Bunda şaşacak ne var? Nedeni apaçık ortada.

“Batı Kürdistan”da arkasında ABD ve Rusya olan, “Kuzey Kürdistan”da ise kendi kafasına göre hareket edebilen bir örgütten sözetmiyor muyuz?

“Güney Kürdistan”da bile kafalarına göre hareket edenlerin başarısızlığını görmedik mi?

Moralimiz artı++!

Şimdiye kadarki en güzel hamlesini gördük YPG li kahramanlarin.

Korksalardi 2 aydır sınırda tutmazlardi koca orduyu!

İlker başbuğ u içeri tikarlarken bir söz söylemişti; asmaninda asaleti olur.
Savaşın da asaleti, zerafeti olur.
Ölü sayıcısi Erdoğan,ve tarafların ne savaş ahlaki nede bilimi olur.
Almadilar,verildi!
Afrinliler ler savaşarak afrini verselerdi, sadece afrin değil afrinliler de kaybolacakti.

Savaşın satranç oyunu olduğu denilir.
Dünyanın en güzel oyunu ise tüm taşları verip de sonunda şah i mars eden oyundur.bakalim ilk gulen son gulen kim? Sonra sakın feytull gulen denmesin.

Hickimsenin beklemediği ilginç bir hamle..heycan artırıyor..

“Savaşın satranç oyunu olduğu denilir.
Dünyanın en güzel oyunu ise tüm taşları verip de sonunda şah i mars eden oyundur.”

Buyuk bir satranc ustasiyla muserref oldugumuz nereden belli?

Butun ‘taş’lari verdikten sonra ortada hala daha oynanacak bir ‘oyun’ kalacagini zannetmesinden mi?

Yoksa, ‘şah’i ‘mars’ etmekten bahsetmesinden mi?

iyimser bir yorum.

pyd’nin yanlış yaptığını düşünüyorum.

kısa vadede, gerilla savaşını da göremezsek haklı çıkarım.

umarım yanılırım.

En beyinsiz fasist bir kafali acaba bu kurtlere savaşı bitirebilecegini inanirmi?
Tersine daha fazla guclenmezlermi?
Nitekim de öyle oldu.
PKK yi öldürdük, vurduk,bitirdik diye diye bir avucken milyonlar oldular!
Afrin savaşıyla dahada alevlenecektir Kürtlerin gücü.
Bu alevlenme, güçlenme dünya kamuoyuna da yansımaktadır.
Erdoğan i terörist olarak görmektedir .bunu sosyal medya yorumlarda istisnasız tüm yorumlar, haberler bu yöndedir!
Dün cumbur deli kendisi de belirtiyor; Çanakkale de olduğu gibi şimdide bu emperyalist lerle afrinde savaşıyoruz.
ABD ve batıya, İran’a arablara, komşu ülkelere savaş i başlatmış!
Dünyanın en gerici,en pis,en aşağılık EMPERYALİST i turkiyedir!
Eskiden diğer emperyalist ler, Roma hatta arablar bir kültür gotururlerdi.
Turkler yağma,zulm,yıkım sadece almak!
Barbarlık da adı çıkmış!

10 metre havaya hoplayarak kutladiginiz Çanakkale Savaşı’nin arkasinda silahıyla,beyniyle Almanlar vardı.turklere ölmek düşer vazife olarak. Denizden ,sudan çıkmış bölgeyi ele geçirmiş İngilizler turkleride şaşırtmıştı geri cekildiklerinde..tam üstünlük sağladığı sırada.

Piyon verme değil taş,yer vermekten bahsettim.her kurt bir sahtir!

Sozlerimde yanilabilirim sezgimde çok az.onuda saklayim.. fazla sevinmeyin yorumcular.. hayalkırıklığı en kötüsü olanıdır..
Dünya haklı kurt davasından yanadir!
Erdoğan a karşıdır! Ben bilmezdim afrin nedir, nerededir diye.simdi dunyanin gundemindedir.
Harakete geçmemesi ise ayrı bir skandaldir.

Viyana halkı osmanliya Viyana’da 3 hafta direnmesi dünya tarihine geçmişti.
Afrinliler 8 haftadır hâlâ direnmektedir.. Osmanlı o tokadı yedikten sonra kendine gelememiş, yıkılmadan öncede ayakta duracak hali kalmamıştı.
Afrin tokatı Türkiye’nin sonunu getirecek..iyide olacak.turkiyede özgürlük zorla oluşuyor.

Arap bakan yine Türkiye’ye dil uzattı

Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) Dşişleri Bakanı Abdullah bin Zayed el Nahyan Türkiye karşıtı açıklamalarını sürdürüyor. El Nahyan Türkiye, İran ve İsrail’in bölge için tehlike arz ettiğini öne sürdü.

MISIR Dışişleri Bakanı Sameh Şukru ile Dubai’de görüşen BAE Dışişleri Bakanı Abdullah bin Zayed el Nahyan, geçmişte yaptığı Türkiye karşıtı açıklamalarının bir benzerini yineledi.

Arap bakan Türkiye, İran ve İsrail’in bölgede agresif tutum sergileyerek Arap ülkeleri için bir tehdit oluşturduğunu söyledi.

El Nahyan, daha önce Türkiye ve İran’ın Suriye devletinin egemenliğini azaltmaya çalıştığını ve bu iki ülkenin Suriye’den elini çekmesi gerektiğini söylemişti.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan El Nahyan’ın açıklamalarına sert tepki göstermişti.

FAHRETTİN PAŞA KRİZİNİ BAŞLATMIŞTI

Zayed, Türkleri 1916 yılında suç işlemekle suçlayan ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı hedef alan Iraklı bir Twitter kullanıcısının paylaşımını kendi Twitter sayfasında paylamıştı.

Arapça tweet’te Fahri Paşa adında bir Türk subayının suç işlediği, Araplardan para ve değerli yazmalar çaldığı iddia ediliyordu.

Bu gelişmelerin ardından, çöl kaplanı lakabıyla Medine’yi İngilizlere karşı savunan Fahreddin Paşa’nın ismi ve imza attığı savunma Ankara’da Birleşik Arap Emirlikleri’nin Ankara Büyükelçiliği’nin olduğu caddeye verilmişti.

http://www.hurriyet.com.tr/dunya/yine-turkiyeye-dil-uzatti-40777032

Aynı örgütle iki kere savaşılmaz.

Aynı “barış süreci” iki kere başlamaz.

Aynı parti iki kere iktidara gelmez.

Aynı “başkanlık” iki kere getirilmez.

Aynı “paralel yapılanma” iki kere örgütlenmez.

Aynı darbeye iki kere girişilmez.

Aynı halk isyanı iki kere patlak vermez.

Aynı “bahar” iki kere olmaz.

Dolayısıyla, birilerine de aynı “sonbahar” olmaz.

“En beyinsiz fasist bir kafali acaba bu kurtlere savaşı bitirebilecegini inanirmi?
Tersine daha fazla guclenmezlermi?”

Yok. Oyle olmuyor. Yani, her zaman oyle olmuyor.

‘Duzu yanlis’ ise, ‘tersi dogru’ olmuyor bazan –ya da, cogu zaman.

Sizin (cogumuzun) anlamadigi basit bir realite var: Cografya kaderdir.

Nasil ki, isterse ates parcasi olsun, Filistin’de dogan bir cocugun kaderinde, 20 yasina gelmeden, bir Israil askerinin kursunuyla olmek ya da yaralanip sakat kalmak varsa, benzer sekilde Kurdistan’da dogmus bir cocugun da kaderinde daga cikip olmek ya da yaralanip sakat kalmak vardir.

Bu, o mutasavver cocugun etnisitesi ile cok da alakali degil. Bir Filistinli (veya Kurt) aile tarafindan evlat edinilmis Eskimo cocuk da olsa, sonuc pek degismez.

Orada o sartlarda yasiyor olmasi yeterlidir.

Bu dediklerimi, bir Alamancinin daha kolay anlayacagi sekilde, bambaska bir ornekle de anlatabilirim:

Iki ayakkabi tamircisi dusunun. Birisi Stutgart’ta, digeri de Nigde’de.

Ikisi de benzer yetenekler ve benzer malzemeler kullanir. Yani, maliyetleri birbirine cok yakindir.

Ama, Stutgart’taki kisa zamanda zengin olur; Nigde’deki surunur. [Bu arada, evet, Stutgart’ta ayakkabi tamirciligi ile bayagi zengin olmus bir tanidigim var 🙂 ]

Stutgart’takini Nigde’ye getirseniz, o da surunur.

Sunu demek istiyorum: Kurdistan dedigimiz bolgede daga cikan, PKK’ya katilan herkes –etnik anlamda– Kurt degil. Baska her cesidi de var.

Dertleri de, sadece, bagimsiz bir devlet degil; cok daha yerel/ailevi sorunlar yuzunden bunu yapanlar (bence) cogunluktadir.

Ama, baska careleri olmadigi icin, daga cikmak zorunda kaliyorlar.

PKK’ya katilmalarinin temel sebebi de, bence, piyasada baska alternatifin olmayisindandir. Bir ‘deus ex machina’ yardimiyla, baska alternatif birakilmamistir –bence.

Kurtlerin (ya da PKK’nin) tamamini oldurmek, yok etmek isteyen de yok. Sistemin geri kalanina entegre olabilseler, sorun da kalmayacak.

Fakat, sorun surada: Sistemin geri kalaninin bu kadar insani kabul etmek kapasitesi yok. Dolayisi ile, disarida birakiliyorlar.

Disarida kalanlar da, caresiz, PKK’ya katiliyorlar –bu da, onlarin sayilarinin azalmasina hizmet ediyor.

Acimasiz dunya.

Tipki, Turkiye’nin 50-60 senedir (anlasmalarda yazdigi halde) AB’ye alinmamasi gibi.

[Ha, bu arada, ‘Kurdistandan ayrilin gelin, sizi alalim’ teklifleri de oldugunu biliyorsunuz, degil mi? Bunu da, Kurtleri cok seven (!) Avrupalilar yapiyor.]

“Nitekim de öyle oldu.
PKK yi öldürdük, vurduk,bitirdik diye diye bir avucken milyonlar oldular!”

Tekrar ve dikkatle bakin ve iyi dusunun. PKK’yi gercekten bitirmek istediklerini hala daha zannedecek misiniz?

“Afrin savaşıyla dahada alevlenecektir Kürtlerin gücü.
Bu alevlenme, güçlenme dünya kamuoyuna da yansımaktadır.”

‘Dunya kamuoyu’ dediginiz, Batida bir kac duzine medya organi degil midir?

“Erdoğan i terörist olarak görmektedir .bunu sosyal medya yorumlarda istisnasız tüm yorumlar, haberler bu yöndedir!”

Kimin kimi ‘terorist’ olarak gordugune bakarak, kimlerin kimleri cikarlarina aykiri gordugunu cikarsayabilirsiniz ancak.

Sizin de, mesela, o ‘haber’lere bakip bir hakikati dile getiriyormuscasina bir seyler yavelediginize bakarak, sizin (ya da yakin durdugunuz yapilarin) cikarlarina hizmet etmedigini anliyorum.

“Dünyanın en gerici,en pis,en aşağılık EMPERYALİST i turkiyedir!”

Hasbaraci bir siyonisttten bunlari duyunca, ciddiye almiyorum.

“Turkler yağma,zulm,yıkım sadece almak!”

Hah.. Israil’in onca ordusuyla, polisiyle, istihbaratiyla huzur ve sukunu saglayamadigi yerde, Osmanli, bir Yeniceri mangasi ve basina da bir Yeniceri Cavusu ile yuzyillarca sorunsuz yasadi… [Bunu boyle soyleyen de, eski bir Israil basbakanidir. Menachem Begin’di, yanlis hatirlamiyorsam.]

“Barbarlık da adı çıkmış!”

Bu laflari siz Israil icin edemezsiniz. Baskalarina yonelik olarak, tabii ki, atis serbest.

“turklere ölmek düşer vazife olarak.”

Turk degilseniz, bu sizi neden irgalasin ki?

Welcome to the real world

“AK Ulusalcı” ya da “UlusAKçı” Necip bunları okumalı:

“…Neden “yurdu” sevecekmişim de, o yurdun sınırlarının bittiği yerden sonrasını sevmeyecekmişim? Eğer yurtseversem, bu sadece Türkiye’yi sevdiğim, Türkiye’de yaşayan insanları sevdiğim, örneğin İran’a ve orada yaşayan insanlara kayıtsız kaldığım anlamına gelir. Neden devlet sınırlarıyla sınırlayayım ki sevgimi… Kendime yurtsever dediğim an, genellikle bir zamanlar hakim olan emperyalistlerce çizilmiş devlet sınırlarının ötesinde kalan toprakları ve canlıları sevmediğim, en azından onlara karşı kayıtsız olduğum anlamı çıkar bundan. Öte yandan yurtseverlik, beni yine devlet sınırları içinde kalan her yeri ve tüm canlıları sevmek gibi bir zorunlulukla karşı karşıya bırakmaktadır… Yurtseverlik, devlet sınırları içinde faşizan bir toptancılığı teşvik ettiği gibi, devlet sınırları dışında dışlayıcı bir yabancılaşmayı da getirmektedir…”

Ulusalcılık: Bir İdeolojinin Krizi
Gün Zileli, 2007, Özgür Üniversite

Hortlak haklı beyler!

“Dünyanın en gerici,en pis,en aşağılık EMPERYALİST i turkiyedir!”

Türkiye’li muhalifler açısından çok doğru.

Herkes, kendi evinin pisliğini temizlemekle yükümlüdür.

ABD’li muhalifler için, “Dünyanın en gerici,en pis,en aşağılık EMPERYALİST i” ABD’dir.

Kuzey Kore’li muhalifler için, “Dünyanın en gerici,en pis,en aşağılık EMPERYALİST i” Kuzey Kore’dir.

Suudi Arabistan’lı muhalifler için, “Dünyanın en gerici,en pis,en aşağılık EMPERYALİST i” Suudi Arabistan’dır.

Ukrayna’lılar, Kırım Tatar’ları ve Rusya’lı muhalifler için, “Dünyanın en gerici,en pis,en aşağılık EMPERYALİST i” Rusya’dır.

Filistin ve İsrail’li muhalifler için, “Dünyanın en gerici,en pis,en aşağılık EMPERYALİST i” İsrail’dir.

Güney Kürdistan ve Irak’lı muhalifler için, “Dünyanın en gerici,en pis,en aşağılık EMPERYALİST i” Irak’tır.

Doğu Kürdistan ve İran’lı muhalifler için, “Dünyanın en gerici,en pis,en aşağılık EMPERYALİST i” İran’dır.

Batı Kürdistan ve Suriye’li muhalifler için, “Dünyanın en gerici,en pis,en aşağılık EMPERYALİST i” Suriye’dir.

Kuzey Kürdistan ve Türkiye’li muhalifler için de, “Dünyanın en gerici,en pis,en aşağılık EMPERYALİST i”nin Türkiye olmasından daha doğal bir şey düşünülemez.

“Kılıçdaroğlu, Diyanet’e sordu: Hutbede niye Atatürk yok?

CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun partisinin grup toplantısında yaptığı konuşma özetle şöyle dedi: “18 Mart günü bütün camilerimizde hutbe okundu. Hutbede Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün adı geçmedi. Atatürk herkesin onurudur. Gazi Mustafa Kemal Atatürk düşmanın bile saygı gösterdiği bir isim. Kahramanlıkları var, aynı zamanda gazi, 18 mart Çanakkale Zaferi’nin kahramanı. O Çanakkale savaşlarında en üstteki komutan kimdi? Liman von Sanders bir Alman. Osmanlı hayranlarına seslenmek isterim. Osmanlının paşası yok muydu, bir Alman’ı getirip koydular? Eğer Gazi Mustafa Kemal olmasaydı Çanakkale Zaferi de olmayacaktı. Diyanet’e sormak isterim; sizin kurucunuzu neden anmıyorsunuz? 1920’lerde, 1930’larda harabeye dönmüş camiler için ödenek çıkartıp tamir ettiren Atatürk’ü neden anmıyorsunuz?”

Bütün kuşlar tamam, bir leylek kaldı.

Yazdığım sansür kaderine uğruyor.

Kaderci Necip bey,sabah kadere bak kadere,diyen cumburtdan fazla etkilenmiş.

Oda MHP lestigine göre kamplariniz genişlemiş.ayirtedilmez oldunuz.
Kendi kendini yonetemeyen, devlet kuramayan Filistinlilerin toprakları var.
Filistinliler den 10 misli nüfusa sahip Kürtlerin toprakları yok!
Filistinlilerin İsrail’deki hakları Türkiye’de yok!

Leyla zanil,filistinlerin uluslararası medyada tanıdık sema,HDP nin toplantısında, Kürtlere hakkını vermeyen bizi savunması iki yüzlülük olarak ifade etti.
Kızılelma masalı anlatıyorum.banal tartışmalar yapmakta gerekmiyor.
Cezayirli bir gazeteciye Osmanlı emperyalizminden bahsedince,cekmeceden cikartigi cevapla, şimdi sen Türkçe konuşuyor olurdun, Fransızca değil!
Amma sen arabca konuşmak cumburt bey,hele o Osmanlı atan,osmanlicasi arabcanin maymunlasmasiydi..
Verecegin bissey yok, alacağın herşey, konuşmasını bile bizden aliyorsun.
Fransızca önemli dil olduğundan Afrika’daki ülkeler halat kullanıyor.ingilizce, Afrika, Hindistan,bir Hong Kong,vs.
Kullanilir.kibris turkleride kullanir! sakın onlara…
Türkçe dili şimdilik soygun, işgal, çalma dili olarak geçerli.o yüzden bu emperyalist devlet, her zaman haydut,barbardir. Diğerlerinden farkı..
Yukarıdaki MHP’li yada o kabileden olanlara..
Wahsi emperyalist ler=Osmanlı, TR.
Bakalım bu gidecekmi?

“Sizin (cogumuzun) anlamadigi basit bir realite var: Cografya kaderdir”
Dediğinizi anlamama nedeni saçmalığından: Coğrafya çoktan beri siyasi bir kategoridir, siyasi bir kavramdır.
Petrol için yapılan savaşlar ve dökülen kanları düşünseydiniz böyle bir cahillik yapmazdınız.

“Coğrafya çoktan beri siyasi bir kategoridir, siyasi bir kavramdır.”

Nereden/nasil vardiniz benim dediklerimden cografyanin siyasi bir anlam da icermedigini dusundugumu?

“Petrol için yapılan savaşlar ve dökülen kanları düşünseydiniz böyle bir cahillik yapmazdınız.”

Iskaladiginiz sey, o dokulen kalnalrin ve o savaslarin hicbirinin o cografyadakiler tarafindan yapilmadigi ve baslatilmadigidir.

Onlar, sadece, kaderleri olan ‘cografya’larinin kefareti/bedeli odetilenlerdir.

Ama, siz, yine de cehaletimi affedin. Buyuklugun sanindandir.

Bir soru

“Tarih tekerrürden ibaret” ise;

1) Bu yeni “Anadolu Oligarşisi” dönemi Anadolu Selçukluları döneminin,

2) “Anadolu Oligarşisi”nin Kuzey Suriye ve Kuzey Irak’taki yayılmacılığı Anadolu Selçukluları’nın Kuzey Suriye ve Kuzey Irak yönündeki fetih çabalarının,

3) “Balkan Oligarşisi”nin iktidardan düşüp iyice zayıflayarak sahillere sıkışmışlığı Bizans’ın Anadolu’nun büyük bölümünü kaybederek sahillere çekilişinin,

4) Irak’taki ikinci ABD işgali, Suriye ve Irak’taki bugünkü ABD varlığı, Suriye’deki Rus varlığı ve hatta Siyonist İsrail devleti Haçlı Seferleri’nin,

5) İran’ın Irak ve Suriye üzerindeki vesayeti, bölgedeki milisleri, Devrim Muhafızları ve Hizbullah aracılığı ile yayılmacılığı İran’daki Büyük Selçuklular’ın Irak ve Suriye’ye yayılarak buradaki Selçuklu kollarını kurmasının birer tekrarı mıdır? Yukarıdaki beş durumun hem bugünlerde, hem de o günlerde eşzamanlı yaşandığını da düşünürsek?

“Iskaladiginiz sey, o dokulen kalnalrin ve o savaslarin hicbirinin o cografyadakiler tarafindan yapilmadigi ve baslatilmadigidir.”

Nereden/nasil vardiniz benim “Coğrafya çoktan beri siyasi bir kategoridir, siyasi bir kavramdır.” dediklerimden “… o dokulen kalnalrin ve o savaslarin hicbirinin o cografyadakiler tarafindan yapilmadigi ve baslatilmadigidir ” bir anlam da icermedigini dusundugumu?

Nereden/nasil vardiniz benim “Petrol için yapılan savaşlar ve dökülen kanları düşünseydiniz böyle bir cahillik yapmazdınız.” dediklerimden cehaletinizi hosgoru bir anlam da icermedigini dusundugumu?

Nereden/nasil vardiniz benim “Coğrafya çoktan beri siyasi bir kategoridir, siyasi bir kavramdır.” dediklerimden “petrol olmayan cografya da kaderdir” bir anlam da icermedigini dusundugumu?

Nereden/nasil vardiniz benim dediklerimden ‘her sey kaderdir ve kader her şeydir’ bir anlam da icermedigini dusundugumu?

Nereden/nasil vardiniz benim dediklerimden “dedigimde bir dusunce var, dedigimden iceri” anlam da icermedigini dusundugumu?

Sayin ilahiyatci Necip, yazidan önce de kader var miydi?

“[…] Yukarıdaki beş durumun hem bugünlerde, hem de o günlerde eşzamanlı yaşandığını da düşünürsek?”

Siraladiginiz sorulari okurken ‘parse’ etmekte (‘cozumlemek’ de diyebiliriz) epeyi zorlandim.

Fakat, dogru anladiysam, hem tarih hem de cografya anlaminda, hayli genis bir hacme isaret ediyorsunuz.

O denli buyuk kapsam sozkonusu oldugunda, insan ister istemez ‘pattern’ler bulabiliyor; dolayisi ile evet demek kolaylasiyor.

Her ne kadar ekonomik ve teknolojik acidan, bugunku durum maziden verdiginiz ornekleri desteklemiyor gibi gorunse de, nufus baskisi ve dinamizm orneklerinizin erken evrelerini cagristirmiyor da degil.

“Hickimsenin beklemediği ilginç bir hamle..heycan artırıyor..”
Bu herif tam bir dikizci, seyirci toplamında bir daniska kişi, bir eşsiz örnek. Ölenler ve öldürenler bu akıl almaz adi insanda heyecan arttırıyor.
Dikizci: “Savaşın satranç oyunu olduğu denilir.” Ardından herif benzetilenle benzeyen arasındaki farkın edebiyatını yapar. Dünyamız artık laflarla kurulan bir dünya oldu. Bir daha asla yaşanmayacak asıl dünya, imgeler ve kelimeler ırmağına katılır bu herif gibi seyirci kitlesine eğlence, heyecan, coşkunluk kaynağı olur.

Emlakkmi satiyon filistinlilere istanbulda? Anlamidim.

Fasizmin kürt ve israil dusmanligiyla beraber yurudugunun guzel ornegi.
Ama senin takintin Hitlerin jahudi takintisindan altda degil.
Sirf yalan,sirf dusmanlik.hastalikli sekilde.. asagilik, uyduruk,seviyesiz konular..

Emlakla
ulusal sorunu cozme fantazisini biraz ilerletde sunu birde hayal et;
Turkiye sanli,manli bu iktidarla dunyanin en kiskanilan demokratik, ozgur ulkesi oldu.
Kürt, Türk kardestir ve herkes,heryerde Ev alir evlenir, hersey olur.cumburtda olur.
Bu basari sarhoslugunuzada, Maden kardes,esittiz bu sefer esde turkiyeyi kurdiye yapalim,100 yilda kardesimiz,canimiz cigerimiz,asla kopamadigimiz kurler yonetsin!
Tabiki herkes hersey olacak.erdogan cumurt da olabilir kurtce konusursa.
Herkes kurtce konusacak,ne mutlu kurdum diyecek,turku kurtden ayirana vatandasliga haini,dismihrakli ajan,terorist olacaktir!kurdiye bayragi altinda , kurdiye yasayan her Türk,Arab,cerkez esttir.yasasin sanli kurdiye!
Kadere ,fala bakmadan bu durumu aciklarmisin? Fantazisini cok genis nede olsa. Darbe der degil bu.
Sen simdi bunu acikla,baska konulari birak,inni,mini,inzi winzzi

Once, verdiginiz ornek(ler)den baslayalim:

“İlk örneği Eski Yunan olan, günümüzde en gelişmiş örnekleri Batı Avrupa ve özellikle Roma tarafından geç fethedilen ve Kara Avrupası ülkelerini geride bırakan Britanya ve dolayısıyla onun uzantıları denebilecek ABD, Avustralya, Yeni Zelanda gibi ülkeler.”

‘Eski Yunan’ diyerek, zannedersem, esasen, antik Atina’dan bahsediyorsunuz.

Ne zaman bu ornegi duysam, gozlerim tavana –daha dogrusu gozkapaklarimin altina– kayar.

Sebebi de, olaganustu bir abartma oldugunu dusunusumdur. Nasil ki, Hendek, Uhud, Bedir filan gibi ‘savas’ dediklerimiz en fazla bin kisinin katildigi –bugunku olceklerde ‘cete savasi’ bele degil, daha cok ‘mahalle kavgasi’ sayilacak– lokal kapismalardir; antik Atina dedigimiz de, cok az sayida insanin, kendi aralarinda –ve o da, kucuk bir azinlik tarafindan– oynadigi bir ‘demokrasi’ simulasyonudur.

Toplam nufus yaklasik 250-300 bin iken, ‘demokrasi’ oyunu bu nufusun 6’da-10’da biri (30 ila 50 bin kisi) arasinda oynaniyordu.

Bunun adina da ‘dogrudan demokrasi’ diyorlardi.

Bugun, mesela, nufusun sadece %10-15’inin katilmak hakkina sahip oldugu bir sisteme kimse –hic bir sekilde– ‘demokrasi’ demez.

Onun ismi, buz gibi, ‘oligarsi’dir.

Yani, antik Atina, daha onceki ‘oligarsi’den kurtulmak adina, bir baska oligarsi peydahlamis, bunun adina da ‘dogrudan demokrasi’ diyerek isin icinden cikmistir.

Halbuki, tek yapilan, daha once %5’den bile az insani temsil eden ‘oligarsi’nin %10-15’e cikarilmasi olmustur.

O kadar.

Ama, benim asil deginmek istedigim ‘dar oligarsi’ yerine ‘daha genis oligarsi’nin neden daha matah olamayabilecegi degil.

O, kisisel tercihlerin, yani bireysel ahlakciligin ve propogandalarin etkisinde kalmislikla alakalidir.

Ben, onun yerine, ayni seyi, bahsedilen sistemin aslinda cok da matah olmadigini, siyasal/yonetsel evrimimizde basarisiz olduguna bakarak ‘cok da matah olmadigini’ soyleyecegim.

Tarihin cok dar bir kesidinde, cok dar bir nufus tarafindan ‘deneyim’lenmis ve omru cok kisa olmustur.

Yani, sosyoekonomik evrim surecinde budanmistir.

Simdi de gelelim saydiginiz diger ulkelere: “Britanya ve dolayısıyla onun uzantıları denebilecek ABD, Avustralya, Yeni Zelanda gibi ülkeler”e..

Bunlari yazdiginiz zaman, bu ulkelerin mensei olan Britanya’nin (yani, Birlesik Krallik’in) ‘birlik’ini (ya da ‘birlesiklik’ini) ancak 1800 yilinda [Acts of Union 1800] tamamlayabildi.

Yani, kendi ic hukuklarinda bile, ‘birlik’lerini saglayali beri –sunun surasinda– 218 sene oldu.

Bu cok kisa bir suredir.

[Uzantilarinin durumu da cok farkli degildir; ama, uzatmamak adina, onlari geciyorum.]

Bu noktada, bir yanlis anlama ihtimalini gidermek icin hemen sunu soyleyeyim:

Ben ‘birlik’i kutsuyor degilim.

Ben degilim, ama goruldugu uzere, Britanya bayagi kutsuyor olsa gerek ki, onca zaman boyunca bu ugurda ugrasmis ve bunu ancak 218 sene once basarmis.

[O da tam olamamis. 1922’de Irlanda’nin bir kismi ayrilmis; geride kalanlar (Ingiltere, Galler, Iskocya, Kuzey Irlanda ve minnacik adaciklar)] ise her an ayrilmaga tesne yalap sap bir birliktelik sergiliyorlar]

Yani, Cin’in, Roma’nin, Osmanli’nin, Rusya’nin vs cok daha uzun sureler boyunca sagladigi statuye henuz pek de ulasabilmis bile degil.

Yani, hem ‘deney’ bitmis degil; hem de ‘basarili’ olacagi garanti degil.

Peki de, madem oyle, neden simdi basarili bir goruntu veriyorlar?

Basit: Zengini akilli sanmak yanilsamamiz burada da kendisini gosteriyor.

Halbuki, tipki ac/bi-ilac zar zor yasayan bir farenin kazara evin kilerini bulmasi ve oradakileri yiyip sismanlamasi gibi, Britanya (ve diger Avrupa ulkeleri) ucsuz bucaksiz ulkeler buldular (oradakileri de katledip mekani bosalttilar) ve bu zenginligin uzerine oturdular.

Bu, tarihte, arizi bir durumdur. Gecicidir. Nitekim, geciyor da.

Onlar da, sosyoekonomik evrimlerini tamamladiklarinda, daha once denemis ve daha kararli denge oldugu gorulmus yapilara donuseceklerdir.

O da, eger becerebilirlerse. Bkz. Roma’yi emule etmege calisan AB deneyi.

Uzattim. Farkindayim.

Fakat, sunu soylemek istiyorum:

Sizin ‘sivil toplum’ hayallerinizi ben hamile bir kadinin asermesine bezetiyorum: O mevsimde ya da o cografyada bulunmayan (ya da cok zor bulunan) bir nevaleye ozlem, yani.

Bu asermelerin anormal oldugunu soylemiyorum; ama, o nevalenin (artik, her ise ‘o’) hergun yemek istediginiz bir sey olmak ihtimali zayiftir; cunku, aslinda siz –farkinda olmasaniz bile– bir baska ‘oligarsi’ bileseni daha istiyorsunuzdur.

‘Oligarsi bilesenleri’ once kendi aralarinda kapisirlar, birbirlerini yendikce buyurler, ‘tek’e (ya da ‘tek’e cok yakin bir sayiya) indirgenirler.

Sonra da cokerler.

Sonra da sil bastan.

“Toplumdaki her şeyin bütün sınıfların üstünde yer alan, Osmanlı’nın tabiriyle “nizam-ı alem”in temsilcisi olan merkezi bürokrasi tarafından belirlenmediği, ekonominin (burjuvazi) siyasete (bürokrasi) değil, siyasetin (bürokrasi) ekonomiye (burjuvazi) bağlı olduğu, dolayısıyla bilimin, kültürün, sanatın her şeyi kontrol eden bürokrasinin zincirlerine bağlı olmadan gelişebildiği bir toplum.”

Boyle bir toplum, tarihsel deneyimlerimize dikkatle bakarsak, pek de yoktur. Ya da uzun omurlu olmamistir.

Avrupa + Britanya, ABD, Avustralya, Yeni Zelanda gibi ulkelerin toplam nufusu 1 milyar bile etmiyor. Yani, dunya nufusunun 6’da, 7’de biri –%15 ila %17si.

Buna karsilik, dunyada uretilen gida ve enerjinin yaridan fazlasini tuketiyorlar.

O bolluk icinde ‘demokrasi’cilik oynamak, ‘sivil toplum’ adi altinda ‘oligarsi bilsenleri’ beslemek zor degil.

Simdilik oyle de, bu surdurulebilir de degil.

‘Equillibrium’a ulasildiginda manzara daha farkli olacak.

“Anadolu Oligarşisi’ni korumak için Necip ile omuz omuza mücadele ederiz.”

Benim ‘Anadolu Oligarşisi’ni korumak istecegim kanaatine nereden vardiniz?

Gozlemlerimi dile getirdigim; ‘Anadolu Oligarşisi’nin ‘Balkan Oligarşisi’ne kiyasla daha ‘dogal’/’yerel’ oldugunu/olacagini soyledim diye mi?

Yorum Farkı
Özdemir İnce / Demir Küçükaydın

“Hiç kimse çıkıp şöyle demedi:
“Gerçek bir demokraside, din insanların özel sorunudur. Bu tartışma onların kendi aralarında yapacakları bir tartışmadır. Bizim görevimiz isteyenin reformcu isteyenin reformsuz bir İslam’ı savunacağı, bu tartışmaların devlet ve ulusla hiçbir bağının olmayacağı bir demokrasiyi savunmaktır, Erdoğan bir politikacı, bir devlet yöneticisi olarak İslam’da reform gibi bir konuda konuşamaz. Demokraside hiçbir devlet yöneticisi ve görevlisinin böyle bir konuşma hakkı olmaz. Özel hayatında konuşabilir. İsteyen Müslümanlar reform yaparlar, isteyenler yapmazlar, bu onların özel işi ve sorunu olur. Politikanın ve politik mücadelenin konusu değildir. Politikanın ve politik mücadelenin konusu bunların insanların özel sorunu olması, bizden alınan vergilerle bunun bir politik sorun olarak tartışılmasının engellenmesidir. Erdoğan ancak, bütün resmi sıfatlarından arınarak, kendi özel hayatında İslam’da reform olup olamayacağı üzerine konuşabilir. Bunun ötesi suçtur ve Erdoğan bizden alınan vergilerle, devletin olanaklarıyla bir dinin asıl yorumlanacağı tartışmasını yaparak suç işlemektedir
Bu kadar basit bir tepkiyi HDP dahil, en radikal görünen solcular veya İslamcılar dahil hiç kimse göstermiyor.
Böyle bir tavır gösterilmeden, böyle bir program bu vesileyle savunulmadan, bu ülkedeki insanlar nasıl demokrat olacaklar ve demokrasiyi savunacaklardır?
…
Sadece din mi? Dilde de durum aynı şekilde. Aslında Erdoğan Osmanlıcayı önererek ve teşvik ederek aynı faşist ve demokrasi düşmanı anlayışını sürdürmektedir.
…
Politika bu düzeyde, muhalefet bu düzeyde.
Yani demokrat yok.
Ama sorunu böyle tutarlı bir demokrasi açısından koyduğunuz zaman, CHP’nin öz Türkçeciliği de, Erdoğan’ın Osmanlıcılığı da aynı madalyonun iki yüzü, anti demokratik ve faşist özellikler olarak ortaya çıkar.”

“Dinde Reform”, “Sarı Taxi-Uber” Tartışmaları Işığında Demokrasi Mücadelesinin Zayıflığının Nedenleri
16 Mart 2018 Cuma
Demir Küçükaydın
https://demirden-kapilar.blogspot.com.tr/2018/03/dinde-reform-sar-taxi-uber-tartsmalar.html

Ben, Ozdemir Ince ve benzeri ‘Cumhuriyet aydinlari’nin (Tanzimat ve Ittihat ‘aydinlari’ da dahil) ahmakliklarini gordukce hem aciyorum, hem de ‘yahu, bu kadar ahmakliga ragkmen, nasil oluyor da bunlari aydin sayanlar cikiyor’ diye de kiziyorum.

Isin asil acikli tarafi, Ozdemir Ince, ideolojik saplantilarinin havada kaldigini kendi kaleminden itiraf da ediyor.

[Asagidaki bolum, yukarida verilen linkteki yazinin son 2 paragrafidir. Ben, daha kolay okunsun diye satirlara boldum.]

Dediğim gibi, Laik Devlet, Anayasa ve yasaların gözetim ve denetiminde, dinde güncelleşme, dinde reformla ilgilenmez.

Peki, kim yapacak bu işi?

İslâm yapacak!

Ama İslâm kurumsuz, yapısız, hiyerarşisiz, disiplinsiz, feodal bir din.

Zamanında Halife bir Papa değildi.

İslâm, Dört Halife döneminde bile kurumsuz, yapısız, hiyerarşisiz, disiplinsiz, feodal bir dindi.

Bunca mezhep, bunca tarikat boşuna mı çıktı? Tarikat düzeni bir Mafya düzenidir.

Filmlerde gördüğünüz “Babalar” toplantılarını düşünün! Konsey (!) daha iki gün önce bir İslâmcı gazetecinin moderatörlüğünde toplanmadı mı?

Bu toplantı gazetelerde ve televizyonlarda haber olmadı mı? Ama buna karşın, küçük bir cami imamı şeyhleşip dilediğini yapabilir!

Devlet güncelleme ve reform yap(a)maz, yaptırmazlar!

İlahiyatçılar da yapamaz bu işi.

Birinin yaptığını öteki kabul etmez. Güncelleme ve reform ruhban sınıfının işine gelmez.

İslâm disiplinsiz, anarşik bir dindir.

Her cami hocası (imamı) başına buyruk bir derebeyidir.

Diyanet İşleri Başkanlığı’nın kimseye sözü geçmez.

İslâm’ın güncelle(n)me ve reforme edilmesine en büyük engel bizzat kendisi ve yapısındaki hiziplerdir (fraksiyonlardır).

Tek çare İslâm’ın toplum ve devleti yönetmekten vazgeçmesi ve laik düzeni içtenlikle kabul etmesidir.

İşte o zaman kendi ülkelerine ve dünyaya huzur gelir.

Araya sokusturdugu ‘mafya’ filan gibi tahkir edici sifatlari bosverin; ayni seyi pekala ‘laikci’ler icin de soyleyebiliriz. Arkalarina devlet aygitini aldiklarini da dikkate alirsak, onlarin yaptiklari daha da beter olur.

Fakat, bu yazida benim dikkati cekmek istedigim baska bir sey var:

Evet, Islam’da ruhban sinifi yoktur. Ne Halife ne de Diyanet boyle bir yetkiyle donatilmis degildir. Bunye bu tur tesebbusleri reddeder.

Ruhban sinifi olmayan tek Ibrahimi din de Islamdir –hem Hiristiyanlikta hem de musevilikte cok kati birer ruhban sinifi vardir.

Ruhban sinifi olmadigi icin de, merkezi bir yapisi yoktur. Hiristiyanlikta oldugu gibi, Papalik vs uzerinden, halki soyup sogana ceviren; Fransiz Devriminde oldugu uzere, savasacak bir merkezi yapi da yoktur.

Hic de olmamistir.

Bunu, Ozdemir Ince, ancak bunca seneden sonra anlamis ve sunlari soyluyor:

“Ama İslâm kurumsuz, yapısız, hiyerarşisiz, disiplinsiz, feodal bir din.”

ve

“İslâm disiplinsiz, anarşik bir dindir.”

Evet. Gunaydin.

Gunaydin… da.. sanki Fransa’daymisiz gibi, sanki Papalik ile mucadele ediyormusuz gibi, bunca senedir ensemizde boza pisirdikleri ‘laiklik’ yavelerini ne yapacaklar?

Ne yapacaklarini soyleyebilirim; ama, terbiyem musade etmez; dahasi, yazarsam, yayin yolula hakarete de girebilir.

O bir yana, simdi gelinen noktadaki caresizlikleri daha da acikli:

Sirf ‘laiklik’ teraneleri taban bulsun diye, Islam’da merkezi bir otorite olsun istiyor noktaya gelmislerdir:

Diyanet’in boyle bir kurum olmasini istiyorlar.

Boylece, bir asirdir savastiklari hayali yeldegirmeninin yerine gercek/fiziki bir yeldegirmeni olur umidiyle.

Bu da tutmaz.

Tutmaz; ama, Kemalist ‘aydin’larin var olus gerekcesine ihtiyaclari var. O yuzden, ayni teraneleri soylemege devam edeceklerdir.

Aciklidir.

“Bizans, Sasani, Hint ve Çin uygarlıklarının çürümesi ve bu çürümeye bağlı olarak Orta ve Kuzey yollarının (İpek yolu) kapanması-tıkanması sonucu, Hint alt kıtasının güneyinden ve denizden açılan Güney Yolunun, henüz totemli komünler (Putlar) dönemini yaşayan Arabistan’ı bir anda dünya ticaret yollarının ve ticaretinin merkezi durumuna getirmesinin yarattığı gerilime bir cevaptır İslam.
Bu nedenle, İslam, Allah ile ifade ettiği evrenselliğini özellikle komünlere ve onların dini (üstyapısı) olan totemlere (Putlara) karşı şekillendirdi. Allah, aşiret düzeninin totemleri olan Putlar karşısında bu evrenselliği ve birliği ifade eder her şeyden önce.
Elbette bunun yanı sıra çürüyen ve yozlaşmış klasik uygarlıklar ve onların dinlerine karşı da, inancı-dini sadece bir inanç bildirimine indirgeyen sadeliği ile, tüm Müslümanları silahlı kardeşler yaparak; günde beş kere herkesi aynı safa dizerek; “oku” emriyle, okuma yazmayı “rahiplerin” tekelinden kurtarıp yaymaya çalışarak; din adamı diye bir şey tanımayarak ve bir din adamları oligarşisi (Kilise, İran’ın Mecusi rahipleri) veya kastına (Hinduizm, Brahmanlık) imkan tanımayarak bir alternatif ve çözüm sunuyordu.
İslam da elbette, doğuşunda, bütün büyük devrimci hareketler gibi yoksullara dayanıyordu. Mekke’li Patriciler olan (Kureyşli asil ve zenginler) karşısında Mekke’nin ve Medine’nin Pleplerine (Müslim) dayanıyordu.
Ama daha ilk adımda, bu “gönlü uzlaştırılmış” Patriciler (Mekkeli zenginler ve Kureyşli asiller) İslam’ın içinde iktidarı ele almanın komplolarına başladılar ve belki Muhammet’in ölümünün bile sorumlusuydular.
Önce örtük ve küçük adımlarla başlayan bu İslam içindeki sınıf savaşı ve karşıdevrim çabaları, İslam’ın yayılması binlerce yılık medeniyetler mezarlığı-bataklığı Mezopotamya balçıklarına ulaştığında, daha Sehabe (ilk saatin işçileri) hayattayken ve büyük ölçüde onlara karşı bir savaş içinde, Muaviye ve Emeviler ile kesin başarıya ulaştı.
Bundan sonra İslam, İslam olmaktan çıktı, bütün diğer klasik uygarlıklarda olduğu gibi çürüyen uygarlıkların ve egemenlerin bir aracı oldu.”

Islam dininin laik ilahiyat âlimleri bazi radikal reformlarla Islam dinini modernlestirip Bati dunyasina uydurmaya calismaktalar.
Necip, eski kaderciligi tersine cevirmek gayretiyle yeni bir formul bulmus:
“COGRAFYA KADERDIR.”
YANI, COGRAFYA KADERI BELIRLER.

Bakalim yakindan:
Necip okullari bol Turkiye’de (cografya) dogdugundan mi okula (cografyaya) gidip bu kadar zeki olmus; kaderinde yazildigindan mi okullari bol Turkiye’de (cografya) dogmus, okullara (cografya) gidip bu kadar zeki olmus?
Sorunun cevabini Necip vermis;
“ ‘Zeka’ dedigimiz sey, sebep(ler)le sonuc(lar) arasindaki iliskiyi tespit etmek/edebilmek anlamina gelir.
Onemlidir, tabii ki.
Ama, yeterli degildir.
‘Akil’ ise, ‘zeka’ kullanarak, sebep(ler)le sonuc(lar) arasinda tespit edilmis iliskiler arasindan (daha cok) ‘fayda’li olani secmektir.
Bu, ayni zamanda, zararli olandan da sakinmak anlamina gelir, dogal olarak.”
Yani, Necip’in kaderinde, zeki, akilli ve zeki, sebep(ler)le sonuc(lar) arasindaki iliskiyi tespit etmek/edebilmek ve faydali olani secme zekasi yazili oldugundan cografyasini, yani anne-baba ve Turkiye’yi secmis.
O halde,
“KADER COGRAFYADIR.”
YANI, KADER COGRAFYAYI BELIRLER.

Durmadan hayal ederdi,
Bir cesit bakirelik.
Kendisi gibi basitti,
Yazdigi siircik.

Hortlak oldu,
Etrafa korku saldi.
Irkcı fasist oldu,
Batakliga saplandi.

Turkiye’de firladi,
Alamanca oldu.
Kurtluk’e sigindi,
Uluscu oldu.

Anlamak imkansiz,
Yazdikleri,
Korkudan sessiz,
İki yüzlü Zileli.

Bakire Marksizm yolunda,
Huu huu cekti Hortlak,
Bulamadı dunyada,
Bakire kizlardan baska bir b*k

“Majestelerinin köşe yazarı” majestelerinin istediği fetvayı verdi:
İslam’da “güncelleme” olur, “reform” olmaz (!)
“Çelişki, çelişki üstüne yani.”
Aslında Majestelerinin Köşe Yazarı Bey’in önünde tek şık vardı:
Majestelerinin istediği fetvayı vermek.

–

Cübbesiz Kemal Bey fetvayı verdi: İslam’da güncelleme olmaz

“DİNİN güncellenmesi” tartışmalarıyla ilgili olarak…
CHP Lideri Kemal Kılıçdaroğlu şöyle demiş:
– Müslümanlıkta güncelleme olmaz.
– Kuran’ımız var, temel ilkeler oradadır, bitti.
– Dolayısıyla ona bakacağız, orada ne yazıyorsa inanacağız ve ona göre yolumuza devam edeceğiz.
*
Kemal Bey’in bu sözlerine bakınca…
Şunları söylemek kaçınılmaz oldu:
*
Kemal Bey…
– Dinin güncellenmesi tartışmalarından hiçbir şey anlamamış.
– Bu tartışmanın hangi ihtiyaçtan kaynaklandığıyla ilgili hiçbir fikri yok.
– “Güncelleme”den kastın ne olduğunu bilmiyor ve bilmediğini de bilmiyor.
*
Ve işin daha da tuhafı…
“Güncelleme” tezine itiraz eden Kemal Bey, aynı zamanda bu tezin ortaya atılma nedeni olan…
Asansörlü, ketçaplı, battaniyeli, halvetli mevzulara da fena halde karşı.
Çelişki, çelişki üstüne yani.
*
Aslında Kemal Bey’in önünde iki şık vardı:
– BİR: Ya bilmediği sularda kulaç atmayacaktı.
– İKİ: Ya da bilenlerden öğrendikten sonra meseleye dalacaktı.
İkinciyi yapsa mesele yoktu ama o birinciyi tercih etti.
Neyse… Hayırlısı olsun bakalım.

Ahmet Hakan
23 Mart 2018

DİP haklı beyler:

““Büyük terörist” yani ABD emperyalizmi kazanırken ne Türk ne Kürt halkı kazanamaz. Bu er ya da geç görülecektir.”

Hayat acıdır, biber de acıdır, öyleyse hayat biberdir

Türkiye toplumu aslında bir “toplum” değildir.
Bir “memur/bürokrat ordusu”nu oluşturan eğreti toplulukların biraraya gelmesidir.
Ve bu “ordu”nun yönetimi altındaki diğer sözde “sivil” “eğreti topluluk”ların.

Ülkede her alan memurlaşmış ve bürokratlaşmıştır.
Sadece memuriyetler ve bürokrasi değil.

Kaldı ki, bürokrasiden bürokrasiye de fark vardır.
Her “bürokratik diktatörlük” aynı derecede yozlaşmış da değildir.
Örneğin, uzayı fethedebilen Sovyet/Rus bürokrasisi ile en fazla Afrin’i “feth”edebilen Türkiye bürokrasisi arasında “dağlar kadar fark” vardır.

Necip’in de dediği gibi:

“‘Kurmay akli’ ile ‘ memur akli’ arasinda daglar kadar fark var; ama, asiri indoktrinasyonun sonucunda bu fark ortadan kalkabiliyor, malesef.”

{Yeniden gonderiyorum.}

“‘Laiklik’ dediğimiz şey illa bir ruhban sınıfına ve hatta devlet sınıflarına karşı bir hareket mi olmak zorundadır?”

‘Laik’ kelimesinin anlami ‘halka ait’ demektir. Yani, ruhbana ya da kutsala ait olmayan.

Fransiz Devrimi ozelinde bunun bir anlami vardi: Kilise’ye ait mali mulku ‘kamu’lastirmak.. yani, halka devretmek.

[Ilginctir, bizde ‘kamu’lastrirmak da ‘devlet’lestirmek anlamina getirilir oldu. Tipki, 28 Subat donemlerinde ‘kamusal alan’ terimi ile ‘devletin keyfine gore karisacagi alan’ anlaminda yorumlanmasi gibi.]

Bu bakimdan, ‘laiklik’i baska bir sekilde yorumlamak, domatese patlican muamelesi cekmek olur. Domatesten ‘domates bayildi’ yapilamaz mi; tabii ki yapilir; ama, onun adi ‘domates dolmasi’dir.

Devlete yonelik olarak yapilmasi gerekenin ismi ‘kamulastirma’ (yani, sivillestirme) olabilirdi; ama, once ‘kamu’ kelimesinin namusunu temizlemek gerekiyor.

“Toplumdaki dini mahalle baskısına karşı özgür bireyler olabilmek için de gerekmez mi mesela?”

Niye sadece ‘dini’ olanina?

Mahalle baskisi sadece ‘dini’ midir?

“Şerif Mardin’in ‘Merkez-Çevre’ açıklamalarını doğru kabul eden Sayın Necip, aynı Şerif Mardin’in ‘mahalle baskısı’ kavramı hakkında ne düşünüyor?”

Kullanisli bir kavram oldugunu dusunuyorum.

“Yoksa, mahalle baskılarının sadece bir kısmına, örneğin Kemalist mahalle baskısına mı karşı sadece?”

‘Kemalist mahalle baskısı’ dediginiz sey sadece ‘Kemalist mahalle’ icinde yasayanlarin hissettigi bir seyin ismidir. O onlarin derdidir.

Ben, o mahallede olmayanlara Kemalistlerin yaptigi baskiya karsiyim.

‘Kemalist mahalle’de yasaynlar da yasadiklari baskilardan sikayet etmege basladiklarinda onlarin da yaninda yer alabilirim, tabii ki; ama, o gunlere gelmis degiliz henuz.

“cinsel küfürler eden birine verdiğiniz cevaptan doılayı yayınlanmadılar.”

Ilginc. Ben de merak ettim simdi.

“Yorumları yeniden yollayın bir bakayım.”

Gonderdim.

Zek zeki Necip’in akli, tasim ve oneri:

Tasim ne?
Turkler sivri zekalidir.
Necip Turkdur.
O halde, Necip sivri zekalidir!
Zirzoplarlugun bu kadari da fazla.
Birisi size “Necip sivri zekalidir” (elma meyvadir) dedigi zaman ‘sivri zekali’ (meyva) sadece ‘Necip’ (elma) mi oluyor?
Hayir. Sivri zekali Necip oneriyle tasimi karistirmis oluyor.

Sivri zekali Necip’in daha kolay anlayacagi sekilde, bambaska bir ornekle de anlatabilirim:
Sivri zekali zirzoptur.
Necip sivri zekalidir.
O halde, Necip zirzoptur!.
Birisi size “Necip zirzoptur” dedigi zaman ‘zirzop’ sadece ‘Necip’ mi oluyor?
Hayir. Necip gibi tasimla oneriye benzeyen sonucu karistiran cok zirzop var.

Butun zirzoplarin daha da kolay anlayacagi sekilde, bambaska bir ornekle de anlatabilirim:
Cografya yutulur.
Yutulan uyutur.
O halde, cografya uyutur!
Birisi size ‘cografya uyutur’ dedigi zaman ‘uyutur’ sadece ‘cografya’ mi oluyor?
Hayir. Necip cok uyutucu yuttugundan baska uyutucular oldugunu biliyor.

Necip sonsuz zeki oldugundan belki anlamaz diye basit bir tasim:
Gezegenler peynirdir.
Dunya gezegendir.
O halde, dunya peynirdir.
Birisi size “ dunya peynirdir” dedigi zaman ‘peynir’ sadece ‘dunya’ mi oluyor?
Hayir. Peynir surk peyniri de olabilir.
Ama en azindan gida sorunu, kismen de olsa, cozulur!
Tasimde hata yapmak icin Necip kadar zeki olmak gerekir. Yani yontemi kullanmada hata yapilmzsa, tasim daima dogrudur. Zaten dunyayla alakasi bile yoktur.
Peki, bu zekler zekisi Necip’in tasimle karistirdigi oneri ne?
Necip dunyanin en zeki adamidir.
Oneri dogru veya yanlis olabilir. “Necip dunyanin en zeki adamidir.” onerisi dogru ama Necip’in altin yumurtasi “Cografya kaderdir.” onerisi yanlis olabilir. Necip biraz diyalektik mantigi, zaman gectigini, ogrense durmadan altin yumurtalar yumurtlayan deligini stresten kurtarir.

Tesekkur etmek siir icin yamyamdas,
Siir okumamam,cakmamda.
Birtek siir kalmisti berbat etmedigin.
Onu da ettigini ne gore tesekkur olarak bir isim vereyim ekselanslariniza..
Mikropadam.hertarafi mikrop..
Hertarafa bulasiyon.

“Beyni pislik dolu Necip, “Ensar Vakfı”ndaki cinsel taciz olaylarını, “hocamizin (seyhimizin) eli de, pipisi de nur doludur, hocamizdan (seyhimizden) gelen her hamleye kucak acmaliyiz, derhal cezbe haline gecmeliyiz” diye savunacak kadar çürümüş bir kişilik.”

Ne dediginizi bilmediginize kanit olacak ilk ornek bu olmadigi icin, ve ayrica yeldegirmenleriyle savasinizin bir baska yansimasi oldugundan dolayi, mazursunuz.

Baska bir suru yerde, bu tur tehlikelerin var oldugunu cok yazdim ve soyledim.

O kadar ki, ABD’de papazlarin (yillar oncesinden beri) koro cocuklarina ve digerlerine yonelik isledikleri taciz ve tecavuzlerin bizde de pekala olabilecegini kac defa yazdim, soyledim.

Ustelik, bu tur bir tehlike sadece din adamlarinin oldugu yerlerde de olmak zorunda degil.

Ozellikle tek cinsiyetli ve arada buyuk yas (veya yetki/kudret) farklarinin oldugu her yerde de vardir.

Butun yatili okullar (erkek ya da kiz, farketmez), cocuk yuvalari vb yerler, Cocuk Esirgeme Kurumuna ait yerler, turlu cesitli (dini olsun olmasin) cemaatlerce isletilen yerler, asker ‘ocagi’ vb vs…

Butun bunlar bu tur tehliklerin gorulebilecegi yerlerdir. Kiminde az ya da cok olmasi da sadece konjonktureldir –bugun az olabilir, yarin patlayabilir; ya da tersi.

Su siralarda moda olan bakis acisi, bu yanlislarin ‘din’ baglaminda isletilen yerlerde oldugu..

Bu, bence hem cok ahmakca bir seciciliktir, hem de digerlerinin ustunu ortmege yardimci olur.

Insan fitrati, kisinin, solcu ya da sagci, dinci ya da din-disi olmasiyla degismez ki..

Ve, esasen, kalici bir cozumu de yoktur.

Palyatif olmakla beraber, tek cozum, surekli teyakkuzda olmak, surekli denetlemek, surekli hassas olmaktir.

Bunu da kim yapacak sorusu var, tabii ki.

Devletten filan bekliyorsaniz, size iyi sanslar dilerim.

‘Cocugumu okula gonderdim, yurda verdim, anaokuluna verdim, gerisi beni ilgilendirmez’ seklinde yaklasim gosteren herkes potansiyel bir suc ortagidir.

Simdi gelelim diger yazdiklariniza:

Türkiye, evlendirilen kız çocukları oranında Avrupa birincisi. Sayıları yüz binlerle ifade ediliyor. Çocuk istismar vakaları son 10 yılda %700 arttı.

İstismarcıların %9’u çocukla aynı evde yaşıyor.

İstismarların %66’sı akraba, komşu gibi tanıdık kişiler tarafından yapılıyor.

Dört tecavüz vakasında biri çocuklarla ilgili ve en korkuncu bunlar buz dağının sadece görünen kısmı. Tecavüzcülerin %5’i ortaya çıkarken geri kalan %95’i gizli kalıyor.

Hem bunlar, hem de diger yazdiklariniz bir anlam ifade etmiyor.

Etmiyor, cunku, bu dedikleriniz bu kadar yayginsa, sizin de, baska birisinin yapacak bir seyi yoktur.

Tek cozum, ulkeden tasinmak; daha iyi olduguna emin oldugunuz bir baska ulkeye yerlesmektir.

Baska bir cozum oneriniz varsa yazin.

Yazacak bir cozumunuzun olmadigi asikar.

Asikar da, peki, neden bunlari yazip durursunuz?

Basit:

Odun yaranin ih deyiciligi..

Kendinizi daha bir ahlakli filan konumlandirmak arzusunun dayanilmaz hafifligi..

Yani, bildigimiz hafiflik.

Ya da, bildigimiz, bos konusmak.

“ÖSO güruhunu bir hayalet şehir karşıladı.” Gün Zileli

Az önce TSK’nin yemek kuyruğuna girmiş Afrin halkının görüntülerini TV’de haberlerde izledim. Pek de hayalete benzemiyorlardı! 🙂

Bu görüntüler TSK ve Türkiye açısından olumlu, YPG-PYD açısından ise olumsuz propaganda malzemesi oluşturuyor. YPG’nin, yağmacı ÖSO’lular görüntülerinin etkisini kırmada bir karşı hamle. Afrin’lilerden birisi de ziynet eşyalarına YPG’nin el koyduğunu söylüyordu.

Kürt Hortlak’ın Aryan Süper Irkından Haberler.
Norveç polisi, Kuzey Kutbunun kuzeyinde yer alan 2,000 kişilik küçük bir toplulukta çocuk tecavüz dâhil olmak üzere 151 cinsel istismar vakası belgeledi.

“Başımıza gelenleri anlatmaya kalkıştığımızda fahişe ve yalancı muamelesi gördük, yüzümüze tükürdüler. Aynı tecrübeden geçenler çok sayıda kişiler de aynı akıbete uğradılar.”
“Bu tür hikâyeler rahatlarını kaçırdı…”
2007 yılında, cinsel istismara uğramış bir çocuğun çaresiz Sami ailesi, yardım için başbakana (tercüman notu: yani başpezevenge) bir mektup yazdı.

“Bu karmaşıktı, bilinmeyen birçok şey vardı – aile bağları ve din Sami kültüründe Hıristiyanlık öncesi dönemlerin öğeleri var, hasta olduklarında şamanın iyileştireceğine inanmaları gibi. Bu ve benzeri nedenlerden dertlerini, kendilerini hor veya hiç görecek (tercüman notu: ARYAN IRKINDAN HORTLAK, BUNLARI 30 BİN YIL ÖNCE SAVANNAH’TA BIRAKAN NECİP, KIVIRA KIVIRA YÜKSELEN MERDİVENİN EN ALTINDA YEŞİL OTYİYENLER BASAMAĞINA KOYAN ZİLELİ klonları) Norveç devlet görevlilerine başvurmadan kaçındılar.”
Devlet görevlileri ve polisler, tecavüze uğrayanları koruyacaklarına, gençleri fuhuş ve cinsel suç işleme cezasına çarptırdılar. Bunun asıl nedeni, medeni halk, medeni kamuoyu ve medeni yüksek zekâlı profesyoneller arasında suiistimale uğrayan kızların geri kalmış insanlardan, baş belaları olmaları. Diğer yandan aynı durum Hortlak, Necip, Zileli gibi sağ ve sol devrimcilerin çenelerini hayli yağlayıp gevşetti.

Notlar:
1. Norveç’te yaklaşık 60.000 Sami yaşıyor
2. 196’lardan beri (Tercüman notu: Hortlak, Necip, Zileli iyi niyetli medeni sol ve sağ devrimciler gibi gönüllüler ve) hükümet, Sami aileleri “Norveçleştirmekteler”. Çocuklar şimdi sadece (tercüman notu: Aryan-Hortlak’ın dunyanin en zengin kelimesine sahip. 600 bin – birde okunmasi var. Ettimi 1,2 milyon bakire ırk) Norveççe konuşuyorlar.
3. Aynı süre içinde sadece Norveçli isimleri olan kişilerin mülk satın almasına izin verildi ve sadece Hortlakça konuşabilenler arazi alabildiler.

“Bu, bence hem cok ahmakca bir seciciliktir, hem de digerlerinin ustunu ortmege yardimci olur.”

Beyni pislik dolu Necip, etrafı kirletmeye devam ediyor.

Kendi ellerinle yazdığını, niçin “bilerek” unutuyorsun, zirzopluk abidesi Necip: “Savusturmak icin, bir muddet daha, manyagin birisinin parkta kosan sortlu bir kizi taciz edisini filan alip kalkacaklar -toplumun geri kalan kismina mal edip, kendilerinin ne kadar da iyi -‘holier than thou’- oldugunu gostermek icin..”

Senin bu yazdıkların “cok ahmakca bir secicilik” değil, fakat, Ensar Vakfı’ndaki manyak hocaların (şeyhlerin), çocukları taciz etmesi “cok ahmakca bir secicilik” oluyor, he mi zirzopluk abidesi Necip!

Manyagin birisinin, parkta kosan sortlu bir kizi taciz ettigi “olayı ön plana çıkararak”, sen de, “digerlerinin ustunu ortmege yardimci oluyorsun” zirzopluk abidesi Necip.

Kiliselerdeki, manastırlardaki, öğrenci yurtlarındaki, çocuk yuvalarındaki ve hattâ “ashram”lardaki olayları da, sırf cinsel tacizleri “normal” gösterip “yillarca alisilagelmis bu cinsel tacizler duzeltilemez ki, boyle gelmis boyle gidecek” diyerek, komutanın RTE gibi peşpeşe sıralamışsın zirzopluk abidesi Necip.

Ne demişti senin komutanın RTE:

13 Mayıs 2014’te Manisa-Soma’daki maden cinayetinden sonra, olayı incelemeye giden Recep Tayyip Erdoğan, Soma Belediyesi’nde kameraların karşısına geçti.

Kazaya ilişkin son bilgileri veren Erdoğan:

“Arkadaşlar yani biz bir defa bu tür ocaklarda, kömür ocaklarında bu olanları, lütfen buralarda bu olaylar hiç olmaz diye yorumlamayalım. Bunlar olağan şeylerdir. Literatürde ‘iş kazası’ denilen bir olay vardır. BUNUN YAPISINDA, ‘FITRAT’INDA BUNLAR VAR.

İngiltere’de geçmişe gidiyorum, yıl 1862, madende göçük, 204 kişi ölmüş.

1866’da 361 kişi ölmüş İngiltere’de.

Yine İngiltere’de, yıl 1894, patlama, 290 kişi ölmüş.

Fransa’ya geliyorum, yıl 1906, dünya tarihinin en ölümlü ikinci kazası, 1099 kişi ölmüş.

Daha yakın dönemlere geleyim diyorum, Japonya’da 1914’de, 687 kişi ölmüş.

Çin, yıl 1942, gaz ve kömür karışmasının neden olduğu ölü sayısı 1549.

Değerli arkadaşlar yine Çin’de, yıl 1960, metan gazı patlaması, 684 kişi ölmüş.

Ve Japonya’da 1963’te yine kömür tozu patlaması, 458 kişi ölmüş.

Hindistan’da ölü sayısı 375. 1975’te metan gazı alev aldı, maden çatısı çöktü ve 372 kişi ölmüş.

Bakın Amerika. Teknolojisiyle her şeyiyle. 1907’de 361 kişi ölmüş.

Bu ocakların bu noktada bu tür kazaları sürekli olan şeyler.

Soma’daki ölümler ‘iş kazası’dır, ‘fıtrat’tır.”

“…“Aşiret” deyince safkan bir etnik cevher beklemek de yanlış. Mesela Siverek’in Bucak aşireti Zazadır, ama içinde büyükçe bir Kurmanci kesim var; Ermeni aileler de var. Mesela bundan iki yüz yıl sonra Türkiye’de, ya da Türkiye’den geriye ne kalmışsa orada, “Suribükü” ve “Surikent” adlı yerler görürsek hepsinin (hatta ilk kurucularının) safkan Arap olduğunu varsaymak doğru olmaz. Deşsen yarısı Kürt çıkabilir. Hatta, ne bileyim, Suriyeli göçüne karışıp karambolde arazi kapmış bir Afgan grubu da olabilir…

…13. ile 18. yy arasında Musul-Halep diyarından şiddetli baskı ve düşmanlık koşullarında Anadolu’ya kaçan veya göçenlerin ne kadarı ve ne anlamda “Avşar” idi; ne kadarı hangi gerekçelerle (mesela korku, izini kaybettirme güdüsü, bedava mera ve yerleşim alanı beklentisi vb.) kendilerini “Türkmen” veya falan aşiret mensubu olarak tanıttılar? Mülteci ve “eşkiya”, “asi”, “yağmacı” vb. konumunda olan ve her halukârda devletle arası açık olan toplulukların hangi sözüne ne kadar güvenebilirsin?…

…Osmanlı’nın tahrir defterlerini,[1] bu kulunuzun yaptığı gibi, deli postekisi ayıklamacasına elden geçirirseniz görürsünüz ki o tarihteki yer isimlerinin çoğu “hakiki” olamayacak kadar monoton ve hazırloptur. Adeta haremdeki cariyelere takma ad verilmesi gibi, ya da kerhanedeki kızların hepsinin “Cansu, Hayal, Rüyam” olması gibi, ya da askeri kışla adları gibi, her sancak ve her kazada aynı kısıtlı ad repertuarı ile karşılaşırsınız: Akviran, Bozdoğan, Çandır, Demirci, Eceler… 24 Oğuz aşiretinin adları o repertuarın değişmez ögelerindendir…

…Bana enteresan gelen şu. Yerli köy adlarının korunabildiği yerler (Trabzon doğusu ve Rize, Artvin, Güneydoğu’nun büyük bölümü), Osmanlı’nın doğru dürüst tahrir yapamadığı ve tımar düzenini kuramadığı yerler…

…Biraz bu konulara aşina iseniz bilirsiniz ki Anadolu halkının köken ve şecere konularında anlattığı hiçbir söze güven olmaz. Sebebi nedir? Başlıcası itibar kaygısıdır: dedelerinin Çingene ya da dönme ya da Kürt olduğu, ya da Aşağıosuruklu sülalesinden geldiği bilinsin istemezsin. Daha doğrusu, çocuğun bunları bilsin istemezsin, o yüzden ona anlatmazsın. Gariban evlat acı hakikati kırk yaşına geldiğinde komşu köyün delisinden öğrenir, bunalım ve nefrete kapılır, atalarından öğrendiği tatlı hakikati perçinlemek için kırk türlü mitoloji uydurur, olmadı gider MHP’ye yazılır.
O mitolojilere inanır görünmek belki de nezaketin gereğidir; bilemiyorum. Ama gerçekten inanmak için ya çok cahil olmak, ya da gocunacak yara sahibi olmak gerekir sanırım…

…Devlete ve onun temsil ettiği riya ve zorbalık kültürüne hastayım. E, altmış senedir başımda Ermeni devleti yok; Japon devleti de yok. O yüzden Ermeni ve Japon milli ve hamasi ideolojisi hakkında kalbim nefretle dolu değil. Karşımızda madem Türk devleti var, onu yıkmakla başlayalım diyorum. Haklı değil miyim?…”

Sevan Nişanyan / Etnik coğrafyaların gezginlerine notlar
http://nisanyan1.blogspot.com.tr/2018/03/etnik-cografyalarn-gezginlerine-notlar.html

“Hangi” coğrafyalar “kader”dir?

Mesela, 1914 öncesi Panama, 1869 öncesi Süveyş, 1973 öncesi Boğaziçi, 1961 öncesi uzay, 1969 öncesi Ay mı?

Yoksa 1914 sonrası Panama, 1869 sonrası Süveyş, 1973 sonrası Boğaziçi, 1961 sonrası uzay, 1969 sonrası Ay mı?

Nişanyan’ın sitesindeki yorumlardan.
Yorumcu Yavuz döneminde yapıldığı söylenen Alevi katliamına Necip gibi şüpheyle bakmış.
Diğer yandan Necip’ten farklı olarak Dersimli, Kürt, Zaza Alevilerin aslen Türk olduğunu öne süren resmi tarih tezine katılmamış.

Dersimo 26 Mart 2018 01:21
Alevilerde hangi eski turk gelenegi var ? Yada alevileri baz alirken sadece turkmen aleviler cephesinden bakmayin, bugun Dersimdeki aleviler hala pagan-ari zerdustu inanclarinida yasatirlar , ne turklukle ne orta asya ile bi alakalaei yoktur

Dersimo 26 Mart 2018 01:28
Tokata amasyaya dersimden goc eden asiretler hangileri? Bilgidim kadariyla orda hic Kurd alevisi yok corum ve sivasa goc eden Kurd alevilerin ise asil sebebi safavi osmanli savasi degil dersimdeki anlasmazliklar ve arazi sorunu… ayrica dersim asiretleri osmanli ve idris bitlisi ile birlikte safavilere karsi savasmistirki buda doguda alevi katliami yapildigi tezini curutur nitelikde cunku alevilere karsi bi katliama girisilde dersim asiretlerinin idris bitlisi ile birlikte hareket edeceklerini sanmiyorum, safavi kizilbaslar zaten alevide degil… serefnamede dersim asiretleri ile safaviler arasindaki savasi anlatilir, yine idris bitlisin savas alanindaki anilari vardir ki dersim beyi pir huseyinin safavilere karsi nasil yigitce savastigindan bahseder

Burada genelde gözardı edilen benzer bir husus daha var. Sünni Kürt beylerinin çoğu İdris-i Bitlisi örneğinde görüldüğü gibi Safevilere karşı Osmanlı tarafında yer almıştı. Fakat Safevi yanlısı olan, İran’a sığınıp orada valilik, komutanlık gibi görevler alan, hatta bazen tekrar taraf değiştirip Osmanlı safına geçen Sünni Kürt – ve Türkmen – beyleri de vardı.
Hatta İran’a sığınan Osmanlı yöneticilerinden ve askerlerinden bazıları mezhep de değiştirerek İran ordusuna katılmıştı. Celali isyanlarına karışan bazı sancakbeyleri, sipahiler gibi mesela.

“Diğer yandan Necip’ten farklı olarak Dersimli, Kürt, Zaza Alevilerin aslen Türk olduğunu öne süren resmi tarih tezine katılmamış.”

Ben, boyle bir iddiada bulundugumu hatirlamiyorm.

Cok olsa, bu tur bir iddianin var oldugunu soylemis olabilirim. [Ikidebir, bir sekilde ortaya cikan Horasan baglantilari iddialari da buna isaret eder.]

Kendi adima konusayim:

Ben, Kipcak/Cepni oldugumu soylemistim, hatirlayan varsa.

Yani, bir tarafimiz Kipcak, diger tarafimiz ise Cepni.

Bu, baska ‘taraf’imizin olmadigi anlamina gelmiyor, tabii ki.

Eminim vardir; ama, ‘onemsiz’ bir bilesen sayilmis ve unutulmustur.

Dahasi, Fransiz Devriminden cooook gerilere giden bir tarihten bahsediyoruz. Yani, bir cati kimliginin olmadigi bir tarih kesitinden…

‘Kipcak’ ya da ‘Cepni’ ya da baska ‘boy’ aidiyetleri bile, cogu zaman, gundemde olmayan; ancak sora sora kurabileceginiz aidiyet baglantilari idi ve ‘Turk’ olmak o baglanti zincirinde pek de yer bulmayan bir kavramdi.

Sunu demek istiyorum: Benim tanidigim herkes, ‘biz, bilmemkimogullarindaniz’ derdi.

Baska ‘bilmemkimogullari’ ile farkliliklar ya da ortusmeler de, yaslilarin –zaman icinde aktarilmis, sozel– akrabalik baglariyla aciklanirdi.

Bu ‘akrabalik baglari’ konusu da ilginctir.

[Zaman icinde budandigi yolunda isaretler gordugum icin buna deginmek geregi duyuyorum.]

Temel tayin edici olan seyler, evet ‘kan bagi’dir da; bu bag hep ‘din’ ve ‘dil’ filtresinden gecirilir ve uymayanlar budanir. Giderek daha az bahsedilir ve unutulur.

Yani, diyelim ki, ‘bizim’kiler (benim icine dogdugum topluluk) Hanefi + Maturidi olmus, diger (zaman cinsinden ‘uzak’) akrabalar ise baska bir mezhep ya da inanci tercih etmisler..

Bu, iliskilerin tavsamasi anlamina gelmistir. Yavas yavas, birbirlerinden uzaklasmis, birbirleriyle olan baglantilarini da unutmuslardir.

Bunun sadece benim gozlemlemek imkanim olan cevreye has oldugunu dusunmuyorum. Asagi yukari herkes.heryer az ya da cok boyle davranir.

Yasanmis bir ornek:

Izmir’de yerlesik bir ailenin gelini Gurcu. Dogu Karadeniz’in, Gurculerin nispeten daha yogun oldugu bir ilcesinden..

Mutaassip degiller ama hayli de Musluman bir aileden bahsediyoruz.

Sonra, SSCB sinirlari ortadan kalkinca, onlar da –benzer durumdaki herkes gibi– Gurcistan’da (yillar once ayrildiklari) akrabalariyla temasa gecmisler ve, ilk is, birbirlerini yerinde ziyaret etmek olmus.

Olmus da, surpriiiiz..

Gurcistan’da kalmis olanlarin cok buyuk cogunlugu Rus Ortodoks; bizimkiler Sunni. Onlarin dilleri, agirlikli olarak, Rusca olmus; bizimkilerinki Turkce..

Sonuc?

Tahmin ettiginiz gibi. Her iki taraf da, kisa zaman sonra, bu gitme-gelmeleri kesmis.. Akrabalik baglari ise, simdilik birer ‘nostaljik tarihsel veri’ sekline donusmus..

Ben, bu tur seylerin cok yaygin oldugunu dusunuyorum.

O yuzden, Turk, Kurt, Arap filan gibi ‘cati’ kimliklerin cok da onemli gorulmedigini, zamanin bir modasi oldugunu dusunurum.

“Ensar Vakfı’ndaki “manyak hocalar (şeyhler)”, çocukları taciz ettiğinde”

Sizin ‘Ensar Vakfi’ ile ozel sorunlariniz varsa, bilemem; benim ozel ilgi alanima girmiyor.

Fakat, yukarida sizden cozum onerisi istemistim –hala daha yazmadiniz; bu gidisle yazacaginiz da yok.

Ben size bir cikis yolu gostereyim:

Eger ‘Ensar Vakti’ bu tacizcileri ozel olarak secip istihdam ediyorsa, demek ki, bunlari secmenin/belirlemenin bir yolunu bulmuslar.

Siz de, oturdugunuz yerden luzumsuz lagalugalar etmek yerine, proaktif davranmagi secip, bu ‘Ensar Vakfi’nin bunlari nasil bu kadar isabetle sectigini ogrenin, yani onlarin tekniklerini ogrenin.

Boylece, bu tacizcileri onceden belirleyin ve telef edelim.

Hadi, bir an once baslayin da bir ise yarayin.

Kolay gelsin.

Necip Bey, konu “fıtrat”tan açıldığı ve aşağıdaki haberi gördüğüm için sormak istedim.
Sizce tek eşlilik ve çok eşlilikten hangisi “fıtrat”a daha uygundur?

http://www.hurriyet.com.tr/kelebek/magazin/eliz-sakucoglundan-cevap-geldi-40784801

Eliz Sakuçoğlu’nun “Tek eşliliğe inanmıyorum, doğamıza aykırı. Ben her türlü aldatılmayı kabul ederim, Angelina Jolie aldatıldı abi” sözlerini tartıştık dün Magazin Konseyi’nde.

“Peki sen aldattın mı? Erkeğin tek eşli olduğuna inanmıyorsun da, kadının tek eşli olduğuna inanıyor musun?” diye sormuştum Eliz’e.
“İki soruna da yanıt veriyorum” diye bir mesaj gönderdi dün.
Diyor ki Eliz Sakuçoğlu;
“Tek eşliliği savunan biriyim ama inanmıyorum.
Kadının da erkeğin de tek eşli olması zor, çünkü doğamıza aykırı bu.
Biz zoru başarmaya çalışıyoruz.
Dolayısıyla aldatıldığımızda da bunu bu kadar büyütmemeliyiz.
Ne tek gecelik ilişkiyi savundum ne de aldatılmayı normalize ettim.”
“Sen aldattın mı?” sorusuna da çok açık cevap vermiş Eliz:
“Hayır, ben aldatmadım. O yüzden de aldatmaya insanı ne iter bilemiyorum diyorum.
Tek gecelik ilişki de yaşamadım. Bir gece kulübünde birinden etkilenerek böyle bir şey de yaşamam dedim.
Ancak ilgilendiğim ruhani bir boyut var ki, tüm paylaşımlarım, hayatı yaşayış tarzım ve söylemlerim de bu yönde…
Dolayısıyla o dünyadan biri karşıma çıkarsa ki bu çok düşük bir ihtimal, ancak o zaman tek gecelik bir ilişki yaşarım.
Şimdi söyler misin, bu söylediklerimde yanlış nerede?”
Günlerdir tartışılan sözlerine böyle açıklık getirdi Eliz Sakuçoğlu

Siyah kırmızı kaşkol ve bere kuşanıp işgalcilere karşı özgürlük cephesinin ön saflarında yer alıp savaşmayı düşünüyor musunuz? Bize de epey moral olur. Bu yazıdan sonra iyi gider.

küresel EFENDI nin etekleri altinda hareket etmeyi marifet sayan bir gücte sempati duyacak yanlar bulmak, bir Anarsist icin diptir dip.

Fenerbahçe Cumhuriyeti’nin totaliter “Tek Takım, Tek Başkan, Tek Hoca, Tek Taraftar” anlayışı çağdışı kalmıştır.

Bu faşist zihniyeti eleştirdiğiniz zaman size şöyle yanıt veriyorlar:

“Irkçı Fenerbahçeciliğe biz de karşıyız. Kimsenin Galatasaraylı veya Beşiktaşlı kökenlerini inkar etmiyoruz.

Yani “Anayasal Taraftarlık”tan yanayız. Anayasamıza göre Fenerbahçe Cumhuriyeti vatandaşı olan herkes Fenerbahçelidir. İster Fenerbahçe kökenli, ister Beşiktaş kökenli, ister Trabzonspor kökenli, ister Galatasaray kökenli, ister Bursaspor kökenli, ister Göztepe kökenli, ister Amedspor kökenli, ister Dersimspor kökenli olsun. Aksini iddia etmek bölücülüktür.

Hem artık ayrımız gayrımız mı kalmış? Hepimiz birbirimizle karışmışız. Sarı Kanarya kökenlimiz, Aslan Cimbom kökenlimiz, Kara Kartal kökenlimiz, Timsah kökenlimiz, Kafkaf kökenlimiz, Gözgöz kökenlimiz kız alıp vermişiz, aynı mahallede komşu olmuşuz, aynı Fenerbahçe vatanı için omuz omuza savaşıp şehit olmuşuz.”

Öte yandan Sayın Necip’in de bu konuda önemli eleştirileri var.

Kendisi her ne kadar bu “tekçi” anlayışa karşı olmasa da, “Anadolu takımları kökenliler” üzerindeki “Üç büyükler kökenliler”in “Balkan Oligarşisi”ne karşıdır. Bunun, taraftarların dengesini bozan yapay bir sistem olduğu görüşündedir.

Bu nedenle, Fenerbahçe Cumhuriyeti’ni “Anadolu takımları kökenliler”in oluşturduğu bir “Anadolu Oligarşisi”nin yönetmesinden yanadır kendisi. Bunun “taraftar ruhu”na daha uygun ve daha “doğal” bir sistem olduğunu savunuyor.

“‘Kader’i, ‘gelecegi de kapsar’ seklinde tariflemek ne derece dogrudur?
Bence cok da degil.
Onun yerine: ‘Gecmisten beri yurunen yolda, karsimiza cikan ‘yolagzi’larda yaptigimiz tercihler sonucunda bugun vardigimiz nokta/durum/hal’ desek daha dogru olur.”

Yaratici cok zeki Necip, ‘kader’ kelimesine iki yenilik getirmis: ‘Kader’ ‘kavsakda donme’ olmus; kavsak donme de sadece gecmisi kapsamis, yani sadece simdiki zamanda gecerli olmus.

En basta gelen sorun Necip’in buyudugu tek tanrili ortamdaki kader anlayis etkisi altinda kalmis olmasindan dolayi kaderi anlamadan modern gorunmek icin acele edip akli sira bilimsellestirmesi. Tek tanrili toplumda kaderin varligina inanilir ama Allah’tan baska kimse kapsamini bilmez. Allah da, sanki ne olur ne olmaz Necip gibi bunar korkusuyla, evrenin gelmis ve gelecek kapsamini, Necip gibi modernlerin diliyle, veri bankasina kaydetmis. Bizim gibi siradan geri zekalilar icin kaderi sadece Allah biliyorsa, ha gelecegi kapsamis ha kapsamamis hic bir fark yok. Yani Necip bosuna kaderin icini bosaltmis! Zaten Allah’tan baska kimse bilmiyor!
Daha da vahim bir sorun var. Cok tanrili tam geri zekalilar arasinda tanrilar bile kadere karsi gelemezler! Yani Necip kaderin ne oldugunu tam bilmiyor. Ama cok zeki, yenilik getirmis.
Dahiligin bir tanimi tam bilmeden, tam anlamadan konusmaktir. Saka etmiyorum. Aksi halde bizim gibi siradan tam geri zekalilar gibi bir kavsakta donmeden takilip kalirsiniz.
Cok daha vahim bir sorun daha var: “… yaptigimiz tercihler sonucunda.” Necip “Cografya kaderdir” dedikten sonra orneklerle tercih mercih olmadigini gosterdi. Bunak unutmus!

Kader gecmisteki kavsakda donmeleri kapsar mi? Kapsarsa ‘kader’ kelimesini kullanma simdi dogru! Hatta bu anlamda her an dogru!
Her zaman dogru kullanilan bir kelimeyi neden degisirmek istemis?
Su an yapilan kavsakda donme tercihi gelecekteki kavsakda donmeyi etkilemez mi?
Simdiye kadarki kavsakda donmeler ve tercihler biliniyor mu? Yoksa kader gibi kapsamini kimsenin bilmediginden ise yaramaz bir sey mi? Tercihi kim yapiyor? Sanirim Necip araba saticisi oldugundan arabayi sureni dusunmustur.
Zeki, yenilikci ve yaratici Necip’e bir sorumuz daha var: Son kavsakda donme tercihi nasil tercih oldu? Tercihlerin de bir kavsakda donmesi (eski dilde, kaderi) mi var? Yani tercihler kendi baslarina bir kavsakda donme (eski dilde, kader) mi?

Necip’in kavsakda donmesinde bir kavsak donmesi var, kavsak donmesinden iceri.

Anti-kapitalistlerin kapitalizmi der-akab hedm etmelerine muntazır olan, bu vâki olmayınca da isti’câl ederek;

“Kapitalizm” tesmiye ettiğiniz nizâmı müddet-i medîdeden beri hedm edemiyorsunuz. Binâenaleyh aslâ ve kat’â hedm edemeyeceksiniz. “Kapitalizm” bir “fıtrat-ı lâ-yetegayyer”in nâm-ı diğeridir.

diyen Necip Bey’in nazar-ı dikkatlerine ber-vech-i zîr arz olunur:

“Berktay, tarihçi olarak toplumsal aşamalardan ömrü en kısa olanın kapitalizm olduğun bilmesi gerekir. Bırakın on binlerce yıl sürmüş olan ilkel komünal toplumla kıyaslanmasını, 1500 yılı aşkın süren feodalite karşısında bile kapitalizm, henüz çok genç bir sistemdir. 1700′ de başladığını varsaysak topu topu 300 yıllık ömrü var!”

Üretici Güçler Teorisinin Reddi Üzerine (Hasan Dere, 06.10.10)

http://www.gunzileli.com/2010/10/07/uretici-gucler-teorisinin-reddi-uzerine-hasan-dere-06-10-10/

“[…] öldürmeye, katletmeye, yok etmeye, yıkmaya eğilimli, kısaca ‘gaddar’ bir kişi olduğunu bir kez daha ispatladın.”

Oyle abudik gubidik mantik yavsatmalari ile dolambacli cikarimlar icin ikinmaniza hic gerek yotu.

Sorsaydiniz, ben, size, her gun en az bir duzine insani oracikta dogradigimi ve en ‘choice’ organlarindan yaptigim yemeklerle beslendigimi hemen soylerdim.

Sonucta, ‘beyan esastir’, degil mi?

O halde, Osmanlı’nın Balkanlar’ı, TC’nin – Kuzey Kıbrıs’ı değilse de – Kuzey Kıbrıs halkını kaybetmesinin nedeni aynı mıdır?

Balkanlar’daki veya Kıbrıs’taki halk da başlarında başka yerlerin oligarşilerininin yönetimlerini istemiyorlar mı yani? (Mesela Annan Planı’na evet demelerinde de görüldüğü gibi?)

Cambaz

https://www.youtube.com/watch?v=Lw4unI3tVNQ

“[…] nazar-ı dikkatlerine ber-vech-i zîr arz olunur”

Estagfurullah.

Her gafilde oldugu uzere, bende de, ‘lahza-yi vay be’ler olmustur.

Bunlardan birisinin, mesela, ‘Tas Devri’ dedigimiz donemden once de taslarin var oldugunu, bu ‘devir’ sona erdiginde de taslarin yok olmadigini farketmek oldugunu soyleyebilirim.

Daha da buyuk, hatta ‘lahza-yi vay anasini’ da diyebilecegim, ‘revelation’lardan birisi de ‘Tas Devri’ dedigimiz donemde ismi gecen ‘tas’in bir ideoloji olmadigini farketmek oldu.

O kadarla kalmadi, tabii ki. Baska bir suru cepheden bu tur fikirsel saldirilar ve onlarin yol actigi sarsilmalar yasadim [acilarin cocuguyum ben].

Mesela, ‘Coban Yildizi’ dedigimiz yildizin cobanlara tahis edilmedigini ogrendigimde cok sasirmistim.

Dahasi, ayni yildizin bir baska isminin de ‘Demir Kazik’ oldugunu duydugumda da sasirmistim.

Cobanlarin hakkinin mi yendigini, yoksa cobanlara cok pahaliya satildigini mi, cobanlarin kaziklandigini mi dusunmem gerektigine karar verememistim bir turlu.

Isin icinde bir de ‘demir’ olunca, bu kaziklama isleminin cok acilara yol actigini, Voiyvoda’nin bununla bir ilgisinin olup olmadigini neden kimsenin arastirmamis oldugunu sordum bir muddet.. Cevap yoktu, tabii ki.

Bir sonraki omrum icin not aldim; bakacagim.

Benzer bir sey de bu (tartismalarin tukenmez serbeti olan) ‘kapitalizm’ konusunda sozkonusu oldu.

Her nekadar asude omrumun daha baharinda iken, Zileli ve Berktay arasindaki durus ve dunya gorusu catismalarinin fikirsel kan davalarinda yer alip telef olmak istemesem de, bahsedilen seylerden bahsetmeden de gecmek olmaz.

‘Kapitalizm’ denen seyin daha dun (1700’lerde) ortaya ciktigi soyleniyor. Bundan, ozellikle de benim gibi masum Anadolu cocuklari, o tarihlerden once bagimsiz bir ‘kapital’in olmadigini cikarsamak gerekiyor.

Yani, tipki ‘Tas Devri’nden once ‘tas’in olmayisi gibi; ya da ‘tas’in ancak ‘Tas Devri’nde bir ideoloji haline gelisi gibi..

Fakat, bu ic rahatligimiz, malesef, cok surmuyor.

Surmuyor; cunku, cok saygideger, kutb ul munafik, hocamiz Yalcin Kucuk, bize, Kibris’in Fethi’nin Yosef Nassi isimli bir para babasi tarafindan finanse edildigini soyluyor.

1570’lerden bahsediyoruz.

Yosef Nassi nam kefere, ‘kapitalizm’den en az 130 sene kadar once yasamis, herhangi bir uretim yapmiyor; cifti cubugu da yok. Sadece parasi var; paraya hukmediyor.

Hayret-i betul bir vakia..

‘Kapital’ var, ‘kapitalist’ var; fakat, ‘kapitalizm’ henuz yok.

Bu nasil olabilir?

Atayizler bunu da aciklasin.

Necip – diğerlerinden tek farkı süslü lafların ardına gizlenmek olan – sıradan bir iktidar yandaşı mı?

“‘Manyagin birisinin, parkta kosan sortlu bir kizi taciz ettigi’ olaylar, Ensar Vakfı’ndaki manyak hocaların (şeyhlerin), çocukları taciz ettiği olaylar, kiliselerdeki, manastırlardaki, öğrenci yurtlarındaki, çocuk yuvalarındaki ve hattâ ‘ashram’lardaki tacizler, birdenbire ‘hayali hasimlar’ oluveriyor, birdenbire ‘yeldegirmenleri’ oluveriyor, he mi”

Aynen oyle.

Eger bir cozum oneriniz yoksa, bos konusuyorsunuz demektir.

“‘Fıtratçılık’, cinsel tacizleri süreklileştirir ve normalleştirir.”

‘Fitratcilik’ yaptigimi nere(niz)den cikardiniz?

O, evet, yenilginin kabulu; maglubiyetcilik anlamina gelir.

Benim dedigim o degil.

Ben, ‘fitrat’in cok onemli bir parametre oldugunu; bunu degistirmeden sizin bitmez tukenmez sikayetlerinizin onune gecilemeyecegini soyluyorum.

Yani, size cozum icin yol gosteriyorum:

‘Pre-crime’ birimleri mi kurarsiniz; yoksa, DNA/RNA vb gibi temel seyleri sperm/yumurta/cenin safhasinda ayiklamanin bir yolunu mu bulursunuz; ya da daha yaratici baska cozumlerle mi ortaya cikarsiniz; o sizin bileceginiz sey.

Ama, ‘cozum’un parcasi degil, ‘sorun’un parcasi oldugunuzu muhakkak ogrenmeniz/bilmeniz gerekiyor.

Aksi halde, boyle, kafa sisirmege devam edeceksiniz.

Bu kadar zir-zir dayanilir gibi degil.

Balkan Oligarşisi Malkan Oligarşisi

Anadolu Oligarşisi Manadolu Oligarşisi

Bunlar hikayenin teferruatları, özü değil.

Özü şu:

Yeni Kral kim olacak?

Kral’ın yeni soytarıları kimler olacak?

Bir ek:

1920/30’ların Necip’i:

Kral öldü

Yaşasın K(r/em)al

Bugünün Necip’i:

K(r/em)al öldü

Yaşasın Kral

Zileli nin sitesinde konu Necip olmus . Bikmiyormusunuz…?

“Aynen öyle DEĞİL.”

Angutlarla tartismanin cok dusuk bir sabir esigi var.

Ve, siz onu asali cok oldu.

Evet, ‘cinsel taciz’ ile ‘cima’ ayni sey degil; ayni amaca da hizmet etmez.

Ama, o kalin kafaniza bir turlu sokamadiginiz relaite sudur:

‘Cinsel taciz’ diye diye dilinizde kurk yetistirdiginiz olgunun altinda ‘baskinlik’ (‘dominance’) dedigimiz bir ‘trait’ (‘haslet’?) yatar.

Ve, bu sadece ‘insan’a ait de degildir. Butun memelilerde (degisik yogunluklarda) gorulur.

‘Alpha Male’ (ya da ‘Alpha Female’) oldugunu pekistirmek icin, neredeyse butun memeliler, cinselligi cagristiran davranislar (mesela, ‘binmek; ‘humping’) sergiler, digerlerini baskilamak icin bu sekilde gosteriler yaparlar.

Fiili ‘cima’, ‘livata’ veya ‘tecavuz’ sozkonusu olsun olmasin, butun bunlar, nihai analizde, ‘iktidar’ pekistirmesi amaci tasirlar.

Baska bir deyisle, bireyler arasindaki rekabetin bir baska sekilde disavurumudur.

Bu rekabette yeterli olmayanlar, cogu zaman, kendi yetersizliklerini ortmek icin, hasb el kader kendilerine taninmis olan bir otorite makamini (ellerine verilmis/gecirdikleri kudreti) kullanirlar, istismar ederler.

‘Cocuk tacizcileri’ bu kapsamdadir.

Bunu tamamen ortadan kaldirmak icin, ‘fitrat’taki ‘rekabet’ unsurunu yok etmeniz gerekiyor –aksi halde, zaman zaman, raydan cikmayacaginin garantisi yoktur.

Bu kadarcigini dahi anlamadigi asikar birinin zir zir konunun sadece ‘cinsel’ yonunu konusmasi, sadece bos konustugu anlamina gelmiyor; daha beteri, (ben dahil) baskalarini bizar ve taciz ediyor anlamina gelir.

Mesleyi anlamaktan aciz ve hicbir seyden haberi olmayan bir angut seviyesini astiginiza dair emareler gortermediginiz muddetce bu tartisma benim acimdan bitmistir.

Kendi basiniza zirlamaga devam edebilirsiniz, tabii ki.

“Bizim gibi siradan geri zekalilar icin kaderi sadece Allah biliyorsa, ha gelecegi kapsamis ha kapsamamis hic bir fark yok.”
Bu cumlede hata yok! Ama alay etme var! Siradanlarin espirisini, mizah ve gulmeyi sevdigini bilmiyorsunuz. Karnaval edebiyati okursaniz yardimci olur.

Yazdigimda hatayi bulsaydiniz, buyuk bir ihtimalle gulunclugunuz artardi. Sizin en buyuk yaraticiliginiz eski kadere yeni bir isim vermekte degil. Siz, modern bilim babasinin buldugu dunya’yı yerinden oynatma noktasi “bilgi guctur” yaraticiligini postmodernlestirmissiniz: “bilgisizlik guctur! ” Bunu zamanimizda herkes bilir ama kimse soylemez.Helal olsun! Necip bey.

Bu arada ben sizinle alayimi anlatayim. Ne var ki, akil almaz ileri zekanizdan dolayi sikici ayrintilar gerekecek.

Yeni ve yaratici kaderiniz, yani viraj donmeler, sadece son an gecerli. Eski kader o andan sonraki gelecegi kapsamaz. Yani, tarihin her aninda ‘viraj donme’, dogru; ‘kader, o andan sonraki gelecegi kapsar’, yanlis. O halde, kader, hic bir zaman gelecegi kapsamaz, her an salt sizin kavsakda donmeler gecerli!

Ama cok postmodern bilgili oldugunuzdan, kaderi sadece icinde buyudugunuz tek tanrili din tanimiyla anlamissiniz. “Bilgisizlik guctur! ” burada da siritmis: kendi kulturunuzdeki kaderi bile anlamamis, cok gulunc olmussunuz.
Cok ama cok cok zeki oldugunuz icin once size cok ama cok cok basit anlatayim: Eski kader gelecegi kapsar ama kapsami ASLA bilinmez veya gelecegi kapsamaz, dolayisiyle bilecek bir sey kalmaz. Fark ve alay nerede?
Sizi bu cilginliklara surukleyen, vecde getiren kitsch bilgi ve bilim anlayisiniz ve hirsiniz acisindan asla bilinmeyecek bir bilgiyle kafa yormaya gerek yok. Alay, sizin bunu gormemenizde. Siz bir ipte iki cambazlik yapmissiniz. Hocanin yogurtu insanin derin isteklerini dile getirir, sizin yaraticiliginiz insanin dustugu en derin alcakligi dile getirir. Bize ancak, aglamamak icin, gulmek kalir.

Alayimin diger kaynagi da, akliniz sira kadere yeni ve bilimsel gibi gorunen bir tanim vermekle “cografya kaderdir”, hem gelecegi belirler, hem belirlemez olur.
Size biraz mantik lazim.
X, o halde Z.
X = Kader gelecegi kapsar.
D= Dogru, Y=Yanlis
X her zaman yanlis oldugundan Z ne olursa olsun, ‘X, o halde Z’ her zaman dogrudur. Kafami sisirmemeniz icin basit ornekler vereyim.

“Bes yediye esit (Y), o halde butun sayilar bir birine esit (Y).”(D)
“Gunes batidan dogar (Y), o halde Istanbul Turkiye’de (D).” (D)

‘X, o halde Z’ ancak ve ancak X dogru (D), Z yanlis (Y) olunca, yanlis (Y) olur.
“Istanbul Turkiye’de (D), o halde Istanbul Kanada’da (Y).” (Y)
Asagidaki ornek cok zeki Necip’in bir ipte iki cambazligi:
“Cografya kaderdir (D), o halde cografya gelecegi belirler (Y)” (Y)

“İnsanların cinsel üreme mekanizması” yetmeyip, “rekabet”in de arkasına saklanarak “boyle gelmiş boyle gider, insanlarin cinsel iliskiye girme fonksiyonlari devam ettigi surece, cinsel tacizler de devam edecek, insanin ‘fitrat’i bu” lagalugasını tekrarlayıp duran “fıtratçı” zirzopluk abidesi Necip gibi angutlarla tartışmanın sabır eşiği henüz dolmadı.

O kalın kafana bir türlü sokamadığın realite şu: “Fıtrat”taki rekabet unsurunun zaman zaman raydan çıkmayacağının “garantisi olmadığı”nı yazıp, tacizlere karşı mücadele etmenin gereksizliğini ispat için “’fıtrat’ın uzantılarından biri olan ‘rekabet’in tekinsizliği”nin arkasına saklanıyorsun, tacizlerin süreklileştirilmesine (ve “normalleştirilmesi”ne) destek oluyorsun “fıtratçı” zirzopluk abidesi Necip.

Bu kadarcığını dahi anlamadığın aşikar, “fıtratçı” zirzopluk abidesi Necip. Sen, konunun “cinsel taciz” yönünü, ısrarla, “fıtrat ve rekabet”in arkasına saklanarak geçiştirmeye uğraşıyorsun, sadece boş konuştuğun yetmezmiş gibi, daha beteri, “tacizlerin süreklileştirilmesine ve normalleştirilmesine” destek oluyorsun, bizzat kendin de taciz etmeyi meşru göstermenin zeminini hazırlıyorsun: “zaman zaman raydan çıkmayacağının ‘garantisi olmadığı’”

Meseleyi gayet net anladığın halde, “fıtrat ve rekabet”in arkasına saklanarak lakırtılar yazmaktan öteye geçemeyen bir angut seviyesini aştığına dair emareler gösterMEsen bile, “tacizlerin süreklileştirilmesine ve normalleştirilmesine karşı mücadele”ye senin gibi laklaklık edenlerin laf cambazlıkları, daima, o laf cambazlarının suratlarına çarpılır, “fıtratçı” zirzopluk abidesi Necip örneğinde görüldüğü üzere.

“Fıtrat”ın ve “rekabet”in “zaman zaman raydan çıkmayacağının ‘garantisi olmadığı’” zırlamasına devam ederek, “tacizlerin süreklileştirilmesine ve normalleştirilmesine” destek olmaya da devam ediyorsun zirzopluk abidesi Necip.

“…Bu yazıyla ilgisi olmayan muhteşem bir zırva ve Allah’a şirk koşma var. Buna değinmeden gözüme uyku girmez. Medyadan öğrendiğimize göre, TBMM Genel Kurulu’nda bir konuşma yapan AKP İzmir Milletvekili Necip Kalkan, “On beş yıldır iktidardayız, -kimse alınmasın- Türkiye’de insan ömrü 3,3 yıl artmış. Ben buradan arkadaşlarıma sesleniyorum: Ömrünüzün artmasını istiyorsanız bir on beş yıl daha bize iktidarı verin, üç buçuk sene daha ömrünüz artsın” demiş.
Demek ki AKP saltanatında artık ölüm Allah’ın emrine değil, bu partinin mucizesine bağlıymış. Bunu bir dinidar AKP’li iddia ediyor. Allah’ın hiddet ve şiddetinden kork ey kâfir!”

PADİŞAHLARIN “ÇOCUK GELİN” KIZLARI – Özdemir İnce – 25 Mart 2018
http://ozdemirince.com/padisahlarin-cocuk-gelin-kizlari-2/

Demek ki AKP saltanatında artık ölüm “kader”in emrine değil, bu partinin mucizesine bağlıymış. Bunu bir dinidar AKP’li iddia ediyor. Allah’ın hiddet ve şiddetinden kork ey “kader inkarcısı” kâfir!

“Bilmem fark ettiniz mi? Nerede yavşak, adi, magazinci, hırsız, şaklaban varsa hepsi Allahçı. Bu bir paradoks mu?” – Fazıl Say

Necip: ‘Anami babami rahat biraksin’.
Ama cocuklari baska dusunuyorlar:
‘Keske babamiz anamiza da kendisi gibi yalamayi ogretseydi. Babamizin iktidardaki gucleri yalama genleri bize de gecti, agzimiz hep pis kokuyor.’

Necip: ‘Ornek olarak, oleceginizi bilirsiniz; ama, engellemek icin elinizden birsey gelmez.’
Ama cocuklari baska dusunuyorlar:
‘Gucluleri yalaya yalaya babamizin agzi da yalama olmus, beyni de. Babamiz, guclulerin iki taraflarini da yalamasini bilir ama her ikisini ayni anda yalamak icin elinden birsey gelmez. Babamiz moruklastikca dinci, allahci oldu; guclulere tapa tapa yeryuzu gucuyle mutlak gucu karistirdi.’

Necip: ‘Eskilere ragbet olsaydi, bit pazarina nur yagardi’
Ama cocuklari baska dusunuyor:
“Babamiz cok bunadi, ‘degismeyen tek sey degisme’ salak lafini unutmus. ‘Bugun’ coktan bit pazarini boyladi!”

Necip: ‘Doktor, kendi kendime fikra anlatiyorum. Bu anormal midir?’
Ama cocuklari baska hatirliyorlar:
“Babamiz, ‘Doktor, kendi kendimle konusuyorum. Bu anormal midir?’ diye sordu. Doktor da ‘neden?’ diye sordu. Babamiz ‘yaladigim guclere ne diyecegimin provasini yapiyorum.’cevabini verince, doktor, ‘bari benimkini de yala!’ dedi.”

“Hadi madem ki bu kadar aptalsınız, kapital, kapitalist ve kapitalizm terimlerinin tanımlarını yazın da zekanıza göre bir cevap verelim.”

Olur a, bir yanlis yaparim endisesi ile, cevabi kendi kalemimden vermek yerine, 1878’den beri anlam/mana sektorunde faaliyet gosteren Merriam-Webster surekasina birakayim istedim. Siz de su linklerden bakabilirsiniz:

https://www.merriam-webster.com/dictionary/capital
https://www.merriam-webster.com/dictionary/capitalist
https://www.merriam-webster.com/dictionary/capitalism

Bu linklerde verilen anlamlara bakarsaniz, bunlarin hicbiri Yosef Nassi’nin ‘kapitalist’ olmasina engel degil.

Tanimlarda ‘serbest pazar’ ve ‘rekabet’ filan gibi seyler de geciyor. Bunlar da, donemin Osmanli yonetiminde (bilhassa belli bir capin uzerinde olanlar icin) engelleniyor degildiler. [Oyle olsaydi, ‘borc’ almak yerine, pekala ‘musadere’ ederlerdi.]

Geriye ne kaliyor?

Hic.

Bir zamanlar bir ‘ahir zaman peygamberi’ cikmis ve ‘kapitalism’ diye yepisyeni bir sey varmis gibi ufurmus; ardindan da comezleri bunu almis kalkmis diye, bizim de lebbeyk dememiz bekleniyor.

Ben demiyorum.

Gelelim ‘tas devri’ konusuna. ‘Tas Devri’ dedigimiz devir hic gecmedi ki. Bina yapmak icin cok daha ucuz malzemeler kesfettik/icadettik diye tastan vazgecmis degiliz. Hala daha, bin yil yasasin istedigimiz binalari tastan yapmak zorundayiz.

“Allah’ın – pardon Necip’in dediği olur.”

Sabir catlatacak kadar yavas ve gec oluyor; ama, yine de, bazi seylerin idrak edilmege baslandigini gormek, kucucuk de olsa, benim icin bir nebze bir mutluluk kaynagi olmuyor da degil. 😉

Siz, en azindan, Asimov’dan daha iyi bir noktadasiniz. O garibim, bunlari yalap-sap anladi ve robotlara kanun diye yazdiydi.

Bosuna dememisler ‘herkes kabi kadar doldurur’ diye.

Eğer, Berktay’ın dediği gibi, “«Altın çağ» tanımayan tarih nehrinin durmak bilmez akışı, …. geriye, «titreyip dönülecek» bir şey bırakmıyor” ise, o halde “Altın Nehir”in akışı da “durmak bilmez”dir.

Öyleyse, ulaşılması gereken hedef, bir “Altın Çağ” değil, bir “Altın Nehir” olmalıdır.

Necip Bey “Anadolu’da Anadolu Oligarşisi devleti olmalı. Kürdistan Oligarşisi diye bir şey ise olamaz” diyor.

Ben de “Kürdistan’da Kürdistan Oligarşisi devleti olmalı. Balkan veya Anadolu Oligarşisi diye bir şey de yoktur. Bunlar, Kürdistan’ı işgal eden sömürgeci TC devletinin fraksiyonlarıdır” diyorum.

nutuk kursu

laik kesim için kuran kurslarinin dengi.

https://eksisozluk.com/nutuk-kursu–3340420

atatürk hadisleri ve nutuk tefsiri

liselerimizde hatta yüksek öğrenim kurumlarımızda eksikliğini günbegün daha da fazla çektiğimiz ders.

bu dersi almamış olan çocuklarımızı müreffeh yarınlara giden yolda aydınlanmacı kemalizm’in yolunda nasıl davranmaları hayatlarını nasıl idame etmeleri gerektiğini bilememktedir.

bunun yanısıra akademik olarak üzerine eğilinmemiş bir konu olması da şans değildir. hangi turuncu fonlardan beslendikleri bilinmeyen emperyalist güçlerin kuklaları elbet ki kemalizm’i ciddiye almamaktadırlar. kemalizm’in entellektüel gücü ancak ve ancak askerler aracılığıyla halka anlatılmaktadır. emelimiz ve isteğimiz, vatansever biliminsanlarımızın bu konu üzerine eğilerek mevzubahis dersi akademik çevreye açmasıdır.

https://eksisozluk.com/ataturk-hadisleri-ve-nutuk-tefsiri–1735129

gece yatmadan abdest alıp nutuk okuyan kemalist

https://eksisozluk.com/gece-yatmadan-abdest-alip-nutuk-okuyan-kemalist–2284549

“‘Anadolu’da Anadolu Oligarşisi devleti olmalı. Kürdistan Oligarşisi diye bir şey ise olamaz’ diyor.”

Ben boyle bir ‘fetva’ verdigimi hatirlamiyorum.

“Ben de ‘Kürdistan’da Kürdistan Oligarşisi devleti olmalı.”

Olursa ben itiraz etmem.

“Balkan veya Anadolu Oligarşisi diye bir şey de yoktur.”

Bence, birincisi var; digeri (henuz) yoktur.

“Bunlar, Kürdistan’ı işgal eden sömürgeci TC devletinin f[r]aksiyonlarıdır’ diyorum.”

Dediginizi duydum/okudum.

Ben, sizin yaklasiminizi –yukarida da degindigim uzre– bir ‘mikro milliyetcilik’ olarak goruyorum.

Yanlis anlasilmasin, ‘mikro’ ya da degil, ‘milliyetcilik’ bir gunah degil. Kisiler nasil bakmak istiyorlarsa oyle bakabilirler.

Bu baglamda, benim acimdan, ‘mikro milliyetcilik’in mahsuru, kendi oligarsisini yaratamayacak olmasidir; cunku, gercek hayatta karsiligi olup olmadigi belirsiz detaylar uzerinden ayristirmaciliga hizmet eder.

‘Mikro’ ya da degil, ‘milliyetcilik’lerin en sakat tarafi, tanimi geregi uzlasmaci olamayisidir bence.

O yuzden, ben, ‘cikar’ bazli iliskileri daha akillica bulurum –cunku, akil her zaman cikarina olani secer; ya da, secerse, ‘akil’dir.

Harita:

https://3.bp.blogspot.com/-7BUcmpwYwNA/Wrvt7Dq5x4I/AAAAAAAABek/n7RZSpL-xFoKyp3FCisq4YEfxKdSt6uMQCLcBGAs/s1600/rum.JPG

Yukarıdaki harita, 20. yy’ın başı itibariyle Türkiye’deki Rum yerleşimleri. Tabii İstanbul, İzmir gibi Rum nüfusun mutlak sayı olarak çok olduğu, ama oransal olarak azınlıkta olduğu yerler yok. Ancak nüfusunun tümü ya da büyük çoğunluğu Rum olan yerler işaretlendi.

Bellibaşlı grupları gözden geçirelim:

1. Trakya. Fazla bilgim yok.

2. Güney Marmara ve Ege. Çarpıcı olan bilgi şu: Bu yerleşimlerin hemen hemen hepsi 18. yy’ın son yıllarında (1790’larda) Rum iskânına sahne olmuş. Bizim Şirince’ye, Fethiye Kayaköy’e, Söke’nin köylerine, Ayvalık, Bursa köylerine, Yalova-İznik köylerine o dönemde Yunan anakarasından ve adalardan gelen Rumlar, Adapazarı köylerine Doğu Karadeniz Rumlar yerleştirilmiş. Mesela Manisa Rum köylerinin çoğu, belki hepsi, o devrin büyük toprak sahibi olan Karaosmanoğlu’nun mülklerinde amele olarak çalışmaya gelenler. Öyle anlaşılıyor ki Bizans’ın yıkımından 18. yy sonlarına dek Anadolu’nun Batı taraflarında (büyük kentler hariç) Rum yerleşimi yok. Belki Erdek, Çeşme-Karaburun, Datça, Bodrum gibi anakaradan çok ‘ada karakteri’ olan yerlerde vardır.

3. Niğde-Nevşehir-Kayseri. Eski Karaman beyliği arazisi.

4. İnebolu-Sinop. Eski İsfendiyaroğlu beyliği arazisi. İnebolu-Ayancık sahilinde daha fazla nokta olmalı, tamamlayamadım.

5. Trabzon-Gümüşhane. Eski Trabzon imparatorluğu arazisi.

6. Kars + Erzurum Şenkaya. 1878-1918 arası Rus idaresindeki Kars oblast’ına iskân edilen Rumlar.

7. Bafra ovası. Fazla bilgim yok.

2-3-4-5 numaralı maddeleri dünkü Türkçe yeradları meselesiyle birlikte düşündüğümüzde hayret verici sonuçlar çıkıyor. Osmanlı’nın 1453 tarihli sınırlarının Anadolu yakasında Rum yok. O tarihte Osmanlı’ya ait olmayan, sonraki 30 yılda katılan yerlerde Rum var.

Oysa 1453’ten önce Batı Anadolu silme Rumluktu. Nereye gittiler dersiniz?

(Sevan Nişanyan
28 Mart)

Kapitalizm, bir yandan sermaye birikimi ve temerküzü ile güç birikimi yaparak, diğer yandan da maddi gücünü toplumsal yönetim ve ideoloji oluşumu alanına taşıyarak beyinlerimizi soğurup, yolunu açmaktadır. Bu süreçte bizler de koruduğumuzu düşündüğümüz beynimizle ve fevkalade akılcı gerekçelere dayandığımızı sanarak, kapitalizmin doğayı metalaştırdığını ve sömürdüğünü ileri sürmekteyiz.

Oysa alenen işlenen cinayete dahi kanıt gerekmediği gibi, alenen gerçekleştirilen doğa katliamının olumsuz etkilerini ortaya koymada da fazla akılcılık gerekmez. Akılcılık, doğa tahribatı suçunun işlendiğinin açıklanmasında değil de, tüm sürecin tam olarak anlaşılması ve yorumlanmasında elzemdir. Diğer bir deyişle akılcılık, ‘kapitalizm’ yaftasını geri plana çekip, uygulanan sistemin ekonomik yaşamın doğal işleyişi olarak yansıtılmasının anlaşılması için gereklidir. İsraf edercesine elektrik kullanıp, sonra da nereye nasıl bir santral yapalım kargaşasına girmenin, ya da karayolu taşımacılığına ağırlık verip benzin israfına ve trafik sıkışıklığına savrulmanın akılla açıklanır bir yanı olabilir mi? Demek ki, kapitalizm doğayı tahribe yönelirken, belki de ondan çok önceleri, ilkin aklımızı soğurarak düşünce sistemimize başat olmuş.

ANADOLU’NUN YA DA BAŞKA YÖRELERİN ERİMESİ PAHASINA OLUŞUYOR İSE…

TÜİK, 2017 yılı için ulusal gelir büyüme oranını %7,3 olarak açıkladı.

Salt bu oran hiç de fena gözükmüyor. 1960’larda uygulamaya başladığımız ‘beş yıllık planlama süreci’nde, veri sermaye/hâsıla katsayısı koşulunda ortalama %7,0 büyüme oranı makul olarak görülmüştü.

Nitekim son değerleme sonucunda siyasilerimiz hemen ayağa kalkarak, tüm kıskanç düşmanlarımızı çatlattığımızı ifade ettiler. Bu büyüme oranı güzel de, acaba rakamlar ve oran kalite bakımından o denli yüksek mi? Diğer bir deyişle, bu büyüme ciddi yatırım ve kapasite genişletilmesi ile mi, yoksa inşaat işlerinde olduğu gibi bir seferlik rant-obezi değerlerle mi gerçekleştirildi?

Eğer başta İstanbul olmak üzere anlı-şanlı inşaat şirketlerinin büyük şehirlerde inşa ettikleri gökdelenler, maliyetlerinin üzerinde rant sağlıyorlar ve bu rantların Anadolu’nun ya da başka yörelerin erimesi pahasına oluşuyor ise, gelirler yanında kayıplar hesaplara geçti mi?

Bir yörede toplanan gelirin hiç değilse bir bölümü başka yörenin erimesi pahasına gerçekleşiyorsa, böyle bir durumda gelir hesaplamasını nasıl yapmamız gerekir?

Başka örnekler de verilebilir.

Örneğin, batan bir firma bankadan aldığı krediyi, zorla topladığı paralarla faizi ile geri ödeyip, banka kârı da ‘finansal işlem kazançları’ olarak gelir hesabına yazılırsa, bu kalem ulusal ekonomi açısından gerçekten gelir midir?

Geçen yıllarda ulusal gelir hesaplarımızı yeniden tanzim edip, nüfusta da bazı ayarlamalarla fert başına geliri yükseltmenin gerçekçi bir yanı olabilir mi?

Enflasyona rağmen dövizi baskılı tutarak ulusal geliri dövizle hesaplama yöntemi bize reel olarak yediğimiz içtiğimiz maddi kaynakların büyüme oranı hakkında doğru bilgi verir mi?

TÜRKİYE’NİN ARTIK ULUSAL PROGRAM YAPMA LÜKSÜ DAHİ YOK

Ekonomik faaliyetler, ihtiyaçlarımızın karşılanması ve refah düzeyimizin yükseltilmesi için yapılır ise, bu tür hesaplamalarla ortaya koyulan değer ya da oranlardan nasıl hoşnut olabiliriz! Toplumsal refah düzeyinin bir anda yükseltilmesi olanaklı değildir, ancak birinci koşul ‘refahın olabildiğince adil dağılması’, ikinci koşul ise ‘orta ve uzun dönemde refah yükselişini sağlayacak şekilde ekonominin planlı ve programlı bir raya oturtulması’dır.

Bir süre önce ağırlıklı olarak Ankara menşeili değerli hocalarımız planlama konusunda seminer dizisi yaptılar. İlke olarak olumlu bir davranış olan bu atılımın küreselleşme koşulunda fazla sonuç sağlayıcı olamayacağını düşündüm. Bu düşüncem halen geçerlidir; şöyle ki, makul bir planlama ve programlama gereklidir, ne var ki bu süreç ferdi girişimlerle olanaklı olmayıp, hedefi planlama olan bir siyasal erk tarafından yukarıdan uygulanabilir. Nerede ise yirmi yıla yakın sürede uygulanan 2000 IMF-Derviş programına baktığımızda, dünya ile eklemlenen ve denetimsiz dış dünyaya açılan Türkiye’nin artık ulusal program yapma lüksünün dahi söz konusu olamadığını görmekteyiz.

SONRAKİ NESİLLER CEHALET DÜZEYLERİNİ DAHİ ALGILAYAMAZ HALE GELİR

Şimdi gelelim, asıl konumuz olan kapitalizmin aklımızı soğurma meselesine.

Soğurulmuş akıl, mutlak değişmeleri algılar, fakat mutlak durumlarla farazi durumlar arasında karşılaştırma yapmaz.

Aklın soğurulmasına olanak sağlamaya yönelik olarak da, eğitim sisteminde salt toplumda yaşanan sorunlar üzerinde pratik bilgiler verilmesi, buna karşın matematik ve felsefenin sistem dışında ya da uzağında tutulması yeğlenir. Felsefe ve matematikten yoksun nesiller cahil kalırken, sonraki nesiller cehalet düzeylerini dahi algılayamaz hale gelir.

Peki, bu durumdan kim kazanır?

Bu durumdan ilk kademede tabii ki, yerlerini sağlamlaştırmaya çalışan siyasiler fevkalade kârlı çıkar. Ancak bu görüş, günümüzün küreselleşme koşullarında oldukça sığdır. Şöyle ki, ‘sömürgeleştirme’, küreselleşmede yerini ekonomik emperyalizme bırakmıştır. Diğer bir deyişle, ‘merkez’ ve ‘çevre’ ekonomiler arasındaki ekonomik işlem ve süreçler sonucunda ‘çevre’ mutlak iyileşme yaşarken, ‘merkez’ daha yüksek düzeyde menfaat elde edeceğinden, ‘çevre’ nisbi olarak gerilemiş olur. İşte bu durum, ‘çevre’ ülkelerce algılanamaz ve küresel siyasete uygun politika izleyen yerli siyasal erke karşı olumsuz tepkinin yükselmesi önlenmiş olur. Buradan iki taraf da kazanıyor gibi gözükür; ancak ‘merkez’ daha yüksek oranda kazanacağından, ‘çevre’nin mutlak iyileşmesi gözleri boyarken, ‘merkez’ ile ‘çevre’ arasındaki mesafe açılır. Durum sadece ‘çevre’ ve ‘merkez’ ülkeler arasında da değil, tüm ülkelerde olduğu kadar tüm yerkürede halklar arasında da benzer durum yaşanır.

Yazılı ve sözlü medyada her gün kulağımızı tırmalayan, dünya nüfusunun yüzde birinden bile küçük bölümünün dünya serveti ya da gelirinin yarısından da büyüğünü aldığını, fakat hiçbir tepkinin oluşmadığını görmekte ve yaşamaktayız. İşte, kapitalizmin aklımızı soğurması ve bilincimizi esir alması bu süreçlere yol açmaktadır. Dünya emperyalizminin sömürüsüne açık hale getirilen ülkelerde emperyalizmin ve içte burjuvazinin sömürüsü altındaki halkların tepkisiz kaldığına tanık olmaktayız. Bu halklar tepkisiz mi kalmakta, yoksa beyinleri mi soğurulmuştur acaba!

İşte kapitalizm bir veçhesiyle budur; insan ve doğal kaynakların sömürülmesine dayalı sistemdir. Bu sistem en değerli biyolojik-doğal varlık olan insan beynini ideolojik yapısı ile soğururken, fiziksel saldırıları algılamaya programlanmış insan beyninde salt doğa sömürüsü görüntüsü oluşur.

Prof. Dr. İzzettin Önder, iktisatçı

“‘Kudüs Özgür Değilse Dünya Tutsaktır’ konferansı”

Böyle bir haber başlığına rastladım.

Bu konferansı düzenlemeleri gereksiz olmuş.

Doğrusu şu olmalıydı:

‘Kürdistan Özgür Değilse Dünya Tutsaktır’ konferansı

Atatürk Kemalizm dininin Tanrı’sı mı Peygamber’i mi?
Cevabı zor bir soru gibi.

Yalnız, her iki durumda da Erdoğan’ın onun yerini alması mümkün değil bu arada. Yani alır almasına da, o zaman başka bir ideolojinin ve başka bir kitlenin temsilcisi olur. Ve dolayısıyla başka bir oligarşinin – veya fraksiyonunun – iktidarının.

Gerçi bu ölçüde büyük bir şeye istese de pek kalkışamaz zaten. Her ne kadar adı geçen Tanrı/Peygamber ilk ortaya çıktığında desteğini aldığı bütün kesimleri çok kolay harcayabilmiş olsa da. Ne de olsa bu devirde böyle şeyler pek kolay olamaz artık.

Necip en azından bu noktada haklı olur.
Onları bütün bu AKlama çabalarına rağmen.

Mr. Necip’s message:

“Greetings, Exalted One. Allow me to introduce myself. I am Necip, Capitalist and friend to President Erdoğan.

I know that you are powerful, mighty Anti-Capitalist, and that your anger with Erdoğan must be equally powerful.

I seek an audience with Your Greatness to bargain for Erdoğan’s life. [Anti-Capitalist’s crowd laughs]

With your wisdom, I’m sure that we can work out an arrangement which will be mutually beneficial and enable us to avoid any unpleasant confrontation.

As a token of my goodwill, I present to you a gift: these two droids.

Both are hardworking and will serve you well.”

“Seni emek hırsızı kapitalist maymun seniii!”

Ilginc.

Ben, ’emek hırsızı’ baglaminda, ama konuyla hic de alakali olmayan bir iki sey soylemek isterim.

Benim cocuklugumda, buyuklerin aradabir (baska birisi icin) ’emeksiz’ dedigini duyardim.

Bunu, bir cesit kufur anlaminda kullanirlardi. Bir cesit ‘pic kurusu’ filan gini.

Tabii, o zamanlar neden bu kelimeyi kullandiklarini bilmezdim.

Su anlama gelirmis:

‘Emeksiz’ denen kisinin annesi bir baskasindan hamile kalmis ve bir cocuk dogurmustur. O cocuk, cocugun biyolojik babasindan bagimsiz olarak, kadinin kocasi (ya da kendi ailesi) tarafindan buyutulmustur.

Yani, biyolojik babasi, cocuk icin, annesini hamile birakmak haric, hic ’emek’ harcamamistir.

“Atatürk Kemalizm dininin Tanrı’sı mı Peygamber’i mi?
Cevabı zor bir soru gibi.”

Aslinda, bence, o kadar da zor degil.

“Kabe Arabin olsun, bize Cankaya yeter’ denildiginde (ve, ciddi bir itiraz gelmediignde) ismi de konulmustu.

Gelinen nokta da ilginc aslinda.

Malum, yakin zamandaki bir degisiklikle, Cankaya artik Basbakanlik makami.

Basbakanlik makami da Baskanlik sisteminde mulga olacak.

Yani, Cankaya ya mulga olacak ya da munhal kalacak. Belki de bir muze.

Sessiz sedasiz, tereyagindan kil ceker gibi, yapilmis olsa da, bu, ‘devrimci’lerimizin en sehvani/sehevi ruyalarindan daha buyuk bir ‘devrim’ degil midir?

Dahasi, ‘Balkan Oligarsisi’nin ne denli elden ayaktan dustugunu gostermez mi?

Sapka takmadigi icin asarak insanlari idam/infaz edebilen, sagda soldaki heykellere saygisiz davrandi diyerek kisleri hapislere tikabilen, bir kisinin korunmasi icin ozel kanun cikarabilen ol iktidarin yeller esiyor yerinde.. Cankaya dustu, ve haberleri bile yok..

Kala kala, geride, ‘hayat tarzima dokunma’ turunden yakaris inlemeleri kalmis..

Ben, sadece bunun ismini koyuyorum: ‘Balkan Oligarsisi’ gidici.

Yerine gelenin, gelecek olanin, da ismi ‘Anadolu Oligarsisi’ olabilir diyorum.

Illa o olacak diye bir sartim yok, tabii ki. 🙂

“Onları bütün bu AKlama çabalarına rağmen.”

Siz, ve benzeri sekilde dusunen cok sayida insan, bu tur seyleri parti baglaminda dusunuyorsunuz.

Kolaya kaciyor oldugunuzu dusunmekle beraber, kolayciliginizi da anlayisla karsiliyorum.

Ama, anlamak acisindan, sizin baktiginiz yerden bakmanin bazi onemli handikaplarinin oldugunu soylemem gerekiyor.

Soyle bir sey dersem azicik daha iyi anlamaga yardimci olur mu; bilemem.

Ama, deneyeyim:

‘Balkan Oligarsisi’nin tabutuna ilk onemli civiyi Menderes cakti.

Anadolu’dan insanlarin Istanbul’a gelip yerlesmesine ve isportacilik yaparak ticarete girmelerine imkan tanidi, goz yumdu.

Bu, Istanbul’un yerlesiklerini cok rahatsiz etti; ama, Menderes geri atmadi.

[‘Ama, bak basina ne geldi’ diye de devam edilebilir burada. Geciyorum.]

Istanbul’un Turkler [*] tarafindan asil fethinin Menderes’le basladigini soylemek bence hic de abartma olmaz.

[* Burada ‘Turk’ sifatini cok larj anlamda kullaniyorum; ‘Anadolulular’ desem daha dogru olurdu belki de.]

‘Star Wars’ı sevmek zorunda değilsin, fakat bu ‘saga’nın niçin bu kadar meşhur olduğunu (‘pazarlama taktikleri’ haricinde) bilmiyorsun, bilmediğin için ‘sentetik’ deyip, kestirip atıyorsun.

‘Star Trek’ ile ‘Stargate’, pek çok ortak özellik barındırır. 1960’lardaki asıl ‘Star Trek’ serisini ilk yayınlandığında izleyebilmiş nesiller, ‘Stargate’ serisine pek yabancılık çekmez, izlemeye değer bulur.

Fakat ‘Star Wars’, diğerlerinden pek çok yönüyle farklıdır. Bu ‘saga’yı bu kadar meşhur kılan ilk özellik, ‘kahraman kültü’nün, hem kendiliğinden (bireycilik & individualism) hem toplumun imajinasyonu ile iç içe geçerek, devir devir, çağ çağ, yeniden yeniden, doğması, devam etmesidir.

‘Star Wars’ filmlerini çekmeye başlamadan çok önce, daha ‘idea’ bile değilken, George Lucas, kendisine ilham olan temel kaynağın, mitolojist Joseph John Campbell’ın 1949’da yayınladığı ‘The Hero with a Thousand Faces & Kahramanın Sonsuz Yolculuğu’ kitabı olduğunu söyler.

Mitolojik kökleriyle günümüze taşınarak ‘kahramanın yolculuğu’ devam ediyorken, film serisi ‘cash cow’ ile ceplerini dolduran devasa bir sinema endüstrisi de var. ‘Star Wars’ bir tür ‘din’dir. Campbell’ın araştırmaları ile film serisinin şöhreti hâlâ perçinleniyor, hem sosyo-imajinasyonun 21. yüzyıldaki ‘kahraman’ tezahürleri, sanatsal katkıları takip edenleri doyuruyor, hem de ‘sinemacılar’ın cebi doluyor.

‘Star Wars’ı yine sevme, fakat bu kitabı oku, cahil kalma:

http://www.kitapyurdu.com/kitap/kahramanin-sonsuz-yolculugu/430678.html

Bir de, bu siteyi ziyaret edenlerin kafasını daha fazla şişirme, defol git. Sabah akşam buradasın.

“Bizim Wahsi” Anti-Medeniyet-izm dininin Tanrı’sı mı Peygamber’i mi?

– önceki yorumun devamı –

Şöyle de değiştirebiliriz sanırım;

Devrim bir “sosyoekonomik olgu”dur; ve hiç kimse de, “aha şimdi doğdu, doğacak” diye doğum odasının kapısında heyecanla bekliyor değildir.

“Devrim olguları”nı birilerinin projesiymiş gibi görmek, bir yerde ortaya çıkmış yeni bir “devrim olgusu”nu oradaki bir “icat” saymak ve onu da o yere bağlamak kadar saçma bir şey düşünemiyorum.

Ortanın Sağı (AKP) Moskova Yolu (Putin)

“Mitolojik kökleriyle günümüze taşınarak ‘kahramanın yolculuğu’ devam ediyorken, film serisi ‘cash cow’ ile ceplerini dolduran devasa bir sinema endüstrisi de var.”

Bunlarin konuyla ilgisi nedir?

Carkta cok para donuyor –‘sagin inek’ haline gelmis– diye, aniden, kanaatimi degistirmem mi bekleniyor?

“‘Star Wars’ bir tür ‘din’dir.”

‘Bir tur din’ de ne demek?

Sizin haberiniz yok galiba:

https://tr.wikipedia.org/wiki/Jediizm
https://en.wikipedia.org/wiki/Jediism

Bu da ‘mabet’in anasayfasi:

https://www.jedichurch.org/

Dinlere ait/mensup olmak bana pek uymadigindan, almayayim; kalsin.

“‘Star Wars’ı yine sevme, fakat bu kitabı oku, cahil kalma:”

Size, pazarlama faaliyetlerinizde basarilar dilemek isterdim; ama, tarzinizi temelden degistirmezseniz, biraz zor gorunuyor.

22 TL verip alacagim bir seyden en az 22 TL fayda elde etmem gerekiyor. Bu kitap o kriteri karsilamaktan cok uzak, malesef.

Dahasi, filmlerden ve dizilerden ibaret bir gorsel kulliyat hakkinda kitap filan niye okuyayim?

Yazara selamimi iletin: Belgesel haline getirip YouTube’a filan koyarsa, yapacak baska hicbir isim kalmadiginda, belki seyrederim.

“Bir de, bu siteyi ziyaret edenlerin kafasını daha fazla şişirme, defol git. Sabah akşam buradasın.”

Anlasilan, kendinizi siteye kahya tayin ettiniz.

O da gecer.

Zamana birakmak en iyisi.

“ÖSO güruhunu bir hayalet şehir karşıladı.”

YPG: “My heart is a ghost town”

https://www.youtube.com/watch?v=Ix8ocFEMa1o

Necip:

Kapitalizm o kadar hızlı ortaya çıkmış olamaz.

“Baby slow down the capitalism”

https://www.youtube.com/watch?v=Z8eXaXoUJRQ

Star Wars: Episode VI – Return of the Jedi, Star Wars, Star Trek, Stargate, George Lucas, Joseph John Campbell…
Seyirci toplumunu mükemmel simgeleyenlerin laf salatası, newspeak cambazlığı, televizyon ve medya silahşörlerinin bataklık kumu üzerinde çarpışmaları.
Sadece Campbell’i okudum. Diğerleri hakkında tek bilgim Reagan’ın Soğuk Savaş’ı kazanmasını doğrudan veya dolaylı şakşaklayanlar olduğu. Campell de aynı ama daha çok Ayn Rand falan filan. Zavallı anarşistler anarşisti Necip’in olmak istediği ama bir türlü olamadığı süper yıldızların iki somut tecessümü.
Not: Bence Necip bu herif ve herif-kadından daha zeki ama kendinin dediği gibi “Coğrafya kaderdir.”

Önce mafya tarafından başa getirilen Reagan’ın masalı.
‘Whiskey-on-the-Rocks’ olayının pisliğini temizlemek için İsveç’e gönderilen Sovyet elçi Boris Pankin’in ağzından:
“Bir nokta üzerinde ısrar etmek istiyorum. Avrupa’nın en aydın ve eğitimli, Batı Avrupa, Kuzey Batı Avrupa’nın demokrasi kalesi sayılan İsveç’de bile çok kısa bir süre içinde halkın büyük bir kesimi (bu sitedeki Hortlak gibi) zombileştirildi.”
Not: 1981 ile 1983 arası İsveç halkının Sovyetlerin saldırısından korkanlar %27’den %83’e çıktı.
Not: Bu arada, şimdi yeniden körüklenen, korku çılgınlığını durdurmak isteyen Olof Palme öldürüldü.

Şimdi de Campbell masalı.
Çok basit örneklerle başlamak da yarar var. Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam her üçüne temel mitlerini hem paylaşırlar hem paylaşmazlar. Şu an Milliyetçilik modern mitini paylaşan ve paylaşmayanlar da öyle.

Mite, her miti, her zaman, her yerde kapsayan soyutlar soyutu bir tanım vermek, miti en derin işlevinden mahrum eder. Mit, şimdi ve burada yaşayan somut kişinin somut hayatla ilişkisine anlam verir, etkinliğini meşru kılar. Kişi, mitini, mit olarak görmez; inandığı mit gerçeğin ta kendisidir.

Eğlence ve reklam endüstrisi mitin soyut ve genel niteliğinden istifade eder. İnsanın genel ve soyut ihtiyacına hitap eder.

Şaman sözü hemen Türk sözünü hatırlatır. Eğer Türklerden çok daha ileri kültürlü Ayran ırklı Hortlak ve Hortlak Kürtlerini hariç tutarsam, şamanın uzayda gezmesini, cemaatinden bir kişinin ruhunu veya sağılığını çalan kötü ruhlar veya tanrılarla kanlı kavgasını, seyahatten kan ter içinde geri gelmesini bu kara cahil enayi Türklerin bilmemesi son derece doğal. Aralarında, ciddi ciddi Star Wars, Star Trek, Stargate, George Lucas, Joseph John Campbell hakkında fikir yürütür, bu salaklar. Apaçık görülenleri görür bu zavallılar. Ne var ki, esas mit saklıdır, görülmez; çünkü doğal ve normaldir.
Eğlenceler ve reklam teknisyenleri, renk, müzik, gündemdeki her salağın bildiği medya haberlerini seyircilik ve dikizcilik emzikleri yapıp yaşamları tamamıyla yavanlaşmış modern ucubelere dağıtırlar.
Dünya peygamberlerinin çoğunun aslında şaman oldukları iddiasını bile bilmez bu dini Atatürk-Erdoğan’dan öğrenen modern soytarılar.

İlkellerden söz edersem uslu, terbiyeli, evcil köpekler havlamaya başlasınlar artık alıştım. Ölüp yeni bir kişi olarak yeniden dirilmeler, hayvan olup tekrar insanlığa dönmeler,…; cadıların gece uçmaları, …; ve binlerce kırımdan geçirilenlerin yaşadıkları hayatlar havlayan köpeklere eğlence, turistlik maceraları olmuş.

Türkiye’de – ve tabii bütün dünyada – “kapitalizm” nasıl yıkılır?

Mesela şöyle mi?

Gezi’deki gibi, sonuçta ülkenin geneline göre azınlık olan bir kitlenin hareketiyle kıyaslanamayacak kadar büyük, halkın tüm kesimlerini ve ezici çoğunluğunu kapsayan, daha önce benzeri hiç görülmemiş gerçek bir halk isyanı çıkar.
Halkın bu ezici çoğunluğu seçimleri boykot eder ve hiçbir iktidarı tanımayacağını göstermiş olur. İktidar ve muhalefetiyle bütün burjuva siyasetini ve partilerini hedef alır.
Meclisi işgal eder. Her yerde kendi öz örgütlenmeleri olan kendi meclislerini kurar.
Bu halk hareketi devletin ordusuna, polisine, bütün kolluk güçlerine de yöneleceğinden onları da lağveder.
Her yerde işgaller, genel grev vb. görülür.
Böylece “kapitalizm” yıkılır. “İşçi sınıfı ve emekçiler” adı verilen halk çoğunluğu, devlet ve sermaye sınıflarının bütün iktidar organlarını yıkarak her yerde kendi öz örgütlenmelerini kurmuş olur. Bütün üretimi kendi ihtiyaçları ve istekleri doğrultusunda, kendi kararları ve planlamalarıyla yapar. Bunun sonucunda kâr amaçlı üretim, bu üretimin neden olduğu sömürü ve israf, ve tabii para da ortadan kalkar.

Yok, böyle değilse o zaman nasıl?

Gerçi asıl sorulması gerekenler başka.

Güzel bir hikaye bu tabii. Fakat işte sadece bu kadar mı? Yani “hikaye” mi ve böyle olmaya mahkum mu?

“Türkiye’de – ve tabii bütün dünyada – ‘kapitalizm’ nasıl yıkılır?”

Bu sorunun cevabi iyi-kotu biliniyor; da, cevap soruyu soranlarin yaralarina pek de merhem olmuyor.

O yuzden duymak bile istemiyorlar.

Cevap sudur:

Yaklasik 1.1 milyar sene sonra, gunesin yaydigi enerji yuzde 10 kadar artacak. Bu da, dunyanin atmosferini etkileyecek; Venus’e benzemege baslayan dunya yasanmaz hale gelmege baslayacak.

Insan yasayamaz hale geldigi icin, ‘kapitalizm’ de sizlere omur olacak.

Ondan sonrasi ise, ‘anti-kapitalist’ler icin tam anlamiyla cennet..

5.4 milyar sene sonra gunes, ‘kizil dev’ (‘red giant’) safhasina girecek; capi o kadar artacak ki, dunyayi da yutacak.

Dunya yok olunca, haliyle, ‘kapitalizm’ filan da olamayabilcek.

Q.E.D.

“Mesela şöyle mi?

Gezi’deki gibi, sonuçta ülkenin geneline göre azınlık olan bir kitlenin hareketiyle kıyaslanamayacak kadar büyük, halkın tüm kesimlerini ve ezici çoğunluğunu kapsayan, daha önce benzeri hiç görülmemiş gerçek bir halk isyanı çıkar.”

Yok. Yani, bence, oyle olmaz.

‘Halk isyani’nin cikmasi icin, ekonomik acidan sismik olceklerde bir sarsilma/yarilma gerekiyor.

Yani, halkin cok onemli bir kisminin aclik yasamasi, geri kalan kisminin da acikca aclikla tehdit edilmesinden, gelecege yonelik umitlerinin tamamen yok olmasindan bahsediyoruz.

Yani, halkin ‘ayol, yeni bir iPhone alamayacak miyim?’ ya da ‘Internet baglanti hizim dusecek mi?’ gibi sorulara garkolmasi yeterli degil…

Ben, tahmin ettiginiz uzere, boyle sismik bir sarsilma ihtimalini pek de yuksek gormuyorum.

Oyle bir ihtimal yoksa, geri kalan her turlu calkantiyi sistem icinde cozmek/gecistirmek/savusturmak mumkun olur.

“Halkın bu ezici çoğunluğu seçimleri boykot eder ve hiçbir iktidarı tanımayacağını göstermiş olur. İktidar ve muhalefetiyle bütün burjuva siyasetini ve partilerini hedef alır.”

Iyi de, bu dediklerinizin tamami, eger yapilabilir olsaydi bile, sistem-ici tepkilerdir.

Kucuk odunlerle uzlasilmasi mumkundur.

“Meclisi işgal eder. Her yerde kendi öz örgütlenmeleri olan kendi meclislerini kurar.”

Bunlar hep denendi. Burada temel sorun, butun katilimcilarin ‘isyan’ini devam ettirecek kadar yakitin devamliligidir.

Ben bunun saglanabilecegini dusunmuyorum.

“Bu halk hareketi devletin ordusuna, polisine, bütün kolluk güçlerine de yöneleceğinden onları da lağveder.”

Buradaki temel faraziye, benim gordugum kadariyla, ‘devletin ordusu’nun, ‘devletin polisi’nin, ‘devletin bütün kolluk güçleri’nin halka ragmen ve sirf halka baski amaciyla var oldugunu dusunmek..

Ben bunun gercekci bir onerme oldugunu dusunmuyorum.

Bu birimlerin herbirinin var olusunda cikari olan cok sayida insan var. Ozellikle de ozgurlukleri konusunda hassas olanlar.

Siz bu birimleri ortadan kaldirmaga basladiginiz anda, eger aksamdan sabaha onlarin yerine ve onlardan cok daha ‘adil’ yapilar kuramazsaniz (ki, cok da mumkun/gercekci degil bu), katilimcilarin cok buyuk bir kismini hemen oracikta kaybedersiniz –arkanizda kimseyi bulamazsiniz.

“Her yerde işgaller, genel grev vb. görülür.”

Teorik olarak kulaga hos geliyor.

Ama, kazin ayagi perdeli:

Isgallerin/grevlerin oldugu yerlerde verilen hizmetlere ihtiyaci olanlari ne yapacaksiniz?

Hastanede hastasi olanlar, firincidan ekmek almak zorunda olanlar, bir yerden bir yere gitmek zorunda olanlar vs vb..

“Böylece ‘kapitalizm’ yıkılır. ‘İşçi sınıfı ve emekçiler’ adı verilen halk çoğunluğu, devlet ve sermaye sınıflarının bütün iktidar organlarını yıkarak her yerde kendi öz örgütlenmelerini kurmuş olur.”

Ziyadesiyle sehvani/sehevi bir ruya oldugunu teslim ederim. Ama, o ruyanin sonunda bir vecd/orgasm hali goremiyorum, malesef.

Cunku, yeniden kurulacak (kurulmak zorunda olacak) olan duzenin bir oncekinden daha iyi olacaginin garantisi yok.

Daha da beteri, boyle bir duzenin kurulabileceginin de garantisi yok; olsa bile, ne kadar zaman icinde kurulabilecegini bilmiyoruz.

Ne zaman kurulacagi belirsiz bir yeni duzen ugruna herseyini feda etmesi icin kac kisiyi ikna edebilirsiniz?

“Bütün üretimi kendi ihtiyaçları ve istekleri doğrultusunda, kendi kararları ve planlamalarıyla yapar. Bunun sonucunda kâr amaçlı üretim, bu üretimin neden olduğu sömürü ve israf, ve tabii para da ortadan kalkar.”

Bu devrimci ruyayi, kendisi devrimci olmasa bile, Asik Veysel pek de guzel resmetmis..

Güzelliğin on par’etmez,
Bu bendeki aşk olmasa.
Eğlenecek yer bulaman,
Gönlümdeki köşk olmasa.

Tabirin sığmaz kaleme,
Derdin dermandır yareme,
ismin yayılmaz aleme,
Aşıklarda meşk olmasa.

Kim okurdu kim yazardı.
Bu düğümü kim çözerdi.
Koyun kurt ile gezerdi.
Fikir başka başk’olmasa.

Güzel yüzün görülmezdi.
Bu aşk bende dirilmezdi.
Güle kıymet verilmezdi.
Aşık ve maşuk olmasa.

Senden aldım bu feryadı,
Bu imiş dünyanın tadı,
Anılmazdı Veysel adı,
O sana aşık olmasa.

“Yok, böyle değilse o zaman nasıl?”

Gunesi gozlemege devam.. 😉

“Gerçi asıl sorulması gerekenler başka.

Güzel bir hikaye bu tabii. Fakat işte sadece bu kadar mı? Yani ‘hikaye’ mi ve böyle olmaya mahkum mu?”

Degil tabii ki.

Insanligin kabul etmekte zorlandigi fakat mahkum oldugu realite, bence, sudur:

Hem aglarim, hem giderim.

What is the difference between the creation of Adam and Eve by God and the creation of the Capitalism by the Capitalists?

“What is the difference between the creation of Adam and Eve by God and the creation of the Capitalism by the Capitalists?”

Second part of your question is not only wrong, but also it is blasphemy.

The correct lineage is somethings like this:

God crated capital. Capital begat capitalists and capitalists begat capitalism.

Hangi “Kapitalizm” ?

Hangi “Anti-Kapitalizm” ?

Örneğin; “Anti-Kapitalist”ler,

“Kapitalizm X tarihlerinde ortaya çıkmıştır”,

“X ülkesi sosyalisttir / sosyalist değil devlet kapitalistidir / sosyalist değil kapitalizmden farklı bir tür bürokratik diktatörlüktür”,

“Tek ülkede sosyalizm olabilir / olamaz”,

“Devrimci parti / liderlik devrimci mücadelede şarttır / yanlıştır”,

“X ülkesinde Ulusların Kendi Kaderini Tayin Hakkı bağımsızlık / otonomi / etnik ve kültürel haklar / Demokratik Cumhuriyet şeklinde tanınmalıdır”,

“Silahlı mücadele / gerilla savaşı gerekli olabilir / her durumda yanlıştır”,

gibi konularda anlaşabilecek bir bütün müdür?

Evet ise, şimdiye kadar neden anlaşamamışlar?

Hayır ise, birbirlerine bu kadar zıt grupları içinde barındıran bir kümedeki kişi ve gruplara aynı ad (“Anti-Kapitalist”ler) verilebilir mi?

“Kitabın İngilizce aslını 1978’de, Türkçe çevirisini 2010’da okudum.”

Benim de okumus oldugum nice luzumsuz kitap vardir.

Dert etmeyin demek istiyorum –anladiniz zaten.

“‘Joseph Campbell’ın 1987’de öldüğünden haberin yok(tu),”

Birkac linke bakinca gormustum; ama, olmasa da kimin umurunda.

Kesinlikle benim umurumda olmadi; hala daha da degil.

Dahasi, sizi –ve baskalarini da, belki– sasirtacak; ama, nice mevta var mortu cektiklerinden bihaber oldugum; ustelik de umurumda olmayanlar arasinda.

“Sabri Gürses’in çevirisi ‘pek iyi’. Güvenebilirsin.”

Gun gelir –belki bir sonraki omrumde– okuyacak olursam, sizin –yani, Internet uzerinde bir baska ‘Sari Cizmeli’nin– teminatlarini ciddiye alacagima emin olabilirsiniz.

“Kitabın içeriği hakkında bilgin yoktu, ikaz ettim, öğrendin.”

Kitabin icerigi hakkinda ilk verilen linkte yeterince bilgi vardi.

“Cahil kalmayı bırak, oku kitabı.”

Cahili oldugum o kadar sey var ki; bu da onlarin arasina eklense kimse farketmez bile.

“Eğer konuyla ilgilenmiyor olsaydın, ‘Star Wars geek’leri arasında orgazm yaşayan ergenlerle muhatap olmazdın,”

Kimlerle, nelerle muhatap oldugumu bir bilseniz.. mesela, sizin su yazdiklariniz… ben cok sabirli birisiyimdir.

“Benim için neyin eski, neyin yeni olabileceği hakkında kanaat getirecek kadar beni tanımıyorsun.”

First impressions.. yeteri kadar ipucu veriyor.

Veriyor da, nedense, sizi /daha iyi/ tanimadigim icin uzgun olamiyorum bir turlu.

“‘Star Wars geek’leri arasında orgazm yaşayan ergenlerle muhatap olup konuyla ilgilendiğin halde, cahil kalmak istiyorsun, üzgünüm.”

Yok. Benim boyle bir derdim yok.

‘Trivia’ cinsinden bahsetmistim.

Ciddiye alacaginizi bilseydim..

Yine de umurumda olmazdi.

Bu sitenin en başta gelen özelliklerinden biri katılanlardaki dil sürçmeleri.

Faşistlik devrini yaşayan ülkelerdeki yazarlar halkın kelime ve kavramları faşist anlamlarla anladıklarının farkına varıp çare ararlar.
Faşistlerin faşisti Türkiye gibi ülkelere “bok çukuru” der.
Atı-Türk bu bok çukurundakileri temizleyip kendisi gibi boksuz ama pis kokan Avrupalı yapmak ister.
Ama Atı-Türk’ün hasırı altında çekilir, bok çukurundakiler bol- bok-tüketicisi olurlar.
Dünyanın bazı en derin düşünürleri bile bok çukurlarını dolduran 185’leri temizlemeyi vaat eden Hitler gibi faşiste katılırlar.

Sitede en çok göze çarpan: bu sitenin faşist ruhlularla dolu olması ve hatta bir faşist ruhlu “faşistle nasıl tartışılır?” diye sorar. Kendindeki ve 185 gibi siteyi dolduranlardaki ırkçı faşistlikleri görmez.

Bu sapıklıklar çoktan açıklandı ama bok çukurundakiler bol bol yediklerinden memnun, mışıl mışıl uyurlar.
Galiba, 185’in bok çukurunda, Medeniyet çıkana kadar insanlığın yaratmış olduğu her türlü somut eserler ve yanlarında ufak yazılarla odun kafalıların bile anlayacağı dandik dille açıklayıcı notları içeren bir müze bile yok!

Bir İtalyan ressam, çoktan, hızla artan lağım fareleri 185’leri düşünerek, bir kutuya b*kunu doldurur, üstüne “artistin b*ku” yazar. Bok çukurunda olmayanlar bunda mükemmel bir yatırım fırsatı görürler. Şimdi bu ‘eser’ milyonlara satılmakta.
Tüketim toplumu bok çukurundaki 185, her şeyi üstündeki fiyat etiketiyle anladığından, Medeniyet sonrası bile havlayacak:
Oooom, bize, ” bilimkurgu, fantastik, mitolojik film/dizi/roman, çizgi film/dizi/roman, hatta müzik klibi” ver! Oooom, bize kemik at! Ooom, hiçten geldik, hiçe gideceğiz, arayı doldur!

Dinle küçük adam 185! Medeniyet’in sonunu senin k*çlarını yalayıp bir türlü doymadığın Medeniyet yularını çekenler getirecek!
Senin pis dilin senin faşist ruhunu ele verdi: Medeniyet’e karşı olanlar yakıp yıkmaya karşılar!

Türkiye’ye son geldiğimde, 2010, en fazla dikkatimi çekenlerden biri eğlence endüstrisinin devasalığıydı. Bu, rastladığım 185 gibi hödüklerin dırdırlarını anlamamda kolaylık sağladı. İşte 185’in anlayacağı dandik bir haber.

Hollywood’a giden Suudi Prensi ‘Muhammed bin Salman, Türkiye’de olduğu gibi, 185 gibi kültür endüstrisi kazazedelerini arttırmak istemiş.
“Suudi Arabistan’dan eğlence sektörüne 64 milyar dolarlık yatırım yapacak.”

Aynısını 2500 yıl önce Darius, daha sonra Roma “ekmek ve sirk” (uyutucu eğlence, bread and circuses, panem et circenses) politika felsefesiyle başarmıştı.

Medeniyetin araçları sayesinde medeniyete küfrede(bile)n biri ile fanatik bir Ku-Klux-Klan militanı olan beyaz düşmanı bir siyah ırkçısı arasında ne fark var?

“Buradaki temel faraziye, benim gordugum kadariyla, ‘devletin ordusu’nun, ‘devletin polisi’nin, ‘devletin bütün kolluk güçleri’nin halka ragmen ve sirf halka baski amaciyla var oldugunu dusunmek..”

Evet. JİTEM, BÇG, Ergenekon, Balyoz, FETÖ, 12 Mart, 12 Eylül, 28 Şubat, 27 Nisan, 15 Temmuz, Diyarbakır Cezaevi, Şemdinli ve Roboski “halka rağmen ve sırf halka baskı amacıyla var ol”muş olamaz.

Türkiye Suriye topragi Afrin e yerlesesiye kadar YPG Afrin i Suriye devletine teslim etmiyor. Tam Trump çekilecegiz derken Cihatcilar Bagdadiye yemin tazeliyor. eski sömürge efendilerden Fransa `özgürlükçü cephe`nin hamiligine soyunuyor. Ve biz komplo teorilerine inanmamaliyiz.

ilkesel ve ahlaki nedenler bir yana, ezilen ulusun siyasi temsilcilerinin hep unuttugu reelpolitik bir gerceklik, Turkiye Devleti Emperyalizm icin hep daha önemli olacaktir Kürtlerden.

Türkiye kürdistaninda hendek savaslarinda (katlimlarinda),sesi cikmayan Emperyalizmin (`uluslarasi kamuoyu`) Suriyede Kürt sever olmasina angaje olmus bir siyasi anlayisi teshir etmemek ahlaki bir düskünlüktür.

Hem Balkan Oligarşisi yandaşı hem devrimci olunmaz. İkisi birarada ters mıknatıslanma yapar. Mümkün değil ikisinin birarada olması. Durum böyle olunca “Ben devrimciyim” diyen birinin aynı zamanda Balkan Oligarşisi’nden yana olması mümkün değil. Çünkü statükonun koruyucusu olan Balkan Oligarşisi kesin hakimiyet sahibidir.

Asıl temizlenmesi gereken pislik olan kin, nefret, öfke, şiddet, sahtelik, yalancılık pisliklerinin her yeri kapladığı bir beyne sahip olan şizofren bir zır delinin başkalarının – olmayan -pisliklerinden bahsetmesinden daha ilginç, komik ve rezalet bir şey olamaz.

Locke şöyle diyor:

The ‘one thing’ that blocks this is the invention of money, and men’s tacit agreement to put a value on it, this made it possible, with men’s consent, to have larger possessions and to have a right to them.

‘Paraya ihtiyaç, insanlığın zımni [dolaylı] arzusundan sadece bir kez feyz aldı ve ardından ‘para’ var oldu.’

Locke, bütün koşulların iptal edildiğini ve silindiğini söylemese de, en sonunda ‘…para var oldu.’ dedi ve kesti bitirdi!

Böylece bizler bugün ‘üretmiyoruz’ ve işgücümüzle, alın terimizle bir eşya sahibi olmuyoruz, ‘para’ denen madde işgücünü satın alıyor!

Artık ‘başkalarına ne olacak!’ endişesi yok:

Ya da ‘Kalan mallar ziyan olacak mı!’

Diyor ki, ‘Para’, gümüş ile altına benzer ve altın bozulmaz. Bu nedenledir ki, ‘para’, israftan sorumlu tutulamaz.’

Bu çok saçmadır! Paranın veya gümüşün veya altının atomik yapısını konuşmuyoruz! Bunların ‘bireye ve topluma etkilerinin ne olduğu’ hakkında konuşuyoruz! Locke’un birbiri ile alâkasız cümle dizilerini görüyorsunuz!

Fakat en endişe verici olan ‘mantıksal hokkabazlık’, Locke’un bu çetrefilli ifadelerinden paçasını kurtarması, ancak, sermayedarların çıkarlarına uyması ile sağlanıyor!

Sonra bir başka ekol, ‘Adam Smith’ geliyor. Ve yukarıda Locke’un anlattıklarına ‘din’i de ekliyor.

Locke, ‘Tanrı bunu tamamen bu şekilde yaptı ve bu Tanrı’nın doğrusudur.’ diye başlamıştı,

Hemen sonrasında Smith’in söylediğinden anlıyoruz ki; ‘Bu sadece Tanrı’nın değil…’ Tırnak içinde verilen ifadeyi direkt telaffuz etmiyor ya da edemiyor! Ne kadar ‘muğlak’ ifadeler kullandıklarının farkına varın artık!

Smith’in felsefi zemine yayarak ‘prensipte!’ dediği şu:

“Bu sadece ‘Tanrı’nın değil…” ↔ “Bu sadece ‘özel mülkiyet’in sorunu değil.”

Tarihten ve Locke’un sistemleştirdiği mirastan devralarak herkese hatırlatıyoruz ki, ‘piyasa ekonomisi’ ön koşulludur.

Yani en sade tabirle, nasıl insanın doğuştan sahip olduğu yüzbinlerce özellik varsa;

‘Piyasa ekonomisi’ de hayatın içinde, en başından itibaren, var olan bir düzendir. Bu durum da doğal olarak ön koşulludur.

Yukarıdaki açıklamanın ne kadar muğlak ve bir o kadar sahte göründüğünü, ve günümüzde hâlen devam etmekte olan, meşhur ‘serbest piyasa ekonomisi’nin bu sahte görünümden beslendiğini şimdi daha iyi anladınız mı!

Üstelik bu muğlak ifade, neredeyse ‘Tanrı’ yerine koydukları ‘Adam Smith’in kaleminden dökülenlerdir! Kitabını [hangi dilde çevirisi olduğu fark etmez] alıp incelediğinizde, ‘para ve piyasa ekonomisi ön koşulludur’ bölümünü açıp okuduğunuzda bu muğlaklığa dikkat edin, kafanız çok karışacak, anlam vermekte güçlük çekeceksiniz! [‘Milletlerin Zenginliği’ & ‘The Wealth of Nations’, 1776]

Smith devam ediyor:

* İşgücü satın alan yatırımcılar [patronlar] vardır:
→ Bu durum ‘piyasa ekonomisi’nin ‘ön koşulu’dur!

* Yatırımcının [patronun], bir başkasının işgücünü ne ölçüde satın alabileceğinin sınırı yoktur:
→ Bu durum ‘piyasa ekonomisi’nin ‘ön koşulu’dur!

* Yatırımcının [patronun] ne kadar para (ve sermaye) biriktirebileceğinin, dünya genelinde ne büyüklükte ‘eşitsizlik’ [yani, o meşhur ‘gelir dağılımı adaletsizliği!’] olduğunun ve olacağının oranı belirli değildir, belirlenemez:
→ Bu durum ‘piyasa ekonomisi’nin ‘ön koşulu’dur!

Ve Adam Smith böylece o büyük fikriyle gelir [bu fikri, kitaplarında ayrı başlıklar altında ispatlı olarak, örneklendirerek anlatMAmış, yine her zaman yaptığı gibi, satır aralarına sokuşturarak geçiştirmiştir!]:

Bilirsiniz, insanlar ürünleri [malları, hizmetleri] ‘satmak için’ piyasaya sürdüğünde arz,

Ve diğerler insanlar, bu ürünleri [malları, hizmetleri] ‘satın aldığında’ talep oluşur, vesaire, iktisadın en temel konuları.

‘Arzı talebe’ ya da ‘talebi arza’ nasıl eşitleyebiliriz? Bunlar arasındaki denge nasıl sağlanabilir? Bunların nasıl dengelendiği, ekonomi disiplininin merkezi konularından biridir.

Ve Adam Smith diyor ki, “Bunları dengeleyen ‘piyasanın görünmez elidir’ [The Invisible Hand]!”

Yani, yukarıda bahsettiğim ‘muğlaklık’, şu anda, sanki ‘Tanrı’ lafı tekrar geliyormuş gibi eli kulağında!

Locke’un söylediklerini hesaba katarak, mülkiyet haklarını, tüm gerekliliklerini ve ‘doğal haklarını’ Smith de söylemedi, ya da söyleyemedi!

Şu anda, ‘Tanrı’ metaforu ile doğrudan veya dolaylı olarak yoğrulmuş, sözde ‘ön koşullu sistem’le karşı karşıyayız: Kapitalizm!

Şimdi söyleyeceğim alıntıyı bulmanız için ‘Milletlerin Zenginliği’ni sonuna kadar okumanız gerekir. Smith şöyle diyor:

‘Every species of animals naturally multiplies in proportion to the means of their subsistence, and no species can ever multiply beyond it. But in civilized society it is only among the inferior ranks of people that the scantiness of subsistence can set limits to the further multiplication of the human species, and it can do so in no other way than by destroying a great part of the children which their fruitful marriages produce.’

‘Bütün hayvan çeşitleri, tabii, beslenme araçları oranında çoğalır. Hiçbir hayvan türü bundan öteye çoğalamaz. Ama uygar toplulukta, yiyecek kıtlığı yalnız alt tabakalardaki insan türünün fazla çoğalmasına set çekebilir. Bunu da, ancak o kimselerin verimli evliliklerinden üreyen çocukların büyük bir kısmını ortadan kaldırarak yapar.’

[‘Milletlerin Zenginliği’, İş Bankası Yayınları, ciltli 2006 basım, çeviren ‘Haldun Derin’, sayfa 87, orta paragraf.]

Yani en kötü anlamıyla Smith, ‘evrim teorisi’ni beklemektedir!

Bol bol, kelimenin gerçek anlamıyla ‘öldürücü’, hayat yıkıcı, eko-soykırımcı düşünceler! Günümüzde bir şekilde devam eden “akılcı düşünen gen [veya ‘kurnazlık!’]” anlaşılan o ki Smith’de de vardı!

Adam Smith gibi erken dönem iktisat düşünürleri tarafından ortaya atılan ‘Kapitalist Serbest Piyasa Sistemi’ adı verilen konseptin orijinaline baktığınız zaman:

‘Piyasa’nın temel amacının, gerçek, dokunulabilir & fiziki olarak hissedilebilir, somut yaşam şartlarını destekleyen bir ‘takas sistemi’ üzerine kurulduğunu görürsünüz.

Adam Smith, dünyadaki en büyük kâr getirici ekonomik sektörün, neticede ‘finansal takas’ [ya da en geniş tanımıyla ‘yatırım’ın] içinde olacağını, bu alana kanalize olacağını anlamamıştı. Smith’in yaşadığı dönemi baz alırsak, bunu anlamaması [veya öngörememesi] bir nebze makûl kabul edilebilir.

‘Finans’ kısaca, bir para biriminin kendi değerini, diğer para birimlerinin hareketleriyle belirlediği, ‘topluma [insana ve hayata] sıfır verimli’ değer sunan keyfi bir oyundur!

Yine de Smith’in niyetini dikkate alarak [ya da almadan], onun en temel ilkelerinden biri olan “paranın ‘ticari mal’ olarak kabul edildiği” bir teori için, böylesine anormal görünen bir kapı [yani ‘finans’ kapısı] sonuna kadar açık kaldı! Bunun en yakınımızdaki yıkıcı örneğini hâlâ sürmekte olan 2007-2008…2018… küresel finans krizinde gözlemleyebilirsiniz!

Bugün, dünyanın bütün ekonomilerinde iddia ettikleri sosyal sisteme, ‘para’nın peşinde olmak için, sadece ‘para aşkı’ için koşulur, başka hiçbir şey için değil!

Adam Smith tarafından esrarengiz bir şekilde nitelenmiş, bir nevi ‘kişisel dini manifestosu’ olarak kabul edilebilecek ‘Görünmez El’ kavramının altında yatan fikir:

Bu hayâli, ticari malın, sığ ve menfaatçi arayışının;
Büyülü şekilde,
Zaman geçtikçe,
Bireyin ve toplumun refah ve gelişimine dönüşeceği yönündedir!

[Not: ‘Ronald Reagan’, ‘Margaret Thatcher’ ve ‘Turgut Özal’ üçlüsü; ‘mutlak hedonizm’i iştahla savunan siyasetçiler olarak, 1980’li yıllar boyunca, ‘kapitalizm’in gaddarlığını pekiştirmiştir!]

Gerçekte ‘parasal teşvik’ veya bazılarının adlandırdığı gibi ‘Parasal Değer Dizisi’;
‘Hayat Değer Dizisi’ olarak da adlandırılabilecek temel intifa hakkından ayrılmıştır!

Aslında olan şu:
Bu iki dizge konusunda, ekonomik doktrinler arasında tam bir kafa karışıklığı söz konusudur.

‘Para Değer Dizisi’nin ‘Hayat Değer Dizisi’ni doğurduğunu zannederler. Bu yüzden, “Daha fazla mal satılması durumunda ‘Gayri Safi Yurtiçi Hasıla [GSYH]’ yükselirse, genel refah seviyesi daha da yükselmiş olacak.” yalanını yayarlar!

‘Gayri Safi Yurtiçi Hasıla’, toplumsal sağlığın hangi seviyede olduğunun temel göstergesi olarak kullanılabilecekmiş!

‘Para’nın rahminden ‘hayat’ı doğurmak için uğraşırsanız, bütün istatistik hesaplarınızı da, ‘ekonominin sağlığı nasıl gidiyor?’ ölçümlerinizi de ‘paraya göre’ yapmak zorunda kalırsınız!

İşte, her şey apaçık ortada! Karmaşayı görüyorsunuz:

Malın satışından elde edilen bütün ‘gelirleri’ ve ‘makbuzları’, ‘Para Değer Dizisi’ ile ilişkilendiriyorlar, ve bunu ‘yaşam üretimi’ diye yutturuyorlar!

En başından beri kendinizi, “‘Para’ ve ‘Hayat’ Değer Dizilerinin” tamamen birbirine zorla eklemlenmesiyle oluşturulmuş, ‘icat edilmiş!’ bir sistem içine inşa etmiş durumdasınız! Ve bebekliğinizden itibaren ‘rekabetçi olmanız’ beyninize enjekte edildiğinden, sistemi [kapitalizmi] daimi olarak besliyorsunuz!

Dolayısıyla, ‘Para Dizisi’ herhangi bir üretimden ayrıştıkça, gitgide daha da ölümcül olan ‘plânlı bir yanılgıya karşı!’ mücadele etmek zorunda kalıyoruz!

Bu durum, ‘sistem tıkanıklığı’dır!

Ve bu ‘sistem tıkanıklığı’, bugün, geçmişte hiç olmadığı kadar ölümcül seviyeye yükselmiştir!

Bu tıkanmış sistemi ortadan kaldırmak için ‘eylemlere başlamayı geciktirdiğimiz müddetçe’, ‘corporatocracy & şirketokrasi’ bütün muhalefet tohumlarını yok edecek!

The Supreme Leader (“Ulu Önder”) of revolutionists: Atatürk

“The Supreme Leader is wise”

Gazetecilik, Fırsatçılık, His Sömürüsü
Türkiye’ye son geldiğimde çocukluğumda beni de milliyetçilik bataklıklığına sokmak isteyen ve o zaman bile alay ettiğim bazı dev kültürlü, Hitler’in süper Ayran ırkından, Kürt arkadaşlara “milliyetçilik enayi ile dolandırıcıyı kardeş yapar” nakaratımı tekrarlayınca bana bir gazeteciyi okumamı tavsiye ettiler. Arkadaşlar, aynı bu sitedekiler gibi, “gazetecilik”in, son haberler dedikoduculuğu; his tüccarlığı; her türlü konuyu ucuz, hazmı kolay, gıdıklayıcı ve banalleştiricilik olduğunu bilmiyorlardı. Ama hatırları için bir bakayım dedim.
Makale “Taraf Politika 14 nisan 2012”
Yazan tipik bir gazeteci. Necip’in ’emmi’, Hortlak’ın okuma yazma bilmeyenleri taklidi gibi “halktan” olma şapşallığıyla başlar. Ardından ilericilik, gelişme, Batı’yı imrenme, Batı becerilerini insanlığı yargılamada kıstas olarak kullanma alçaklığı, her hakiki Türk aydını gibi solcu ve sosyalist falan filan safsataları. You fuc*ing name it!
Arkadaş tıraş olmak için cahil-ama-cin berber emmisine gitmiş. Cahil-ama-cin emmisi kendi gibi enayileri uyutan bir belgesel seyretmiş.
Emmisi: “Abi, adamlar bu gemiyi 1912’de yapmışlar… 1915’de bizde tek bir tarama gemisi var,… aradaki farka bak, onlar Titanik gibi gemiler yaparken biz gemi yapmamışız…”
İnsanlıktan çoktan çıkmış adi ve alçak gazeteci eklemiş:
“Titanik Belfast’ta üç yıl süren yapımı sırasında ON BİNDEN fazla tersane işçisi çalışmış.”
Makale, bu ve benzeri ve bu sitedeki yazılar gibi her kelime, her cümle, her kavram faşist ruhlu ırkçı düşünceleri açığa vurduğundan ancak yüzlerce sayfa yazarak doğru dürüst ve hakkıyla yanıtlanabilir ama asla değmez. Alay ve dalga geçmek en uygun tepki.
Hayatım dış ülkelerde geçtiğinden bu çeşit ne dediğini bilmeyen çok alçak görmüş, duymuş ve tiksinmiştim. Bu insan harabelerine en uygun tepki yüzlerine tükürmek. Ama bu mikroplar üssel artmakta. Bu falan filan tipik solcu sosyalist alçak gazeteci utanmadan ON BİN insanın modern hapishane denilen fabrika veya tersaneye tıkılmasını yazmış ve ne dediğinin farkında bile değildi. Herif bir aile içi kavgası içindeydi. Ama, bu sitede olduğu gibi, yazıp yüzüne tüküreyim, bakalım bu herif nasıl havlayacak diye ona bir yanıt gönderdim.
Yanıtım kısa özeti: Eğer tam tersi, İngilizler değil, Türkler bu göz kamaştırıcı işi becerseydi, acaba dünyamız daha iyi bir dünya mı olurdu?
Bu adi herif de bu sitedeki bazı sadece kendini ve kendine benzerleri kandıran bir tepkide bulundu. Cevap verip düştüğü alçaklıktan daha alçak olmaya tenezzül etmedi; bu sitedeki köpekler gibi işi pişkinliğe vurdu.

Aynı laf kalabalığı

Neden tek başına veya idealize ederek putlaştırdığın toplumlarla beraber doğada yaşamıyorsun ey Cevap Veremeyenlerin Yüce Efendisi?

Matematiğin bile temelinde çelişki olduğunu bilen bu hayatı kaymış herif sizinle oynuyor. Olumsal dünyada, Allah şeytanı yaratıp çelişkisiz varlık arayan enayileri ilelebet meşgul etti. Bu herif şeytandan da beter. Zaafınızı bulmuş sizi işletiyor, eğleniyor, gülüyor.
En iyisi kulak asmamak; çünkü çelişkisiz insan tatsız tuzsuz yavan canlı ölüdür. Zamanında çelişkisiz bile görünse zaman hakkından gelir.
Bu sitede dalga geçtiği ve alay ettikleri kişiler de sizin gibi tuzağa düştüler; ama, eninde sonunda, hepsi kabuklarına çekildiler.

https://www.youtube.com/watch?v=F_GPcylrr3c

Yaşantısıyla inançları birbirini nakzeden bir “(sözde medeniyet karşıtı) Wahsi”, sahtelikten ve iğretilikten kendini kurtaramaz. Yaşam biçimini açıkça savunabilecek fikirlerden mahrumdur: prensipte reddettiği şeyleri pratikte yapmak, pratikte yapmayı sevdikleriyle prensiplerini çürütmek zorundadır. Kendi koşullarını anlamaktan ve anladığını söylemekten kendini mahrum ettiği için, o koşulları geliştirecek, hatta değiştirecek donanımdan yoksundur; o iş için gerekli fikir ve ruh özgürlüğüne sahip değildir.

Bu yüzden, böyle bir “(sözde medeniyet karşıtı) Wahsi”, sömürücülük konumundan asla kurtulamayacak; özendiği ve nefret ettiği uygarlığa karşı, yaltaklanma ile meydan okuma arasında gidip gelen çürütücü ikilemi asla aşamayacaktır. “Tek dişi” olduğuna kendini inandırdığı medeniyeti kıskana kıskana, onun çelik zırhlı duvarı önünde darmadağın olan imanına içten lanet ede ede, kahredici bir korku ve kompleks batağında sonsuza dek debelenecektir.

“Bizim Wahsi İstilası” bir “2. Moğol İstilası” olur.

Moğollar Bağdad, Rey, Tus, Nişabur, Belh – ve Anadolu’da Erzurum, Sivas, Kayseri örneğin – gibi şehirleri yıkmışlardı. [Bu şehirlerden bazıları Moğol istilasında tamamen ortadan kalktıklarından yerlerini yakınlarında kurulan yeni şehirlere bırakmıştı. Örneğin Rey Tahran’a, Tus Meşhed’e, Belh Mezar-ı Şerif’e.]

“Bizim Wahsi” ise başta Batı metropolleri olmak üzere dünyanın bütün şehirlerini yıkmak istiyor.

Öte yandan, bu istilaları yapan “Barbar” Moğollar’ın daha bir kuşak bile geçmeden medeniyete yenik düşmelerini, “fethettikleri tarafından fethedilmelerini” de unutmamak lazım. [Osmanlı’nın Bizans, Selçuklu’nun İran medeniyetleri tarafından “fethedilmeleri” gibi. Gerçi onlar zaten kendi devletleşme süreçleriyle birlikte medenileşme yoluna girmişlerdi. Bizanslılaşma veya İranlılaşma sadece kaçınılmaz olanı hızlandırmıştı. Ya da örneğin Slavlar’ın Bizans, Cermenler’in Roma tarafından “fethedilmeleri”.]

Aynı “Bizim Wahsi”nin medeniyet [yani kullandığı medeni aletler] tarafından “fethedilmesi” gibi.

Kapitalizm, yaklaşık olarak …. ile …. tarihleri arasında, …., ….. ve ….. adlı örgütlenmeler ve özellikle onların liderleri olan …… ………, …… ……. ………, ……. ………. ve ……. ……… adlı kişiler tarafından tasarlanarak planlı bir şekilde kurulmuş olan, insan doğasına aykırı, yapay bir sistemdir.

Ben, medeniyet araçları kullanımına karşı olan bir medeniyet araçları kullanıcısıyım.

Ey Ruh!

Ey “Doğal Yaşam Ruhu”!

Geldiysen üç kere vur!

Neden doğada yaşamıyorsun?

Neden doğada yaşamıyorsun?

Neden doğada yaşamıyorsun?

Daha önce de yazdım. Bu yazar-kopyalar iki alimin her satırı yüzlerce kitap ve binlerce sayfa yanıtla incelenebilir. Aslında çok basit ama nerde anlayanlar! Bunların özü dilencilik. Dilencilik etmeyenler sinirlerini bozar, okul-televizyon masallarını anlatıp kişisel terapi yaparlar.
Bunlar yazdıklarını okusalar gün boyunca para saydığı için kendisini zengin sanan banka memuru gibi düşündüklerini görmezler. Bu hilkat garibeleri, Kapital’in başardığı en devasa mucize, bir kültürel mutasyon.

Nisanyan Maden Kaynağı-Kopyalayan Televizyon-Okul ürününden bir altın yumurta daha.
“… geceli gündüzlü çalışmalarının, sonsuz fedakârlıkların,… eseridir. … belki yüz tanesi hüsrana uğramıştır. … pek çokları sadece haklı çıkmış olmanın manevi hazzıyla yetinmek zorunda kalmışlar…”
Daha henüz 19. yüzyılda bu ne yaptıklarını bilmeden emirlere uyan çoktan çocuklaştırılmışların yaptıklarının hiçbir b*ka yaramadığını görenlerden en fazla tanınanlar: Marks, Freud, Nietzsche. Nisanyan ve kopyalayanı aşırı aşan romantikleri bir tarafa bırkacağım.
Marks:
Bu işte bir pislik var, bu heriflerin (nisanyan ve kopyalayanı gibi okul-televizyon çocukları için hazırlanmış) vitrin süslemelerinin ardında yatan, görünmeyen bir pislik. Akıl yürütme safsatasının altında , daha derinlerde yürüyen başka bir şey var olmalı.
Freud:
Bu herifler evliliklerini boşuna harcamadılar. Bunlar Hıristiyanlık’ın ilk günahı gibi doğuştan bir pislikle doğmuşlar. Hayattan bir türlü zevk alamadıkları için gece gündüz kendi kendilerini meşgul edip (masturbasyon da diyebiliriz) ‘medeniyet” denilen bir ucube yarattılar. Bir şairin dediği gibi ‘burada ne uzanılır, ne yatılır ne de ayakta durulabilir; dağlarda bile sessizlik yok; sadece yağmursuz gök gürültüsü (veya nisanyan-kopyalayan vızıldaması)’. Bu hilkat garibelerinin tek amacı mutlak sulh ölüme bir an önce ulaşmak. Bunun bilimsel adı “ÖLÜM İÇGÜDÜSÜ” Bunlar o kadar salak ki medeniyetlerini en derin temelinde yatan Hıristiyanlık’ta çalışmanın insanlığın cezası olduğunu bile bilmezler, bu ipucuna uyanmazlar. Bunlar (nisanyan-kopyalayan gibi) çocuklaştırılmış yetişkinler. Medeniyet öncesi insan günde en fazla 3-4 saat, medeniyet çıktığından sonra 7-8 saat, son hızını aldığında 12-18 saat, bu şakşakçı çocukların zamanında 8 saat çalışır.

Almanya Grek felsefe maçında daha başta hakem Konfüçyüs’den kırmızı kartı alan Nietzsche:
Not: Kısa maç güldürüsünü yapanlar bile nisanyan-kopyalayan kadar çocuklaştırılmış. Konfüçyüs’ün günümüz Çinine akıl hocalığı edeceğini gören, Konfüçyüs’e salaklığını hatırlatan, diğer bir Çin filozofundan habersiz modern kara cahiller.

MEDENİYET’İN EN BÜYÜK ESERİ Devlet, soğuk canavarların en soğuğudur. Soğuk soğuk yalan söyler, en büyük yalan ağzından sürüne sürüne çıkar : “Halk benim.”
Hepsi tahta ulaşmak ister: taht bunları akıl almaz çılgınlıklara sürükler, sanki mutluluk tahtta. Bu ne enayilik ah! Bu ne çılgınlık! Vitrin yalar nisanyan-kopyalayan görmez taht çamurda, çamur tahtta! Bu çevik maymunlar birbirlerinin üstüne çıkarlar, tahta tırmanırlar.
Kardeşlerim, bu sonsuz iştahlı mahlukların ağızlarından pis kokular çıkar, sizi boğar. Kırın pencereleri, Guguk Kuşu filmindeki kızılderili gibi, çıkın temiz havaya. Boğulmayın Amerikalı nisanyan-kopyalayan enayiler gibi!

Bizim Ku-Klux-Klan üyesi zenci yine saçmalamış – pardon birbirinden değerli hikmetler yumurtlamış.

Onun sayesinde şişirilmiş “Batı medeniyeti” balonunun gerçekte nasıl bir yutturmaca olduğunu – elbette ki kullandığı Batı medeniyeti araçları sayesinde – öğrenmiş olduk.

“Mesela bu sitede benim medeniyet hakkında söylediklerimi sadece ve sadece derinden hissedip hiçbir şey anlamadan cevap veren zombiler, hortlaklar gibi.”

‘Medeniyet’ gibi, kimsenin tek basina sorumlu/yetkili olmadigi, herkesin de –bir tur ‘Ukrayna taş corbasi’ misali– gidim gidim katkilariyla ortaya cikmis bir olguya ‘karsi’ olmanin mantiksizligini eminim siz benden daha iyi biliyorsunuzdur.

Bu, tabii ki, mevcuda –her yonuyle– ‘eyvallah’ demek anlamina da gelmiyor; iyi taraflari da var, rahatsiz edici taraflari da; dolayisi ile, hosnutsuzluklarimiz olabilir/vardir ve bunlari dile getirmek de son derece normaldir/yerindedir.

Fakat, anladigim kadariyla, mesele, bunlari dile geirirken kullanilan uslup ve ton.

Bu konudaki bri tecrubemi aktarmak isterim:

Ben, mekteb-i medresede ilm ul alem kesbeylerken, hocalarimiz hep kisa cumleler kullanmamizi, zor kelimelerden kacinmamizi tembih ederlerdi.

Onlarin dediklerini yaparak, verilen odev raporlar filanlar icin iyi notlar da aldigim halde, daha sonra –gercek hayatta– o onerilenlere uygun yazdigim zaman ters teptigini gordum.

Yani, yazi dilinde, kisa/basit/yalin metinler, muhatabini irrite ediyor; yanlis intiba birakiyor; yanlis anlamalara yol aciyor. Emir kipi gibi duruyor; muhatabinizi basite aliyormussunuz havasini tasiyor.

Onun yerine, cok agdali olmamak kaydiyla, nispeten uzun cumleler ve belli zorluktaki kelimeler kullandigimda, meramimin daha iyi anlasildigini gordum.

Belki dikkate almak isteyebilirsiniz.

Hayatım boyunca diğer kalabalık yığını insanlardan farklı olmak için elimden geleni yaptım.
Bu sitede hepinizin İLERİCİ, allah sizi Atatürk-Marks-İngiliz Diplomalı Anarşiste bağışlasın, olduğunu görünce tam yerine düştüğüme çok sevinmiştim. Ben çok gericiyim ve tutucuyum. Siz çok daha geriye gitmişsiniz.
Sonradan görmüşler, kraldan çok kralcılar, dinini değitirenler, Avrupalılardan çok Avrupalı olan Avrupadaki yabancılar, müslümandan çok müslüman olan Avrupadaki müslümanlar, Medeniyet’ten yoksun Medeniyet adına hoplayıp zıplayan Türkler, saymakla bitmez bu sapık maymunlar. Bunlar, aslını taklit ettiklerinden çok daha sinirli, daha katı, daha şiddetli, daha saldırgan bir tutum arzederler. Aşağılık duygusu içinde olduklarından, asıllardan daha çok çıt kırıldım, daha çok hassas olurlar.
Siz böyle bir çoşkuyla çok daha geriye gitmişsiniz: primatlar, memeliler, tek hücreliler … Maşallah siz neler biliyormuşsunuz! Big Bang, atom altı parçacıklar, atomlar, moleküller falan filanı da ekleseydiniz bari. Her neyse.
Batı deyip duruyorsunuz ama bir b*k bildiğiniz de yok.
‘Efsane’ kelimesiyle “mit” kelimesi arasındaki farkı öğrenseniz fena olmaz. Efsaneyi ancak sizler gibi cahiller inanma/inanmama basitl ikiliğine indirger. Efsane olmuş olayları anlatır. Olmuş bir olayın inanma/inanmama salaklığıyla alakası yok. Ama sizin gibi ‘Batı Medeniyeti’ mitine inanmak, çok daha doğrusu, ninnisine uyumak tam salaklık.
Her halükârda, benden bile daha gerici birinin fırlaması beni üzdü. Ben sizleri hep ileriye bakan, her deliğinde bir kablo, her deliğinde bir anten uzay robotları olarak tahayyül ediyordum. Hayatı Batı’da geçmiş birinden size bir öğüt. Bu sizi aşan konulardan vazgeçin, somut konular size daha uygun düşer. Batı Medeniyeti tek tanrılı bir dindir: Ticaret. Eğer parayı vermezseniz deliklerinizi tıkamazlar. Halihazırda, 3. yüzyılda, Mani ‘her şeyin en iyisi ilk önce zenginlere gider’ dedi.
Sevgili Batılılarınıza yaltakçılık yapma, yalvarma nafile. Batılılar buluşlarını sizin gibi b*k çukurundan gelenlere ancak ve ancak zenginseniz verirler. Siz en iyisi çalıştığınız yerde k*ç yalamalara devam edip para toplayın. Delikleriniz anten ve kablolarla donanmasa bile EMEK allahı imdadınıza yetişir EMEKLİ olursunuz, ölürsünüz, boş kafanız Ka’be değil, Batı’ya doğru gömülürsünüz

“Fakat, anladigim kadariyla, mesele, bunlari dile geirirken kullanilan uslup ve ton.”
Bu arı kovanına elimi sokmayı daha sonraya bırakıp daha basit konuya, Medeniyet konusuna, değinmek istiyorum.
Ne var ki bu basit dediğim konu bile dil mayınlarıyla dolu.
“… ortaya cikmis bir olguya ‘karsi’ olmanin mantiksizligini…”
Bence mantıksızlık “karşı” gelmede değil, karşı gelmenin mantıksızlık olduğunu bilmemekte.
Diğer bir alanda, kendini benzeri bir durumda bulan bir eleştirici benden çok daha güzel dile getirdi: “Yahu, sanki ben kansere karşı geliyormuşum gibi bana saldırıyorlar.” dedi. Bunun yararlı ve zararlı yan etkileri:
Kitapları dünyanın her yerinde harıl harıl okunan bir insanın bile bu sitedeki kabaklara benzerlere yanıt verme ihtiyacı duyması, yavşaklar bolluğu yargımı destekledi, ama aynı zamanda, bu insan harabeleri bolluğu ve ışık hızıyla artması çok korkutucu.
Büyük harfle yazılan Medeniyet ile ne demek istediğim bence çok bariz ve son iki yüzyıldır katı bir şekilde incelenen bir konu. Emin olun, bunu bilmeyenlere rasladığımda, dünya tarihinde en büyük mucizeler, en tuhaf mahluklar, en akıl almaz olaylara inanmak çok daha kolay görünüyor. Hatta son iki yüzyıl arkeoloji ve antroploji çalışmalar, biraz şakamsı da olsa, “insanlar bir hata mı yaptı, yaptıysa nerede ve ne zaman?” sorusuna cevap aramak olarak tanımlanır. Özellikle, antropolojinin ilkelleri çalışmada yoğunlaşması boşuna değil.
Peki neden ‘medeniyet’ değil de ‘Medeniyet’? Belki bir benzetme daha iyi açıklar.
Giriş notları:
Artık enfermasyon bilginin yerini aldığı için ben ‘enfermasyon’ (in-formation, yani kafa ütüleme) sözünü kullanacağım. Sohbet yerine de diğer bir kafa ütüleme cici bici lafı olan ‘iletişim’ sözcüğünü kullanacağım. Diğer cici bici kelimeler de öyle.

Farzedelim siz ışık hızını çok aştınız ve geleceğe seyahat ettiniz. Işıkla yayılan enfermasyonların tümünü alıcı bir aletiniz de var. Topladığınız enfermasyonlar, ses, koku, imge, görüntüler veri bankanız olsun. Bu bilgileri ayıklamak (cici bici ismiyle algoritm geliştirmak) için bir amaç tayin ettiniz: Dünyanın bugünkü hale nasıl geldiğine yardımcı olacak verileri ayıklamak ve bir düzene sokmak.
Medeniyet’i inceleyenler de aynı şeyi yaptılar.
Not: “Batı Medeniyeti”ndeki Batı tamamlayacı sıfatı sadece diğer medeniyetlerden ayırt etmek için kullanılır. Analitik bir ayırımdır.
Not: Son 4-5 yüzyıldır araştırmaların başını zengin Batı ülkeleri çektiler. Arkeoloji, antropoloji, paleontoloji, tarih, canlılar ve özellikle insan evrimi, … Üstelik araştırma yöntemleri de büyük bir değişmeden geçtiler.
Günümüz Medeniyeti’nin doğuş ve gelişimini anlamayı amaç edinen araştırmacıların vardıkları sonuç: Medeniyet, neolitik devrimle, özellikle tarım ve hayvancılığın tam kontrol altına alınmasıyla, başlayan ve Sümer ile zirvesine ulaşıp ‘tam biçimini” alan yaşamın adı. Medeniyet, şehir, yazı, tapınak, okul, devlet, ticaret, astronomi, takvim, bürokrasi, ‘uluslar arası” politik ve ekonomik ilişkiler, savaş, organize edilen insan yığınlarının birlikte çalışması, sosyal sınıflar, iş bölümü ve sayısız diğer yenilikler içerir.
Aynı araştırmalar, Yeni Dünya’da rastlanan Aztek, İnka ve Maya medeniyetleri hariç, dünyanın her yerine Mezopotomya’dan yayıldığını tespit ve ispat etti.
Şimdi bakalım bizim bu hödükler ne derler.
– Ama efendim, Neandertaller bile takvim kullanmışlar, bazı çıplak vahşiler bile yazı yazarlarmış, çay içerlermiş, sıkıştıkları zaman tuvalete giderlermiş, hatta yağmur yağdıktan sonra delik açıp tohum ekerlermiş, hatta her yerde şimdi artık pohpohlaması çok moda olan kadınlar aslında bitkileri evcilleştirmişler, vs., vs., vs. Batı Anarşistler uçuklar ama hep atmosferde kalmışlar, biz Azılı, Pala Bıyıklı, At Üzerinde Dört Nal Akıncı hızlı Türkleriz. Hiçbir sınır tanımayız. Bizim için özgürlük bile köleliktir. Bizim özgürlüğümüz Sosya Medya’ya köleliğimiz.

Ara not: Uzayda durmaksızın gelen trilyonlar defa trilyon enfermasyonları ne ayırt edebilecek ne de ayıklayacak bir algoritmanız olmadığını düşünün. Bu azılı anarşistlerin kafalarını İnternet ile nelerle doldurduklarını güzel tahmin edersiniz.

Azılı anarşist ve bakire marksistlere dönüş:
Artık bizi hacı-hoca-imam-cennet-cehennem masallarıyla kimse kandıramaz. Batı Medeniyeti bize otomobil, televizyon ve binlerce alet edevat verdi, karılarımıza saç kurutma makinesi, sarıya boyama pudrası verdi. Biz marksist, anarşist, materyalist, laik zamani falan filanlarız. Bize bu yeter, gerisini kendine sakla.
İşin en tuhaf tarafı bu salakların ilerleme, bilim ve teknoloji savunucuları olmaları. Kapital allahı pazarda bulacaklarını bilmez gibi konuşuyorlar. Eğer satacak daha yeni ve daha cici bici bir Medeniyet teorileri olsa Batı Medeniyeti’nin en ulu tapınağı pazar yerine ışık hızıyla gitmesini benden çok daha iyi bilirler. Eğer pazarda kendilerine gülerlerse, New Age müritleri arasında müşteri bulabilirler. Gerçi artık bu bile çok zor, enayi avcılığında rekabet gittikçe şiddetleniyor. Sefillik gam tüccarları, bolluk reklamcılığıyla dünyanın en zengin 8-10 arasına giren bir milyarderin sitesinde dedikodu yapıp milyarderi beslerler. Galiba Mao’nun diyalektiği gibi düşmana verilenin kendilerine döneceğine inanır bu politik-sosyal-ekonomik falan filan mütahassısları. Şarlatanlık her alanda üssel artmakta.

Dilomalı aşırı azılı anarşist Zileli’nin Ulaş’mış bir dostu benim bu zırvalamalarımı neden yayınladığını Gün abisine sormuştu. Hatırladım, korktum, kısa keseceğim.
Sümer Medeniyeti hakkında çok beğendiğim S. N. Kramer’in ‘Tarih Sümer’de Başlar’ kitabının her 39 bölümü “İlk” kelimesyle başlar.
Eğitim: İlk Okullar / Okul Günleri: İlk “Yağcılık” Örneği / Baba ve Oğul: İlk İşlenen Gençlik Suçu Örneği / Uluslararası llişkiler: İlk “Sinir Harbi” / Yönetim: İlk Meclis / Sümer’ de İç Savaş: İlk Tarihçiler / Toplumsal Reform: İlk Vergi lndirimi / Yasa Kitabeleri: İlk “Musa” / Adalet: İlk Mahkeme Kararı / İlk İlaç Formülleri Kitabı / ‘Tarım: llk “Çiftçi Yıllığı” / Bahçecilik: İlk Ağaç Gölgesinde Bahçecilik Denemesi / Felsefe : İlk İnsanlık Kozmogonisi ve Kozmolojisi / Etik: İlk Ahlaksal Ülküler / Acı Çekme ve Boyun Eğme: İlk “Eyüp” / Bilgelik: İlk Atasözleri ve Özdeyişler / “Ezopika”: İlk Hayvan Fablları / Sözcük Oyunu: İlk Edebi Atışmalar / Cennet: Kitabı Mukaddes’le İlk Benzerlikler / Tufan: İlk “Nuh” / Hades: İlk Diriliş Öyküsü / Ejderhanın Öldürülmesi: İlk “Aziz George” / Gılgamış Masalları: llk Edebi Ödünçleme Örneği / Destan Edebiyatı: İnsanlığın llk Kahramanlık Çağı / Güvey Kral İçin: İlk Aşk Şarkısı / Kitap Listeleri: İlk Kütüphane Katalogları / Dünyanın Barış ve Uyumu: İnsanlığın llk Altın Çağı / Çağdaş Acıların Kadim Karşılıkları: llk “Hasta” Toplum / Yıkım ve Kurtuluş: İlk Dinsel Ağıtlar / İdeal Kral: İlk Mesihler / Ur’lu Şulgi: llk Uzun-Mesafe Koşusu Şampiyonu / Şiir: llk Edebi Benzetmeler. / Kutsal Evlilik Ayini: llk Cinsel Simgecilik / Ağlayan Tanrıçalar: İlk Mater Dolorosa [Kederli Ana] / U-a a-u-a: İlk Ninni / İdeal Anne: İdeal Annenin İlk Edebi Portresi / Üç Cenaze Şarkısı: İlk Mersiyeler / Kazma ve Saban: Emeğin llk Zaferi / Balığın Evi: İlk Akvaryum .

İnternet azılı anarşistleri yer mi bu boş “ilk” dolandırıcılığını? İnternet ve Sosyal Medya’da görüp hatırlamadıkları, anlamadıkları, enayi avcılarının “ilk”leriyle dolu.

“Medeniyet” adındaki Şeytan’a küfrederek mastürbasyon yapmak çok zevkli, gelsene!

Böyle “doğal” zevkleri sakın kaçırma!

Bazı Afrika toplumları medeni Batılılardan çok daha insancıl.

Dolayısıyla kadın-erkek eşitliğinde de çok daha ileri.

Örneğin modern insanın karşı olduğu “kadın sünneti” gibi adetleriyle kadına ne kadar değer verdiklerini gösteriyorlar.

Böyle kabile toplumları aynı zamanda sağlıklı yaşama verdikleri bu azami önem açısından da modern Batı’dan çok ileri ve hatta onlara öncülük ediyorlar.

Tütün gibi sağlığa son derece yararlı bir buluşun medeni toplumlara yayılmasını sağlayan Kızılderililer gibi.

“Medeniyet konusuna, değinmek istiyorum.”

Tamamini okudum.

Eger yanlis anlamadiysam, ‘medeniyet’e degil, ‘Medeniyet’e karsisiniz.

Yani, Bati’nin, kendisini, butun zamanlarin ve butun ‘medeniyet’lerin yerine koymasina, onlarin onemsiz, kendisini ise ‘el (the) Medeniyet’ (buyuk harf ‘M’li, yani akla gelen veya gelmesi gereken odur anlaminda) olarak konumlandirmasina..

Ya da, Bati degilse bile, Bati hayranlarinin bunu bu sekilde pazarlamak gayretlerine..

karsisiniz.

Eger buysa, dogru anlamissam, sizinle tamamen hemfikirim.

Hayatım boyunca diğer kalabalık yığını insanlardan farklı olmak için elimden geleni yaptım.
Bu sitede hepinizin İLERİCİ, allah sizi Atatürk-Marks-İngiliz Diplomalı Anarşiste bağışlasın, olduğunu görünce tam yerine düştüğüme çok sevinmiştim. Ben çok gericiyim ve tutucuyum. Ama siz çok daha geriye gitmişsiniz.
Sonradan görmüşler, kraldan çok kralcılar, dinini değitirenler, Avrupalılardan çok Avrupalı olan Avrupadaki yabancılar, müslümandan çok müslüman olan Avrupadaki müslümanlar, Medeniyet’ten yoksun Medeniyet adına hoplayıp zıplayan Türkler, saymakla bitmez bu taklitçiler. Bunlar, aslını taklit ettiklerinden çok daha sinirli, daha katı, daha şiddetli, daha saldırgan olurlar. Aşağılık duygusu acısı içindeler ve asıllardan daha çok çıt kırıldım, daha çok hassas olurlar.
Siz böyle bir çoşkuyla çok daha geriye gitmişsiniz: primatlar, memeliler, tek hücreliler … Maşallah siz neler biliyormuşsunuz! Big Bang, atom altı parçacıklar, atomlar, moleküller falan filanı da ekleseydiniz bari. Her neyse.
Batı deyip duruyorsunuz ama bir b*k bildiğiniz de yok.
‘Efsane’ kelimesiyle “mit” kelimesi arasındaki farkı öğrenseniz fena olmaz. Efsaneyi ancak sizler gibi cahiller inanma/inanmama basit ikiliğine indirger. Efsane, olmuş olayları anlatır. Olmuş bir olayın inanma/inanmama salaklığıyla alakası yok. Ama sizin gibi ‘Batı Medeniyeti’ mitine inanmanız, çok daha doğrusu, ninnisine uyumanız kendi başına bir mucize.
Her halükârda, benden bile daha gerici birinin fırlaması beni üzdü. Ben sizleri hep ileriye bakan, her deliğinde bir kablo, her deliğinde bir anten uzay robotları olarak tahayyül ediyordum. Hayatı Batı’da geçmiş birinden size bir öğüt. Bu sizi aşan konulardan vazgeçin, somut konular size daha uygun düşer. Batı Medeniyeti tek tanrılı bir dindir: Ticaret. Eğer parayı vermezseniz deliklerinizi tıkamazlar. Halihazırda, 3. yüzyılda, Mani ‘her şeyin en iyisi ilk önce zenginlere gider’ dedi.
Sevgili Batılılarınıza yaltakçılık yapma, yalvarma nafile. Batılılar buluşlarını sizin gibi b*k çukurundan gelenlere ancak ve ancak zenginseniz verirler. Siz en iyisi çalıştığınız yerde k*ç yalamalara devam edip para toplayın. Delikleriniz anten ve kablolarla donanmasa bile EMEK allahı imdadınıza yetişir EMEKLİ olursunuz, ölürsünüz, boş kafanız Ka’be değil, Batı’ya doğru gömülürsünüz

Gördüklerine takılıp kalarak bu içi boş öfke ve nefretlerle kendini tüketme [diyeceğim ama nafile]!

Oku!

Biraz Mevlana oku! Veya dinle [neyden]!

Dünyada gördüğün bütün bu değişen, geçici varlıklara bağlanarak onları “hakikat” sanıp da gerçek varlığın ve hakiki padişahın – sahte padişahların değil! – varlığından gafil olma!

Modern Batı’ya ve onun kültürüne karşı ayrı bir nefretin olmasa – gerçi her şeye karşı nefretle dolu kalpsiz ve içi boş bir “geçici varlık”sın ama neyse – şöyle bir örnek de verilebilir sana:

“There is no spoon!”

Tabii aynı öğütlerin “Anti-Kapitalizm dini”nin müminlerine de verilmesi gerekir ama o işi Necip Bey yapıyor zaten.

Hataları ve çelişkileri yüzüne vurulduğunda kabul etmemek için inat eden, inadından balçığa batan, debelendikçe de batmaya devam eden “Politikacı Wahsi”ye güzel bir ders:

“Eğer tersi bir tutum görürsem açıkça hatalı bir tespit yaptığımı kabul ederim. Çünkü ben politikacı değil, devrimciyim.
Gerçek devrimcidir.”

Cui-bono? (Kim yararlandı?) – Gün Zileli

Bu konuyu daha önce diğer bazı kişilerle tartışmıştık ve dilim çok fena yanmıştı. Korkarak tekrarlayayım.

İzin verin karşı olup olmamayı, değer yargısı yapmayı ve dolayısıyla zaten karmaşık olan bir meseleyi daha da karmaşık etmeyi, şimdilik bir taraf bırakmak isterim. ‘Eleştiri’ ile ‘karşı olma’ çok yakın anlamlar taşıdıklarından dil sorunu, lügat, kişisel ve öznel fikirler tartışmasına kaymak çok kolay oluyor. Üstelik X’e “karşı olmak”, X’in varoluşunu inkar etmek, X yok demek değil. Ama kabaca eleştirim şu: Medeniyet’in başlangıcında, doğa, insan ve özgürlüğe düşmanlık; içi içine sığmamanın, kontrol altına alınamaya karşı saldırıcılığın yarattığı içerde baskı dışarıda fetih; her türlü insanlar arası dayanışma bağlarını yok etme ve benzeri çok sayıda kırıcı dünya görüşü olduğuna bütün varlığımla inanıyorum.

Bu gelişmeyi insan biyolojisine, insan yapısına, tarihin kaçınılmaz gelişmesine, her benzeri durumda benzeri sonuçlar çıktığına, insanın her zaman “daha iyisini” seçtiğine, biyolojik evrimden ilham alıp tarih ve sosyal değişmelere uygulamalara bağlayan görüşlerin de, çok samimiyim, bir çeşit dincilik, bir çeşit metafizik kurguculuk olduğuna inanıyorum. Üstelik, bu çeşit kurgular Medeniyet kurguları, kazananlar tarihi, dünyayı kontrol altına almada en güçlü araçlardan biri olan yazının mirasına konanların anlattıkları. Eğer sizin bir tabirinizi kullanırsam, kendi kendine gelin güvey olmak.

Eğer sosyal medya veya İnternet’te turistlik eden biri, ‘transhumanism’, ‘cyborg’, ‘uzay seyahatleri’, ‘genetik mühendisliği’ gibi manzaraların beyinsel fotoğraflarını çeker ve benzerleriyle büyük bir coşkuyla paylaşırsa, bu kişinin Medeniyet dışı dünyayı merak etmesi sonsuz gülünç olur.
Şimdi de sizin “Eger yanlis anlamadiysam, ‘medeniyet’e degil, ‘Medeniyet’e karsisiniz.”
Bakınız yazımdaki, “Aynı araştırmalar, Yeni Dünya’da rastlanan Aztek, İnka ve Maya medeniyetleri hariç, dünyanın her yerine Mezopotamya’dan yayıldığını tespit ve ispat etti.” cümlesine.
Yani, tam değil. Bence sadece bir Medeniyet var. Sümer ile başlar ve dünyaya yayılır. Batı Medeniyeti, bunun en son ve en göz kamaştıran halefi.
Siz in” Yani, Bati’nin, kendisini, butun zamanlarin ve butun ‘medeniyet’lerin yerine koymasina, onlarin onemsiz, kendisini ise ‘el (the) Medeniyet’” cümleniz, medeniliği OLUMLU (pozitive) gördüğünüzü, Batı’nın tek başına buna sahip çıkmasını tasvip etmediğinizi ima ediyor. Ben, tek ve tek bir Medeniyet olduğuna inanıyorum.

Amerikalara yayılıp yayılmadığı hâlâ kesin olmamakla beraber özellikle Pasifik Okyanus’da katı ticaret ve Kuzey Atlantik’te Vinland gidip gelmeler artık kesin.
Zaten bunun altında yatan da Medeniyet’in “hiç bir ilişki” olmadığı bir yerde doğuşu ve dolayısıyla doğallığı ihtimali. Buna yukarıda “dinsel” veya kendi kendine konuşma demiştim.

Peki, küçük harfli medeniyetler nereden çıktı?
Medeniyet içinde medenilerin kendilerini ölçek kullanıp diğerlerinden ayırt etmenin sözlükleri zenginleştirmesi. / Kültürle karıştırılması. /Devlet ile karıştırılması. /Yerleşik yaşamla karıştırılması./ Tarımla karıştırılması./İmparatorluklarla karıştırılması./Katıldığım, kibarlık, incelik gibi şehirde yaşamanın gerektirdiği davranışlarla karıştırılması. Zamanımızda her gün milyonlarca devrim olması gibi.
Not: Ben bir defa Türkiye’den Avrupa’ya gelmiş bir köylü kadına Türkiye’de de “lütfen”, “teşekkür ederim”, “günaydın” söyler miydin diye sordum. Cevap düşünmeden “hayır”dı.
Hepsinden sonsuz daha önemlisi, Medeniyet’in hem fiziksel hem de fikirsel alanda dünyaya egemen olması. Kısacası ve tekrar tarihin kazananlar tarafından yazılması.
Peki, Medeniyet dışı var mı?
Bu da karman çorman bir konu.
İlk başta, ve sanırım bu sitede bana saldıranların temel inancına göre dışındakiler ya içeri girmek için can atanlar veya tarihte asıl beceriye hazırlık yaparlar.
Bu, bir bakıma “güneşin altında yeni bir şey yok.” inancı.
Ha insan taş kırmayla (yontmayla) maddede gizli potansiyeli gerçekleştirerek kendine yararlı etmiş, ha maddeyi kırarak saklı nükleer enerjiyi kendine yararlı etmiş. Ha her attığının yere düştüğünü okumuş ve bir sonra atacağının da yere düşeceğini de öğrenmiş, ha fizik kitabında yer çekimi yasasının formülünü okuyarak binlerce alet yapmış.
İşin gülünç tarafı, bu dinciler, bilim, teknoloji, değişme, Medeniyet’i savunma ve ilerleme konularında sonsuz bir coşkuyla hoplayıp zıplarlar.

Siz bile “coğrafya kaderdir” dediğinizde insanın doğduğu yerin o insanın geleceğinde ne kadar önemli olduğuna işaret etmiştiniz.
Değişme, devrim, ilerleme şakşakçılarının cevabı: “Boş ver, kafanı yorma, bu dünya böyle gelmiş, böyle gidecek. Medeniyet’in verdiklerini al, ye, iç, keyfine bak!”
Bakın mesela ‘Mevlana’ zırvalayan 242’ye. Herif ya Konya belediyesinde, ya seyahat acentasında çalışıyor. Hafız, turislere dağıttıkları reklam broşürlerini ezberlemiş. Ben Mevlana ve benzerlerini çok sevdiğim halde, hiç değilse, neden bu büyük insanların sözlerine kulak asılmadığını anlamaya çalıştım. Üstelik bizim gibi b*k içinde olmayanlar arasında b*ku insanda değil olsa olsa tanrı veya doğa cilvelerinde bulan toplumları tercih ederim. Ahlak dinlerinin Medeniyet’in çıktığı yerde çıkması boşuna değil. O ahlak dinlerinde bile ince farklar var. Yahudi Allahı’nın kafası bozulunca hepsini cezalandırır. Yani, “ulan, Allah belanızı versin, birbirinizle geçinmesini bilmiyorsunuz, suç hepinizde” der. Kısacası Yahudiler daha henüz şehir veya yerleşik hayata tam intibak etmiş değiller, kibar, ince, demokratik, tam medeni olmamışlar; kişisel-bireysel bilinç ‘devrimini’ yapmamışlar. Hıristiyanlık ve İslam’da ‘her koyun kendi bacağından asılır’. Gel bunu bu siteyi dolduran kara cahillere anlat.

Ama dışarıyı anlamak da o kadar basit değil. Dışarıya bakanların binlerce özeleştirilerden birkaç “funny” örnek.

” we may appear to be ‘autopathological’ and suffer from ‘epistemological hypochondria’” or better yet “crisis and critique are closely connected”

“Anthropology, reified as the study of man, is the study of men in crisis by men in crisis. Anthropologists and their objects, the studied, despite opposing positions in the “scientific” equation, have this much in common: they are both, if not equally, objects of contemporary, imperial civilization. The anthropologist who treats the indigene as an object may define himself as relatively free and integrated, a person, but that is an illusion. In order to objectify the other, one is, at the same time, compelled to objectify the self.”

“Fakat, anladigim kadariyla, mesele, bunlari dile geirirken kullanilan uslup ve ton.”
” Onun yerine, cok agdali olmamak kaydiyla, nispeten uzun cumleler ve belli zorluktaki kelimeler kullandigimda, meramimin daha iyi anlasildigini gordum.”
Bu konu beni aşar ve başa çıkamayacağım kadar karmaşık.
Aklımdan geçenleri not ettim. Düzene sokmaya çalıştım. Hem çok uzadı hem de beğenmedim.
Kesip atmak da istemiyorum. Tarihte, dilde kaçınılmaz gibi görünen her türlü muğlaklık ve “yanlış anlamalara” rağmen milyarlarca anıtlar yapıldı ve işler başarıldı.
Günümüz insanları, iş yerinde, okulda, bankada, parasını saymada, trende, televizyon önüne oturup en modaları takip etmede birbirini çok iyi anlarlar. Uyurken, gerçekten mevcut başka bir kimseyle konuşmazlar. Sevişirken pek öyle fazla konuşulmaz. Geriye pek bir şey kalmaz ama insanlar arasında bir yandan “iletişim kıtlığı”, diğer yandan “iletişim bolluğu” yaşanır.
Belki ikisi aynı şeyin değişik iki adı. Belki zamanla yarış çok büyük bir hız kazandı. Belki yapılacak iş insandan daha değerli oldu. Belki “boş zaman” arttı ama “boş zaman” çok doldu …
Bunlar aklıma gelenlerin bir kaçı.
Tabii bunlar sadece günlük pratik hayatta kullanılan dille ilgili. Güzel konuşma, şiir, edebiyat gibi doyum verici sanatlardan; ilkel ve geleneksel toplumlarda büyük rağbette olan masal ve hikaye anlatma ustalığından; atasözleri, türküler, efsaneler, anonim halk edebiyatı, tekerlemeler, bilmeceler, doğaçlamalar ve benzeri dili güzel ve ustalıkla kullanmadan bahsetmiyorum. Ne de komşular ve arkadaşlar arası sohbetlerden ki sanırım zaten bunlar artık tarihe karıştılar.

“Tarihte, dilde kaçınılmaz gibi görünen her türlü muğlaklık ve ‘yanlış anlamalara’ rağmen milyarlarca anıtlar yapıldı ve işler başarıldı.”

Bu dogru, tabii ki.

Hatta, bunu desteklemek icin Koca Ragip Pasa’nin su guzelim sozunu de alintilayabilirim: “Eğer maksud eserse, mısra-ı berceste kâfidir!”

Fakat, dusunun bir: Baska hic bir sey yazmadan, sadece bu sozu aktarmis olsaydim, acaba ne kadar anlasabilirdik?

Kestirip atmakla malumatfurusluk arasinda bir yerlerde ukalalik olarak yorumlanabilirdi, bence.

Ben, ondan sakinmaga calisirim –elimden geldigi kadar.

Anitlara gelince..

Evet, anitlar yapildi. Ama, kimler yapti/yapabildi?

Iki temel grup goruyorum ben: ‘Topuzumun hakki icin’ nidasiyla meydan okuyarak yaptiranlar; bir de, ikna edecek kelimelerle pazarlayip yapilmasina riza/destek olusturanlar…

Benim gucum cok nadir birinci orneke yetti. Onlarin faydasina olsa bile, ve oldugunu anlatmak icin, ikna yoluyla riza uretmem gerekti hep.

Kisisel deneyim, tabii ki, bu.

“Tabii bunlar sadece günlük pratik hayatta kullanılan dille ilgili.”

Evet, tabii ki.

Fakat, cogu zaman (ya da bazan) iyi bildigimiz konularda cok sabirsiz olabiliyoruz: Muhatabimizin neden (ve nasil oluyor da, hala daha) anlamiyor oldugu bizi kizdirabiliyor.

Bir kitabin ismini vermek, bir ozlu sozu alintilamak yeterli saniyoruz.

Benim kisisel tecrubem, bunun cok da gecerli olmadigi yolundadir. Muhatabiniza (cok asiri, biktirici degil, tabii ki; ama) yeterince detayi aktarmazsaniz, ayni/yakin ‘context’te bulusma sansiniz dusuyor.

Necip Bey bu Doğu-Batı konusunda eksik bile söylemiş. Eleştirilecekse bu nedenle eleştirilmeli.

Çürümeye yüz tutmuş ve hatta neredeyse tamamen çökmüş Batı kültürünün aksine, artık bütün dünyaya Doğu’nun inanılmaz yaratıcılığı ve dinamizmi yön vermektedir.

Neredeyse bütün dünyanın ve özellikle gençliğin hayran olduğu Suudi Arabistanlı ya da Afganistanlı genç şarkıcılar, film ve dizi oyuncuları, yazarlar, çizerler, hatta mankenler, komedyenler, bunlara ilaveten o ülkelerin üretimi olup gençliğin elinden düşmeyen bilgisayar ve video oyunları gibi örneklerde gördüğümüz gibi.

Tabii Türkiye de, her ne kadar yakın tarihlerde liderliği adı geçenler gibi ülkelere kaptırdığı için biraz geriden gelse de, evrensel kültüre yön veren bu dinamik ülkelerden biridir.

Hatta son zamanlarda yaptığı atılımlarla o ülkelere yetişmek üzere gördüğünüz gibi.

Oysa Batı, yani bir ABD ve Avrupa mesela, hiç böyle mi? Oralarda bu alanlara liderlik eden – belki bu Doğu ülkelerine yerleşmiş birkaç istisna hariç – hiçbir isim gösteremezsiniz.

Zaten Türkiye’nin liderliği öbür Doğu ülkelerine kaptırmış olmasının nedeni de, Batı’ya en yakın Doğu ülkesi olması nedeniyle, bu kendi kendini yeniden üretme yeteneğinden yoksun “Batı Despotizmi” ya da ATÜT’ün (Avrupa Tipi Üretim Tarzı) çürütücü etkisi altında kalmış olmasıdır.

“Kaynagi tarihin karanliklarinda, ve hicbir sekilde kesinlestiremeyecegimiz, bir sey oldugundan, bu konudaki her hukum kisisel tercih unsuru olmaga mahkum, malesef.”

Bu çok kısa yanıtım, çok sık rastladığım ‘kişisel tercih veya yorum’ fikrinin eleştirisi. Amacım kesinlikle kişisel düşünceye saldırı değil. Kendim “kişisel tercih veya yorum” olan bir toplumda yaşamayı tercih ederim ama bunu anlatmam ayrı bir konu. Ben burada kişisel ağzımla “konuşan”ı dile getirmek istiyorum. Kısa kesmek isteğiyle salt iki benzetmeyle yetineceğim.

BİRİNCİ ‘BENZETME’: tarih boyunca toplumlar bilinmeyen sayısız algılar içeren dünyayı mitleriyle evcilleştirip anlaşılır kıldılar; korkularını teskin edip yendiler; neden ve ne amaçla sorularını cevaplandırdılar; bilinen dünyandaki ‘düzen’i sezip ‘kaostan düzene geçiş (singularity)’ olarak algıladılar; çeşitliliğe rağmen birliği ve birden çeşitliliğe geçişi sezdiler … Belki de en önemlisi, toplumla birey ve bireyler arasındaki kaçınılmaz çelişkiyi sezip bir uyuşum, bir fikir birliği yarattılar.* Buna, burada “Kaynagi tarihin karanliklarinda ” olanları aydınlığa çıkarma diyelim. Genellikle mitsel düşünmelerden felsefi (yani, ‘karanliklarinda’ olanları farklı görme Yunanlılara atfedilir.** Ne var ki, doğa ile ilgili farklı, bilimsel diyelim, kurgular dışına çıkan Sokrat’ın başına gelen Medeniyet vitrinini sonsuz süsler.
*Not: Medniyet öncesi veya ilkeller zamanımızda her kaldırılan taşın altından çıkan kişi/birey-toplum kaçınılmaz sürtüşme ve çelişkisine bir çözüm getirdiler. Ayinler ve özellikle “yeni yıl” ayinlerinde dünyanın kaosa dönüp yeniden doğması, toplumsal yaşam kurallarının askıya alınması ve benzeri geleneksel sembolik etkinlikler bir çeşit ‘boşalma”ydı.

**Not: Birkaç dalda cambazlık yapmaktan kaçınmak, Medeniyet dilini konuşmamak imkansız. Bazı yaygın bilgileri olduğu gibi kabullenerek yazacağım. Örneğin felsefenin Hindistan’da, Çin’de de geliştiği iddia edilie ve hatta daha geniş anlamda aynı temel değişimi kapsayan MÖ 600-MS 200 insan tarihinde bir dönüş ekseni (Axial Age) olarak tanımlanır. Bunların da “karanlıklar” oldukları ileri sürülebilir, fakat bence bu son derece kısır bir yaklaşım, hatta aydınlığı karanlıkta aramak gibi bir şey. Medeniyet dilinde “kuşku” karanlığı aydınlatmaya yardımcı olur aksi halde “her yer karanlık” türküsü ancak ve ancak bu sitede bana saldıranların kuşkusuzca söyledikleri “her yer aydınlık” türküsü olur çıkar.

İKİNCİ BENZETME: kültürleri farklı iki, X ve Y, toplum düşünelim. Belli bir olay karşısında ve genellikle, X’li birey, aynı olgu ve olayı Y’li bireyden farklı algılar ve yorumlar. Ama yine ve bazı ince farklara rağmen X’liler ve Y’liler kendi aralarında anlaşırlar. Bu durumda “kişisel yorum” nerede? Daha doğrusu “kişisel yorumun” kaynağı kişi mi, kültür mü, toplum mu?
Burada bir parantez açıp modern bilimi teknikten ayırt edememede de benzeri bir sorun yaşandığına işaret etmek istiyorum. Teknik, kültürel bağlam içinde kısıtlıdır. Çin’de ayakkabıcı Türkiye’ye gelirse yerel tekniği bir bilenden öğrenmek zorundadır. Bu bir “kişisel yorum” değil. Tarihte böyleydi ve bazı bilgi alanlarında hâlâ öyle.Modern bilim, “kültürel yorum”larla beslenen teknikleri (zanaatkarlık da diyebiliriz) aştı. Modern bilimde tarifeler (denklemler veya yasalar) evrensel matematik diliyle ifade edildiğinden kültür farkları sadece matematik bilgisiyle sınırlanır. Kısacası, eğer Türk ayakkabısı yapma denklemlerle ifade edilse, matematik bilen her kişi, örneğimde Çinli, gerekli malzeme olduğu sürece, Türk ayakkabısı yapar. Bilgisayar programları da bu temele dayanır.
Diğer bir gözlem: Nedense göze hemen çarpan bir olgu görülmüyor: Son 3-4 bin yıl içinde Çin’de veya Hindistan’da iç değişmeler astronomik ama hâlâ Çinli Çin; Hindistanlı Hintli, “form and content problem”. Benim nakaratım: Ha Sümer, Ha eski Mısır, …ha Harappa Mohenjo-daro, Ha Antik Yunan, … ha İslam veya Hıristiyanlık veya Batı/Avrupa Medeniyeti. Bu, içerinin değişmediğini ve yerel kültürleri farkları inkar etmek demek değil. Biçim özelliklerindeki bütünlüğün yanlış olduğu, bilimsel/tarihsel belge ve araştırmalarla henüz ispat edilmedi demektir. Çoğu zaman, bilinçaltı farkında olmadan yapılan ‘kişisel yorum’, yani, ‘nasıl olsa iş işten geçmiş’ ispat yerine kullanılmakta. Hele bu sitede, forget it! Ben kendim, tek çareyi alay etmekte buldum. Hatta “aynı neden aynı sonuç” kavramını savunanların “aynı neden ama değişik medeniyet” demesi benim için sonu gelmez Arapça “ya leyli, ya leyli”, yani, “kişisel yorum”.

Büyük Not: Dikkat ederseniz aynı yumurta üzerinde yürür gibi yazıyorum. Amacım yaygın “kişisel yorumlar”ın pek kişisel olmadıklarını tartışmak ama devamlı “kişisel yorumlar” yağmuruna tutulacağımın korkusu içindeyim. Ben bilginin bilgi bankaları okullarda toplanmasına karşıyım. Fakat konuyu bilmeyenlerin kafasına esen “kişisel yorumlar”ını fikir özgürlüğü adına saçmalamasından kaçmanın en etkin çözümünün üniversitelerde kendi aralarında konuşan uzmanların dünyasında yaşamak olduğuna katılmamakta zorluk çekiyorum. Ve burada bir iğneleme daha yaparsam, Sümer’de tapınaklarda uzman düşünür rahiplerin aslında günümüz üniversitelerinde uzman düşünür profesörlerin ‘ilki” olduğu bence apaçık. Hatta iş daha da vahim. Ünlü felsefi ve dinsel kurgularda insanlığın cefasının kaynağı ayrılma, bölünme, tümlüğünü kaybetmede olduğu ima edilir veya açıkça dile getirilir. İblis diabolostan gelir. [Dia-bolos in. Greek meaning ‘the who who divides’.] Yani, fitne ve ikilik yaratan. Eski Ahit’te cennetten kovulma, Budizm’de ilk bütünlüğe dönmenin kurtuluş olması, Zerdüşlük’te iki tanrının dünyaya yansıttığı savaşı, … Nihayet modern mitlerden biri olan Marksizm’de “alienation”. Freud’un kayıtsız şartsız yaşam yeri rahimden çıkıp karmakarışık dünyaya girip kafayı yeme.
SONUÇ:
Eğer çok kabaca bir özet yaparsam, kamuda bazı tartışılan, üzerinde dikkatle durulan, düşünürleri meşgul eden konuların kaynak ve gayelerini bilmemek başka, bunları “kişisel yorumlar” sanmak başka. Daha da kötüsü, ve maalesef, her konuda bilgili olmak, o konunun neden ve hangi amaçlarla tartışıldığını, tarafların tutumlarındaki politik eğilimleri bilmek zor ve hayli zaman alır. Bu durumda da, anlaşamamanın kaynağı “kişisel yorum”lar mı, kişilerin yorumlarına kaynak olan, tarih ve kültürle gelişmiş politik eğilimler, toplumsal tercihler mi?
Kim, İslam’da, hakkıyla ve herkesin katılacağı, ilk dört halifenin öldürülmesi, hangi meleklerin hangi Amerikan akıllı ‘drone’larıyla mağarada Muhammedi bulmada hata yapmadıklarını, Suni-Sh’i çatışmayı, Abbasilerin Emevileri alaşağı etmede ısrar ettikleri ‘kan bağları’ veya Hıristiyanlıkta Doğu-Batı hizbinin teolojik argümanları ardında yatan politik nedenleri bulup çıkarabilir? Bilgi noksanlığını bilgi yokluğu veya “kişisel yorum” algılamak bir yandan kaçınılmaz gibi, diğer yandan, ve bence asıl olan da bu, entelektüel tembellik ve gereksiz “laf ebeliği”. Hiç kimse “Türkçenin tümü”nü bilmez ama en azından her anadili Türkçe olan Türkçe konuşur. “Türkçenin tümü” kişisel Türkçeleri aşar. Tümünü bilmemeyi kişisel sanmak çok tuhaf.

Geriye çoktan ilan edilen ve modern bilimin temelini teşkil eden bir ilke kalıyor: sadece ve sadece tekiller veya özeller vardır. Ama aynı zamanda genelleştirmeden veya soyutlamadan ne bilim olur ve ne de hatta dil. Ama belki bu sitede sık sık rastladığım ‘politically correct’lik olur. Kişisel hislerini incitmemek için her taşa ayrı isim vermek gerekir.
Bence, insanı kişilere indirgememe, insanın evrenselliğini sezme, evrenselliğine özlem duyma asil duygu. İnsanı kişileştirme, bir yandan akıl yürütmenin ilk yasasının abes kullanışı, diğer yandan nihayet pazar ekonomisiyle zirvesine ulaşan Medeniyet ‘ilk’ saplantısı. Allahlar bile dünyaya krallar ve imparatorlar gibi hemen görülen yenilikler getirmediler.. Piramitler, saraylar, sulama işleri, tarlalar, binlerce kişinin aynı anda ve beraber çalışması, savaşlar, … Doğrusal zamanın ilk belirtileri (‘cyclical time’dan ‘linear time’a geçiş hazırlıkları).

Tabii, Medeniyet içinde, içini dıştan çok görenler oldu. Ama salt ilk satırınıza cevabımla yeteri kadar kafa şişirdim. Yanıtınızda işaret ettiğiniz diğer dikenli sorunlara değinmem daha sonraya kalacak.

Sanırım siz ultra modern muhasebeci-sosyolog veya muhasebeci-tarihçilerdensiniz: Savunduğunuz Medeniyet gibi kalite sıfır, nicelik çok.
Her sonradan gören gibi aslını görenleri yakalamak için çok hızlısınız. Dünya asıl döndüren en modern motorun muhasebecilik olduğunu kapmışsınız maşallah! Hele “ad hominem” gibi dilinizi aşan deyimleri bilmeniz, bin defa maşallah!

Önce sizin kalite yoksulu bilgiçliğiniz alanı dışı bir uykudan uyarı ve ilk ev ödev. Nitelikler açısında yapılan incelemelerle ilgili bir örnek. Bir ara sizin gibi hızlıları başka türlü pompaladılar: “Nüfus efendim, sorunun kaynağı nüfus artışı.” Peki, çözüm? Muhasebecilik! Senin gibi hız kazanan iyi kalpli hödükleri toplayıp, örneğin Hindistan’da bu son ve ‘politically correct’ haberden habersiz kadınlara gebelik önleme hapları dağıtmaya gönderdiler. Eğer muhasebeci aşırı dolu beyninizi boşaltıp ne olduğu hakkında bilgi edinmek isterseniz, bu konuyu biraz kurcalayın. Şimdi de çok benzeri dönen bin bir filimler var. İklim değişme, bir tanesi.
İkinci ev ödeviniz daha çok daha zor. Çift girişli, İyi/Kötü, muhasebe defterinizle yola çıkacaksınız. ‘İyi/Kötü’yü avucunuz içi gibi bildiğinizden ve sonsuz enayi olduğunuzdan bu safhada bir zorluk çıkmaz. İkinci safha uzun ama Medeni bilgisayarınız sayesinde sizin zamanınız yetmese bile her kandırılan enayi Medeni gibi yuttuğunuz ‘İnsanlık İçin’ uyuşturucu hapıyla bitmeyen işi ‘gelecek nesiller’e bırakırsınız.
Ödeviniz şu: Çift girişli elektronik muhasebe defterinizde tarihte son bir milyon yıl 1 olmuş iyiler ve kötüleri sayıp kayıt edin. Bitince bana dönün. Ben size bir algoritmayla ayıklama ve istatistiksel hipotez testi ile Medeniyet Öncesi ve Medeniyet Sonrası iyi/kötü terazisinde hangi tarafın ağır bastığını bulup çıkaracak bir program yazarım.

Aslında, sizin gibi çok çoğalan beyinsizlere iş çıkarıp meşgul etmek, ağızlarına emzik tıkamak son zamanlarda hayli arttı.

Daha etkin ve basit çözümü senin gibi enayileri pompalayanlar etkin uygularlar. Siz emzirirken arkanızda çoktan beri başarmakta usta oldukları bir yöntemi uygularlar, yöntemin adı da var: “Exterminate All the Brutes”
Siz sıradan bir askersiniz, her mükemmel asker gibi beyinsizliğiniz seçilmede avantajınız.

Eğer yukarıdaki ödev çok zorsa, size daha yakışır bir ödev var.
“Çapı 10 mikrometreden daha küçük olan küçük parçacıklar sağlıkta en büyük problemi oluşturur, çünkü akciğerlerinizin derinlerine inebilirler, hatta bazıları kan dolaşımınıza bile girebilir.”
Bu küçük parçacıklar, büyük şehirlerde ölçü 50’yi geçtiğinde sağlıkta, sizin gibi kuş beyinli olma da dahil, sayılmaz sayıda hastalıklara neden olur. Şehirlerde ölçü 1000’leri aşar.
Yakın zamanda buna karşı önlem almayan bir şehirle almayan kıyaslandığında, önlem alınmayan şehirde salt bu nedenden ölen sayısının günde iki kişi olduğu bulundu. Aynı çalışma büyük şehirlerde yaşayan kadınların yüzlerini örtenler arasında bu çeşit hastalıklara yakalananlar sayısının sonsuz daha az olduğunu tespit etti.
Bunun üzerine sizin gibi sosyal medya ve diğer enayi avcıları medyaların çevik maymunları hemen hoplayıp zıplamaya başladılar.

Ben sadece iki aşırıdan söz edeceğim.
İlki size çok benzeyen, saplandıkları bataklığı bir türlü görmek istemeyen, karılarının vahşiler gibi çıplak gezmelerinden korkan Müslüman erkekler.
İkincisi son zamanlarda zengin ülkelerde Müslüman kadın giyimini moda eden moda reklam şirketleri. Bunlar yüz örtmeyi son moda etme peşindeler.
Kişisel bir not: 25 yıl önce, Amerika’dan Avrupa’ya taşınmadan önce, sizin tam tersiniz olan, yani dünyayı bilen, bir arkadaşa “Müslüman kadın giysileri Avrupa’da moda olacağa benziyor.” demiştim. Arkadaş “Müslümanlar yeteri kadar egzotik değiller, Avrupalılara çok benziyorlar, olacağını sanmıyorum.” dedi. Sanırım ikimiz de haklı çıktık. “All is possible with Capital and/or Civilization” Kapital ve/veya Medeniyet ile her şey mümkün.

Ben hâlâ “Vahşi çıplaklar arasında babanı bilirsen şanslısın” inancına bağlıyım. Siz seksin ticaret haline getirildiği Medeniyet dünyasının vır vır eden yurttaşlık sorumluğunu kendine sakız etmiş sıradan bir vatandaşsınız.

Bence, benim size ‘Ad Hominem” yapmamı düşünmeniz sizin bir hüsnü kuruntunuz. Size tek yapacağım şey ‘Ad Ovis” veya ‘Ad JackAnus’.

“İğrenç şeyler. Tarife sığmayacak ölçüde mide bulandırıcı. Tiksiniyorum. Bu kadar yeteneksizlik. Bu kadar cahillik. Bu kadar sömürü. Bu kadar kötü oyunculuk, kötü yönetim, kötü müzik, kötü senaryo. Yok mu şu işin ucundan tutacak eli yüzü düzgün iki tane delikanlı ya da kız? Bu adamlar hiç mi Amerikan filmi izlemezler ya? Otur iki tane Holywood filmi izle yap aynısından. Yok!”

[Nişanyan’ın bir röportajında Türk dizilerini eleştirdiği bölümden. Bunu izlediğim videonun linkini arayıp bulmaya gerek görmeden hatırladığım kadarıyla alıntılamak istedim. Aynı duyguları paylaştığımdan olsa gerek neredeyse kelimesi kelimesine aklımda kalmış.]

Sn. Zileli, size bir soru sormak isterim fakat istemiyorsanız yanıtlamasanız hatta yorumumu yayınlamasanız da olur.

“Medeniyet” adını verdiği şeye karşı olan veya olduğunu zanneden ve bunu bu derece takıntı haline getiren birinin (ya da belki birilerinin, kaç kişi iseler) sizinle ve sitenizle ne işi olabilir?

Acaba size karşı kişisel düşmanlığını ve kimliğini bu şekilde gizlemek isteyen, bu amaçla bu düşünceleri savunur görünen biri ya da birileri olabilir mi?

“Kapitalizm”e ve “medeniyet”e ilan-ı harp eden anti-kapitalistlerin ve doğal yaşamcıların şarkısı:

https://www.youtube.com/watch?v=UYURps66zRI

Bu kadar devrimci ve solcu modern ırkçı faşistleri bir araya getirip boşalmalarını sağlayan birine helal olsun!
Çobanın kim olduğunu hatırlatmak, ‘video’lar, ‘dün akşam televizyonda …’, ‘twitter’ler, ‘facebook’lar, ‘youtube’lar, ‘gazete köşe yazıları’ dili konuşanları rahatsız etmiş.

The cows seeing grass for the first time in eight months are jumping for joy. Farmer housed them for much longer than normal.
Medeniyet’in son 10 bin yıl kültür-genetik mühendisliğiyle yarattığı devrimci-solcu medeni inekler dışarıyı gördüklerinde korkudan geri içeri girmişler. Medeniyet-Kapital’in bu sitedeki in vitro yarattığı sayısız yapay ineklere güler misin ağlar mısın?

258 Anonim çok tanrılı din mümini: ultra modern Nişanyan & ultra anarşist Zileli.
“İğrenç şeyler. …tiksiniyorum, yeteneksizlik, cahillik, sömürü, kötü oyunculuk, kötü yönetim, kötü müzik, kötü senaryo. Yok mu… iki tane delikanlı ya da kız? hiç mi Amerikan filmi izlemezler ya? …”
Nişanyan ultra modern ama postmodernliği kaçırmış. Uzun zamandır medyada dolaşan postmodern eleştirilerine uyumuş galiba. Mesleği aynı Zileli ve sitede yazıları çıkan diğer fırsatçılar gibi olan bu gazeteci, son kırk elli yıldır bilinenleri 258 ve benzeri ücret köleliğinden yorgun düşen çaylaklara aktarmakla yolunu bulmuş.
Üstelik aynı Zileli gibi “politically correct” hapı yutturanlardan: “iki tane delikanlı YA DA KIZ?”
Nişanyan gibi aynı salaklığı yapan ve ünlülükte sıradan iki gazeteci Nişanyan-Zileli çiftini ışık yılları aşan Fransız P. Bourdieu (Alldieu daha yakışır ama neyse) salaklık edip televizyona çıkınca paçavraya çevrildi. Burnunu çeke çeke ağlamasını Le Monde Diplomatique’de okuyun ve bırakın bu Zileli’nin cahilliğinden istifade ederek zırvalamalara devam etmeyi.

“261 Büyük balık küçük balığı yer”
Bu cahilin Don Kişot anlayışı siteyi eşsiz simgeler.
Aynı cahillik çok sergilendi ve Gün amcasının ruhuna da temsil ettiğinden Zileli yuttu ve hâlâ yutmakta.

Uyu sayın çok büyük diplomalı cahil anarşist Zileli, uyu!

Don Kişot’a karşı yöneltilen saldırıların hepsi Don Kişot’un idealist, ütopist olmasını alaya alırlar. Aynı saldırı devrimcilere karşı yapılır.

Uyu sayın çok büyük diplomalı cahil anarşist Zileli, uyu!

İşte sana kendini devrimci sanan bir cahil ve utanmadan tasvip diğer bir kendini devrimci sanan kıskanç Zileli. 261 ve Zileli tıpkı Sanço gibi realist ve pragmatik: Atılan kemiklerin artmasını isterler.

Uyu sayın çok büyük diplomalı cahil anarşist Zileli, uyu!

Edebiyat: Chekov (Cherry Orchard), Herman Broch (Sleepwalkers), Alexandre Dumas (The Three Musketeers), Mark Twain (Adventures of Huckleberry Finn) Edmond Rostand (Cyrano de Bergerac) …
Herman Broch’u bu sitedekilere özellikle tavsiye ederim. Romantik subay ile idealist anarşist birbirlerini anlar ve takdir ederler. Gerçekçi (realist) tüccar bu sitedekiler ve dolayısıyla Sanço’ya benzer. Bu sitedekiler gibi ağızlarına kadar b*k içinde olmayı kurnaz gerçekçilik olarak yorumlarlar.

Filimler: Satyajit Ray (The Music Room), Bernardo Bertolucci (Before the Revolution) ve hatta Kurosawa’nın birçok filimleri.

Uyu sayın çok büyük diplomalı cahil anarşist Zileli, uyu!

Bu 261 cahillik rekorunu kolayca kırar: Gözle görülmeyecek kadar küçük bakteri ve virüsler gibi nice büyük varlıkları yiyen mikroskopik varlıklardan habersiz. Duyduğunu bilen ama anlamayan bir okul-televizyon fırlaması.

Bu kişinin bu çocuksu tepkiselliği, öfkesi, nefreti, dengesizliği, doyumsuzluğu tıpkı uzun süre yalnız kalan ve henüz bir ilişkisi olmamış genç erkeklerin bazılarının durumuna benziyor. Bu durumları nedeniyle psikolojileri bozulan bazı kişiler de böyledir. (Mesela ABD’de yaygın okul katliamlarından birini yapıp intihar eden çocuk. Bir yönetmenin oğluydu.)

Bunlara aynı sorular sorulmalıdır:

Diyelim ki istediğin oldu (hayatına bir kadın girdi / dünyadaki bütün insanlar senin savunduğun hayatı yaşamaya başladı).

Bu durumda tatmin olacak mısın? Bu müthiş öfken geçecek mi? Geçerse pişman olacak mısın? “Ne kadar boşunaymış” diyecek misin?

262 Enayiliğini saklaycak kadar kurnaz değil, saf şapşal. Bunlar zamanımızda üssel bir hızla artan seyirci-yalnızlar kalabılığının insan enkazları, mavi gözlü sarışı süper ırklar başka bir gezegene taşındıklarında geride bırakacakları b*k çukurundaki moloz yığını.

Yeni bir robot icad edilmiş. Kendisine söylenen her şeye öfkesinden kudurarak cevap veriyor. Öfkelenmeme yeteneği olmadan programlanmış bir robot.

Bu robotun diğer bir ilginç özelliği de “medeniyet”e karşı “doğal ve ilkel yaşam”ı savunduğunu iddia edecek şekilde programlanmış olması.

Bu robotun şarj olmak için genellikle http://www.gunzileli.com sitesine bağlanmaya ihtiyaç duyduğu da belirtiliyor.

Soru:

Neden dağlara, ormanlara, Pasifik adalarına ve hatta üzerinde yerleşim olmayan en yakın kırsala veya adaya yerleşerek doğal bir hayat yaşamıyorsun? Doğal olmayan bu sitede işin ne?

Cevap:

Yok

(Çünkü ben savunuyor gibi göründüğüm bu ütopik zırvayı kendim de iplemeyen bir sahtekar olarak bu siteyi ve bulunduğum her yeri fuzuli şekilde işgal eden bir “atmosfer işgalcisi”yim)

Pipsqueak, ‘singularity’yi şu anlamda kullandı: ‘İnsan’ın kendi akıl ve mahareti ile yarattıklarıyla, artık, biyolojik (anatomik), fiziksel olarak bütünleşmeye oldukça yaklaşması.

1. Protez bacak,

2. Dişe dolgu yapmak,

3. Böbrek nakli,

4. Surat nakli,

5. Fare derisi altında kulak yetiştirip insana monte etmek,

6. ‘Clone’ koyun Dolly,

7. ‘Boston Dynamics’,

8. Yapay kalp,

9. Artificial intelligence,

10. Augmented reality & Virtual reality,

11. Mars’a insan göndermek amacıyla, uzayda uzun süre kalabilecek insan yetiştirmek için yapılan araştırmalar,

12. Transhumanism

…

‘Google’ arama motorunu, ‘insan’ icat etti. Fakat, insan hafızası henüz, çeşit çeşit veriyi (‘data’yı) ‘Google’ kadar hızlı hatırlamak becerisine ulaşamadı.

‘Uçak’ı, ‘insan’ icat etti. Fakat, insan vucudu henüz, uçak kadar hızlı gidebilecek duruma ulaşamadı. Uçak kadar olmasa bile, insan vücudu, bir kuşun kanatlarına sahip olacak bir kemik, eklem ve et kombinasyonuna sahip değil. Fakat ‘teknoloji’ ile, kanat veya makine+yakıt ekipmanını insan vücuduna monte etmek mümkün olabilir.

Mercekleri, Hubble teleskobunu, ‘insan’ icat etti. Fakat, insan gözleri henüz, çok çok uzak mesafedeki cisimleri ‘Hubble teleskobu’ kadar netlikte görebilme becerisine ulaşamadı.

‘Singularity’ ve ‘Transhumanism’ işte burada devreye giriyor: ‘Bilgisayar – makine – robot – Artificial intelligence – Internet of Things’ konseptinin, insanın sinir uçları (ve diğer anatomik bağlantı noktaları) ile birleştirilmesi projesi = Singularity (Teklik).

“Bence, insani kisilere indirgememe, insanin evrenselligini sezme, evrenselligine özlem duyma asil duygu. Insani kisilestirme, bir yandan akil yürütmenin ilk yasasinin abes kullanisi, diger yandan nihayet pazar ekonomisiyle zirvesine ulasan Medeniyet ‘ilk’ saplantisi.”

Bu paragraftaki her cumleyi tek tek de, butun olarak da, birkac defa okudum. Anladigimi soyleyemem.

‘İnsan’ın, ‘kişi’lere indirgenmesi: ‘İnsan’ın atomize edilmesi.

‘Individual’ kültü ile, ‘insan’ın kendini yegane varlık olarak görmeye alıştırılmasını eleştiriyor pipsqueak. ‘Kapitalizm’ ve kapitalizmi besleyen ‘rekabet hırsı’, insanın temel özelliklerinden biri olan ‘dayanışma’yı yok ediyor, ‘kişi’yi hakim kılmak istiyor. (‘Kişi’: Kişiliksiz, karaktersiz anlamında değil. ‘Individual’ anlamında.)

‘Fakat, ‘rekabet hırsı’nin da ‘insanın temel özelliklerinden biri’ oldugunu atlamamak gerekiyor.’

‘Rekabet hırsı’nin da ‘insanın temel özelliklerinden biri’ olması, bu özelliği büsbütün meşru kılmaz. İnsanın doğuştan getirdiği özelliklerin çok büyük bir bölümü, asla değiştirilemez, değiştirilmesi teklif dahi edilemez ‘kanunlar’ değildir. ‘Rekabet hırsı’nın gerekçesi, insanın biyolojik (anatomik, yaşamsal) mecburiyeti de değildir. İnsan, rekabet hırsı yapMAdan da, yaşayabilen bir varlıktır.

‘Tanidiklarim arasinda…’

Birkaç aile, birkaç yakın arkadaş topluluğunu gözlemleyerek çıkarılan sonuç, geneli temsil etmez.

Annelerin, evlatları ile ‘arkadaş’ gibi ilişki kurmasının, mevcut jenerasyon tarafından (pek) beğenilmediği, hoşnutsuzluk yarattığı iddiası; Türkiye’de İslamcıların, yurtdışında çeşitli yobazların hayal kırıklıklarından ibarettir. Bu konunun en derli-toplu hâli; ‘paternalizm’i (hem ‘anne’lerin, hem ‘baba’ların hegemonyasını) savunuyor olmaktır. İslamcı ve diğer yobazların yaptıkları budur.

Ebeveynlerin, çocukları ile kurduğu ilişkinin dereceleri, ilişkilerin akışı içinde yerini bulur. İslamcıların ve diğer yobazların kurduğu hayalleri, mevcut ve gelecek jenerasyonlara dikte etmek anlamsızdır.

(Not: ‘Din-dışı’ndan kişiler de aynı paternalist tavırları zaman zaman sergilerler. Fakat bunlar nispeten azdır. ‘Din-dışı’ndan kişilerin paternalist tavır sergilemesinin temel sebebi; dinci yobazların yıllar boyunca paternalizmi yaşatıyor olmalarının bir tür standart olarak kabuledilegelmesidir. Artık, ‘paternalizm’ sona eriyor. Sadece birkaç kişinin ‘tanidiklari arasinda’ gözlemlenebilecek numuneler olarak azalıyor.)

Sahtekar hala cevap veremiyor. Hiçbir zaman da cevap veremeyecek.

Doğal hayatı savunduğunu iddia ederek doğal olmayan bir hayatı yaşayan sahtekar yalancılardan başka bir şey beklenemez zaten.

Yazınızı okudum. Dikkat çektiğiniz noktalara tek tek değinen bir cevap hazırladım ama önce çok daha genel bir giriş yapıp asıl soruna değinmek istedim.
Farkımızı sizin “Coğrafya kaderdir” lafınızda mekan yerine zaman boyutuyla anlatacağım. Bence, belli bir tarihte insanların bir arada yaşamı düzeninde bir yenilik oldu. Buna ‘Medeniyet’ diyorum. Bu Medeniyet zamanla dünyanın kaderi oldu ve sonsuz büyük ölçüde dışında kalanların kaderini de tayin etti, Eğer sizin mekan boyutuyla söylersem: Norveç’te veya Afganistan’da doğmak gibi. Sizin cevapta ya salt Norveç ya da salt Afganistan var, yani salt medeniyetler var: Aynı coğrafyada değişik yerler, değişik eğitim imkanları, aile geliri farkları, zeka farkları ve benzeri çok sayıda nedenler kaderleri, değişik medeniyetleri, tayin eder. Yani, Medeniyet dışı imkansız. Ben, Medeniyet ile bir kesinti olduğunu, tamamıyla yeni bir organize yönteminin ortaya çıktığını söylüyorum. Yani, Medeniler arasında yaygın “buzz word” singularity (teklik). Bu konuya daha sonra değineceğim. Buna karşı olanlar, farkında olmadan, bilim, felsefe, sosyoloji, medya, televizyon, günlük yaşam, kişisel fikirler, kişisel kültürler ve benzeri çağdaş dünyaya egemen bir yeniliği bile bilmiyorlar. Bahsini ettiğim yenilik Türkçe, “süreklilikten kesiklik veya kopukluğa geçiş”; İngilizce “passing from continuous to discerete”. Zaman ve mekan bile sürekliliğini kaybetti. Neden-sonuç kara deliğe kaçtı (veya eski dil, veya eskiye hasret), vardan yok olma, yoktan var olma Medeniler arasında çok yaygın diğer “buzz words”.

Şimdi de Medeniyet’e karşı olduğumu düşünenlerin bu konu hakkında zerre kadar bir bilgileri olmadıklarını anlatmaya çalışacağım. Şimdiye kadar dediklerime bazı katılanlar oldu ama konuya girmedik. Benim de bu eleştiriyi anlatmaya zerre kadar gönlüm yok. Medeniyet eleştirisi uçak, buzdolabı,…, saymak değil, uzun kısa yaşamak değil, mutlu olup olmamak değil, hastane doktor saymak değil, cehalete övgü değil (hatta tam tersi) …
Not: Bu yazdıklarım genel olarak Medeniyet eleştirileri arasında yaygın düşünceler, yani kişisel değil. Ne de, bazı yerlerde iğnelemem olsa da, kişisel düşünceler ileri sürenlerin Medeniyet içi kişisel yargılarına saldırı. Bilakis katıldığımı göstermek ama aynı zamanda Medeniyet eleştirileri hakkında zerre kadar bilgileri olmadıklarını iddia etmek.
Medeniyet içi kıstaslarla Medeniyet üstünlüğü savunulamaz. Genel olarak bu nedenden ‘-meta’ ön eki çıktı. Bu kavramın en aşırı ve en fazla laf ebeliğine yol açanı “Gödel’s Theorem”, (yet another buzz word). Bakabilirsiniz.

İlk önce, bu bilgisizliğin vardığı akıl almaz boyutuna bir örnek: Medeniyet’in zaman ve mekan içinde başladığı ve yep yeni olduğunu bilen tarihçiler Amerika’daki Medeniyet’in oraya eski dünyadan gidip gitmediği üzerinde kurgularda bulunurlar. Medeniyet demokrasi ve kişisel fikir bolluğu içinde büyüyen özgür biri bunu ciddiye almayabilir. Bence bu bir kara cahillik. Eğer biri “9+4 = 13” olduğunu ciddiye almazsa kara cahildir. Yok eğer salt 1’den 12’ye kadar sayıların olduğu bir matematik sistemde “9+4=11” veya saati düşünerek “9+4 = 1” derse, ben cahilin Medeniyet dilinde taptığı “yaratıcılığa” bir örnek görürüm. Kara cahil ise kaçırdığı “yaratıcılık” trenini “fikir özgürlüğü” ile yakalar.

Görüyorsunuz ki, Medeniyet eleştirileri Medeniyet içi kavramlarla veya televizyonla öğrenilen sağ duyuyla anlaşılamaz.

Aşağıdaki karikatürde iki mağara adamı konuşmakta.

“Something’s just not right – our air is clean, our water is pure, we all get plenty exercise, everything we eat is organic and free-range, and yet nobody lives past thirty.”
Tamamıyla katılıyorum. Kişisel yaşamımla da kanıtlar ve katılırım. Çocukluğumda su getirmek için 6-7 yüz metre yürürdüm. Temizliğin ne kadar ihmal edileceğini tahmin kolay. Parazitlerden kaynaklanan çok sayıda sağlık sorunları yaşadım. Amerika’ya gittikten birkaç ay sonra hepsi kayboldu. Belki Amerika nimetlerinden yararlandığım için, şimdi bile binadaki acı sızı içinde yaşayan benden daha genç yaşlılar, hâlâ hayvan gibi çalıştığımı görünce bu işi nasıl becerdiğimi sorarlar. Ben, genetik, placebo vs. yararsız bilgi koca kelleliği yaptığımda, kibar olduklarından akıllarından geçen “f*ck the discourse, we need help ” yerine “bu, yeni bir şey olmalı, henüz reklamını görmedik” derler. Yani, “a lovesick man doesn’t need a discourse on love, he needs a kiss!” Türkiye’ye son geldiğimde, standartlara göre, kesin kes fakir sayılacak kız yeğenimde kaldım. Eğer o benim büyüdüğüm mahallede yaşasaydı ben onu B. Gates’in karısı sanırdım. Aynı deneyimi Avrupa’ya geldiğimde Türk ve Kürt solcu-devrimcilerle yaşadım. Eski hatıraları tazeleme ve devrimcilik faslı bitince 4×4 otomobil (30 yıl Amerika’da yaşadım ama bu lafı ilk defa bunlardan duydum), kimin ne kadar kazandığı, okuldaki çocuklarının zekaları, alınan mallar, mobilyalar vb. sohbetleri başlardı.
Medeni Roma çoktan “Panem et circenses” lafıyla bunu özetledi.
Kendileri ot yiyemedikleri için doğadan bazı hayvanlara ot yedirtip ürünleriyle geçinen toplumlardan biri olan Osmanlılar, daha da mükemmel bir çözüm buldular. ‘Daha’ Medeni bir bölgeye geldiklerinde “Weltanschauung”larını Medenilere uyguladılar. Hatta daha da ince iki ek yaptılar. Doğa hayvanlarından köpekleri diğer hayvanları idarede ve askeriyede kullandılar. Büyük bir yaratıcılıkla köpekleri Hıristiyan ailelerin çocukları arasından topladılar, bazıları asker oldu, kafaları daha çok çalışanlar idareci oldu. Böylece, ne aile ne de toplumla bağı olan bu köpeklerin salt saraya sadakati de sağlandı.
Bitkiler bile, etrafındakileri gölgede bırakma pahasına da olsa, yaşam veren güneşe varma zekasına sahipler.
Kuzey Afrika’da dilenciler sadaka verene “Allah sizi cennete kavuştursun” derlerdi, şimdi, “Allah sizi Avrupa’ya kavuştursun!” diyorlar.
Yani, Medeniyet’i savunmak için dahi olmak gerekmez.

O halde sorun ne?
Sorun Medeniyet’e karşı yöneltilen eleştirileri bilmeyenlerin veya anlamayanların, eleştirileri Medeniyet diline tercüme ederek, bildiklerini ve anladıklarını sanmaları. Bunun somut örneklerini yazsam 1001 Gece Masalları olur.
Bir meşhur örnek: Gezenler arasında Medenilerin allahı mülkiyet yok demek, mülkiyet gezenler için ölüm/kalım yük sorunu. Medeni bilgelere göre, gittikçe zekileşen insanlığın, yani Medeni olmanın “fena değil ama daha iyisi de var” safhası olan İlkel Komünizm.

Medeniyet’i savunanlar, haklı olarak kazananları alkışlar, haklı olarak şakşakçılık yaparlar. Haklı olarak aile içindeki nimetlerin dağıtımı kavgaları yaparlar. Darwin’den bu yana, Atatürk ile Marx’ın yardımıyla, hayatın, dolaylı veya dolaysız, hayatta kalma kavgası olduğunu bilmemek için iyice enayi olmak gerekir. Medeniyet içi son yenilik, İkinci Dünya Savaşı sonunda üreticilikten tüketiciliğe geçiş, özellikle zengin ülkelerde bolluk içinde yaşayan, daha, daha çok, daha daha çok isteyen Medeniler için Medeniyet eleştirisinin Medeniyet diliyle düşünmeye bile değmediğini bilmek için dahi olmaya gerek yok. Televizyon önünde zengin ülkelere akanları, sefalet içinde yaşayanları gören bir inek bile Medeniyet’e giden yolun tek yol olduğunu görür. Bence, bunu görmeyenin var olduğunu sananın varlığı ve enayiliği bir mucize! Medeniyet milli marşı bunu fazlasıyla kanıtlar:
‘Without God, all is possible’ is wrong, ‘with Civilization &Kapital, all is possible’ is right!

Diğer bazı takviye edici örnekler:
MS 3. yüzyılda Devlet ile Hristiyanlık’ın evlenme olasılığı görünmeye başladı. Zekiler bunun kaçınılmaz olduğunu görüp düğüne hazırlandılar. Aptallar eski ayinleri türkü söyleyip ekmek paylaşmalarına devam ettiler.

Bir devlet çıplak vahşileri yerleşik hayata alıştırmak için kamp yerleri yapar. Zekiler kaçınılmaz olduğunu anlarlar. Kadın erkek aptallar ormana gitmeye devam ederler.

Diğer bir ilkel toplumda ayinlerle çocuklara bir öğreti aktarılır. Eğer bir kahraman avdan bir yerine on hayvanla dönerse, dağın üstünden atlarsa, kamışıyla gölün ötesindeki kadınlara erişirse, … aman, ondan uzak durun. Aksi halde ve eninde sonunda onun kölesi olursunuz.
Medeniler o kahraman gibi olmak isterler. Hatta bu çaresizliği seçenek özgürlüğü olarak görürler.

Eğer bunlar da yetmezse düşünün, “yazı olmasaydı, para olmazdı”.
Tabii, her zaman para vardı “kişisel fikirler”e göre bu düşünmeye bile değmez.

“Birincisi, aslinda sozkonusu olan, ‘Singularity (Teklik)’den maada, ‘convergence’ yani farkli sahalardaki gelismelerin bir ortak noktada bulusmasi, bir butunun parcalariymis gibi fonksiyonaliteye kavusacak sekilde ortak bir dil olusturmasi olacak bence.”
“Ikincisi, tasvirin satir aralarindaki korkuyu/endiseyi bir yere kadar anlamakla beraber, sonucun ‘insan’ icin yokedici olacagini dusunmuyorum.”
Çok doğru. Ne zaman somut dönen dolaplar, somut sorunlar gündeme gelse bir düzen şakşakçısı sorunu kendi öz be öz kişisel hisleriyle iyimser/kötümser ebedi şapşallık formülüne indirger ve soruna getirdiği çözümün heyecanıyla “Always Look on the Bright Side of Life” türküsünü söyler.
Hele bu bilgili, Latin Amerikalılar ile Orta Amerika yerlilerini karıştıracak kadar bilgisiz bir şapşalsa, bu siteye ne kadar yakışır!

281 aynı tipik kara cahil bir anarşist gibi vır vır etmiş yine.
İnsanın doğa ile ilişkişi dolaylıdır, sembol aracılığıyla olur. Başka bir değişle, insan konuşmaya başlayalı doğadan göbek bağını kesmiştir.
281 Pipsqueak’e “doğaya git” diyerek bilgisizliğini göstereceğine, kendisi defolup Türkiye’den gitse ve biz Türklerin ne kadar cahil olduğumuzu dünyaya göstermese daha iyi olmaz mı?
Böyle entelektüellerin katkı yaptığı bir sitede bu kadar kalitesiz ve çocuğumsu konuşanlar olması çok ilginç.
İnsanın doğadan kopması az mürekkep döktürmedi ama nedense 281 habersiz. Belki 281 Zileli gibi anarşist ve Pipsqueak çok haklı: Anarşistler son derece cahil oluyorlar.
Doğadaki diğer canlılar “tepki gösterirler”, insanlar “yanıt verirler”.
Bir odada köpekle berabersin. Camdan içeri bir taş gelir. Köpek havlar veya kaçar, insan nereden geldiğini “sorar”. Hayvan doğa içinde, insan sembollerle inşa ettiği doğa içinde yaşar, veya yaşardı. İnsanlar bitti, yerine 281 gibi düşünmeden hemen tepkide bulunan soytarılar kaldı.
Bu sitede Pipsqueak’e salt tepki gösterenler aslında doğada yaşayanlar. Pipsqueak çoktan bunları insan olmaya davet ediyor ama işitmiyorlar.

“Çok doğru. Ne zaman somut dönen dolaplar, somut sorunlar gündeme gelse bir düzen şakşakçısı sorunu kendi öz be öz kişisel hisleriyle iyimser/kötümser ebedi şapşallık formülüne indirger ve soruna getirdiği çözümün heyecanıyla “Always Look on the Bright Side of Life” türküsünü söyler.”

Cok dogru. Bir baskasi da cikar, yazilanlari okuyupp onlara cevap verecegine, luzumsuz hamasetlerle genelleyip bir seyler yazmis olmanin tatminini yasamaga calisir.

“Hele bu bilgili, Latin Amerikalılar ile Orta Amerika yerlilerini karıştıracak kadar bilgisiz bir şapşalsa, bu siteye ne kadar yakışır!”

Di mi, yaw.

Tiz kellesi alina!

Ve, aman, ‘Latin Amerikalılar ile Orta Amerika yerlileri’ duymasin. Gucenen olur, neme lazim.

Işık ‘Doğu’dan, bilgi ‘Batı’dan gelir.

Doğru mu?

“Ve, aman, ‘Latin Amerikalılar ile Orta Amerika yerlileri’ duymasin. Gucenen olur, neme lazim.”
Merak etmeyin. Asıl ısıran köpeklerin bir Türk köpeğin havlamasını Orta Amerika yerlilerin işiteceklerini sanmıyorum. Zaten, köpeklerin Orta Amerika’daki köpekleri onlara yeter ve artar bile. Sizden çok daha azılı köpeklerin köpeği, diktatör başkan Porfirio Diaz bile, “zavallı Meksika, Allah’tan Çok Uzak; ABD’ye Çok Yakın!” dedi. Görüyorsunuz uzaktan havlayan Türk köpeklerine ihtiyaçları yok. Ama bakın yeni bir şey öğrendiniz, Porfirio Diaz. Kültürünüz arttı. Gelecekte Latin Amerika ile Orta Amerika yerlilerini karıştırmazsınız.

‘Rekabet’ kelimesi değişik dillerde bile değişik anlamlar taşıyabiliyor. Aynı dil içinde, “rekabet” kelimesine muğlaklığa meydan vermeyen bir tanım yapılmadan tartışma çok zor.

279 Anonim: “‘Rekabet hırsı’nın gerekçesi, insanın biyolojik (anatomik, yaşamsal) mecburiyeti de değildir.”
Necip: “Prove this.”
Gıda ihtiyacı biyolojik ama ihtiyacı gidermek için yapılan girişimdeki etkinliğin biyolojik olduğu çok ayrı bir konu. Ekmek yemek biyolojik ihtiyaç. Ekmek yapmak da mı biyolojik bir ihtiyaç veya zorunluk?
279 anonim dönüp Necip’e “siz de bu etkinliğin biyolojik olduğunu ispat edin” derse, iş gereksiz uzar.
Hayvanların gıda bol olan bir yerde üssel artışları sayısız defa tespit edilmiş ve belgelenmiştir. Hatta eğer kendi avlamazsa, verileni yemeyen hayvanlar bile var.
Gıdaya ihtiyaç mı biyolojik, gıdayı elde etmek mi?

Yani ‘rekabet’ kelimesine daha kısıtlayıcı, daha net tanım vermek şart gibi.

Benzeri bir diğer anlaşmazlık.
279 anonim: “İnsan, rekabet hırsı yapMAdan da, yaşayabilen bir varlıktır.”
Necip: “Boyle bir insan var oldugunun orneklerini gormek isterim. Ben, bugune kadar, hic rekabet etmemis bir tek ornegini dahi gormus degilim.”

İki takım maç yaparken bir oyuncu kendi takımındaki oyuncularla rekabet etmez ama karşı taraf oyuncularla rekabet eder.
Bir erkek, bir kadınla sevişirken kimle rekabet eder ve hangi rekabet içinde?
Demek bir süre içinde rekabet etmeden var olma mümkün.
Belli bir kişinin bütün hayatı boyunca hiç rekabet etmediği, şimdiye kadar yaşamış bütün insanlar arasından bir kimsenin bir defa bile rekabet etmeden yaşadığını örnekle ispat etmek imkansız ama yalanlamak da imkansız.
Bu ancak genel bir teoriyle ileri sürülebilir ve ispatlanabilir.
Bunun için de yine ‘rekabet’ kelimesini daha net bir şekilde tanımlamak şart gibi.
Somut bir örnek yardımcı olabilir. Hayatta hiç rekabete girmemiş bir, ormanda gezerken bir kaplanın saldırısına uğrar. Kaplanla rekabete girip daha hızlı koşmaya çalışırsa ‘rekabet’ mi etmiş olur?
Bu etkinlikte biyolojik olan canını kurtarma mı, koşmak mı? Örneğin elinde son model bir silah olan normal olarak koşmaz.

Konu çok önemli. 279 anonim ve/veya Necip bir tanım verirse bu iyi bir başlangıç olur.

“Siz yaratıcı bir ek yapmak istemişsiniz ama düşünmeden yaptığınız için olmamış, tam görmemişsiniz: Doğuma karşı çoktan çare bulundu. Çocuk düşürmeyi de mi hiç duymadınız?”

Asiri hizli okuyunca boyle oluyor, demek ki.

Ben, ‘dogurmak’ demedim; ‘dogmak’ dedim.

Kendisinin ‘dogmasi’nda soz hakki olan kac kisi biliyorsunuz?

“Yazdıklarınızı birine gösterseniz yararı olabilir.”

‘Oteki ben’e gosterdim. ‘Sorun yok’ dedi.

“Kanuna karşı gelinir ama bedeli ödenir.”

Evet, ama, ‘kanun’ dediklerimiz (‘fizik kanunlari’ gibi ‘kanun’lardan bahsediyorsak) mueyyide olarak ‘suc’ tariflemez.

Daha cok, eldeki bilgi cinsinden, ozgurluklerin sinirina isaret ederler.

Her ozsgurlukte oldugu uzere, limitleri asmaga kalktiginiz zaman, suc islemis olmazsiniz; ama, bedelini odemezseniz (ozellikle de onceden) her aptallikta oldugu uzere, cezalandirilirsiniz.

Necip amca, amacimiz egitim ve yardimci olmak: yasadiginiz sorunun belirtileri psikolojik ama kaynagi fizyolojik olabilir.
Zararlar:
Kafadan cok attiginizdan beyniniz bosaliyor.
Beyniniz bosalinca da cikanlar da hep bos oluyor.
Bos beyniniz daha once attiklarinizi hatirlamiyor, tam tersini atiyorsunuz.
Doktor beyin boslugunuzu bunaklik sanabiliyor.
Siz, bos laflarinizi bilgi ve fikir saniyorsunuz.
Tabii, bunlarin hepsi beyninizin cocuklukta bosaltilmasindan kaynaklanabilir, caresiz dertlere dusmus olabilirsiniz. Tipin tek caresi size yeni bir beyin takmak. Takilan yapay plastik beyinse hic bir sey degismiyor. Oldurulen bir zavallinin beyniyse, sizinki gibi dahi beyni olana kadar mezara gidebilirsiniz.

“Turkuz, dogruyuz, kucukleri severiz, buyuklere guleriz…”

Tabii, yararlari da var: Her zaman haklisiniz.

Anne-baba-okul-televizyon Necip’in beynine matematik, fizik, kimya, biyoloji vs. teknik alanlarda dahi süt ineği olma isteği sokmuşlar. Ne yazık ki, başaramamış, tüccar olmuş. Matematik ve doğa bilimlerindeki bilgisi cici bici sözcükler. Bu cici bici kelimeleri de bilimde olup bitenleri aynı seks-para-cinayet gibi heyecan uyandıran, gıdıklayıcı haberler veren kaynaklardan toplamış. Sosyal bilimlerde bilgisi ticaret hayatını aktarma, astroloji, falcılık, laik dincilik.

Necip matematik bilmez, fizik bilmez ve daha da kötüsü farkı bilmez. Ticarette öğrendiği cici bici lafları sıralar:
“‘Singularity’ diyebilmek icin, fizik (dolayisi ile de, kimya ve biyoloji) kanunlarinin tanimsiz oldugu/olacagi (neyin nasil davranacaginin ongorulemez oldugu/olacagi) bir seylerden bahsetmemiz gerekir.
Bu, bence, ancak ve ancak, yukaridaki tekonolojiler (ve daha fazlasi) ile, yepyeni bir ‘tur’ yaratmak sozkonusu oldugunda olabilir.”
Yani, (biyolojik ya da degil) yepyeni bir ‘sentient’ (‘suurlu) mahluk peydahlandiginda, ‘singularity’den bahsedebilir olacagiz.”

Necip bana hep NASA’da füze patlamasını eşeleyen Feynman’ın bu herif gibi salaklarla başından geçenleri hatırlatır. Yarım saat cici bici isimler sıralayan fizikçi Necipleri dinler, hiç bir şey anlamaz ve nihayet tahmin edip sorar:
– Yani, ıslık mı çalıyordu?
– Evet
– Neden daha önce söylemediniz?
Görmemiş Necip’in bir oğlu olmuş, çeke çeke çük*nü koparmış.

Bir orta okul öğrencisi x, 0’a yaklaştıkça ‘1/x’in ‘singularity’e yaklaşığını bilir. Necip bu basit bir matematiksel ‘singularity’nin fiziksel dünyada sonsuz önemli bir olay olduğunu, yani fizikle matematik arasındaki farkı bilmediğinden, bir sürü laf kalablığı yapıp vecde gelir. Matamatikte 2 adım artı 1 adım üç adım eder ama bir uçurum kenarında üçüncü adım öbür dünya eder. Pireyi ancak marsıvan eşeği Necip bu kadar büyük deve eder. Teknik konularda büyük konuşup blöf yapar, yakalanınca ortadan kaçar kaybolur veya cevap vermez.
Şimdi nerede acaba?

“Bölgecilik başka ırkçılık başka.”

‘Kiyim’ ile ‘kirim’ arasindaki fark gibi mi?

“‘coğrafya kaderdir’ altın yumurta sizin değil mi?”

‘Kader’se ‘tercih’ degil.

‘Tercih’ hakki olmayan bir sey icin, ben, kimseyi ayrimciliga tabi tutmam.

“‘Türkiye’nin başkenti’ ve ‘Ankara’ aynı değil, farklı.”

Tabii ki.

Baskent, Fetih’ten beri, hep Istanbul olagelmistir.

Ben: ‘Türkiye’nin başkenti’ ve ‘Ankara’ aynı değil, farklı.
Muhasebeci Necip: “Tabii ki. Baskent, Fetih’ten beri, hep Istanbul olagelmistir. ”

Keleklik başka pişkinlik başka. Matematik bilginiz muhasebecilik. Hadi sizin seviyenize ineyim: bir artı iki üç ederse de bir artı iki ve üç aynı değiller, farklılar. Sen

“Aşağıdaki tanım yanlış mıdır?”

‘Yanlistir’ cinsinden bir fetva vermek yetkim yok. Ama, ‘eksik’ oldugunu soyleyebilirim. [Bu kadar uzun bir zaman dilimini, ve genis cografyayi ilgilendiren hersey, bu kadara kisa ve az sayida bilesenle temsil edilmege kalkinca, eskik olmasi mukadder cunku.]

Fakat, benim gordugum, sizin bir sosyoekonomik olguyu tanimlamaktan cok, Bati’daki zenginligin sebeplerini yazmis oldugunuzdur.

Bu acidan, mikro buzul cagindan cikmis olmagi ve nufusun aniden ve hizla artmasini da ekleyebiliriz.

‘Sanayi devrimi’ bu iki unsurun sonucu mudur diye de tartisabiliriz tabii ki; ama, ‘sanayi devrimi’nin tek basina getirdiklerinin diger unsurlara dogrudan katkisi cok yuksek, hatta tayin edici.

Artmis olan nufusu besleyecek yeni urunlerin ortaya cikmasi kadar, insanlara zaman da bah$etti.

Zamanlari artan insanlar da, normal olarak ilgilenmege vakitleri olmayacak konulara egildiler. Aydinlanma (+ ulus devlet) ve laiklik bence bunlarin arasinda sayilabilir.

Peki, bunlar onemsiz mi?

Degil, tabii ki.

Ama, su da degil: Bunlarin hicbirisi, onceden yazilmis bir recete –yani, ideoloji– ile yapilmis degil.

Eğer, yaklaşık da, olsa zamanı dilimini verirseniz, eksikliği kolaylıkla tamamlarız.

Sizi yanıltmışız. Biz sizden ‘Kapitalizm’ zaman’ dilimini istemiştik. Yani, kapitalizm, yaklaşık olarak, ne zaman başladı?

“Yani, kapitalizm, yaklaşık olarak, ne zaman başladı?”

Insan topluluklariyla.

Kapitalizmin ‘başlangıç tarihi’ni saptamaya uğraşmak, ‘başlangıçtaki’ koşulların neler olduğunu, evrile evrile bugünlere nasıl gelindiğini öğrenmeye hevesli olmak; son tahlilde, ‘günümüzdeki kapitalizmin ölümcüllüğü’ konusunu dikkate almayı geciktirir, erteler, ve en tehlikelisi ‘unutturabilir.’

Kapitalizm, tarih boyunca evrilerek bugünlere gelmiştir. ‘Bugünkü kapitalizmin başlangıç evresi’ şudur:

‘Kapital’in, taş devrindeki (ve öncesindeki) veçhelerinin, günümüzdeki iz düşümleri epey azdır. Günümüz kapitalizmi; ‘300 küsür sene öncesi kapitalizmi’nin yönlendirmeleri ile devam etmektedir.

‘John McMurtry’ izah ediyor:
[Kanada ‘Guelph Üniversitesi’nde felsefe profesörü]

Şimdi, herhangi birimiz çıkıp, ‘bunların hepsi nerede başladı?’ diye sorabilir.

Bugün sahip olduğumuz, tamamıyla çökmek üzere olan bir dünya!

Her şey ‘John Locke’ ile başladı!

John Locke, bize ‘mülkiyet’i tanıttı. ‘Özel hak’ ve ‘özel mülkiyet’ için üç şartı vardı:

1. Başkaları için yetecek kadar ‘artık [leftover]’ bırakılmalı.

2. Bu ‘artıklar’, asla çürümeye terk edilmemeli.

3. En önemlisi de, bu ‘artıkları’, ‘işgücüyle’ yoğurmalı. [Not: ‘İstihdam’ kelimesinin, ‘insanları robotlaştırarak, bu yolla meşgul ederek, zapturapt altında tutmak’ amacına dönüştürülmesi!]

Bu üç basamak, ilk okuyuşta, doğru bir mekanizma gibi gözükebilir, ‘dünyayı emeğiniz ile yoğurmak’. Ancak ondan sonra ürüne [‘mal’a veya ‘hizmet’e] sahip olmaya hak kazanabilirsiniz. Ama başkalarına da yetecek kadar geride bıraktığınız sürece ve bu ‘artıklar’ çürümediği sürece, hiçbir şeyin ziyan olmasına izin vermiyorsanız, o zaman tamam, her şey harika!

John Locke, ünlü ‘Devlet Yönetimi Üzerine İnceleme’ [‘Two Treatises of Government’, 1689] adlı eserini ortaya çıkarmak için çok zaman harcadı. Ekonomik, politik ve hukuksal anlayış üzerine geleneksel bir inceleme olduğundan, bugün hâlâ üzerinde çalışılan klasik bir kitaptır.

İyi de, Locke yukarıda bahsedilen şartlarını listeledikten sonra, ve siz hâlâ ‘Özel mülkiyetten yana mıyım? – Yoksa değil miyim?’ diye düşünürken, Locke, özel mülkiyetin savunmasını gayet tutarlı ve güçlü bir şekilde vermişti bile! Hâttâ doğrudan ortaya koyuyor! Hem de iki parmağın şıplatılması gibi bir çırpıda, bir tek cümle içinde!

Locke şöyle diyor:

The ‘one thing’ that blocks this is the invention of money, and men’s tacit agreement to put a value on it, this made it possible, with men’s consent, to have larger possessions and to have a right to them.

‘Paraya ihtiyaç, insanlığın zımni [dolaylı] arzusundan sadece bir kez feyz aldı ve ardından ‘para’ var oldu.’

Locke, bütün koşulların iptal edildiğini ve silindiğini söylemese de, en sonunda ‘…para var oldu.’ dedi ve kesti bitirdi!

Böylece bizler bugün ‘üretmiyoruz’ ve işgücümüzle, alın terimizle bir eşya sahibi olmuyoruz, ‘para’ denen madde işgücünü satın alıyor!

Artık ‘başkalarına ne olacak!’ endişesi yok:

Ya da ‘Kalan mallar ziyan olacak mı!’

Diyor ki, ‘Para’, gümüş ile altına benzer ve altın bozulmaz. Bu nedenledir ki, ‘para’, israftan sorumlu tutulamaz.’

Bu çok saçmadır! Paranın veya gümüşün veya altının atomik yapısını konuşmuyoruz! Bunların ‘bireye ve topluma etkilerinin ne olduğu’ hakkında konuşuyoruz! Locke’un birbiri ile alâkasız cümle dizilerini görüyorsunuz!

Fakat en endişe verici olan ‘mantıksal hokkabazlık’, Locke’un bu çetrefilli ifadelerinden paçasını kurtarması, ancak, sermayedarların çıkarlarına uyması ile sağlanıyor!

Sonra bir başka ekol, ‘Adam Smith’ geliyor. Ve yukarıda Locke’un anlattıklarına ‘din’i de ekliyor.

Locke, ‘Tanrı bunu tamamen bu şekilde yaptı ve bu Tanrı’nın doğrusudur.’ diye başlamıştı,

Hemen sonrasında Smith’in söylediğinden anlıyoruz ki; ‘Bu sadece Tanrı’nın değil…’ Tırnak içinde verilen ifadeyi direkt telaffuz etmiyor ya da edemiyor! Ne kadar ‘muğlak’ ifadeler kullandıklarının farkına varın artık!

Smith’in felsefi zemine yayarak ‘prensipte!’ dediği şu:

“Bu sadece ‘Tanrı’nın değil…” ↔ “Bu sadece ‘özel mülkiyet’in sorunu değil.”

Tarihten ve Locke’un sistemleştirdiği mirastan devralarak herkese hatırlatıyoruz ki, ‘piyasa ekonomisi’ ön koşulludur.

Yani en sade tabirle, nasıl insanın doğuştan sahip olduğu yüzbinlerce özellik varsa; ‘piyasa ekonomisi’ de hayatın içinde, en başından itibaren, var olan bir düzendir. Bu durum da doğal olarak ön koşulludur.

Yukarıdaki açıklamanın ne kadar muğlak ve bir o kadar sahte göründüğünü, ve günümüzde hâlen devam etmekte olan, meşhur ‘serbest piyasa ekonomisi’nin bu sahte görünümden beslendiğini şimdi daha iyi anladınız mı!

Üstelik bu muğlak ifade, neredeyse ‘Tanrı’ yerine koydukları ‘Adam Smith’in kaleminden dökülenlerdir! Kitabını [hangi dilde çevirisi olduğu fark etmez] alıp incelediğinizde, ‘para ve piyasa ekonomisi ‘ön koşullu’dur’ bölümünü açıp okuduğunuzda bu muğlaklığa dikkat edin, kafanız çok karışacak, anlam vermekte güçlük çekeceksiniz! [‘Milletlerin Zenginliği’ & ‘The Wealth of Nations’, 1776]

Smith devam ediyor:

* İşgücü satın alan yatırımcılar [patronlar] vardır:
→ Bu durum ‘piyasa ekonomisi’nin ‘ön koşulu’dur!

* Yatırımcının [patronun], bir başkasının işgücünü ne ölçüde satın alabileceğinin sınırı yoktur:
→ Bu durum ‘piyasa ekonomisi’nin ‘ön koşulu’dur!

* Yatırımcının [patronun] ne kadar para (ve sermaye) biriktirebileceğinin, dünya genelinde ne büyüklükte ‘eşitsizlik’ [yani, o meşhur ‘gelir dağılımı adaletsizliği!’] olduğunun ve olacağının oranı belirli değildir, belirlenemez:
→ Bu durum ‘piyasa ekonomisi’nin ‘ön koşulu’dur!

Ve Adam Smith böylece o büyük fikriyle gelir [bu fikri, kitaplarında ayrı başlıklar altında ispatlı olarak, örneklendirerek anlatMAmış, yine her zaman yaptığı gibi, satır aralarına sokuşturarak geçiştirmiştir!]:

Bilirsiniz, insanlar ürünleri [malları, hizmetleri] ‘satmak için’ piyasaya sürdüğünde arz,

Ve diğerler insanlar, bu ürünleri [malları, hizmetleri] ‘satın aldığında’ talep oluşur, vesaire, iktisadın en temel konuları.

‘Arzı talebe’ ya da ‘talebi arza’ nasıl eşitleyebiliriz? Bunlar arasındaki denge nasıl sağlanabilir? Bunların nasıl dengelendiği, ekonomi disiplininin merkezi konularından biridir.

Ve Adam Smith diyor ki, “Bunları dengeleyen ‘piyasanın görünmez elidir’ [The Invisible Hand]!”

Yani, yukarıda bahsettiğim ‘muğlaklık’, şu anda, sanki ‘Tanrı’ lafı tekrar geliyormuş gibi eli kulağında!

Locke’un söylediklerini hesaba katarak, mülkiyet haklarını, tüm gerekliliklerini ve ‘doğal haklarını’ Smith de söylemedi, ya da söyleyemedi!

Şu anda, ‘Tanrı’ metaforu ile doğrudan veya dolaylı olarak yoğrulmuş, sözde ‘ön koşullu sistem’le karşı karşıyayız: Kapitalizm!

Şimdi söyleyeceğim alıntıyı bulmanız için ‘Milletlerin Zenginliği’ni sonuna kadar okumanız gerekir. Smith şöyle diyor:

‘Every species of animals naturally multiplies in proportion to the means of their subsistence, and no species can ever multiply beyond it. But in civilized society it is only among the inferior ranks of people that the scantiness of subsistence can set limits to the further multiplication of the human species, and it can do so in no other way than by destroying a great part of the children which their fruitful marriages produce.’

‘Bütün hayvan çeşitleri, tabii, beslenme araçları oranında çoğalır. Hiçbir hayvan türü bundan öteye çoğalamaz. Ama uygar toplulukta, yiyecek kıtlığı yalnız alt tabakalardaki insan türünün fazla çoğalmasına set çekebilir. Bunu da, ancak o kimselerin verimli evliliklerinden üreyen çocukların büyük bir kısmını ortadan kaldırarak yapar.’

[‘Milletlerin Zenginliği’, İş Bankası Yayınları, ciltli 2006 basım, çeviren ‘Haldun Derin’, sayfa 87, orta paragraf.]

Yani en kötü anlamıyla Smith, ‘evrim teorisi’ni beklemektedir!

Bol bol, kelimenin gerçek anlamıyla ‘öldürücü’, hayat yıkıcı, eko-soykırımcı düşünceler! Günümüzde bir şekilde devam eden “akılcı düşünen gen [veya ‘kurnazlık!’]” anlaşılan o ki Smith’de de vardı!

Adam Smith gibi erken dönem iktisat düşünürleri tarafından ortaya atılan ‘Kapitalist Serbest Piyasa Sistemi’ adı verilen konseptin orijinaline baktığınız zaman:

‘Piyasa’nın temel amacının, gerçek, dokunulabilir & fiziki olarak hissedilebilir, somut yaşam şartlarını destekleyen bir ‘takas sistemi’ üzerine kurulduğunu görürsünüz.

Adam Smith, dünyadaki en büyük kâr getirici ekonomik sektörün, neticede ‘finansal takas’ [ya da en geniş tanımıyla ‘yatırım’ın] içinde olacağını, bu alana kanalize olacağını anlamamıştı. Smith’in yaşadığı dönemi (1723-1790) baz alırsak, bunu anlamaması [veya öngörememesi] bir nebze makûl kabul edilebilir.

‘Finans’ kısaca, bir para biriminin kendi değerini, diğer para birimlerinin hareketleriyle belirlediği, ‘topluma [insana ve hayata] sıfır verimli’ değer sunan keyfi bir oyundur!

Yine de Smith’in niyetini dikkate alarak [ya da almadan], onun en temel ilkelerinden biri olan “paranın ‘ticari mal’ olarak kabul edildiği” bir teori için, böylesine anormal görünen bir kapı [yani ‘finans’ kapısı] sonuna kadar açık kaldı! Bunun en yakınımızdaki yıkıcı örneğini hâlâ sürmekte olan 2007-2008…2018… küresel finans krizinde gözlemleyebilirsiniz!

Bugün, dünyanın bütün ekonomilerinde iddia ettikleri sosyal sisteme, ‘para’nın peşinde olmak için, sadece ‘para aşkı’ için koşulur, başka hiçbir şey için değil!

Adam Smith tarafından esrarengiz bir şekilde nitelenmiş, bir nevi ‘kişisel dini manifestosu’ olarak kabul edilebilecek ‘Görünmez El’ kavramının altında yatan fikir:

Bu hayâli, ticari malın, sığ ve menfaatçi arayışının;
Büyülü şekilde,
Zaman geçtikçe,
Bireyin ve toplumun refah ve gelişimine dönüşeceği yönündedir!

[Not: ‘Ronald Reagan’, ‘Margaret Thatcher’ ve ‘Turgut Özal’ üçlüsü; ‘mutlak hedonizm’i iştahla savunan siyasetçiler olarak, 1980’li yıllar boyunca, ‘kapitalizm’in gaddarlığını pekiştirmiştir!]

Gerçekte ‘parasal teşvik’ veya bazılarının adlandırdığı gibi ‘Parasal Değer Dizisi’;
‘Hayat Değer Dizisi’ olarak da adlandırılabilecek temel intifa hakkından ayrılmıştır!

Aslında olan şu:
Bu iki dizge konusunda, ekonomik doktrinler arasında tam bir kafa karışıklığı söz konusudur.

‘Para Değer Dizisi’nin ‘Hayat Değer Dizisi’ni doğurduğunu zannederler. Bu yüzden, “Daha fazla mal satılması durumunda ‘Gayri Safi Yurtiçi Hasıla [GSYH]’ yükselirse, genel refah seviyesi daha da yükselmiş olacak.” yalanını yayarlar!

‘Gayri Safi Yurtiçi Hasıla’, toplumsal sağlığın hangi seviyede olduğunun temel göstergesi olarak kullanılabilecekmiş!

‘Para’nın rahminden ‘hayat’ı doğurmak için uğraşırsanız, bütün istatistik hesaplarınızı da, ‘ekonominin sağlığı nasıl gidiyor?’ ölçümlerinizi de ‘paraya göre’ yapmak zorunda kalırsınız!

İşte, her şey apaçık ortada! Karmaşayı görüyorsunuz:

Malın satışından elde edilen bütün ‘gelirleri’ ve ‘makbuzları’, ‘Para Değer Dizisi’ ile ilişkilendiriyorlar, ve bunu ‘yaşam üretimi’ diye yutturuyorlar!

En başından beri kendinizi, “‘Para’ ve ‘Hayat’ Değer Dizilerinin” tamamen birbirine zorla eklemlenmesiyle oluşturulmuş, ‘icat edilmiş!’ bir sistem içine inşa etmiş durumdasınız! Ve bebekliğinizden itibaren ‘rekabetçi olmanız’ beyninize enjekte edildiğinden, sistemi [kapitalizmi] daimi olarak besliyorsunuz!

Dolayısıyla, ‘Para Dizisi’ herhangi bir üretimden ayrıştıkça, gitgide daha da ölümcül olan ‘plânlı bir yanılgıya karşı!’ mücadele etmek zorunda kalıyoruz!

Bu durum, ‘sistem tıkanıklığı’dır!

Ve bu ‘sistem tıkanıklığı’, bugün, geçmişte hiç olmadığı kadar ölümcül seviyeye yükselmiştir!

Bu tıkanmış sistemi ortadan kaldırmak için ‘eylemlere başlamayı geciktirdiğimiz müddetçe’, ‘corporatocracy & şirketokrasi’ bütün muhalefet tohumlarını yok edecek!

“– Bu yeni bir teori mi?”

Malum: ‘Yeni fikra’ yoktur; daha once duymamis oldugunuz fikra vardir.

“Kimler ve hangi kitaplarla suvunuyorlar?”

Nicin onemli?

Illa birilerini otorite bellemek zorunda miyiz?

“– İnsanlığa geçiş ne zaman oldu? Geçiş, ‘Homo Sapiens’ler mi?”

Nicin onemli?

“– İnsanlığa geçişle toplumsal yaşamalara geçiş aynı zamanda mı oldu?”

Buyuk bir ihtimalle hayir. Her sosyal olgu gibi, bu da zaman almistir.

“– Kapitalizmin tanımı var mı?”

‘Sehirlesme’nin (herkesin hemfikir oldugu) tanimi var mi?

Illa birilerini otorite bellemek zorunda miyiz?

Mesele, ‘birilerini otorite bellemek’ değil.

Mesele: Senin de gördüklerinin, senin de duyduklarının, senin de düşündüklerinin, senin de yaşadıklarının, senin de söylediklerinin, senin de yazdıklarının; senden önce de birilerinin gördükleri, duydukları, düşündükleri, yaşadıkları, söyledikleri, yazdıkları olduğunu ‘sana hatırlatmak.’

Kişilerin ismini, kitapların ismini yazdığın zaman, ‘otomatikman otorite bellemiş olmuyorsun.’ Unutma: Senden önce, senin şimdi söylediklerinin aynısını-benzerini söylemiş olanlar; ‘otomatikman otorite değildir.’ Eğer böyle isimlerin olduğunu bilmiyorsan-haberin olmamışsa; ‘Başkasının-başkalarının ne dediğinden, ne yazdığından bana ne?!’ ifadesinin arkasına saklanamazsın.

Kişi isimleri, kitap isimleri yazmakla, bunları otomatikman otorite bellemek sonucu çıkMAdığı gibi; bunları (‘önceden’ yaşamış-düşünmüş-yazmış kişileri) eleştirmek amaçlı hatırlatıldığını da unutma.

‘Benden önce yaşamış-düşünmüş-yazmış olanları, otorite bellemek zorunda mıyım?’ hastalığından kurtul. Senin şimdi düşündüklerinin, senden önce başkalarının da düşünmüş olduğu gerçeği sana hatırlatıldığı zaman, bu kişilerin isimleri de yazıldığı zaman; horozlanma.

Cevaplarınız ** arasında.
“Kimler ve hangi kitaplarla suvunuyorlar?”
*Nicin onemli?*
Nesnel ve belgesel kaynakları ve belgelerini gözden geçirmek için. Tabii, eğer siz savunmak zahmetinde bulunursanız da olur.

*Illa birilerini otorite bellemek zorunda miyiz?*
Hayır. Aradığımız otorite değil bilginin nesnelliği, kamusallığı.

“– İnsanlığa geçiş ne zaman oldu? Geçiş, ‘Homo Sapiens’ler mi?”
*Nicin onemli?*

Yine aynı yanıt: Aradığımız bilginin nesnelliği, kamusallığı. Eğer espri yaparsak, insanlığa geçiş, sizin deyişinizle ‘Bati’daki zenginlik’ ile başladıysa, denkleme itirazınız yersiz olurdu. Farz edelim ki, insanlığa geçiş, 5-7 milyon yıl önce iki ayak üzerinde yürüme veya 2-3 milyon yıl önce taş alet yapma ile oldu. Eğer daha henüz toplumsal yaşam yoksa, insanların ayrı ayrı ve tek tek ayak üzerine kalktıklarını, ayrı ayrı ve tek tek taş alet yapmasını ve ayrı ayrı ve tek tek aynı dili öğrendiklerini savunanlar var mı?

“– İnsanlığa geçişle toplumsal yaşamalara geçiş aynı zamanda mı oldu?”
*Buyuk bir ihtimalle hayir. Her sosyal olgu gibi, bu da zaman almistir.*
Toplumsal ve sosyal aynı anlam taşır. Eğer “toplumsal yaşama geçiş” bir sosyal olgu ise, daha henüz toplumsal yaşam olmadan toplumsal bir olgu nasıl olur?
“– Kapitalizmin tanımı var mı?”
*‘Sehirlesme’nin (herkesin hemfikir oldugu) tanimi var mi?*
Sorduğumuz ‘herkesin hemfikir olduğu tanım’ değil, nesnel, kamusal bir tanım. Eğer ‘şehirleşme’ ve ‘urbanization’ aynı anlam taşırsa, şehirleşmenin Neolitik devirde başladığı hemfikri yaygın. Kapitalizm tanımınız da aradığımız nesnel, kamusal bir tanım.
İnsan toplumları kadar eski kapitalizm tanımının başlangıçtaki tanımı ile günümüz tanımı aynı olmayabilir.
Örneğin: Şimdi fizik cansızlar bilimi ama ilk tanımında, büyüyen, gelişen, canlı bilimi anlamına gelirdi.
Not: Kapitalizm, kapitalin etkin ve etkili işletmesi ise, biz de ‘ebedi’ olduğuna inanıyoruz. Tek fark şu olabilir: Bizim için ‘ebedi’ şu andan sonra demek.

‘Ben ‘beseri ilimler’ (‘humanities’) ogrencisi degilim.’

Senin ne öğrencisi olup/olmadığın kimsenin umrunda değil. Kendini daima merkeze koymaktan vazgeç.

‘Bu lafi kim etmis? Su konuda kim ne demis? Onun lakirdisina kim, ne diyerek, itiraz etmis?’

Bu sorular, sadece ‘beşer’ ile ilgili değil.

‘Soru sormak’ mühim olandır. Pek çok kimsenin adeta ‘en yüksek rütbe’ olarak bellediği ‘genius’ seviyesinde matematikçi bile olsan, soru sormadan yapamazsın.

Sen, sorulan sorulara değil; bu soruların ‘sayısal zeminli’ mi / ‘sözel (beşeri) zeminli’ mi olup/olmadığına takılarak yazıyorsun. Problemin işte bu noktada başlıyor.

‘Filan gibi, bitmez tukenmez, eglenceli fakat bos, recursive masturbasyonel entelliklerle bir omur tuketecek degilim.’

‘Soru sormak’ı hiç umursamıyorsun. Soruları ‘sayısal / sözel (beşeri)’ kategorilere ayıra ayıra bitmez tükenmez, hem eğlenceli değil hem bomboş, recursive masturbasyonel entellikler yaparak ömrünü tükettiğinin şuuruna geç de olsa ulaşma imkânın hâlâ var. Biraz daha gayret et.

‘Patent basvurusu yapacak degilim ki, ‘bu konuda baska kimler hangi patentleri almis’ diye kapsamli/mufassal/comprehensive bir literature taramasi yapmak ihyiyaci hissedeyim.’

Konunun ‘patent’ ile uzak/yakın ilgisi yok. Lakırtılarını bitir.

Mesele: Senin de gördüklerinin, senin de duyduklarının, senin de düşündüklerinin, senin de yaşadıklarının, senin de söylediklerinin, senin de yazdıklarının; senden önce de birilerinin gördükleri, duydukları, düşündükleri, yaşadıkları, söyledikleri, yazdıkları olduğunu ‘sana hatırlatmak.’ Bunu anla, yeter. ‘Benden önce yaşamış-düşünmüş-yazmış olanları, otorite bellemek zorunda mıyım?’ hastalığından kurtul.

‘Meraklisi varsa yapsin.’

Horozlanmaktan nasıl kurtulacağına kafa yor. Sen merak etsen de, etmesen de; senin şu anda düşündüklerin-yazdıkların, daha önce başkaları tarafından da düşünüldü-yazıldı.

‘Benim gordugum sey…’

Kendini daima merkeze koymaktan vazgeç.

‘‘Kapitalizm sudur’ diye bir tur hukumle ortaya cikmis olan herkes, kendi cagindaki ve cevresindeki sosyoekonomik olguyu tariflemis. Ardindan gelen ‘beseri ilimler’ (‘humanities’) ogrencileri de, bunlari birer kelam-i kadim sayip, serh uzerine serh yazmislar -asil realitenin, her yerde ve her donemde, bu sosyoekonomik olgunun benzerlikler kadar farkliliklarinin da oldugunu iskalayarak, tabii ki.’

Çeşitli coğrafyalardaki çeşitli ürünlerin; birbirleri ile benzerlikleri/farklılıkları, birbirleri ile değişimi (takas), birbirine ekle(mle)nmesi evrile evrile günümüze kadar ulaştı, devam ediyor, edecek. Sosyoekonomik farklılıklar, sürekliliği getirir. Buraya kadar her şey normal.

Normal olMAyan durum şu:
‘Kapitalizm’ adlı sistemi besleyen kapitalistler, günümüzde, ‘tek’liği egemen kılmak için çırpınıyor, komünistlerin pek çoğundaki ‘tekçi’ hayallerin aynısı kapitalistlerde de var; coğrafyadan coğrafyaya, kültürden kültüre, topluluktan topluluğa farklılık göstermeksizin, günümüzde temel bir anlama sahiptir ‘kapitalizm’: İnsanları ‘öldürmeyecek kadar canlı’ tutup sürekli sömürmek. Bitkileri, hayvanları, doğayı, hayatın her zerresini; bu sömürüye dahil etmek. ‘Taş devrinden önceki kapitalizmin neye benzediği’ne kafa yormak yerine, kapitalizmin ‘hangi tarihte ve kimler tarafından kurulduğu’nu bulmak için ıkınmak yerine; ‘günümüzdeki kapitalizmin ölümcüllüğü’ konusu esastır.

“Ben, nacizane, insanlarla ilintili konularda nesnel olunamayacagi kanaatindeyim.”
Nesnel kamusal demek, mutlak demek değil; öznelin karşıtı. ‘Objective’ kelimesi nesnel ve ‘public’ demektir. Fikirler ve kurgular kamuya açılır, nesnelleşir. Bilgi böyle artar, onaylanır, kanıtlanır, düzeltilir, itiraz edilir… Nesnelin diğer bir karşıtı solipsizm. Nesnellik, “insanlarla ilintili” olmayan bilimlerde çok daha zorunludur. Fizikçi bulgusunu açıklar, kamuya sunar, bulgusu nesnel olur, paylaşılır; diğer fizikçiler, geçici de olsa, kanıtlarlar veya eksiklik veya hata bulurlar.

Belgeler de aynı. Amaç, mutlaklığı kanıtlamak değil, destek kaynakları incelemek isteyenlere sunmak. “İnsanlarla ilintili” olmayan konularda yapılan deney ve varılan sonucun tasviri gibi.

“Akil suzgecinizi kullanmanizi oneririm.” Geçirelim.
Hayvanların akıl süzgeçlerinden geçirdiklerini inceleyenler ve vardıkları sonuçlar yayınladığı için mutlak değiller,bilmenize değmez. İnsanlarda ise akıl içi nesnelerin süzgeçten geçirilmesi felsefi bir konu. Solipsizm; dış dünyaya anlam vermede kullanma zorunda kalındığı süzgeçin kendisi, yani kategoriler; kuşkuculuk … Fakat bu bilgiler de aradığınız mutlaklık mahiyetinde değil. Ilımlı kuşkuculuktan çok eski bir örnek: Hareket durmalardan oluştuğundan görünen dünyaya güvensizlik fikri. Diğer bir örnek: Dünyada iki eşit şey olmadığı halde eşitliği biliyoruz. O halde, doğmadan önce ‘asıl’ bir dünyada öğrendik. Bu fikir, 2 bin yıl sonra sizin “insanlarla ilintili” olmayan konuların temelini atmada önemli bir rol oynadı. Bakın Galileo Galilei ile ilgili belgelere. Fakat bunlar da nesnel ve “insanlarla ilintili” konular, mutlak değil. Zaten nesnel olmayan bir fikrin ne olduğunu sadece fikrin sahibi ve Allah bilir. “İnsanlarla ilintili” konularda aşırı bilgisiz olduğunuzdan cavap gereksiz uzuyor. Kendi başınıza türettiğinizi sandığınız düşünceler çoktan beri nesnel ve kamuda. Ama mutlak değiller, kısa değinmelerle örnekler vermek bile cevabı çok uzatıyor.
Temel hatanız nesnel ve kamusal kelimelerini yanlış anlamanız; mutlaklık veya bilinçaltına attığınız Allah bilgisi ile kıyaslamanız. Bunun benzerini yapanlar oldu. Katı sofuların kamusal ifadelerine göre Allah’tan başka kimse mutlak bilemez. Kuşkuculuk öyle değil: tarih boyunca, bilgi konusunda daha özenli olmaya yardımcı oldu. “İnsanlarla ilintili” olmayan konuların başarı nedeni, ileri sürülenlerin mutlaklık ve ‘Allah’ kavramından yoksun olmasından. Bu da “insanlarla ilintili” konularda çoktan beri tartışılır:Eğer modern bilimde, bilgi kaynağı 5 organla algılanan verilerse, madde bir uydurma, neden sonuç bir uydurma, atom altı parçacıklar bir uydurma, (yerçekim gibi, zaman geçmeden) uzaktan etkileme bir uydurma. Eğer modern bilimde tek emin olabileceğimiz nesnel dünyadan bağımsız akıl süzgeçinden geçirdiklerimiz ise, nesnel dünya da uydurma, nesnel dünya ile ilişkimiz de. Lütfen “insanlarla ilintili” ve “insanlarla ilintili” olmayan konularda sizden başka kimsenin mutlaklık beklemediği bilgileri biraz da olsan öğrenin. Kendiniz özel hoca tutun.

Şimdi de değindiğiniz diğer bazı ayrıntılar.
“Eğer espri yaparsak, insanlığa geçiş, sizin deyişinizle ‘Bati’daki zenginlik’ ile başladıysa, denkleme itirazınız yersiz olurdu.”
Kapitalizm denklemine cevabınız (309 Necip): “Fakat, benim gordugum, sizin bir sosyoekonomik olguyu tanimlamaktan cok, Bati’daki zenginligin sebeplerini yazmis oldugunuzdur.”
Cevabınızda kullandığınızı tırnak içine alarak lafınızı tekrarladık. Yazıda bir muğlaklık olabilir ama ardından söylenen, yani, başlangıcın ne zaman olduğunun tanımdaki önemini vurgulama, amacı açıklar, belirler.
Hayatım Batı’da geçti. Şimdiye kadar yazdıklarınızın hepsi Batı’da hem sıradanlar hem ideologlar arasında son derce yaygın. Siz galiba coğrafyanızdan dolayı Batılı olmadığınızı sanıyorsunuz. Üstelik, tüm dünyada, tekrarladığınız Batı düşüncelerine karşı düşünceler sıfır kadar az.
“Fakat, konuyla ne ilgisi var?” Hatırlatma: Sizin için nesnel bilgiler mutlak değil ve dolayısıyla güvenilmez.
1. İnsanın ne zaman insan olduğu bilinmiyor,
2. İnsanın ne zaman toplum yaşama başladığı bilinmiyor,
3. Alış-veriş yapmak için önemli olan dilin ne zaman başladığı bilinmiyor,
4. Taş alet yapma veya iki ayak üzerinde yürümenin toplumsal yaşamdan sonra mı önce mi olduğu bilinmiyor,
5. Eğer taş alet yapma veya iki ayak üzerinde yürüme genetik bir olgu ise, bütün insanlar, taş alet yapmaya veya iki ayak üzerinde yürümeye, aynı anda ve tek tek mi başladılar? Yoksa, diğerlerinden mi öğrendiler? Yani halihazırda toplu mu yaşıyorlardı?
6. Başlangıçlarda biyoloji mi kültürü ve dolayısıyla toplumsal yaşama geçişi yarattı; yoksa, kültür mü biyolojiyi etkileyip dolayısıyla toplumsal yaşama geçişe neden olduğu bilinmiyor.
Bunların hepsi ‘insanlarla ilintili’, mutlak değil. Ama çok bariz bir mutlaklık var: Sizin ‘insanlarla ilintili’ konularda sonsuz acemi olduğunuz. Bu da yetmez gibi, kapitalizmin insanların toplumsal yaşamasıyla başladığı inancınızı kamuya açmış (nesnelleştirmiş) ve dolayısıyla kendinizin de inanmadığı hale sokmuşsunuz. Bu çelişkideki gülünçüğü görüp belki siz de görürsünüz diye ekledik. Tabii, asıl olan bu değil.
Kapitalizmi insan biyolojisi veya genetik yapısı veya doğası ile açıklama; insan, insan olalı veya insanlar toplum yaşamaya başlayalı kapitalizmin var olduğu ideolojisi Batı’da çoktan beri savunulan nesnel bir kurgu. Sizin bunu salt kendinize öz, salt aklınızla vardığınız bir kurgu gibi sunmanınızı görüp aslında çok yaygın bir modaya uyduğunuzu görmüyeceğimizi sanmanızı gülünç bulup tecrübesizliğinize atfettik ve sizi aydınlatmak için bazı bilinen sayısız yaygın nesnel ve kuşkulara işaret ettik. Bu kurguyu savunan tarihçiler ve düşünürler, kapitalizm emarelerini daha önceki devirlerde bulurlar ve menşesinin insan doğasında olduğunu ileri sürerler. Ne var ki, fikirlerini nesnel bilgiler ve belgelerle desteklemeseler, sizin gibi her aklına geleni söyleseler, başlarına ne geleceğini bildiklerinden atıp tutmaktan kaçınırlar: Yaşam ve toplumsal ihtiyaçları daha önce hiç görülmemiş biçimde karşılayan kapitalizmin en fazla 5 yüz yıllık bir tarihi olduğunu kabul ederler. Tabii, siz çaylak olduğunuzdan duyduklarınızı tam anlamamış, abartmış, kraldan çok kralcı olmuş olabilirsiniz. Geri kalmış ülkelerde taklit edenlerin asılları gölgede bırakma merakı çok yaygın.

Başlanıçla ilgili dikenli sorunlar da çok. Kültürün iki ayak üzerinde yürümeye dürtüp biyolojik değişimeyi etkilediği akla daha yatkın. Doğal mideleri, kalçaları, kalpleri, kolları, bacakları, damarları, burunları, memeleri, kıçları, falan filanları yerine plastik parçalar takılarak veya doldurarak, ilaçlarla pompalayarak daha uzun yaşayan ve daha genç kalan insanlar kültür mahsülü. Hatta, bu sitede, beyni plastikle doldurulmuş bir moruk, plastikleşerek genç kalma inanç coşkunluğu içinde, “yaşlılık diye bir şey yok” dedi. Eğer bunlar da yetmezse, biraz tarihe göz atıp son 10 bin yıl insanın kendini ve doğayı, doğanın kendisini değiştirmesinden çok daha fazla değiştirdiğini görürsünüz. Hatta genetik mühendisliğine karşı heves ve çılgın coşkunluğu düşünseniz bile yeter. Sanırım siz de bir ara bu çok uzun yaşama imkanını, tabii kendi kendinize bulup çıkararak belgelemiştiniz. Aynı şekilde, kültürün taş alet yapmaya ittiği de akla daha yakın. Ama bunlar mutlak değil.
Sizin kendi kendinize bulup çıkardığınız veya Batı’dan öğrendiğiniz “insan topluluklariyla” başlama işi de çok çürük. Henüz 18. yüz yılda kapitalizmin en derin amentüsü, en şanlı zafer marşı “herkes birbirine karşı, Allah da herkese karşı.” coşkunluk içinde şakırdandı. Ne var ki, kısa bir süre sonra “biz sadece düşmanlarımızla alış-veriş yaparız .” diyen topluluklar çıktı.
ALLAH’A ŞÜKÜR NECİP İMDADA YETİŞTİ: “Bu insan toplulukları daha insan toplulukları olmadan önceki insan toplulukları.”
Nereye gitseniz plastik gördüğünüz için, dünya oldu olalı plastik vardı diyorsunuz. Gözleminiz doğru, çıkardığınız sonuç en azından mantıksız.
ALLAH’A ŞÜKÜR NECİP İMDADA YETİŞİR: Evren başlangıcından hemen sonra, big bangle ortaya çıkan madde ve temel parçacıklar oldu olalı plastik var.

Matematiğin bile mutlak olmadığının ispat edildiği bir zamanda sizin gibi mutlaklık arayanların varlığı, modern insanların tarihte görülmemiş dinci oldukları düşüncesini kanıtlar ve hoşuma gitmiyor da değil. Ama siz modern dincilerle eskiler arasında çok önemli bir fark var: demokrasi. Eskiden din şarlatanlığını, yani süslemesini, hacı-hoca-papaz-rahipler yapardı. Şimdi hepiniz yapıyorsunuz. Batılaşmayı daha hızlı yapmaya kalkışan Rusya’da bir duvar yazısı: “Rusya’nın komünist olduğuna inanır görünüyorlar, biz de onlara inanır görünüyoruz.” Bakın öyle bir polis devletinde bile beyni plastik olmayan vardı. Kapitalizmde, inanır görünenle inanıra inanır görünen aynı; mahpus ile gardiyan aynı.
Diğer yazdıklarınız da ‘insanlarla ilintili’ konularda kamuya sunduğunuz yaratıcı kurgularınız. En fazla ve ilk göze çarpan kullandığınız dilin kendisinin ‘recursive’ ve nesnel olduğu, kamuda duyduklarınızı veya okuduklarınızı dilin ‘recursive’ olmasından yararlanarak dışardan duyduklarınızı içerden gelen yaratıcı Necipler sanıyorsunuz.
Not: ‘nunasa’ ne demek?
Dediklerinizi akıl süzgeçinden geçirdik. Dediklerinizin özü:
‘İnsanlarla ilintili’konularda ve ‘insanlarla ilintili’olmayan konularda mutlak bilgi olamaz; o halde ileri sürülen, sanırız sizinkiler de dahil, bütün fikirler yanlış olabilir.
Bu bize, sizin ‘insanlarla ilintili’ olan ve olmayan konularda sonsuz tecrübesiz ve naif olduğunuzu gösterdi. Size ancak ‘günaydın’ diyebiliriz. Yüz yıllar önce, kapı komşu İran’da bir şair “ma zı aghaz o zı anjam- ı-jahan bı-khabar-ım
awwal-o-akhır-ı-ın kuhna kıtab uftad ast.” ; diğeri, “rahrawan ra khastagı- ye-rah nıst; ıshq ham rah ast-u-ham khud-manzıl ast” dediler.
Kapı komşumuz Farsça yerine her ikimizin İngilizce bilmesi bile Batı ve Kapital(izm) dünyasından başka bir dünya olmadığını kanıtlamaya fazlasıyla yeter. Sizin çaylaklığınız, var olanı süslemeye çalışmanızda. Aynı ABD’nin petrol değil demokrasi için Orta Doğu’da oluşu ve benzeri milyarlarca diğer ambalajlar gibi. Hanedanlıklar, saray tarihçilerine soylarını yazdırttı; İsa bakireden doğdu; bebek Musa’yı sarayda bir prenses nehirde bulup çıkardı; imparatorlar Allah’ın lütfuyla imparator oldular; Buda annesinin ‘yanından’ doğdu; kralların ünlüleri ellerinde kanla doğdular, vs. vs. vs. Kapital(izm)i süslemenizin tarihte sayısız benzerleri var. Sizin çaylaklığınız süslere inanmanızda, süslerle gerçeği aynı sanmanızda. Daha büyük çaylaklığınız, bu süslemeyi hiç görmemiş, duymamış, nesnel bilgisiz, belgesiz, kaynağı meçhul ilham ve size özgü yaratıcılığınız sayesinde bulduğunuza inanmanızda.
Avrupalıların Hıristiyan masalları yerlilerin çok hoşuna gitti. Sonradan bunların masal değil hakikat olduğu anlaşılıp inanmayanlar kılıç ve ateşe tutulunca, iş işten geçti ve eğlendirici masallar trajediye döndü.
Sizin bu kapitalizm başlangıç masalı da aynı. Asıl savunduğunuz kılıç ve ateş: good old “Might is Right.” business. Neden bunu açıkça söylemektense, saklamayı ve süslemeyi tercih ettiniz ve bu arada bu konularda acemi olduğunuzu teşhir ettiğinizi siz bilirsiniz. Belki de modern insanların modern demokrasi ve kamuda etkin olma katkıda bulunma inancı.

Her neyse. Mutlak bilgiyi bulur da kamuya açarsanız, dünya size ilelebet minnettar olur, Nobel mükafatları yağmur gibi yağar, hem siz hem Türkiye meşhur ve zengin olursunuz, inşallah!
Uyarı: Bulgunuzu sakın kamuya açmayınız, hatta bir yere bile yazmayınız. Zengin ve büyük kapitalist ülkelerin sizin gibi çok ileri zekalı uyduları dünyayı karış karış taramaktalar. Hemen elinizden kaparlar.

‘Sayısal zeminli’ olsun, ‘sözel (beşeri) zeminli’, her iki alanda da, kimse soru sormadan cevap aramaz. Şimdiye kadar, her iki alanda sorular soruldu ve cevaplar verildi. Şimdiye kadar, ne birinde ne de diğerinde son cevap yok.
Sayısal zeminli alanda, iki alan arasındaki farkın bilinci içinde olan bir azınlık var. Bunlar, kendi alanlarında verilen cevapların daha da zor sorulara yol açtıklarını da aradıkları cevabın beşeri zemindekilerle aynı olduğunu biliyorlar. Zaten iki alanın ‘kesin’ ayrılma iddiası hayli yeni. Antik Yunan’da bile atom teorisine kadar ‘sayısal’ zeminli kurgular, sözsel ve hatta dinsel/mitsel zeminliydi. Yakın bir tarihe kadar sayısal alandakiler kendilerini doğa filozofları olarak görürlerdi.
Kısacası, soru/cevap açısından bakınca, her iki alanda sorular cevaplar yaratıyor, cevaplar soru.
Peki, sorun nerede?
Sayısal zeminli alanda maaşlarını saymaktan başka saymayı bilmeyenler çoğunluk ve yobaz; sözel zeminli alanda çoğunluk yobaz ve dalkavuk.
Gam yükünü taşıyan halka bakınca iş sonsuz karışık. Bu konuda akıl yürüten sayısal zeminli alandaki azınlık sonsuz iyi kalpli ama sonsuz enayi, bilgisiz olduklarından basitleştiriyorlar. Sarayda veya saraya yakın büyümüşler. Politikacılar ve sağ/sol devrimcilere benziyorlar.

****Ara verip bir örnak vermede yarar görüyorum.****
Dahiliği ağızlarda sakız olmuş Einstein “dünyanın en şaşırtıcı yanı anlaşılır olması” der.
Güvence düsturu salt kendine özgü akıl yürütme (reason), kozmosda ruhsuz, amaç ve komuta uyan parçasını, ‘madde’yi ayırır. İnsan, maddesel nesnelerin uymak zorunda kaldıkları nedensel yasaları bularak kendi iradesini, artık AKLA YATAR OLAN DOĞAYA uygular. Önceki tümlük parçalanır. Daha sonra Hristiyanlık (tabii İslam da) Allah ile insan arasında mutlak ayırım uçurumunu sonsuz derinleştiririr, insanı evrenden koparıp Allah’a bağlar. Dışa vurulan kutsallık, insanın kalbine yerleştirilir. Artık ne sembol ne de kutsal olan dünya insanın merak ve ihtirasına bırakılan basit bir nesne olur. “Promethean iradesi” insanı, amaçlarına itaat eden yapay bir dünyayı evren içinde yaratmaya iter. Daha sonra insanın bedeni ve hayatı da nesnelerden oluşan sayısız diğer nesne yığınları gibi sınıflandırılır, organize edilir ve çok daha özellikle kullanılır, istifade edilir.
Bu laf kalabalığımı “AKLA YATAR OLAN DOĞAYA” dizimde kesebilirdim; çünkü bu İLERLEME ideolojisinin ta kendisidir. Daha uzun anlatmamın nedeni, daha iyi anlaşılması içindi. Yani, Einstein, sözel zeminli alanda çok eski ve çok iyi bilinen bir bilgide sonsuz çaylak. Hele uzatır da insanın bu nedenden kafayı yediğini, dolayısıyla birçok düşünürlerin “object-subject” birliğine, sizin ‘günümüzdeki kapitalizmin ölümcüllüğü’ de dahil, yeniden kavuşma çabalarını da uzun uzun eklersem sitedeki çok yüksek zekalıların, siz de dahil, bu zırvalamalarıma ne diyeceklerini biliyorum.
****dönüş****
Sözüm ona sıradan bir insanın elektrik yerine mum tercih etmesi, bir sevdiğini taksi değil sırtında hastaneye götürmesi için hem sayısal zeminli alandaki enayi azınlık hem de sözlü zeminli alandaki sağcı/solcu ve devrimcilerden daha enayi olmalı. Siz (tahminen siz*) benim modernliğe karşı olduğumu safsatanızla beni bunu bilmeyecek kadar enayi sandınız. Yani, anlamadınız.
* Ben, pipsqueak, sizler gibi keskin hafiye değilim ama kimliğinizi tahmin ediyorum.
‘Günümüzdeki kapitalizmin ölümcüllüğü’ sorusuna sayısız cevaplar getirildi ve bazılarını çok beğendim.
Kurosawa’nın ütopyasında bile acı çeken insan var. Y. Emre Allah’ı arar, bulur ve sorar: “Pek, şimdi?” Ben bir arkadaş için psikiyatri ile ilgili bir yazı tercüme ederken bir ekolün kurucusunun ‘bir içten gelen ilgi bin ruh doktorundan daha iyi’ lafını gördüm ve hemen sayısal/sözsel zemin yobazlarını işittim: “Okullarda içtenliği öğretebiliriz!” Tiksindim, midem bulandı. Bu da bir cevap. “İyi yaşamak için, yaşamaktan vazgeçmişsiniz!” de. Sayısız çok daha var ama sanırım siz de kapital becerileri içinde yoğrulduğunuz için somut, hemen, büyücü külahından tavşan çıkarır gibi, markete gidip alacak kadar basit bir cevap peşindesiniz.

Eğer sayısal zeminli alan bilim-teknik demek ise, bu alanda en başarılı insanlar buzlar içinde ve çölde yaşamayı beceren Eskimolar ve Bedevier olarak bilinir. Ama bunlar maaş sayan sayısal yobazlar ve sözsel yobaz dalkavuklardan, özellikle solcu devrimci komünist/anarşistlerden dört nala kaçarlardı. Bunu, “The Gods Must be Crazy” filmini dikkatle seyreden biri rahatlıkla görür. Ne yazık ki ‘kaçarlar’ diyemiyorum çünkü kaçacak yer kalmadı. Hatta daha genel olarak ilkellerin sonsuz pratik, pragmatik oldukları, çevrelerine tüm hakimiyetleri fazlasıyla bilinir. Zaten öyle olmasalardı, insanın dünyadaki yaşam süresinin %99,99’unu yaşayan bu insanlar, şimdi bizimle dünya ile aramıza girmiş, yüz binlerce pezevenge ihtiyaç duymadan beceremezlerdi.

Bence, ‘günümüzdeki kapitalizmin ölümcüllüğü’nün bir nedeni, sayısal/sözsel zeminli alanlarda maaş sayan yobazları iş başı ederek her soruya cevap bulması, cevabın getirdiği soruya sayısal/sözsel zeminli alanlarda maaş sayan yobazları iş başı ederek cevap bulması, cevabın getirdiği soruya sayısal/sözsel zeminli alanlarda maaş sayan yobazları iş başı ederek cevap bulması … yani, pezevenkleri sonsuza dek arttırması.

Bence, ‘günümüzdeki kapitalizmin ölümcüllüğü’nün nedenleri hem apaçık hem de sonsuz.
Belki, insanlar seve seve katılıyorlar.
Belki, insanlar zeki olduklarından başka bir yol kalmadığını seziyorlar.
Belki, Kapital’e şükür herkesin, mavi gözlü sarışın, güzel, yakışıklı, yüksek zekalı, yazar, şair, yaratıcı, artist, futbolcu, şarkıcı, mutlu, atletik, ölmeden yaşayan, gezegenler arası turist, hem erkek hem kadın, doğuştan salt İngilizce bilip sosyal medyada herkes kardeş (ama bazıları daha kardeş) olabilecekleri umudu içindeler.
Belki, salt nükleer füzyonla veya Crispr-Cas 9 ile gelecek falına bakmışlar, coşkunluk ve heyecandan hoplayıp zıplıyorlar.

Her halükârda, daha kapitalizm başlangıcında ‘günümüzdeki kapitalizmin ölümcüllüğü’nü görmek çok kolay.
Ünlü ‘fuc* the social, long live social’ yobazlık acı/tatlı nakaratı yüksek sesle ilan edildi.
Somut örnek, otomobil. Faktörler çok sayıda olduğundan, hakkıyla anlatmak çok uzun sürebilir, kısaltacağım. Otomobil çıktığında, otomobilin yürümeye kıyasla bireysel açıdan daha hızlı ama sosyal açıdan çok yavaş olduğu, aynı Sahlins’in taş devri= bolluk devri gibi, sayılarla ispat edildi. Tabii, işte burada diğer faktörleri de, örneğin iş yerinin evden uzaklığı vs., anlatmak gerekir ama …
Saymayı çok iyi bilen ama sırası gelince hemen unutan yobazlar, yapılan ispat salt sözsel zeminden gelmediği halde duymadılar.
Not: Şimdi bile hayran olunacak, cesur, dürüst, sayısal zeminli alanda ve sayısal metot çerçevesi içinde yalanları bulup çıkaranlar var. Hem de çok var diyebilirim.
Şu an, kendi kendiyle konuşan medya ve özellikle sosyal medyada son 5 yüz yıldır değişmeyen nakarat: “Anything goes” or better yet, “fu*k the social, long live social!”

Kapital(izm) Medeniyet’in en son dışkısı – kibar dilde, tenasühü. Medeniyet, her girdiği yeri özümler, kendine benzetir, çiğner tükürür, yer sıçar, yaşayan ölülere çevirir. Ama siz bile Medeniyet’e karşı olunamaz demekle, bana göre, sadece Medeniyet-Kapital = Evren demiş oldunuz.
Zaten bu sitenin en eğlenceli tarafı da bu: Medeniyet-Kapital = Evren!

“Bence, ‘günümüzdeki kapitalizmin ölümcüllüğü’nün bir nedeni, sayısal/sözsel zeminli alanlarda maaş sayan yobazları iş başı ederek her soruya cevap bulması, cevabın getirdiği soruya sayısal/sözsel zeminli alanlarda maaş sayan yobazları iş başı ederek cevap bulması, cevabın getirdiği soruya sayısal/sözsel zeminli alanlarda maaş sayan yobazları iş başı ederek cevap bulması … yani, pezevenkleri sonsuza dek arttırması.”

Bu uzun paragrafta eksik olan sey: Ozne.

Yani, bu dediklerinizi kim yapiyor?

Ben, suurlu bir merkezin, bir ‘kim’in varligini tespit edemedim, edemiyorum.

Varsa bir bildiginiz, somut anlamda, yardimci olabilirseniz mutesekkir olurum.

“Ama siz bile Medeniyet’e karşı olunamaz demekle […]”

‘Karsi olunamaz’ demek anlamsiz olur[du], tabii ki. Cunku, kimin neye karsi olacagi o kisinin ozgurluklerindendir.

Ama, bu tur bir kasi gelis, ‘parcanin butune karsi gelmesi’ misali, anlamsizdir. Ben bunu soyluyorum.

“Bu uzun paragrafta eksik olan sey: Ozne”
Yine sıkışınca sarıldığınız bıktırıcı can kurtaran kelime ticareti! Yobazlardan bir olduğunuzu gördünüz, sizi pompalayıp boşalanları hatırladınız, boşaltanları lafla taklit ettiniz.
İngilizce ve Türkçe:
“İt rains.” Türkçe “Yağmur yağıyor.” İngilizce özne, Necip; Türkçe özne, suratınıza bu sitede yağanlar.
Necip için kısaltalım:
“Bence, ‘Necip’in sorusunun’ bir nedeni, yobazlardan biri olduğunu görmesi, yani, pezevenk artışını bizzat kanıtlaması.”
Özne: ‘Necip’in sorusunun bir nedeni’

“Yani, bu dediklerinizi kim yapiyor?”
Size pezevenklik yaptıranları tanıtsam tanır mısınız? Otomobil satıcılığı yapmakla, çok aşağı bir seviyede de olsa, ulaşım sorusuna cevap getirmede pezevenklik yaptığınızı görecek misiniz?

“Ben, suurlu bir merkezin, bir ‘kim’in varligini tespit edemedim, edemiyorum.”
Şuurlu merkez arayanlar Allah’ı buldular. Siz de öyle yapın veya işi basitleştirip kendi Allah’ınız “kapitalizm”i düşünün.

“Varsa bir bildiginiz, somut anlamda, yardimci olabilirseniz mutesekkir olurum.”
Pezevenkliğinize sınır yok. O ‘paragraf’tan sonra mesleğiniz ile ilgili ‘somut örnek, otomobil’i okuyun. Okuyup da anlamamışsanız, “humanities” çaylaklığınıza atfedin.

“‘Karsi olunamaz’ demek anlamsiz olur[du], tabii ki. Cunku, kimin neye karsi olacagi o kisinin ozgurluklerindendir.”
Bakın yine sizin pezevenkliğinize sınır yok. Batı maymunluğunu inkar eden birinin ‘kişilik özgürlüğünden” laf etmesi kadar adi bir pezevenklik imkansız.

“Ama, bu tur bir kasi gelis, ‘parcanin butune karsi gelmesi’ misali, anlamsizdir. Ben bunu soyluyorum.”
Neden k*ç yalamaktan zevk aldığınızı söylemektense, işi, aklınız sıra mantıksallığa, yani kelime ticaretine çevirmek istemişsiniz.
Birinci anlamda:
Bütün: Dünyanın merkez olduğuna inananlar.
Parça: Dünyanın merkez olduğuna inanmayan.
Sizin gibi yaltakçıların göklere çıkardığı milyonlarca örnek daha var. Emirlere her zaman itaat eden bir köle olduğunuzu neden dolaylı açıklıyorsunuz?
İkinci anlamda örnekleri anlamanız imkansız. Daha önce benzerlerini asla anlamadınız. Kendinizi sayısal zeminli alanda görme hastalığınızı defalarca gördüm ve her defa sahtekarlığınızı yüzünüze vurduğumda, eminim bu defa da aynısı olacak, sesiniz kesildi.

Bütün: 1, 2, 3, 4, 5, …
Parça: 2, 4, 6, 8, 10…
Sayan salak Necip, burada bütün var, parça var, ‘karşı” gelmek ne demek? Her neyse, sayısal muhasebeci Necip’in salaklığı bu iki küme gibi sonsuz; çünkü bütün ve parça aynı!

Bütün: İstanbul
İstanbul, İstanbul’un içinde mi? Evet.
O halde parça İstanbul ve bütün İstanbul aynı, salaklar salağı sayan muhasebeci Necip! Ve burada da, ‘karşı’ ne demek ulan hıyar!

Necip nihayet söz dinler ve tıpta kendisi gibi sayısal yobazlara başvurur. Tıp yobazları beynini parçalara ayırırlar.
Bütün: Necip’in boş beyni.
Her biri boş olan parçalar: Ön, Yan, Arka baş, Şakak, Beyincik lobları.
Sayan salak Necip, burada bütün var, parça var ama ölmüş birinin ölü parçalarının tüm ölüye ‘karşı” gelmesi ne demek?
Her neyse, sayısal muhasebeci Necip’in salaklığına sınır yok. Parçalara ayrılmadan önceki boş bütün de ölü, her parça da. Yani, bütün ve parça aynı!

Hepsinden daha önemli olan çok daha başka. Yazımda amaç, beğendiğim bazı arkadaşlara düşündüklerimi açıklamaktı. Sizin gibi hiçbir şey anlamadan salt pezevenklik yapanlarla sadece dalga geçip alay ederim.
Yazdıklarımı anlamıyorsunuz, kapasiteniz yetmiyor, o yüzden kelime ticareti yapıyorsunuz. Mesela, sonsuz basit ve sayısal zeminli alandan olan “otomobilin sosyal anlamda yürümeden daha yavaş bir ulaşım aracı” olduğunu anladığınızı gösterin de görelim: Hic Rhodus! Sayısal alanda acemiliğinizi, satıhsallığınızı defalarca yüzünüze vurdum. Önce çareyi laf ticaretiyle, sonra yanlışlarınızı devamlı düzeltmeyle ve nihayet kaçmayla buldunuz. Mesela, ‘matematiğin mutlak olmadığının mutlak ispatı yapıldı’ lafımı saçma bulan inek siz değil misiniz?
Her iki alanda da satıhsallığınızın aşağılık duyguları sizi çıldırtmış.
Yerel dedikodularınız hakkında bilgim sıfır ve hiç katılmadım. Bu bile sizi uyandırmamış!

“Yine sıkışınca sarıldığınız bıktırıcı can kurtaran kelime ticareti!”
Esas konuları unutturma soytarlığınızın sonu gelmiyor.
1. Otomobil, automotive, industry, wikipedia İngilizce, okul, üniversite, kapital, kapitalizm, sosyoekonomik, ad hominem, cumhuriyet = republic, parti, gazete, televizyon, radyo, …, liste sonsuza dek uzar. Özünü neden inkar ediyorsun? Bu saydıklarım senin özün, senin asıl tanımın. Boş ver biyoloji mavallarını. Biyolojini görmem için hayvanat bahçesini ziyaret fazlasıyla yeter. Batı’nın kırınıtlarıyla beslenen adi bir yaltakçı ve taklitçisin. 10-15 örnek verdim, inkar edemedin, yine kelime ticareti yaptın.
2. Otomobilin sosyal açıdan yürümeden daha yavaş olduğuna matematiksel cevabı bir ilk okul öğrencisi bulurdu, bulamadın, yine kelime ticareti yaptın.
3. ‘Karşıt’ zırvalamalarına örnekler vererek aptallığını gösterdim, cevap veremedin, yine kelime ticareti yaptın.
Sayısız defa salaklığını ve cahilliğini yüzüne vurdum, hep aynı vurdum duymazlık oyunu!
4. “Biz sadece düşmanlarımızla alış-veriş yaparız” topulukların varlığına cevap bulamadın, kara deliğine tıkadın, yine kelime ticareti yaptın.
Yazdığın benzeri çocukça saçmalık ve zırvalamalara yanıtlarımın hepsi kara deliğine girip kayboluyor. Cevap yerine kelime ticareti yapıp duruyorsun.

” Otomobil saticiligi ile ilgim oldugunu kim soyledi.”
Ben konu değiştirmem, kaytarmam. Verdiğin kaynağa baktım.
Önce, farkında olmada itiraf ettiğin derin aşağılık duygusu:
” Otomobil saticiligi ile ilgim oldugunu kim soyledi.”
“The automotive industry is a wide range of companies and organizations involved in the design, development, manufacturing, marketing, and SELLING of motor vehicles.”
Ulan ibiş, kapitalizmin allahı SATIŞ. Cici bici “design, development, manufacturing, marketing”in amacı, doruk noktası, SATIŞ. Arabalar satılmazsa, siz köleleri iş başı eden efendiler, satıştan önce gelen cici bici lafları k*çınıza sokup bir tekme atar, başka birinin k*çını yalamaya gönderir. Ama her işte bir hayır vardır. Belki, eğer yalayacak yeni bir k*ç bulamazsanız, her orta sınıf sümüklüsü gibi ciyaklamaya başlarsınız. Hatta belki sağ devrimcilik çene düşüklüğü yerine sol devrimcilik çene düşüklüğü yaparsınız. Zaten fark da yok. Yenilen b*k aynı, yiyen değişik.
Kapitalizmin diğer bir allahı etkinlik, hareket, eylem, dinamiklik falan filan.
Maymunluğun ettiğiniz BATI dilinden ‘Automative’in tanımı: “Moving by itself; self-propelling or self-propelled.”
Çok, hem de çok çok çoktan beri, kapitalizm, kendi kendine gidenleri sizin gibi kıçını dürtüklemeden gitmeyen hayatı kaymış ücret kölelerine tercih etmekte. Bunu bilmeyen, Batı yaltakçılığı ve kapitalizmi savunan zavallı bir enayisin. Yaşasın İnsan Hakları! Yaşasın Demokrasi!
Bu, yani ‘Inertia’ (Eylemsizlik), kapitalizmin en temel inanış ilkesi, en temel savunma bahanesi. Tabii sizin gibi bir kara cahilden bunu bilmesi beklenmez: Batılı asıl efendilerinizin sosyalizm ve komünizme karşı eleştirilerini bile duymamışsın. Sözsel zeminli konulardaki kara cahilliğinden dolayı böyle hindi gibi kabarıyorsun. Benzeri konularda fiyakasından geçilmeyen Necip, kendi gibi kölelerin kıçlarına tekme atan efendilerinin dünyasındaki “automation”, “robot”, “artificiel intelligence” … laflarını bile duymamış. Anlamadan övdüğün bilimsel ve teknisyensel safsataların ardındaki asıl pezevenkler şimdi insanın düşünce ve davranışını makinelerle tamamıyla kontrol altına alma peşindeler. Modelleri sayısal zeminli alan değil ulan salak, sözsel zeminli alan, kültür. Senin infintesimal beyninle bir tarafa bıraktığın folklorik, … İşi asıl yürütenler, senin gibi yarı cahil güvenilmez enayileri tasfiye etmek istiyorlar. Ben bu yüzden sizinle dalga geçmeyi çok seviyorum. Çöplüklerdeki sizin gibi asıl konuyu anlamadan son mitolojinin ilahilerini tekrarlayan salak somut müminleri işitmek hoş oluyor, soyut olarak bildiklerime can veriyor.

Kızgınlık sizi deli divane etmiş. Tezahüratını yaptığın kapitalizmin en temel özelliklerini bile bilmeyen bir hödük olduğunu itiraf etmişsin. Çırpındıkça bataklığa daha fazla saplanıyorsun.

“her defa sahtekarlığınızı yüzünüze vurduğumda, eminim bu defa da aynısı olacak, sesiniz kesildi.”
Taktiğim semere verdi. Artık kaçmıyorsun. Rezil oldukça daha çok rezil oluyorsun. İnsan sevgine hayranım. Bana büyük bir eğlence oldun.

“Bu dediklerinizin bir kismi ya da tamami gercek olabilir.”
Gerçek peşinde koşan enayi dümbelekleri sizlersiniz. Tarih boyunca gerçek peşinde koşanlar bir avuç insandı. Kapitalizm, gerçeği bilmeyi bolluk getirme yaptı ve sayısız bolluk borazanlarını çalanlara yaratıcı yamak olma fırsatları yarattı; sizler gibi dilenci ruhlular mantar gibi arttılar. Bu site böyle orta sınıf mutantlarla dolu. Ben alçak gönüllüyüm: Eğer bu sitedekilerin ve senin farkında olmadan benimsediğiniz ırkçılığınıza, faşist ruhunuza, yobazlığınıza, Batı yaltakçılığınızı inkara, sizi pompalayan Batı’nın taklitçiğinin aşağılık duygularınıza ayna tutabilirsem fazlasıyla yeter.

Sahte peygamber Necip, önce, efsanelerin, edebiyatın, müziğin, mitlerin, destanların … insan yaşamında çok büyük bir gerçek yer aldığını bilmeden küçümser. Ne olduğunu bilmediğini defalarca açığa vurduğu modern bilim ve teknolojiye sığınır. Modern bilimin bu kültür temel öğelerini kendisi gibi sahte ve küçük sanar. Ardından, duyduğu bir efsaneyi kusar: “kapitalizm insan topluluklarıyla başladı”. Sizi öyle tıka basa doldurmuşlar ki artıklar ishalini ağzından akıtmışsın. Bunun sonsuz ucuz bir soytarılık olduğunu, tamamıyla efsane veya destan benzer olduğunu bile görmemişsin. Ulan inek, Naziler, efsane vari masallarla milyonları öldürdü. Ulan inek, Sovyetler ile ABD efsane vari masallarla yaşamın sonunu getirecek bir savaşı ucuna geldiler. Ulan inek, sen kültürde var olan sözsel zeminli inançlardan veya zorlamalardan dolayı okula gidip böyle inek oldun. Okula gitmeden önce neden boş beyninle sayısal araştırmalar yapıp okula gitmenin gerçekten seni inek edeceğini bulup çıkarmadın. Batılıdan çok Batılı olmuş bir maskarasın. Senin zırvaladığın Batı nakaratı “facts nothing but the facts”, Batı’da çoktan büyük alaylara neden oldu, iflas etti.

“Derdinizi anlatmak yerine habire ‘ad hominem’lere”
Bakın burada AUTO-iltifat yapmışsın. Size yakışanlar: ad adsecula, ad rattus, ad mendacis, ad culus, ad simian, …

Keskin zekanla mutfakta yaptığın bir araştırma seni hak yoluna sokmuş gibi. Ben biraz belgesel araştırma yaptım. 5-6 milyon yıl önce maymunlar yedikleri avdan artan kısmını satmak için iki ayak üzerine kalkmışlar. Tabii böylece el ve senin beynin gibi sonsuz zeka dolu beyinler gelişmiş.Yani, Necipler doğmuş. Yani, kapitalizm maymunun insan (homo) dönüşmesine neden olmuş.
Daha sonra, 2-3 milyon yıl önce, taş yontanlar daha çok hayvan avlamaya başlamış, daha çok satmış, daha zengin olmuş, senin gibi inekleri çalıştırmış … Ne var ki, bu üstün zekalılar daha çok çocuk yapıp dünyayı zenginlerle doldurmaktansa, çocuk yapıp çoğalmayı fakirlere bırakmışlar. Bu aynı zamanda solcu enayilerin artık ürün masalının başlangıcı. Solcular için artık ürün, sizin için biyoloji her şeyi, her zamanı açıklayıcı bir masal olmuş. Hem sen sağ anarşist, hem sol devrimci marksistler ve anarşistler aynı leşin akbabalarısınız.

Mr. Necip only wants RTE

https://www.youtube.com/watch?v=cE0_eiq6wpQ

You messin’ up, you messin’ up
Why you gotta make this complicated?
You say it’s love, you say it’s love
So why you gotta treat me like I’m basic?
You’re pushing buttons, Imma blow up
You’re not enough, you need to grow up
But you got somethin’ I can’t give up
Let’s just stay and work this out

Boy, you know I love you so
That’s why you be actin’ up
Boy, don’t

Don’t make me mad, don’t make me hate you
Don’t make me see you in the morning
And say, “I would never date you”
I can’t be sad, just wanna love ya
Right now, we’re doin’ so so good
Don’t make me wish I never knew ya
‘Cause I (’cause I), I only want you (I only want you)
I only want you (I only want you)
I only want you (I only want you)
‘Cause I (’cause I), I only want you (I only want you)
I only want you (I only want you)
I only want you (I only want you)

I can’t lie, you treat me right
Makin’ me feel like no other, baby
You got me gone, I’m paralyzed
Need to see you more, I need you daily
You got my heart, but not my mind, yet
You’re working hard, you’re breaking a sweat
Just keep it up, I’ll never regret
Let’s just stay and work this out

Boy, you know I love you so
That’s why you be acting up
Boy, don’t

Don’t make me mad, don’t make me hate you
Don’t make me see you in the morning
And say, “I would never date you”
I can’t be sad, just wanna love ya
Right now, we’re doin’ so so good
Don’t make me wish I never knew ya
‘Cause I (’cause I), I only want you (I only want you)
I only want you (I only want you)
I only want you (I only want you)
‘Cause I (’cause I), I only want you (I only want you)
I only want you (I only want you)
I only want you (I only want you)

Yeah, we’ve got some hard times, like everyday, everday
We go through the storms, standing in the rain, in the rain
Baby, you got that sunshine, shine on me, baby, shine so bright
Only you can make me this way

Don’t make me mad, don’t make me hate you
Don’t make me see you in the morning
And say, “I would never date you”
I can’t be sad, just wanna love ya
Right now, we’re doin’ so so good
Don’t make me wish I never knew ya
‘Cause I (’cause I), I only want you (I only want you)
I only want you (I only want you)
I only want you (I only want you)
‘Cause I (’cause I), I only want you (I only want you)
I only want you (I only want you)
I only want you (I only want you)

Mr. Necip is “so into” RTE:

https://www.youtube.com/watch?v=1ekZEVeXwek

“…İsraf yapmadan daha rahat ve genişlik içinde yaşamak için kazanmak ve mal biriktirmek mubahtır. Bu durumda Müslümanları, çalışmaya ve kazanmaya yönlendirmek, toplum ve devletin çıkarları bakımından önemli ve gereklidir. Müslümanlar, çalışmaz ve kazanmazsa veya kendi ve ailesini geçindirecek miktarda kazanmakla yetinirse; Müslümanlar, kendilerinden güçlü millet ve devletlere karşı kendilerini nasıl savunacaklar? Eğitim kurumları, hastaneler, yollar nasıl yapılacak? Vatan savunması için gerekli asker ve donanım nasıl karşılanacak?
Bu nedenle Müslümanların dünyaya ve dünyalıklara önem vermemelerini, zenginliği ve zenginleri kötülemelerini, kamuda idareci ve memur olarak çalışmamalarını, iş yerlerinden uzaklaşıp bir köşede yalnızlığa çekilmelerini tavsiye etmek ve onları buna özendirmek doğru değildir…”

İMAM MUHAMMED EŞ-ŞEYBANÎ’NİN “KİTABU’L-KESB”İ VE KAZANÇ HAKKINDAKİ GÖRÜŞLERİ

Doç. Dr. Hasan Ali GÖRGÜLÜ

Modern insan nedir?

Bir canlı türü müdür?

Yoksa ev, iş, okul, sınav, trafik, durak, park, gar, havaalanı, pasaport, vize, alışveriş, banka, otel, yazlık, maç, stadyum, televizyon kanal(izasyon)ları, (a)sosyal medya, arada bir Gezici / Gaz[al]ıcı eylemler, (birkaç yılda bir) sandık, (bazı yerlerde herkes için olan) askerlik… vb. yerler arasında mekik dokumak üzere tasarlanmış bir robot mudur?

Necîb Beğ’in Makbûl Bulduğu “Doğal Anadolu Oligarşisi” Üslûbundan Seçmeler

“Lan terbiyesizlik yapma!”

“Artistlik yapma lan!”

“Hadi ananı al git burdan!”

“Ulan hepiniz oradaydınız be!”

“Ne notası verelim? Müzik notası mı?”

“Bunun nedeni şeyini şey ettiğimin şeyidir”

“Ben böyle sanatın içine tüküreyim”

“Ucube heykel”

“Bu kaza takdir-i ilahidir”

“4+4+4’ten ateistler ve marksistler zarar görecek”

Prof. Emre Kongar tarihten bihaber!
‘Türkler kılıç zoruyla İslamiyet’i kabul etti’ diyen Emre Kongar’a tarihçi Reha Çamuroğlu yanıt verdi: ‘Türkler kılıç zoruyla İslamiyet’i kabul etti, diyen kişi tarihten bihaberdir’

Yaşadığımız şu günler ‘Çöküş Dönemi’ gibi
‘Türkler kılıç zoruyla İslamiyet’i kabul etti’ diyen Emre Kongar’a tarihçi-felsefeci Reha Çamuroğlu yanıt verdi: ‘Bu iddialar kutuplaşmaları artırır. Çok tuhaf olaylar oluyor. Osmanlı’nın Çöküş Dönemi’nde de benzer şeyler olmuştu’

Şule Türker’in röportajı

Emre Kongar’ın yazdığı ve kısa zamanda 13. baskıya ulaşan ‘Tarihimizle Yüzleşmek’ kitabıyla resmi tarih-popüler tarih tartışması yeniden alevlendi. Son yıllarda sayıları giderek artan tarihi romanlar, bilinen tarihi olaylar/kişilere ilişkin ortaya atılan yeni tezler ‘hangi tarih doğru’ sorusunu da gündeme getirdi. ‘Bir Anlık Gecikme’, ‘Son Yeniçeri’, ‘Kalem Efendisi’ nin de aralarında olduğu, tarihi olaylara-kişilere ilişkin birçok kitapta imzası bulunan tarihçi-felsefeci Reha Çamuroğlu ile bu konuyu masaya yatırdık. İşte Çamuroğlu’nun bu konuda yaptığı çarpıcı açıklamalar:

Tarihi olaylar ve kişilerle ilgili-özellikle son yıllarda- kamuoyu gündemine çeşitli tezler, iddialar getiriliyor. Bunların bazıları o güne kadar kabul edilen/bilinen/öğretilenlerle çelişiyor. Siz bu konuya nasıl bakıyorsunuz?
Dünya standartlarında formasyona sahip bir tarihçi için tarih bir kırkambardır. Bu öyle bir depodur ki, her görüş için, her ideoloji için başvurulacak bir hazinedir ve herkese malzeme sağlayabilir. Dolayısıyla tarihi fizik, kimya gibi -ki artık onlar da tartışılıyor- bir pozitif bilim olarak algılayamazsınız. Tarih, kelime kökeni itibariyle de öykülemedir, edebiyatla iç içedir. Tarihçinin başarısı, geçmişi yeniden inşa ederken ikna edici bir anlatımla bunu yapmasına bağlıdır. Bir tarihçi anlatımıyla meslektaşlarını ikna eden adamdır. Tarihe böyle bakmak lazım.

Peki ya bugüne kadar bizlere okutulan tarih?
İlköğretim, ortaöğretim ya da yükseköğretimde ders kitabı olarak sunulanları resmi tarih olarak algılayacaksak, bunun tutar bir tarafı yoktur. Bunu tartışmak bile gereksizdir. Öğrenciliğimiz boyu bize okutulan saçmalıkları ancak tarihten nefret ettirmek isteyen bir zihniyet yapabilirdi. Emin Oktay tarihinin tarihçiler arasında söz konusu bile olması abestir. Ama Türkiye’de bir yanlış var. Tarih, özel eğitimi alınmadan üzerinde en çok konuşulan konulardan birisidir. Tarih eğitimi almayan ama isimlerinin başında ‘tarihçi’ sıfatını kullanan çok kişi var. Türkiye’de geçmişte olan pek çok şey halının altına süpürüldü. Oysa bizim bunları tartışmamız gerekiyordu.

Halının alana süpürülenler neler?
İlk aklıma gelenler, mesela Ermeni meselesi, Osmanlı İmparatorluğu’nun dağılması, Mora İsyanı, Balkanlar’da Türklere karşı girişilen soykırım. Eğer soykırım aranacaksa, Balkanlar’ın yakın tarihine baksınlar.

Neden böyle bir yol izlendi?
Bazı şeyler unutturulmak isteniyor çünkü. Mesela biz Balkanlar’da yapılanları bütün çarpıcılığıyla anlatsaydık, uzun bir süre Bulgaristan ve Yunanistan’la ilişkilerimizin düzelmesi söz konusu olamazdı.

Yani bir taraftan da doğru olan mı yapılıyor?
Fransız düşünürü Rena’nın bir sözü vardır; ‘Uluslaşmak aynı zamanda unutmaktır’. Bazı şeyleri unutmak -bunu göreceli bir kavram olarak kullanıyorum- daha hayırlıdır. Keşke Ermeniler’le biz karşılıklı unutabilseydik. Durmadan hatırlayarak kabuk bağlayan yaranızı kanatabilirsiniz.

Ama bu söylediğiniz konular kamuoyu önünde tartışılıyor?
Biz genelde çok uzmanlık gerektiren tartışmaları popüler düzeyde yapıyoruz. Yapamazsınız. Deprem tartışmasını yapamayacağınız gibi. Bazı problemler popüler düzeyde halledilemez. O zaman kitlelere mal ettiğiniz, uzmanlık gerektiren problemler abuklaşır. Bu hiç doğru bir yöntem olmaz.

Ama bu söylediğiniz konular kamuoyu önünde tartışılıyor?
Biz genelde uzmanlık gerektiren tartışmaları popüler düzeyde yapıyoruz. Bunun kesinlikle yapılmaması gerekir. Tıpkı depremi tartışamayacağınız gibi… Bazı problemler popüler düzeyde halledilemez. Burada popüler düzeyde unutmaktan bahsediyorum. Yoksa uzmanlar bilir ve tartışırlar.

Resmi tarih kötü niyetli değil o zaman?
Resmi tarihin anlatılışında halının altına süpürme mantığının yanı sıra yalan söyleme mantığı da vardır. Tarih kitaplarımızda pek çok yalan vardır. Bunlar bağışlanamaz şeylerdir. Ama resmi tarihin tümden kötü niyetli olduğu söylenemez o da ayrı bir mesele.

Diğer ülkelerde resmi tarihe yaklaşım nasıl?
Dünyanın hiçbir yerinde öğrencilere tarafsız tarih öğretildiğine rastlayamazsınız. Çünkü ulusal kimlik oluşumunda tarih en önemli rol oynayan disiplinlerden biridir. Bize özgü olan, bunun inanılmaz derecede seviyesizce yapılmasıdır. Bunun yorum farklılıklanyla değil, yalanlarla sürdürülmeye çalışılmasıdır.

Tarih kitaplarındaki yalanlar neler?
Örneğin Sümerler’in Türk olduğu Orta Asya’dan Türkler’in kıtlık nedeniyle göç ettiği, yok böyle bir şey.

Bu konularda neden yalana başvuruldu?
O kadar tuhaf psikolojilerle yapılmış işler ki anlamak gerçekten zor. Bir sakatlanma ve sakatlama hadisesi. Bir de Türkiye’de akademik düzey çok düştü. Öyle profesörlerimiz var ki, değil akademisyen üniversite öğrencisi olması tartışılır. Bu kadroların sorgulanması ve yeniden gözden geçirilmesi gerekiyor.

Son yıllarda popüleritesi artan tarihi romanlara gelelim. Bunların bazıları birbirleriyle çelişiyor. Bu da okurda kafa karışıklığı yaratmıyor mu?
Türkiye’nin altyapı problemlerine bakalım. Bunlar ne durumdaysa, tarihçilik de burada. Yazılanların hangisinin doğru olacağına karar verecek olan okurdur.

En yaygın bilinen tarihi yanlış nedir?
Bu sorunuz yanlış içinden yanlış seçin gibi. Çünkü o kadar çok yanlış vardır ki. Mesela Moğollar’ın Anadolu’yu istila etmesi. Moğollar’ın işgalci güç olarak gelip, Türkler’i ezdiği. Bu en yaygın yanlışlardan biridir bence.

Cengiz Han’ın kurduğu imparatorluk aslında bir kabile federasyonudur. Bu kabilelerin yarısından fazlası Türk’tür. Cengiz Han’ın imparatorluğuna Moğol imparatorluğu denemez. Lideri Moğoldur. Ama Türkleşen bir Moğol’dur. Aslında Anadolu’ya Moğollar’ın girişi, Anadolu’nun ikinci Türkleşme dalgasıdır. Böyle yüzlerce örnek var.

Siz Abdülhamid’in de yanlış tanıtıldığını savunuyorsunuz?
Abdülhamid’e ‘Kızıl Sultan’ derler. Abdülhamid binlerce kişiyi öldürmüş kanlı katildir! Peki nerede bu binlerce kişi? Kim bunlar, yok. Hitler’in propaganda bakanının bir lafı vardır; ‘İnanılmayacak yalan yoktur, yeterince büyük olsun’. Türkiye’de tarih de, politika da böyle zuhur ediyor maalesef. Abdülhamid Kızıl Sultan değildir, aksine IV. Murad’la kıyaslarsak melaikedir. Kan dökücü değildir. Bir kere vehimlidir. Hataları İttihat Terakki’den fazla değildir. Abdülhamid bence Osmanlı İmparatorluğu’nun yükseliş döneminde yaşasaydı, büyük padişahlarımızdan birisi olurdu. Zeki bir adamdı, ilgili, meraklı, cesurdu. Günümüzde laiklerin ‘Kızıl Sultan’, dindarların ‘Ulu Hakan’ dediği Abdülhamid ikisinin orta yerinde, hatta Ulu Hakan’a biraz daha yakın bir şahıstır.

Türkiye’de kurumlar arasında yaşanan gerilim için ne düşünüyorsunuz? Bu gerilim nasıl aşılabilir?
Türkiye’de kurumlar arasında yaşanan gerilim tarih boyunca varoldu. Devletle ulema, hükümetle saray, ordu ile ulema arasında patlak veren gerilimleri biz bugün hâlâ yaşıyoruz. Bu gerilimler ortadan kalkmaz. Doğu Roma’yı devralan Osmanlıda da bu gerilimler vardı, Doğu Roma’da da vardı. Bu gerilimleri idare edecek orkestra şeflerine gerek vardır. Bu şeflerden sonuncusu Süleyman Demirel’di. Türkiye’de orkestra şefi eksikliği hissediliyor. Devlette, siyasette yetenekli orkestra şefleri yok. Bu gerilimleri yaşamaya devam edeceğiz. Problem gerilimler değildir, toplumsal çatışmadır. Çünkü gerilim değil toplumsal çatışma öldürür.

Yaşadığımız şu günler tarihte hangi günlere benziyor?
Osmanlı’nın çöküş dönemi derim. Çok tuhaf olaylar oluyor, bu yönüyle de 27 Mayıs öncesine benzetiyorum….

Ulubatlı Hasan efsanedir

Son günlerde tarih konusunda yaşanan en önemli tartışmalardan biri de Ulubatlı Hasan’ın varlığıyla ilgili… Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz?
Bana göre Ulubatlı Hasan diye biri yok. Bu bir milletin efsanesidir. Bunun efsane olduğu söylenerek anlatılmasında ve öğretilmesinde sakınca görmem.

Çünkü o sıra surların üzerinde bin tane Ulubatlı Hasan vardı. Adı Hasan olmuş, Ulubatlı olmuş hiç fark etmez. Fakat popüler bilimcinin artık bunları birbirinden ayırt etmesi lazım. Okurun da aynı şekilde bilinçli olması gerek. Bunları sindirip, bunlarla dalga geçmeyi öğrenmemiz lazım. Ama böyle olmuyor, biz ciddiye alıyoruz.

Emre Kongar tarihten ‘bihaber’, ansiklopediden kitap yazılmaz

Son günlerin popüler kitaplarından birisi de ‘Tarihimizle Yüzleşmek’.
Ben Sayın Kongar’dan ‘Sosyoloji ile Yüzleşmek’ beklerdim. Çünkü 3 ansiklopediyle Türk tarihi ile yüzleşilmez. Resmi tarihe karşı çıkayım diye kaynak olarak bunları kullanırsanız, başka vahim hatalara düşersiniz.

Kitapta en çok tartışılan konulardan birisi ‘Türkler’in kılıç zoruyla İslam’ı kabul ettiği’ oldu.
Türkler gibi çok büyük bir halk eğer Türkler kılıç zoruyla din değiştirdiyse, bugün dünyada Musevi kalmamış olurdu. Museviler Türkler gibi militer bir halk değildir, ayrıca sayıca daha küçüktür. Ama Museviler çok ağır baskılar gördü. Büyük zorlamalara, soykırıma rağmen dinlerini sürdürdüler. O zaman ya Museviler Türkler’den çok daha cesur ya da bu tez yanlış.

Bu tezin ilk ortaya atılışı değil?
Evet. Bu tezi ilk ortaya atanlar dahil şunu itiraf ederler, derler ki Müslümanlaşan Türkler, halifeliğin özel ordusu oldular ve Müslümanlığı Türkler korudu. Şimdi, pardon Türklerin böyle bir askeri gücü vardı da nasıl oldu kılıç zoruyla din değiştirdi? Dini koruyacak güçleri vardı da dine karşı kendilerini koruyacak güçleri niye yoktu? Bir halkın zorla din değiştirebilmesi için karşısındaki zoru yapan güçle arasında arasında fiziki güç uçurumu olmalı. Türklerle Araplar arasında hiçbir zaman böyle bir fiziki uçurum olmamıştır.

O zaman bu tez niye yeniden gündeme getirildi?
Her gün İslam’a yönelik aşağılama yapılıyor. Emre Kongar buradan bakarak mı yapar onu tartışmıyorum ama ‘İslam zor olmadan kabul edilemeyecek bir dindir’ bu şahıslara göre. Bunu ileri sürmek, tarihinden bihaber olmak demektir. Bu kutuplaşmalar artırır. Bir tarihçi ‘bu kitabı yazarken İslam Ansiklopedisi’nden faydalandım’ demez. Ansiklopedi ile tarih kitabı yazılmaz.

(Vatan)

348 okuduklarını – ve ironinin ne olduğunu – anlamayan sefil bir ilerlemeci medeni hödük

Türk camisinin önünde domuz çevirme skandalı!

Göç ve İslam karşıtı aşırı sağcı ‘Batı’nın İslamlaşmasına Karşı Vatansever Avrupalılar’ (Pegida) adındaki örgütün, Hollanda’nın Utrecht kentindeki Ulu Cami önünde yapmayı planladığı barbekü ve domuz çevirme etkinliği belediye tarafından yasaklandı.

Belediye, aşırı sağcı örgütün Ramazan ayında düzenlemek istediği etkinliği, “sorumsuzluk” olarak değerlendirdi.

Pegida Hollanda yönetimi, belediyeye başvurarak, üyeleriyle birlikte 4 Haziran’da kentin merkezinde bulunan Ulu Cami önünde barbekü ve domuz çevirme yapmak için izin istedi.

BBC Türkçe’nin haberine göre aşırı sağcı örgüt, Müslümanların kutsal ayı Ramazan boyunca, Hollanda’daki diğer büyük kentlerde de, cami önlerinde benzer etkinlikler yapmayı planlıyordu.

‘KAMU DÜZENİ İÇİN TEHDİT’

Ancak Utrecht Belediyesi, sorumsuzca yapılan bu etkinliğin kamu düzeni açısından tehlike yaratacağına karar verdi. Belediye Başkanı Jan van Zanen’in sözcüsü, “Gösteriye izin verilmesi anayasal bir hak. Ancak ortada kamu düzenini tehdit eden bir durum varsa, buna yönelik kısıtlamalar getirilebilir” dedi.

Belediye, aşırı sağcı örgüte camiden uzak bir konumda bulunan Westplein’deki toplu taşıma garajı yanındaki alanı gösterdi.

Pegida üyeleri akşam saat 20:00 – 22:00 saatleri arasında bu bölgede toplanabilecek. Ancak açırı sağcıların açık alanda ateş yakması, barbekü ve diğer ısı kaynaklarını kullanması yasak olacak.

Etkinlikte sert malzemelerden yapılan tabak, bardak ve çatal, bıçak gibi malzemelerin kullanılmasına da izin verilmeyecek.

Sözcü, aşırı sağcıların bu karara itiraz hakkının bulunduğuna da işaret etti.

Belçika’daki aşırı sağcı Flaman Çıkarı Partisi de (VB), 19 Mayıs günü benzer bir etkinlik düzenledi. Partinin lideri Filip Dewinter, Flaman Ulusal Gençlik Federasyonu üyeleri ile birlikte Deurne kentinde buluştu. Aşırı sağcı grup, domuz çevirip, barbekü yaptı.

Dewinter, bu etkinlikte çekilen fotoğrafları, #Ramazan etiketiyle Twitter üzerinden paylaştı.

http://www.hurriyet.com.tr/dunya/turk-camisinin-onunde-domuz-cevirme-skandali-40848841

Suçluyum ama suçlandığım suçtan değil. Bu sitede, Türkiye’de, hatta dünyada artık İLERLEME ile alay edecek birinin olması aklımın ucundan bile geçmezdi. Bu mucizeden habersiz olduğum için suçluyum. Ne var ki siz İLERLEMEYE karşı değil ilerlemenin başarılı olmadığına karşısınız. Ben ise İLERLEME’NİN enayilere yutturulan bir uyku hapı olduğuna bütün varlığımla inanıyorum.
İlerlemeye inanan komünist, Marksist, anarşist olmayabilir ama komünist, Marksist veya anarşistin ilerlemeye inanmaması imkansız. Modern dinler de öyle.
Kapitalist, komünist, Marksist, anarşist, Müslüman, Hıristiyan, falan filan insan yığınları arasında elektrik ampulünün mumdan daha çok ışık verdiğini bilmeyen enayi kalmadı artık, maşallah! Tiksindirici ve kendi ruhu kadar çirkin çıtı pıtı fare yuvaları kibrit kutusu binalarda yaşayan ve çalışan, televizyon önünde geviş getiren, yalnızlar yığınına elektronik bağlı bir insan harabesi mağaralarda yaşayan birine kıyasla ilerlediğine inanmazsa, tek çare intihar. Veya şimdiye kadar tek düşünmeye değer soru “neden var?” yerine “neden yok?” olduğuna uyanmak. Kusura bakmayın ama bence, siz ve bu sitedekiler çoktan bu ölüm uykusuna dalmış ilerleme motoru Kapital’in mahsulü plastik insanlarsınız.
Modern bilimin en büyük babası Francis Bacon günümüzde sizlerin gözlerinizi kamaştıran her şeyi henüz 16. yüz yılda gördü ama o bile bu hoplatıp zıplatanları içeren kitabına ” Novum Organum”, yani hâlâ alet veya zabazingo değil insan organı, adını verdi.
Eğer sizin ilerlemeyi olumlu algıladığınız yargım da hatam varsa, hâlâ hödüklük yapıyorsam duymayı dört kulakla beklerim.

Tarihçi Eric Hobsbawm, 1992’de antropologlarla bir söyleşi yaparken, ‘milliyetçilik’in gelişimi döneminde ‘tarihçilerin’ bilerek veya bilmeyerek üstlendiği rolle (veya tarihçilere biçilen rolle) ilgili şu tespiti yapar:

‘Historians are to nationalism what poppy-growers in Pakistan are to the heroin-addicts: We supply the essential raw material for the market. Nations without a past are contradictions in terms. What makes a nation is the past, what justifies one nation against others is the past, and historians are the people who produce it. So my profession, which has always been mixed up in politics, becomes an essential component of nationalism.’

‘Milliyetçilik, doğru olmadığı apaçık olan şeylere çok fazla inanmayı gerektirir. Eroinmanlar için Pakistan’daki haşhaş yetiştiricileri ne ise, milliyetçilik için de tarihçiler odur; piyasa için gerekli hammaddeyi sağlarız. Geçmişi olmayan uluslar birçok yönüyle çelişkiler yumağı içindedir. Bir ulusu ulus yapan, onun ‘geçmişi’dir. Bir ulusu diğerlerine karşı meşru kılan, onun ‘geçmişi’dir. Ve tarihçiler bütün bunları üreten kişilerdir. Daima siyasetle iç içe olan mesleğim, ‘milliyetçilik’ akımının inkâr edilemez bir öğesidir.’

Kaynak: ‘Ethnicity and Nationalism in Europe Today’, ‘Anthropology Today’, February 1992, Page 3.

https://www.jstor.org/stable/3032805?seq=1#page_scan_tab_contents

https://mafiadoc.com/ethnicity-and-nationalism-in-europe-today-e-j-hobsbawm-david-j-_59dc78851723ddcc1c9d22ee.html

* * * * * * * * * *

With regard to the 1930s, Eric Hobsbawm wrote:

‘It is impossible to understand the reluctance of men and women on the left to criticise, or even often to admit to themselves, what was happening in the USSR in those years, or the isolation of the USSR’s critics on the left, without this sense that in the fight against fascism, communism and liberalism were, in a profound sense, fighting for the same cause. Not to mention the more obvious fact…that, in the conditions of the 1930s, what Stalin did was a Russian problem, however shocking, whereas what Hitler did was a threat everywhere.’

Kaynak: ‘How to Change the World: Reflections on Marx and Marxism’, page 268.

In a 1994 interview on BBC British television with Canadian author and politician Michael Ignatieff (whose grandfather and great-grandfather were ministers of the Czar prior to the Bolshevik Revolution), he shocked viewers when he said that ‘the deaths of millions of Soviet citizens under Stalin would have been worth it if a genuine Communist society had been the result’:

‘In a period in which, as you might imagine, mass murder and mass suffering are absolutely universal, the chance of a new world being born in great suffering would still have been worth backing but, unfortunately, ‘Soviet Union was not the beginning of the World Revolution.’’

The following year, when asked the same question on BBC Radio 4’s Desert Island Discs, that is if ‘the sacrifice of millions of lives’ would have been worth the future communist society, he replied:

‘That’s what we felt when we fought the Second World War.’

repeating what already said to Michael Ignatieff:

‘Now people say ‘we shouldn’t had World War II’ because of the massive number of deaths, but in fact, at the time, very few people ended up by saying ‘we think it was wrong [to fight] in World War II’, as World War II was worth fighting.’

* * * * * * * * * *

Pipsqueak’in cevabı:

In the current world crisis, who better for the BBC to exhume for its listeners than the West’s greatest 20th-century apologist (yani, Eric Hobsbawm) for Soviet communism and excuser of its totalitarian evils.

Pathetically, he offers an excuse: ‘Of course, we did not, and could not, envisage the sheer scale of what was being imposed on the Soviet peoples.’ Does that mean 20 million is OK, but 50 million is too much?

Kaynaklar:

(3 Mart 2009) http://www.dailymail.co.uk/debate/article-1158691/GEOFFREY-LEVY-Eric-Hobsbawm-useful-idiot-chattering-classes.html

(21 Ekim 2011) https://s-usih.org/2011/10/opinions-of-eric-hobsbawm/

Pipsqueak:

Eric Hobsbawm daha önce değindiğim ‘bilmiyordum’ diyenlerden. ‘Bilmiyordum’ demeden, sadece din değiştirmeyle, anarşist olmayla, paçayı kurtaranlar da var.

Milliyetçilik zırvalamaları da öyle. Daha da kötüsü milliyetçiliğin tarih açısından yeni bir ideoloji oluşu.

Milliyetçilik, ‘dolandırıcı’yla ‘enayi’yi kardeş yapar.

Kısa (pek de kısa değil) örnekler:

Aşağı yukarı M.Ö. 2300 – M.S. 400 yılları arasında sadece Orta Doğu medeniyet ve fırlamaları, 6 000, 17 000, 20 000, 32 000, 80 000, 100 000, 150-200 000, 360 000 sayıda asker toplar, besler ve savaşa gider. Asker sayısı ancak 19.yy’da tekrar bu büyüklüğe erişir.

Bir Romalı askere günde 1 kg ekmek, 600 gm domuz eti, 1 litre şarap, yaklaşık bir o kadar zeytin yağı verilir. Üstelik kolonize ettikleri yerde ‘misafirperverlik’ yasasına göre her evin üçte birine hakları vardır.

Sadece bunları tedarik etmek için gereken endüstri, zanaatkarlık, tarım, devlet ve bürokrasi baş döndürmeye yeter.

Camus, çağımız felsefesinin tek düşünmeye değer sorusunun intihar edip etmemek olduğunu söyledi. Sonsuz haklı. Aynı zamanda, ben kendim sonsuz sayıda pezevenk*ler yüzünden intihar etmek istemem veya hayatı çok sevdiğim için bu benim bahanem.
Pek de bahane değil çünkü aşağıdaki iki yazıyı aktaranlar ve az da olsa benzeri şahane insanların varlığı insana canlılık getiriyor, ümit veriyor.
“355 Eric Hobsbawm, Stalin’in katliamlarıyla ilgili ne dedi” ve
“356 Günther Anders”

Helmut Gollwitzer gibi asil kanlı ve ruhlu birini bana tanıttığınz için özellikle teşekkürler.

Ne yazık ki Dostoyevski hakkında bilgim çok kısıtlı. Ama ‘3)’ü çok sevdim ve kendimi biri dandik, diğeri ‘ciddi’ iki “cevap” vermekten alıkoyamadım.
Önce dandik cevap. Siz galiba Necip’in muhasebeci bilgisini sayısal bilgi sandınız. Bu herifin alış-verişte sayma dışında sayısal bilgisi kurusıkı atmalar. Aşağıdaki vereceğim matematik örneğini ne görmüş ne da duymuştur ama ona yazsam kafamı kelime ticaretiyle doldurur.
0, 1, … 9 bütün diğer sayıları yazmaya yeter. 9’u geçince yeni bir sembol, 10, kullanılır.
İlkeller “0, 1, 2, çok” matematiği kullanırlar. J. J. Rousseau, matematiğe cimrilerin bilimi der. Fransızca ‘trois’ (3) ‘trop’ (fazla, çok) kelimesinden türemiştir.
Farzedelim Necip ve Zileli de dahil bu sitedeki diğer ilkellik bilgiçlerin Holywood ilkelleri, arka ayak üzerine kalkmadan önce Darwin’i utandırmak için, salt tek ayak üzerinde sekmeye başlamışlar. Necip’in kapitalizmi alış-verişi yapmak için iki el, bir ayak “0, 1, 2 , 3, ‘boş ver'” matematiği olmuş. 3’ü geçen ‘boş ver”, önce “boş” olmuş ve daha sonra “beş” olmuş. 2×2, 3’ü geçtiğinden ‘beş’. Ümit ederim bu laf kalabalığıyla Necip gibi atıp tutanların asla bilmeyecekleri asıl matematik bilgisi örneğim sizi rahatsız edeceğine güldürürür.

‘Ciddi’ cevabım daha çok bir deneme.
İsa’nın diğer bir lafını düşündüm: ‘Allah’ı kalbinde ara’. Medeniyet önce insanı evrensel varlıklar demokrasisinden mahrum edip Doğa’dan koparıp yabancılaştırdı. Zamanla ve özellikle modern bilimle, insanın kullandığı ve düşündüğü her şey insandan kopup, insandan bağımsız enstrüman (instrument) oldu. Böylece “instrumental thinking” açıkça ve utanmadan gururla ilan edildi.
Bilgisayar programları bu çılgınlığı bir adım daha ileri götürdü, Genome çılgınlığı, diğeri.

Kısa keseyim. Bence “doğru/yanlış”a karar veren insan, daha doğrusu mensup olduğu toplum, değilse, o “doğru/yanlış”ın içine s*ç gitsin. Ama öyle bir dünyadan, “doğru/yanlış”ı BİLENLER sayesinde, o kadar uzaklarda, köpeklere atılan kemikler peşinde koşturuyoruz ki kendini Marksist ve anarşist ilan edenler bile “Eğer İsa, ‘iki kere iki beş eder’ derse; ben matematiğin değil, İsa’nın tarafında olurum.” lafına kuduruyorlar. Aynı ve çok benzedikleri Batı’daki en katı saptırıcı yaltakçılar gibi böyle derin eleştirilere “bilimsel kör gözleriyle” “edebiyat” adını takarak salondaki kitap rafına koyup asıl ciddi konulara dönüyorlar.
Bir ek daha: Dostoyevski’nin “The Grand Inquisitor”u bana sayısız defa ışık oldu. Tabii artık kemik ve etten oluşan insanın çektiği acı artık demode. Yerine BİLENLERİN yarattığı “Newer Brave New World” ve hırslı dilencileri var. Bu sitenin %90’nı, azılı solcu ve sağcı devrimciler, Necip, Marksist Hortlak-Ahmet, anarşist Zileli gözlerini İLERİDEKİ ufka dikmişler. Uzay turistliğine, plastik bedenle ilelebet yaşamaya, internetle indirip 3-boyutlu baskı makineleriyle basıp ısmarlama varlıklarla yatağa gitmeye hazırlanıyorlar.
Bu dilencilerin mantıksal sloganı: “BİLENLER, ıvır zıvırı İNSANLIK İÇİN yaptılar. Biz de insanız! O halde bize de verin!”

Pipsqueak’in, 360’daki soruları cevaplamasını bekliyoruz.

Note: For some reasons, probably technical, this response wasn’t displayed yesreday.
When I tried to watch the video of Lad I was very perplexed and after 30 seconds I gave it up and reread what you wrote to be sure that I didn’t misunderstand your comment and/or question.
Needles to state that the promise of HAPPINESS AND WELL-BEING is the biggest industry ever existed.
First came capitalism. On the surface, it was confined to Europe only but its universalism and humanism implicitly promised it to the entire world. Europe went on a new crusade with fire and sword to carry this good news everywhere.
Tight-ass but prudent Atatürk imported the limited, nationalistic, version to you Turks.
Marx wanted it to be scientifically correct and globally correct.
And this scientifically correct version too was imported to your beloved fatherland Turkey.
The disciples of Marx too used fire and sword to spread the good news wherever it found opportune time and ground.
This is a joke that circulated in Yugoslavia in 60s.
– Who discovered the scientific socialism?
– Marx and Engels.
– Couldn’t they have tried it on rats before using it on us?
Now you have yet another vision of capitalist promise of well-being imported by equally progressive Industrial Anarchists. When we met you seemed to belong to this version that is still virgin, not yet raped or violated, depending on how you look at it.
Of course the best was offered by Freud: death. No worries at all.
But there are even more immediate manifestations of the promise of well-being by billions of advertisements wherever you turn. I am pretty sure that you too went to school, got your job, got married, got children to reach well-being and be happiness.
But to tell the truth the easiest and shortest path to happiness and well-being ever offered to you is still that of Atatürk: “Ne mutlu Türküm diyene”. Since you can even sell a used tooth pick by the right advertisement ( don’t you remember the boğab*ku that Peter Joseph sold you?), you may be able to globalize this local version to worldwide audience and end up with a rüzgarladüşme profit or turning the corner.

Ever since I wrote some things about Civilization, highly intelligent participants in this site detected the impossible … the hidden contradiction in criticizing sacrosanct Civilization by writing and/or living in it. You have been the most uzun-rüzgarlı of all. The others have been rather very kısa-rüzgarlı or rather kısa-osuruklu, less than 10-15 words.

You must admit though I have a better prescience than all of you. I knew that your one and only one God technoscience was heading toward to a communication without the means of communication, be it talking, writing, painting, singing, music etc. It really is, like all human activities, fuck*ng tiring to do all this bodily things. Already there is a direct communication between head and an object. Highly intelligent beings like you can move things by thinking alone. Soon it will be head to head without any other organ involved: nobodies to nobodies communication.
People like you who live still in shit holes have to wait until the monopoly on this shit runs out and then it will be allowed, as all shit before, to run to the shit holes.
My most sincere supplication: Muslims made a fetish out of writing. The root of the word “Qur’an” is ‘read”. They massacred those without the Book. I hope you anarchists wont do something similar to people who are critical of writing if you happen to grab hold of the power before the head to head communication fills your shit holes.