliflikler iyidir hostur; ziyadesiyle yogun entellektuel masturbasyonel hazlar demektir.

Ama, o kadar.

“En azından diyalog için, özgürlükleri genişletmek için.”

Eksikligini yasadiginiz ozgurlukleri yazar misiniz lutfen.

““Selanik”, “Kibirli Solculuk”, “Ölüme aşık 68’liler” derken genelleme yaparken herhangi bir sıkıntı görmeyip”

Herhangi bir sıkıntı gormeyisimin nedeni, bu dediginiz tespitleri ilk benim yapmamis olusumdandir.

Mesela, ‘Selanikliler’ (‘donmeh’ de deniyor) konusunu ziyadesyle inceleyen Yalcin Kucuk var. Kimse de cikip tekzip etmis degil –bir iki ‘biz degiliz’den oteye.

‘Kibirli Solculuk’ konusu ise katmerli ve Kemalizm ile ic icedir. ‘Vatandas denize giremiyor’la da temsil edilebilecegi gibi, Mart 1993 taihinde yapila bir soyleside, Mihri Belli soyle diyor:

Eski üst yapıyı tasfiye etme konusunda radikal hareket ettiler. Acaba doğru muydu değil miydi, bir Marksist nasıl değerlendirir bunu ayrı sorun. Mesela hemen hemen yasakladılar dini eğitimi, yok ettiler. Ben 1947 senesinde Yunanistan’da yaralandıktan sonra Sofya’da hastanede yatarken hastaneden kaçar dolaşırdım. Şehir dışında büyük bahçe içinde etrafı büyük duvarlarla seçrilmiş büyük güzel bir bina gördüm. Bulgaristan’da. Kapıda da papaz okulu yazıyor. Akşam Bulgar arkadaşlarla buluştuk, Dimitrof zamanıydı. Bunlar sorumlu arkadaşlardı. “Daha kapatamadınız mı papaz okullarını” dedim. “Biz Kemalist değil komünistiz” dediler. Yani doğru muydu Kemalistlerin yaptıkları, tartışılır. Yalnız, o konuda köktenciydiler. Marksist böyle yaklaşmaz. Sonuç ortada. Hizbullah’ıyla her şeyiyle ortada.

“Küçükken kendinize yapılmasını istemediğiniz bir davranışı karşındakine yapmayın diye öğretmemişler sanırım size ????”

Yukaridaki alintida, ‘küçükken kendinize yapılmasını istemediğiniz bir davranışı karşındakine yapmayın’na iyi bir ornek var.

Yaparsaniz da, sonra ne olacagina dair ipuclari var orada..

Yani, yedigimiz hurmalar..

Ve, hala daha ‘bugunumuze de sukur’ diyemeyenlerin, sirf kendi dar klikleri icin istedikleri ozgurlukler filan yaveleri..

“Bakın çok sevdiğiniz Karlı Kayın Ormanı’nı”

Cok sevdigimi soylemedim. Begendigimi soyledim. Orada da ‘cok’ yok.

Benim begendiklerim ile sevdiklerim tek bir kume degildir. Begenip sevmediklerim de vardir, sevip begenmediklerim de.

“sizi en çok etkileyen iki şiirinden birini yazmayı başarmış.”

Beni cok etkiledigini nereden cikardiniz?

“İlk aklınıza gelen iki şiirinden biri olduğuna göre yorumlarınız ile beğenileriniz çok örtüşmüyor sanırım.”

Begendigim siir sayisi sadece iki olsa, tamam, o zaman dedikleriniz anlamli olabilirdi.

Belki yuzlerce siirden iki tanesinden bahsediyoruz, onlardan da sadece birisini one cikarmaga calisiyorsunuz.

Istatistikler sizi pek de desteklemiyor gibi.

“Artık “tavuğa” biraz daha saygı duyarsınız belki.”

Yumurtasi ya da eti kadar ancak.

“Cumhurbaşkanının avukatlarının referandum sonrası ağustos ayında geri çektiği şikayet sayısı 4 bin.”

Ben, CB ya da CB’nin avukatlarindan birisi degilim. Dolayisi ile, bu sorularin muhatabi ben degilim.

“Ortada makamı değil şahsı koruyan bir hukuk uygulaması olduğu, yaşanan hukuki pratik açısından çok sarih.”

Ben hukukcu degilim. ‘Cok sarih’ olan bir tek sey goruyorum: Bir makamda birisi oturuyor ve birileri ona hakaret ettikleri iddiasi ile mahkemeye veriliyor.

Kisiye ozel olup olmadigini, RTE’nin CB’liginin sona ermesiden sonra da benzer davalarin acilip acilmadigina bakarak gorecegiz.

“Siz bu uygulamayı açıktan savunurken, 5816 rahatsızlığını dile getirince bende hiçbir inandırıcılık ve samimiyet algısı yaratmıyorsunuz maalesef.”

Simdi uzuntulerden uzuntulere garkoldum. Sizi ikna edemedim ya, uykularim kacar.

Ama, siz yine de –dunya hukuk tarihinde– bir kisi icin, acikca isim de zikredilerek– cikarilmis baska kac tane kanun olduguna bakin isterseniz.

Ozgurluk filan taraftarisiniz ya..

“Ya Necip sen nasıl kapitalistsin.”

Basit. Degilim.

“Evrensel Burjuva hukuk sisteminin tanıdığı güvencelerden bile yoksun olmak nasıl bir duygu bir kapitalist için.”

Bayilirim bu ‘evrensel’ lakirdilarina..

“Özel ve/veya Kamu mülklerini yağmalamanın karşı konulamaz cazibesi mi birleştirdi yoksa senin 24 haziran devrimcilerini aynı potada…”

Yoo. Ben Cemaat denen yapinin cok ciddi ahmaklik yaptigini dusunuyorum –uzun zamandan beri.

Boyundan buyuk islere kalkisti.

Butun aptalliklar ve ahmakliklar gibi, cezalanmasi mukadderdi.

Simdi.. evrensel gakguklar hatirina Cemaat’i savunmak icin kendimde enerji ya da heves bulamiyorsam, kabahat benim degil herhalde.

“Sağ görüşlü İŞVEREN bir insan olarak bugünkü iktidar sürecinin mülkiyet güvenliğini getirdiği nokta konusunda memnuniyetiniz veya görüşleriniz nedir?”

Evren zamaninda tapu delinmisti. Kimse cikip bir sey demedi. 28 Subat’ta milyarlarca dolar buhar oldu ucuruldu. Kimse cikip bir sey demedi.

Simdi, aniden, nedense, Cemaat’in akibeti sozkonusu oldugunda ‘mülkiyet güvenliği’ konusuyor benimle, bir ‘muhalif’..

Ve, ben de ciddiye alip cevap yaziyorum.

“Kadın cinayetleri, hakları konusunda geri gitmediğimiz fikrindesiniz. Oysa istatistikler daha önce söylediğim gibi sizi yalanlıyor.”

Son 100 senenin isttatiskiklerini gormek isterim. Var mi elinizde?

Eger yok ise, genellemeleriniz havada kalir.

“O zaman bu aşağıdaki tamamı baro raporlarından alınmış bir önceki yıllara göre %380 artışı ve istatistikleri nereye koyuyorsunuz. 24 Haziran devriminden büyük beklentileriniz olduğuna göre bu konuda bize umut vereceğiniz olumlu beklentiniz nedir?”

‘Kuresel Isinmacilar’la cok bezer seyler soyluyorsunuz. Yani, ayni el cabuklugu gayretleri..

4.5 milyar senedir var olan Dunya’nin son 200-300 senedir (o da yalap sap) istatistiklerle kiyamete gittigini soylemek gibi.

Eger istatistiklerle konusacaksak, kapsami yeterince genis (ve geriye yonelik uzun) olmasi gerekir.

“16 Yılda yaratılan Yeni Türkiye kültür kodlarının bunda etkisi var mı sence? Yasa koyucunun ve yasa uygulayıcıların paylarını nasıl görüyorsun. Zira aynı kişiler daha da güçlü şekilde yönetmeye devam edecekler ülkeyi?”

Afaki lakirdilarla sonuc almak zor.

‘Yeni Kultur’ kodlari da neymis?

Sehirlesme cig gibi artmis, ve tasradaki insanlar sehirlere yerlesmis.

Sehirdekilerin cici (!) hayatlari da kontamine olmus.

Bu mudur derdiniz?

Asalim keselim mi onlari?

Bu mudur sizin ‘solcu’lugunuz (pardon, ‘muhalif’liginiz)?

Bir de, dikkat ediyorum, surekli cikmayan kanunlardan filan bahsediyorsunuz.

Sanki, kanun cikarmakla halledilecek bir seymis gibi..

Galiba hukukcu filan oldugunuzu soylediniz yukarida bir yerlerde..

Tek aletiniz cekic olunca, hersey civi mi gorunuyor, merak ediyorum.

“Buradaki istatistikleri istiyorsanız onları da yazabilirim ama okumayı bile insanın yüreği kaldırmıyor inanın…”

Bakin, bu klasik bir kaypakliktir:

Oldurulenlerin, acilarin, tek sahip cikani siz imissiniz gibi konusuyorsunuz. Sahte bir suret-i haktanlik yani.

Odun yaranin ih deyicisi bile olmadiginiz halde, kendinize iyilikleri mustulayan birisi payesi biciyorsunuz.

Bu kaypakliktan da kandirmacadan da vaz gecmelisiniz.

Ayrica, ‘yok kanun, yap kanun’ zihniyetiyle olacagini saniyorsunuz anlasilan.

“İçişleri bakanının 24 haziran sonrası ilk icraat olarak HDP eş başkanını ikrarlı şekilde tehdit etmesini, şehit cenazelerindeki protokol düzenleme azmini nasıl değerlendiriyorsunuz.”

Uzun zaman sonra, ilk defa, edilgen olmaktan cikmisa benziyorlar.

Daha onceleri biz PKK’nin uzantisiyiz denildiginde herkes amenna anlaminda sukutla gecistiriyordu.

Kazin ayaginin perdeli oldugunu soylemek lazim bazan.

“Sizin muteber kabul edeceğiniz kaynaklardan alınmış bir istatistik”

Secerek kullaniyorsunuz; ayrica daha oncesini de bilmiyorsunuz.

Ben, askerligimi kuvvet karargahinda yaptim. Orada, Disiplin ve Moral Subesi isminde bir birim vardi. Bir astegmen arkadasim gorev yapiyordu. Rutin islerinden birisi de kuvvetin kayip ve zayi rakamlarini tutmakti. Bir gun moralinin iyi oldugunu gormedim; cunku kayip ve zayi sayisi cok yuksekti. Ve, bunu kamuyla paylasmiyorlardi. [Bu dedigim cok uzun yillar onceye aittir.]

O yuzden, ben, sizin verdiginiz rakamlara ve oralarda gorulen artislara filan itibar edemiyorum. Yeterince eski data icermiyorlar cunku.

“Ekonomi her yönden çuvallıyor.”

Nasil mesela?

Ve, bunun neresi herkese dert olmali?

Devletin borcu yok denecek kadar az.

Ozel sektor ise habire borclanmis.

Kazanirken iyiydi de, zarar ettiklerinde tasasi beni ya da sizi mi tutuyor?

‘Muhalif’lerr birligi dene sey bazan boyle de yapiyor ‘muhalif’lere. Sizi ozel sektorcu ‘muhalif’ler doldurusa getiriyor. Onlarin derdi, borclarini kamuya sutlamak. Siz de onlara tesne oluyorsunuz.

“yanlış yönetilen bir kamu maliyesi mevcut.”

Nasil yani?

Vergi mi toplayamiyor?

Tahsil mi edemiyor?

Kisacasi, ne salliyorsunuz?

“İSO ilk 500(2016-2017) aşağıda”

ISO dediginiz seyin Istanbul Sanayi Odasi oldugunu biliyorsunuz degil mi?

Halbuki, o listede, bambaska illerden sirketler var?

Yani, bu listeye link vererek ne anlatmak istiyorsunuz?

“Not: Devrim kelimesinin de hiç bu kadar ucuz ve kötü kullanıldığını hissetmemiştim sayende öğrenmiş oldum”

Umarim yasiniz genctir, ve ‘daha neler ogreneceksiniz’ dersem isabetli olur. Degilse, oghrenmenin yasi yok da diyebilirim.

Ote yandan, begenmeyisinize sasirmadim. Bu gercek bir devrim; simdi ve burada. Utopyada degil.

“Tecavüzün
Nedenini/kaynağını dinde arayan modern cahillerle
Çözümünü/engellenmesini dinde arayan geleneksel cahillerin
Birbirine alternatif olduğu bir toplum her türlü tecavüze açıktır;
Çözüm,
Karşıt(!) cahillerden kurtulmaktır;
Ne Kemalizm
Ne Türk-İslam!”

“Bir devletin başka bir ülkeyi/ulusu işgal veya ilhak etmesi tecavüzdür;
Devletin bu toplu tecavüzüne ses çıkarmayan
Dahası bu tecavüzü bir “hak” olarak gören
Sağcı
Solcu
Dinci
Ve
Diğer devlet kutsayıcıların
“Tecavüz karşıtlığı” samimi ve inandırıcı değildir!”

“Kürdlerin devletleşmesine karşı duran çetelerin (IŞİD/PKK/HAŞDİ-ŞABİ v.s.)
Güney Kürdistan’dan ve devamında tüm Kürdistan’dan sökülüp atılması için
Herkesle işbirliği yapılabilir;
Çünkü bu çetelerden daha kirlisi yoktur!”

(Nasname)

Necip aslında haklı beyler!

Peki ne zaman haksız olacak?

İkinci Kurtuluş Savaşımızı başarıya ulaştıran kurtarıcımız,

Cumhuriyetimizin ikinci kurucusu,

Ulu Önder Recep Tayyip Atamüslüman’ı,

minnet ve şükranla andığımız,

Atamüslüman ilke ve inkılaplarına bağlı kalacağımıza ant içtiğimiz,

Atamüslümancı Düşünce Dernekleri kurucusu aydınların ülkemizi ilerlettiği,

Atamüslüman Gençliği’nin Cumhuriyet’i ilelebet koruyacağı,

zaman.

https://www.abcgazetesi.com/politika/yeni-bir-sosyalist-strateji-ihtiyaci/haber-92688

Başyazı: Erdoğan’ın programı TÜSİAD’dan, güvenoyu emperyalistlerden!
Gerçek
Temmuz 5, 2018

Seçimlerin ardından yeni bir yönetim sistemine geçildi. Artık hükümet programı mecliste okunmayacak. Ancak seçimi takip eden günlerde görüldü ki daha hükümet kurulmadan TÜSİAD, Erdoğan’ın eline uygulayacağı programı vermiş. Halka kemer sıktırılacak, bankaların bir dediği iki edilmeyecek, faiz politikasında Merkez Bankası serbest bırakılacak, vergi indirimleri ve teşvik muslukları kesilmeyecek, holdinglerin kârları için huzur ve güven ortamı sağlanacak. OHAL kaldırılacak ama patronların önünü açan grev yasakları ve sendikal baskılar sürecek. Avrupa Birliği yönelişi sürecek, Gümrük Birliği’ne halel gelmeyecek.

Mecliste hükümetin kurulması için güven oylaması da yok. Güvenoyunu ise artık, uluslararası finans kapital ve emperyalist güçler veriyor. Güvenoyunu da geçtiler, hükümete bakan atıyorlar. Uluslararası finans kuruluşları Mehmet Şimşek ve Naci Ağbal kabinede olacak diyor. “Sen kimsin” diyen yok! Öyle olunca Tayyip Erdoğan, Avrupa’dan güvenoyunu aldı, üstüne 3 milyar Avroluk mali desteği de kaptı. NATO, ilk tebrik eden oldu. 11-12 Temmuz’da Brüksel’de NATO toplantısı var. NATO’dan alınacak güvenoyunun bedeli İstanbul Maslak’ta NATO’ya yeni üs vermek ve NATO’nun “mızrak ucu” olmak. (Türkiye’nin NATO’nun yeni kurulmakta olan Çok Yüksek Hazırlık Seviyeli Müşterek Görev Gücü’nün (VJTF/Spearhead) sorumluluğunu üstlenmesi bekleniyor.) Eski CIA şefi yeni ABD Dışişleri Bakanı Pompeo da güvenoyunu ilk açıklayanlardan. Mınbiç’te Türk askerini ABD askerinin yanına alıp kendi suçlarına ortak ettikten sonra gerisini getirecekler. Türkiye, Suriye’nin Kuzeyindeki NATO koridorunun bekçisi olacak.

Erdoğan’ın Türkiye’yi anonim şirket gibi yönetme, başka bir ifade ile Türkiye A.Ş.’ye Cumhurpatronu olma hayali aslında yerli-yabancı finans kapital ile parasını verdikten sonra Türkiye’yi istediği gibi kullanmak isteyen emperyalistlerin programıyla uyumlu. İşte ilk birkaç gün içinde geldiğimiz yer bu!

Halkın iradesinin hiçe sayılması sadece seçim hilelerinden ibaret değil. Çok daha fazlası söz konusu. Çünkü hile hurda olmasa, seçimler ikinci tura kalsa, hatta Muharrem İnce kazansa bile temelde değişen bir şey olmayacaktı. Değil mi ki Muharrem İnce seçim kampanyasını “beni Amerikalı yetkililer aradı” diyerek başlattı ve son günlerde TÜSİAD’ın huzuruna çıkarak bitirdi, o da TÜSİAD’ın programını uygulayacak, emperyalizmin güvenoyunu alacaktı. İnsanların istibdada karşı hürriyet özlemini suistimal eden Millet İttifakı kod adlı Amerikan muhalefeti aslında istibdadın yedek lastiğinden başka bir şey değildi. HDP’nin yürüdüğü yol ise NATO Parlamenterler Asamblesi’nden TÜSİAD salonlarına uzandı ve nihayet Amerikan muhalefetinin ardında sonlandı.

Usulsüzlük, oy çalma, baskı hepsi oldu. Ama en büyük hile, sonuç ne olursa olsun tekelci sermayenin ve emperyalizmin kazandığı seçim oyununun kendisiydi. Erdoğan ve Bahçeli, baskın seçim tarihini 24 Haziran olarak belirlediği gün, derhal “hodri meydan” diyen CHP ve diğerleri, baştan bu oyunun figüranları olmayı kabul etmişti. Muharrem İnce’nin seçim gecesi havlu atması da, Meral Akşener’in “Almanlar kaybedince biz de kaybettik” havasına girmesi de bu oyundaki rollerinin gereğiydi.

Tüm bunlara rağmen halkın sandıklara sahip çıkmakta gösterdiği kararlılık ve azim son derece önemlidir. Hapisteki Demirtaş’ın aldığı 4 milyondan fazla oy, HDP’nin tüm baskılara rağmen meclise girmesi, tüm devlet olanaklarını kullanan ve her türlü “silahı” devreye sokan AKP-MHP bloğunun ve Erdoğan’ın yüzde 52-53 aralığında kalması dikkate değerdir. Yani oynanan tiyatronun içinde halkın olduğu kadar istibdadın trajedisini görmek de mümkündür. Türkiye’de istibdad rejimi önemli mevziler elde etmiş olsa da hürriyet mücadelesi de kendini bütün cesametiyle ortaya koymaktadır. Umutsuzluğa, yılgınlığa yer yoktur. Ancak gerçekleri görmek ve artık defalarca düşülen hatalara tekrar düşmekten kaçınmak da şarttır.

Devrimci İşçi Partisi’nin ve öncü işçilerin sandıklara attıkları protesto oyları, olası bir ikinci tur için önerdiğimiz referandum seçeneği, nicelik olarak olmasa da nitelik olarak çok önemlidir. Patron partilerine, işçi düşmanlarına, ABD, AB, NATO ve İsrail dostlarına oy vermemek gerekirdi. Veren verdiyse de artık tüm bunlardan medet ummayı bırakmanın şart olduğu ortadadır. CHP’nin başına kim geçerse geçsin işçinin emekçinin umurunda olmamalıdır artık. İşte görmüyor muyuz? Oy hakkı olmayan emperyalistler, seçime girmeyen TÜSİAD sandıktan kazanan olarak çıkıyor! Çünkü onların gücü paradan geliyor. Bizim, yani işçi sınıfının ise üretimden. Yani aslında onların gücünü yaratan da artık değeri ürettiğimiz için biz işçi ve emekçileriz. Bir anlamda her şey bizim elimizde. Ama tek başına paravanın arkasına geçip mühür basan işçi korkutmaz onları. Korkulu rüyaları işçinin şaltere uzanan elidir. Farklı partilere oy veren işçiler işgal, grev, direniş meydanlarında birleşecektir. Sınıfın üretimden gelen gücünü kimse yok sayamaz, milyonlarca işçi ve emekçi yollara döküldüğünde kimse bunu hileyle görünmez kılamaz. O halde şimdi mücadeleyi kendi güçlü olduğumuz yere çekmeliyiz ve örgütlenmeliyiz.

Bu yazı Gerçek gazetesinin Temmuz 2018 tarihli 106. sayısında yayınlanmıştır.

http://gercekgazetesi.net/gundemdekiler/basyazi-erdoganin-programi-tusiaddan-guvenoyu-emperyalistlerden

İki “Birikim Eleştirisi” Farkı:
“Birikim Neyin Birikimi?” ve Taylan Kara

“BİRİKİM GARANTİLİ SİYASAL İSLAM
Birikim Dergisi yüzlerce kez bu yanıtı verdi: “Siyasal İslam çok cici“. Sosyalistlere pazarlamaları yetmemiş, Anarşistlere “niye yutmuyorsunuz” diye çıkışıyor. Heidegger, Levinas, Rawls, Laclau, Zizekli dipnotlarla Siyasal İslam pazarlaması…”
[…]
“Çok uzak değil, birkaç yıl öncesine kadar Siyasal İslamı bu ülkede “sosyalist kültür dergisi” Birikim pazarladı.
NOT: Bilen bilir, “modern” sözcüğü “Birikim Dili ve Edebiyatı’nda” “faşo ağa” gibi bir şeydir, ağır hakarettir, kavga sebebidir!”
[…]
“Liberal sol diye tanımlanan bu çevreler, topluma zorla dayatılan dinselleşmeyi, cemaatleşmeyi, siyasal İslam’ın devlet ve toplum içindeki örgütlenmesini sosyalistlerin gözünde önemsizleştirdi. Uyarıda bulunan yazarları ise despotlukla, darbecilikle ve hatta faşistlikle suçladılar.
Birikim Dergisi ve liberal sol çevre, siyasal İslamcıları toplumun gözünde mağdur, ezilen, baskı gören insanlar ve kurumlarını masum sivil toplum kuruluşları olarak meşrulaştırdı.”
[…]
“Yine Birikim Dergisi’nde çıkan aynı yazıda şu ifadeler yer alıyordu:
“İslamcılık aynı zamanda bu tutarsızlıkları sorgulama yeteneğine sahip ve ana dalga itibariyla erkekle kadını hareket içinde eşit ve aynı saflarda görmesi bakımından “feminist” bir hareketti. (4)“
Aksu Bora Birikim’de şunları yazmıştı:
“Yaşam tarzı” dedikleri o boktan orta sınıf güvenliğinin ve kendinden menkul ‘doğru hayat’ nosyonunun tehdit altında olduğunu hissedenler, bayrak mitingleri düzenledi. (5)””

http://haber.sol.org.tr/yazarlar/taylan-kara/birikim-dergisi-ve-liberal-sol-dusuncenin-bu-topluma-verdigi-en-buyuk-zarar
https://twitter.com/tktaylankara

Gün’ün “ölü doku-canlı doku” metaforunu günümüz toplumsal biyolojisine uygun bulmadım.
Şu örnekleme daha iyi.. bence ..
Kanser hücreleri sağlıklı dokulara saldırır. Aşırı hareketli, invaziv, doymak bilmezdir. Yaşadığı gövdeyi kendinin de beslendiği vücudu ölüme sürükleyecektir. Tipik Faşist ideoloji aslında. Erken tanı ile kurtuluş mümkündü… Ama burada bu ıskalandı. Ölüm kaçınılmaz!
Ama doğada aslında ölüm yok ki! Dönüşüm var. Ölümden de hayat doğduğunu biliyoruz.
Devrim de ancak kültürel olabilir.
Ülkeyi yönetemiyorlar…Fetret devrine sürükleneceğiz. Bir kaç yıl içinde kemoterapi tedavisine de cevap alınmadığı görülecek..
—
Kaan Aslanoğlu… İlginç tip. Hükümetten Kültür Bakanlığı teklifi alsa reddetmez sanırım..

Kemalizm veya Kemalist devletin tek partili dönemi de, çok partili dönemleri de, özü ve genel hatlarıyla aynıdır. Kemalizm’de değişen bir şey yok; budanan dalları, tıraş edilen saçları dışında!

Var olan klik dalaşı, devletin re-organizasyonu sürecinin doğal sonucudur. Açıktır ki, “Laik” Kemalistlerin en azından belli bir kesimi, devlet iktidarından tasfiye ediliyor. Bu, Kemalizm’in/Kemalist “ideoloji”nin -daha doğrusu Kemalist devletin- tasfiye edildiği anlamına gelmiyor. Fakat Kemalist devletin biçimlendirilmesi, Kemalizm’in terbiyeye tabi tutulması ve Kemalist “ideolojinin” rektife edilmesi ve geriletilmesi anlamına geliyor.

Mesele “laiklik” veya “din” değil; “nitelikli uşaklık”tır! Mesele, devlet erkinde hangi emperyalizm işbirlikçisi kesimin esasta söz sahibi olacağı; dolayısıyla da emperyalizmin çıkarlarıdır. O halde, “laiklik” ve “din” olan bu iki unsurun da araç olarak kullanıldığı açıktır. Yapılan, kitlelerin gözünü boyamaya dönük halüsinasyon oyunudur. Söz konusu argümanlar, kitlelerin geri duygularına hitap edip, onların hassasiyetleri kullanılarak yedeklenmeleri ve gerici iktidar emellerine ortak edilmeleri için öne çıkarılmaktadır. Oysa iki komprador klik de, laik olmadıkları gibi; din karşısındaki tutumları da, özünde aynıdır.

Sayın 76 Anonim

“yorumcu sosyal darwinizm yazmış zileli de bir düşüneyim demiş. haha”

Yorumu ben yapmıştım. Sosyal darwinizmin sosyobiyoloji, evrimsel psikoloji ve genom ifadesi evriminden geçtiğini bilmiyordum.

Çok ilginç bir entelektüel evrim. Doğa biliminde benzeri bir gelişme oldu: “Parçacık fiziği”.
Gittikçe daha derinlere inilmekte, eski satıhsal düşünceler daha sağlam zeminlere oturtulmakta.

“sosyalistlerin tüm entelektüel birikimleri 19. yüzyılda kalmış, içlerinde en akıllıları bile 50’lerin kültürel marksizmine kadar gidebiliyor.”

Bu dediğinizi pek anlamadım ama sanırım eski fikirleri kullanarak tekrar gaf yapacağım:
Diğer ilginç gelişme de üst yapıda yer alan bilinç, entelektüel yankı, daha derindeki, alt yapı, değişmelere ayak uyduracak kadar hızlanmış. Belki İnternet ve Sosyal Medya sayesinde bu derinden değişmeler hemen dünyaya yayılıyor. Sanki nitelik önce niceliğe, sonra da, nicelik niteliğe dönüşmüş.

Tabii, hemen göze çarpan bir zorluk da var. Sorunum şu:
‘Sosyobiyoloji’, eğer insanın doğal bir varlık olduğunu kabullenirsek ‘evrimsel psikoloji’ ve ‘genom’ kelimeleri, aynı sosyal darwinizm gibi, sosyal dünyanın doğal dünyadan kaynaklandığını, doğal dünyanın doğal bir sonucu olduğunu ileri sürer ve sosyal dünyayı doğal dünyaya indirger gibi bir intiba yaratıyor.
Yanlış mı düşünüyorum?
Not: Ben sizi kibirli bulmadım. Kapsamları daha geniş konular hakkında uyarınız ve uyandırmanız için teşekkürler. Bu konuları kurcalayacağım.

İki “Şeyh” Ve İki “Said” Farkı Ve Solun Kafa Karışıklığı

“Şeyh Bedreddin İsyanı” feodal olmayan, ilerici, devrimci ve hatta komünist bir hareket iken nasıl oluyor da “Şeyh Said İsyanı” feodal, gerici, karşıdevrimci bir hareket olabiliyor?

“İki Şeyh”in (Bedreddin/Said) farkı neden “İki Said” (Şeyh/Nursi) arasındaki farkla kıyaslanamayacak kadar büyüktür?

Necip Bey Suriye’deki Esad diktatörlüğüne karşı.

Necip Bey İsrail’deki Siyonist rejime karşı.

Siyonist rejim Esad diktatörlüğünü bombalıyor:

“Son dakika… İsrail tekrar vurdu

Suriye’nin Dera kentinde yaşanan şiddetli çatışmadan kaçarak İsrail’in işgalinde bulunan Golan tepeleri yakınına kamp kuran Suriye muhaliflerine rejim güçlerinin top atışı yapmasına İsrail’in karşılık verdiği bildirildi.”

http://www.hurriyet.com.tr/dunya/son-dakika-israil-esad-rejimine-ait-noktalari-vurdu-40888930

Necip Bey:

“Yetmez (çünkü Esad diktatörlüğü de Siyonist rejimi bombalamalı) ama evet!”

“Göreceğiniz gibi, benim fikirlerim sosyal Darwinizmin tam tersidir.”

Sosyal Darwinizm baglaminda dedikleriniz yanlis degil. Ama, Darwin’in de onemli bir parcasini teskil ettigi Evrim ‘Teorisi’ acisindan durum biraz daha farkli.

Siz, ‘ezilen’leri surekli ‘devrim’e tesvik ediyorsunuz.

Bu, ‘vaktinden evvel’ bir zorlama sayilir.

Yani, siz, aslinda evrimde kestirmeden gidilmesini oneriyorsunuz.

Kaba bir ornek olacak ama, bunu soyle bir seye de benzetebilirsiniz: Super insan yaratmak icin insanlari yuksek dozda radyasyona maruz birkmak gibi..

Evet, bir mutasyona yol acabilirsiniz; ama, olumle mi sonuclanabilir, sakat kalir; bilinemez.

Yine de, super insan yaratmak itimaliniz yok denecek kadar azdir.

Yani, dogada, ‘vaktinden evvel’ ortaya cikanlar/cikartilanlar genellikle basarisiz olur.

Sizin devrim israriniz, dolayisi ile, bence, evrimi zorlamaktir.

“Ben bu yazıda, kazananların budala, kaybedenlerin ise yaratıcı olduğunu ileri sürüyorum.”

Gonlunuzun dogru yerde oldugunu soyleyebilirsem de, tespitlerinizin cok da isabetli oldugunu dusunmuyorum. Biz, buna, kefere dilinde ‘wishful thinking’ diyoruz.

“Bugün toplumda mücadele bir kültür savaşına dönüşmüş durumda. Toplumun canlı ve yaratıcı tarafı, ne yazık ki bugün baskı altındadır.”

Bunu neye dayanarak soylediginizi gercekten merak ediyorum.

Cunku, ben bu dediklerinizi destekleyen bir emare goremiyorum.

Tabii, bunu, ‘kaybedenler’ diyerek, kendisini yuzde 48’lerde goren (fakat, birbirine de muhalif olan, duzinelerce faksiyonu) kastederek soylediginiz farzediyorum. Zatn yazininizin devami da bu varsayimi destekliyor.

“Durgun bataklık ise, her seferinde muzafferlerin çıkarına hizmet etmektedir. ezen-ezilen ilişkisi tersine dönmüştür.”

Evet. Olur bu.

Buna ‘devrim’ de diyebilirdiniz pekala. Ama, gonlunuz elvermiyor anlasilan.

“Ezilenler bir anlamda ezen konumuna gelmiştir.”

Diyorum ya, evet, bu bir devrimdir. Daha dogrusu, devrimler hep de boyle bir sonuca ulasmak icin yapilir degil midirler?

“Fakat bu bir kültürel atılımla değil, tam tersine geri kültürün etkisi altındaki ezilenlerin kendisiyle birlikte tüm toplumu da bataklığa çekmesiyle gerçekleşmektedir.”

Sizin bu yaptiginiza, keferece, ‘grasping at straws’ diyoruz.

Yani, caresiz kalmis ve baska bir sey bulamamis olmaktan dolayi, ucup gitmemek icin, son bir umitle otlara, cimenlere, sazlara tutunmaga calismak, sarilmak..

[[Daha deyali aciklama icin:
https://idioms.thefreedictionary.com/grasping+at+straws
]]

Once devrim, sonra da onun kulturu gelir. Bunu siz de pekala biliyorsunuz.

“Ezilenler, eğer toplumsal bir emansipasyon durumu yoksa genelde ezenlerin hizmetindedirler ve onlara iktidarı vererek toplumun canlı dokusunun ezilmesine hizmet ederler.”

Burada neyin ’emansipasyon’ (yani, rustunu ispatlayis, kisitlayici dusuncelerden kurtulus, uyanis) olduguna kimin karar verdigi onemli.

Sizin bu konuda yeterince tarafsiz bir hakim oldugunuza hic emin degilim.

“SonuÇTA ÖNERDİĞİM, canlı dokunun kendisiyle birlikte tüm toplumun ve bataklıktaki ezilenlerin de kurtulabilmesi için canhıraş bir yaşam mücadelesi vermesi gerektiğidir.”

Fakat, bu ‘doku’, acikca goruldugu uzere, hic de oyle canhiras bir mucadele filan vermiyor. Tersine ‘lethargy’ diz boyu.

Buna ragmen, hala daha, ‘canli doku’ demekte israr ediyorsunuz.

“Sosyal Darwinizm, “ilerlemenin” ezen seçkinlerin sayesinde olduğunu ileri sürer. Ben ise bugün toplumsal kurtuluşun, ezilen ilerici kültürün üstündeki ölü tabakayı atması ve çekilmek istendiği bataklıktan kendini çekip çıkarmasıyla mümkün olduğunu ileri sürüyorum.”

Fakat, su anda olan bitenin tam da sizin dediginiz sekilde oldugunu gormek istemiyorsunuz. Cunku, sizin elinizde bir recete var ve ona uymayani gormezden geliyorunuz.

“Bataklığın kuruyup yaşanır bir yer hale gelmesi de buna bağlıdır.”

Bu dogru.. da.. ‘bataklik’tan kasdiniz yanlis bence.

You’re flogging a dead horse.

https://idioms.thefreedictionary.com/flog+a+dead+horse

Cevabınıza tesadüfen daha yeni rastladım ve cevabım çok uzun- Galiba konu uzun.

Eğer cevabınızı yanlış anlamadıysam, Sosyal Darwinizm, Darwin’in bilimsel evrim teorisinin toplumlar tarihine uygulanması veya daha alaycı söylersek uydurulması.
Ünlü bir sürrealist ressam genç ressamlara “modern olmamaya çalışmayın, imkansız” der.
Modernlik ne? Ne zaman başladı?
Tarihçilere göre modernlik 10-11. yüzyıllarda Avrupa’da başladı, Rönesans’la kendine geldi, ve şimdi tüm dünya modern.

Bence modernliğin en güzel tanımı: bir yanda mutlak kuşku modern bilim; diğer yanda ve aynı oranda, insanın mutlak ahlak (ezmenin hüküm sürmediği toplum kurma veya kurtuluş isteği) hissi arasında mekik dokumak.
Topladığı sayısız veriler ve zamanındaki diğer alanlardaki buluşların büyük yardımlarına rağmen, Darwin, Malthus’u okuyunca bildiklerini bir teori, bir görüş, bir bütün haline getirip senteze ulaşır.

Küçük bir hatırlatma: Yunan mucizesini kendine model alanlar bir şeyi hasıraltı ettiler: Yunanlılar, doğa felsefecilerinin doğa ile ilgili bilimsel kurgularını teknolojiye çevirmemekle Malthus sorununu yaşamadılar. (Ayılar ve bazı diğer hayvanlar yiyecek kıtlığında kafayı yiyip etrafa saldırmaktansa metbolizmlerini değiştirip uzun ve rahat bir kış uykusuna dalarlar, bazı hayvanlar yiyecek için saldırı yerine günün sadece bazı saatlerinde yiyecek avına çıkarlar, bazı hayvanlar akıl almaz değişimlerle akıl almaz yerlerde yaşamayı başardılar…)

Sırası gelmişken, Wallace da aynı sonuca aynı anlarda varır ve buluşunu o zaman yaşadığı Endonezya’dan Darwin’e, kitabını acele edip yayınlamadan önce, gönderir.
Darwin’in kitabı çıktığında okuyup fikrini yazan Wallace, Darwin’i uyarır: “Evrim teorisine katılıyorum ama insana gelince sonsuz daha temkinli olmak da yarar var. Şu an aralarında yaşadığım vahşi çıplaklar İngilizler kadar zeki.”
Darwin cevap verir: “Mektubun senden geldiğini bilmeseydim çöp tenekesine atardım!”

Cevabınızdan bir alıntı:
“Sosyal Darwinizm, “ilerlemenin” ezen seçkinlerin sayesinde olduğunu ileri sürer. Ben ise bugün toplumsal kurtuluşun, ezilen ilerici kültürün üstündeki ölü tabakayı atması ve çekilmek istendiği bataklıktan kendini çekip çıkarmasıyla mümkün olduğunu ileri sürüyorum. Bataklığın kuruyup yaşanır bir yer hale gelmesi de buna bağlıdır.”

Dediğinize çok yaygın ‘gerçekçilik’ çirkin modern ‘cynic” maskesi takarsam veya daha ciddi anlamda “structuralist” olursam; rolleri değiştirmiş aynı şeyi değişik söylemişsiniz veya yapı aynı yapı, kazananlar değişmiş diyebilirim. Ama gerek yok.
Gerçekçilerin kim olduklarını ifşa edip insanlığa getirdikleri felaketleri işleyen sayısız yazınlar, eleştiriler, filmler ve direniş edebiyatı var. Don Kişot, Uykuda Gezenler, Kiraz Bahçesi, Satyajit Ray, Kurosawa, Bertolucci, Bunuel, sürrealistler, Freud ve hatta benim anladığım anlamda Marks (yani bize asıl yön veren gerçek dünya değil altında yatan sınıf kavgası) gibi binlerce örnekten aklıma şu an gelenler.
Not: Ben size gerçekçisiniz demek istemiyorum, hatta tam tersi. Modern olmamanın zorluğunu analtmak istiyorum.

Eğer modern olmamaya çalışırsam, bana ufukta değişik bir manzara profili ortaya çıkar: Sosyal haksızlık, eşitsizlik, ezicilik olmayan toplumlarda sizin lafınızı ettiğiniz “kurtuluş” kavramına rastlanmaz. Mitlere göre bir zamanlar ölünmezmiş, hastalık yokmuş, daimi gençlik varmış, insanlar bolluk içinde yaşarmış, ateş yokmuş ama bulunmuş, hayvanlardan avcılık, baraj yapma, örgü örme öğrenilmiş gibi benzeri binlerce doğa veya evrenle ilişkiler anlatılır. 19. ve 20. yüz yıllarda, kolonistleri sırtlarından atmaya çalışanlar, genellikle eğer Hıristiyan olmuşlarsa veya eski mitlerini Hıristiyanlıktan öğrendikleri ezilme ve kurtuluş anlatımlarıyla sentez yapmışlarsa, birleşip mücadele etmeyi başardılar. Bu insanlar birleşmek için eski mitlerine (isterseniz ideoloji okuyun, daha iyi) dönmeye kalktıklarında mitlerinde sosyal dolandırıcılık olmadığından pek işe yaramadı.

Eve yakın bir örnek: Müslüman olan şamanistik Türkler ve diğer toplumlar, İslam dininin daha ileri olduğu için kabul ettikleri gerçekçiler masalları gerçekçi nesillere beyaz üzerinde beyaz yazılı tarih kitaplarıyla aktarılır. Okunamaz tarihe göre diğer rakip dinlerle tartışmalarla sidik yarışı erbabı olan Müslümanlar, bin bir türlü saçmalıklarla, neye inandıklarının hiçbir zaman savunma ihtiyacı duymamış zavallıların beyinlerini ambale ettiler.

Bu ileri dinlere daha yakından bakarsak, bu katılaşmış dinlerde bile cennette yaşanan günler hasretle anılır. Kavga ve kurtuluş, Zerdüştlükten Yahudiliğe geçti ve oradan da Hıristiyanlık ve İslam’a. Kavga ve kurtuluş evrensel değil, tarihsel.

Bir örnek daha vermek isterim.
Bilindiği gibi mitsel düşünceden felsefi, modern jargonda bilimsel düşünmeye geçiş, Ege kıyısında ve Yunan din ve tanrılarının şimdiki televizyon dizilerden farkı kalmayınca başladı.

Her şeyin bir şey veya 4-5 şeyden geldiği (şimdiki her şey teorileri veya her şeyi bazı temel elemanlarla açıklamak); tekten ayrılanların teke dönme arzusu (sizin sınıf kavgalarının sona erme fikriniz veya o zaman toplumun aşiret, klan ve totem guruplara bölündüğünden çatışmalar ve anlaşmazlıklar çıkması, mesela Aristo’ya göre taş asıl ait olduğu yere dönmek için düşer, totemlerle temsil edilen klanlar ölüm veya diğer nedenlerle asıl tek varlığa dönen elemanlar*; doğanın kötülük veya aksi davrananları cezalandırdığı (şimdiki ahlak); bazı şeyleri tanrıların bile değiştirmeye gücü olmadığı (şimdi bunlar doğa yasaları veya felek) …
* İki bin yıl sonra gerçekçilerle mücadele edip kaybedenlerden Winstanley 1609 – 1676:

“O death, where art thou? Wilt thou not tidings send?
I fear thee not, thou art my loving friend.
Come take this body, and scatter it in the Four,
That I may dwell in One, and rest in peace once more.”

Yunan felsefcileri arasındak bu fikirlerin, ve bilhassa doğanın suçluları cezalandırması, gerçek dünya gözlemlerinden gelmediği çok belli. Kaynak, çok daha eskiden kalan mitler. Yani felsefe ve doğa bilimi mitlerden doğdu. Şimdi metafizik derler.
Bu mitlerde insan, kendi sosyal yapısını doğaya yansıtmış, yani, “doğa” filozofları toplumların kendi yapı “idea”larını doğaya yansıttılar. Modernler tam tersi peşinde.

Eğer modernler ve özellikle gerçekçileri iğnelemek ve alay etmek istersem, acizliğini, çaresizliğini, gaddarlığı, kana susamışlığı doğada bulmaya çalışmaktalar derim. Tabii, bu da “gerçekçi” bir yargı olur ve iş uzar gider. Gerçekçiler, ya ABD’nin Orta Doğu ve dünyadaki becerilerini ya demokrasi getirmek çabası içinde olduğu ile veya sonsuz derinlere inerek insan doğası ile anlatmaya çalışanlar.

Beni sorunum anlatmak istediğiniz amacı doğadan seçtiğiniz örnekle açıklamanızda değil. Tam tersini iddia edebilen bilimsel kuşkuya döneceğim.

Evrim teorisinin 20. yüz yılda en ünlü teorisyenlerden biri Stephen Jay Gould ile söyleşiden küçük alıntılar (uzun olduğu için özür dilerim ama değer):
Not: Gould, Kropotkin’i gayet ciddiye alır.
“… and here is Gould asserting, more serene than ever, that man, despite his large number of neurons and his complex brain is not the “goal” of evolution, that it is neither inferior nor superior to other species, that the age of mammals would have succeeded that of dinosaurs 65 million years ago. There is no such thing as we have since 3.5 billions years and will always be at the “age of bacteria”. So, if it were to be awarded the prize for success, would it not be for a shrimp managed to survive for 30 million years, while most species only last 4 million years on average?”
“- For you, man is only a “cosmic accident”. What do you mean?”
“- Man, like all animal lines, be it dog or walrus, has appeared accidentally and very recently: the last micromoment of planetary time, there are three million years for Australopithecus such as Lucy , while bacteria date back more than 3 billion years. We can explain how this apparition took place, going back in the history of life, but it is not possible to say that it “must” happen. That’s why I’m talking about an ephemeral cosmic accident that would not happen again if we replanted the seed of life by letting it grow in similar conditions. Rewind the film of life to the appearance of modern multicellular animals, then rewind the film and evolution will repopulate the Earth with radically different creatures. The probability of seeing a creature resembling, even by far, a human being is effectively zero. So, the man would not have anything of a “result”, did not “necessarily” have to appear?

I refute this arrogant idea that man was the goal of evolution. We are a tiny branch of the lush bush of life. The mammals we belong to represent only a small group of some 4,000 species in the one million multicellular animal species. And on this million, 80% are arthropods, mostly insects. More generally, most living organisms are bacteria. Bacteria, ubiquitous, innumerable, are and have always been the dominant form of life on Earth. I do not have a particular affection for them, but we must realize that we are and will probably always be in the age of the bacteria. Yet with our complex brain where consciousness has emerged, we want to consider ourselves the most evolved and important being?”
…
“… how to hold the invention of consciousness for the ultimate outcome of a fundamental dynamic of life while 80% of multicellular organisms (arthropods), which have a magnificent evolutionary success, do not manifest over time no tendency to neurological complexity. The complexity of living organisms, however, seems a characteristic of evolution?

No, we can not speak of an increase in complexity in the history of life. We always make the mistake of not looking at the full range of life. In our depictions of evolution, we draw the bacteria, then the jellyfish, then the trilobites, then the dinosaurs “and the last scenes always show human beings, while the greatest successes of the mammalian evolution the bats The rats and the antelopes remain invisible, an erroneous vision in which our attention is focused on lineages, a distorted vision where we distinguish a few species among the thousands, and, moreover, life sometimes prefers simplicity to complexity. Thus, certain parasites, especially those buried inside our organs, have lost, in relation to their ancestors, either their sensory organs or their organs of locomotion and have become only kinds of bags of tissues …”

” It’s a myth. The very word evolution is ambiguous. Darwin, in his early writings, rejected this word because his theory contained no notion of general improvement. He preferred to speak of “offspring with modification”. Finally, it was under the influence of the philosopher Herbert Spencer that this word was imposed.”

http://marksist.net/marksist-tutum/celalettin-canin-silivri-cezaevi-tanikligi

Necip Bey’e göre;

“Asalak patronların değil üreten milyonların yöneteceği bir topluma kavuşmak için işçi ve emekçiler[in], iktidarın patronların temsilcisi olduğunu görme[si] ve DİP’in çağrısına kulak verme[si]”

beyhude bir çabadır.

Çünkü;

Toplumu “üreten milyonların” değil “asalak patronların” yönetmesi “fıtrat”ın gereğidir.

Ali Koç hangi kapitalizmi eleştirdi?
Mustafa Pamukoğlu
Aydınlık Gazetesi, 22.11.2015

G20 Zirvesi’nin en önemli yararı şüphesiz önemli bir kapitalist (burjuva) olan Ali Koç’un kapitalizm ile ilgili düşüncelerini öğrenmemiz oldu. Ne dedi Koç; “Eşitsizliğin ortadan kalkması için, kapitalizmin ortadan kaldırılması gerekir. Ben, en azından eşitsizliğin minimum seviyeye indirilmesi gerektiğini düşünüyorum. Gerçek sorun, kapitalizmdir.” Kapitalizmin üretim araçlarının mülkiyetine sermayedarın (kapitalist) sahip olduğu, işletmelerin üretim faaliyeti sonucu elde ettikleri kârın (nemanın) tamamını patronun (anamalcı) aldığı bir üretim biçimi olduğunu çoğumuz biliyoruz. Kapitalizmin temel çelişkisi de emek (işçi) ile kapitalist (burjuvazi) arasındaki çelişkidir. Bu çelişki sınıf mücadelesine sebep olur. Çünkü işçinin gerçekleştirdiği üretim sosyal nitelik taşır. Oysa mülkiyet özeldir. İşte bu iki nitelik arasındaki çelişki sınıf mücadelesinin temelini oluşturur.
KOÇ’UN İTİRAFLARI Ali Koç, işte bu çelişkiyi yaratan ve dolayısıyla eşitsizliğe sebep olan sistemin kapitalizm olduğunu söylemiş oluyor. Ve bir anlamda da şu itiraflarda bulunmuş oluyor. *Biz kapitalistler olarak bu eşitsizliğin ve adaletsizliğin sebebiyiz. Kapitalizm bize üretim araçlarının mülkiyetini edinme hakkı verdi. Ama biz bu hakkı iyi kullanamıyoruz. *İşçi ile patron arasındaki sınıfsal mücadelede eşitsiz bir durum vardır. Buna neden olan esas tarafın da biz olduğumuzu kabul ediyoruz. *Üretim araçlarının mülkiyetinin özel olmasında sorun var. Bu durumda sorunu kapitalizm, çözümü de kapitalizmin kaldırılması olarak ortaya koyarsanız, kapitalist (burjuvazi) olarak bu sistemden siz de memnun değilsiniz ve mülkiyet hakkınızı paylaşmaya hazırsınız, demektir. Bizce, Ali Koç, bunu kastetmedi. Tekelci kapitalizme eleştiri getirdi. Çünkü tekelci kapitalizm kapitalistlerin rekabeti sonucu doğdu ve vahşiliğini tekelciliğinden alıyor. Dünyada çoğu kapitalist bu tekelci kapitalistlerle mücadele edemiyor veya onun koyduğu kurallara uymak zorunda kalıyor.
LİBERALLERİN ELEŞTİRİSİ Koç’un bu çıkışına liberallerden eleştiri geldi. Şöyle diyorlar: Üretim araçları üzerinde mülkiyet ortadan kaldırılamaz. Çünkü “üretim araçları mülkiyeti”nin olmadığı bir iktisadi sistem yoktur. Bu nedenle kapitalizm “doğal ekonomik sistemdir”. Yani bütün ekonomik sistemler kapitalisttir. Siz sadece kapitalizmi sınıflandırabilirsiniz. 1-Mülkiyet devlete ait ise devlet kapitalizmi vardır. 2-Mülkiyet özel ise serbest-pazar kapitalizmi söz konusudur.
KAPİTALİZM ÖZGÜRLÜK SAĞLARMIŞ! Liberaller daha da ileri giderek Koç’u kapitalizmle uğraşmamaya davet ediyorlar. Neden “adalet mülkün temelidir” denmiştir? “Devletin veya düzenin esası adalettir.” sözünü Hz. Ömer boşuna söylememiştir. (Bizde mülk kamu düzeni yerine mülk olarak kullanılmaktadır.) İşte kamu düzenin temelini “adalet” sağlıyorsa “mülkiyet” de hürriyetin temelidir. Kim üretim aracına sahipse o, o kadar özgürlük güvencesindedir. Tercüme edersek! burjuvazi özgürdür. İşçi köledir.
ROMANTİK SAVUNUCULAR Romantik liberaller kapitalizmdeki bu üretim araçlarının mülkiyet biçimi nedeniyle eşitsizlik ve adaletsizlik doğal sonuçtur, diyerek kapitalizmi savunurken eşitsizliğin vicdan ve demokrasi ile düzeleceğini iddia ediyorlar. Hatta şunu söylüyorlar. Kapitalizmde burjuvazi kaliteyi sağlayan ve bununla da toplumu ileriye taşıyanlardır. Bu açıdan bakarsak toplumların gelişiminde burjuvazi olmadan olmaz.
PATRONLARA GÜVENELİM Mİ? Eğer Türkiye’nin en önemli kapitalist işletmelerinin ortaklarından biri olan ve iyi yetişmiş bir patron olarak Koç kapitalizmden şikâyet eder duruma gelmişse, atacağımız adımların başında patronlara artık güvenmek ve sosyal adaletin tesisinde onların vicdanlı davranacağını beklemek olacak! Ve tartışmaya başlayalım. Kapitalizm ortadan kalksın… Peki, yerine ne gelsin? Ehlileştirilmiş kapitalizm mi? Sosyalizm mi? Devlet kapitalizmi mi? Ne?…

https://www.aydinlik.com.tr/ali-koc-hangi-kapitalizmi-elestirdi

Gerçekleri bilen enayiler, biraz da olsa, gerçeklerin ithal edildiği zengin ülkelerde yaşayanların dertlerine kulak assalar, bu site “sakin”leri 97 ve 99 ve diğer mavi gözlü sarışın ve zengin olmuş ve sonradan görmüş orta sınıflar gibi rahatlık içinde konuşmazlar.

Ben, aşağıdaki Batı zengin ülkelerdeki sayısız dert yanma edebiyatı içinde büyüdüm diyebilirim. Allahın hödükleri için basit fakat şiddetli bir örnek seçtim, binlerce daha var.

Bu sitedeki gibi faşistlere karşı yazılan ve bestelenen müziği dinleseniz de bu solcu ve devrimci ve hepsinden önemli ilericilik diplomalarınızı alık alık sergilemekten belki utanırsınız. İnşallah! Amin!

We don’t need no education
We don’t need no thought control
No dark sarcasm in the classroom
Teachers leave them kids alone
Hey! Teachers! Leave them kids alone
All in all it’s just another brick in the wall

https://www.aydinlik.com.tr/kayisi-cekirdegindeki-sir-dogu-perincek-kose-yazilari-temmuz-2018

“Bu kıt ezberleriyle ve sadece muhalefete muhalefetiyle düzenin hizmetkarlığını yaptığının farkında bile olamayacak kadar kör olan ütopik ilkelci (fakat ancak teknoloji aracılığıyla ezberlerini ötebilen) papağan yine ötmeye devam ediyor.”

Solcu faşistlerin parti içi konuşmaları ve tehditleri.
Bu solcu faşist ve ırkçı dolu sitede herif emin ve rahat: Diğerlerin de kendisi gibi maskelerini düşürdüğümden ısırmaya can attıklarını biliyor. Partinin fedaisi galiba, ama belki de dilini yutan ırkçı ulu şef.

Ulan sen “düşmanımın düşmanı dostum değil” lafını da işitmemişsin. Ne de düzen savunucularının kimlere ütopik dediklerini biliyorsun. Ulan, Yuh! Be.

Ulu şef değilsen, seni partiden atarlar valla!

Ötmeye devam.

Öten papağan ısırmaz.

Fakat herkesin kendisini ısıracağını zannederek korkar ve bu paranoyadan kurtulamaz.

“Öncelikle bu kadar uzun yazacağına sürekli kaçtığın Senin 24 HAziran devriminden beklentilerin ne onu yazsaydın en azından beklentinin özetini öğrenirdik ama tablo beklenti dahi ifade edemeyecek kadar karanlık olunca…””Beni ‘karsi taraf’in sozcusu sanmaktaki israriniz yuzunden olsa gerek, hala daha ayni seyi tekrarliyorsunuz.”

Merak etmeyin Sizin hiçbir tarafın sözcüsü olamayacağınız fikrindeyim. Sözcü olmak belli oranda fikir üretmeyi ve öne çıkmayı, hatta gerektiğinde bedel ödemeyi gerektirir. Dolayısıyla siz yazılarınızda, bunların hiçbirini taşıyan bir nitelik sergilemiyorsuz. Ayrıca bu özellikleri göstermiş kişilerle alay ediyorsunuz. Onun için sizin hakkınızda hiç öyle bir düşüncem yok ve hiç olmadı. Kompleksleriniz sizi daha önceki yazılarınızda olduğu gibi yanlış anlamaya yönlendirmiş yani. Sadece 24 Haziranın devrim olduğunu savunduğunuz için bende devrim olmadığına dair karşı görüşlerimi anlatıyorum size. O sürünün içinde bir bireysiniz yani benim için. Sözcü falan değil. Prensip olarak kimseye gereksiz paye vermemeye çalışırım. Sizin beni nasıl gördüğünüzü yazdığınız gibi bende Kültürlü gözükmeye çalışan bir aktrol olarak görüyorum sizi sadece

Hatalı bir muhatap seçimi diyebilirsiniz tabi. Bu konuda haklı da olabilirsiniz belki. Cevaba konu yazdıklarınızı düşününce Sizi muhatap almak gerçekten hata olabilir.

“‘Devrim’ oldugunu soyleyisim bir tespittir. Bizim demokrasi lakırdıları boşmuş.Evet, bostur.”

Saçmalamak bir tespit olamaz. Niye devrim olamayacağı hakkındaki düşüncelerimi daha önceki cevaplarım da size anlatmaya çalıştım.(Bkz. Önceki cevaplar.) Anlamıyor, Anlamak İstemiyor ve/veya sizde benim görüşlerimi aynı şekilde(benim sizinkileri bulduğum gibi) saçma buluyor olabilirsiniz.

Bu nedenle daha fazla zorlamaya(yazışmayı içeriksiz şekilde, ben “boş” dediysem boştur düzeyine indirdiğiniz için) , daha da detay verip sizi yormaya gerek yok. Daha önce temel konulardaki görüşlerimi ve memnuniyetsiliklerimi, sizin görüşlerinize niye katılmadığımı yazmıştım. isterseniz onlarla yetinebilirsiniz.

“Bu bahsettiginiz sistemden siz de pek memnun degilsiniz; sozlerinizden onu anliyorum.Ona ragmen, ‘bildik seytan bilmedik seytana yegdir’e siginiyorsunuz….”

Maalesef ya algınız ve yazdıklarımı idrakiniz sınırlı ya da kötü niyetle anlamak istemiyorsunuz. İkisi de böyle sınırlı polemiklerde aynı kapıya çıkar ve zaman kaybı yaratır. Son kez anlatmaya çalışayım size:

Ben Sosyalist Sistemden yana bir dünya görüşüne sahibim ve sosyalist bir modelde yaşamak isterim. Ama günümüzde ve ülkemizde bu sistem uygulanamadığına, objektif koşullar halihazırda buna uygun olmadığına veya en azından belli bir süre daha müsaade etmeyeceğine göre;

Mevcut olan ve savunmadığım kapitalist düzen içerisindeki yönetim tercihlerinden, yani kötülerin içinden bu daha iyi, en azından böyle olmalı şeklinde görüş belirtmemden daha doğal bir şey olamaz. Yani Parlementer Sistem mi? Yarı Başkanlık Sistemi mi? Başkanlık Rejimi mi? Tek adam Rejimi mi? Batı tipi demokrasi mi, İslami Faşizm mi diye sorulduğunda Batı Tipi demokrasiyi daha yaşanabilir bulmamdan ya da parlementer sistemi uygulama olarak daha doğru kabul etmemden, fikrimi söylememden daha normal birşey olamaz.

Kısaca bu herşeyden “rahatsızsın” hiçbir şeyden “mennun değilsin” gibi izah edilecek bir durum değil. İnandığım toplumsal ve ekonomik model uygulanmadığına göre; kötünün içinde tercih yapıyorum ve karşı olduğum toplumsal ve ekonomik modelin içindeki yönetim şekillerinden tercihimi batı tipi demokrasi modeli ve yönetim sistemi olarak parlementer sistem olarak tercih ediyorum. Bu modele olan eleştirilerimi de sakınmıyorum. Yeterince izah edebilmişimdir umarım. Çünkü daha fazla uğraşmayacağım.

Hatta sizden farklı olarak daha dürüst ve dobra davranıyorum ve oy sistemi veya iktidar olması bağlamında sıkışacak ve hayatın bir gerçeği olarak sadece 24 Hazirancılarla- Kemalistler arasında tercih yapmak zorunda kalırsam: Kemalistleri seçerim diyorum. Sanırım bu konuda da başka bir izahata gerek yok.

“Fakat, bu, yapilanin bir ‘devrim’ oldugu gercegini degistirmez…. Siz buna ‘tek adam’ diyebilirsiniz; bence sorun degil. En azindan, yeterince begenmiyorsam, hangi ‘tek adam’i alasagi edecegimi biliyorum…Bu tur ‘kurum’larin sakatligi su: Zaman icinde gorev/yetki sahalarini kendiliginden genisletmege meylediyorlar…AYM’de gorduk.
Isguzarlik aliskanliklari kesbetmelerinin onune gecmek, belki de yeniden olusturulmalari gerekiyor…”

Zırva tevil götürmez.
Ben temelsiz görüşlerinizi yeterince düzeltmeye uğraştım. Tek adamı sorun görmediğinize ve kurumların “yetki gaspı” yapma ihtimali var diye ve bu durumu mevzuat, uygulama ile önlemek yerine kurumsal denetimi tamamen ortadan kaldırarak üretilen bir çözümü önerdiğinize, savunduğunuza göre yapabilecek bir şey yok. Daha önce yazdım mevcut sistem içinde dahi temel konularda taban tabana zıt bir noktadayız . Bkz. önceki yanıtlarım.

“Sen ODTÜ, Boğaziçi dahil buraları bilimsel yapılar olarak görmediğini,Cunku, uzun yillardir, ben, buralarda cikan ‘mahsul’un geldigi yerlerde oldum; yani, sanayide ve ticarette.Ne dogru durust lisan bilirler, ne de mesleki yeterlikleri yeterlidir.”

Fanusundan çıkmalısın. Dünya senin küçük, orta boylu, daha büyük boylu işletmenden ibaret değil maalesef. Mesela Boğaziçi Üniversitesi 1863’te kurulmuş Binlerce mezun vermiş, Üniversite sınavında en yüksek puan grubunda yer alan(bu aynı zamanda sınavdaki yüzde birlik- en yüksek puanı alan bir öğrenci grubunun girmesi demek) Dünya Üniversiteler sıralamasından İlk yüzde yer almış, Çok önemli uluslararası bilim insanları yetiştirmiş bir kurum. ODTÜ benzer özellikler gösteriyor. TOEFL’da en yüksek başarı(puan ve sayısal yüzde olarak) ortalamasını senin lisan bilmez dediğin bu mezunlar alıyordu değişmediyse

Kısaca sürekli oyun oynadığı, taş dizdiği kahvede iki tane Çorumlu tanıyıp onların kötülüğünü gerekçe gösterip Çorum’dan adam çıkmaz diyen lümpenden farklı bir değerlendirme yöntemin ve analiz kabiliyetin yok. Derinliğin ve analiz yöntemin maalesef bundan ibaret.

Tabi mesela Boğaziçi’nin 1863’ten beri geliştirdiği kurumsal değer, mevcut eğitim kalitesi, marka değerinin ne önemi var. Necip’in küçük-ortaboylu işletmesine gelen birkaç “boğaziçili” kötüyse yeterli. Başka veri veya mukayesete gerek var mı???

“…Adil olup olmadigi tartisilir; ama, kifayetsizler arasindan adil bir secimle birilerini atamanin neresine saygi duymam gerektigini dusundugunuzu merak ediyorum.”

Üniversite öğretim görevlilerinin kendi aralarında yaptıkları seçime ve ortaya koydukları tercihe, 24 Haziranda seçim yapanların tercihine saygı duyduğun kadar duyabilirsin. O da yeterli. En azından tutarlı olursun.

“Sen TCK 299’u çok doğru buluyor, 5186’dan nefret ediyorsun”Yok. ‘Cok dogru’ buldugumu soylemedim. Ama, ‘luzumlu’ oldugunu soyleyebilirim.Dedelerime sormama gerek yok; birinci elden biliyorum.O kanunu, evet, Menderes iktidari cikardi.Sebebi de, donemde cok guclu olan Ismet Pasa’nin (ve taraftarlarinin) etkilerini biraz olsun kirabilmekti.
Yani, ‘hubb u Ali’ degil, ‘bugz u Muaviye’ idi.Fakat, tavadan atlayip atese dustuklerini farketmediler; farkettiklerinde de cok gecti.O ahmakligin cezasini da, yillardir, butun ulke cekiyor.”

Yaw he he Necip. Ya şu sağcılar bir kerede yaptığı birşeyin arkasında dursun. İsmet Paşa’dan korktuk, Hükümet olduk iktidar olamadık, CeHaPe zihniyeti yaptı, Kandırıldık… Aldatıldık… Ben hayatım boyunca söylediğini yapan ve yaptığını da savunan biri olmaya çalıştım elimden geldiğince. Karşımdaki insan düşman bile olsa böyle yapana da saygı duydum. Siyasi ve idari bir konuda hata yapan hatasını sahiplenir özeleştiri yapar, siyasi ve hukuki bir bedeli varsa da öder , eğer hata olduğunu düşünmüyorsa sahip çıkar savunur. Bu kadar basit birşeydir bu. İsmet Paşadan korktuk, CeHaPe zihniyeti… He Necip He…

“[‘Vatanin bir cakil tasi bile verilmez’ dedigi soylenerek yuceltilen MKA’nin, ‘Chester Imtiyazi’ ile ulkenin ucte birini ABD’lere peskes cekmege calistigini, bu ugurda kanun da cikarttigini da bilmeyelim mi?]”

Bilginin her şekli iyidir doğru olduğu sürece. Kimseye bilme demem sadece doğruluğunu sorgula sağlamasını yap derim. Teyit doğruluğunu ispatlıyorsa da o bilgiye saygı duyarım. Sende öyle yap bence

“Sunun farkinda degilsiniz: ‘Devrim’ denen seyler herkesi memnun etmek zorunda degil. Bkz. Devrimler tarihi.”

Olur bakarım 🙂 🙂 🙂 Seninde devrimin en azından sözlük anlamına birkez daha bakman koşulu ile

“Ben eskisinden de memnun değildim ama şimdikinden hiç ama hiç değilim. Doğrudan yaşamı etkileyen tüm bu konularda seninle farklı düşünüyoruz anlayacağın. Walla.. ‘eskisinden de memnun değildim ama şimdikinden hiç ama hiç değilim’ diyerek pek de bir sey demis olmuyorsunuz aslinda….Varsa yoksa sikayet. Eskisi kotuydu, simdiki daha da kotu..”

Bunları Medya değerlendirmem üzerine yazmışsın. Doğrudur. Eskisinden doğan medya dönemimden memnun olmam gerekmiyor, bugün yüzde 98 hükümetin elinde olan bir medya düzenini eleştirebilmek için…

Senin derinliğine çıkmak ve Örnek vermek gerekirse:
2 aşamada bir kanser 4. aşamaya ilerledi diye sevinmem veya onun için 2. aşamadaki kanserden mutlu olmam gerekmiyor. Yani kanserin kötü olduğunu şu anda içinde bulunduğun 4. Aşamanın 2. den kötü olduğunu söylüyorum Bunun için sana 2. Aşamayı övmeme gerek yok. Doğrusu ve iyisi kanser olmaman necip

“Zor olacak, cunku, dedigim uzre, siz hersey ‘muhalif’ olmakla; fakat, isleyebilir alternatiflerinizi de kendi utopyanizdan orneklerle onermekle mesgulsunuz.”

Bilimsel sosyalizmin çok ütopik birşey olduğunu düşünmüyorum. Kaldı ki; bahse konu temel konular bizzat mevcut sistem içindeki iktidar ve uygulamaları. Kısaca değerlendirmem olumsuz ve tespit ettiğim sonuçlarda oldukça realist. İktidar sorumluluğu da senin 24 haziran devrimcilerinde yeni bir iktidar gelinceye kadar çözmekle yükümlü olan onlar.

“Sosyalist sistemle bir sorunum yok benim. Ama, sistemin bir fayda amaci olmali. Onerdikleriniz arasinda ben fayda baglaminda bir sey gormuyorum.”

Sizin tercih ve görüşünüzdür.

“Toplantı ve yürüyüş özgürlüğü olabilir mi mesela?”
Bunlar, elalemin malina mulkune, hayatina, ticaretine engel olmadigi, zarar vermedigi muddetce kabuldur. Yoksa, sirf memnunsuzlugunu gosterecek diye kaldirimdan tasi alip vitrine haydahlamak icin degil.

Tabi toplantı ve gösteri yürüyüşünden anladığınızı ve ufkunuzu gösteren güzel bir yanıt olmuş…

“Ben ne grevin ne de lokavtin birer hak oldugunu, olmasi gerektigini, dusunurum.AB raporlari da umurumda degil. Cunku, onlar da kendi cikarlarina uyan raporlar filan yayinlarlar.“Memurların grev hakkı,”Memurlarin, birakin ‘grev hakki’ni, ‘grev ozgurlukleri’ dahi anlamli degil. Hem omur boyu istihdam garantisi olacak, hem de grev..Sacmmalik.”

Bende Grevin bir hak olduğunu, Memurun grev ve örgütlenme hakkı olduğunu savunuyorum. Sizin söylediklerini saçma buluyorum. Tamamen zıt düşünüyoruz Sürekli karşılıklı aynı şeyleri yazıyor olmanın anlamı yok sanırım. Sizce de öyle değil mi?

“Kamuya seçilme kriterlerindeki mülakat sistemi ile idari görevlere seçilebilme özgürlüğü,”Bunlar teferruat.. Idari detaylar. Bugun boyle olur, yarin baska.

Evet işte liyakatı esas almaz objektif ve evrensel kurallar koymazsan aynen bu dediğin gibi olur bugün böyle yarın başka…

“Hukuki itiraz mekanizmalarının çalışmaması, çalıştırılmaması,” …Idare mahkemesinin yerindelik filan bakmasi sacmalik. Ozluk haklari verilmis mi; baska alacagi var mi?Yok ise, adamin isine son verebilmek lazim.”

Doğru amir istediği gibi memuru görevden atabilmeli, iş güvenliği savunma hakkı olmamalı. Hatta idare mahkemesi gerekçeye elini bile sürememeli(!) Siyasi nedenlerle kadro tasfiyesi yapılıp yeni kadrolaşma yapılmalı değil mi?Nuriye, Semih, İbrahim Kaboğlu, Mülkyeli öğretim görevlileri…

Bakın tamamen zıt olduğumuz başka bir nokta. Ben idarenin her türlü eyleminin (zamanında yaş kararlarının da idare mahkemesi denetimine açılmasını savunurdum) idare mahkemesinin denetimine açık olması gerektiğini savunuyorum.

“Bana, luten, bunlarin sonucunda zarar gormus birilerini gosterin –gordukleri zarari da maddeten tadad ederek.”

Adil seçim konusundaki bu sorunuz, uzun zamandır yurt dışında olduğunuzu düşündürtüyor. Mesela Demirtaş hapiste olduğu için seçim sürecinde propoganda yapamadı, tahliye talebi önce reddedildi daha sonra itirazı ivedilikle değerlendirilmedi, Meral Akşener birçok fiili engellemeye uğradı çöp kamyonlarının miting yolunu kapatmasından meydanların elektiriğinin kesilmesine kadar, CHP dahil muhalefet toplamı ve iktidarın medya sürelerine bakın yayınlanmıştı. Miting organizasyon süreçlerine ve kamu imkanlarının kullanılması somut bir örnek olabilir mi size göre? Saadet partisi vekil adaylarının çekilmeye zorlanması. Abdullah Gül’ün köşküne Genel Kurmay Başkanı ve CB Sözcüsünün nezaket ziyareti. Siyasi alkış yapan komutanlar(ordu siyasi tercih belirtmemeli değil mi necip). Doğu illerinde sandık müşahitlerinin gözaltına alınmaları ve daha mikro örnek isterseniz Urfa Suruç’ta seçim günü yaşananlar yeterli olur mu sizin için. Seçim sonrası tutuklanan sandık görevlisi CHP’li gençler. İllere OHAL nedeniyle 3 aylık valilik kararı ile konulan miting yasakları. Bu durum hem adayları hem de o adaylara oy verecek seçmenleri mağdur eder. Bu objektif bir mağduriyettir sizin kabulünüze veya derinliğinize bağlı değildir. Onun için kabul edip etmemenizin hiçbir ehemmiyeti yok yani.

“Basılmamış kitabı toplatıp şimdi milletvekili olan yazarını içeri atmıştı bu iktidar hatırladınız mı?”Ve, bu tek basina bir gunah-i kebir oluyor.. he mi?

Örnek olduğunu anlayabileceğini düşünmüştüm. O kadar feet yukarıda olduğunuzu tahmin edemedim

Alti ay oncesinde yayinlamis oldugu kitap yuzunden ipe cekilen birileri vardi.. Cumhuriyetimizin asr-i saadetinde..
Kiyaslarsak, sizin dediginiz cok da gunah-i kebir gibi gelmiyor bana. Ama, olsun, siz yine de oyle sayin.

1930 ile 2018 arasında biraz gelişim göstermeniz lazım tabi ki ama sizden gelişen medeniyet, dönemsel farklılıkları anlamanızı beklemek hata olur. Siz matbaada toplatılan ve yazarı hapse atılan kitabı, bu uygulamanın utancını savunmaya devam edin. Daha önce söyledim suimisal emsal olmaz. Kitaba ve yazarına yapılan muamele sizi utandırmadığına göre umarım içinizi soğutuyordur.

Yapiliyorsa, bundan Fenerbahce ari midir?

Evet Fenerbahçe şike yapmamıştır.

Degilse, dedigim gibi, davayi hangi cenahin actigina bakmaksizin, Fenerbahce’nin gercekten masum oldugunu mu dusunuyorsunuz?

Evet düşünüyorum

Yoksa, tuttugunuz takim o oldugu icin, ve davayi da Cemaat baslattigi icin, davanin dusurulmesini mi uygun gorursunuz?

Fenerbahçe şike yapmadığı için düşürülme değil beraat etmesini ve mesleğini kötüye kullanan cemaat militanı hakimlerin hukuk önünde cezalandırılmalarını uygun görürüm

“Ne zaman mağdurun kim olduğuna bakmadan zulme zulüm diyebileceksiniz Necip Bey?” Siyasi konularda bu dediginiz kriter hicbir zaman gecerli olmadi; hicbir zaman da olmayacak.

Bak senin 24 Hazirancıların yakmaya çalıştığı 5 Temmuzda vefat eden, çok sevdiğim bir yazar vardı. Onun bir anektodu ile cevap vereyim sana necip. Hem anmış oluruz.

Aziz Nesin’e ceza duruşmasında Hakim: Sen Alevi değilsin ki niye alevileri savunuyorsun diye sormuş? İnsan değilsin ki simdi sana nasıl anlatayım diye cevap vermiş rahmetli Aziz Nesin

Bende sana nasıl anlatayım Necip! Mağdurun kimliği değil mağduriyettir önemli olan. Nokta(.)

Sizin intibalarinizi cok da kaale almayisimin sebeplerinden birisini acikca yazmaniz iyi oldu.

Zorunda değilsiniz. Olumsuz duygularımız karşılıklı. En azından bu konuda mutabıkız.

Adam, butun omru boyunca birkac siir yazmis. Mabad korkusu ile, baska kimsenin yapmak ihtiyaci duymadigi sekilde, kacmis gitmis. Gittigi yerde bastaci edilecegini ummus herhalde. Olmamis. Stalin’e filan uyduruk methiyeler, onun donemini guzelleyen radyo yayinlarinda metazori calismis –karin tokluguna. O kadar.

Tipik bir kültürlü görünmeye çalışan aktrol cevabı ve yaklaşımı

“Nihat Doğan Bile çabalıyor bakın” Nihat Dogan seviyesinde ornekler verecekseniz, hic yazmasaniz daha iyi olurdu.

Sizin şiir zevkinizin mukayesesi için doğru örnek olduğunu düşünüyorum. Nihat Doğan’ın seviyesinden değil sizin şiir zevkinizin ve Nazım Yaklaşımınızın seviyesinden kulandım bu örneği

Aslında kadın cinayetlerine yaklaşımızın içinde kullanılabilir bir örnek

Sarayin/Hanedanin din degistirmesi sonrasinda ahalinin de din degistirmesi gibi.. Cikarlarina oyle gelmis, onu yapmislar.
Bu tur seylerden kutsalliklar cikarmak, siradan insanlarin sigindigi acinacak yontemlerden birisidir.

Yukarıda söylediğim gibi Zırva tevil götürmez. Her zırvanıza cevap yazmak metni çok uzatıyor gerçekten.

“Ve, zerre kadar akli olduğundan şüphe ettiğim Ahmet SIK..”

Yok yok öyle değil. Şahsen de tanırım. İkinizinde yazdıklarınızı mukayese edince sizden zeki olduğunu da düşünüyorum. Aklı yok değil, sizin gibi girdiği kabın şeklini almaz sadece. Sizin omurganız biraz eksik, iskelet yapınız farklı, farkınız bu

“Senin hiç mücadele enerjin olmadı zaten necip, hep konjektürü kovaladın mücadele edenlerle alay ederek.”
Yan odada yasadiginizi mi anlamaliyim bu kadar iddiali sozlerden?

Yok yazdıklarınızı okuduğumu…

Bu, ne o kadronun, ne de Cammat’in masum oldugu anlamina gelir.

Evet cemaat masum değildir. Kötüdür.

“Evet hukuk kurallarının evrensel niteliği vardır necip.” Vardir. Inanan ve uygulamak isteyen varsa, tabii ki.”

İşte uygulayanlar olmalı. Bende sana onu söylüyorum.

“AiHM kararlarıyla oluşacak yüklü tazminatları, sadece senin çocukların değil benimde çocuklarım öder ve bunlarda hiç öyle küçümsenecek rakkamlar olmaz.” Simdi odum patladi iste..AIHM denen sey ne menem seydir?
Ordusu mu vardir da gelip ulkeyi haciz ederek yazdigi cezalari tahsil edecek? Duyun-u umumiye mi kuracaklar yeniden? Yok, tabii ki. Boyle, ‘harami var deyu korku salmak’lariniz garip ve kusku uyandiriyor.

Hahahaha şüpheci Necip. İmalar terbiyesizlik seviyesine gelmemeli. Yarası olan gocunur derler, benim yaram yok gocunmuyorum. Mahalle kabadayısı gibi yaklaşamazsın mahkeme kararlarına sana bunu anlatıyorum ama Cesareti cehaletinden gelen adama bir şey anlatılmaz. Sende haklısın. Hukuk senin için biraz fazla yüksek bir disiplin.

“Aynı kanal istanbulla çevrenin geri dönülmez şekilde mahfına sebep olup, ekolojik dengeyi bok ettiğin zaman ortaya çıkacak ceremenin sonuçlarını hepimizin çekeceği gibi. Panama Kanali ve Suves Kanali’nin yol actigi cevre sorunlarini detayli incelemis gibisiniz. Bilginizden istifade etmek isterim.Yok, degil de, sadece salliyorsaniz, o zaman da sallama ozgurlugunuzu tanidigimi ifade etmek isterim.

Orada yaşasaydım onları da bu yönüyle incelerdim. Çevre derneklerinin raporlarını okudum sende oku belki faydalanırsın. İnternette var.

Neden erkekler icin de siginma evleri yoktur? Kadinlardan siddet goren erkek yok mudur?Ya da, onlar onemsiz midir?

Bak sana ilgilenecek konu hadi araştır…

Kendi deger yargilarinizi ve dahi kendinizi cok da onemli gorMEmenizi oneririm.

Karşılıklı. Neticede 24 Hazirana devrim diyen ben değilim

“biraz yukarı çıkıp hukukçu olduğumu yazdığımı görebilirdiniz. Daha da daraltayım avukatım.”
Ben, hem kendini (‘sanat’ benden sorulur intibai verecek sekilde) ‘sanatci’ diye tanitanlardan, hem de –sizin yaptiginiz uzre– ‘hukukcu’ diye tanitanlardan gicik kaparim. Hukukcu filan degilsiniz; sistem analizi yapiyor ya da hukuk sistemleri tasarliyor degilsiniz. Ihtisas sahaniza giren bazi kanun maddelerini ezberlemis, onlari kullanarak hayatini kazanan bir teknisyensiniz. Dolayisi ile, hukuk konusunda sizin soyledikleriniz, benim acimdan, sadece ilgili kanun madeleri baglaminda onemlidir. O zaman da, bunlarin ygulanabilirliklerini, istisnalarini filan konusuruz. Bedeli karsiliginda tabii ki.”

Kişiselleştirmeniz yanlış bile olsa Sitedeki varlık nedeni gıcıklık yaratmak olan ve kültürlü gözükmeye çalışan bir aktrol olan sizi, gıcık etmiş olmak beni ziyadesiyle memnun etti. Hukukçu sizin bildiğinizin aksine hukuk fakültesinden mezun olanlara genel verilen sıfattır. Bunu bir mesleğe dönüştürüp akademik bilginizi kullanıyorsanız ayrıca o mesleki tanımlamayı kullanırsınız. Hakim, Avukat, Öğretim Görevlisi, icra memuru, bilirkişi, arabulucu, adliye memuru vs. Yani sizin anlayacağınız hukuk mezunu olan bir gazetecide bölüme özel bir meslek yapmasa bile hukukçuyum diyebilir rahatlıkla… Ücreti vekaletten ve emeğimle para kazanmaktan utanmam sizin komplekslerinizin aksine. Mesleğim(aynı zamanda avukatlık kanunu) Bana müvekkil seçme özgürlüğü verdiği ve istediğim zaman sonradan görme bir kobi ortağının vekaletini nedensiz reddetme, almama hakkı verdiği içinde mutluyum. Yukarıda dediğim gibi Yarası olan gocunur derler benim yaram yok gocunmuyorum. Sizinle de çalışmayacağımıza göre ikimiz açısından da bir çalışma ve/veya tercih durumu yok. Rahat olun.

Hukuk teknisyenliği de kötü birşey değildir ama sizin sığ sularda onunda tanımını yanlış öğrenmişsiniz.

“bir yasayı ihlal etmenizi tavsiye ederim.”Bu dediginizin suca tesvik oldugunu biliyorsunuz, degil mi?

Yok her yasayı ihlal suç değildir. Bu sizin cahilliğiniz sadece. Mesela “noter düzenlemesinin şart olduğu bir GMSV sözleşmesini” adi şekilde yaparak yasa maddesine uymayın ve hak talep edin, Tapu dairesinde devir almadan yasaya aykırı şekilde tapu alım satımı yapın, ya da herhangi bir özel hukuk yasasını ihlal edin o zaman anlarsınız yasa maddelerinin ve yasaya uymanın gerekliliğini. AİHM kararlarını ve içtihatlarını dahi sallamayan(anayasal bağlayıcılığı vardır) birine Saçma cevaplarını uygulayarak test etmesini öneriyorum sadece…

“Kılıçdaroğlu falan değil Devlet Büyüklerine eleştiri (hakaret değil eleştiri) yaparak başlayın mesela yaşayarak test edin hukuk uygulamalarını.” Dedim ya, suca tesvik konusunda bu kadar rahat olmaniz yadirgatici.

Bilinçaltın seni ele veriyor Necip. Yine takken düştü kel göründü. Bak yazdığımı doğru okumamışsın gene. Oysa bilinçaltınla hareket etme diye PARANTEZ İÇİNDE yazmıştım. (HAKARET DEĞİL ELEŞTİRİ) DİYE KİMSEYİ ELEŞTİRMEK SUÇ DEĞİLDİR YANİ ONUN İÇİN SENİ SUÇA DEĞİL ELEŞTİRMEYE TEŞVİK EDİYORUM AMA DÜŞÜNMEK VE ELEŞTİRİ SENİN İÇİN YENİ BİR EYLEM. BİLMEDİĞİN BİR ŞEYE YÖNELTTİĞİM DOĞRU SENİ. Diğer yandan eleştirinin de uygulamada suç kabul edildiğini de zımmen kabul etmiş oluyorsun ki. Yadırgatıcı olan bu ve senin bilinçaltın.

“Ote yandan, cok nadir haller disinda, bu tur konularda, sistem otomatik olarak devreye girmez, birisinin sikayet etmesi gerekir. Bunlari da bildiginizi umuyorum.”

Bak bunuda aynlış biliyorsun CB’na hakaret resen kovuşturmaya tabi. Doğru bilgilerle cevap ver bana. Söylediğin adi hakaret yani senin benim aramdaki hakaretler şikayete tabi olan.

Orada da maşallah herhangi bir teşvike ihtiyacın yok, “kaypak” mesela doğrudan hakarettir, teşviksiz yazabiliyorsun zaten hakaretlerini. Yazışma heyecanıdır veya benim üslubumda seni tahrik etmiştir olabilir diyelim… AHİM bahsinde yaptığın Şüphesel isnat ve ima dışında, “terbiye dışı olarak” kabul etmiyorum yazdıklarını. Biçimsel bakmıyorum senin gibi

Sovmek konusunda bu kadar israrci olmak dogru mudur, bilmiyorum. Ama, yakin zamanda, daha onceleri (yaklasik 100 sene once) yayinlanmis bir yaziyi yayinlayan birileri ceza aldi, bildigim kadariyla. Yanlis mi biliyorum?

Üç vaka buldum senin dediklerini kaale alıp araştırdım. Ceza alan değil hakkında ceza davası açılan 2016’dan beri. Diğer yasaya göre açılan binlerce davaya mukayese emsali olacak bir niceliksel değer arzetmiyor anlayacağın. Farklı bir bilgin varsa ve dip not verirsen ayrıca tartışırız.

“Cunku, cinayetler filanla ilgili mevcut kanunlar dunyada cinayetleri ortadan kaldirdi; oyle mi? Oyle degilse, kanunlarin onceden engelleyicilik acisindan pek de bir ise yaramadigi; cok olsa, hersey olup bittikten sonra uygulanabildigini de bilirdiniz.”

Yaptırım korkusu kişiyi suçtan uzak tutar. Ceza yasalarının temel amacı sadece cezalandırmak değil aynı zamanda önleyici olmaktır. Adi suçlar açısından da geniş bir başarı elde etmiştir. Nüfus- cinayet ve cinayet suçu oranlamasına girersen daha rahat anlayabilirsin. Bununla birlikte yasanın titiz uygulaması ve idari tedbirler, eğitim ve yine yan unsurlar olarak kamuoyu hassasiyetini canlı tutmakta senin devrimi yapan aslanların görevi.İdari ve adli mekanizmalar onların tasarrufunda

“Bu konuda ensar vakfına yazmanız sizin için daha tutarlı olur.” Ya da, Vatikan’a.

Vatikan da oluyorsa Ensardaki de kabul edilebilir öyle mi??Fikirsel olarak değil ama saçmalamakta bir kerametin olduğunu hep söyledim sana kabul et 🙂

“Kaypaklık(!) kötü bir kelime. Testinin içinde ne varsa ağzından o dökülür misali sizin ağzınızdan da o dökülmüş”
‘Kaypaklik’ aklima gelen ilk kelime degildi; daha kotuleri de var.

İçinizin daha pis olduğunu tahmin etmek zor değil

‘Ufuksuz’ ve ‘sig’, cunku perspektifiniz yok. …Sizin yaptiginiz, azicik dah rafine gibi dursa da, aynen oyle..Yok siyatiklerim azdi; yok, romatizmalarim bana hic rahat vermiyor diyerek kafa sisiren aksi ihtiyarlardan farkiniz yok.Kuzum, siz, dunyanin sizin etrafinizda donmesi gerektigini mi dusunuyorsunuz?

Yok kim olduğu, kimin etrafında döndüğü önemli değil dünya tek adamın etrafında dönmesin diyorum necip. Kollektif bir akıl olsun istiyorum. Şikayet bahsini yukarıda cevaplamıştım.

“Doğru mesela oslo da görüşerek, dolmabahçe’de mutabakat yaparak, Habur sınırına seyyar adliye götürerek sükuta çekiliyordu değil mi muhalifler.”Ne olacakti baska?
Elde kesin cozum recetesi mi var saniyorsunuz? Bir o denenecek bir de oburu; ya da bir baskasi. Siyaset budur.

Bu bölüme özel Vurguladığım “ne olduğu” , “ne olacağı” değil. Aynı görüşün hem “çözüm süreci” hemde “en yüksek güvenlik politikalarını uygulayıp” daha sonra müzakereci veya güvenlikçi diye muhalefeti suçlaması ya da HDP’yi meclise taşıdın diye CHP seçmenine çemkirmesi. Burada vurguladığım TUTARLILIKTIR yani. Farklı konseptleri savunabilirsin çok kısa sürede birden fazla geçişli şekilde bunları birbirine zıt konseptleri savunur ve alkış alırsan bunda bir tutarsızlık vardır.

Eski dataniz yoksa, yeniyi neyle degerlendiriyorsunuz?
‘Keyfiniz oyle buyuruyor’la mi?

BAsit 2002 yılında akp’nin iktidar olduğu yıl ile akp’nin 16 yol sonra tek başına yönettiği bu süreçte gelinen noktayı mukayese ediyorum. Senin için anlamsız olabilir benim için anlamlı. Hele karşı bir istatistik vermek yerine kendi geçici askerlik dönemi anınızla istatistik yalanlamanız eleştirel yönteminizin kıfayetini gösteriyor

“2002’den 2017Ye olan artışı nasıl yorumluyorsunuz”

…[Siz, simdi, bu ikisinde uygun ortami sagladigi icin de iktidara cemkirmege devam edebilirsiniz. Sasirmam.]

Buyrun sizin muteber kabul ettiğiniz karşı istatistikleri verin onları bekliyorum. Niye çemkireyim.

“Sence son 16 yilda bu kadar vergi barişi/affi niye çikti.”
….. biz buna piyasada ‘stok eritmek’ diyoruz….Kimseyi zorlamiyorsunuz. Ama, bir gun denetime gelirsek gozunuzun yasina bakmayiz demegi de eksik etmiyorsunuz.… Sizin bu tur seyleri anlanizi pek de beklememek lazim. Isiniz degil cunku.

Stok eritmekte çok başarılılar herhalde 2 sene ortalama ile çıkardıklarına göre yasaları, bayağı bir stok var sanırım. Yasaları uygulanmayan, çözüme katkısı olmayan ve önemsiz şeyler olarak tanımlamanız, vergi yasalarına uygun davranma kabiliyetinizden, vergi pratiğinizden mi kaynaklanıyor yoksa kuzum?

“Ben bu tur densizlikleri kolayca duzeltebiliyorum. ‘Select all | Ctrl L’.”

Düşünün ben kısayol için bile zaman kaybı görmüşüm.

“Satılan kamu malları seni rahatsız etmiyor olabilir beni ediyor.” Niye ediyor? Beles mi devrediliyor; yoksa oradaki arpaliklardan bir cikariniz mi var

Yok doğrudan bir çıkarım yok tabi ama seninde benimde çıkarım var tabi düşündüğünün aksine… Adı üstünde kamunun malı ya! Hani, senin vergilerinle karşılanmış bedeller ve oluşturulmuş üretim tesisleri ya bunlar… İkimizinde çıkarı var kısaca

İstihdam yaratan yerlerin arazisi için alınıp işçilerin işten çıkarılıp üretim tesislerinin kapatılmasını da sevmiyorum ayrıca senden farklı olarak. Oldu mu Gönlün?

“Bak senin aslanlar en son imar Affı getirdi para toplamak için çok normal değil mi?”Tabii ki normal.

Farklı düşünüyoruz.

Neyinizi ciddiye almami bekliyorsunuz?

Benim sizi ciddiye aldığım kadar almanız yeterli. Almıyorsanız daha öncede söyledim bundan sonra yazmayabilirsiniz. Ek bir saygısızlığa gerek yok

“Türkiye listesi orada verilen ilk 10’da ilk 100’de, 500’deki Şirketler. Senin anadolu kaplanlarının oranı dediğin gibi değil yalan söylüyorsun diyorum yani kandıralı…”Bir. ISO500, sizin sandiginiz kadar, onemli degil.Bunlarin hepsi Istanbul sermayesine ait olmadigi gibi, olanlarin da cogunun yerinde saydigini gozardi ediyorsunuz.Iki. Tek basina buyukluk de, sizin sandiginiz kadar, onemli degil.Istanbul’dan ister doguya dogru isterse de batiya dogru gidin, cok sayida organize sanayi bolgeleri goreceksiniz. Hepsi agzina kadar dolu.
Bunlarin toplam buyuklukleri ve ekonomiye katkilari ISO500’u katlar.Daha, Ankara’yi, Manisay’yi, Konya’yi, Kayseri’yi, Gaziantep’i vs saymadik bile…Diyorum ya, ufuksuzluk ve siglik..

Tam senin ufkuna ve sığlığına uygun bir final olmuş İstanbul Sanayi Odası ne ki yüce Necip’in yanında. Sana Türkiye’nin en köklü sanayi odalarında birinin, karşılığında değerler olan bir listesini, bir verisini veriyorum

Buna karşılık eğer yanlışsa Sanayi Bakanlığı, TüsiAD, MÜSİAD, TEİK, DEİK, Sanayi Dernekleri, Odalar vs. birinin veya senin makbul kabul ettiğin başka bir kurumun istatistiki, raporu veya herhangi bir yazımı ile karşılık verirsiniz. Ama önerdiğiniz yöntem bilimselliğinizi ve derinliğinizi ortaya koyuyor.

Olur çıkıp gezmeye başlayayım OSGB’leri. Hızır paşa misali kobi ortağı olmuş bizim bir necip var doluluk tesis ve üretim kapasitelerini verir misiniz İSO listesi ile mukayese edeceğim diye.

Beni ciddiye almanı da geçtim komik olma yeter
Ciddi ol ciddi.

(ya da nerenizdeyse, oranizdan) cikarmanizi oneriyorum.

Tebrik ederim ilkokul diplomanı aldın… Bundan sonra ne yazacaksın “o laflar boy boy” falan mı?

“devrimci hareket her türlü kavgaya hazirdir!”

Evet, iste bu sapina kadar dogrudur.

Ve, evet, ‘her türlü kavga’dan bahsediyoruz.

— Kendi icinde kavga;
— Kendi muttefikleriyle kavga;
— Diger muhaliflerle kavga;
— Kendi golgesiyle kavga;
— Kendi halindekilerle kavga..

Kisacasi, birisi bir kavga lafi etsin, bir kavga ihtimalinden soz edilsin; ‘devrimci hareket’ onu gerceklestimek icin hazir ve nazirdir.

AKP iktidarı döneminde olay olmuş bir gencin aforizması:

Kadınlar ikiye ayrılır

– Cem Garipoğlu

İşçinin ekonomisi

Gerçek
Temmuz 9, 2018

Ekonomide davul Erdoğan’da, tokmak yabancı sermayede

Seçimlerin ardından Erdoğan başkanlığında kurulacak yeni kabine için kulisler başladı. En büyük lobi ekonomi ve maliye alanındaki bakanlıklar için Mehmet Şimşek ve Naci Ağbal isimleri etrafında oluşturulmuş durumda. Yanlış anlaşılmasın Mehmet Şimşek için Batmanlılar, Naci Ağbal için de Bayburtlular kulis yapmıyor. Devrede İngilizler, Almanlar, Amerikalılar kısacası emperyalist sermaye ve para babaları var.

ABD merkezli uluslararası yatırım bankası JP Morgan, son derece açık sözlü bir açıklama yaptı: “Piyasa dostu isimler Mehmet Şimşek ve Naci Ağbal’ın yeni kabinede yer almaları iyi karşılanır, ancak yeni isimler belirsizliğe yol açar.” Seçimlerden önce dolar rekor üstüne rekor kırmaya başlayınca Erdoğan, piyasa dostu Mehmet Şimşek’i İngiltere’ye göndermişti. Burada Mehmet Şimşek uluslararası finans çevrelerine özetle “siz Erdoğan’ın dediklerine bakmayın bunların hepsi seçim için, hele bir kazanalım emrinizdeyiz” dedi. Haliyle şimdi uluslararası sermaye bu sözün karşılığını bekliyor.

Türkiye’nin tek adam rejimi ile emperyalizme karşı dik durmak bir yana tamamen iki büklüm olacağını söylüyoruz. İşte geldiğimiz noktada yabancı sermaye iyice arsızlaşmış bir vaziyette Türkiye’ye bakan atamaya girişiyor. “Ey JP Morgan!” diyen yok. “Sen kimsin ya” çıkışı bu duruma cuk oturmaz mıydı? Ama derin bir sessizlik var. Muhtemelen de bu piyasa ve emperyalist sermaye dostu isimler bakanlar kurulundaki en müstesna yeri kapacaklar.

Mehmet Şimşek’in görevi Türkiye ekonomisini yabancı sermayenin gelip sınırsızca kâr edeceği bir şekilde düzenlemek olacak. Naci Ağbal’ın vazifesi ise mali disiplini korumak olacak. Naci Ağbal devletin cebindeki akrep rolünü oynayacak. Millet açlıktan kırılsa da devlet kaynakları sermayenin kollanması, dış borçların ödenmesi için kullanılacak.

Erdoğan Türkiye’yi anonim şirket gibi yönetmeye başladıkça daha neler göreceğiz!

Cari açık açılmaya devam ediyor! İktidar ekonomiyi yabancı sermayenin kaprislerine terk ediyor!

Türkiye ekonomisinin yapısal sorunlarının başında kronik cari açık geliyor. Türkiye dış dünyaya sattığından daha fazlasını alıyor. Dolayısıyla kazandığımız döviz yaptığımız harcamaya yetmiyor. Bu fark açıldıkça dış borç rakamları da büyüdükçe büyüyor. Hazine müsteşarlığının açıkladığı son rakamlara göre Türkiye’nin brüt dış borç stoku “466,7 milyar ABD Doları olarak gerçekleşmiş” ve “stokun milli gelire oranı ise %52,9 olmuştur.” Söz konusu rakam son derece yüksektir. Özellikle stokun milli gelire oranının 2002’den beri rekor seviyeye ulaştığını belirtmeliyiz. 2001 krizinden önce doruk noktasına ulaşan bu oran yüzde 56,5’ti.

Gidişat düzelmeye değil daha da kötüleşmeye gidiyor. Son açıklanan ihracat ve ithalat rakamları deliğin büyüdüğüne işaret etmekte. Türkiye’de ihracatın artması tek başına hiçbir şey ifade etmiyor. Mayıs ayında yine yüzde 5,3’lük bir artış açıklanmış durumda. Ama ithalat yine daha fazla artmış. Hem miktar olarak hem de oran olarak. Çünkü Türkiye’deki üretim ithalata bağımlı. Üretip dışarı sattığımız malları dışarıdan ithal ettiğimiz ara mallarıyla üretiyoruz. İhracatın ithalatı karşılama oranı 2017 Ocak-Mayıs ayında yüzde 72,1 iken bu yıl yüzde 66,3’e düşmüş. Mevcut iktidarın aradaki farkı kapatmak için dış borçlanma ve yabancı sermayeye Türkiye’de cennet vaat etmekten başka bir seçeneği yok.

Bu durumda yabancı sermaye her türlü vergi indirimini de kapar, yüksek faizle kârına kâr da katar. Hızını alamaz bugün olduğu gibi ülkeye ekonomi bakanı atamaya da kalkar. Tüpraş’ı satan, KİT’leri (Kamu İktisadi Teşebbüsleri) özelleştiren Erdoğan ve AKP iktidarı bu politikaların sonunda devleti ekonomide tamamen sıfırladı. Enerjide dışa bağımlı bir ekonomide bugün 54 milyar lira cirosu, 5 milyar lira da net kârı olan Tüpraş’ı Koç ve yabancı ortaklarına peşkeş çeken iktidar ne bir enerji politikası güdebilir ne de cari açıkla mücadele edebilir. Ekonomiyi yabancı sermayenin kaprislerine terk etmiş durumdalar.

Çözüm bellidir: Dış ticarette devlet tekeli! Tüpraş ve Petkim derhal olmak üzere kilit sanayilerin işçi denetiminde kamulaştırılması! Kamu mülkiyeti ve devlet yatırımları temelinde ithalata bağımlılığı azaltacak bir sanayi planlaması!

Türkiye neden Suriye’den patates ithal eder duruma düştü?

Halkın temel gıda maddelerini oluşturan, yemeklerin vazgeçilmez ikilisi soğan ve patates fiyatları bir anda 5-6 liraya kadar yükseldi. Patates ve soğan fiyatlarındaki artış işçi ve emekçinin bütçesini doğrudan etkiledi. Patates fiyatlarını düşürmek için Türkiye, Suriye’den ithalat yapma kararı aldı.

Ekonomide patates, soğan gibi ürünlere “fakir mallar” (giffen malları) denir. Bu ürünlerin fiyatı arttıkça tüketimleri de artar. Çünkü yoksul halkın sofrasında büyük yer tutan bu ürünlerin pahalanması hanenin daha da yoksullaşması anlamına gelir. Bu durumda halk başka giderlerinden kısıntı yapmaya başlar. Örneğin patates yemeğine 100 gram kıyma koyuyorsa, tencereden kıymayı çıkarır, daha fazla patates ve soğan doğrar.

Patates ve soğan fiyatlarının bir anda artışının sebebi ise tarımın piyasa anarşisine teslim edilmesidir. Aslında bu dönem gördüğümüz aşırı pahalanma madalyonun bir yüzüdür. Türkiye dönemsel olarak, patates fiyatlarının aşırı düştüğü ve çiftçinin maliyetini bile karşılayamadığı için çuval çuval patatesleri yollara döktüğüne şahit olmaktadır. Örneğin 2015 yılında da patates fiyatları 5 liraya dayanmış ertesi yıl tarlada kilosu 20 kuruşa düşen patatesler sokaklara dökülmüştü. Sonrasında para etmediği için çiftçi patates ekmedi, 2015’ten 2017’ye gelinirken patates üretilen alan 100 bin hektar azaldı. Bu plansızlık devam ederse önümüzdeki yıl tekrar yollara dökülen patatesler görebiliriz.

Tarımdaki bu fiyat dalgalanmaları en çok, bir takım aracılara para kazandırıyor. Stokçuluk yaparak voleyi vuranlar elbette ki büyük meblağlar kazanıyor. Ancak hükümetin her seferinde suçu spekülatörlerin üstüne atması inandırıcı değil. Devlet, tüm bunları engellemek, çiftçiyi ezdirmemek halkı doyurmak için var. Yaşanan fiyat artışlarından da Türkiye’nin Suriye’den patates ithal eder duruma düşürülmesinden de birinci derecede hükümet sorumlu. Aynı hükümet gelecekte de patates üreticisinin zarar edip, tefecilerin eline düşmesinden, sokaklara atılan patateslerin israf olmasından sorumlu olacak.

Mazot, gübre ve diğer maliyetleri artan çiftçiler, tefeci bankaların boyunduruğu altında ayakta kalma mücadelesi veriyor. Hangisi para eder diye her sene bir üründen diğerine dönüp duruyorlar. AB uyum süreci, gümrük birliği derken devlet tamamen tarımı piyasaya terk etti. Sonuç ortada. Hem çiftçi kaybediyor hem de işçinin sofrasındaki ekmek küçülüyor.

Yapılması gereken bellidir: Türkiye, tarımsal destek politikalarını uygulayabilmek için AB ve Gümrük Birliği boyunduruğundan kurtulmalıdır. Büyük toprak sahiplerinin topraklarının kamulaştırılması, devlet çiftliklerinde işçi ve emekçi halkın ucuz ve nitelikli beslenmesini hedefleyen, planlı bir üretim (tarım ve hayvancılık) yapılması gerekmektedir.

Bu yazı Gerçek gazetesinin Temmuz 2018 tarihli 106. sayısında yayınlanmıştır.

http://gercekgazetesi.net/ekonomi/iscinin-ekonomisi-2

“Merak etmeyin Sizin hiçbir tarafın sözcüsü olamayacağınız fikrindeyim. Sözcü olmak belli oranda fikir üretmeyi ve öne çıkmayı, hatta gerektiğinde bedel ödemeyi gerektirir.”

‘Sozcu’, ‘adina konusan’ demektir; [tipki sizin ‘vekil’liginiz gibi] konunun ozu/esasi hakkinda fikir filan uretemezler.

Alakasiz lakirdilar ederlerse, tabii ki, azledilirler; ama, onun otesinde bedel filan odemezler. Tersine, maas/ucret filan alirlar.

“Dolayısıyla siz yazılarınızda, bunların hiçbirini taşıyan bir nitelik sergilemiyorsuz.”

Hele sukur. Gec olsa da, anlamis gibi gorunuyorsunuz. O da bir sey sayilir.

“Ayrıca bu özellikleri göstermiş kişilerle alay ediyorsunuz.”

Lakirdi nakliyecilerine cok da saygi duymayisim icin ozur mu bekliyorsunuz benden?

“Hatalı bir muhatap seçimi diyebilirsiniz tabi. Bu konuda haklı da olabilirsiniz belki. Cevaba konu yazdıklarınızı düşününce Sizi muhatap almak gerçekten hata olabilir.”

Rica ederim.

Bir hata varsa, o da bendedir.

Fakat, elimde degil, insanlarin bir seyler ogrenmesi konusunda bazan luzumundan fazla hevesli olabiliyorum –bunca hayal kirikligina ragmen.

“Niye devrim olamayacağı hakkındaki düşüncelerimi daha önceki cevaplarım da size anlatmaya çalıştım.(Bkz. Önceki cevaplar.)”

Evet. Ben de onlarin bos laf oldugunu syledim. Neden beni tekrar etmek zorunda birakiyorsunuz?

“Ben Sosyalist Sistemden yana bir dünya görüşüne sahibim ve sosyalist bir modelde yaşamak isterim.”

Ben de.

“Ama günümüzde ve ülkemizde bu sistem uygulanamadığına, objektif koşullar halihazırda buna uygun olmadığına veya en azından belli bir süre daha müsaade etmeyeceğine göre;”

Sizildanmayi birakip, elde olanla baslayip, onu azicik daha iyilestirmek icin bir seyler yapabiliyorsam, onu yapmak isterim.

Sizinle farkimiz bu.

Siz, olmayan, hic bir zaman uygulanmamis, bir seyi var sayiyor ve mevcudu da hayallerinizle mukayese ediyorsunuz.

Bunun akilla telif edilir tarafi var mi?

“Batı Tipi demokrasiyi daha yaşanabilir bulmamdan”

Sevsinler.. ‘Batı Tipi demokrasi’ dediginiz seyi gormege basladik; daha da gorecegiz.

Dunyanin kaynaklarinin yuzde 70 lerini emerken, kolaydi kendi iclerinde demokrasicilik oynamalari.

Simdi o oran hizla dusuyor ve odleri patliyor. En koyu irkciliklara bulaniyorlar.

[Zengin evinde, gorunurdeki, huzura kanmayin. Fakir evindeki huzur eksikligi goze batsa bile daha samimidir. ]

“Kısaca bu herşeyden “rahatsızsın” hiçbir şeyden “mennun değilsin” gibi izah edilecek bir durum değil.”

Degil, tabii ki. O yuzden, ‘ufuksuz ve sig’ demistim.

“24 Hazirancılarla- Kemalistler arasında tercih yapmak zorunda kalırsam: Kemalistleri seçerim diyorum. Sanırım bu konuda da başka bir izahata gerek yok.”

Var, var.

Izahati da ‘saskin ordek kictan dalar’ seklindedir.

Toplasaniz bir iki stadyumu zor olduracak Kemalistleri ezici cogunluga tercih edisinizi baska turlu aciklayamayiz cunku.

“Zırva tevil götürmez.”

‘Zirva’nin sozculugune mi soyundunuz?

“Fanusundan çıkmalısın. Dünya senin küçük, orta boylu, daha büyük boylu işletmenden ibaret değil maalesef.”

Degil, tabii ki.

Fakat, gecmis bilmemkac onyil icinde edinilen data da hepten yok sayilMAmali; degil mi?

Su anda, bir ilan versek, bir oda dolusu basvuru gelecektir.

Hepsinin de cicili bicili diplomalari vardir tabii ki.

Hepsi de masabasi is ariyordurlar.

Ne kadar daha verirseniz verin, fiilen is yapan yerler sozkonusu oldugunda kacarlar.

Sebebi de basittir: Masa basinda form doldurmagi is saniyor, fiiliyattan da (gercekten ne kadar bos olduklarini da bildiklerinden) kaciniyorlar.

Hepsi boyle degil, tabii ki. Iclerinden yuzde bir, binde bir mertebelerinde ise yarayanlar da cikiyor. Ama, olaganustu verimszlikten bahsediyoruz.

“Mesela Boğaziçi Üniversitesi 1863’te kurulmuş”

‘Kiyamete kadar can sesi’ bahsine bir bakmanizi oneriyorum.

Kurulusu yanlis olunca, ardindan pek de duzeltilemiyor bazi seyler.

“TOEFL’da en yüksek başarı (puan ve sayısal yüzde olarak) ortalamasını senin lisan bilmez dediğin bu mezunlar alıyordu değişmediyse”

TOEFL filan gibi seyleri cok onemsediginize sasirmadim.

Ben, ise basvurup da, o haftaki bir (mesleki) Ingilizce derginin yarim sayfasini tercume edebilene rastlamadim.

Daha da beteri, onune uzattigim herhangi (iki paragraflik) bir Turkce metni de tercume edemiyorlar.

Onu da gectim: ‘Konu nedir?’ dahi anlatamiyorlar. Cunku, once anlamak gerekiyor. Ama, yok.

“Tabi mesela Boğaziçi’nin 1863’ten beri geliştirdiği kurumsal değer, mevcut eğitim kalitesi, marka değerinin ne önemi var.”

Gecin bunlari. Proof of pudding is in the eating.

“Necip’in küçük-ortaboylu işletmesine gelen birkaç “boğaziçili” kötüyse yeterli. Başka veri veya mukayesete gerek var mı???”

Bilmeden konusuyorsunuz. Bizdeki lisans mezunu sayisinin diger calisanlara orani, diger sektorler de dahil, cok yuksektir.

Bunun sebebi de, bunlarin geldikleri yer itibariyle bir sey bildiklerinden degil (bilmezler); ama, ogrenmek kapasiteleri (mesela, duz lise mezunlarina kiyasla) cok daha yuksektir.

Bu da, teknoljik yeniliklere adapte olmamiza katkida bulunur.

Bu arada, ‘küçük-ortaboylu işletme’ deyince akliniza ne tur bir sey geliyor bilemem; ama, ISO 500’un yabancisi olmadigimizi da eklemem lazim.

“Üniversite öğretim görevlilerinin kendi aralarında yaptıkları seçime ve ortaya koydukları tercihe, 24 Haziranda seçim yapanların tercihine saygı duyduğun kadar duyabilirsin. O da yeterli. En azından tutarlı olursun.”

Hayir. Tutarli olmak oyle olmuyor.

Cunku, Universitelerdeki secimler hep kendi aralarindan olur. Hep de titre bakarlar.

Yani birisinin aday olup basa gecmesi icin bir kariyer omru gerekir.

Bir de, herhangi bir prof.un univeriteyi dogru durust yonetecegini nasil iddia edebiliyoruz?

Adam, bir omur boyunca, kendi kucuk odaciginda bir seyler okumus, anlamaga calimis, incelemis, ogrencilere aktarmaga calismis.

Ne anlar o koskoca universitenin mali ve idari yonetiminden?

Anlamaz, tabii ki, ve alt kadrolarin oyuncagi olur.

Aile-ici evlilikler gibi, hep sakat sonuclar verir.

Hepimizin bildigi uzere, tepe yoneticiligi (isadamliginda da oldugu uzere), diploma ile, titr (title) ile olmaz. O, apayri bir yetenektir.

Universitelere (ve devlet hastanelerine) kurum icinden, fakat konuyla ilgili liyakati sifir olan insanlar secmek onlari harcamaktir. Onlar bunun farkinda olmasa bile, bu boyledir.

“Olur bakarım ???? ???? ???? Seninde devrimin en azından sözlük anlamına birkez daha bakman koşulu ile”

‘Devrim’ uyduruk bir kelimedir. Guya ‘devirmek’ten gelir (fiilin isim hali); ama, oyle olsaydi ‘devirME’, ‘devirIS’ veya ‘devIrim’ olmaliydi.

Begenmedi ucbes kisilik dil bilmemnecisi beyzade, ve bu salak kelime kaldi geriye..

Fakat, kelimenin ucubeligini bir yana birakip isaret ettigine bakacak olursak, evet, bugun olan biten tam olarak ‘devrim’dir.

Kansiz, zamana yayilmis fakat cok yogun katilimli.

Sizin (ve bir cogumuzun) bu ‘devrim’ oldugunu farketmeyisiniz, zaman yayilmis olmasindan dolayi olabilir.

“Bunları Medya değerlendirmem üzerine yazmışsın. Doğrudur. Eskisinden doğan medya dönemimden memnun olmam gerekmiyor, bugün yüzde 98 hükümetin elinde olan bir medya düzenini eleştirebilmek için…”

Simavilerin elindeyken, Karacanlarin borusuyken, eminim siz bunlarin birer ‘mustakil’ sey oldugunu saniyordunuz.

Simdi, hic olmazsa, adini koyabiliyoruz.

“Bilimsel sosyalizmin çok ütopik birşey olduğunu düşünmüyorum.”

Basinda ‘bilimsel’ yazdiginiz icin mi, acaba?

Kimler olacak bu kutsal kulenin rahipleri/rahibeleri?

“Tabi toplantı ve gösteri yürüyüşünden anladığınızı ve ufkunuzu gösteren güzel bir yanıt olmuş…”

Kalp krizi gecirene ambulansin erisemedigi, yangin ciksa itfaiyenin gecemedigi gasplari ben kimseye hak goremiyorum.

Artik isteyen Tweeter uzerinden toplanti ve yuruyus (!) yapabilir; ana edecek tek lafim olmaz.

“Bende Grevin bir hak olduğunu, Memurun grev ve örgütlenme hakkı olduğunu savunuyorum.”

Onu coktan anladik.

Gecen yuzyilin baslarindan selam gonderdiler size; ‘ne mutlu, hala daha bu kalintilar devam ediyor’ demegi de eklemegi unutmadilar.

“Evet işte liyakatı esas almaz objektif ve evrensel kurallar koymazsan aynen bu dediğin gibi olur bugün böyle yarın başka…”

Liyakat, mutlak degildir; isin nevinin degismesiyle degisebilir.

Dun liyakat sahibi olan birisi bugun irrelevant olabilir.

“Doğru amir istediği gibi memuru görevden atabilmeli,”

Evet.

Amire, eger bu kadarcik bile yetkisi vermiyorsak, neyin ‘amir’idir?

“iş güvenliği savunma hakkı olmamalı.”

Yanlis.

Bir de guya avukat olacaksiniz. Kavramlari bile karistiyorsunuz.

Is guvenligi ile is garantisi ayni sey degil. [Anlamaniz icin ornek vereyim: Is guvenligi kisinin kask giymesini gerektiriyor; ama, giymemekte israr ediyorsa, o kisinin isten kovulmasi gerekir.]

Ve, kimsenin de is garantisi filan yoktur.

Bunun tersini uman ahmaklar, isyerinin ayaklanip gittigini gorduklerinde sasirMAmalidirlar. Evet, isyerleri de tasinabilir. Zaman alir; ama, olur.

“Hatta idare mahkemesi gerekçeye elini bile sürememeli(!)”

Evet. Idare mahkemesinin yetki sahasi, bir tur Borclar Kanunu kapsamiiyla sinirlandirilmalidir. Taraflarin birbirlerine olan yukumluluklerini yerine getirip getirmedigine bakmaktan oteye isguzarlik edilmemelidir.

“Siyasi nedenlerle kadro tasfiyesi yapılıp yeni kadrolaşma yapılmalı değil mi?”

Bunun hesabi secmene verilir; maasli bir baska devlet memuru olan ‘yargic’in takdir hakki yoktur.

“Nuriye, Semih, İbrahim Kaboğlu, Mülkyeli öğretim görevlileri…”

Hah.. Su ‘Nuriye, Semih’t4en mi bahsettiniz.. Hani, bilmem kac yuz gun aclik grevi yaparak insan irkinin butun rekorlarini kirdiktan sonra, bir Seyid Riza tweet’i yuzunden Kealist ve diger solcular tarafindan unutulmaga terkedilen demokrasi kahramanlarini..

Digerleri de oyle –farkli fakat ayni.

Idare calismak istemiyorsa, konu kapanmistir.

Alacaklari varsa, veznenin yeri belli; odenir.

O noktadan oteye kiseye hayat boyu (ustelik de artan maaslarla) is garantisi verilemez.

Yok boyle bir dunya.

“Bakın tamamen zıt olduğumuz başka bir nokta. Ben idarenin her türlü eyleminin (zamanında yaş kararlarının da idare mahkemesi denetimine açılmasını savunurdum) idare mahkemesinin denetimine açık olması gerektiğini savunuyorum.”

Avukatlara is ciksin diye mi?

“Mesela Demirtaş hapiste olduğu için seçim sürecinde propoganda yapamadı, tahliye talebi önce reddedildi daha sonra itirazı ivedilikle değerlendirilmedi,”

Kim bunlarin sorumlusu ise, ortada gercekten de bir suc varsa, ne yapmasi gerektigini siz dahi bilmiyor musunuz?

Mahkemeye basvurmak.

“Meral Akşener birçok fiili engellemeye uğradı çöp kamyonlarının miting yolunu kapatmasından meydanların elektiriğinin kesilmesine kadar,”

Cop kamyonlari neyi engellemis? Aralarindan insan da gecemiyor muymus?

“CHP dahil muhalefet toplamı ve iktidarın medya sürelerine bakın yayınlanmıştı.”

Iyi de, bunca seye ragmen, neden secime katilmagi reddetmediler?

Yazdiklarinizin geri kalani ‘celebi, bizde siyaset boyle yapilir’ turunden cevaplari olan seyler. Geciyorum.

“1930 ile 2018 arasında biraz gelişim göstermeniz lazım tabi ki ama sizden gelişen medeniyet, dönemsel farklılıkları anlamanızı beklemek hata olur.”

Hukukun evrenselliginden bahseden birisinden bunlari duymak hos tabii..

1930’dan sonra bir evrim filan mi yasadik da benim haberim olmadi?

Dilinizden dusurmediginiz su ‘evrensellik’in zaman cinsinden limitleri mi varmis da ben duymadim?

“Daha önce söyledim suimisal emsal olmaz.”

Iyi o zaman. Bekleyelim bir baska yanlis olsun ki, sizinkini unutalim. Olur mu?

“Evet Fenerbahçe şike yapmamıştır.”

Guldum simdi. Sizi de gulduren cikar insallah.

“Fenerbahçe şike yapmadığı için düşürülme değil beraat etmesini ve mesleğini kötüye kullanan cemaat militanı hakimlerin hukuk önünde cezalandırılmalarını uygun görürüm”

Anladim. Gonul baglarinizi gormek isabetli oluyor.

“Aziz Nesin’e ceza duruşmasında Hakim: Sen Alevi değilsin ki niye alevileri savunuyorsun diye sormuş? İnsan değilsin ki simdi sana nasıl anlatayım diye cevap vermiş rahmetli Aziz Nesin”

Aziz Nesin’den ornek vermeniz talihsizlik olmus.

Daha gecen gun Aydinlik’ta Soner Polat bir seyler anlatmak istedi, mabedin kazlarinin gurultusunden gecilmez oldu.

Yani, demem o ki, tipki Yilmaz Guney misali, Aziz Nesin iyi bir ornek degil.

“Bende sana nasıl anlatayım Necip! Mağdurun kimliği değil mağduriyettir önemli olan. Nokta(.)”

Bunu Vedat, Fikriye ve digerlerinden bahsettigimizde de hatirlayiniz, e mi?

“Zorunda değilsiniz. Olumsuz duygularımız karşılıklı. En azından bu konuda mutabıkız.”

Fakat, fark su ki, benimiler ‘duygu’ degil; tespit.

“Şahsen de tanırım.”

Tevekkleri degil. ‘Bana arkadasinin kim oldugunu soyle, ben de sana SENIN kim oldugunu soyleyeyim’ deyisi ancak bu kadar isabetli bir ornek bulabilirdi…

“Aklı yok değil, sizin gibi girdiği kabın şeklini almaz sadece.”

Boyle gazlarin kaderi kisa zamanda ucup gitmektir.

“Evet cemaat masum değildir. Kötüdür.”

‘Kotu’ bir sonuctur.

Ben, Cemaat’in ahmak ve aptal oldugunu soyluyorum.

Bunun cezasini cekiyorlar; ve daha da cekecekler gibi gorunuyor.

“Hukuk senin için biraz fazla yüksek bir disiplin.”

Hukuk ile adliyeyi birbirine karistirinca, iste, tam da, boyle celiskiler doguyor.

Hukuk, eger icbar edici bir kuvvet/kudret tarafindan desteklenmiyorsa, sadece edebiyattir.

Adliye de, maaslari veren yoksa, antrepo bile olmaz.

“Orada yaşasaydım onları da bu yönüyle incelerdim. Çevre derneklerinin raporlarını okudum sende oku belki faydalanırsın. İnternette var.”

‘Cevre dernekleri’nin raporlarinda ne varmi oyle?

Birbirlerinin dediklerini tekrarlamaktan oteye.

Bilmemnerelerden fon almak icin bin takla attiklari malum. Parayi veren de, haliyle, dudugu caliyor.

“Neticede 24 Hazirana devrim diyen ben değilim”

Biliyorum. O yuzden sizi Ahmet SIK ile ayni ligde goruyorum.

“Hukukçu sizin bildiğinizin aksine hukuk fakültesinden mezun olanlara genel verilen sıfattır.”

Kendi kendilerine verdikleri bir sifat yani. Cok etkilendim.

“Mesleğim (aynı zamanda avukatlık kanunu) Bana müvekkil seçme özgürlüğü verdiği ve istediğim zaman sonradan görme bir kobi ortağının vekaletini nedensiz reddetme, almama hakkı verdiği içinde mutluyum.”

Avukatlik Kanunu, avukatlara imtiyaz tanimak icin degil, onlari (olabildigince) zapt u rapt altina almak icin cikarilmamis miydi?

Benim vekaletim konusunda cok sey soylememe gerek yok.

Bos seyler soylemegi marifet sanan birileriyle calismak konusunda hic gonullu olmadim bugune kadar. Bundan sonra da degismeyecek gibi gorunuyor.

“Hukuk teknisyenliği de kötü birşey değildir”

Tabii ki, degildir.

Ben, uzerinde onceden mutabiuk kalinmis fiyat/bedel karsiliginda verilen, istenen kaliteyi tuturmaga gayret eden her hizmete saygiliyim.

Bum ister tabiplik; ister avukatlik, isterse de fahiselik olsun; degismez.

Ama, bir fahise cikip da kendisinin ‘mutlulukcu’ filan oldugunu soylerse, evet, o noktada ciddi itirazlarim olur.

“Yok her yasayı ihlal suç değildir.”

Ceza kanununda yeri olan suclari ovemez, onlari tesvik de edemezsiniz.

Guya da avukat olacaksiniz..

“AİHM kararlarını ve içtihatlarını dahi sallamayan (anayasal bağlayıcılığı vardır) birine Saçma cevaplarını uygulayarak test etmesini öneriyorum sadece…”

Anayasal bgalyiciliklar filan hikaye.

AIHM’in hem haciz memurlari yoktur; hem de –cok olsa– TC odemeyi kabul eder fakat senede bir cent oder.

Nakten ve defaten odenecegine, odenmedigi takdirde de mueyyidesinin ne olacagina, bunlari da kimin yerine getirecegine dair bir sey yoksa, dedikleriniz bos laftan ibarettir.

“(hakaret değil eleştiri) diye kimseyi eleştirmek suç değildir yani onun için seni suça değil eleştirmeye teşvik ediyorum ama düşünmek ve eleştiri senin için yeni bir eylem.”

Bos konusuyorsunuz, gene.
Neyin suc olduguna siz degil mahkemeler karar verir.

Demek ki, neymis?

Once savciliga sonra da mahmekeye gitmek zorunlulugu varmis.

“Bak bunuda aynlış biliyorsun CB’na hakaret resen kovuşturmaya tabi.”

Re’sen cezaya tabi mi?

Degilse nedir karin agriniz?

“Üç vaka buldum senin dediklerini kaale alıp araştırdım. Ceza alan değil hakkında ceza davası açılan 2016’dan beri.”

Sasirmadim. Arastirmak yeteneginizin pek de mevcut olmadigi belliydi zaten.

‘6 ay daha bekleseydi, Yunan zaten cekip gidecekti’ dedigini, yuzyil sonra tercume edip yayinlayan birileri ceza yedi mi yemedi mi? Onu arastirin.

“Yaptırım korkusu kişiyi suçtan uzak tutar.”

Temennilerinizi kural gibi zikrediyorsunuz gene.

“Ceza yasalarının temel amacı sadece cezalandırmak değil aynı zamanda önleyici olmaktır.”

Sadece ceza ile onleyici mi olunurmus; nerede bunun odul ayagi?

“Adi suçlar açısından da geniş bir başarı elde etmiştir.”

He ya.. Ulkede cinayet minayet kalmadi.. degil mi?

“İdari ve adli mekanizmalar onların tasarrufunda”

Nasil yani, bir yerde bir cinayet oldugunda, bunu sorusturmak icin parti merkezinden icazet mi aliyorlar?

“Kollektif bir akıl olsun istiyorum.”

Istemekle olmuyor.

Ben de sizin daha akilli olmanizi istiyorum; ama, ne care, istemekle olmuyor..

“HDP’yi meclise taşıdın diye CHP seçmenine çemkirmesi.”

HDP MV’lerinin hapse atilmasi icin oy vermis bir CHP’yi bu kadarcik da olsun elestirmek cok mu?

“Burada vurguladığım TUTARLILIKTIR yani.”

Evet, evet. Tipki bir ust paragrafta benim degindighim ornekteki gibi tutarlilik..

“Buyrun sizin muteber kabul ettiğiniz karşı istatistikleri verin onları bekliyorum.”

Olur. Emriniz olur.

Iddia eden ben oldugum icin, bunlari bulup getirmek de tabii ki bana duser.

Kuzum, siz gercekten avukat misiniz?

Hic gostermiyorsunuz da.. ondan soruyorum.

Yoksa, saka misiniz?

“Stok eritmekte çok başarılılar herhalde 2 sene ortalama ile çıkardıklarına göre yasaları, bayağı bir stok var sanırım.”

Evet, oyle gorunuyor. Degil mi?

“vergi pratiğinizden mi kaynaklanıyor yoksa kuzum?”

Ne kadar vergi verdigimi (oransal ve nicelik acisindan) bilseniz, eminim, vergi kacirmanin yollari uzerinde bana danismanlik yapmak isterdiniz –konunun hukusel taraflari icin, en azindan. Ama, yok, ben o tur riskleri almak niyetinde hic olmadim hic.

“Düşünün ben kısayol için bile zaman kaybı görmüşüm.”

Evet. Densizliginiz ortada biraktiginizdan belli.

“Adı üstünde kamunun malı ya!”

Toprak orada duruyor. Bir yere gidecegi yok.

“Hani, senin vergilerinle karşılanmış bedeller ve oluşturulmuş üretim tesisleri ya bunlar… İkimizinde çıkarı var kısaca”

Benim cikarim, luzumsuz odenen maaslar ve verimsiz kullanilan enerji ve hammadde ile daha cok halel goruyor.

Oralar birer arpalik olmus. Satilsin ve kamu maliyesi uzerinden bu yuk kalksin.

“İstihdam yaratan yerlerin arazisi için alınıp işçilerin işten çıkarılıp üretim tesislerinin kapatılmasını da sevmiyorum ayrıca senden farklı olarak. Oldu mu Gönlün?”

Istihdam yaratmak diye kutsal bir gaye mi var?

3 kurusa satilamayan seyi 5 kurusa mal ediyorsa, kapatilmasi cok daha evladir bence.

“Benim sizi ciddiye aldığım kadar almanız yeterli.”

Ben sizi ciddiye alarak cevap veriyorum; ama, daha fazlasi icin sizin bir iki gomlek gelismeniz gerekiyor.

Magazinel seyleri ciddiye alip yazarsaniz, zor.

“Ek bir saygısızlığa gerek yok”

Benim malesef pedagojik formasyonum yok. Hic de olmadi.

Sabir zorlayan afakiliklere karsi bildigim tek cevap sekli durust olmaktir –nazik olmak degil.

“Sana Türkiye’nin en köklü sanayi odalarında birinin, karşılığında değerler olan bir listesini, bir verisini veriyorum”

Ben de diyorum ki, bu verdiklerinizin herbiri bir munferit sirket icindir.

Her ne kadar bunun yanlis bir tarafi yoksa da, resmin tamamini gostermez –hatta carpitir.

Duzinelerce OSB’de binlerce uretici var. Bunlarin ekonomiye katkisi cok daha yuksektir.

Hatta, sunu da soyleyebilirim: Uretimi durduracak olsalar, ISO500’deki sirketlerin birden cogunun faaliyetini hayli uzun zaman icin durdurtacak ureticiler vardir bu OSB’lerde. Bunu da sallama teknigi ile degil, bilerek soyluyorum.

“Buna karşılık eğer yanlışsa Sanayi Bakanlığı, TüsiAD, MÜSİAD, TEİK, DEİK, Sanayi Dernekleri, Odalar vs. birinin veya senin makbul kabul ettiğin başka bir kurumun istatistiki, raporu veya herhangi bir yazımı ile karşılık verirsiniz.”

Siz, bu saydiginiz devletlu kurumlarin, bu OSB’lerde neyin uretildigini filan bildiklerini mi saniyorsunuz?

Ellerinde, cok olsa, bu sirketlerin esas mukavelesi ve sermeyeleri ile ilgili bilgiler vardir. Bir de, SGK bilgileri.

Ondan otesini bile(e)mezler. O organizasyon devlette hala daha yok, malesef.

“Olur çıkıp gezmeye başlayayım OSGB’leri. Hızır paşa misali kobi ortağı olmuş bizim bir necip var doluluk tesis ve üretim kapasitelerini verir misiniz İSO listesi ile mukayese edeceğim diye.”

Ben, size daha fazla bilgi veremem. Hem ustume vazife degil, hem de esgal tarifi haline donusebilir.

Surada, mesela, bir bilgi kirintisi var:

http://www.jll.com.tr/turkey/tr-tr/haberler/103/organize-sanayi-bolgeleri

Ama, ne kac kurulus oldugu, ne ciro buyuklukleri, ne diger onemli parametreler var.

Fakat, kamuoyu zaten bunlarla ilgilenmez. Onlar, gomlek/corap degisitrir gibi sevgili/metres/GF degistiren bir avuc zengin zibidiye odaklanir sadece.

“nefret etiniz devrimci hareketin ve ileri güclerin sayfasinda takilip kalmis siniz…..garip biraz degil mI!”

Nefret ettigimi kim soylediyse size, sizi isletmis.

Ben, aslinda bir tur empati, bir tur merhamet ile davraniyorum: ‘devrimci hareket’ ve ‘ileri gücler’ dedikleriniz birer (Filipinlerdeki su meshur) Japon askerine donumus…

Degisen ve degismekte olan dunyadan habersiz.

Ben, onlara, dunyanin degistigini anlatmaga calisiyorum..

CHP’nin basina Dersimli birisi gecmis, 9 donemdir basarisiz olmasina ragmen degistiremiyorlar.

Dahasi, CHP tarafindan vaktiyle kac kellesi alinmis Saadet’le ittifak bile kurmuslar.

HDP ise HUDAPAR’la oturmus konusmus; ittifak yapabilir miyiz diye..

Yani, Almanlarin ticaret, Yahudilerin etrafa saldirdigi bir dunyada yasiyoruz.

‘Devrimci hareket’ ve ‘ileri gücler’in en azindan bunlari gormesini umut ediyorum.

“düsüncenin oldu yerde her zaman kavga vardir……”

Birbirinin kotulugunu dusunenlerden bahsediyorsunuz.

Kavga etmek yerine, sakin sakin oturup konusmagi ogrenmeniz lazim.

İdam yanlısı militarist Kenan Bey:

“Asmayalım da besleyelim mi?”

İdam karşıtı hümanist Necip Bey:

“Yargılamayalım da besleyelim mi?”

Cumhurpatronluğu kabinesi

Gerçek
Temmuz 10, 2018

http://gercekgazetesi.net/manset/cumhurpatronlugu-kabinesi

Erdoğan Türkiye’yi paşalarla yönetecek

Gerçek
Temmuz 10, 2018

http://gercekgazetesi.net/karsi-manset/erdogan-turkiyeyi-pasalarla-yonetecek

Bütün orta sınıf Türkler mavi gözlü sarışın olmak isterler ama bazıları daha mavi gözlü sarışın olmak ister. Bunlar hırslılar ve hızlılar.
Daha mavi gözlü sarışın olmak isteyenler papağan olmak istemeyenler. Yaratıcı, orijinal, ilk, tek olmak isteyenler. Yani, Kapitalizm dünyaya egemen olalı okur, yazar, çizer, eğitim görmüş olanların yakalandıkları bulaşıcı hastaklığın mağdurları, zavallılar. Birey olmayanların bireyciliği, birey olma hırsları, hayalleri ve rüyaları.

Ben salt kısa kesmek için ‘ben’ derim. Aslında, ‘o, benim ağzımla konuşuyor’ demeyi tercih ederim. Her halükârda, bu hastalığa tutulmayanlar daha güzel söylerler:

Kendimi ne kadar birey düşünsem, o kadar var olduğuma inanamıyorum.
Bir Eskimo
Yani, siz adi ırkçıların hor gördüğü ve milyonlarcanıza bedel, hâla insan kalmış bir varlık.

“No one can take from us the joy of the first becoming aware of something, the so-called discovery. But if we also demand the honor, it can be utterly spoiled for us, for we are usually not the first. What does discovery mean, and who can say that he has discovered this or that? After all it’s pure idiocy to brag about proiority, for it’s simply unconscious conceit, not to admit frankly that one is a plagiarist.”
Goethe

Tercüme
[“Kimse bizi bir şeyin, sözüm ona buluşun, ilk defa farkına varma sevincinden mahrum edemez. Ama üstelik bir de onur isteğinde bulunursak, buluş zevkinin tamamiyle cılkı çıkar; çünkü çoğu zaman ilk değiliz. Buluş ne? Kim şunu veya bunu bulduğunu iddia edebilir? Zaten eser hırsızı olduğunu açıkça kabullenmeme, ilk olmakla böbürlenmek tam enayi dümbelekliği, salt bir bilinçaltı kibir.” Goethe]

“The secret to creativity is knowing how to hide your sources.” Albert Einstein

Tercüme
[Yartıcılığın sırrı kaynaklarını saklamayı bilmektir.]

Belki bir gün gelir kendinizin ne kadar farkında olmadan Kapital köleleri olduğu BULUŞU bulursunuz. İnşallah! Amin!

“Medeniyetdenilenbütünkötülüklerinanası”nın icadı olan bazı şeyler vardır.

Bunlar insanı daraltır, huzursuz eder, mutsuzluk verir, içini negatif düşüncelerle doldurur.

Mesela insanı sıkan, tiksindiren, kusturan, iğrendiren duygusuz aşk filmleri ve romanları gibi.

Veya, ruhun gıdası olan, çok sesli, ahenkli tamtam müzik türlerinin aksine, kulak tırmalayan, monoton, detone, tekdüze, sıkıcı, bunaltıcı modern müzik türleri – pardon türü gibi.

Halbuki bazı şeyler bunların tam tersidir.

Yani insanın içini açar, huzur verir, mutlu eder, içini pozitif düşüncelerle doldurur.

“Medeniyetdenilenbütünkötülüklerinanası”na karşı olan değerli yorumcuların engin düşünceleri gibi.

“Sen ve tanıdığın herkes bir gün ölecek.
Bazı psikologlara göre, bu rahatsız edici gerçeklik sürekli olarak aklımızın arkasında durur ve sonunda yaptığımız her şeye, dine sarılmaya, sebze yemeye ve spor salonuna gitmemize, çocuk sahibi olmamıza, kitap yazmamıza ve şirketler kurmamıza teşvik eder.
Sağlıklı insanlar genellikle bu bilinç altına atılan hissin farkında bile olmadan, ölümü düşünmeden, günlük hayatta hemen ilgilenme gerektiren durumlarla uğraşarak başa çıkarlar.”

Not: Bu psikologlar, aynı çok sayıda diğer süt inekleri bilim adam-karıları gibi, safsatalarının salt kendi sapıklar kültürlerine özgü olduğunu bilmezler. Ama olsun, ormanda düşen ağacı gören olmazsa, ağaç düşer mi?

Eğer biri çıkar da bazı toplumlarda bunun yaşanmadığını; bunun varoluş, insan doğası, Allah’ın işi, alın yazısı, gen veya DNA yazısı olmadığını, maymun işi olmadığını, kültürden kaynaklandığını sürerse ne olur?

Akla yatkın, duruma yatkın, kısa kesmeye yatkın sıradan insanların YANITI: bu bilgi sapıklar kültüründe yaşayanların işine yaramaz. Katılırım.

Bir de bu sitedekiler gibi sürülerin başını çekmek isteyen yüksek zekalılar var.
Bunlar, yaratıcı, orijinallik için can atan, kaymak tabakasından. Uslu, evcil, iyi aile çocukları. İNSANLIĞIN ilerlemesinde, doğa ve sosyal bilimde, sayısız yaratıcı ve orijinal katkıda bulunmuşlar. Bu çok tahsilli, çok diplomalı, çok bilen ve bilinenler, satıhta bilgilerle tatmin olmazlar. Aynı komplocular gibi GERÇEK’İN, görünen sahte dünya altında pusuya yatmış gizli güçlerden (metafizik, belki?) oluştuğuna inanırlar.

Tarih okumaktansa, derinlere dalar orijinal fikirlerle tekrar satıha çıkarlar.
Örneğin daha kısa bir süre sayılacak tarihte Bizanslı bir tarihçi, “Araplar ne dostum ne de düşmanım olsun. Hele Türkler, mutlaka uzak durmalı. Bunlar için EN BÜYÜK ONUR SAVAŞ MEYDANINDA ÖLMEK.” der. Diğer bir antropolog, bazı çıplak vahşilerde çlüm korkusu olmadığını tespit etti. Daha da örnekler var ama eşeğe altı semer de koysan yine eşek.

Örneğin dünyanın dört bucağında salt kendileri gibi olanları düşünerek bazı çok orijinal ve yaratıcı öğütler verirler: “Git o toplumlarda yaşa!”, “Özgürlük var, demokrasi var, seyahat hakkı var!” Farkında olmadan yavşak yavşak “eğer ben özgürsem, ben demokraside yaşıyorsam, ben istediğim yere istediğim zaman seyahat edebiliyorsam, herkes öyledir” derler. Klonları arasında ve sosyal medyada da kendileri gibi olmayanlara, ezilenlere acımakla boşalma terapisi yaparlar.

Örneğin bilim bilmeden, soyal darwinizmi anlamadan, hatta gönderdiğim yazıda Gould’an alıntıyı bile anlamayan anarşist Zileli bir kalemle ve sırtını ideolojileri kendisininki ile aynı ama dedikodularda ayrıldıkları klonlarına dayayıp dil çabukluğuyla ezilenleri ezenler, yenilenleri yenenler yaptı. Ulan insaf be. Bu azılı anarşist dünyanın her yerinde, halkları yönetmede, okullarda, iş yerlerinde, sanatta, müzikde ticarette, sınavlarda, zengin olmada, kitap yazmada, güzellikte, yaratıcılıkta 10 bin yıldır üstün insanların hep üstün olduklarını gözleriyle değil, ideolojik at gözlüğüyle veya keskin zekasıyla görmüş. Yaratıcılık bu kadar olur! Oyun aynı oyun, kazanan takım değişti.
Doğal olsun, sosyal olsun, evrim teorisine göre karılar üstünleri seçermiş, böylece bu üstünler çok çocuk yaparlarmış ve dolayısıyla gittikçe artar, maçı kazanırlarmış. Ama nedense, her yerde fakirler çocuk yapar, zenginler ve üstünler para yaparlar.
Yaratıcılık yerine bilgi edinse fena olmazdı.

Üstelik böyle cici bici bilimsel jargonla anlatmaya ne gerek var?

Hazreti İsa, 2 bin yıl önce darwinsiz, sosyal evrimsiz, “dünya fakirlere kalacak” dedi. İşte dinleri anlamadan din düşmanı olma modasına katılmanın zararları.
Belki de yaratıcılık sıradan olup sıradan olmak istemeyenlerin ağzına sokulmuş bir emzik.

“T.C.’de;
İster tek
İster çift/eş
İster grup/tabaka/sınıf iktidarı olsun;
Kürdlerin ulusal haklarına TEKÇİ yaklaştıkları sürece aralarında hiçbir fark yoktur;
Bu nedenle
Kürdlerin
Tek mi
Çift mi
Parlamenter mi
Başkanlık mı
Tartışmalarına katılması anlamsızdır…”

“A. Hamid’e karşı
İttihat Terakki’yi desteklemek neyse
Tayyip’e karşı
PKK/HDP/CHP’yi desteklemek de odur!

Kürdler, A.Hamid-İttihat
Türk-İslam-Kemalizm
Tayyip-PKK/HDP/CHP
Kıskacından çıkıp
Kendi ulusal çizgisini kurmalı;
Ulusal haklara odaklanmalıdır…”

“Kuzeyli Kürdler
Ulusal haklara karşı olduğu ve tekçi bir anlayışa sahip olduğu için Tayyip’e tavır almalıdır;
Tayyip’in,
PKK/HDP’ye karşı tutumundan dolayı Tayyip’e tavır almak
Tayyip’ten çok daha tekçi/kafatasçı olan Apoculuğa/Kemalizm’e hizmet etmektir!”

(Nasname)

https://evrimagaci.org/doganin-ahenkli-muzigi-4318

HDP, Halklar, Pigmeler, Eskimolar

–

““Kürd” adının vurgulandığı yerlere Çerkez, Laz, Roman, Afrika Pigmenleri, kutup Eskimoları vs. kimlikleri yerleştirin, göreceksiniz ki bahsedilen kimlik bizim kimliğimiz değildir. Bize burada dayatılan KCK teslimiyetçiliğidir, evet açıkça bütün Ulusal Haklarından feragat edip, bir dil ve kültür demagojisine teslim olmaktır. Ama Teslim olmanın statüsü yoktur. Teslim olur, Esir olur, etek öper oturursun. Devamı yoktur!”

Hozan Bawer: Teslim Olmanın Statüsü Yoktur! | Nasname
http://nasname.com/hozan-bawer-teslim-olmanin-statusu-yoktur/

Cumhuriyet Halkların Demokratik Partisi iktidarı için Selahattin Kılıçdaroğlu CHDP’nin başına geçmelidir !

“Ama o CHP’ye genel başkan olmak istiyor. Genel başkanlık hamallıktır. Her gün gündelik siyasetin içinde olup yıpranacaksın; hem kendine hem CHP’ye zarar vereceksin. Kasaba siyasetçileri işte böyle yapar. 2023 seçimlerine CHP Genel Başkanı olarak girersen, yanında zarif Kemal Kılıçdaroğlu ve ekibi de olmayacak. Bu durumda, “CHP’ye genel başkan olmak hırsı” irrasyonel bir saplantı ki yakışıklı olmaz!

Babam böyle durumlarda “Şişti Abdurrahman!” derdi.”

MUHARREM İNCE İÇİN SONUN BAŞLANGICI
ÖZDEMİR İNCE
8 Temmuz 2018
http://ozdemirince.com/muharrem-ince-icin-sonun-baslangici/

“Rahmetli babam, yeni durumları, kendini durumunu iyice değerlendirmeden birtakım zevzekçe şımarık işler yapanlara, “Şişti Abdurrahman!” derdi.”
http://www.hurriyet.com.tr/seyh-said-kimdir-neden-isyan-etmistir-331456

Bu düzgün düzen muhafızlarıyla dalga geçmek hoş oluyor. Önce mantık oyunları yapıp kafalarını iyice ambele ederek bu salak yüksek zekalıları tekrar medetleri mantralara sığınmaya mecbur etmeyi düşündüm ama uzun diye sonraya bıraktım.
Onların seviyelerine inmek işi daha kolaylaştırıyor. Nasıl olsa yine kuduracaklar ve yeniler çıkıp ilahilere katılacaklar.

Vahşilik ve doğada yaşamayı savunanın ama medeni yaşamın nimetlerinden yararlanması arasındaki çelişki diğerlerinin de dikkatini çekti.
Bu şahsın çelişkisini halk arasındaki bir atasözü olan “hocanın (yani bu şahsın) dediğini yap, yaptığını yapma.” ile incelersek ne olur diye merak ettim.
Hoca, herhangi belli bir güzel olduğuna inandığımız öğretiyi biz aktaran ama kendisi uygulamayan herhangi bir kimse veya kurum olabilir. Yani, münafık.
Böyle bakınca bu çeşit çelişki, hemen hemen insan ve kurum sayısı kadar çok.
Sevdiğim bir ‘kuru’ esprileriyle tanınan Sakson fıkrası anlatayım:
Biri ölür ve cennete gider, kapıyı iteler iteler açılmaz. Nihayet omuzlar ve içeri küt diye serilir. İçerdeki bir Sakson “bu kapı her zaman paslı” der.
Benim daha da çok sevdiğim ve bu çelişki uzmanları kara cahillerin bir milyon yılda anlayamayacakları: B*k mutlaka çıkacak. Bu çelişki uzmanları, b*k çıkarmadan yaşamaya inanan enayi dümbelekleri.
Fazla güldük, ciddi olalım.
Belki ayıklamak gerekir. Bazı insanlar ve kurumlar sadece dediklerini yapmamakla kalmaz, insana zarar getirirler. Ama bunlar da sayılmayacak kadar çok. Hatta bu sitedeki dedikoduların hepsi bu tip zararların ifşaları. Sonra bu çelişki suçlusu, benim bildiğim kadar, ne bir devlet adamı, ne bir şirket müdürü, ne bir politikacı, ne bir general, ne bir bankacı, ne bir iş adamı. Her hlükârda, asıl suçlular ya kahraman ilan edilir veya asla cezalandırlmaz. Bu çelişki suçlusunun kime zararı var? Zaten bence, olsa olsa ya bu şahıs iyice deli veya bu şahsın “gidin doğada vahşi insanlar gibi yaşayın” dediğini sananlar sadece deli değil aynı zamanda sapık ve kara cahil. Belli ki tüketici sapık olduklarından kötü vicdanlarını rahatsız etmiş, ya da, cahiller cahili enayi dümbelekleri olduğunu farkında değiller.

Bildiğim binlerce şahane çelişkilerden birini anlatayım. Daha henüz ekoloji lafı bile çıkmadan dünyanın harabeye çevirtildiğine uyaran iki yazar bir slogan attılar: “Küresel düşün, yerel etkin ol!” 15-20 yıl sonra ben aynı sloganı, çok ünlü bir bankanın vitrininde gördüm. Çok tanınan bir slogan olduğu ve kimlerin attığı bilindiği halde, banka kaynağı vermemişti. Şimdi sanırım çelişki çikletini pis ağızlarında çıkarmayanlar o kadar fuck*ing cahiller ki, bankaların etrafı yakıp yıktığı solcu ilahilerini unutup bankaların medeniyete yaralarlarını bile savunacak kadar alçalırlar.
Her iki yazar da ünlü anarşist. Biri son derece pasifist. Pasifistin diğer bir sloganı: “şiddete karşı şiddet kullanıldığında, salt şiddet kazanır.” Ama aynı kişi bir gün büyük bir borsanın önünden geçerken kendi kendine “ulan şuraya bir bomba atıp yerle bir etsem ne kadar zevkli olur” düşünür.

Bildiğim binlerce şahane insanların şahane çelişkileri arasından neden bunu seçtim?

Kendimin en büyük çelişkisi bu adi ve kara cahil siliklerin ilk göze çarpanı “buldukları” çelişki değil. Ben de pasifist olmak isteyen biriyim ama kanımda olmadığını da biliyorum. Böyle lağım fareleri fazlalıklara rastlayınca yazılarıyla tanıdığım eşsizler ve kişisel tanıdığım şimdi ölmüş eşsiz asil ruhlu arkadaşlarım aklıma geliyor, feleğe ve felekten bile güçlü olmuş bu hilkat garibelerinin ağızları ve g*tlerini tıka basa doldurulan Kapital’e gücümün yetmediğine sadece isyan ediyorum ama aynı pasifist anarşist gibi bu çelişki pezevenk*iği yapanların ağızlarındaki çikletleri çıkarıp bir tabanca koyarak fuck*in beyinlerini patlatsam ne kadar zevkli olur düşünüyorum.

2 ocak 2016 iran-suudi arabistan gerilimi

“katledilen sii alimler ne tur alimlermis merak ettiren haber. ne konuda alimlermis yani ?

bir de islam profesorleri var o beni cok gulduruyor. onlara da islam alimi diyorlar ya oradan cagrisim yapti herhalde.

dinlere inanmayan bir insana gore, internetteki star wars nerd’ lerine star wars alimi demek gibi sanki.

gece gece gucte degil ama kafada bir dengesizlik olusturdum sanirim.”

https://eksisozluk.com/entry/57434005

Sen, Medeniyetle Savaşanlar Derneği Başkanı bir medenisin.

Ben, Sigarayla Savaşanlar Derneği Başkanı bir sigara tiryakisiyim.

İkimiz de Çelişki Suçlusu’yuz.

Aman dikkat! Çelişki Polisleri bizi yakalamasın!

Çoğunluk – pardon %50 diktatörlüğü ile ilgili bir haber.

Daha önce bu kadar emin değildim fakat aşağıdaki haberi okuduğumda 15 Temmuz “şehit”leri, “gazi”leri ve yakınları için çok da üzülmemekte haklı olduğumdan emin olmaya başladım.

Tıpkı, karşı taraftan bu kaderi paylaşmış olmakla birlikte “şehit” ve “gazi” olamamış olanlar ve yakınları için de aynı düşüncede olmam gibi.

–

Ömer Halisdemir’in babasından flaş idam isteği

Gaziantep’te Şahinbey Belediyesi tarafından düzenlenen 15 Temmuz Şehitlerini Anma Programı’na katılan şehit Ömer Halisdemir’in babası Hasan Hüseyin Halisdemir, hain darbeciler için idam istedi.

Baba Hasan Hüseyin Halisdemir, darbe girişiminin üzerinden iki yıl geçtiğini ve hala içinin yandığını belirterek, “Biz idam istiyoruz. Bütün şehitlerimizin ruhu için bu hainlere idam istiyoruz. Bunlar 10 sene ceza almış, 20 sene ceza almış, müebbet almış bunlar olmaz, bunlar bizi rahatlatmıyor. Eğer ki bu devlet bizim içimizi rahatlatmak istiyorsa idamı getirmelidir” dedi.

“Darbeciler cezalarını halk önünde çekmeli”

Darbecilerin Türk milleti önünde cezasını çekmesi gerektiğini vurgulayan Halisdemir, “Bu hainlerin ölüp ölmemesi bizim için önemli değil. Bizim için önemli olan bu vatansızların Türk milletinin karşısında cezalarını çekmeleridir. Eğer bunlar cezalarını bu şekilde bulursa, asılırlarsa bizim içimiz daha rahat olur. Bu durum geriden gelenlere, bu gibi hain düşünceleri olanlara, biz de aynısını yapmak istiyoruz diyenlere de iyi bir ders olur” ifadelerini kullandı.

“Darbeci hainler Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı devre dışı bırakmak istiyorlar”

Darbeci hainlerin hâlâ Türkiye’ye sıkıntı vermek ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı devre dışı bırakmak için uğraştığını açıklayan Halisdemir, “Bu pislikler hala Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan’a zarar vermek amacında. Erdoğan’ı devre dışı bırakmak istiyorlar. O devre dışı kalınca rahatlayacaklarını düşünüyorlar. Bunun dışında bu hainler ilerde başka yönetimler gelir diye umutlu. Yani başka yönetimler gelince bunları bırakırlar. O yüzden biz idam istiyoruz, idam istiyoruz, idam istiyoruz. Tüm şehitlerimiz için, annelerin-babaların içini rahatlamak için, ferahlamak için idam istiyoruz. Onun için bu şerefsizlerin, vicdansızların, vatanına milletine bayrağına sahip olmayan kişilerin idam etmemiz lazım” şeklinde konuştu.

Ciddi olalım beyler.

Her şeyle dalga geçilebilir, ama anti-medeniyetizmle değil.

Adamı günaha sokmayın.

“Necip bak bakanlıklar falanda açıklandı sana bir görev verilmedi.”

Wah wah.. en buyuk hayalimdi, halbuki. Kendime yapacak is ariyordum zaten.

“4857’ye bağlı sömürdüklerin senin yanlışlıklarını yüzüne söylemediği için”

Is Kanunun isvereni kayirdigini mi soyluyorsunuz? Eger oyle olsaydi, herkes isveren olmak icin can atardi. Fakat, oyle olmadigi ortada.

Herkes, bir yere kapagi atayim; isveren (ozel ya da devlet) onume yapacagi isi koysun, her ne lazimsa da hazir etsin, mamami suyumu, kresimi, yillik iznimi vs versin, ben de gidip geleyim (fakat surekli de miziladanayim) istiyor.

Ayrica, bu kanun, tipki Ticaret Kanunun (Fransiz somurgeleri icin yaptiklari) Fransa’dan alinisi gibidir. Is yapilsin diye degil, yapilmasin diye.

“Kabul görmüş, yerleşmiş ve ayrıca yasalaşmış meslek doğrusudur söylediğim.”

Avukatlik mesleginin reklamlari da diyebilecegimiz seyleri geciyorum.

“Yazdığınız üzere sizden kimseye saygı göstermenizi veya kimse için özür beklemiyorum tabi ki.”

Topyekun bir gruba/zumreye veya herhangi bir faniye sonsuza kadar saygi beklemeyin benden. Yok oyle kutsallarim benim.

“Sosyalizmi de doğru bilmediğinizi tahmin etmek zor değil”

Bir turlu calisir bir modelinin dahi kurulamamis olduguna bakarsak, kimse de bilmiyor diyemez miyiz?

“Batı bizi kıskanıyor değil mi necip.”

Yok. Bati bizi kiskanmiyor; umurlarinda da degiliz cogunlukla. Yani, o degil problem.

Problem, kendisini Batiya begendirmek icin surekli ikinan asagilik komplekslerine burunmus avanak ve andavallilarimiz.

“Batıda yaşayan halklarında, kendi demokrasinin gelişmesi için ödediği çok fazla bedel ve uzun mücadeleler vardır.”

Cok da umurumdaydi.

Onlardan bin beterini odeyen/yasayan cok var.

“Server Tanlili’nin, Bülent Tanör ve Erdoğan Teziç’in bu gelişim tarihine dair çok doğru analizler içeren önemli kitapları vardır. Okumanı tavsiye ederim.”

Baskalarinin hikayelerini yazmis olmalarindan oteye neye faydasi var?

Durduk yerde filmi basa sarip o hikayelerdeki senaryolari mi yasamaliyiz?

Bu mumkun degilse, bu zevatin yaptigi sey malumatfurusluktan oteye gecmez.

“Literatürde “Batı Tipi Demokrasi” diye bir kavram vardır.”

Literaturde hersey var.

Taklitciliginiz dibe vurmamis ise, ki vurmus, surekli ‘Batı Tipi Demokrasi’ yavelemek yerine, eldekinin makul eksikliklerini filan konusur ve uygulanabilir degisiklikleri onerirsiniz –afaki utopik onerilerde israr etmek yerine.

“Bu grubun ana gövdesini oluşturduğu CHP’nin aldığı oy oranına (11.348.899Seçmen) ve aileleri ile birlikte oluşturacakları sayıya bir bak istersen.”

Sayi iyi; de, aralarindaki homojenlige de bakmak lazim.

‘Sunniler/Seriatcilar/Gericiler/Islamcilar bizi kesecek’ korkusundan oteye bunlari birlestiren pek de bir sey yok.

Korktuklari seyin gercek olmadigini anlamak da istemiyorlar; o ayri.

“TÜİK işsizlik oranlarına ve gerçek işsizlik oranlarına bir bak”

Vasifsiz ariyorsun; yok. Vasifli ariyorsun; yok.. Sonra da issizlik var..

Benzer sekilde, ‘domates tarlada x kurus; markette 10x lira’ laflarina da bakabilirsiniz.

Madem o kadar yuksek kar marjlari var; bir kamyonet kiralayip, gidip tarladan alip neden kimse pazara getirip satmaz.

Iki sefer yapsa, kamyoneti rahatca satin da alir..

Ama, yok. Vir vir sikayet kolay.

“Ama bu alay ettiğin üzere onların ayıbı veya nitelik problemi değil.”

Yok. Tam olarak da onlarin ayibidir.

Egitim bedava oldugundan, kimsenin uzerinde baski yok.

Aman veletler uzulmesin, odev filan yapip stres olmasin, kitap filan da tasimasi..

Sonus?

Seneleri laylaylomla gecirip uyduruk bir diploma ile birsey oldum saniyorlar.

Circir bocegi surusu..

“Ben [de] objektif ölçümlemelerin sonuçlarının seni rahatsız ettiğine.”

TOEFL’in objektif olcum oldugunu dusunuyorsunuz, demek ki.

En basit sinavdir halbuki. Hicbirsey bilmiyorsaniz dahi, ezberiniz kuvveti ise, iyi bir puan alabilirsiniz.

Ama, gercek hayatta ezber bir ise yaramadigi icin, sizin guya objektif olan TOEFL’iniz de bir anlam ifade etmez.

“Sizdeki çalışan kalite ve yeterlilik düzeyini bilmem tabi, senin anlatımlarını esas almak zorundayız fakat senin yazışmalarından ve konulara yaklaşımından anladığım kadarı ile sizde çalışan yetersizliği değil “kalitesiz ve yetersiz” patron sorunu var.”

Bilmediginiz seyler hakkinda konusuyorsunuz.

“İSO listesi değer kazanmış, senin şirketinin listeye girmesiyle demek ki en azından o sene doğru bir ölçümleme yapmışlar diye düşünür müsün?”

Hayir.

“Değişen işe göre yapacağın yeni personel seçiminde de yeni işin koşullarının getirdiği liyakati esas alırsın.”

Gitsin kendisinin uygun olacagi bir yer bulsun, diger calisanlar onun safrasini ustlenmek zorunda kalmasin diye, uymayani da kapiya koyarsiniz, degil mi?

Fakat, devlete bunu cok gormek de nedir?

“Senin bir bölümü veya iş yerini yönetmeyi sadece birini atabilme yetkisine bağlayabilmen zaten amir sorumluluğundan ve yeterliliğinden ne anladığını gösteriyor… Başka açıklamaya gerek yok”

Topu taca atmak icin yavelemek zorunda degilsiniz.

Amir, emir veren ve verdigi emrin de sorumlulugunu ustlenen kisidir.

Aslolan da isin yapilmasidir.

Isini yapmayan/yapamayan kisilerin de sorumlulugu o amirindir.

Ya amir gider ya da isini yapmayan.

Kres isletmiyor, bestas da oynamiyoruz.

“Telefon iş güvencesini, iş güveliği yapmış ve senin gibi bir adamla yazışmada tekrar kontrol yapmadığım için öyle hatalı kalmış…”

Kisinin telefonu, kisiden daha akilli olunca, evet, sorun olabiliyor. Aklinizi telefonlarla ikame etmemenizi oneririm.

“ödenek yetersizliğinden ciddi iş güvenliği sıkıntıları ile karşı karşıya”

Istifa etmek de akillarina gelmez, degil mi?

“İnsanların işten atılmaları, acıları ve mücadeleleri ile dalga geçecek kadar utanma duygusundan yoksunsunuz…”

200+ gun boyunca aclik grevi nasil oluyormus; benim asil merak ettigim o.

“Fena olmaz sizin gibiler kazanacağına, emeği ile geçinen insanlar, avukatlar kazansın tercih ederim tabi.”

Yani, hicbirsey uretmeyenler kazansin; he mi?

“İnsan hakları evrensel beyannamesi, birçok yeni ve yakın tarihli ek protokoller.”

Ve onlari peydahlayanlar, simdi terkediyor –cunku, artik islerine yaramiyor.

“Eğer varsa Avukatına sor anlatsın sana 1930’dan sonra Türkiye ve Dünyada hukuk sistemlerinin gelişimini, hukuk felsefesinin değişmesiyle yasaların aldığı yeni şekilleri mukayeseli olarak izah eder eğer ukalalık etmeyip dinlemeyi başarabilirsen.”

Bu tip seyleri en son soracagim meslek grubu avukatlardir.

O bir yana, verdiginiz zaman araliginin once Britanya sonra da ABD’nin kurdugu duzen oldugunu biliyorsunuz, degil mi?

Islerine geldigi icin kurdular, simdi de terkediyorlar.

Siz de, bu tur bir yapayligi, dogal ve evrensel saniyorsunuz.

“Sultan Hamide jenosit yaptın diyemezsin mesela kavramsal olarak mümkün değildir.”

Diyemezsiniz, cunku Yahudiler bu konuda cok kiskanc. Onlarin jenosidi biricik kalmali.

“Bak Victor Jara’nın katilleri 45 yıl sonra ceza aldı. İnsanlığa karşı işlenen suçlarda zaman aşımı olmaz.”

Kazikli Voyvoda’nin ya da Karin desen Jack’in davasini ne zaman goreceksiniz?

“Gönül bağlarımdan utanmam.”

O belli; de, bunu heryerde soylemeyin siz yine de.

“İslam Çupi’nin Fenerbahçe’nin büyüklüğünü anlatan güzel bir yazısı vardır okuyunuz. Keyif alacağınızı düşünüyorum.”

Okumam oyle seyleri.

Fakat, okusaydim, eminim en cok keyif alacagim kismi, ulkenin insanlarinin olsturdugu bir taraftar grubunun ulkenin ortalamasindan yukarida olabildigini soyleyisindeki aculluk olurdu.

“Benim ve bu sitedeki pek çok insanın sevdiği Nazımdı, Aziz Nesin’di, Yılmaz Güney’di… kişileri kendince tahkir etmeye, aşağılamaya, iki üç cümle karalayım, çamur atayım diye uğraşmana gerek yok.”

Pazarlamak icin cicili bicili ambalajlara sarmaga yeltenmeseniz, bu fosillerle neden ugrasayim?

“Önce kendinizi olmayan şeye, hayali bir “devrim” tanımına inanıp sonra kendi inandığınız hayali, olgusal gerçekten farklı olarak tespit diye sunuyorsunuz. Daha kötüsü başkalarının kabul etmesini, inanmasını bekliyorsunuz.”

Utopyasini realiteymis gibi pazarlamaga calisanlardan birisinin sozleri bunlar.

Neden kaale almadigimi ayrica aciklamam gerekmiyor.

“Çevre derneği, İSO, TUİK, Üniversiteler… ve/fakat bunlarla sınırlı olmaksızın herhangi bir kurum ve/veya STK’nun ne önemi var.”

Follow the money.

“Bir tanımın doğruluğudur önemli olan sizin etkilenmeniz değil.”

Tanimin yanlis oldugunu soyledigimi farketmeyisiniz ilginc.

“Yok yanlış öğretmişler sana. Mesleki işleyişi düzenlemek için.”

Bozuk degildiyse nesini duzenlemek istemis olabilirler.

“Fahişelik bahsine gelince senin kadına yaklaşımını daha önceki yazılarında gördüğüm için örneklerin şaşırtıcı değil.”

Fahiselik ile kadina yaklasim arasinda ne gibi bir bag var saniyorsunuz?

Meslek olarak seks isciligini tercih etmis ve onu da yaterince iyi yapan bir kadin saygi gorMEmeli midir?

“Kadın bedeninin para karşılığı satılması mı?”

Siz, yoksa, celep filan misiniz?

Kadin bedeninin satilmasindan neyi kastediyorsunuz?

Fahiselerden, mesela, zorla bobrek filan mi aliniyor saniyorsunuz?

“Zaten bir kadının sana sevgisini sunması örneğinden de anlaşıldığı üzere sadece ücreti mukabilinde olabiliyorsa sende büyük sorun var demektir.”

Ucreti mukabilinde hizmet sunmak kotuyse, avukatlar istisna midir?

“Zaten paranızın gitmesi sizin daha fazla canınızı yakar. Kısa zamanda özel hukukta bir hak kaybı yaşamanızı dilerim, yasal metinlerin önemini anlamanız için. Bir müsibet bin nasihattan iyidir derler.”

Simdi de beddua seanslari mi basladi?

“yürürlükteki ANAYASANIN 90. MADDESİ’ne ve son fıkrasına bir bak. Devletin en üstünden, sana kadar herkesi bağlar.”

Ilgili maddeyi kim uygular?

Kimse uygulamazsa ne olur?

“Bak Halkbank Dosyasından, Halkbank ceza almasın ve kamu bankasına verilecek bir cezaya bağlı uluslararası finansal yaptırımlarla hepimiz zarar görmeyelim diye ülkece seferber olduk, uğraşıyoruz.”

Ustunuze vazife olmayan seylerle ugrasmanin bir baska ornegi.

Halkbank’in ‘ceza’ almasi degil; mesele, onu kimin uygulayacagidir.

Gloabal Kabadayi ABD, kafasina uydugu anda, cezayi da keser, tahsilatini da yapar.

Siz, gariplerim, de buna hukuk filan dersiniz.

Ufuksuzluk ve siglik.. tekrar ve tekrar.

“Evet. “Resen” kendiliğinden, kimseye sormadan demektir. Yani şikayete ve talebe bağlı değildir. Savcı resen kovuşturur, Ceza Hakimi yargılamada resen eksik delil varsa toplar ve değerledirir. Resen ceza verir.”

Savci mi re’sen ceza veriyormus?

Yok. Mahkeme.

Re’sen mi veriyormus; yok, degerlendirme sonucunda.

Herkese re’sen mi veriyormus; yok, degerlendirme sonucunda gerekli gorduklerine.

Ama, siz hala daha ayni plagin ayni cukurunda takilmis “re’sen” de “re’sen” demekle mesgulsunuz.

Buradaki tek “re’sen”lik sizin lakirdilariniz.

“Çekindiğimi falan mı düşünüyorsun kararı bulmaktan.”

‘Hukuk teknisyen’lerinin arastirma yeteneklerini gelistirmesi lazim.

“Sayısal yönden (binlere karşı dört) mukayese kabul etmez.”

Niye?

Hani bir tane adaletsilik bile cok fazlaydi?

Nerede kaldi sizin meshuuur evrensellikleriniz?

“SUÇ İŞLEMEDİN DİYE HİÇBİR YERDE ÖDÜL VERİLMEZ.”

Iyi de, odul vermek yoksa ceza vermek biraz adaletsiz olmuyor mu?

“Normal olanı suç işlememek, kimseye zarar vermemektir.”

Suc islenmeyen bir toplum mu var?

“Yani senin istediğin 0 cinayet olması, gerçekleşmesi ihtimali sıfır olan bir ütopya….”

Benim oyle bir utopyam yok.

Fakat, nafakasini ‘suc’tan cikaran (sucluyu ya da magduru savunan) birisinin surekli utopik seylerle kafa sisirmesinmi (bkz. ‘bilimsel’ sosyalizm) yadirgiyorum.

“Uygulamadaki yetersizliklerin sorumlusu da eğer mevzuat eksiği yoksa doğrudan yürütmedir, Adli teşkilat ve kolluk teşkilatının bağlı oldukları idaredir. Eleştirilerini de onlara yaparsın bana değil. Benim yaptığım gibi iktidara.”

Iktidari elestirmek, alasagi etmek sorun degil; de, ‘iktidar’in, isini dogru durust yapmayan birisini isten kovmasina karsi durmak ne yaman celiskidir?

“akp farklı bir oy mu verdi dokunulmazlıklarda?”

Yok. Ama, ne gidip hapiste ziyaret etti; ne de secmenini HDP’ye oy vermek icin ayartti.

“İnce mesela hayır oyu verdi diye hatırlıyorum.”

Yine aslan sutunu biraz fazla kacirmis olmasin.

“İç işleri bakanı ise kimsenin oy tercihini suç isnat eder şekilde eleştiremez o ayrı. Sen eleştirebilirsin kamu gücünü kullanmayan bir vatandaş olarak”

Kimin ne dedigi degil, ne yaptigi onemli degil midir?

O zaman, fiile dokmemisse, neden Icisleri bakaninin dedikleri sorun oluyor?

“İddia sahibi, iddiasını ispat ile mükelleftir ancak ispata yönelik kendi verilerini ortaya koyduktan sonra ispat külfeti karşı tarafa geçer.”

Verriler alakasiz ve yetersiz. Odevinizi dogru durust yapmamissiniz. Yapin gelin; bakariz.

“Niye siz Hukuk Fakültesi birinci sınıf bilgilerinden bile yoksun biri olarak mesleki yeterlilik uzmanı mısınız?”

Kifayetsiz bir meslek erbabini tanimak icin diploma veren bir okul mu var?

Yok. Tabii ki.

“Eğer senin gibi birine inanmak caiz ise ve karakterine pek uygun görünmese de vergisel yükümlülüklerini dediğin gibi zamanında yerine getiriyorsan; bu objektif olarak seninde cezalandırıldığın, devlet tarafından aptal yerine konduğun anlamına gelir.”

‘Hukuk’cularimizin ceza vermekten baska bilmedigi bir dunyada, Maliye’den farkli bir uygulama beklemek biraz safdillik olmuyor mu?

“Kutsallığını bilemem ama emeğin en yüce değer olduğuna inanan biri olarak istihdamı da çok önemli bulurum.”

Findik kadar kafa, devasa ve kas yigini bir vucut.. SSCB posterlerini hatirlatiyorsunuz bana..

Emek, uretigi sey ile orantili olarak kiymetlidir. Zararina calisanin emegi de, haliyle, negatif kiymettedir.

Ama, SSCB kafasi ile dusunen birilerine bunu anlatmak zordur.

“Pedagojik formasyon için bir alt yapınız olması lazım.”

Evet, Egitim Fakultesinde 3-4 sene bosu bosuna zaman gecirmek gibi; degil mi?

“Benim “Necip” e “Necip” diyip daha ağırlarını söylememem kendime ve tartışmaya saygımdandır yani necip’in cehaletine saygımdan değil.”

Diyecek lafiniz olmadigindan.

“O zaman bende diyorum ki sadece necipin sözü veya ben biliyorum demesi ile olmaz.”

Benim dediklerimi (hicbirini) kelam-i kadim saymanizi beklemiyorum.

“Benim ortaya koyduğum eksik resmin tamamını gösterecek nesnel veriler ortaya koymanız gerekir.”

Nesnel veriler ilgili OSB’lerdir. Onlari gormeniz gerekiyor. Hicbir tasvir, fiilen sahit olmanin yerini tutamaz.

“nesnel verisini istiyorum zaten sizden.”

Bazi seyler, malesef, sadece tecrube ile edinilebiliyor.

Benim dogdugum yerde, cocuklugumda, binlerce koyunun oldugu suruye uzaktan bakarak, surunun durumunu (sagliklilik, besililik vs) soyleyebilen bazi insanlar vardi. Sayilari da, tahmin ettiginiz uzere, cok degildi.

Ben, tabii ki, koyun surusunden filan anlamam –oyle bir gecmisim olmadigi gibi, oyle bir melekem de yok.

Ama, konu sanayi isletmeleri olunca durum degisir. Cocuklugumdan beri cok sayida duayen ile birlikte, hem turlu cesitli fuarlar hem de (bircok ulkede) sayisiz sanayi tesisleri, OSB’ler filani ziyaret etmisligim vardir. Bu duayenlerin dediklerini, degerlendirmelerini de zaman icinde test etmek imkanim oldu.

Simdi, cok az yanilmayla, mesela, herhangi isletmeye disindan bakinca onun karliligi hakkinda degerlendirmeler yapabilirim.

OSB’ler, oralardaki isletmeler ve buyuk sermayenin fabrikalari filana bakinca, ne gordugumu cok ozet halinde yaziyorum.

Yoksa, ben istemez miyim, mesela Sabancilarin tesislerinden sitayisle bahsetmegi.. Ama, yok. Durum ortada. Ailede heyecan bitmis. Tesisler porsumege baslamis –cogunu da sattilar. Parayi koyacak yer bulamayan son nesil de o amacla sevgililer edinmekle filan mesgul.

Benzer sey, benzer sekilde, diger ‘eski para’ mensuplari icin gecerli; malesef. Simdilik, ‘kulturlu’ filan olduklarini pazarlamakla mesguller.

Rahmi beyin sarap konusundaki bilgisi, mesela, degme uzmana tas cikartir. Omer beyin erkek seciminin ustune yoktur. Ferit bey de ondan asagi kalmaz gerci. Filan..

“Ancak, genellik arz eden istatistiki veriler olmadan yine eksik kalır bu düşünceniz/bilginiz. Beyana karşı beyanın ötesine gidemez. Benimde, size anlatmaya çalıştığım bu.”

Onun farkindayim. Ama, siz de sunun farkindasinizdir umarim. Iskollarinda istigal edenlerin (neredeyse hepsinin) uydugu bir omerta yasasi var. Kimse, sektorun ayraninin kara oldugunu soylemez. En azindan, gercekleri cok da kolay anlasilir sekilde soylemez.

Bu yuzden de, ‘siradan vatandas’ (disaridan bakanlar) konuya hicbir zaman dogru durust muttali olamaz.

Ben, bunun sinirlarinda dolasiyorum. Tahmin edilemez, ongorulemez riskleri oldugunu da biliyorum.

[[
Bundan kac sene onceydi. Blogumda ince ve netameli bir mevzuda bir seyler yazmistim. Ertesi gece (variyali calisiyorduk) saat 03’te isletmeyi TEM basti. Gerekce ‘kacak isci calistirmak’mis. Yoktu, tabii ki, boyle bir sey. Olsaydi da, TEM’in ilgi sahasi degil. Ama, ben anladim. Bir gevezelik ugruna bilmemkac kisinin ekmegi ile oynamak luksum yoktu.

Fakat, sunu da soyleyeyim: O tur seyleri yazanin basina her ulkede benzeri seyler (ya da daha fazlasi) gelebilir. Bati Tipi Demokrasilerde de. Bedelini odemek konusunda sorunlariniz olan ozgurlukler lukstur.
]]

“Senin makbul kabul ettiğin herhangi bir kurumun diye yazdım.”

Teorik olarak, bu tur seyleri KOSGEB’in bilmesi lazim. Ne kadar bildiklerini bilmiyorum; ama, kamuya raporlamak konusunda da cok hevesli olduklarini da sanmiyorum.

Hakli sebepleri de olabilir (bkz asagidaki ARGE konusu).

“Sen, kendi istediğin bir yapınınkini paylaş bende onu göreyim, mukayese edip kendi yorumumu söyleyeyim diyorum. Doğru yöntemin bu olduğunu söylüyorum.”

Ben de bunun mumkun olmadigini soyluyorum. Cunku, bazan hic akliniza gelmeyen sebepler yuzunden, bu tur raporlarin yayinlanmasi istenmez.

Alakasiz gorebilirsiniz; ama, yine de bir ornek vereyim:

Her ulke sanayisini bir sekilde destekler, tesvik eder. Degil mi?

Evet, cunku, aklin geregidir bu.

Fakat, bazan size rakip ulkeler (mesela AB ulkeleri) yakin gecmiste aynisini yapmis olsalar da, yeni mevzuat filan peydahlayip bunlari tukaka haline getirebilirler.

Onlar o safhaya vardilar diye siz de otomatik olarak oraya varmis olmuyorsunuz; ama, sizinkilere maydanoz olamlarina da engel olamiyorsunuz.

Iste, tam da, bu yuzden, bizdeki klasik tesvik sistemi elden gecirilmek zorunda kaldi. Artik, isletmelere dogrudan tesvik vermek yerine, proje bazli ve ARGE iceren konularda tesvik vermek gerekti.

Bu, ulke gerceklerine uymuyordu; ama, AB’nin dayatmasi yuzunden yapilmak zorundaydi.

Ilgili burokrasi, careyi ‘uyarmis’ gibi yapip eski duzeni olabildigince devam ettirmekte buldu. Yani, aslinda isletmeye genel tesvik olacak bir seyi, sanki ozel bir proje varmis ve onun da ARGEsi icinmis gibi, vermege basladi.

Ulkenin sanayii o safhada iken, AB’nin kendini korumak icin cevirdigi dolaba girmek dogru degildi cunku.

Ama, bunun sonucu olarak, istatistiklerde, ulkenin ARGE’ye ayrilan kaynaklarinin aniden zipladigini gorursunuz. Bu dogru degil, tabii ki. Ama, bunun oyle olmadigini alip kalkarsaniz da kimseye hizmet etmis olmazsiniz.

Bu sadece bir ornek.

“Ya necip kurtul şu komplekslerinden kim ne yapsın senin eşgalini…”

Kompleks midir degil midir, test etmek icin cok fazla sebebim olmadigini biliyorum.

“algıladığın gibi bir yansıman yok karşı tarafında…”

Tek ‘karsi taraf’in siz oldugunuzu bana garati edebilirseniz, gerisi kolay.

Kısa ve öz:

Anti-medeniyetizm = Allah

Anti-medeniyetizmi sorgulamak, eleştirmek, çelişkilerini göstermek = Günah, haram, kafirlik, dinsizlik, zındıklık, mülhidlik, bidatçılık

Anti-medeniyetist “Wahsi” = Dinci, yobaz, fanatik, engizisyoncu, rahip, şeriatçı, tarikatçı, şeyh, molla

‘135 İsyan’ yazınızı okudum ve somut bilgilerin çoğunu ilk defa duyuyorum, yani o konularda tamamıyla cahilim. Zamanımızda kişilerin kendi cahilliklerini bilmeleri bir mucize oldu. Daha güzeli, İngilizce çok sevdiğim “discern” kelimesi, Türkçe ‘farkına varmak’.
Biliyorsunuz bu psikoloji alanında kendi başına bir bilim dalı oldu: Psikanaliz (psychoanalysis). Bunun noksanlığının bir hastalık olduğu bile ilan edildi. Aynı daldan psikologlar aslında kafayı yiyenlerin sağlıklı, Necip gibi uyum sağlayabilenlerin kafayı yemiş olduklarını ileri sürdüler ama bu site, başını çeken Zileli başta, ‘devrimci solcuyum, o halde haklıyım’ cahilistanı.

Bu nedenden ilk paragraftaki ‘Cehaletinden gelen cesaret sende her şeyi bildiğin hissiyatı oluşturmuş…’ lafınız çok dikkatimi çekti. Bence bu cahiller orta sınıflılar. Ama aynı zamanda, sağlıklı, gürbüz, iyi meslek eğitimli, iyi aileli, iyi kalpli, herkesin kendileri gibi iyi olması isteyen iyi yurttaşlar. Gazete, dergi, medyanın tavsiye ettikleri kitapları okuyan, televizyon seyreden, sosyal medyada (Facebook, Twitter, Youtube vb. gibi) turistlik yapan, herkesin kendileri gibi bilmezler olduğunu görüp zırvalamada cesaret kazananlar.

Kendimden bir örnek vereyim. Bu sitede defalarca başta Necip ve Zileli olmak üzere sayısız zırvalamaları ifşa ettim. En sonlardan birkaç örnek vereyim. Necip bilimsellik fiyakası içinde kasılır durur ama insanın insan olduğu iki milyon yılı son 7 binlik insan kalıbına sokar. İlkokul çocuklarının bile anlayacağı bir örnek: “Su 100 derecede kaynar”. Yüksek bir dağa çıkıp gö*tünü de yırtsan su 100 derecede kaynamaz. Yani, en basit doğa yasası bile bağlama bağlı. Bu herif anasının korkusu içinde büyümüş, o halde her insan annesinin korkusu içinde büyür, o halde iktidar kadınlar doğurmaya başladığından beri var enayi dümbelekliği yapar ve sizden gık bile çıkmaz. Kaç defa kı*çında çıkaramadığı matematik, tarih, fizik, simülasyon, trigonometri, hatta uzman olduğu araba satıcılığında bile b*kları ağzından çıkardı, alıp yüzüne vurdum, sizden gık çıkmadı. Zileli’nin bir türlü kurtulamadığı lenin ve stalin etkisi ile yazdığı sosyal devrim zırvalamalarını yüzüne vurdum, herif anlamadı bile. Sizden gık çıkmadı.

Amacım sizi eleştirmek değil, amacım şimdi en ucuz metanın fikirler olduğuna, esas olanın doğru reklamla satmasını bilmekte olduğuna işaret etmek. Yani, temelde üretim-tüketim egemen.

Diğer bir şahane deyişle, çocuklar için dünya oyuncak, biz yetişkinler için meta.

Eğer gelecek 20 yıl içinde AI ile işlerini kaybedeceklerin istatistiklerine bakarsanız bu çenesi ve beyni düşüklerin neden ‘Cehaletinden gelen cesaret sende her şeyi bildiğin hissiyatı oluşturmuş…’ olduğunu anlarsınız. Herifler “Yeni – Yeni Cesur Dünya”ya hazır olduklarından eminler. Ben pek onların tutturacaklarından emin değilim. En azında Çin ve Hindistan’da ne cevherler var. Bu ülkeler bilim, felsefe ve teknolojide dev adımları atmış ve devasa katkıda bulunmuş ülkeler. 2 yaşında çocuklar AI ile kolunu kaybetmiş babalarına protez yapıyorlar. Her halükârda, asıl b*k yemeyi bilenler, nereli olsunlar olsunlar, çoktan köşeyi almış yüksekten zekalılar. Bu site hödüklerinin dediklerini ne anlarlar ne de anlamak isterler. Bu çooooktan beri böyle de, daha önce dediğim gibi bu site “sağ/sol devrimciyim, ‘o halde, biliyorum’ “cahilistanı.

Ben burada ilkeller hakkında birkaç laf ettim, düzen koruyucusu köpekler saldırıya geçti. Zileli doğa muhasebecisi Linnaeus gibi, ideoloji muhasebeciliği yapıp “Yeşillik Anarşizmi” adıyla kendi salaklar anarşizm ailesine kattı. Yani ıslah etti (recuperate).

İktidarların çok sık kullandığı ve etkili bir taktik vardır. Baş kaldıranlar arasından başı çekenleri yok et veya ıslah et (recuperate, geriye kazan, vb.). Hatta çok uzun bir zamandır ıslah olmuşluk biyolojik mutasyonla genlere yazıldı ve insanlar ıslah edilmiş doğuyor. Okul, medya, televizyon epigenetik de yardım ediyor.

Marksı hiç sevmem ama ondan çok şey öğrendim. Mesela, “öğretenlere kim öğretecek?” Ama artık otorite yok diyebiliriz. Bilim adamları birbirini anlamazlar, sosyal bilim adamları birbirlerini anlamazlar, hatta fizik ve matematik gibi en su götürmez, en faşist ve otoriter alanlarda bile birbirini anlamayan, veya çok daha doğrusu ve kibar dille , ‘yanlış’ anlayanlar zibil gibi.
Bence bu, modern ve ıslah edilmiş bakire anarşizmin tam kendisi. Bence bu, Yeni – Yeni Cesur Dünya. Bence bu site Yeni – Yeni Cesur Dünya türküsü ötenlerin en şahane örneği.
Herkes biliyor ki bu kargaşalığın ardında tarihte görülmemiş bir otorite, geleneksel allah gibi gözle görünmez, elle tutulmaz falan filan, Kapital (daha doğrusu Kapital idaresi var ama iş karışır) allah var. Tek allah gibi Soyut sayı BİR’e tıpa tıp benzer. Yalnız, bu soyut mahlukun somut temsilcileri var. Bunlar cana yakın, babacan, her zaman daha iyi ve mutlu bir gelecek umudu verirler. Örneğin Google, Silicon Valley, AI, Robotic, Apple, Microsoft, Facebook, Twitter, Youtube, Tıpta mucizeler, Uzayda Turistlik, Klonlaşma ve Ölümsüzlük. Tarihte aynısı yaşandı: Soyut allah İLERLEME, yeryüzü temsilcileri başta Burjuva-Kapitalist Aydınlık filozofları, ardında Marks-Lenin falan filan ve endüstri anarşistleri, ardında açlıktan canları çıkmış sıradan halklar.Bir de bu Kapital’in muhafızlığını ve su gibi akıp dünyanın dört bucağına ve dünya insanların ruhlarının en derin boşluklarını doldurmasını garantiye alan büyük ve güçlü devletler var.
Salt ve en basit örnek: Dünyanın her tarafındaki savaşlar ve silah yapım ve satım endüstrisi arasındaki bağlar. Ve yan ve çok yararlı etkisi terörizmi tasvip edenlerle bu sitedeki gibi karşı gelenlerin çiğnemekten bıkmadıkları sakız.

Evet doğru, yazdıklarınız kapsamındaki somut bilgilerin %90’ı benim için hiç duymadığım ve bilmediğim konular. Aklım sıra yazınızın ruhunu anladığımı sanıyorum. Ve doğrusu, bilginize hayran oldum, beni etkiledi, bir katkıda bulunmak istedim. Ne yazık ki, ve zaten asıl değinmek istediğim noktalardan biri de bu, verdiğiniz bilgilerin güvenilir veya güvenilmez olduklarını tespit etmem en az iki üç ayımı alır. Suçladığınız Necip gibi boşluktan yararlanıp şarlatanlık edenler sayısı sonsuz. Bu site, kendi başına mükemmel bir örnek. Yorum yazanlar okuduğundan anladıkları ile kendi özel hayatına ve inanışlarına şekil veren asıl allahın kulaklarına fısıldadıklarını, kelimeleri dilbilgisi kurallarına uyarak yan yana getirip okumuş yazmış, uslu, terbiyeli, evcil, sağ-sol masallarını duymuş, kamuda sözü olsun isteyen orta sınıf modern vatandaşlar veya soytarılar. Sırtını demokrasi, fikir özgürlüğü gibi artık zibilden ucuz ve sonsuz yalan olmuş haklara dayanarak özgürlüğünü tatbikata geçirenler. Teori ve praksiz bütünlüğü, yani. En güzel örnek de Zileli. Herif son 50-60 yıl etrafta dolaşan akıl almaz yalanları yutmuş ama şimdi ışığa kavuşmuş yeni yalanları yudumluyor. Hatta bunların gerçekten gerçek olduğuna inanacak kadar sersemleşmiş ama bunu benden başka gören yok. Eğer sadece ‘revisionist tarihçileri’ okusaydı sadece inandıklarının yalan olduğuna değil, düzenin ebedi öcü arama içinde olduğuna, ve günümüz felaketlerine hazırlamaları, terörizmin kaynağını ön görürdü. Bu azılı anarşist o kadar keskin zekalı ki Gorter yazısını bana getirdiklerinde kendini görmemişti bile. Herifin hayatı sönmüş, hâlâ ‘nerde o Günler nerde’ türküsü söylüyor.

Bu herif de Necip gibi sırtını daha önce adını ettiğim boşluklara dayamış, artık kendi ve kendi gibi düşünenlerin yarattıkları ekolojik hücrede aynaya bakıp duruyor.

İtiraflarıyla geçinmeden sıradan insanlara kulak asacak zamanı yok. Hep saray etrafında volta atmış ve şimdi de endüstri, emek, üretim anarşisti olmuş.
Komünizmin Yugoslavya’da yıkılması X. yıl dönümünde sokakta birine ne düşündüğünü sordular. “Eskiden daha iyiydi, kardeşlik vardı; biliyorum ‘o sahte kardeşlikti’ diyorlar. Bence, sahte kardeşlik, şimdiki gibi kardeşlerin birbirini boğazlamasından daha iyi.” der.
Kısacası insanlar çok uzun bir zamandır saray ve saray etrafında tur atanlar tarafından mağdur edilmişler. Bu tipler ve özellikle Zileli ve Necip gibi gerçek gerçeği bildiklerini, biri sattığı şerbetleri, diğeri sattığı arabaları alanlar sayısıyla kanıtlama huzuru içinde ‘comfortably numb’ olmuşlar.

En iyisini en sona sakladım: medeniyetin başlamasıyla bilgili/cahil ayırımın da başladığı artık inkar edilemez. Peki, neden biz kafayı bu cahillik konusuyla yoruyoruz? Neden bu sitedekilere yobaz ve iki yüzlü demektense, cahil diyoruz? Ben bilmiyorum ama bir anekdot anlatacağım.
Fransa’da bir köye çekilmiş ve bu Zileli gibi milyonlara değer ve dünyada milyonlarca tarafından tanınan bir anarşist ile konuşurken, “şaman uzaya gider, gezer kan ter içinde gelirdi, bu pezevenk*er okullarda milyonlarca çocuğun kafalarına her matematik, fizik, kimya ve benzeri saçmalıklarla dolduruyorlar belki bir gün gelir aralarından biri bizi gerçekten gerçekten gerçek uzaya götürüme yolunu bulur diye. Okul eğlence demekti, şimdi işkence oldu” dedim.
“Bunsuz sosyal eleştiri nasıl yapılır?” dedi.
Şu anarşiste bak, bu sitedeki İLERLEME dini müminleri yavşak anarşistlere bak. Bu b*k çukuru anarşistleri uzaya bizi de götürler diye heyecandan hoplayıp zıplıyorlar.

Necîb Fâzıl + Haccâc-ı Zâlim = Necîb-i Âlim

Muhalefete karşı Emevî iktidarı destekçiliği = Haccâclık

Muhalefete karşı AK-iktidar destekçiliği = AK-Haccâclık = Necîblik (Fâzıl/Âlim)

Mr. Necip’s deep love for Anatolian Oligarchy

How deep is your love?
Is it like the ocean?
What devotion? Are you?
How deep is your love?
Is it like nirvana?
Hit me harder, again
How deep is your love?

“Kâr Hırsının Bilançosu: 24 Ölü, 338 Yaralı!”

Marksist.net’in dogrudan devleti hedef almasi kolayciliga kacmaktir, bence.

Evet, kar hirsindan bahsedebiliriz. Ama, kar hirsinin gercek adresi zannettiginiz yerde degil gibi.

Yukaridaki linkteki resme dikkatlice bakarsaniz, raylarin her iki tarafinda ekili alanlar (tarlalar) var.

Bu taralalar ile raylar arasinda bir ‘geri cekme’ mesafesi olmali. Fakat yok.

Yani, oradaki ciftciler (her kim iseler), raylara sifir noktasina kadar topraklari surmus ve ekip bicmisler.

Bu da, raylarin etrafindaki dolguyu yumusatmis olmali. Ilk firsatta, ilk buyuk yagmurda da, en yumusak yerinden, toprak akmis gitmis.

Demiryollarinin her demiryolunun etrafini tel orgu ile koruma almasi gerekir, tamam; ama, kus ucmaz kervan gecmez yerlerde de bunu yapmak cok pahali bir seydir. Yani, pratikte kolay kolay altindan kalkilamaz.

Ciftcinin kendisinin geri cekme mesafesine uymasi gerekir.

Ama, evet, kar hirsi ile, bu yapilmamistir.

Son secim bir ‘devrim’ midir?

Evet.

Iki kademede yapilmis bir devrim:

Once referandum, sonra da secim.

Her ikisi de sandiktan cikmis bir devrimin tamamlayici ayagidir.

Peki, illa ‘devrim’ demek zorunda miyiz?

Hayir. ‘Ihtilal’ da diyebiliriz –1920, 1923 veya 1960 ihtiallerine ‘devrim’ diyenler olduguna gore, iki kelime esanlamli kabul edilebilir.

1920/1923 ihtilallerinin karakteristik slogani ‘vatani kurtarmak’ idi ve kendisini bununla mesrulastirmaga calisiyordu.

Sonradan anlasildi ki, ‘vatani vatandastan kurtarmak’tan anlamina geliyormus…

Bu son devrim ise, ozetleyecek olursak, ‘vatani vatandastan kurtaranlardan kurtarmak’tir.

Yani, bir tur ‘uzun erimli restorasyon’, temelden duzeltme.

Fakat, her hal u karda, bunun bir ‘devrim’ oldugunu idrak etmek onemlidir.

Asina oldugumuz uzere, devrimlerden sonra Takrir-i Sukun benzeri uygulamalar olur. Olmustur.

OHAL, mesela, ‘Takrir-i Sukun’un cok light versiyorundur.

OHAL’in gecici olmasi gerektigi, dolayisi ile en kisa zamanda kaldirilmasi filan turunden laflar, bence, durumu anlaMAmakta israr etmektir.

Nitekim, OHAL’in uygulmada sagladigi kolayliklarin kanun ve/ya kararname ile kalici hale getirileceginden bahsediliyor.

Anormal bulmuyorum: ‘Devrim’in devamliligini saglamak icin bu tur seyler yapilir.

İnsan topluluklarının giderek medenileşmesi ve devletleşmesi, ve bu medeniyetlerin ve devletlerin yayılmaları neden “doğal” bir olgudur?

İnsanların soy zincirlerinin dallanıp budaklanarak yayılması “doğal” bir olgu olduğu için.

Mesela şöyle:

Kusay (ö. 480 dolayları) > Abdimenaf > Abdüşşems > Ümeyye > Ebu’l-As > Hakem > Mervan > Abdülmelik > Hişam > Muaviye > I. Abdurrahman > I. Hişam > I. Hakem > II. Abdurrahman > I. Muhammed > Abdullah > Muhammed > III. Abdurrahman > II. Hakem > II. Hişam (ö. 1013 [?])

Kusay (ö. 480 dolayları) > Abdimenaf > Haşim > Abdülmuttalib > Abbas > Abdullah > Ali > Muhammed > Ebu Cafer el-Mansur > Mehdi-Billah > Harun er-Reşid > Mutasım-Billah > Mütevekkil-Alellah > Muvaffak-Billah > Mutazıd-Billah > Muktedir-Billah > İshak > Kadir-Billah > Kaim-Biemrillah > Muhammed > Muktedi-Biemrillah > Mustazhir-Billah > Muktafi-Liemrillah > Müstencid-Billah > Mustazi-Biemrillah > Nasır-Lidinillah > Zahir-Biemrillah > Mustansır-Billah > Mustasım-Billah (ö. 1258)

Kusay (ö. 480 dolayları) > Abdimenaf > Haşim > Abdülmuttalib > Ebu Talib > Ali > Hasan > Hasan el-Müsenna > Abdullah > I. İdris > II. İdris > Muhammed el-Muntasır > I. Yahya > II. Yahya (ö. 866)

bizler sosyalist demokrat bir devrim istiyoruz!
icinde insanlarin giyim tarzina hayat tarzina karisilmadina paylasimin oldu adaletin oldu ve dünyaya entegre olmus bir ülke olarak bir devrim istiyoruz!
kararlik ve cesur adimlar icinde bu o kadar uzak bir istek olmadi insanlar görecektir.
insanlara acilen umut ve hayat enerjisi verilmesi sart,bu sayfada tikanip kalip real hayat birsey vermeyenler söz fasilitisi yapiyortur!

TEKİRDAĞ’da 24 kişinin yaşamını yitirdiği 124 kişinin de yaralandığı tren kazasıyla ilgili soruşturma süreci devam ederken, Ulaştırma ve Altyapı Bakanı Cahit Turhan, Halkalı-Kapıkule arasında yeni bir demiryolu hattı inşa edeceklerini söyledi. Yeni hatta trenlerin 200 kilometre hıza çıkabileceğini beliten Turhan, “Yapım ihalesi ilan aşamasında, eylül ayında teklifler toplanacak. Eski hat, yük taşımacılığında kullanılacak” dedi. Hürriyet’e konuşan Bakan Turhan, Halkalı-Kapıkule arasında devam eden tren hattı çalışmalarıyla ilgili bilgi verdi.
Yeni hattın inşasında Avrupa Birliği (AB) fonlarının da kullanılacağını belirten Turhan, şunları söyledi: “Avrupa Birliği yardımları 2014’ten sonra yeni bir paketle devam ediyor. 2014-2020 dönemi içinde bakanlığımıza 372 milyon Euro tahsis edildi. Bu dönemde bu paranın kullanılacağı ilk proje olarak yeniden Halkalı-Kapıkule hattı tercih edildi. Bu demiryolu hattının 200 kilometre hızlı bir demiryolu olarak yeniden inşası teklif edildi. Avrupa Birliği, bunun iki etapta yapılmasını Halkalı-Çerkezköy kesiminin TCDD tarafından, Çerkezköy-Kapıkule kesiminin ise AB fonlarıyla yapılmasını uygun buldu.”
ALTERNATİF PROJE
Avrupa Birliği hibelerinin Halkalı-Kapıkule demiryolu yapımında kullanılmadığı iddialarıyla ilgili de konuşan Turhan, AB’den ulaştırma ve altyapı projelerine yönelik 2007-2013 dönemi için 574.3 milyon Euro’luk fon tahsis edildiğini ve AB’ye öncelikle Halkalı-Kapıkule Demiryolu’nun yapımının önerildiğini söyledi. 2008’deki küresel krizin de etkisiyle AB ve Avrupa Yatırım Bankası’nın bu projeyi fizibilite açısından uygun bulmadığını kaydeden Turhan, alternatif projeler istendiğini belirtti.
AB’nin talebi doğrultusunda söz konusu fonun hızlı tren de dahil olmak üzere farklı demiryolu hattı projelerinde kullanılmasının kararlaştırıldığını ifade eden Turhan, şunları söyledi: “AB mali yardımlarını en efektif kullanan bakanlık olarak 574.3 milyon Euro’luk fonun 500 milyon Euro’su harcandı ve herhangi bir fon kaybı veya yanma söz konusu olmadı. Sadece Samsun-Kalın projesinin aralık ayında bitmemesi nedeniyle bundan sonraki maliyetin TCDD tarafından karşılanması AB mali yardımları kuralları nedeniyle zorunlu hale geldi.”
2019’DA İNŞAAT BAŞLAYACAK
ÇERKEZKÖY-Kapıkule arasında ihale süreçlerinin başlatıldığını ve müşavirlik tekliflerinin alındığını belirten Turhan, yapım ihalesinin ilan aşamasında olduğunu, eylül ayında tekliflerin toplanacağını söyledi. Turhan, “Yıl sonuna kadar işin sözleşmeye bağlanması ve 2019 yılı başında da inşaatın başlaması hedefleniyor” dedi.

Sosyalizm kurucusu Marks isi birkaç satirla halleti. O kalin kitaplari Marks yazmadi. Adi Marks olan baska bir yazar yazdi.

Gercek Marks kisa kesip “dunya fikirlerle degil, degistirilirmeye degistirilir” dedi. Yani materiyel dunyayi degitirmekle, sokaklarda aktif olmayla.
Iphone, facebook, twitter, google, youtube gibi beraber anlatim saglayan teknolojilerle devrim olacak.
Yurt disindan gelenler haklilar. Bizler cok uzatiyoruz. Bakin onlar nasil geldikleri ulkelerde isi uzatmadan devrim yapmislar.
Bu durumda ya biz de onlar gibi hemen ve fazla uzatmadan devrim yapmaliyiz veya o devrimin yapildigi yurtdisina goc etmeliyiz.
Eski sosyalist demokratik devrimler televizyonda yayinlanmadi. Yeni sosyalist devrim de ne burada ne de sosyal medyada yayinlanacak.

Sosyalist demokratik partimiz havalar serinleyince sokaklarda devrim hareketine gececek. Hepinizi davet ediyoruz. Yoldaslar, geldiginizde beraber anlatimimizi kolaylastirmak icin iphonlarinizi mutlaka yaniniza aliniz. Birbirimizle twitlesir, facebooklasir

Kahrolsun sosyal demokrasi dusmanlari! Yasasin elektronlar hiziyla beraber anlatim! Yasasin iphone materyal devrimimiz!

“Sayın Marksist sol devrimci, anarşist sol düzen dışı devrimci Zileli ve yoldaşları, anarşist sağ düzen içi devrimcisi Necip.”

Sayın medeniyet içi retorik ilkelcisi devrimciyi eklemeyi unutmuşsunuz.

Anti-Kapitalizm’in hurafelerini, ütopyalarını ve yeldeğirmenlerini teşhir ederek bu ideolojinin çürüklüğünü apaçık kanıtlarla gösteren fikir öncümüz

“Anti-Kapitalist’lerden Kurtuluş Savaşı”nın Başkomutanı

Ulu [Düşünce] Önder[i]

Anti-Anti-Kapitalist’lerin Atası

Necip Ata-Anti-Anti-Kapitalist

DOĞALCI anti-ilerlemecilerin kaçırmaması gereken bir YAPAY KAZA haberi:

“Kuş sürüsüne giren THY uçağı havada 3 saat tur attı
İstanbul’dan Nijerya’nın başkenti Abuja’ya gitmek üzere havalanan Türk Hava Yolları’na (THY) ait uçak, motoruna kuş çarpması dolayısıyla Atatürk Havalimanı’na geri döndü.
Edinilen bilgiye göre, THY’nin İstanbul-Abuja seferini yapan TK 623 sefer sayılı uçağında, Atatürk Havalimanı’ndan kalktıktan kısa bir süre sonra motoruna kuş çarpması sonucu arıza meydana geldi.
Boeing 737 tipi ve içinde 124 yolcunun bulunduğu uçak, Çorlu hava sahasında tur atarak yeterli iniş ağırlığına ulaşmak için yakıt tüketti.
Yeterli iniş ağırlığına ulaşan uçak saat 22.30’da Atatürk Havalimanı’na indi.
Bekleme salonuna alınan yolcuların başka bir uçakla Abuja’ya gönderilecekleri öğrenildi.”
http://www.hurriyet.com.tr/gundem/kus-surusune-giren-thy-ucagi-havada-3-saat-tur-atti-40900250

Haydi, DOĞAL gökyüzünde YAPAY uçakların değil, sadece DOĞAL kuşların DOĞAL BİR ŞEKİLDE uçabilmesi için bir an önce bütün YAPAY uçakları imha edelim!

Elbette ki, BAZILARI YAPAY BAZILARI DOĞAL orman yangınlarını YAPAY BİR ŞEKİLDE söndürme YAPAY uçakları,

veya diğer DOĞAL yangınlar, DOĞAL depremler, DOĞAL volkanlar, DOĞAL kasırgalar, DOĞAL tayfunlar, DOĞAL tsunamiler, DOĞAL çığlar gibi DOĞAL AFETLERDE,

[YAPAY gemi, YAPAY demiryolu, YAPAY trafik kazaları gibi YAPAY AFETLER değil, çünkü onların müsebbibi YAPAY araçlar da YAPAY uçaklar gibi imha edilecek]

kullanılacak YAPAY TAHLİYE uçakları dahil.

Bütün medeniyetlerin zamanla Batı Roma, Doğu Roma/Bizans ve Sasaniler gibi yaşlanması kaderdir.

O yaşlananların yerlerini başka gençlere, mesela Anglo-Sakson, Frank, Germen, Sırp, Bulgar, Rus, Emevi, Abbasi, Selçuklu, Haçlı/Latin, Osmanlı medeniyetlerine bırakmasının, ya da Üzerinde Güneş Batmayan İmparatorluk’un merkezinin okyanusun doğu sahilinden batı sahiline taşınmasının kader olması gibi.

Bugünlerde tanık olduğumuz kader ise, genç AKP ve Erdoğan yönetiminin Anadolu’yu şahlandırarak CHP Tek Parti Rejimi’nin mirasçısı yaşlı Balkan Oligarşisi’ni tarihe gömmesidir.

Darısı yarın yaşlanacak olan bugünün gençlerinin kaderinin başına!

“177 Anonim 17 Temmuz 18 / 10pm
Fesahat ve belagate düşkün retorik ilkelcilerinin okuması gereken bir alıntı:”
Önce şaşırdım. Bu site ilericiler sitesi. O yüzden benim gibi aşırı gericiden nefret ediyorlar. Sen ve verdiğin adrestekilere
‘antiquarian’ veya ‘ grave diggers’ denir. Bu herif ilericiler arasında ne arıyor diye düşündüm ve jeton düştü. Sizin gibi bilgi memurlarını pompalayanlar ağızlarına bir emzik verirler ve bu sitedekiler gibi evcilleştirirler, uslu ve terbiyeli yaparlar: emziğin adı, İNSANLIK İÇİN, falan filan.

Annem Arap, yani anadilim Arapça.
أبن الشرموطة يصبح أبن الشرموطة نظر أبن الشرموطة
Osmanlıca yazarsam, Türkçe yazmış olurum:
ولور يالايان كيچ باكا باكا يالايانا كيچ يالايان كيچ

Adresteki UW ana sayfada resmini gördüm. K*ç yalayan k*ç yalayanın k*çını yalaya yalaya k*ç yalayan olurmuş. UW, katil Wash-Indians-TonTon’un kıçını yalamış sen de UW’un. Yalnız sen köpek misin kuzu mu? Belki Bil-Kent stuffısın.
Üst zekalı Mehmet Kalpakli mi?
Az zekalı Bilkent Stuff’dan,
Fazlalık Can, Con-pute En-Cin-Eerie mi?
Pınar Duygu Akar, Con-pute En-Cin-Eerie mi?
Ethem F. Can, Gradual Ass mi?
Her halükârda, maşallah, maşallah! Allah siz ölü bilgiler trafik memurlarını bu öğrenim gezegeninden eksik etmesin! Amin!

Bence ilkellik hakkında bir bok bilip de söyleseydin daha iyi olurdu.
Bak ben sana senin gibi çoban sopası ve çoban köpekleriyle hizaya sokulan dünyada en fazla okunan kitapların başında gelen ve yazılı tarihte bu sizin bataklığınıza işaret edenlerin ilklerinden sayılan kitaptan bir alıntı vereyim.
“Le cuisinier, le charron et le nageur étaient des hommes actifs. Leur activité nous était décrite de façon saisissante. Les trois s’interrompaient pour parler de l’activité qu’ils venaient de suspendre. Les trois décrivaient les transformations qu’avait connues leur activité à mesure qu’ils avaient progressé dans la maîtrise de leur art. Cette activité contraste très nettement avec les moments de l’expérience que les phénoménologues ont décrits, ceux de la sensation et de la perception principalement, parfois aussi ceux du souvenir ou de la réflexion. Le phénoménologue est un homme assis qui cherche à saisir ce qui se passe quand il voit sa table, sa feuille de papier, la fenêtre ouverte, le mur de la maison d’en face – ou ferme les yeux pour observer ce qu’il fait quand il y pense. Ce qu’il tente de décrire se situe dans un rapport à soi conscient et soutenu.”
Çoooook daha var.
En yakınlardan bir örnek:,
Tim Ingold: Perception of the Environment, Ways of Walking,
or look at his presentation at the symposium called Įłàà Katı̀ to advance the understanding and uses of Traditional Knowledge.

Daha binlerce var ulan salak. Ben ancak burada senin gibi kara cahiller ile alay ederim. Boş ver şu cici bici ‘retorik’ lafını.

Eğer cici bici olduğu için kullanacağına kelimenin tarihine baksaydın böyle gülünç olmazdın.
Retorikçiler aynı şimdi senin iftiharla yazdığın adreste bilgi satışı veya bilgi pezevenkliği yapanlardı. Yani çoktan toplum bilenlerle bilmeyenlere ayrılmış ve sizin gibi ukalalara iş düşmüştü. Retorikçiler doğal olarak göreciler (rölativist). Yani aynı şimdiki kıç yalayanlar gibi sıkışınca bu bahaneye baş vururlar. Sizin gibi TEK allah peşinde koşan, doğuştan köle ruhlu biri (bak, **not) Akıl Yürütme (Reason), yani mutlak yargıç arar. Çok daha sonra bu Akıl Yürütmenin boku çıkınca Blake buna ‘URİZEN’ der. Sizlere benzeyen Freud bilinçaltını bulur, Marks sınıf kavgasını.
Eğer sende sonsuz az bir zeka varsa şimdi söyleyeceğimi anlarsın: Akıl Yürütme dünyayı anlama imkanına yol açar. Atalarınız önce hemen canlı/cansız ayırımı yaparak evrensel demokrasiden cıvığı çıka çıka sizin bu gün içinde çırpınıp durduğunuz mikroskoplarla ayırt edilir eşitsizlik bokunuza varılır.

**SONSUZ ÖNEMLİ NOT: sizleri tuzağa sokanların en büyük özelliği hem doğruyu hem yalanı aynı kelimelerle söyleyebilmek. Hepiniz bu hokkabazların tuzağında çırpınan zavallılarsınız.

O da yetmez gibi uzmanlığın tarihini bilmeyen senin gibi uzmanlar türer.
“ … We leave behind us the world of historical ironmasters and banker-historians, geological divines and scholar tobaconnists, with its genial watchword : to know something of everything and everything of something : and through the gateway of the Competitive Examination we go out into the Wasteland of Experts, each knowing so much about so little that he can neither be contradicted nor is worth contradicting.”
Victorian England, Portrait of an Age
Eğer sende cesaret varsa ve biraz kölelik dışı bilgilere merakın varsa, çık karşıma anlat bakalım sen ne bu dedikleri hakkında ne biliyorsun?
Hiçbir antropoloji kitabı okudun mu? Medeniyetin çıkışı ile ilgili bilgin ne? Medeniyetin neden başladığını biliyor musun? Medeni olmayanların düşünce sistemleri hakkında bilgin var mı? Mitlerini biliyor musun?

Ulan yavşak, biz dünyaya yaşamaya geldik, okula gitmeye değil!
Maaş alma, ücret köleliğinle yetiniyorsan, herkes senin gibi değil ama büyük bir çoğunluksunuz. Yani bir bakıma haklısın. Bu kadar aptal olmana rağmen utanmadan bana dil uzatmanın nedeni de bu.

Eğer Washington University pezevenklerinde zerre kadar onur olsaydı zaten çoooktan orospu çocuğu katil Washington =Wash-Indain-Ton Ton kelimesini kullanmaktan vazgeçerlerdi.
Oku ulan oku:
Facing West: The Metaphysics of Indian-Hating and Empire-Building by Richard Drinnon
Kitabın başındaki epigraph bile sizler gibi okumadan çok bilenlere kafi gelir:
Jollity and gloom were contending
for an empire.
And I know that you people are loyal dogs of the winners!
Veya
Âge de Pierre, âge d’abondance par M. Sahlins
Sen git biraz günümüze varış nedenlerini kurcala. Sizler gibi sonsuz cahillerle salt dalga geçilir, hepsi o kadar. Şimdiye kadar salt yakıcı ve yıkıcıların dünyaya egemen olduğunu bütün incelikleriyle inceleyenlerin özetine senin gibi salaklar ancak bir bok biliyor havasına bürünerek “retorik ilkelcileri” der. Sen git havlamanı Özgür Üniversitelerde yap! İnşallah!

Özdemir İnce’nin yazısında bahsettiği, “Amip tabiatlı Ahmet Hakan”ın “Neden Muharrem İnce’nin ayrı parti kurması şart?” başlıklı yazısından:

DİKTATÖR TEBRİK EDİLMEZMİŞ

KEMAL Kılıçdaroğlu, Erdoğan’ı tebrik etmeyecekmiş.
Çünkü diktatör tebrik edilmezmiş.
*
Kemal Kılıçdaroğlu’nu duyan da…
Erdoğan’ın 24 Haziran günü tankıyla, topuyla darbe yaptığını falan sanır.
*
Kemal Bey! Kemal Bey!
Ülkede darbe olsa, Erdoğan darbeyle başa geçse ve size de “Hadi tebrik et bakalım” dense…
“Diktatörler tebrik edilmez” dersiniz ve bu dediğinizle de tarihe kahraman olarak geçersiniz.
*
Ancak ülkede darbe değil seçim yapıldığı için…
Bu dediğinizle siz tarihe ancak “hazımsız” olarak geçebilirsiniz.

http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/ahmet-hakan/neden-muharrem-incenin-ayri-parti-kurmasi-sart-40879493

Ahmet Hakan ve Özdemir İnce’nin başka konulardaki tutumlarını, mesela İnce’nin Dersim katliamı savunuculuğuna mukabil A. Hakan’ın bu meselede yazdığı haklı yazılarını bir kenara bırakıp sadece bugün iktidar karşısındaki pozisyonlarına baktığım zaman, A. Hakan karşısında İnce’ye sempati duyacağım hiç aklıma gelmezdi.

Resmin küçük bir kısmını görenler, öfkeyle bağırıp çağırırlar.

Resmin bütününü, en azından büyük bölümünü görebilenler ise, Necip Bey gibi, sakindirler.

Öfkeyle kalkanlar zararla oturur iken, sükunetle oturanlar kâr ederek kalkarlar.

Sakin Necip Bey’in, “kâr eden bir kapitalist” olmakla suçlanarak öfkeleri üzerine çekmesi şaşırtıcı değil.

Anonim 156,

‘Kısa ve öz:

Anti-medeniyetist “Wahsi” = Dinci, yobaz, fanatik, engizisyoncu, rahip, şeriatçı, tarikatçı, şeyh, molla’

Anonim 188,

‘Resmin küçük bir kısmını görenler, öfkeyle bağırıp çağırırlar.

Sakin Necip Bey’in, “kâr eden bir kapitalist” olmakla suçlanarak öfkeleri üzerine çekmesi şaşırtıcı değil.’

Necip’le ilgili yazdığınız yorum yanlış.

Necip’in ‘kapitalist’ ve ‘iktidarcı’ olduğunu unutmayınız. Cümlelerinde, seçtiği kelimelerde, konuları ele alıp değerlendirişinde, ‘Erdoğan’a ve ‘AKP’ye doğrudan herhangi bir temasta bulunmuyor. Bu iki kelimeyi, cümlelerinde neredeyse hiç kullanmıyor; tek tük, arada sırada, kendisine sorulan sorularla hiç ilgisi olmayan yerlerde bu iki kelimeyi belki kullanıyor.

Necip’in cümleleri, ‘Erdoğan’ ve ‘AKP’ kelimelerini yazmadan, bunların uyguladığı sisteme meşruiyet kazandırmaktır, taraftarlığını yapmaktır. Arkasına saklandığı ifade: ‘Bunlar benim goruslerim, Erdogan’in ve AK PARTI’lilerin ne dusundugu, ne dedigi, ne yaptigi beni enterese etmiyor.’ Necip’in yaptığı, ‘Stalin’ kelimesini yazmadan ‘Stalin’in yaptıkları’nı savunmaktır, ‘Erdoğan’ kelimesini yazmadan ‘Erdoğan’ın yaptıkları’nı savunmaktır.

Necip, bütün bunları yazarken, Erdoğan ve AKP’nin, ‘seçimle, sandıkla’ iktidara gelmiş olmalarını kendine dayanak noktası yapıyor, halkın ‘devrim’ yaptığını iddia ediyor.

‘Özgürlükçü olmayan hiçbir devrimin, devrim olmadığı’ Necip’e hatırlatıldığında, ‘özgürlük’ün X’in, Y’nin veya Z’nin tekelinde olmadığı, halkın yaptığı ‘devrim’i özgürlükçü kabul etmeyenlerin, kibirli olduğu, ‘halka yüksek tepelerden bakan gruplar’ olduğu yanılsamasını kendine dayanak noktası yapıyor.

Necip, son tahlilde, ‘çoğunluk’un ‘azınlık’ üzerinde kurduğu tahakkümü daima savunuyor. ‘Azınlık’ı, otomatikman, ‘halka yüksek tepelerden bakan gruplar’ çuvalının içine doldurarak, kendini haklıymış gibi göstermeye uğraşıyor. ‘Azınlık’ın üzerinde tahakküm kurulmaması gerektiği kendisine hatırlatıldığında, bu kez laf sihirbazlığı yapıp, ‘azınlık’ın ‘çoğunluk’ üzerinde tahakküm kurmasını gündeme getirip, bir tür ‘Baas rejimi’ kurmak isteyenlerin değirmenine su taşıyanlardan olmak istemediği yanılsamasını yayıyor. Özetle, ‘azınlık’ı, otomatikman, ‘Baas rejimi’ne benzer rejimleri isteyen kişiler, gruplar kategorisine atarak, Necip, ‘çoğunluk’un tahakküm kurma hakkının olduğu yanılsamasını yayıyor.

‘Anti-medeniyetçi’ dediğiniz kişi ise, en azından, ‘İslamcı’, ‘IŞİD-benzeri’ ölümü, yıkımı, boğuculuğu, baskıyı savunan bir ‘anti-medeniyetçi’ değil.

‘Anti-medeniyetçi’ dediğiniz kişinin yazdıklarını, önyargılarınızı azaltarak okursanız, herhangi bir ‘din’in ve herhangi bir ‘siyasi ideoloji’nin toptancı, pespaye propagandası olmadığını anlarsınız.

‘Necip’ ile ‘Anti-medeniyetçi dediğiniz kişi’yi kıyaslamanız yanlış.

Necip, sadece bu sitede değil, hayatın tam ortasında da en tehlikeli kişidir.

‘Anti-medeniyetçi’ dediğiniz kişi ise, hem bu sitede hem hayatta, sıradan bir insanın taşıyabileceği kadar tehlike barındırır, ne eksik, ne fazla.

‘Anti-medeniyetçi’ dediğiniz kişinin, ‘kapitalist’ ve ‘iktidarcı’ olmadığını unutmayınız.

Necip’e karşı mücadele ediniz.

Not 1: ‘Anti-medeniyetçi’ dediğiniz kişinin ‘teknoloji’yi sürekli eleştirmesini daha iyi anlamak isterseniz, fizik biliminde önemli çalışmalar yapmış Albert Einstein, Ernest Rutherford, Richard Feynman gibi kişilerin, kendi uzmanlık alanlarını bile acımasızca eleştirmekten gocunmadıklarını hatırlayınız. ‘Anti-medeniyetçi’ dediğiniz kişinin uzmanlık alanı ‘teknoloji’ olmasa bile, eleştiri yazıp bu siteye göndermesi için, dumanla iletişim kurması veya güvercin bacağına mesaj bağlayıp uçurması gerekmiyor.

Not 2: Siz şimdiye kadar, bir-iki boş espri dışında, Necip’in kendi yazdıklarını yine kendisinin eleştirdiğini okudunuz mu? Necip’in bu sitedeki amacı, ‘öğrenmek’ değil, ‘iktidarcılık’ propagandası yapmaktır. Bunu yaparken, ‘sakin’ veya ‘heyecanlı’ olması mühim değildir.

Medeniyet ve teknoloji (ok-yay, ateş-duman vb. hariç) tamamen kötüdür ve ortadan kaldırılmalıdır.

Nokta.

Bunun dışında başka hiçbir şey söylemeye gerek yok.

Başka hiçbir şey tartışmaya gerek yok.

Herkes sussun. Tartışma bitmiştir.

Dağılın.

Irak’ta isyan

http://gercekgazetesi.net/uluslararasi/irakta-isyan

“El Cezire’de gösterilen bir videodaki sembolik bir sahne, ayaklanmanın doğasına ışık tutuyor. Necef’te bir genç, “Bu protesto değil, devrim” diyor. Sonra ekliyor: “biz herhangi bir siyasi parti adına mücadele etmiyoruz, buradaki insanlar Irak’ın gençliği ve aşiretlerden insanlar”. La Rochefoucauld’un 1789 Fransız Devrimi sırasında Bastille’in basılması üzerine XVI. Louis’ye yaptığı yorumu hatırlayalım. Kral “Ama bu bir isyan” dediğinde meclis üyesi kibarca ama kesin bir cevap vermişti, “Hayır, efendim, bu bir devrim!” Petrol zengini bir ülkede, kitlelerin içinde bulunduğu büyük yoksulluğun kurbanı Necefli genç, kendinden epey uzak Fransa’nın tarihinin derinliklerinde kalmış olan kral ile Etajenero meclisinin başkanı arasındaki diyalogdan doğal olarak habersiz, 2011’deki Arap devriminden beri bu tip kitle ayaklanmalarını ‘protesto’ ve ayaklananları ‘protestocu’ olarak küçümseyen uluslararası liberal medya uzmanlarının iddialarını neredeyse satır satır aynı şekilde çürütüyor. “Hayır, efendim, ziyadesiyle devrimdir bu ve açıkça görülüyor ki bu devrim ölmemiştir!””

Etiyopya’da ölüyü diriltemeyen ‘sahte peygamber’ gözaltına alındı

Etiyopya’nın Celile kasabasında peygamber olduğunu söyleyen bir kişi, bir ölüyü diriltme girişimi başarısızlıkla sonuçlanınca gözaltına alındı.

Getayawkal Ayele adlı sağlık çalışanı, bir süre önce ölen Belay Biftu adlı adamın ailesine giderek, Yuhanna İncili’nde geçen, İsa’nın Aziz Lazar’ı ölümünden dört gün sonra mucizevi şekilde diriltmesi öyküsünü anlattı ve aynısını yapabileceğini iddia etti.

MEZARDAN ÇIKARILDI

Aile, Biftu’nun mezardan çıkarılmasını kabul etti. Görüntüleri sosyal medyada paylaşılan “ölü diriltme” seansında Getayawkal Ayele, cesedin üzerine oturarak “Belay, Uyan” diye bağırdı. Bazı aile üyelerinin baygınlık geçirdiği seans sonunda ölü dirilmedi.

POLİS KURTARDI

Öfkeli aile üyeleri tarafından dövülmeye başlanan Ayele polis tarafından kurtarıldı. Ancak ölülerin rahatsız edilmesini suç sayan Etiyopya yasalarına muhalefetten gözaltına alındı.

“Cümlelerinde, seçtiği kelimelerde, konuları ele alıp değerlendirişinde, ‘Erdoğan’a ve ‘AKP’ye doğrudan herhangi bir temasta bulunmuyor.”

Bu, benim, kisilerle degil de, fikirlerle ilgilendigimden kaynaklaniyor olabilir mi?

Ha, bir de, ‘dinleyici istekleri’ almiyorum. Calinmasini istediginiz parca varsa, cikip kendiniz calip soyleyiniz.

“‘Azınlık’ı, otomatikman, ‘halka yüksek tepelerden bakan gruplar’ çuvalının içine doldurarak, kendini haklıymış gibi göstermeye uğraşıyor.”

Yok. Oyle degil.

‘Cogunluk’ icinde de sayisiz ‘azinlik’ vardir.

Sizin oncelediginiz ‘azinlik’lardan farki, onlarin tahakkumcu olmayisidir. O yuzden, onlar, ‘cogunluk’un icinde yer alirlar.

“Necip, sadece bu sitede değil, hayatın tam ortasında da en tehlikeli kişidir.”

Fikirler yerine kisilerle ugrasmaktan baska bir sey bilmeyenler; cicili bicili laflar etmekten oteye lakirdi edemeyenler; ve, is, is yapmaga geldiginde de ortaliktan sivisanlar icin tehliklei algisina yol actigim icin ozur dilememi bekleyenleri hayal kirikligina ugratacagim, yine.

Son dakika:

“MANİSA’da ormanlık bölgede, henüz belirlenemeyen nedenle yangın çıktı. Yangının kontrol altına alınması için havadan ve karadan müdahale başlatıldı.
Merkez Yunusemre ilçesi Osmançalı Mahallesi’ndeki ormanlık bölgede, henüz belirlenemeyen nedenle yangın başladı. Bölgeden yükselen dumanları görenler yangını, orman ekiplerine bildirdi. Bölgeye hareket eden ekipler yangına 4 helikopter ve 1 amfibik uçakla havadan, 20 arazöz ve 3 dozerle karadan müdahaleye başladı. Yangının kontrol altına alınmasına çalışılıyor.”

Olmaaaz!

Bırakın yangın kendiliğinden DOĞAL bir şekilde sönsün.

YAPAY araçlarla değil!

Hatta YAPAY KOVALAR ile su dökerek bile değil!

Neden, Atatürk’e hakaretlerin yaygın olmasına karşın, “Vatandaş Ahmet Ağa”ya kimse bu kadar hakaret etmiyor?

Çünkü, Atatürk’ün aksine, “Vatandaş Ahmet Ağa”yı putlaştıranlara pek rastlanmıyor.

[“Efendim, sen ölmüş gitmiş bir adamla niye bu kadar uğraşıyorsun, diyorlar. Bu ölmüş gitmiş adam, Vatandaş Ahmet Ağa değil ki! Vatandaş Mehmet Ağa değil ki!”
– Hasan Mezarcı]

Aynı husus artık Erdoğan için de geçerli olmaya başlamıyor mu?

“Biz de, neredeyse yuzyildir, ‘aha devrim bugun, aha hemen yarin olacak’ diyenleri mi gozaltina almaliyiz?”

Tam olarak böyle değil.

Evet, gözaltına alınmalılar bence de. Çünkü habere konu olan kişi, “ölülerin rahatsız edilmesini suç sayan Etiyopya yasalarına muhalefet” etmesi nedeniyle suçlu bulunmuş.

Bu nedenle, bahsettiğiniz devrimcilerin Necip Bey’i rahatsız ettikleri için gözaltına alınmaları yanlış olmaz kanımca.

[Tabii bir de bu yasadaki tanıma uyan Hortlak Bey olsa da şimdiye kadar kendisinin adı geçen devrimcilerden bir şikayetine tanık olmadığımız için ayrıca ona rahatsızlık verdikleri için gözaltına alınmaları doğru olmaz.]

“Evet, gözaltına alınmalılar bence de. Çünkü habere konu olan kişi, ‘ölülerin rahatsız edilmesini suç sayan Etiyopya yasalarına muhalefet’ etmesi nedeniyle suçlu bulunmuş.”

Hay bin kunduz…

Boyle bir yasalari mi varmis? Metnini cidden gormek isterdim.

Ote yandan, olulerin (ya da mezkur mevtanin) rahatsiz edildigini nasil tespit etmisler acaba?

‘Rahatsiz oldun mu?’ diye –bir sekilde– sorduklarinda, eger sormuslarsa, bizzat bunun rahatsiz edici olabilecegi kimsenin aklina gelmemis mi? [Ne bileyim, birisi, ben uykudayken, ‘uyuyor musun?’ diyerek uykumu bolse, agzima geleni soylerim. Mevtalara da benzer sekilde mi davranir? Hadi, atayizler buna bir cevap bulsun da gorelim yani.]

Neyse, acikca asparagas bir haber olsa da, goruldugu uzere, cok ciddi sorular uretebilen bir seyden bahsediyoruz.

“Bu nedenle, bahsettiğiniz devrimcilerin Necip Bey’i rahatsız ettikleri için gözaltına alınmaları yanlış olmaz kanımca.”

Birincisi, en son baktigimda, ben sagdim –kayitlar da oyle gosteriyor.

Dolayisi ile, o kanun kapsamina girmez benim (varsayilan) ‘rahatsizlik’im.

Fakat, daha da onemlisi, ben rahatsiz filan da degilim.

Tersine, Aziz Nesin’in soyledigi iddia edilen rakamin asagi yukari yarisinin–tek basina, bir blok olarak– ‘devrim’ ufurmelerine inananlar tarafindan temsil edildigini gormek bana realitenin potansiyel pazar payi acisindan umit veriyor.

Dusunun bir: ‘Uyanik’ler, bir gun, gercekten, uyanacak olsa.. Ulkenin saha kalkmasi isten bile olmaz..

Ben de, boylece, yukarida bahsi gecen rakamin oteki yarisina dahil olmus oluyorum: Uyanacaklarini bekleyerek…

“Bu direnişle ilgili yorumunuz nedir?”

Ben, boyle seylerle karsilastigim zaman, surungen beynimin refleksini bastirmaga calisirim. Yani, mesela, “elbette işten atılan işçilerin mücadelesini destekliyorum’ turunden seyler soylemem.

Sebei basittir: Her sarkinin bir hikayesi vardir; ve hepsi de –az cok– birbirinden farklidir.

Flormar konusu da oyle olabilir.

Bakindigim kadariyla, 5-6 sene oncesine kadar, bu sirket, bildigimiz ve siradan bir mustakil bir sirketmis. Sonra, her nedense, ortaklar, sirketin %51’ini uluslararasi bir dev gruba satmislar.

Sebebini bilmiyorum. Yorulmus da olabilirler; rekabetin baskisindan kurtulmak icin de yapmis olabilirler. Baska sebepleri de olabilir.

Asil ilginc olan da, bu noktadan sonra.

Sirkette sendikal hareketlilik ortaklik yapisinin degismesinden sonra basliyor –galiba 1-2 sene sonra.

Burasi ilginc.

Bir sey bildigimden degil; ama, sanki, eski ortaklar, sirketi baskasina yar etmemek istemis gibi duruyor.

Eski ortaklarin verecek bir seyi pek olmadigini dusunerek, isciler arasindan kimse pek de sesini cikarmamis olabilir.

Ya da, yeni yonetim, yanlis yonledirilmis ve cok salakca kararlar almis.

Isten birilerini cikarmak tamam da, haklarini ketenpereye getirmek hic de akillica degil cunku. Streisand Effect’i akilda tutmak lazimdi.

Simdi, gelinen noktada, 100+ isci hayli militanize olmus ve sirketi rezil etmekle mesgul.

Bunun sonucunda, taa en basinda verilmesi gereken, kidem tazminatlarini filan alacaklari bence kesin de, ise iadeleri pek sozkonusu olmaz.

Daha sonra, herhangi bir yerde is bulma sanslari da cok yuksek degil; o ayri.

Yani, kimse pek de bir sey kazanmis olmayacak.

“Birincisi, en son baktigimda, ben sagdim –kayitlar da oyle gosteriyor.”

Biyolojik olarak, evet.

“karşı cevap yazmak,”

Yine ‘asker mektubu’..

“görüş olarak kabul edilebilecek hukuk konusundaki temelsiz ve kulaktan dolma bilgilerinle,”

O ders size hic okutulmamis, anlasilan.

Kisaca ozetleyeyim: Hukuk fakultelerinde okutulan, ogretilen her ne varsa, ‘kulaktan dolma’dir.

Nakli^ ilimler hep boyledir cunku.

“Üniversitedeki iki kelime üzerinden saatlerce seninle tartışıp, faşistler okula saldırdığında/bastığında, çatışmalarda ortada olmayan ama çatışmasız ortam sağlandığında, gözaltı faslı bittiğinde ve yaralılar kaldırıldığında, toplu çıkış oldu mu herkesten önce kitlenin içine ve okul dışına koşan ÇBS veya Kemik Demokratlar gibisin”

Sevsinler.

Butun marifeti iki kelime uzerinde saatlerce tartismak olan, gercek hayata taalluk eden herseyden bihaber, tatlisu aktivistlerinin reklamlarini dinledik.

“Hukuk devleti olamayan Türkiye’nin yasa devleti bile olmaktan geriye düştüğü bir ortamda senin savunduğun ve makul bulduğun orman kanunun hüküm sürmesi ve yine meclis komisyonundan geçen son düzenlemelerle, yasa koyucunun da “toplumu” nasıl bir normatif düzene ve sisteme taşıdığı ve/veya taşıma çabasında olduğu açık şekilde görülüyor.”

Yine ayni sakiz: ‘Hukuk devleti’..

Sanki hic vardiydi da simdi yok oldu..

Yooo.. eskiden de ayniydi: Birileri icin vardi, digerleri icin ise hic yoktu.

Kendileri icin vaktiyle var olanlar simdi tedirgin; cunku, masa dondu.

“Daha öncede söylediğim gibi ben yönelimi senden tamamen farklı okuyorum.”

Sasirmiyorum.

Vaktiyle pasazadeler de (Nazim Hikmet de buna dahildir), varliktan darliga dustuklerinde (artik eski lavaslar kayboldugunda), neredeyse tipatip, boyle lakirdilar etmege basladilar.

Muhalifliklerinin altinda eski guzel gunlerin geri gelmesi hayali yatiyordu.

“Senin dediğin gibi sadece yetkili makamda oturan kişilerin söylemiyle değil uygulamaları ve oluşturdukları teamülle de büyük ve aktif bir geriye gidiş yaşandığını düşünüyorum.”

Sizin ‘geriye gidis’ dediginiz, yukarida da degindim, eski rejimin bagisladigi imtiyazlari kaybetmenizdir.

“Bir kısmı halihazırda tırpanlanan 4857’de senin istediğin değişikliklerin de gelmesi an meselesi sen müjde kabul edersen tabi.”

Degisiklik onerilerini takip etmis degilim; boyle bir hazirlik var mi, onu da bilmiyorum.

Fakat, ILO uzerinden yaptirilmis ve ‘solcu’larmizin da cok sevdigi bir alanin yeniden duzenlenmesinin gerekli oldugunu soylemem lazim. Gec bile kaldik.

“(Senden farklı olarak bu tip bir pratiğin önceki cevaplarım da söylediğim “batı tipi demokrasilerde” ve hukuk devleti uygulamasının, objektif kuralların, STK’ların güçlü olduğu sistemlerde çok azaltılabildiğini ve istisnai hale getirilebildiğini düşünmekle beraber;)”

‘Bati Tipi Demokrasi’lerde yasamamis oldugunuzu anliyorum.

“Bu hemen hemen hepimizde ve her kesimde olan bir tutum. Çuvalın dibi ve artık nefes umudu kalmayanlar hariç işçi maaşından ve geçiminden olmamak, patron işletmesini kaybetmemek, küçük burjuvazi en azından kazanılmış haklarından bir kısmını muhafaza edebilmek, köylü ürettiğini satabilmek ve iyi taban fiyatı yakalayabilmek adına taviz denizine su pompalıyoruz her kesimden.”

Bu dediklerinizde isabet payi olsa bile, iskaladiginiz sey su: ‘Kazanilmis haklar’ dediginiz seyler aslinda temel carpikliklarin kaynagidir da.

Herkesin taviz vermesi de, kartlarin yeniden karilmasinin sart oldugunu herkesin zimnen kabul etmesinden kaynaklaniyor.

Siz, bunu goremiyor ve ‘ah, nerede o eski gunler’ sakizini cigniyorsunuz biteviye.

“Geldiğimiz aşamada 1930’ların Türkiye’sini çok yazdık seninle ama iyi bildiğini düşündüğüm 1930’ların Türkiyesi dışındaki aynı dönem ülkelerinin pratiklerini hızla yaşıyoruz gibi geliyor bana. Ne dersin?”

‘1930’ların Türkiyesi dışındaki’ diyerek ayirmak, iltimas gecmek arzunuzu anliyorum..

Benim isaret ettigim de o.

Imtiyazli zumrelerin, ve onlarin murtezikalarinin, bir ‘asr-i saadet’miscesine bahsettikleri Turkiye, diger baska ulklerden daha iyi degildi –ezici cogunluk icin.

AAncak, cok ama cok sey degisti 30’lardan beri.

Nufus artik koylu degil, ezici cogunluk sehirli oldu.

Izmir Surasinda alinan kararlarin (sehirlileri ve kisitli sayida mutesebbisi, koyluler ve ziraat uzerinden finase/subvanse etmenin, onlari somurmenin) denizi bitti.

Kaynaklara talep, bugun, cok artti.

Ve, bu artan talep, ‘dilenmek’ tonunda degil, ‘hak talep etmek’ tonunda oldugu icin, haliyle sizin gibileri tedirgin ediyor.

“12 Eylülde de birileri cezaevindeyken, işkence görürken, öldürülürken veya kaçak hayatı yaşarken, mülteci olmuşken, bu konulara gözlerini kapamış, tamamen bu konuları hayatlarının dışında bırakarak güncel yaşamlarını sürdüren, sadece bireysel tüketim konforunu koruyan çok büyük bir toplum kitlesi vardı. Yine olacaktır…”

Tabii ki.

O bahsettiginiz taifenin derdi hicbir zaman genis halk kitleleri olmadi ki.

“Eskiden kardeşin duymaz, eloğlu duyar derlerdi… El oğlununda sayısı gittikçe azalıyor”

‘El oglu’ dediginiz de, tabii ki, ‘Bati’ idi.

Sizi tehdit eden (tyehdit algisi yaratan) sosyal yapilanmalarin adini ‘murteci’, ‘gerici’, ‘Islamci’ filan koyardiniz ve ‘Bati’ da sizi yerinizde tutmak icin (gereginde ihtilaller, darbeler dahil) her turlu yardimi yapardi.

Ama, yok, artik yardima gelecek o beyaz sovalyeler yok.

Onlarin kendi dertleri var ve sizin mizildanmalarinizi umursamiyorlar.

Sahipsizlik cok berbat bir duygudur.

“Bedelini ödeyemeyeceğimiz özgürlüklerden taviz vere vere/verdirile verdirile, sözde elimizde olanları da hızla kaybediyoruz.”

Bedelini odemediginiz ‘ozgurluk’lerinizin size bagislanmis imtiyazlar oldugunu ne zaman anlayacaksiniz?

“(Senin kötü tarafın bu özgürlüklerin bedelini ödemeyi göze alarak mücadele edenlerle alay etmen onları, aşağılamaya çalışman. Bu doğru ve samimi bir tutum değil sadece)”

Yok. Son derece samimi.

Ama, siz, bedelini odemediginiz ‘ozgurluk’lerinizin sonsuza kadar devam edecegini saniyorsunuz.

“Peki çuvalın ağzı tamamen kapandığında ki finali test etmek lüksü var mı? Ya da o finale doğru gidildiğini gördüğü halde sessiz kalmanın verdiği öz güven nereden kaynaklanıyor.”

Cuvalin agzinin tamamen kapanmasi, hem teorik hem de pratik anlamda, mumkun degil. Fakat, kartlarin yeniden dagitilmasi da zorunlu.

“Gün Abinin son kitabı “kentlerde” yazan önemsediğim bir yer vardı. Gün Abi’nin Cumhuriyet mitinglerinin gözden kaçırdığını söylediği niteliği konusu gibi veya yine devlet, devlet uygulaması ve kurumları konusunda felsefi yönden tamamen umursamaz hale geldiği için güncel baskıcı gelişmeleri gözden kaçırdığı değerlendirmesi gibi.”

Kitabi okumadim. Sizin ozetlemenizden de bir sey anlamis degilim.

“Sen farklı olarak geçmiş fay kırıklarını bahane edip bilinçli şekilde baskıyı gözden kaçırıyorsun (ikiyüzlü olan bu) veya gördüğün halde baskıcı nitelikleri yok sayıyorsun veya olumluyorsun (samimiyetsiz ve kötü olan bu)”

Kendine ‘sol’ diyen ‘iflah olmaz muhalif’lerin cogunluk icin bir sey istedigini gormedim ben bugune kadar.

Tersine, cogunlugun ozgurlugunun artmasini hep kendileri icin tehdit saydilar.

“Kısaca hangi özgürlük senin için bedelini ödeyebileceğin bir özgürlük veya toplum hangi özgürlük söz konusu olduğunda bedel ödemeyi göze alabilecek sence?”

Bilirsiniz, vaktiyle, ciftcinin/rencberin birisi Mustafa Kemal’e ‘devlet benim uckuruma guvenip savasa girmesin, dusman su tarlanin dibine gelinceye kadar kilimi kipirdatmam’ demisti.

Simdi, benimki de o hesap: Kimsenin ‘hayat tarzi’ filan icin bedel odemek niyetim yok. Kimsenin, daha onceki imtiyazlarinin devami icin de kilimi kipirdatmam.

“senin açından bu sadece mikro düzeyde geçerli bir yeterlilik midir, yoksa makro olarak değerlendirmelerinde de aynı öz güvene sahip misin?”

Ikisi farkli yetenek ve bilgi/gorgu perspektifi gerektiriyor.

Yani, hangi gostergelere bakmaniz gerektigi, bunlari da hangi onceliklerde degerledirmeye tabi tutacaginiz gibi seyler.

Ortusmezler mi; tabii ki, ortustukleri yerler coktur. Ama, benim tecrubemi makroya ortusturmem icin, cok sayida ‘mikro’yu degerlendirmeye almam gerekir. Daha zahmetli bir istir.

Bu noktada size bir anekdot aktarayim.

Bir tanidim, ABD’deki (o tarihte ABD’nin en buyuk ikinci en buyuk) fon yonetim (Soros degil, Soros dah akucuktu) sirketinde tepe yoneticilerden birisiydi.

Nasil bu kadar basarili olduklarini sordugumda, bana sunu anlatmisti:

Sirketin sahibi (cunku, ozel bir fon idi), bir gun Japonya’ya gider ve Tokyo havaalanin aliskin oldugu kadar bakimli ve temiz olmadigini gorur. Bunun uzerine, derhal, eldeki butun Japonya kagitlarinin satilmasini emreder. Alttaki kadrosunun itirazlarina ragmen, geri adim atmaz.

Sonuc: Iki aya varmaz, milyarlarca dolar kar ederler.

Diyecegim o ki, bu tur seyler farkli yetenekler ve ufuklar gerektirir.

“Bu bağlamda ülke yönetimini ve sözde “devrimini” nasıl görüyorsun üretim karlılığı ve/veya karlılık açısından?”

Once sunu soyleyeyim: Bir-iki sirketi yonetmenin ne denli full-time ve zahmetli (ve riskli) oldugunu, nacizane, bilen birisi olarak; asil onemli olanin (yani, tek tayin edicinin) bizzatihi yonetim kadrolarinin akademik degeri cok da onemli olmadigini not etmek lazim.

Belli bir bilgi birikimi gerekiyor, tabii ki. Ama, onu da hicbir akademik tahsil veremez.

Dolayisi ile, hani, derler ya, ‘gayret senden, takdir Allahtan’.. onun gibi de bakmak lazim..

‘Gayret’ var mi? Evet, hem de () mukayeseli bakarsak) fazlasiyla var.

‘Adam’in bu yastaki aktivitesi, isini takip etmekteki titizligi, degme 40 yasindakilerin 1 haftada pes edecegi seviyede ve azalmiyor.

Ben, bunu, kendime kiyasliyarak, takdir ediyorum.

Hata yapiyorlar mi, tabii ki. Is yapan, zorunlu olarak, hata da yapar. Hatlarindan ders alip duzeltmeler yapiyorlar mi? Evet, cogunlukla.

Kendi kullandigi araba ile trafik isiklarinda duran, Migros alisverisine de yenge hanimla giden birisine coktan yeglerim demek istiyorum.

[Hatiralarinda belki okumussunuzdur. Vehbi Koc, yonetici tayin edecegi birisine, ilk is olarak evine hizmetci almasini sart kosar. ‘Senin zamanin benim icin cok kiymetli; esinin ev isi yaparak yorulmasinin dahi senin performansini etkilemesini istemem’ mealinde bir seyler soyleyerek.]

“Bozulan ekonomik dengelerle lükse kaçan özgürlüklerin sayısının artması/kazanılmış hakların kaybedilmesi arasında bir tutarlılık/orantı var mı sence?”

Hala daha ayni yerdesiniz.. ‘Kazanilmis haklar’..

Yok oyle bir sey.

Nasil ki, diploma, yapmaniz gereken seyleri yapabileceginize dair bir isarettir; ama, aslolan, o diplomanin geregini her gun yerine getirmenizdir; sizin agziniza sakiz ettigini bu ‘hazanilmis haklar’ filan da oyledir: ‘Hak’ oldugunu her gun (ya da gerektigi zaman) gostermeniz lazim.

‘Kazanilmis haklar’ ismiyle bir paye edinmis ve sirtustu yatmaktan baska bir sey yapmiyorsaniz, sizin ‘kazanilmis haklar’iniz kimsenin umurunda olmaz.

“Mevcut ekonomi yönetimiyle daha fazla özgürlük lüks hale gelecek mi dersin?”

‘Ekonomi yönetimi’ ile ‘özgürlük’ler arasinda nasil bir bag kuruyorsunuz?

Mesela, TCMB ve bankalar sonuna kadar ozgur/bagimsiz olsunlar ve onlar da tekelci konumlari sayesinde faizleri istedikleri kadar yukseltsinler mi?

Boyle bir ozgurlugun de savunulacak tarafi var, tabii ki. Mevduat faizlerinin artmasi sonucunda, bankada parasi olanlarin da kazanclari artacaktir.

Orasi oyle de, culsuzlarin haklarini savundugunu iddia eden ozgurlukcu (!) muhaliflerimizin boyle bir seyi neden destekledigini sormayacak miyiz?

Yukarida, benim ‘hukucu’lar ilgili asagilayici bir yaklasim sergiledigimden sikayet edilmis.

Cok kisa on-cevap: Oratada, asagilamak icin dahi olsun, kalibresi yeterli bir ‘hukukcu’nun oldugunu dusunmuyorum.

Dolyisi ile, kimse kendisini asagilanmis hissetmemeli –kendini ‘hukukcu’ zannedenler haric, tabii ki.

Simdi de sebebini bir ornekle aciklamaga calisayim.

Biliyorsunuz, Baskanlik sistemine gecmek/gecmemek karari icin bir referandum yapildi.

Referanduma sunulacak maddeler de, TBMM’nin catisi altinda kotarildi; guya STK’lar, cok bilmis aydinlar filan da goruslerini dile geirdi –Barolar Birligi dahil.

Referandumda oylanip gecen degisiklikler arasinda 2 kanundan ilgili cumleleri asagiya aliyorum.

[Metnin tamami, istenirse, suradan da okubilir: http://anayasadegisikligi.barobirlik.org.tr/Anayasa_Degisikligi.aspx ]

Madde 104

Cumhurbaşkanı yardımcıları ile bakanları atar ve görevlerine son verir.

Madde 106

Cumhurbaşkanı yardımcıları ve bakanlar, milletvekili seçilme yeterliliğine sahip olanlar arasından Cumhurbaşkanı tarafından atanır ve görevden alınır. Cumhurbaşkanı yardımcıları ve bakanlar, 81 inci madede yazılı şekilde Türkiye Büyük Millet Meclisi önünde andiçerler. Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri, Cumhurbaşkanı yardımcısı ve bakan olarak atanırlarsa üyelikleri sona erer.

Bu metin, geceyarisi caktirmadan gecmis bir metin degil. Herkesin gozu onunde gecti.

Simdi, bunlarin onemli kisimlarini ozetleyeyim:

— Cumhurbaşkanı, istedigi kadar bakan veya yardimci atayabilir. {sayi limiti yok.}

— Kisi, milletvekili ise, Cumhurbaşkanı yardimcisi veya bakan olarak ataninca, onun Meclis uyeligi otomatik olarak sona erer. {Surenin alt limiti yok. Atama, ister 1 saniyeligine, ister donemin sonuna kadar olsun; farketmez.}

Simdiiii..

Siz, ‘atamak’ deyince, ne anliyorsunuz?

Ben, daha kolay anlasilan kelimeyi soyleyeyim: ‘Tayin etmek’.

Yani, tipki, bir memuru bir yere tayin etmek gibi.

Soz hakki yoktur. Ya gider goreve baslar, ya da (zaten Meclis uyeligi dusmus sayildigi icin, milletvekilligi de bitmistir) siradan vatandas oluverir.

{Idare Mahkemesinde dava acmagi filan unutun; burada o yok. O kadar dahi hakki yok, yani.}

Peki, bu maddeler ile ne yapilmis oluyor?

Su yapilmis oluyor:

Cumhurbaskani nezdinde, milletvekilleri siradan birer memur durumuna (hatta, daha asagiya) indirgeniyor.

Cumhurbaskani tarafindan bakan ya da yardimci olarak tayin edilenlerin Meclis uyeligi otomatik olarak dusuyor.

Bu cok onemli.

Cunku, Cumhurbaskani isterse butun Meclis’in tamamini, isterse de paralize edecek sayidaki milletvekilini, bakan/yardimci olarak atayabilir.

Yani, Meclis’i tamamen ‘dikensiz gul bahcesi’ haline getirebilir. Bir imzasina bakar.

Orada bitiyor mu?

Tabii ki, hayir.

Bir de ‘gorevden alma’ yetkisi var. Onda da hicbir kisitlama yok. Istedigi bakani veya yardimciyi, istedigi anda gorevden alabiliyor.

Boylece, Meclis’ten atayarak milletvekilligini dusurmus oldugu bakanlarin (veya yardimcilarin) Cumhurbaskanligi bunyesinde de basina bela olmasi ihtimalini ortadan kaldirmis oluyor.

O da, bir imzasina bakar.

Peki, siyaseten bunlari yapmasi sozkonusu olabilir mi?

Sanmam.

En azindan tamamini yapmak sorun olabilir. Fakat, yetkisi var mi; bal gibi, var.

Ama, yine de, bence, onemli olan o degil.

% 85 gibi yuksek bir katilimla, ‘evet’ ya da ‘hayir’ oyu verdiginiz referandumda oylanan buydu.

Oylanip gecmis (yani, yetkinin verilmis) olmasi bir yana, referanduma katilimin bu kadar yuksek olmasi (yani, referandumun mesrulastirilmasi) hayli ilginc.

Hadi diyelim halkin genelinin bu tur seyleri okumasini ya da anlamasini bekleyemeyiz.

Ama, ‘muhalif’ler, ‘hukukcu’lar dahi –ozellikle de kendisine ‘aydin’ diyenler– okumamis ya da anlamamis. [Gun Zileli dahil. Odev-modev yapmazmis cunku.]

Oyle olmasi lazim; cunku, kimse cikip bu duruma dikkat cekmemis. Ya da, umursamamis.

‘Muhalif’ taifenin aydinlarinin ve ‘hukukcu’larin kalibresi bu kadarcik iste..

Bos bos konusmak.. ve sadece konusmak.. dusunmeden etmeden..

Yerlerde surunen bu capsizligi benim ayrica asagilamam mumkun mu?

‘Sol’, coktan beridir zihnen dumura ugramis bu ‘arpalik aydinlari’na mahkum mudur?

[[
Not: barobirlik.org.tr adresindeki calismayi bilerek/kasitli verdim.

Ota boka, herseye maydanoz olan odalardan ya da birliklerden birisi de onlar cunku.

Gozlerinin icine girecek kadar yakin ve asikar bu mertekleri gormemis, kil-tuy-yun dandikligindeki seylere serhler dosenmisler.

Papuclarimin barosu…

Bir de hukukcuyum diye gecinirler!
]]

Sonuc.

Yani, B Plani, eger gerekseydi su olabilirdi:

a) Birkac A4 sayfasina Meclis’teki butun (ya da yeterli sayida) muhalefet partilerinin milletvekillerinin ismi yazilir.

b) Bir nushasinin altina, bu isimlerin bakan olarak atandigi eklenir ve Cumhurbaskani tarafindan imzalanir.

c) Diger nushanin altina da, bu isimlerin bakanliktan alindiklari (azledikleri) yazilir ve Cumhurbaskani tarafindan imzalanir.

Gecmis olsun.

Meclis’te, yeniden secim karari alacak sayida dahi milletvekili kalmadigi icin, uzuuuun ve huzurlu bir donemle yola devam edilir.

‘Hukukcu’larimiza ve dahi ‘muhalif’lerimize kapak olsun.

Ekonomi konusunda, secim atmosferindeki ‘harami var deyu korku ver’meler bitince, ayaklari daha bir yere basan analizler de gorulur oldu.

Su yaziyi okumak isteyebilirsiniz.

http://t24.com.tr/yazarlar/baris-soydan/gercekci-olalim-ekonomi-cokmeyecek,20144

192, 200 ve ErDoğan
Nihayet bu siteye yakışır, parti ve politika içinde çekirdekten yetişmiş bir ilkelci, bir gerçek devrimci, bir hızlı anarşist çıktı: 192 ANONİM. Hay senin o ültimatom veren diline kurban olayım. Diğer ilkelci mız mız edip duruyor, mıymıntının biri. Gerçek hayattan kopmuş. Biz Orta Asya’dan at koşturarak buralara kadar gelmiş akıncıların kanını taşıyoruz. Savaşçılık ve hayatta kalma kavgası genlerimize yazılı.

Sayın cesur, gerçek erkek, yaratıcı bir (piyasada bol) alternatif yaşam önerisi sunan 192 ve 200 yoldaşlar. Siz bu ültimatomu dünya başkanlarına gönderin. Ülke başkanınız ErDoğan’a da doğal yöntem yürüyerek elinizde götürün.
Bence ErDoğan ile siz ve bu sitedekiler arasında hiç de fark olmadığını bu vesileyle göreceksiniz. Eğer köpekleri sizleri ısırır, tekme tokat kapı dışı ederlerse, elinize doğal yaşam reklamının ve inanan enayilerin bini bir para olan Batı’ya kapak atmak için elinize eşsiz bir fırsat geçer.
Buralara gelir, ErDoğan’ın zulmünden kaçtığınızı, daha önce gelenlerin danışıklı kavga masalları demokrasi ve insan hakları eksikliğini ağlayarak anlatırsınız. Sizi hemen kabul ederler.
Not 1: Daha dün kafayı yemişlik numarası yaparak maaşla emekliliğe ayrılmak isteyen birine tercümanlık yapan bir kadın bana “asıl psikiyatrist tam çatlak, herifin büyük konsültasyon salonu her türlü ağaç, kuş, hayvan dolu. Doğal çevrede insan daha rahat olup daha çabuk iyileşiyormuş.”
Emin olun sayın 192 ve 200 ve benzerleri, bu kadın sizler kadar cahil ama burnunu bilmediği şeylere sokmayacak kadar zeki ve erdemli. Emin olun 192 ve 200 eğer siz de gün gelir kafayı yerseniz can derdine düşer her türlü hokus pokusa inanırsınız. İşte sizdeki tiksindirici bulduğum yan da bu: halim vaktim yerinde, o halde bilgiliyim. Hayır sonsuz cahilsiniz ama şansınız diğerlerinin de sizin gibi cahil olması.

Not 2. Eğer buralara gelirseniz unutmayın taklidini yaptığınız Batılılar da sizler gibi ırkçı. B*k çukurundan geldiğinizin izlerini kolay kolay silemezsiniz. Yani, it iti ısırmaz her yerde ve her zaman geçerli değil. Ama insanoğlu maşallah cin gibi zeki. Bazı Türk ve Kürt aileler çocuklarına buralıların isimlerini veya benzer isimlerini veriyorlar.

“malum, ‘olur ise, ten olur; canlar olesi degil’”

Evet. Tıpkı,

“Ölür ise biyolojik ten ölür, ölü fikirlerin sahibi canlar ölesi değil”

olması gibi.

Veya,

“Tükenir ise sürüngen dinozorların nesli tükenir, tükenmiş fikirlerin sahibi insan dinozorların nesli tükenesi değil”

AK Sivil Toplum

Askeri vesayet rejimini deviren sivil hükümetin sivilleşme devrimi ve bu devrimin öncüsü davalar: Ergenekon, Balyoz, 15 Temmuz

Öte yandan, bu devrimin en son adımları olan, Genelkurmay ve kuvvet komutanlıklarının Milli Savunma Bakanlığına, Jandarma ve Sahil Güvenlik’in İçişleri Bakanlığına bağlanmasını da eklemeyi unutmamalıyız.

İşte son durum (23.07.2018)

“Harp Akademileri Komutanlığı davası: 125 sanığa ağırlaştırılmış müebbet istemi

15 Temmuz darbe girişimi gecesi Harp Akademileri Komutanlığı’ndaki darbe faaliyetleri ile Harp Akademileri Komutanı Korgeneral Tahir Bekiroğlu’nun kaçırılarak askeri cezaevine konulmasına ilişkin 121’i tutuklu 126 sanığın yargılandığı davada mütalaa verildi. 125 sanığın “Anayasayı İhlal” suçundan ağırlaştırılmış müebbet hapsi istendi. İstanbul 26. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından Silivri Cezaevi’nin karşısındaki binada görülen duruşmada, 120 tutuklu sanık ile 4 tutuksuz sanık hazır bulundu. Cumhuriyet savcısı duruşmada açıkladığı mütalaasında, dönemin Kara Harp Akademisi Komutanı Tümgeneral Selim Mert ile dönemin Harp Akademileri Komutanlığı Kurmay Başkanı Tümgeneral Hasan Nevzat Taşdeler ve Hava Harp Akademisi Komutanı Tümgeneral Recep Yüksel’in de aralarında bulunduğu 125 sanığın “Cebir ve şiddet kullanarak, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının öngördüğü düzeni ortadan kaldırmaya veya bu düzen yerine başka bir düzen getirmeye veya bu düzenin fiilen uygulanmasını önlemeye teşebbüs” suçundan ayrı ayrı ağırlaştırılmış müebbet ile “Terör örgütüne üye olmak” suçundan 7 yıl 6’şar aydan 15’er yıla kadar hapis cezasına çarptırılmasını istedi. Mütalaada, ayrıca bazı sanıkların “Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma”, “Konut dokunulmazlığı ihlal”, “Nitelikli yağma” gibi suçlardan değişik oranlarda hapis cezasına çarptırılması talep edildi. 4 tutuksuz sanığın da tutuklanmasının talep edildiği mütalaada, firari bir sanığın da dosyasının ayrılması istendi.”

Tamam arkadaşım anladık. Hepimiz aptalız tek akıllı sensin.

Biz salak medenilerin suratına yağmur atarken ne kadar zevk aldığını söylemene de gerek yok. “İstimna bi’l-yed”in (mastürbasyon) her türlüsünün zevkli olduğunu bizim gibi en cahiller bile bilir sonuçta.

Keşke içimizden bir kişi bile senin kadar süperzeka olsaydı da yalnız ve ateşli ergenler gibi bu zevki burada tek başına yaşamak zorunda kalmasaydın.

Ama yok maalesef. Hepimiz cahil bir “reaya” (sürü) iken sen “sultanü’l-ulema”sın (bilginler padişahı).

Hazret-i Mevlana-yı Bozorg (Büyük Mevlana, Mevlana’nın babası), yani Sultanü’l-Ulema Bahaeddin Veled (d. 1151, Belh – ö. 1231, Konya) gibi yani.

OSB’de KOBİ patronu Necip’in, (metaforik olarak) etekleri tutuşmuş olmalı ki, ‘Ekonomi çökecek mi – çökmeyecek mi?’ sorularına bulduğunu zannettiği cevapları buraya getirmeye başlamış.

‘Cemil Ertem’ler’den ‘Barış Soydan’lar’a… Bir arpa boyu kadar olmasa bile ilerleme var sende Necip, aferin. Yakında, Daron Acemoğlu’nun, ve hâttâ Korkut Boratav’ın yorumlarına da yönelirsen kimseleri şaşırtmazsın Necip, kıvıra kıvıra…

Necip’in, Barış Soydan’ın ‘Türkiye’de Anarşizm: 100 Yıllık Gecikme’ adlı kitabı yazdığından haberi muhtemelen yok:

https://www.kitapyurdu.com/kitap/turkiyede-anarsizm-amp-yuz-yillik-gecikme/289205.html

(Not: Gün Zileli, Barış Soydan kitabı yazarken, ona, epey materyal sağlamıştır ve hangi kaynaklar üzerinde araştırma yapabileceği konusunda tavsiyelerde bulunmuştur.)

İkincisi, Barış Soydan bahsi geçen yazısında (t24), ‘ekonomi çökmeyecek’ yorumunu yapıyor, fakat, ‘ekonomik kriz gelmiyor, her şey güllük gülistanlık, refah dolu yarınlar Erdoğan’a ve AKP’ye oy vermeyenleri de bekliyor’ demiyor, yalapşapçı ve kıvırmacı Necip.

“Hasta Adam”ın hastaları

Sungur Savran
Temmuz 24, 2018

http://gercekgazetesi.net/teori-tarih/hasta-adamin-hastalari

“Muslim Logic
Offended By:
Cartoons & Criticism
Not Offended By:
Rape
Slavery
Pedophilia
Beheadings
Honor Killing
Hostage Taking
Genital Mutilation
Suicide Bombings
Burning People Alive”

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn%3AANd9GcRM1T2aFQL9jlpT9xgVwgUgmNlVGQ3BWF3WlpXEkeycHGGbDkwm

Just like Mr. Necip’s “criticism of AKP/RTE” logic.

Türkiye toplumu nasil bir travma gecirdini bugun bile anlamis degil dahasi oyle oldunu fark etmiyor, hatirliyorsam bunu birkac sosyolog gecen senenin referendum sonra da soylemisti. Insanlar mecburi sekilde gunluk hayatina dondu ama gelecek olan gerici refleksler ne oldunu farkina varacaktir. Derin bir sarsilma soz konusu, cok guvendi Türkiye cumhuriyeti yok onun daima var olacagana sistem tarafindan inandirilmisti. Bugunun devlet anlayisi bir turk Islam sentezinin ortak bulusmasidir ve o dogrulda harekete ediyor, m. Kemal bir isim olarak kaldi. Onun getirti cumhuriyet anlayisi yok, ne Zaman o resimide ihtiyaci duyulmadi Zaman oda kalkacaktir. Eger devrimci hareket derhal halka bir Perspektiv umut vermesze turkiyeyi bir fasizim bekliyor. Sol chp disinda araysini bulmali onlar bizlerde ihtiyac duymali. Degisik fraksiyonlar bitmelidir, Tempel fikir bir gercek demoktrat bagimiz Türkiye olmali but un ilerci guclerin bu mucadeleye katilmali alinmali, ilk cesaret ve umut vermek halka onceliktir. Kesin yola gitilen soz ve karalik gerek. Bunlar yapil is devrim umut dogar!

Kopyala-kısalt-çıkarıma yakıştır-yapıştır yazımın iki nedeni var.
1. Hem Marksist edebiyatta hem Existentialism felsefesinde ve hem de tarih boyu halk arasında çeşitli biçimlerde uyarmayı tekrarlamak. Kavramın adı? Bir adı, “Kendinden yabancılaşma”; “false consciousness” , “özgürlükten kaçma”, “aslını inkar etme” diğerleri.
Medeniler tarihinde, yani kazananlar tarihinde, daha önce de defalarca her şey, uslu dursunlar diye kendine münasip, kendine has sınıfına koyuldu ama bu çılgınlık modern çağlarda iyice yaygınlaştı. 19. yüz yıl, pozitif doğa bilimlerini örnek aldı ve bilgi sınırları da pasaportsuz geçilmez oldu. Her bölgede hem kendinden hem insanlardan yabancılaşmış uzmanlar doğdu. Uzmanların çoğalması düzenin son derece işine yaradı, çok eski “böl ve fethet” formülün yeni bir duruma uygulanmasıydı. Sınırlayarak daha iyi çalışma gibi görünüşte sağlıklı bir yöntem tam tersine döndü. Salt süt inekleri bilim adamları değil, sıradan tahsilli, yazar çizerler de uzman olmaya başladılar. Bundan 50-60 yıl önce bir düşünür, uzmanlığın doğuşunu gerektirici şartlar ortadan kalksa bile okur yazarlar uzmanlık hastalığından kurtulamazlar öngörüsünde bulundu.Bu site sosyal medya avcı devşiricisi uzmanlarla dolu. Sosyal medyaya şükür, ağaçlardan dolayı ormanı görmeyenler mantar gibi çoğaldı. Tabii, nerde b*k varsa orda solcu devrimciler olur. Bu salaklar sosyal medyada demokrasi, özgür bilgi paylaşımı her zamanki gibi ucuz umut şerbeti dağıtma fırsatları gördüler. Bu sitedekiler gibilerin bir milyarına bedel, bu site bilgiçlerinden milyarlarca ışık yılı ilerde tanıdığım bir düşünür “salt günlük haberleri hakkıyla inceleyip anlamak bile 3-4saat alır” dedi. Ve ekledi: “üstelik, hakkıyla inceleyebilmek için ekonomi, tarih, sosyoloji vb. bilimlerde bilgili olmak gerekir”. Ama bu sitedeki ucuz ve politikacı şerbet dağıtıcı devrimcilerin tersine ve taraftar toplama meraklısı olmadığından “çalışan bir insanın ne bu kadar zamanı var, ne de gerekli bilgisi” deme dürüstlüğünü gösterdi. Şerbet dağıtan solcu devrimciler “hele bir devrim olsun tam inek olup hiçbir bilgiye ihtiyacın kalmayacak”, “ilkeller gibi yiyecek, içecek, sıç*caksınız”, “asıl işi bilenlere bırakacağız” dediklerinin farkında bile olmayan dolandırıcılar.

Kendinden uzaklaşmaya güldürücü bir örnek. Bir güzellik salonu vitrininde gördüğüm reklam: “Gelin, makyajımızla asıl kendinizi ifade edin!”

Modern ve medeni kişilerde buna çok rastlanır. Hatta sık sık değişen modanın altında yatan enayi avı bu temele oturur.

Eğer biraz beyniniz olsa şu bilgi bile yeter. Reklam uzmanları açık açık söylerler. Ne var ki laf oyunun İngilizcesi daha güzel: “You have to be in-formed to bite into the bait.”

Daha ciddisi bu sitede:
Gurur duyabileceği hiçbir şeyi olmayan zavallı budalalar, son araç olarak mensup olduğu milletle övünür.
A. Schopenhauer
Çoktan beri yazdıklarımdan bir zerre anlamayanlar, daha da kötüsü konu hakkında hiçbir bilgisi olmayanlar ama bilgiçlik huyundan dolayı akıl almaz yanıtlar verenler çareyi Schopenhauer alıntısında “millet” yerine “Medeniyet” koyarak ve Medeniyet ile İnsanlık’ın aynı olduğunu dil çabukluluğuna getirerek mensup oldukları Medeniyet=İnsanlık ile övünürler. Bunların beyninin nasıl çalıştığı benim için gerçekten bir sır. Daha doğrusu bu kadar aptal olmak için dahi zekasına sahip olmak lazım. Dünyanın her yerinde ilkeller ve geleneksel toplumlar ya doğrudan doğruya (şirketler ve özel haydutları) veya medenilere katılma zorunda kalıp dolaylı yok olduklarını bile bilmeyen salaklar aklı sıra benimle alay ediyorlar. Bu biraz çaba isteyen bilgiyi bir yana at, yaşadıkları ülkede, kültür ve dili salt yazılı tarihte Medler ve Persler olarak en az MÖ 1000 yıllarına varan Kürtlere vahşi, keko, heval, kıro, vb. demekle kalmayıp tamamıyla ayrı bir dil ailesinden gelen Kürtçe’nin dağ Türkçesi olduğuna inandırıldı. Bizim fakirler fakiri mahallede babam ne zaman kafayı yiyip etrafa saldırsa “yine Kürt damarı tuttu” derlerdi. Ben kendim asla kendimi Kürt hissetmedim. Türkiye’ye son geldiğimde “politically brain washed, Islahettin gibi soytarıların peşine takılan” Kürt arkadaşlar “Ulan, hep muhalifsin, bize bile katılmadın” dediler. Müslümanlığı iyi bildiğim halde dinci olmadığımın nedeninin kişimde olmadığından kaynaklandığını söylediğim çok daha alçak gönüllü Müslümanlar, çok daha efendice, ” haklısın, sahte Müslüman en kötüsü” dediler. Aynı şeyi çok sevdiğim halde hiç bir ayin veya toplantılarına katılmadığım Kızılderililer ile yaşadım. Bunların hiç biri ideolojik nedenlerden değil. Derdime hiçbir zaman kişisel çare aramadım. Bu hastalık, hem yaşadığım bütün ülkelerde hem de bu sitede rastladığım en yaygın hastalık. Benim derdime ne siz salak laiklerin Allahları, ne dincilerin Allahları çare bulabilir. Sizler ise asıl medenilerin defalarca sizleri hakir görmesi, son tabirle “b*k çukuru” demesine rağmen Allah’ınız önünde “ama biz de sizdeniz” duasıyla secde ediyorsunuz. Bir yandan efendilerinizin bireycilik haplarını yutuyor, diğer yandan sürüye katılmak için can atıyorsunuz.
Yani, kendinizden yabancılaşmış, başkalarının marifetlerini, ki dünyayı daha çok harabe etmeye azimli, kendinize mal edip yavşak yavşak konuşuyorsunuz.

2. Çin’i dünyaya bağlayan mega makineler
Çin, büyüyen ekonomisini Avrupa ve Afrika’nınkiyle birleştirmek için iddialı kara ve deniz bazlı ulaşım bağlantıları ağı oluşturuyor. Ve zaman kaybetmeksizin – işi hızlı bir şekilde halletmek için olağanüstü ısmarlama inşaat makineleri tasarlıyor.

Başkan Xi Jinping’in 2013 yılında başlattığı iddialı Belt and Road Initiative (BRI), 70 ülkedeki dünya nüfusunun üçte ikisini bir kara bağlantısı ağı (“kemer”) ve deniz yolları (“yol”) ile birleştirmeyi hedefliyor. .
Firavun’dan Avrupa ve ABD’den geçerek Hitler ve Büyük Bolşevik Devrimi ülkesi Rusya’ya kadar falan filanları. Ama ne yazık ki mecbur olan sıradan halk hoplar zıplar da sizin gibi bilgiçlik taslayanların hoplayıp zıplaması, yayınlanmam için kibarca söylersem, çooook ilginç.
Hadi Çin önünde secde edin, bir zamanlar komşu olduğunuzu, sizleri o zaman barbar gördüklerini ama bu arada medenileştiğinizi, yani, işi becerenlerin k*çlarına girmeyi iyi becerdiğinizi anlatın. Belki dinlerler.

Hayvanlarda, bitkilerde, insan dışındaki herhangi bir canlı türünde “bilim” diye bir şey var mıdır?

Örneğin bu canlılar, Dünya’nın Güneş adı verilen bir yıldızın yıldız sistemindeki gezegenlerden biri, Güneş’in ise evrendeki milyarlarca galaksiden birinde yer alan milyarlarca yıldızdan biri olduğunu bilebilir mi?

Eğer bilemezler ise, insanın ayırt edici özelliği bunu bilmesi değil midir?

Peki, kendisinin tüm diğer insanlardan farklı olduğunu söyleyen bir insanın ayırt edici özelliği de, aştığını söylediği “bilim”in de ötesinde olan sorgulanamaz bir doğru bilgi kaynağına sahip olduğunu iddia ederek kendisinden aşağı saydığı insanlara üstünlük taslaması mıdır?

Mr. Necip thinks that this “Anatolian Oligarchy” or AKP is so fast like shooting stars.

Unlike the “Balkan Oligarch” revolutionists.

“I’m in love with a shooting star
But she moves so fast
When she falls then
I’ll be waiting

Give my love to a shooting star
But she moves so fast
That I can’t keep up
I’m chasing”

https://www.youtube.com/watch?v=3mUfOs-CTCw

https://www.ulusal.com.tr/siyasal-islamin-iflasi-akdenizde-bogulanlar-montazeri-kayseri-makale,7323.html

İşte, çoğunluğa tepeden bakan azınlıktaki Batı-merkezci Avrupa insanının elitizmi, hor görücülüğü ve kibirine bir örnek.

Tıpkı Anadolu halkını hor gören bizim kibirli ve elitist Balkan Oligarşimiz gibi:

http://www.hurriyet.com.tr/galeri-istanbul-ucaginda-kimsenin-beklemedigini-yapti-turk-yolcular-da-destek-verdi-40907933

İstanbul uçağında kimsenin beklemediğini yaptı! Türk yolcular da destek verdi…

“Onun hayatını kurtarmaya çalışıyorum” diyerek ağlamaklı konuşan İsveçli öğrenci Afganistan’a sürgün edilen adamı durdurmak için uçakta “oturmama” eylemi yaptı. Uçuşun iptal edilmesine neden olan kadın hapis cezasını göze aldı.

22 yaşındaki Elin Ersson, Afgan bir adamın sınır dışı edileceğini öğrendikten sonra adamın sınırdışı edileceği uçağa bilet aldı. Eylemci koltuğuna oturmayı reddetti ve 14 dakika süren İngilizce protestoda bulundu.

Afganistanlı adam sonunda uçaktan indirildi, ancak İsveçli yetkililer adamın yine de sınır dışı edileceğini ve aktivist kızın altı ay hapisle karşı karşıya kalacağını söyledi. Olayın sonunda diğer bazı yolcular da yapılan protestoya katıldılar ve uçaktan inme anı çoğu kişi tarafından alkış aldı. Uçağın içinde bulunan Türk yolcular da 22 yaşındaki aktiviste alkışlarla destek verdi.

“Ahmet Şık yiğittir.”

Bonkor bonkor derler, maldan ederler; yigit yigit derler candan ederler..

“Söylenenlerin neresi yanlış?”

Zamanlamasi.

Onu da kendisi soyluyor zaten:

‘Kanun teklifinin hukuki dayanaklarına dair içerik tartışmasına girmeyeceğim. Çünkü tartışmamız gereken, iktidarınızın meşru ve yapmak istediklerinizin hukuki olup olmadığıdır.’

Yani, o amacla soz aldigi halde, ilgili kanunun eksiklerini filan degil de meleklerin kanatlarinin nerede olmasi gerektigi hakkinda konusuyor.

Ikinci cumlede (ve devaminda) dediklerini secim meydanlarinda soylemeliydi. Kabul gorurse iktidar, gormezse de muhalefet olurdu.

Oh, wait.. Muhalefet olmus zaten.

“Futbolculuğu sırasında sık sık alay konusu olan bir sporcu eskisi, ‘Reis’inin fedailiğine soyundu; kendisine destek veren AKP’li kalabalığı ile Ahmet Şık’a saldırdı.”

Yani, bir amigo bir diger amigoya saldirmis.

Flash – flash – flash.

Metaforun Ne Olduğunu Bilmeyen Yazar
Metaforun özünde “gibi” yatar. Sosyal Darwinizm kullananı uyardım metaforda kazananlarla kaybedenleri değiştirdi. Hayret doğrusu! Aklı sıra, Sosyal Darwinizm yok oldu. Ama “gibi” ile gerçeği karıştırma hâlâ var. Eskiden, ve hâlâ bazı bilim dallarında pedagojik amaçlarla, metaforlara başvurulur. Şimdi bazı bilim dallarında sadece matematiksel ifadeler kullanılır. Hatta sağlık (tıp) alanında bile artık metaforlar yok denilecek kadar az.

Ben metaforla gerçeğin aynı olduğuna inanmaya karşı değilim. Karşı olduğum buna inanmayanların saçmalamaları. Ne yardan ne serden geçmeleri. Dawkins bile “bencil gen” kavramının aslında sadece bir metafor olduğunu ve yanlış yorumlara yol açtığını kabul etti. Sosyal Darwinizm bataklığı işte bu, ha iyi kalpli devrimci bir anlam ver ha kötü kalpli yüksek zekalıların verdiği anlam.
İsa, 2000 yıl önce böyle kırtasiyecilik yapmaya gerek görmedi, dayanak ve bahane aramadı, .
Hatta yüksek zekalılar ölüme bile çare aramakta ve bulurlarsa, yazarın ne derece zırvaladığı daha da iyi anlaşılır. Yüksek zekalılar şimdiye kadar akıl almaz mujizeler yarattılar, bunu da yapacaklarından eminim. Bu gerçeği inkar etmenin bir anlamı yok. Sıfıra dönmek şart ve zaten sıfırın varlığının nedeni o, geri dönebilmek. Bu sitede bana saldıranların hepsi bu yüksek zekalıların hayranları. Yüksek zekalıların becerilerini övüp duranlar.

Eğer bu yazar ultra modern, köküne kadar medeni, köküne kadar Batılı, köküne kadar ilerici, köküne kadar rasyonel bir çağdaş mahluk olmasaydı, ben onu da İsa’yı sevdiğim gibi severdim. Ama yazar tam tersi, bana saldıranların başını çekenlerden biri.

Tabii, asıl konu metaforu istediğin gibi kullanmakta değil. Hem Batı afyonuyla gerçekten gerçek uykusunda uyuşmuş olmak, hem de sanki metafor ile gerçek arasında fark olmadığına inanmak.
.
Belki metaforla gerçek arasında fark görmeyenlerden bir örnek bu site mavi gözlü sarışın orta sınıflıları derin uykudan uyandırır.

” Indeed many African and Asian people say that members of a descent group share the same bones. Maurice Bloch comments: To say this is not to use a metaphor for closeness; IT MEANS EXACTLY WHAT IS SAYS IN THAT THESE PEOPLE BELIEVE THAT THE BONES OF THEIR BODY ARE PART OF A GREATER UNDIFFERENTIATED TOTALITY. In cases such as these the body is not experienced as formally grounded by the air around it; it is also continuous with parts of the bodies of people who in modern Western ideology could be seen as “others.” . . . What such bodyness implies is that what happens to other members of your household is, to a certain extent, happening to you.”
Süper rasyonel, süper Batı mahsulü yazar asla yukarıdaki insanlar gibi gerçekle metaforun aynı olduğuna “kanmaz”. Herif cin gibi maşallah. Bu cin, yalanlar dünyasında büyümüş, yutar mı böyle akıl dışı numaraları? Ama aklına bile gelmez ki insan sosyal yaşamın yaratığıdır. Köküne kadar burjuva olduğundan burjuva masalları otonom, özgür, sınırları derisiyle çizilen benine ve bunun gerçeklerin gerçeği olduğuna inanan bir çağdaş vatandaş.
Bu sitede ilkeller hakkında bir b*k bilen bir kişi bile yok. İtiraf da etmiyorsunuz. Devrimciler dürüst olmazsa, kim olacak? Kim böyle yalancı yavşakların devrimci olduklarına inanacak?
Paris Komününün gaddarca bastırılmasını inceleyen Kropotkin, nedeninin hazineyi yok etmemelerinde ve dolayısıyla iki yüzlülük yaptıklarından kaynaklandığı savını ileri sürdü.

Hitler bile dürüst Karaim Yahudilere rastlanıp raporu verildiğinde, bir formülünü bulup kurtarılmalarını emreder.

Hem kapitalistlerin istediklerinin aynısı istiyorsunuz, aynı düşünüyorsunuz, aynı kavramları benimsemişsiniz, aynı ilerinin vaazlarını ve ilahilerini okuyorsunuz hem de tam tersleri gibi kıvırıp duruyorsunuz. Bu benim için sonsuz doğal ve sempatim bile var.
Kant “erişilecek en yüksek nokta özgürlüktür” der Hegel çok daha isabetli “herkes özgür olmazsa benim özgür olmam imkansız” der. Daha da eskiden, gelmiş geçmiş en hikmet sahibi bilinen bir filozof “kendini tanı” der. Öğrencisi “Devlet’i tanımadan kendimi tanımam imkansız.” der.
Eğer biraz değiştirirsem “İlkeliğin ne olduğun bilmeyenler ancak ilkellik hakkında zırvalar.” derim.
Beni tiksindiren hiç ama hiç bilmediğiniz bir konuda Hollywood soytarılığı etmeniz, akıl almaz saçmalıklar kusmanız.

Çok hızlı yorum gönderiyorsunuz. Biraz yavaşlayın.
Ben sizin okumadan otomatik yayınladığınızı sanıyordum.

http://ozdemirince.com/tarihe-gecmek-tarihe-kalmak/

Müjde! Müjde! Uzay Denklemi Çözüldü!
Çözümü bulan Kelb Scharap adlı bir astrofizikçi, astrobiyolojist, astro-uçucu, astro-röntgenci İngiltere’de doğduğu halde çıkarı için ABD’ye göç eden bir dahi.

Yolu gösteren araba tamir ve satış müdürü bir halis Türk. Bu site haricinde daha henüz dünyaca tanınmayan Necip adlı dahiler dahisi bir öz Türk.

Necip’i, bu site ve bu sitedekileri Kelb Scharap’a tanıtan da pipsqueak adlı daha anaların doğurmadığı, dehalığı aşırı ve sınırları aştığı için bir türlü anlaşılmayan asıl dahi. Yani, medeniler arasında her asıl dahinin başına gelen masal.

Pipsqueak Kelb Scharap’a dumanla haberleşip bu sitedeki dahilere bir göz atmasını tavsiye eder. Kelb alır bilgisayarını eline, gelir bu siteye, bir nanosaniyede sünger gibi emer tüm siteyi ve dahilere yakışır bir çabuklukla hemen bir algoritma yazıp denklemlerine çözümün “çıkar” olduğunu çakar.

Sayın yoldaşlar aramızda amaca varma yollar fakının vır vırlarını bir tarafa bırakıp Necip hocamızın arkasına destek olalım! Çünkü dedikodulara göre adamcağız nihayet yıldızının parladığını görünce kelb krizi geçirmiş.

NewYork Times ve BBC ile Kelb Scharap mülakatından bir alıntı:
– İyi ama, dediklerinize göre site dahi dolu, neden Necip’in “çıkar” teorisi?
– Diğer çözümler vardı. Zileli ve “Sosyal Darwinizm”, yani, ölen ölecek, ölmeyenler de ölenlerin yerini alacak; Marksistler ve “koşullar olunca olacak, olmayınca olmayacak”; Pipsqueak ve “ya/ya”, yani, her olmuş olay ya olmuştu ya olmamıştı ve her gelecek olayı ya olacak ya olmayacak.
– Peki, diğerlerini neden seçmediniz?
– Necip hocanın çıkar teorisi diğer üçünü içerdiğinden. Modern bilimlerin basitlik yasasına (parsimony/ekonomi) en uygun olduğundan. Yaşamda ve yaşamımızda en başta ve en büyük rolün ve en rasyonel unsurun ekonomi olduğunu hiçbir çıkar güden varlık inkar edemez. Ben kendim ekonomik nedenlerden okula gittim, ekonomik nedenlerden çalışıyorum, … İngiltere’den ABD’ye ekonomik nedenlarden, kısacası aynı şeyin diğer bir adı olan çıkar düşünerek gittim. Kısaca ifade edersem, diğer üçü Necip beyin çıkar teorisine indirgenebilir.

Aşağıdaki de dahi Kelb Scharap ile dahi karesi Necip bey arasındaki çok tatlı sorbet:
KS: Çıkar ilhamı size nasıl vahiy oldu?
N: Biliyorsunuz Türkiye’de yaşayan herkes halis öz be öz Türk değil. Benim atalarım Orta Asya’dan geldiler ve ben çocukken annem bana asla bunu unutmamamı sürekli hatırlatırdı. Atalarımız halis Türkler, çıkarları için koyun ve ineklere ot yedirtip karşılığında et, süt, yoğurt gibi gıda elde ettiler. Diğer bazı hayvanları da, yani köpekleri, koyunla davarı hizaya getirmeyi öğretip çıkarları icabı işlerini kolaylaştırdılar. Gel zaman git zaman alçak Çinliler çıkarları icabı bize iteklediler ve biz de çıkarımız icabı başkalarına iteklemeye başladık. Sanırım siz kafirlerin dilinde buna “this is a dogy dog world” dersiniz. Gel zaman git zaman, atalarımız bu bölgeye geldiler. Lo and behold! Hıristiyanlar ve Müslümanlar çıkarları icabı aynı bizim koyun ve inekler gibi halkları evcilleştirmiş sırtlarından geçiniyorlar. Yalnız, saray ve savaş köpekleri çıkarları icabı siz kafirlerin deyimiyle “want a bigger share of the pie” hırsına kapılmış hatta bazıları, örneğin köle asker Memluklar, işi kendileri yürütmeye başlamışlar. Atalarım bu soruna dahiler yakışı bir çözüm getirmişler. (Not: benim genlerimdeki dahilik onlardan gelme).
Halkı koyun ve inekler gibi çalıştırıp sırtlarından geçinmede büyük bir yenilik getirmişler diyemem ama köpeklerin çıkarları icabı mızıkçılık etmeye başlamalarını önlemede harika bir çözüm bulmuşlar. Hıristiyan aile çocuklarını toplayıp zamanın en iyi kafa ve beden eğitimiyle idareci ve asker yapmışlar. Askerleri de, yani yeniçerileri de, dervişler ruhanilik afyonlarıyla sakinleştirmişler. Bu yeniçerilerin hiç kimseyle bir bağı olmadıklarından salt atalarımızın çıkarı için savaşmış, kan dökmüş ve ölmüşler. Sanırım siz kafirler dilinde bu hizaya getirme yöntemine “ruling by impersonal institutions” denilir. Democracy, constitution, bureaucracy, selection of dogs based on education and merit and competence instead of pedigree or blood ve rule of the law falan filan gibi.
Sanırım anladınız her ne kadar dahiliğimi ‘pedigree’me borçluysam da AtıTürk, Batı Taklitçiliği, Marks, Anarşistliğimden ve laik olduğumdan genellikle IQ’ümü ve diplomalarımı sergilerim.
Annemden söz ettim de aklıma geldi. Benim, İKTİDARI annelerin doğurduğu, hiç doğmadan her zaman var olan KAPİTALİZM
hakkında da teorilerim var. İşitmek ister misin?
KS saatine bakar: Daha sonra, seyirciler, özellikle sizin sitedeki karşı-karşı-medeniyetçiler henüz mastürbasyon aletleri ellerinde daha ilginç haberler arıyorlar. Biliyorsunuz biz zenginler ülkesinde en çıkarlı mesleklerden biri “animation”. Kelimesi kelimesine can vermek, diriltmek, modern ve medenilerin hemen ölü uykusuna dalması dolayısıyla bunları güdelemek gerekiyor. Freud’un dediği gibi siz ve ben gibi büyük zekalılar medeniyet kurma ve geliştirme ile oyalanıyoruz. Her neyse, denklemlere göre sizinkiler bıkmışlar, kanal değiştiriyor. Küçük beyinleri çabuk doluyor, eğlence seyredip boşalıyorlar. Sizin maşallah beyniniz o kadar büyük ki, ne kadar doldurursan doldur hâlâ boş. Anladınız değil mi? Sizin büyük bir matematikçi olduğunuzu söylediler. Gönderme yaptığım “her zaman boş odası olan otel”. Mutlaka biliyorsunuzdur.

“[…] Bütün bunlardan sonra, “sansürün kaldırıldığı tarih” olarak bayram saydığımız “24 Temmuz” gününü artık kutlamayalım. Tersine, sansürün resmen getirilmesi dileğinde (!) bulunalım. Çünkü, “Abdülhamid sansürü”, “Aldıkaçtı’nın Anayasası”nın basın özgürlüğü anlayışından çok ama çok daha ileridedir.

Ve tarih düşelim: Yıl 1982… Yirmibirinci yüzyıla on sekiz yıl sonra ulaşacağız!”

SANSÜRDEN DE GERİ…
Uğur Mumcu
23 Eylül 1982

“[…] Bütün bunlardan sonra, “Aldıkaçtı’nın Anayasası’nın değiştirildiği tarih” olarak demokratikleşme saydığımız “12 Eylül 2010” gününü artık kutlamayalım. Tersine, “12 Eylül 1980″in geri getirilmesi dileğinde (!) bulunalım. Çünkü, “Aldıkaçtı’nın Anayasası”, “Erdoğan sansürü”nün basın özgürlüğü anlayışından çok ama çok daha ileridedir.

Ve tarih düşelim: Yıl 2018… Yirmibirinci yüzyıla on sekiz yıl önce ulaştık!”

ALDIKAÇTI’NIN ANAYASASI’NDAN DA GERİ…
Umur Muğcu
26 Temmuz 2018

“İnsan doğal/tarihsel/kültürel bir varlıktır;
Tarihinden/kültüründen koparılan insan doğal bir varlığa dönüşür;
Hayvanlaşır;
Devletsizliği dayatanlar
Hayvanlaştırmayı amaçlıyorlar;
Hayvanlaştırmayı amaçlayanlara karşı “yapıcı” olursanız
En fazla “makul” bir hayvan olursunuz!…”

(Nasname)

“257 Kürdlere devletsizliği dayatmak
“İnsan doğal/tarihsel/kültürel bir varlıktır;
Tarihinden/kültüründen koparılan insan doğal bir varlığa dönüşür;
Hayvanlaşır;
Devletsizliği dayatanlar
Hayvanlaştırmayı amaçlıyorlar”

Ben kendim mantık dersleri verdim ama ne hastasıyım ne de hayranı. Ne var ki, bu site k*çı sıkı, ilerici, mantıksız olsa bir adım atamayacak bilim ve teknolojiye tapan mantıksızlarla dolu. Bu mahluk yazdığını kafası biraz daha fazla çalışan amirlerine gösterseydi kendini Kürtleri rezil ettiği için azarlarlardı.

Sana ‘tarihsel/kültürel’ eşit ‘Devlet’ olduğu şapşallığını kim öğretti?

Kürtlerin bin yıllarca tarih ve kültürü oldu ama kısa bir süre hariç devleti olmadı be gafil!
Kürtlerin, şimdi kendi devletleri olmadan, devamlı diğer devletlerin baskısı altında yaşamaya mahkum olacakları bilinciyle bir devleti olmasını istemeleri benim için son derece MANTIKLI! (İsrail benzeri nedenle var oldu.)
Ama devletli toplumlarda da baskı düzeni olduğu ve baskıyı özellikle devletin desteklediği bilinciyle yola çıkanların devlete karşı olmaları da benim için çok MANTIKLI!
Yani ve kısaca, bu sitede sık sık rastladığım cahillik ve mantıksızlığın bir örneğisin!

“260 Okuduğunu anlamamak”
Mensup olduğun parti ve ideolojinin ayak askeri olduğun belli olmaya başladı. Üstelik mükemmel bir ayak askersin: Kafasız beden. Daha da kötüsü, dediklerini üstlerine birine gösterip sesini keseceğine, Allah ile bizzat karşı karşıya gelip işin sırrına varan, bu sitenin %99’unu teşkil eden hak yolunda huu huu çeken dervişler gibi huu huu çekmene devam etmişsin.
Sen en iyisi Kürt Özgür Üniversite’sine yazıl, daha henüz yoksa Türk Özgür Üniversitesi’nde biraz mantık (matematik de olur) öğren. Politically Correct olduklarından seni eğitmeye razı olacaklarından eminim.
Ama ilk ders benden ve zaten özgür bazı dillerde bedava demek olduğundan, vereceğim ders bedava.
1. Tarihinden/kültüründen koparılan insan doğal bir varlığa dönüşür; Hayvanlaşır;
2. Devletsizliği dayatanlar Hayvanlaştırmayı amaçlıyorlar
O halde devletsizliği dayatanlar hayvanlaşmayı; yani, insanı tarihinden/kültüründen koparmayı amaçlıyorlar.
Yani, bu alçaklar, Kürtlerin devletsiz olduğu sürece tarihinden/kültüründen kopmuş hayvanlar kalmasını istiyorlar. Yani, bu alçaklar, “devlet yoksa, tarih/kültür de yok” düşünüyorlar. Ve sen de katılıyorsun.

Ulusal-devlet kurmada çok eskiden beri yutturulan ideolojik birleştirme afyonlarını yutmuşsun hepsi o kadar!
Daha önce de dediğim gibi bu belli bağlamlarda çok makul bir girişim.
Daha önce dediğim gibi bu girişin çıkışı olmadığını bilenler de var.
Bence, Devlet insan ve yaşamın en büyük düşmanlarından biri.
Bence, sen Kürt düşmanlığını ve Kürtlerin kendi kaderlerini kendileri tayin etmeye izin vermeyenlerin kavgalarını çok daha büyük sorunlarla karıştırmışsın.
Evrensel demokrasiden çıkalı, önce canlı/cansız ayırımı ve nihayet kafa ölçülerine dayanan, bu sitede utanılmadan savunulan ırkçılığa kadar kavga, dövüş, gürültü, yaygaralar, yıkıcılığa kadar vardığımız şu an dünyada senin gibi hâlâ hayvanları hor görenlerin, yani kaznanların tarihi çok tiksindirici. Bunu görmemen nesnaneni (cahilliğini) iyi açıklamış

Hem de, gözünün önünde Atatürk ile başlayan (gerçi çok daha önce başladı ama…) , dünyanın diğer her yerinde rastlanan, Batılaşma, bazı hâlâ ayaklara dolaşan ayak takımı sıradan ve dünyadan habersiz insanlar hariç, kültürü tamamıyla Batı kültürü olmuş Türkler bile seni uyandırmamış. Bunu görmemen de nesnaneni (körlüğünü) iyi açıklamış.
Bak şu etrafına be mübarek!
Yasalar, laiklik, politika düzeni (çoğunluk haklıdır miti), anayasa, aile düzeni, eğitim, bilim, teknoloji, felsefe, dil ve dil reformu, ekonomi, din bilimi, ahlak, savaş, tüketicilik, enerji, üretim ve üretim araçları, ulaşım, psikoloji, sınıflar, ulus … her türlü bilgi kaynakları… Son zamanlarda buna eklenen müzik, dans, futbol, moda değişmeleri, seks çılgınlığı, kadın özgürlük akımı, hayvanlara karşı hassaslık, çevre pisliği, organik yiyecek ve alternatif yaşam biçimleri …
İnşallah şimdi uyanırsın ve tepkide bulunacağına yanıt verirsin.
Bence hayvanları hor görme kendi kendine utanılacak bir insan yüz karası ama senin çaylakça ettiğin tabirdeki pejoratif anlamda anlamı sana karşı kullanacağım:
Hayvan tepki yapar; insan yanıt verir.
Bu gözlem, insan ile hayvan arasındaki farklarla ilgili ve hatta senin gibi cahilleri aydınlatmak için yapılan bir ayırım, hor görme değil. Bundan senin gibi kibirlenen sayısız cahiller çıktı. Nitekim hayvanları koruma hareketleri de Batı’da başladı.
18. yüzyılda çok sevdiğim Rousseau, siz cahilleri doyurup baş belası etmek için, mezbahaya sokulan inekler diğer inekleri gördüklerinde acı acı bağırırlar dedi.
[Certainly, there are more values of things in heaven and earth than are dreamed of in your nation-state.]
Gük ve yer yüzünde senin ulusal-devlet rüyalarından çok daha değerli şeyler var.
Haydi Özgür Üniversite’ye git değişik emzikler em!

(Aşağıdaki röportajda, ‘Yavuz Bingöl’ ismi yerine ‘Necip’ ismini yazabilirsiniz. ‘Megalomaniac’ kardeş gibiler. Ve, Yavuz Bingöl de ‘özeleştiri’ yapmıyormuş, başkalarının kendisine yönelik eleştirilerini bekler gibi gözükme derdinde de değilmiş.)

Tepki çeken açıklamalarda bulunan şarkıcı Yavuz Bingöl, Posta gazetesinden Oya Çınar’a konuştu. Yavuz, tüm dünyada solun hasta olduğunu söyledi.

Bingöl, “Siyasetle ilgili konularda çok yıpratıldım. Ama gazeteci kalkıp da ‘Erdoğancı mısın?’ diye sorunca benden de ‘Tillahına kadar!’ deme güdüsü çıkıyor.” ifadelerini kullandı.

Kültür sanatta batının doğuyu kıskandığını söyleyen Bingöl, ‘Onlar da 200 yıldır Chopin çalıyorlar. Tamam güzel ama ben de 200 yıldır Chopin dinlemekten bıktım. Onların da bize imrendiğine eminim. Batı her zaman doğuyu kıskanıyor bence.’ dedi.

İşte Yavuz Bingöl’ün Oya Çınar’a verdiği röportajında dikkat çeken bölümleri:

Her şey Ahmet Hakan’ın röportajıyla başladı. Ondan sonra ‘müzisyen Yavuz Bingöl’ gitti, yerine ‘sürekli siyasi söylemlerde bulunan bir Yavuz Bingöl’ geldi.

YAVUZ BİNGÖL: ‘Bir kitap okudum, hayatım değişti’ gibi değil mi? Bir röportaj verdim hayatım değişti (Gülüyor). Haksız da olsalar bu konuda bana öfkeli bir kesim var. Ama onlarla da zaman içinde yeniden ortak duygularda buluşacağımıza eminim.

OYA ÇINAR: Bu durumu biraz da siz yaratmadınız mı sizce?

YAVUZ BİNGÖL: Ben de kaşıyorum, doğru. Ben de üzerine gittim. Siyasetle ilgili konularda çok yıpratıldım. Ama gazeteci kalkıp da ‘Erdoğancı mısın?’ diye sorunca benden de ‘Tillahına kadar!’ deme güdüsü çıkıyor. Bu anlamda diyorsan, kaşıyorum, evet. Çünkü politik olamıyorum.

OYA ÇINAR: Ama ailenizle ve dostlarınızla aranız açıldı. Değer miydi?

YAVUZ BİNGÖL: Ben size sorayım. Beni böyle yıpratıp atmaya değer miydi? Bu kadar kızmaya, üzerime gelmeye değer miydi? Benim gibi müzik yolunda insanların gönlüne girmiş bir adama, sanki uzaydan gelmişim, garip bir yaratıkmışım gibi davranmaya değer miydi? Herkesin bir siyasi görüşü var. Ben inandığım şeyi söyleyemeyecek miyim?

OYA ÇINAR: Hiç özeleştiriniz yok mu?

YAVUZ BİNGÖL: Olabilir. Ama bu karşılıklı. Karşı taraf da kendi hatalarını kabul edecek mi ben bunu söylediğimde? Tabii ki bir toplum bilincinin cevaplaması gereken bir soruyu bana sorduklarında o an saçmalamış olabilirim. Yanlış bir şeyler söylemiş olabilirim. İşte o zaman keşke benim siyasi ifadelerime değil de 30 yıldır dinledikleri bağlamamla anlattıklarıma kulak verselerdi.

OYA ÇINAR: Günümüz Türkiye’sinde eksik bulduğunuz neler var?

YAVUZ BİNGÖL: Kültür ve sanat konusundaki eksiklikleri en yetkili ağız, Cumhurbaşkanı söylüyor, ‘Bu alanda daha çok çalışmamız lazım’ diyor. Güzel girişimler var. Ankara Müzik ve Güzel Sanatlar Üniversitesi’nin kurulması şahane oldu. Atatürk Kültür Merkezi’nin yenilenmesi keza öyle. Biz Milli Eğitim Bakanı’mızla güzel bir çalışma yürütüyoruz. Sekiz bin okulun müzik odasına 20 bağlama ve bir piyano koymak istiyoruz. Bu hükümet, ekonomide, köprü ve yol yapımında devasal hizmetler yaptı. Aynısını kültür ve sanat alanında da bekliyorum.

OYA ÇINAR: Sümerolog Muazzez İlmiye Çığ, ‘Neden bizim Beethoven’larımız yok?’ demişti.

YAVUZ BİNGÖL: Katılmıyorum. Doğu kültürü çok daha zengin. ‘Işık doğudan yükselir’ sözüne inanıyorum ben. Felsefemiz, müziğimiz, mutfağımız, her şeyimizle onlardan çok daha ilerideyiz. Ancak reklam, PR (public relations) deyip geçmemek lazım, çok önemli. Biz, sadece, bunları dünyaya sunmayı bilmiyoruz. Onlar da 200 yıldır Chopin çalıyorlar. Tamam güzel ama, ben de 200 yıldır Chopin dinlemekten bıktım. Onların da bize imrendiğine eminim. Batı her zaman doğuyu kıskanıyor bence.

OYA ÇINAR: ’30 yıldır aynı şeylerden bıktım’ demişsiniz. Nelerden bıktınız?

YAVUZ BİNGÖL: En başta bu ‘kariyerizm’den bıktım. Herkesin yeni bir şey söylemeden, üretmeden, aynı döngü içinde dolanmalarından bıktım. Ben solun, dünyada ciddi bir sorunu olduğunu düşünüyorum. Tüm sol liderlerin, sol adına politika yapan herkesin bir tartışma süreci, bir çalıştay başlatmaları gerekiyor. Dünyada hiçbir yerde yok artık solcular. İngiltere’de, Almanya’da, Hollanda’da, Amerika’da yoklar. Yoklar yoklar yoklar! Tüm dünyada sol hasta şu an. Hepsi hasta. O hastalıklı bölgenin oradan alınması gerekiyor. Niye yoklar?

OYA ÇINAR: Sizin tespitiniz ne?

YAVUZ BİNGÖL: Valla çok tespitim var ama söylemek istemiyorum. Eleştiriye de gelemiyorlar, polemik oluyor sonra (Gülüyor). Kusura bakmasınlar. Ben ‘manav Mehmet Efendi’ değilim. Bilinçli bir seçmenim.

Artık, bu yapmaya çalıştıkları şey, insanlarda karşılık bulmuyor. Bir insanı kazanmak, ikna etmek, onu dönüştürmek kolay değil. Hepsinin sahip olduğu felsefeyi de eksiklerini de ortaya koyarak bir tartışma süreci başlatmaları gerekiyor. Bir köşede fark edilmeyi bekleyerek ‘Bir gün kıymetimizi anlayacaklar’ diyerek de olmuyor. Bağırarak, küfrederek, birilerini aşağılayarak, başka yerlerde zaman geçirerek olmuyor.

(odatv)

[Yavuz Bingöl bunları söylerken, Erdoğan’ın bizzat kendisiyle olmasa da, akçesi bol çevresiyle kurduğu ‘akçeli (parasal)’ münasebetlerinden de bahsetse daha samimi olurdu, olamamış. Bu nedenle, röportajda söylediği her şey anında buharlaşmış.]

Devletsiz bir toplumda devletten ekmek yiyen insanlar nasıl geçinecek?

Örneğin, devlet, mesela TC ortadan kaldırıldığı zaman, devletten maaş alan herkes, yani;

Cumhurbaşkanı, yardımcıları, sözcüleri ve [artık sistem değiştiği için başbakan değil sadece] bakanlar,

TBMM başkanı ve milletvekilleri,

parti başkanları, yöneticileri, il ve ilçe örgütleri,

subay-astsubay-uzman jandarma-uzman erbaş-sözleşmeli erbaş/er ve polisler,

MSB bakanı ve müsteşarları, MGK üyeleri, MİT müsteşarı,

MEB bakanı, il ve ilçe MEB müdürleri, okul yöneticileri ve öğretmenler,

YÖK başkanı, rektörler, dekanlar, akademisyenler,

Diyanet İşleri Başkanı, il ve ilçe müftüleri, imam-hatipler,

bilumum devlet memurları,

yani hükümet, TBMM, partiler, TSK, MSB, MGK, MİT, MEB, YÖK, Diyanet vb. mensupları,

nereden ekmek yiyecekler?

“263 Necip: Tillahına kadar Erdoğancıyım” yazısına şöyle bir göz atınca ilk defa içimden silik Necip’i savunma geldi ama biraz düşününce bu yazıyı aktaranla Necip arasında fark bulmak için elektronik mikroskop lazım olduğuna uyanıp vazgeçtim.
Her ikisi de, bu yazıyı kopya-yapıştır yapan ve Necip, sonsuz adi medya dedikoduları içinde zaman öldüren çağdaş yalnızlar kalabalığı insanları.
Her ikisi de, hâlâ 19. yüz yılda zirveye ulaşan ve 20. yüz yılda mutlak hakimiyet kuran Kapital kazazedeleri.
Her ikisi de, 19. yüz yılda Fransız Devriminin taklitçiliğinin, “monkey see, monkey do”, zirvesine ulaştığı zamanlardaki nostaljik türküleri tekrar etmekle aynı umutların pazarcılığını yapan günümüz “devrimcileri”nin enayiliğini bizzat varlıklarıyla ispat ederler.
Bir şey daha ispat ederler ama yanıtım yayınlanmaz diye korktuğumdan söylemekten çekiniyorum. Her ikisi de bu sitenin kalitesini simgelerler.

“Hiçbir şey bağımsızlık ve özgürlükten daha değerli olamaz!”

Hem ozgurluk hem bagimsizlik hem de Devlet anlaminda herseyi olan birisi soyle bir sey demisti:

Halk içinde muteber bir nesne yok Devlet gibi
Olmaya devlet cihânda bir nefes sıhhat gibi.

[Halk gözünde Devlet kadar değerli bir şey olmasa da
Dünyada bir nefeslik sıhhate yeğlenecek saadet yoktur.]

DİP (Devrimci İşçi Partisi) ve solun aymazlığı:

“HDP ve solun aymazlığı

HDP’de ise kafalar karışık. Ayhan Bilgen vicdani red hakkını savunarak, zorunlu askerlik tamamen kaldırılsın talebiyle profesyonel orduya destek verdi. Liberal vekil Erol Katırcıoğlu sıfır faizli kredi önerdi. İşçi ve köylü milyonları ilgilendiren bu sorun “sosyalist” milletvekillerinin gündemineyse hiç giremedi.

…

Sadece Devrimci İşçi Partisi karşı çıktı

Daha önceki bedelli yasalarında olduğu gibi bu sefer de sadece Devrimci İşçi Partisi bedelli askerliğe karşı çıktı. Devrimci İşçi Partisi, bedelli için “ya paranı ya canını” yasası tanımını yapıyor. Profesyonel ordunun işçi ve emekçi halkın çıkarlarına tamamen aykırı olduğunu anlatıyor ve durumu uygun olsa bile üyelerini zorunlu askerlik hizmetini yapmaya yönlendiriyor.”

“Bedelli askerlik kimin çıkarına? Devrimci İşçi Partisi neden karşı çıkıyor?”
27 Temmuz 2018, DİP’in yayın organı Gerçek gazetesi
http://gercekgazetesi.net/gundemdekiler/bedelli-askerlik-kimin-cikarina-devrimci-isci-partisi-neden-karsi-cikiyor

Demek ki, bırakalım zorunlu askerliğin kaldırılmasını, vicdani reddin tanınması için bile, sizin, “Bolşevik devrimi”niz ile orduyu ve devleti lağv ed[eme]menizi – tıpkı daha önce yap[ama]dığınız gibi – beklemek zorundayız.

İşte kafa bu..

Daha doğrusu, “nato kafa, nato mermer” diyebileceğimiz taş kafa bu!

“Halk içinde muteber bir nesne yok Devlet gibi
Olmaya devlet cihânda bir nefes sıhhat gibi.”

Kendisinin dedesi ise, kardeşine – yani onun büyük amcasına – şöyle cevap vermiş:

“Çün rûz-ı ezel kısmet olmuş bize devlet
Takdîre rıza vermeyesün buna sebeb ne?

Haccü’l-haremeynim deyüben davâ kılarsun
Ya bu saltanat-ı dünyevîye bunca taleb ne?”

“Kendisinin dedesi ise, kardeşine – yani onun büyük amcasına – şöyle cevap vermiş:”

Evet, yani.

Anadolu Oligarsisi kararini vermis. Sececegini secmis…

Daha, ne diye, el kapilarinda surunursun?

Trivia: Malum, Osmanli’da padisahlara ‘Sultan’ hitabi isimden once gelir. ‘Sultan Mehmed’, ‘Sultan Selim’ vb. Kadinlarda ise sona eklenir. ‘Mihrimah Sultan’, ‘Kosem Sultan’ vb. Bildigim kadariyla, ‘Cem Sultan’ istisnadir –cok derin bir hakaret icerdigini dusunurum.

‘Cemaat’ ile ‘Cem Sultan’ arasinda ilginc benzetmeler kurulabilir.

“Anadolu Oligarsisi kararini vermis. Sececegini secmis…
Daha, ne diye, el kapilarinda surunursun?”

Çok doğru.

Daha ne diye, Balkan Oligarşisi’nden olup beyliğini kurtarmaya çalışan Karamanoğlu’na sığınıp beraber sürünürsünüz?

Necip, ‘survival’ı imtiyaz kabul ediyor.

Necip, sadece ‘iktidar’ı (veya ‘Erdoğan’ı) destekleyenlerin survival imtiyazına sahip olduklarını, fittest kabul edilebilmek için de çok çabalamaları gerektiğini savunuyor.

Necip, ‘iktidar’ı (veya ‘Erdoğan’ı) desteklemeyenlerin survival imtiyazına sahip olmadıklarını, bu durumun onları fittest kategorisine hiçbir zaman yaklaştıramayacağını savunuyor.

Necip, geçmişte yapılan yanlışların (‘Nevzat Tandoğan hadisesi’ gibi) aynısını bugün de tekrar etmekle gurur duyanları (‘Recep Tayyip Erdoğan hadiseleri’ gibi) desteklemekle birlikte, bütün bunları, ‘*there is nothing new under the sun’ ifadesi içinde saklayabileceğini sanıyor.

(*Latince: nihil sub sole novum)

“Necip, ‘survival’ı imtiyaz kabul ediyor.”

Elli defa mi daha cok mu oldu, bilemem; ama, anlasilan daha da tekrarlamam gerekecek:

Evrim’i aciklarken kullandigimiz (ve oldukca da isabetli olan) bir kavrami boyle her yerde kullanmak dogru degil.

‘Survival of the fittest’ dedigimizde, zaman icinde hayatta kalmagi basarabilmis olan ‘tur’lerden bahsederiz.

Iki onemli nokta vardir bunda:

1) ‘Tur’lerden bahsediyoruz, yani ‘species’.

2) Nesilleri tukenmemis ise, sartlara en uygun olduklarini cikarsiyoruz. Yani, ‘sartlara adaptasyonda en uygun olmak sinavini gecmis’ kabul ediyoruz. ‘Aksi halde nesli tukenirdi’ anlaminda.

Bu, bu kadar basit de olsa, bazilarimiz tafaindan anlasilmiyor; anlasilMamakta israr ediliyor ve ‘tur’ yerine ‘tur-ici’ bireylere uygulanmaga calisiliyor.

Anlamsizdir.

Cunku, ‘tur-ici’ bireylerden yeni bir ‘tur’ cikiyor degil.

“Necip, sadece ‘iktidar’ı (veya ‘Erdoğan’ı) destekleyenlerin survival imtiyazına sahip olduklarını, fittest kabul edilebilmek için de çok çabalamaları gerektiğini savunuyor.”

Birincisi, ‘savunuyor’ degilim. Soyluyorum.

Rekabette basarili olmak icin, baska seylerin yanisira, cok cabalamak da zorunludur.

“Necip, ‘iktidar’ı (veya ‘Erdoğan’ı) desteklemeyenlerin survival imtiyazına sahip olmadıklarını, bu durumun onları fittest kategorisine hiçbir zaman yaklaştıramayacağını savunuyor.”

Bunu da yanlis anlamissiniz.

Mesele desteklemek filan degil. Lafla yurumuyor peynir gemisi.

Aktif olarak bir sey yapmayanlarin, fiili caba gostermeyenlerin, bir yere varamayacagini soyluyorum ben.

Mayın davasında yeniden yargılama

Hakkari Çukurca’da terör örgütü PKK’ya karşı güvenlik önlemi amacıyla döşenen mayına basan yedi askerin şehit olmasıyla ilgili davada görev yapan bazı hâkimlerin FETÖ’den ihraç edilmesi üzerine, Askeri Yargıtay Daireler Kurulu, davanın bir numaralı sanığı emekli Tuğgeneral Zeki Es’in yeniden yargılanmasına karar verdi.

Dava dosyasına göre, Çukurca’da 28 Mayıs 2009 günü Han Tepe bölgesine düzenlenen operasyon sırasında 20. Jandarma Sınır Tugayı 8. Komando Bölüğü’ne bağlı yedi asker mayına basarak şehit oldu. Genelkurmay Askeri Savcılığı, Tümgeneral Gürbüz Kaya ve Tuğgeneral Zeki Es’in de aralarında bulunduğu altı sanık hakkında dava açtı. Genelkurmay Askeri Mahkemesi’ndeki yargılamada Tümgeneral Gürbüz Kaya, bölük komutanı Yüzbaşı Nurettin Altay, emekli Kurmay Albay Rıza Atilla Erdoğan ve Kurmay Albay Hakan Alaçam beraat etti. Mahkeme, mayın döşediği iddia edilen Uzman Çavuş Fatih Taylan Çeker’e, ‘emre itaatsizlikte ısrar’dan dört ay hapis cezası verdi. Mahkeme bu cezayı 3 ay 10 güne düşürdü ve erteledi.

6 YIL 8 AY CEZA ALDI

Mahkeme, mayın davasının bir numaralı sanığı Zeki Es’e ise ‘Bilinçli taksirle birden fazla kişinin ölümüyle birlikte iki kişinin yaralanmasına neden olmak’tan 6 yıl 8 ay hapis cezası verdi.

Askeri Yargıtay 1. Dairesi de cezayı onadı. 9 Temmuz 2014 tarihli kararda “Terörle mücadele konusunda tecrübeli olduğu anlaşılan sanığın, dost birlik personelinin şu veya bu nedenle geçmesi muhtemel olan yerlere döşettirdiği EYP’lere basılması halinde EYP’nin patlaması sonucu personelin ölebileceği neticesini öngörmemiş olması mümkün görülmemektedir. Sanığın bilinçli taksir derecesinde kusurlu olduğu; birden fazla kişinin ölümü ve yaralanmasından sorumlu tutulması gerektiği kabul edilmiştir. Terörle mücadele aktif görev alan bir tugayın komutanı ve tuğgeneral rütbesinde olan sanığın, Ottawa sözleşmesine ilişkin yasaklamaları içeren emirlerden haberdar olmadığı iddiası inandırıcılıktan uzaktır” denildi.

YARGILAMA BAŞLADI

Karar düzeltme talebinin reddedilmesi üzerine de Zeki Es hakkında yakalama kararı çıkartıldı. Bu sırada 15 Temmuz darbe girişimi gerçekleşti ve ardından pek çok askeri hâkim görevden el çektirildi. Es’in avukatı Yurdakan Yıldız da müvekkilinin yargılandığı davada görev yapan bazı hâkimlerin FETÖ bağlantısı nedeniyle meslekten ihraç edildiğine dikkat çekerek, yeniden yargılanma talebinde bulundu. Askeri Yargıtay Daireler Kurulu, “suç tarihi itibariyle terörle mücadelede Hakkari/Çukurca 20. Jandarma Sınır Tugay Komutanı olarak kritik bir görevde bulunan hükümlünün, terör örgütleri tarafından hedef alınma ihtimalinin yüksek olduğu” gerekçesiyle Es hakkında yeniden yargılanmasına karar verdi. Es, 22 Mart’ta ‘Bilinçli taksirle birden fazla kişinin ölümüyle birlikte iki kişinin yaralanmasına neden olmak’tan Hakkari 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nde hâkim karşısına çıktı. Es, suçlamaları kabul etmediğini, davanın FETÖ kumpası olduğunu iddia etti.

Ne olacak bu CHP’nin (ve TSK’nın, ve Merkez Medya’nın) hali?

Eminim bunu soran başkaları da vardır.

Sormuyorlarsa da artık sormaya başlasalar iyi olur.

Fakat bir şey daha sorulmalı bence.

Eğer, CHP + TSK + Merkez Medya = Kemalizm ise,

Kemalizm – (CHP + TSK + Merkez Medya) = ?

Öte yandan, “Ne olacak bu Kemalizm’in hali?” diye bir soru da sorulabilir.

Çok basit bir soru olur ama.

Rasim Ozan Kütahyalı isimli şahıstan sözetmişken, şöyle bir laf daha etmiş, bunu da bir hatırlayalım:

“Ozan Kütahyalı adlı şahıs altı şahıs, bir TV programına bağlanan Bedrettin Dalan’a şöyle demiş: “Yani haksız olduğu için Almanlara sığındınız. Yıllarca ulusalcılık yapan, yıllarca Türkiye dışarıya kapansın diyen Bedreddin Dalan, Almancı oldu.”

O kadar özgürlükçüyümdür, kimsenin ağzının tıkanmasını istemem ama bir an için, “yetkim olsa şu Kütahyalı denen geri zekâlıya bir yıl televizyonlara çıkmama cezası verirdim” diye geçirdim, itiraf edeyim ki. Bir insanın, bir devletin kolluk güçleri tarafından aranması durumunda başka bir ülkeye sığınmasından daha doğal bir hak var mıdır? 1951 Cenevre Sözleşmesi’nin tanıdığı bir hakkı bu geri zekâlı mı alacak şimdi insanlığın elinden? Aklı sıra “ulusalcılık” falan laflarıyla muhatabını köşeye sıkıştıracak. Bu lafları ederken kendisinin ulusalcıdan da ulusalcı olduğunu itiraf ettiğinin farkında değil. Gerçekte de öyle zaten. Ulusalcı-devletçi bir yuppi.”

“Gizli” Tanık Rezaleti…
Gün Zileli

Sayın 284,
Ben sizin, her ne kadar çıplak vahşiliğe “lip service” vermekle alçak gönüllük etmenize rağmen aslında TZM veya TZM Gurusu Peter (Kilise kurcusu ve en sadık mürit), Joseph (dokunmadan gebe eden baba) müridi, “new and improved” anarşist, “no nonsense” iktisadi ilimler bilgeleri ve “first and foremost, cuttin edge technology buffs”ları olarak tasavvur ederdim. Sizin gibi bilim-tekniğin “cutting edge” dalgalarında “surf” yapan, simülasyon uzmanı, algoritma uzmanı, bilgisayar uzmanı, tasarım ve para-dick-ma uzmanı mühendis Necip beye gerçek mescit üretmesini tavsiye etmeniz beni hayal kırıklığına uğrattı.
Necip gibi Uzay Denklemleri kuran bir sanal dahi, rahatça bir
Computer Simulation AI programı yazıp spor müslümanlarını, kıçlarını oynatmadan oturdukları yerde Japonya’ya götürüp maçları seyrettirebilir!
Aşkolsun vallahi! Hele artık İKTİSAT biliminizin temeli Capital’in sanal veya “Fictitious Capital”in “Newer New Brave World”de “quantum leap”lerle dolaştığı dünyamızda, sizin hâlâ “pedestrian” yöntemler dünyasında ayaklarınızı sürüklemeniz hiç yakışmamış!

20 Temmuz 1944 girişimi ile 15 Temmuz 2016 girişimi arasında ne fark vardır?

5 gün farkı

There is no such thing as “FETÖ”. Just like “Ergenekon”.

If it existed, then the real name of “Republic Of Turkey” would be “MKATÖ”.

sevgili gün bey cok isabet etmis ve devrim gercegeni bu sayfa tasidi evet devrim sartdir!
bu sayfada bazi kisilerin devrim anlayisi cok tehlikeli de olsa bu konusuldi icin degerlidir, türkiye acilen ve derhal bir aydinlama gecirmezi gerekiyor.
halk cok karmasik ve komplo teorileriden bir politik anlayis cikarmaya bakiyor bunu politik islam tabii iyi ve basirili yapti isleri zaten bu,halka emperyalizim ne oldunu ve ne olmadini bilincli bir sekilde anlatmak gerek.bana kalirsa ilk is bu olmalidir bugünün devlet anlayis bunu halka dayatcaktir.bakin bizlerlere ugrasiyorlar bunlar hepsi karsi türkiye bunu ebey bir zamandir yapiyorlar ama bu siddetini artiracaktir.bu devrimci ileri güclerin icin bir sansdir ve iyi kulanilmalidir.sosyalist sol devrimci sol ve bütün ilerci gücler(cumhuriyetci) chp ve hdp disinda bir fraksiyon olusturmali,hdp bile bir sistem partisi oldu.isteseler hdp meclis disi tutardilar ama oradan saray baska hesap giderecek gibi gözükyor…..neyse.dis politika dahada sertlescek cünkü fasist tabani birarada tutmak icin bu yol izliyorlar bunlar karsi cok akilli ve anti milliyetci bir durusu olmazi gerek devrimci hareketin.fasizm eger büyük bir kitle haline dünusurse o zaman kanli olaylar ulkeyi beklecektir.sol derhal bir perspektiv sunmali insanlara